INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 5 kwietnia 2012 r. (data wpływu 6 kwietnia 2012 r.), uzupełnionym pismem z dnia 13 czerwca 2012 r. (data wpływu 14 czerwca 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ewidencjonowania sprzedaży przy zastosowaniu kasy fiskalnej – jest prawidłowe

UZASADNIENIE

W dniu 6 kwietnia 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ewidencjonowania sprzedaży przy zastosowaniu kasy fiskalnej. Wniosek uzupełniono pismem z dnia 13 czerwca 2012 r. o doprecyzowanie opisu sprawy.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

W maju 2012 r. Wnioskodawczyni rozpocznie działalność gospodarczą obejmującą prowadzenie Kancelarii Notarialnej. W związku z powyższą działalnością Zainteresowana będzie pobierać i odprowadzać należny podatek VAT w wysokości 23% z tytułu wynagrodzenia notariusza.

Jednocześnie Wnioskodawczyni posiada uprawnienia biegłej sądowej w zakresie tłumaczeń przysięgłych z języka hiszpańskiego, które to tłumaczenia wykonuje i ma zamiar nadal wykonywać wyłącznie na zlecenie sądów i innych urzędów administracji publicznej. Do tej pory jako osoba nieprowadząca działalności gospodarczej za zlecenia tłumaczeń w postępowaniach sądowych Zainteresowana wystawiała sądom rachunki uproszczone za każde zlecenie, sądy potrącały należny podatek dochodowy od osób fizycznych, zaś w roku następnym otrzymywała roczne rozliczenie PIT-11 za każdy miniony rok. W związku z nieprowadzeniem działalności gospodarczej nie była zobowiązana do odprowadzania podatku VAT na podstawie art. 15 ust. 3 pkt 3 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług. Z chwilą zarejestrowania działalności gospodarczej w zakresie kancelarii notarialnej Zainteresowana złoży deklarację jako podatnik VAT.

Ponadto, z pisma z dnia 13 czerwca 2012 r., stanowiącego uzupełnienie do wniosku wynika, iż Zainteresowana od dnia 1 maja 2012 r. prowadzi działalność gospodarczą pn. Kancelaria Notarialna z siedzibą w przy ulicy. Powyższa działalność gospodarcza obejmuje wyłącznie usługi prawnicze, co wynika z wpisu do ewidencji działalności gospodarczej - Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej prowadzonej przez Ministra Gospodarki - oznaczona jest w Ewidencji Działalności Gospodarczej symbolem PKD 69.10 Z - działalność prawnicza. Według Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług PKWiU wprowadzonej rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (Dz. U. Nr 207, poz. 1293 ze zm.) powyższa działalność oznaczona jest symbolem 69.10.16 - usługi notarialne. Tłumaczenia przysięgłe wykonywane na zlecenie sądów i innych organów administracji państwowej nie wchodzą w zakres działalności gospodarczej, Wnioskodawczyni nie wykonuje ich w ramach prowadzonej kancelarii notarialnej, lecz są wykonywane na zasadzie umowy zlecenia na rzecz sądów i innych organów administracji państwowej. Zgodnie z Polską Klasyfikacją Wyrobów i Usług, wykonywane przez Zainteresowaną tłumaczenia oznaczone są symbolem 74.30 – usługi tłumaczeń pisemnych i ustnych, przy czym w przypadku Zainteresowanej nie są one jednak objęte przedmiotem działalności gospodarczej, wykonuje je wyłącznie jako biegła sądowa oraz wyłącznie na podstawie umowy zlecenia na zlecenie sądów, innych organów administracji państwowej z wyłączeniem innych podmiotów. Przychody z tytułu wykonywanych tłumaczeń wyniosły odpowiednio: przychód 1.981,40 zł; koszty 396,27 zł, dochód 1.585,13 zł i zaliczka na podatek dochodowy 286 zł.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Czy Zainteresowana będzie musiała posiadać kasę fiskalną w przypadku, jeśli będzie zobowiązana do pobierania i odprowadzania podatku VAT jako biegła sądowa za wykonywane tłumaczenia pomimo, iż jak notariusz prowadząc repertorium A i P nie ma takiego obowiązku i nie może jej zarejestrować na firmę... Jeśli Zainteresowana będzie zobowiązana do prowadzenia kasy fiskalnej, to w jaki sposób ją zarejestrować...

Zdaniem Wnioskodawczyni, jako biegła sądowa nie ma obowiązku instalowania kasy, gdyż wykonywane tłumaczenia nie wchodzą w zakres działalności gospodarczej, zaś jako notariusz Wnioskodawczyni jest z tego obowiązku zwolniona zgodnie z rozporządzeniem Ministra Finansów.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Obowiązek stosowania kasy rejestrującej w celu ewidencjonowania sprzedaży towarów lub usług wynika bezpośrednio z art. 111 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą. I tak, w ust. 1 powołanego artykułu postanowiono, iż podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani prowadzić ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Powyższy przepis określa generalną zasadę, z której wynika, iż obowiązek prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej dotyczy wszystkich podatników, którzy dokonują sprzedaży na rzecz określonych w nim odbiorców, tj. osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych. Zatem podstawowym kryterium decydującym o obowiązku stosowania ewidencji za pomocą kas rejestrujących jest status nabywcy wykonywanych przez podatnika świadczeń.

Oznacza to, że nie podlega obowiązkowi prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kasy rejestrującej świadczenie usług w części, w jakiej te czynności są opłacane przez inne podmioty niż osoby fizyczne nieprowadzące działalności gospodarczej.

Należy ponadto zauważyć, iż osoby, o których mowa w przepisie art. 111 ust. 1 ustawy, są ostatecznymi konsumentami, u których nie występuje podatek należny i nie dokonują odliczeń. Wobec tego, że wymienieni nabywcy nie są zainteresowani w wykazywaniu podatku naliczonego, w praktyce mogłoby dojść do nieprawidłowości w ewidencjonowaniu kwot należnych z tytułu sprzedaży towarów i świadczenia usług na ich rzecz.

Obowiązek w zakresie prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej umożliwia również realizację prawa konsumenta w zakresie otrzymania dokumentu (paragonu) zawierającego podstawowe dane o zawartej transakcji, w tym strukturze ceny.

Ponadto, na mocy delegacji ustawowej zawartej w art. 111 ust. 8 ustawy, minister właściwy do spraw finansów publicznych może zwolnić, w drodze rozporządzenia, na czas określony, niektóre grupy podatników oraz niektóre czynności z obowiązku, o którym mowa w ust. 1, oraz określić warunki korzystania ze zwolnienia, mając na uwadze interes publiczny, w szczególności sytuację budżetu państwa (…).

Kwestie dotyczące zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy użyciu kas rejestrujących niektórych czynności i niektórych grup podatników oraz terminów rozpoczęcia prowadzenia tej ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących reguluje rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 26 lipca 2010 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących (Dz. U. Nr 138, poz. 930), zwane dalej rozporządzeniem.

Regulacje zawarte w powołanym rozporządzeniu przewidują zwolnienie z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących ze względu na rodzaj prowadzonej działalności – zgodnie z załącznikiem do rozporządzenia (zwolnienie przedmiotowe) oraz ze względu na wysokość obrotu – do określonej tym przepisem wysokości obrotów (zwolnienie podmiotowe).

Stosownie do § 3 ust. 1 pkt 2 rozporządzenia, do dnia 31 grudnia 2012 r., zwalnia się z obowiązku ewidencjonowania, podatników, u których kwota obrotu z działalności, o której mowa w art. 111 ust. 1 ustawy, nie przekroczyła w poprzednim roku podatkowym kwoty 40 000 zł i jeżeli wcześniej nie powstał wobec nich obowiązek ewidencjonowania, z zastrzeżeniem ust. 6.

Na podstawie § 3 ust. 6 rozporządzenia, zwolnienie o którym mowa w ust. 1 pkt 2, traci moc po upływie dwóch miesięcy, licząc od pierwszego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym nastąpiło w ciągu roku podatkowego przekroczenie kwoty obrotów w wysokości 40 000 zł, z działalności, o której mowa w art. 111 ust. 1 ustawy.

Powyższe zwolnienie jest zwolnieniem podmiotowym, tj. dotyczącym podmiotu.

Wskazać należy, iż każda sprzedaż na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych ma wpływ na wielkość obrotu wyznaczającego obowiązek ewidencjonowania obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących. Kwotę obrotu uprawniającą do zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania za pomocą kas rejestrujących określa się sumując całą sprzedaż (w danym roku) na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych.

Z kolei na mocy § 2 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia, zwalnia się z obowiązku ewidencjonowania, do dnia 31 grudnia 2012 r. – sprzedaż w zakresie czynności wymienionych w załączniku do rozporządzenia.

Powyższe zwolnienie jest zwolnieniem przedmiotowym, tj. dotyczącym niektórych czynności wykonywanych przez podatnika.

W poz. 26 ww. załącznika, w którym wskazano czynności zwolnione z obowiązku ewidencjonowania, wymieniono usługi notariuszy w zakresie objętym wpisem do repertorium A i P, sklasyfikowane pod symbolem PKWiU ex 69.10.1.

Z objaśnień do załącznika wynika, iż:

• przez ex rozumie się zakres wyrobów i usług węższy niż określony w danym grupowaniu Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług;
• zastosowane symbole grupowań odpowiadają Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług wprowadzonej rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. Nr 207, poz. 1293 ze zm.).
  
  

Wskazać przy tym należy, iż zgodnie z zasadami metodycznymi klasyfikacji zasadą jest, że zainteresowany podmiot sam klasyfikuje prowadzoną działalność, swoje produkty (wyroby i usługi), towary, środki trwałe i obiekty budowlane według zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach, wprowadzonych rozporządzeniami Rady Ministrów lub stosowanych bezpośrednio na podstawie przepisów Wspólnoty Europejskiej – Komunikat Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 24 stycznia 2005 r. w sprawie trybu udzielania informacji dotyczących standardów klasyfikacyjnych (Dz. Urz. GUS Nr 1, poz. 11).

W związku z powyższym podatnik obowiązany jest do prawidłowego określenia m. in. przedmiotu opodatkowania poprzez zdefiniowanie wykonywanych czynności i zaklasyfikowanie ich do właściwego grupowania zgodnie z Polską Klasyfikacją Wyrobów i Usług.

Podkreślić należy, iż prawidłowa pod względem klasyfikacji statystycznych identyfikacja towarów lub usług stanowi warunek niezbędny do określenia wysokości opodatkowania na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług. Klasyfikacją, do której odwołują się przepisy ustawy o VAT jest Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług (PKWiU).

Z opisu sprawy wynika, iż Wnioskodawczyni od 1 maja 2012 r. rozpoczęła działalność gospodarczą obejmującą prowadzenie Kancelarii Notarialnej. Działalność ta obejmuje wyłącznie usługi prawnicze. Według Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług PKWiU wprowadzonej rozporządzeniem Rady Ministrów w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług powyższa działalność oznaczona jest symbolem PKWiU 69.10.16 - usługi notarialne. W związku z powyższą działalnością Zainteresowana będzie pobierać i odprowadzać należny podatek VAT w wysokości 23% z tytułu wynagrodzenia notariusza. Jednocześnie Zainteresowana posiada uprawnienia biegłej sądowej w zakresie tłumaczeń przysięgłych z języka hiszpańskiego, które to tłumaczenia wykonuje i ma zamiar nadal wykonywać wyłącznie na zlecenie sądów i innych urzędów administracji publicznej. Zgodnie z Polską Klasyfikacją Wyrobów i Usług, wykonywane przez Zainteresowaną tłumaczenia oznaczone są symbolem PKWiU 74.30 – usługi tłumaczeń pisemnych i ustnych.

Wątpliwości Wnioskodawczyni dotyczą kwestii obowiązku ewidencjonowania na kasie fiskalnej obrotu uzyskanego z tytułu tłumaczeń jako biegła sądowa pomimo, iż jako notariusz prowadząc repertorium A i P nie mam takiego obowiązku.

Mając więc na uwadze powyższe przepisy oraz opis sprawy stwierdzić należy, iż skoro opisane we wniosku usługi świadczone przez Wnioskodawczynię w zakresie tłumaczeń wykonywane są na zlecenie sądów i innych organów administracji publicznej (którzy na podstawie wystawionej faktury stają się ich nabywcami) uznać należy, że czynności te nie stanowią odpłatnego świadczenia usług na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej czy rolników ryczałtowych, o których mowa w art. 111 ust. 1 ustawy, a co za tym idzie ewidencjonowanie ich przy użyciu kasy rejestrującej nie jest wymagane. Również w odniesieniu do czynności sklasyfikowanych pod symbolem PKWiU 69.10.16, tj. usług notarialnych, Zainteresowana nie ma obowiązku ewidencjonowania ich sprzedaży na podstawie § 2 ust. 1 pkt 1 w powiązaniu z poz. 26 załącznika do rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 26 lipca 2010 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących

Reasumując, odpowiadając na zadane we wniosku pytanie Zainteresowana nie będzie zobowiązana posiadać kasy fiskalnej.

Jednocześnie tut. Organ informuje, iż w świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni dotyczące ewidencjonowania sprzedaży przy zastosowaniu kasy fiskalnej uznano za prawidłowe, jednakże z uwagi na zastosowanie innych przepisów prawa niż wskazane przez Stronę.

Informuje się ponadto, iż w niniejszej interpretacji załatwiono wniosek części dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ewidencjonowania sprzedaży przy zastosowaniu kasy fiskalnej. Natomiast wniosek w części dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie sposobu dokumentowania świadczonych usług został załatwiony w dniu 5 lipca 2012 r. interpretacją indywidualną nr ILPP1/443-316/12-4/AI.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.