Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPP2/443-929/13/BW
z 2 stycznia 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2012r., poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 25 września 2013r. (data wpływu 3 października 2013r.), uzupełnionym pismem z 31 grudnia 2013r. (data wpływu 31 grudnia 2013r.), o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku dokonania korekty podatku VAT odliczonego przy zakupie skradzionego towaru - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 3 października 2013r. wpłynął do tut. organu ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku dokonania korekty podatku VAT odliczonego przy zakupie skradzionego towaru.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z 31 grudnia 2013r. (data wpływu 31grudnia 2013r.).

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca (Spółka) prowadzi działalność gospodarczą zajmując się m.in. dystrybucją układów LPG. Działalność prowadzona jest za pośrednictwem hurtowni regionalnych na terenie całego kraju. Od czerwca 2008r. Wnioskodawca zatrudnił na stanowisku kierownika hurtowni Pana X, który został awansowany w czerwcu 2013r. na stanowisko regionalnego szefa sprzedaży we /…/ Centrala Spółki na początku sierpnia 2013r. powzięła informację o niedoborach na stanie magazynowym w jej oddziale /…/. Niedobory te sięgały kwoty wyrażonej w cenach zakupu netto 285.022,57, - (dwieście osiemdziesiąt pięć tysięcy złotych dwadzieścia dwa złote i pięćdziesiąt siedem groszy). Przeprowadzone wewnętrzne dochodzenie oraz powtórzona inwentaryzacja ujawniła osobę sprawcy oraz przestępczy mechanizm za pośrednictwem, którego wyprowadzane były towary ze Spółki. Otóż kierownik oddziału /…/ hurtowni – Pan X, najbardziej biegły w obsłudze oprogramowania - /…/, wprowadzając nieprawdziwe dane do systemu komputerowego, wystawiając fałszywe wewnętrzne dokumenty księgowe WZ, fałszując podpisy innych pracowników pod inwentaryzacją oraz bez zgody i wiedzy Wnioskodawcy wystawiając faktury VAT o takim samym numerze, co już istniejące lecz jeszcze nie zaksięgowane, które nie dokumentowały rzeczywistej transakcji sprzedaży towarów, ukrywał fakt kradzieży zakupionych przez Wnioskodawcę towarów. Mechanizm obmyślony przez byłego już pracownika spółki był bardzo złożony i przemyślany, a przez to niezwykle trudny do wykrycia. Wnioskodawca niezwłocznie po wykryciu niedoborów oraz poznaniu mechanizmu przestępczego działania sprawcy wniósł do organów ścigania (policji i prokuratury) zawiadomienie o prawdopodobieństwie popełnienia przestępstwa przez jego pracownika. W chwili obecnej prowadzone jest śledztwo w tej sprawie. Z informacji Wnioskodawcy skradziony towar został przez sprawcę wprowadzony do obrotu częściowo za pośrednictwem spółki prawa niemieckiego. Z chwilą ujawnienia procederu, pracownik pomimo odpowiedzialności materialnej nie zwrócił zagarniętego towaru ani też jego wartości. W ocenie Wnioskodawcy dochował on wszelkich możliwych czynności kontrolnych mających na celu zabezpieczanie jej majątku przed kradzieżą. Wnioskodawca od wszystkich towarów skradzionych odliczył podatek naliczony.

Natomiast w piśmie z 31 grudnia 2013r. Wnioskodawca wskazał:

1.Niedobory powstały w okresie pomiędzy inwentaryzacją przeprowadzoną w hurtowni /…/ dnia 31 grudnia 2012r., a momentem stwierdzenia przez Spółkę niedoborów podczas dodatkowej inwentaryzacji dnia 12 sierpnia 2013r.

2.W celu zabezpieczenia przed powstaniem niedoborów w stanach magazynowych w hurtowniach regionalnych podjęto następujące działania:

• Zainstalowano system alarmowy.
• Nawiązano współpracę z firmą ochrony mienia.
• Wprowadzono ewidencję wejść i wyjść na teren hurtowni (rozbrojenie i uzbrojenie alarmu).
• Z zatrudnionymi pracownikami podpisano umowy odpowiedzialności materialnej.
• Na pracowników hurtowni nałożono obowiązek szczególnej dbałości o majątek firmy i towar poprzez stworzenie i doprowadzenie do zapoznania i akceptacji dokumentu o nazwie „Zakres obowiązków i odpowiedzialności”.
• Utworzono stanowisko „szefa kontroli jakości”. Osoba zatrudniona na tym stanowisku dokonuje niezapowiedzianych wizyt kontrolnych w poszczególnych hurtowniach. Sprawdza wtedy wyrywkowo stany magazynowe wybranych towarów.
• Inwentaryzacje przeprowadzane są dwa razy w roku.
• Podczas cyklicznych spotkań pracownicy systematycznie są informowani o konieczności dbania o mienie i towary zgromadzone w hurtowniach.
  
  

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Wnioskodawca jest zobowiązany do dokonania korekty podatku VAT odliczonego przy zakupie skradzionego towaru?

Stanowisko Wnioskodawcy:

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011r. nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem podlegają: odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju; eksport towarów; import towarów; wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju; wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Przez dostawę towarów, stosownie do przepisu art. 7 ust. 1 ww. ustawy, należy rozumieć przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...). Natomiast świadczenie usług, w myśl art. 8 ust. 1 cyt. ustawy, to każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...). W myśl art. 9 ust. 1 ustawy, przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4, rozumie się nabycie prawa do rozporządzania jak właściciel towarami, które w wyniku dokonanej dostawy są wysyłane lub transportowane na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia wysyłki lub transportu przez dokonującego dostawy, nabywcę towarów lub na ich rzecz. W myśl art. 86 ust. 1 ustawy, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124. Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Mając na uwadze powyższe, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest bezpośredni i bezsporny związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi. Biorąc pod uwagę fakt, że prawo do odliczenia powinno być realizowane natychmiast po powstaniu podatku naliczonego, decydujące znaczenie dla oceny istnienia prawa do odliczenia ma zamierzony (zadeklarowany) związek podatku naliczonego z czynnościami opodatkowanymi. Jeśli podatnik zamierza przeznaczyć dane towary lub usługi na cele działalności opodatkowanej, to jest uprawniony do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu tych towarów i usług. Zatem najistotniejszym warunkiem umożliwiającym podatnikowi podatku od towarów i usług skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi. W zaistniałym stanie faktycznym Wnioskodawca nabył towary w celu dalszej ich odsprzedaży, zatem z przeznaczeniem na cele działalności opodatkowanej. W przedmiotowej sprawie należy odwołać się do orzeczenia Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości (obecnie Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej) z dnia 15 stycznia 1998 r. w sprawie C-37/95 pomiędzy Państwem Belgijskim a Ghent Coal Terminal NV, w którym Trybunał stwierdził (odwołując się do zasady neutralności podatku VAT), że w sytuacji kiedy nabycie towarów i usług zostało poczynione z zamiarem wykorzystania ich do działalności opodatkowanej, ale z powodów pozostających poza kontrolą podatnika, nie wykorzystał on nabytych towarów i usług w prowadzeniu tej działalności, prawo podatnika do odliczenia zostaje zachowane. W świetle powołanego wyroku, należy stwierdzić, że w przypadku, gdy zakup danego towaru przez podatnika jest dokonany z zamiarem wykorzystania tego towaru do działalności opodatkowanej podatkiem od towarów i usług, to pomimo utraty danego towaru z przyczyn od niego niezależnych, tj. w sposób niezawiniony, czy - jak to ujął Trybunał - „z powodów pozostających poza kontrolą podatnika", przysługuje prawo do odliczenia podatku w związku z ww. nabyciem. Jak wynika z okoliczności sprawy wskazanych przez Wnioskodawcę utrata towaru nastąpiła z przyczyn od niej niezależnych. Zatem Wnioskodawca miał prawo do odliczenia podatku naliczonego w związku z nabyciem tych towarów do wykonywania czynności opodatkowanych, a w związku z czym nie musi dokonywać korekty.

Reasumując, Wnioskodawcy na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy, przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu towarów, jeżeli w efekcie końcowym towary te nie posłużyły czynnościom opodatkowanym na skutek wystąpienia kradzieży z przyczyn niezależnych od Wnioskodawcy. Dlatego też zwolniony jest z obowiązku dokonywania korekty tego podatku.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011r., Nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT, opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…) – art. 7 ust. 1 ustawy.

Zgodnie z art. 2 pkt 6 ww. ustawy o VAT przez towary należy rozumieć rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii (art. 2 pkt 6 ww. ustawy o VAT).

W świetle postanowień art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ustawy, w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.
   
   

Z powyżej powołanych przepisów nie wynika, aby niedobór towarów stanowił dostawę towarów albo świadczenie usług, dlatego też nie podlega on opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Stwierdzenie niedoborów zarówno zawinionych, jak i niezawinionych nie powoduje żadnych obowiązków związanych z rozliczeniem należnego podatku VAT.

W myśl art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane powykonywania czynności opodatkowanych podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Z treści wyżej przytoczonego przepisu, wynika, iż prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje tylko czynnym podatnikom podatku od towarów i usług oraz jedynie w takim przypadku, gdy dokonywane zakupy mają związek z czynnościami opodatkowanymi podatnika, tj. których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Podstawowym kryterium decydującym o prawie podatnika podatku od towarów i usług do odliczenia podatku naliczonego, zawartego w towarach i usługach, które zostały przez niego zakupione, jest wystąpienie związku pomiędzy podatkiem naliczonym przy nabyciu towarów i usług, a podatkiem należnym z tytułu wykonywanej przez podatnika działalności opodatkowanej.

Przedstawiona w art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Zgodnie art. 91 ust. 7 ww. ustawy, przepisy ust. 1-6 stosuje się odpowiednio w przypadku, gdy podatnik miał prawo do obniżenia kwot podatku należnego o całą kwotę podatku naliczonego od wykorzystywanego przez siebie towaru lub usługi i dokonał takiego obniżenia, albo nie miał takiego prawa, a następnie zmieniło się prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tego towaru lub usługi.

Na podstawie przepisu art. 91 ust. 7d ww. ustawy w przypadku zmiany prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony od towarów i usług, innych niż wymienione w ust. 7a i 7b, w szczególności towarów handlowych lub surowców i materiałów, nabytych z zamiarem wykorzystania ich do czynności, w stosunku do których przysługuje pełne prawo do obniżenia podatku należnego lub do czynności, w stosunku do których prawo do obniżenia podatku należnego nie przysługuje, i niewykorzystanych zgodnie z takim zamiarem do dnia tej zmiany, korekty podatku naliczonego dokonuje się w deklaracji podatkowej składanej za okresy rozliczeniowe, w których wystąpiła ta zmiana.

W przedmiotowej sprawie należy odwołać się orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej w sprawie C-37/95 pomiędzy Państwem Belgijskim a Ghent Coal Terminal NV, w którym Trybunał stwierdził (odwołując się do zasady neutralności podatku VAT), że w sytuacji kiedy nabycie towarów i usług zostało poczynione z zamiarem wykorzystania ich do działalności opodatkowanej, ale z powodów pozostających poza kontrolą podatnika, nie wykorzystał on nabytych towarów i usług w prowadzeniu tej działalności, prawo podatnika do odliczenia podatku VAT zostaje zachowane. W świetle powołanego wyroku należy stwierdzić, że w przypadku gdy zakup danego towaru przez Wnioskodawcę jest dokonany z zamiarem wykorzystania tego towaru do działalności opodatkowanej podatkiem od towarów i usług, to pomimo utraty danego towaru z przyczyn niezależnych, tj. w sposób niezawiniony, czy jak to ujął Trybunał – „ z powodów pozostających poza kontrolą podatnika”, jego prawo do odliczenia w związku z nabyciem tego towaru zostaje zachowane.

Z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą zajmując się m.in. dystrybucją układów LPG. Działalność prowadzona jest za pośrednictwem hurtowni regionalnych na terenie całego kraju. Od czerwca 2008r. Wnioskodawca zatrudnił na stanowisku kierownika hurtowni pana X, który został awansowany w czerwcu 2013r. na stanowisko regionalnego szefa sprzedaży we /…/. Centrala Spółki na początku sierpnia 2013r. powzięła informację o niedoborach na stanie magazynowym w jej oddziale /…/. Niedobory te sięgały kwoty wyrażonej w cenach zakupu netto 285.022,57 zł.

Przeprowadzone wewnętrzne dochodzenie oraz powtórzona inwentaryzacja ujawniła osobę sprawcy oraz przestępczy mechanizm za pośrednictwem, którego wyprowadzane były towary ze Spółki. Otóż kierownik oddziału /…/ hurtowni – Pan Xi, najbardziej biegły w obsłudze oprogramowania - /…/, wprowadzając nieprawdziwe dane do systemu komputerowego, wystawiając fałszywe wewnętrzne dokumenty księgowe WZ, fałszując podpisy innych pracowników pod inwentaryzacją oraz bez zgody i wiedzy Wnioskodawcy wystawiając faktury VAT o takim samym numerze, co już istniejące lecz jeszcze nie zaksięgowane, które nie dokumentowały rzeczywistej transakcji sprzedaży towarów, ukrywał fakt kradzieży zakupionych przez Wnioskodawcę towarów. Wnioskodawca niezwłocznie po wykryciu niedoborów oraz poznaniu mechanizmu przestępczego działania sprawcy wniósł do organów ścigania (policji i prokuratury) zawiadomienie o prawdopodobieństwie popełnienia przestępstwa przez jego pracownika. W chwili obecnej prowadzone jest śledztwo w tej sprawie. Z informacji Wnioskodawcy wynika, że skradziony towar został przez sprawcę wprowadzony do obrotu częściowo za pośrednictwem spółki prawa niemieckiego. Z chwilą ujawnienia procederu, pracownik pomimo odpowiedzialności materialnej nie zwrócił zagarniętego towaru ani też jego wartości.

Wnioskodawca wskazał, że niedobory powstały w okresie pomiędzy inwentaryzacją przeprowadzoną w hurtowni /…/ dnia 31 grudnia 2012r., a momentem stwierdzenia przez Spółkę niedoborów podczas dodatkowej inwentaryzacji dnia 12 sierpnia 2013r.

W celu zabezpieczenia przed powstaniem niedoborów w stanach magazynowych w hurtowniach regionalnych podjęto następujące działania:

• Zainstalowano system alarmowy.
• Nawiązano współpracę z firmą ochrony mienia.
• Wprowadzono ewidencję wejść i wyjść na teren hurtowni (rozbrojenie i uzbrojenie alarmu).
• Z zatrudnionymi pracownikami podpisano umowy odpowiedzialności materialnej.
• Na pracowników hurtowni nałożono obowiązek szczególnej dbałości o majątek firmy i towar poprzez stworzenie i doprowadzenie do zapoznania i akceptacji dokumentu o nazwie „Zakres obowiązków i odpowiedzialności”.
• Utworzono stanowisko „szefa kontroli jakości”. Osoba zatrudniona na tym stanowisku dokonuje niezapowiedzianych wizyt kontrolnych w poszczególnych hurtowniach. Sprawdza wtedy wyrywkowo stany magazynowe wybranych towarów.
• Inwentaryzacje przeprowadzane są dwa razy w roku.
• Podczas cyklicznych spotkań pracownicy systematycznie są informowani o konieczności dbania o mienie i towary zgromadzone w hurtowniach.
  
  

Biorąc po uwagę opis zdarzenia przyszłego oraz przedstawione uregulowania prawne należy stwierdzić, że w przedmiotowej sprawie mamy do czynienia z niedoborami spowodowanymi kradzieżą przez pracownika odpowiedzialnego materialnie za ich powstanie. Zatem niedobory te należy uznać za niezawinione. Jak wynika z wniosku w celu zabezpieczenia przed powstaniem niedoborów w stanach magazynowych hurtowni Wnioskodawca dochował należytej staranności aby niedobory nie powstały.

W szczególności podjął następujące działania:

• Z zatrudnionymi pracownikami podpisano umowy odpowiedzialności materialnej, a podczas cyklicznych spotkań pracownicy systematycznie są informowani o konieczności dbania o mienie i towary zgromadzone w hurtowniach.
• Utworzył stanowisko „szefa kontroli jakości”. Osoba zatrudniona na tym stanowisku dokonuje niezapowiedzianych wizyt kontrolnych w poszczególnych hurtowniach. Sprawdza wtedy wyrywkowo stany magazynowe wybranych towarów.
• Zainstalował system alarmowy. Wprowadził ewidencję wejść i wyjść na teren hurtowni (rozbrojenie i uzbrojenie alarmu).
• Nawiązał współpracę z firmą ochrony mienia.
• Przeprowadzał inwentaryzację dwa razy w roku.
  
  

Wobec powyższego, w sytuacji utraty towaru z przyczyn niezależnych od Wnioskodawcy, który jednocześnie dopełnił wszelkiej staranności by niedoborów uniknąć, prawo do odliczenia podatku naliczonego w związku z nabyciem utraconych towarów zostaje zachowane, a co za tym idzie nie ma podstaw do dokonywania korekt odliczonego podatku.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z 2012r. poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.