INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 10.05.2012 r. (data wpływu 15.05.2012 r.), uzupełnionym w dniu 13.07.2012 r. (data wpływu 16.07.2012 r.) na wezwanie tut. Organu z dnia 03.07.2012 r. oraz uzupełnionym w dniu 10.08.2012 r. (data wpływu 13.08.2012 r.) na wezwanie tut. Organu z dnia 01.08.2012 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących usługę sponsoringu – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 15.05.2012 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących usługę sponsoringu.

Wniosek uzupełniony został pismem z dnia 13.07.2012 r. (data wpływu 16.07.2012 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie Organu z dnia 03.07.2012 r. oraz pismem z dnia 09.08.2012 r. (data wpływu 13.08.2012 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie Organu z dnia 01.08.2012 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe.

Sp. z o.o. (Spółka) jest podmiotem świadczącym usługi na rynku nieruchomości komercyjnych w zakresie pośrednictwa, doradztwa, wyceny, zarządzania etc. Rynek na którym działa Spółka to B2B (business to business).

Spółka występuje jako sponsor (lub główny sponsor) na Gali, organizowanej raz w roku (w tym przypadku w Warszawie). Spółka zawarła umowę sponsoringu z organizatorem gali. W ramach umowy Spółka zobowiązana jest do uiszczenia opłaty na podstawie wystawionej przez organizatora gali faktury VAT.

Sponsoring polega na finansowaniu organizacji gali, tzn. kolacji podczas której następuje rozdanie nagród za wyniki działalności oraz osiągnięcia w branży nieruchomości za rok poprzedni (w tym wypadku 2011), finansowanie publikacji Specjalny Raport Rynkowy dot. sektora nieruchomości w Europie Środkowo-Wschodniej.

W zamian za finansowanie organizacji gali, zgodnie z umową Spółka otrzymuje:

• 30 biletów wstępu na gale, w tym rezerwację 3 gościnnych stołów z logo Spółki,
• prezentacje Spółki na gali jako sponsor (główny sponsor); prezentacji na innych spotkaniach, imprezach branżowych organizowanych przez organizatora gali (wymienionych w umowie) jako sponsor gali;
• umieszczenie na stronie internetowej organizatora gali prezentacji Spółki (zawierającą prezentację świadczonych usług);
• umieszczenie dużych rozmiarów logo Spółki w widocznym miejscu podczas całego trwania gali; umieszczenie logo Spółki na biletach wstępu na galę (papierowych i elektronicznych); umieszczenie logo Spółki na wszelkich materiałach promocyjnych galę (strona internetowa, reklamy prasowe, stopka wiadomości marketingowych wysyłanych drogą elektroniczną, prezentacje audio-wizualne, banery); umieszczenie logo Spółki na nagrodach rozdawanych na gali we wszystkich kategoriach.
  
  

Wyżej wspominana gala, oraz inne spotkania organizowane przez tego samego organizatora to najważniejsze spotkania branżowe rynku nieruchomości. Stanowią one możliwość spotkania i poznania nowych klientów, umocnienie więzi z dotychczasowymi klientami. Spółka działa na rynku B2B, zatem jedyne opcje reklamy i promocji usług świadczonych przez Spółkę to reklamy w prasie branżowej (bardzo wąski wachlarz tytułów) lub tego typu spotkania.

Spółka planuje w kolejnych latach zawrzeć podobną umowę z organizatorem gali jako sponsor lub jako główny sponsor (od tego czy Spółka będzie występować jako sponsor lub główny sponsor zależy wysokość opłaty oraz zakres usług reklamowych).

W uzupełnieniu z dnia 13.07.2012 r. (data wpływu 16.07.2012 r.) dodano, iż:

Spółka otrzymuje faktury od organizatora opisywanej we wniosku gali zgodnie z zawartą umową sponsoringu. Zgodnie z umową organizator wystawia 2 faktury (obejmujące 2 raty płatności) za świadczone na rzecz Spółki usługi wymienione w umowie. W umowie opłata nosi miano opłaty sponsoringowej. Opis widniejący na fakturach to „CEEQA sponsorship marketing services”, co w tłumaczeniu oznacza „CEEQA usługi sponsoringu i marketingu”.

Charakter prawny Umowy 2011-2012 zawarte pomiędzy Spółką a I. Sp. z o.o. - organizator gali („Umowa”).

Dokonując zaszeregowania cywilnoprawnego Umowy, należy stwierdzić, iż Umowa jest tak zwaną umową sponsoringu, dlatego tak zwaną, albowiem postanowienia kodeksu cywilnego nie przewidują tego typu umowy jako osobnej kategorii umowy nazwanej. Przedmiotową Umowę należy uznać za umowę dwustronnie zobowiązującą (wzajemną), gdzie świadczenia obu stron Umowy są względem siebie ekwiwalentne (równoważne).

O dwustronnie zobowiązującym charakterze Umowy świadczy jej treść. W Umowie wyraźnie wskazano, iż Sp. z o.o. (sponsor) zobowiązana jest spełnić na rzecz drugiej strony świadczenie pieniężne o którym mowa w punkcie 2 Umowy, w zamian za świadczenia I. Sp. z o.o. (sponsorowany), o których mowa w Umowie (np. świadczenia wskazane w punkcie 1 Umowy: prezentacja logo sponsora na przedmiotowej gali, materiałach reklamowych, stronach internetowych związanych z przedmiotową galą, wymienianie sponsora w materiałach prasowych dotyczących przedmiotowej gali, etc.).

Powyższe świadczenia stron Umowy są ekwiwalentne w rozumieniu art. 487 § 2 kodeksu cywilnego, albowiem pomiędzy świadczeniami stron Umowy zachodzi relacja polegająca na tym, iż świadczenie jednej strony jest odpowiednikiem świadczenia drugiej strony. Zgodnie z zasadą swobody umów wyrażoną w art. 353 § 1 Kodeksu cywilnego, o tym że świadczenia stron umowy są równoważne (ekwiwalentne), nie decyduje obiektywna ich ocena, lecz wola samych stron umowy. Strony Umowy uznały, o czym świadczy jej treść, iż świadczenie pieniężne sponsora na rzecz sponsorowanego jest równoważne w stosunku do świadczeń sponsorowanego na rzecz sponsora.

Beneficjentem 30 biletów jest Sp. z o.o.

W uzupełnieniu z dnia 09.08.2012 r. (data wpływu 13.08.2012r.) Spółka potwierdza, iż nabywana usługa sponsoringu służy do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

De facto wszelkie usługi, które świadczy Spółka są opodatkowane podatkiem od towarów i usług.

Zdaniem Spółki nabywana usługa sponsoringu służy Spółce do wykonywania usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Na podstawie przestawionego stanu faktycznego (zarówno we wniosku jak i uzupełnieniu do wniosku z dnia 13 lipca 2012 r. oraz z dnia 09 sierpnia 2012 r.) zrodziła się wątpliwość, czy Spółka ma prawo do odliczenia podatku VAT od otrzymanych na podstawie umowy faktur za usługę sponsoringu...

Zdaniem Wnioskodawcy, nabywana usługa sponsoringu służy do świadczenia usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług, zatem Spółka ma prawo do odliczenia podatku VAT od otrzymanych faktur.

Zdaniem Spółki nie ma zastosowania również art. 88 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, gdyż opisane we wniosku oraz w uzupełnieniu do wniosku usługi nie są ani usługami hotelowymi ani gastronomicznymi.

Spółka odliczyła podatek VAT z otrzymanej faktury. Spółka planuje w kolejnych latach zawierać podobne umowy, odliczać podatek VAT od otrzymywanych w ramach w/w umów faktur.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Generalna zasada określająca prawne możliwości odliczenia podatku naliczonego wyrażona jest w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177 poz. 1054). Zgodnie z tym przepisem w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług, z uwzględnieniem rabatów określonych w art. 29 ust. 4 (art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy o VAT).

Powyższe regulacje wskazują, iż odliczenie podatku naliczonego to przysługujące zarejestrowanemu czynnemu podatnikowi podatku od towarów i usług całkowite bądź częściowe prawo do obniżenia kwoty podatku należnego dotyczącego opodatkowanych dostaw towarów i świadczenia usług o kwotę podatku naliczonego w zakresie, w jakim nabywane towary i usługi są lub będą w przyszłości wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Powyższa zasada wyklucza możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z nabyciem towarów i usług, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, tj. do czynności zwolnionych od podatku VAT lub czynności niepodlegających opodatkowaniu podatkiem VAT.

Prawo do odliczenia podatku naliczonego wynika z samej konstrukcji podatku od towarów i usług, i zapewnia neutralność tego podatku dla czynnych podatników VAT. Ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, m.in. tego, że zakupy będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, jak i niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis art. 88 określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o podatek naliczony.

I tak, zgodnie z art. 88 ust. 1 pkt 4 lit. b ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika usług noclegowych i gastronomicznych, z wyjątkiem nabycia gotowych posiłków przeznaczonych dla pasażerów przez podatników świadczących usługi przewozu osób.

Obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika towarów i usług, których nabycie: nastąpiło w wyniku darowizny lub nieodpłatnego świadczenia usługi (art. 88 ust.1 pkt 5 lit. b ustawy).

Stosownie do art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. W oparciu o art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…). W myśl art. 8 ust. 1 pkt 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie precyzują, jaki związek musi istnieć pomiędzy zakupami a sprzedażą, żeby podatnik mógł skorzystać z prawa do odliczenia. Związek dokonywanych zakupów z działalnością podatnika może mieć charakter bezpośredni lub pośredni. O związku bezpośrednim dokonywanych zakupów z działalnością gospodarczą można mówić wówczas, gdy nabywane towary służą np. dalszej odsprzedaży - towary handlowe lub też nabywane towary i usługi są niezbędne do wytworzenia towarów lub usług będących przedmiotem dostawy; bezpośrednio więc wiążą się z czynnościami opodatkowanymi wykonywanymi przez podatnika. Natomiast o związku pośrednim można mówić wówczas, gdy ponoszone wydatki wiążą się z całokształtem funkcjonowania przedsiębiorstwa; mają pośredni związek z działalnością gospodarczą, a tym samym z osiąganymi przez podatnika przychodami. Aby jednak można było wskazać, iż określone zakupy mają chociażby pośredni związek z działalnością, istnieć musi związek przyczynowo-skutkowy pomiędzy dokonanymi zakupami towarów i usług a powstaniem obrotu. O pośrednim związku dokonanych zakupów z działalnością podatnika można mówić wówczas, gdy zakup towarów i usług nie przyczynia się bezpośrednio do uzyskania przychodu przez podatnika, np. poprzez ich odsprzedaż, lecz poprzez wpływ na ogólne funkcjonowanie przedsiębiorstwa jako całości, przyczynia się do generowania przez dany podmiot obrotów.

Wśród działań podejmowanych przez podmioty prowadzące działalność gospodarczą, mających na celu kształtowanie popytu na oferowane przez nie towary, usługi bądź markę można wyróżnić sponsoring. W tym miejscu należy podnieść, iż umowy sponsoringu należą do kategorii umów nienazwanych - żadne przepisy prawa nie zawierają bowiem ich definicji. Możliwość jej zawarcia wynika z reguły ogólnej zawartej w art. 353 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.), która zakłada swobodę umów w obrocie gospodarczym.

Sponsoring jest definiowany, jako „finansowanie czegoś, często w zamian za reklamowanie własnej działalności” (Słownik wyrazów obcych PWN — wersja internetowa). Sponsorowanie może wiązać się z otrzymywaniem świadczeń wzajemnych od podmiotu sponsorowanego, bądź też mieć charakter jednostronny. Skutki podatkowe sponsoringu są uzależnione od treści tego stosunku prawnego. Gdy umowa zawarta między stronami przewiduje, że w zamian za przekazanie określonych środków pieniężnych, wartości rzeczowych lub świadczeń, sponsor otrzyma od podmiotu sponsorowanego ekwiwalentne świadczenie wzajemne o charakterze reklamowym, można mówić o tzw. sponsoringu właściwym. Stanowi on w istocie odpłatne nabycie usług reklamowych. W przypadku, gdy sponsor nie otrzymuje żadnego świadczenia wzajemnego od podmiotu sponsorowanego, poniesione przez niego wydatki mają charakter darowizny (tzw. sponsoring niewłaściwy). W przypadku umów sponsoringu, których istotą jest nieodpłatne świadczenie sponsora na rzecz sponsorowanego, celem sponsora jest zazwyczaj budowanie własnego wizerunku na rynku dzięki samemu faktowi świadczenia na pewien cel, przy czym skutek marketingowy osiągany jest bez aktywnego udziału sponsorowanego. W takim przypadku mamy tu do czynienia z umową darowizny przy czym w praktyce darowiznę może stanowić całe świadczenie sponsora lub tylko jego część.

Z powyższego wynika, iż w przypadku, gdy istnieje związek zakupionych towarów i usług, ze sprzedażą opodatkowaną i nie zachodzą przesłanki negatywne określone w art. 88 ustawy, to podatnikowi, nabywcy tych towarów i usług przysługuje, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o podatek naliczony przy ich nabyciu.

Z opisu sprawy wynika, iż Spółka zakupuje usługi sponsoringu, polegającego na finansowaniu organizacji gali, tzn. kolacji. Jednakże oprócz finansowania kolacji, Spółka otrzymuje również szereg innych świadczeń, takich jak: 30 biletów wstępu na gale, rezerwację 3 gościnnych stołów z logo Spółki, prezentacje Spółki na gali jako sponsor (główny sponsor), prezentacji na innych spotkaniach, imprezach branżowych organizowanych przez organizatora gali (wymienionych w umowie) jako sponsor gali, umieszczenie na stronie internetowej organizatora gali prezentacji Spółki (zawierającą prezentację świadczonych usług), umieszczenie dużych rozmiarów logo Spółki w widocznym miejscu podczas całego trwania gali; umieszczenie logo Spółki na biletach wstępu na galę (papierowych i elektronicznych); umieszczenie logo Spółki na wszelkich materiałach promocyjnych galę (strona internetowa, reklamy prasowe, stopka wiadomości marketingowych wysyłanych drogą elektroniczną, prezentacje audio-wizualne, banery); umieszczenie logo Spółki na nagrodach rozdawanych na gali we wszystkich kategoriach. Ponadto Wnioskodawca wskazał, iż świadczenia stron umowy są ekwiwalentne w rozumieniu art. 487 § 2 ustawy Kodeks cywilny, albowiem pomiędzy świadczeniami zachodzi relacja polegająca na tym, iż świadczenie jednej strony jest odpowiednikiem świadczenia drugiej strony.

Z cytowanych wyżej przepisów (art. 8 ust. 1 pkt 1 ustawy) jednoznacznie wynika, że każde odpłatne świadczenie polegające na działaniu, zaniechaniu lub tolerowaniu czy określonym zachowaniu mieści się w tak sformułowanej definicji usługi.

Aby uznać dane świadczenie za odpłatne, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Musi istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą i przekazanym za nią wynagrodzeniem. Oznacza to, że z danego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest usługa, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść na rzecz świadczącego usługę.

Zauważyć jednak należy, iż usługą będzie tylko takie świadczenie, w przypadku którego istnieje bezpośredni konsument, odbiorca świadczenia odnoszący korzyść o charakterze majątkowym. W związku z powyższym czynność podlega opodatkowaniu jedynie wówczas, gdy wykonywana jest w ramach umowy zobowiązaniowej, a jedna ze stron transakcji może zostać uznana za bezpośredniego beneficjenta tej czynności. Przy czym związek pomiędzy otrzymywaną płatnością a świadczeniem na rzecz dokonującego płatności musi mieć charakter bezpośredni i na tyle wyraźny, aby można powiedzieć, że płatność następuje w zamian za to świadczenie.

Przenosząc powyższe na grunt rozpatrywanej sprawy, należy wskazać, iż na podstawie umowy zobowiązaniowej organizator gali zobowiązał się do określonego świadczenia na rzecz Spółki, a Spółka do wypłaty określonego wynagrodzenia za ww. świadczenia. Zatem wykonywane przez organizatora Gali na rzecz Wnioskodawcy w ramach zawartej umowy w przedstawionym powyżej kształcie stanowi odpłatne świadczenie usług na rzecz Spółki, w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy.

Jak wskazano powyżej, związek dokonywanych zakupów z działalnością gospodarczą może mieć charakter pośredni lub bezpośredni. O pośrednim związku nabywanych towarów i usług z działalnością można mówić wówczas, gdy ponoszone wydatki wiążą się z całokształtem funkcjonowania firmy; mają pośredni związek z działalnością gospodarczą, a tym samym z osiąganymi przychodami, czyli musi istnieć związek przyczynowo-skutkowy pomiędzy dokonanymi zakupami towarów i usług a powstaniem obrotu.

W opisie sprawy Spółka jasno wskazała, iż nabywana usługa służy wykonywaniu czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług, gdyż tylko takowe są świadczone przez Wnioskodawcę. Ponadto wskazano również, iż „Wyżej wspominana gala, oraz inne spotkania organizowane przez tego samego organizatora to najważniejsze spotkania branżowe rynku nieruchomości. Stanowią one możliwość spotkania i poznania nowych klientów, umocnienie więzi z dotychczasowymi klientami. Spółka działa na rynku B2B, zatem jedyne opcje reklamy i promocji usług świadczonych przez Spółkę to reklamy w prasie branżowej (bardzo wąski wachlarz tytułów) lub tego typu spotkania”.

Zatem należy uznać, że usługi nabywane od organizatora gali są wykorzystywane przez Wnioskodawcę do wykonywania czynności opodatkowanych oraz nie zachodzi wyłączenie, o którym mowa w art. 88 ustawy. W związku z powyższym Spółce przysługuje prawo do odliczenia całości podatku VAT naliczonego zawartego na fakturach otrzymanych na podstawie umowy za usługę sponsoringu.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Jednocześnie Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie informuje, iż z uwagi na fakt, że złożony wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego z dnia 10.05.2012r. wpłynął do tut. Organu w dniu 15.05.2012 r., Podatnik winien wnieść opłatę w wysokości 160 zł (od dnia 20.09.2008 r. opłata za wydanie interpretacji indywidualnej w jednym zaistniałym stanie faktycznym lub zdarzeniu przyszłym wynosi bowiem 40 zł – art. 14f § 1 Ordynacji podatkowej). Podatnik dokonał wpłaty w wysokości 80 zł w dniu 09.05.2012r., 80 zł w dniu 12.07.2012 r. oraz 80,00 zł w dniu 09.08.2012 r. za wydanie interpretacji indywidualnej. Zatem kwota w wysokości 80 zł, zgodnie z art. 14f § 2a Ordynacji Podatkowej zostanie zwrócona na numer rachunku bankowego wskazany w części F wniosku.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.