Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPB2/436-629/13-2/MZ
z 12 grudnia 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 19.11.2013 r. (data wpływu 19.11.2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych zmiany umowy spółki - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 19.11.2013 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych zmiany umowy spółki.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Kapitał zakładowy spółki, będącej polskim rezydentem podatkowy, I. Sp. z o.o. (dalej również: Spółka, Wnioskodawca) wynosi w dniu składania niniejszego wniosku 50 000 PLN. Kapitał ten został pokryty poprzez wpłaty w gotówce.

100% udziałowcem Spółki jest I. mbH (dalej: Wspólnik), podmiot niebędący polskim rezydentem podatkowym.

Zgodnie z § 9 pkt 1 umowy Spółki podwyższenie kapitału zakładowego Spółki do kwoty 50.000.000 (pięćdziesiąt milionów) PLN poprzez utworzenie udziałów nowych i ich objęcie przez dotychczasowych wspólników w terminie do dnia 31 grudnia nie stanowi zmiany umowy Spółki.

Spółka planuje w związku z ww. zapisami umowy Spółki podnieść kapitał zakładowy, wykorzystując w tym celu wniesione uprzednio dopłaty. Kwota, o którą planowane jest podwyższenie kapitału zakładowego nie będzie przekraczała wartości dopłat wniesionych do Spółki.

Dopłaty Wspólnika miały miejsce na podstawie obowiązującej w dniu ich wnoszenia umowy spółki (dalej jako: umowa Spółki), która przewidywała maksymalną wysokość dopłat w wartości 130 krotności kapitału zakładowego oraz uchwał o wniesieniu dopłat. Dopłaty wnoszone były w 2001 r. oraz w 2002 r.

Wartość dopłat wniesionych do Spółki oraz sposób i wniesienia był zgodny z obowiązującą w dniu wnoszenia dopłat umową Spółki.

Obowiązująca w 2001 i 2002 r. ustawa z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (dalej: ustawa o PCC) uznawała, że (art. 1 ust. 3 pkt 4 ustawy o PCC, Dz. U. 2000 r. Nr 86 poz. 959 ze zm.) dopłaty stanowią zmianę umowy spółki kapitałowej i podlegają obowiązkowi podatkowemu w tym podatku.

Zgodnie z obowiązującą umową Spółki (§ 10 pkt 3) dopłaty mogą być zwracane Wspólnikom w każdym czasie na podstawie uchwały Zgromadzenia Wspólników. Do zwrotu dopłat zgodnie z umową Spółki nie stosuje się ograniczeń wynikających z art. 179 KSH, który przewiduje w szczególności, że (§ 1) dopłaty mogą być zwracane wspólnikom, jeśli nie są wymagane na pokrycie straty wykazanej w sprawozdaniu finansowym, (§ 2) zwrot dopłat może nastąpić po upływie miesiąca od dnia ogłoszenia o zamierzonym zwrocie w piśmie przeznaczonym do ogłoszeń spółki.

Obecnie planowane jest:

• podjecie uchwały o zwrocie całości lub części wniesionych dopłat,
  

• podjęcie uchwały o podwyższeniu kapitału zakładowego Spółki poprzez ustanowienie nowych udziałów, które zostaną objęte przez Wspólnika – zgodnie z uchwałą kapitał zakładowy zostanie pokryty gotówką.
  
  
  

W efekcie podjęcia ww. uchwał, powstaną wzajemne wierzytelności, tj.:

• wierzytelność Wspólnika wobec Spółki z tytułu zwrotu wniesionych dopłat,
  

• wierzytelność Spółki wobec Wspólnika o wpłatę gotówki na pokrycie kapitału zakładowego.
  
  
  

Kolejnym krokiem będzie umowne potrącenie wierzytelności z tytułu zwrotu dopłat i wierzytelności Spółki z tytułu wniesienia wkładów na podwyższony kapitał zakładowy. W konsekwencji, kwota dopłat wskazanych w uchwale o zwrocie dopłat zostanie przeznaczona na pokrycie kapitału zakładowego. Spółka posiada rzeczywisty ośrodek zarządzania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

W związku z przedstawionym przyszłym zdarzeniem, tj. planowanym podwyższeniem kapitału zakładowego i wykorzystaniem wniesionych dopłat celem pokrycia wkładów na podwyższony kapitał zakładowy, Wnioskodawca ma następujące pytanie:

Czy na podstawie art. 9 pkt 11 lit. b) ustawy o PCC w obecnym brzmieniu pozwalającym na zwolnienie z opodatkowania zmiany umowy spółki związanej z podwyższeniem kapitału zakładowego pokrytego z niezwróconych wspólnikom dopłat, które podlegały opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych, Spółka uprawniona będzie do skorzystania ze zwolnienia od podatku PCC czynności cywilnoprawnej (zmiana umowy Spółki) opisanej powyżej w przyszłym zdarzeniu?

Zdaniem Wnioskodawcy, w opinii Wnioskodawcy w związku z faktem, że wniesione w 2001 i 2002 r. dopłaty podlegały opodatkowaniu podatkiem PCC zgodnie z ustawą o PCC (Dz. U. 2000 r. Nr 86 poz. 959 ze zm.) w ówczesnym brzmieniu oraz faktem, że dopłaty te nie zostaną Wspólnikowi zwrócone, lecz przeznaczone na pokrycie nowoutworzonych udziałów w związku z podwyższeniem kapitału zakładowego, Spółka uprawniona będzie do zastosowania zwolnienia w podatku PCC na podstawie art. 9 pkt 11 li. b) ustawy o PCC.

Uzasadnienie

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 2 w związku z art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. k) ustawy o PCC w obowiązującym brzmieniu podatkowi PCC podlegają zmiany umowy spółki, jeżeli powodują one podwyższenie podstawy opodatkowania tym podatkiem, z zastrzeżeniem ust. 3 pkt 4. Natomiast przez zmianę umowy spółki kapitałowej, zgodnie z dyspozycją art. 1 ust. 3 pkt 2 ww. ustawy uważa się podwyższenie kapitału zakładowego z wkładów lub ze środków spółki oraz dopłaty.

Umowa spółki kapitałowej oraz jej zmiana podlega opodatkowaniu, jeżeli w chwili dokonania czynności na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej znajduje się:

1. rzeczywisty ośrodek zarządzania albo
2. siedziba tej spółki – jeżeli jej rzeczywisty ośrodek zarządzania nie znajduje się na terytorium innego państwa członkowskiego (art. 1 ust. 5 pkt 2 ww. ustawy).
   
   

Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością, tj. spółka w formie prawnej, którą posiada Wnioskodawca, jest spółką kapitałową. Spółka posiada rzeczywisty ośrodek zarządzania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 pkt 2 w zw. z art. 4 pkt 9 ww. ustawy, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą podjęcia uchwały o podwyższeniu kapitału spółki mającej osobowość prawną i ciąży na spółce. Również zgodnie z ustawą o PCC w brzmieniu z 2001 i 2002 r. dopłaty stanowiły zmianę umowy spółki kapitałowej i podlegały obowiązkowi podatkowemu.

Z powyższych przepisów wynika, iż co do zasady umowy spółki i ich zmiany podlegają opodatkowaniu PCC. Ustawa o PCC przewiduje jednak zwolnienia niektórych czynności od tego podatku.

Zgodnie z art. 9 pkt 11 lit. b) ustawy o PCC (tekst jednolity: Dz. U. 2010 r. Nr 101 poz. 649) „zwalnia się od podatku umowy spółki i ich zmiany związane z podwyższenie kapitału zakładowego pokrytego z niezwróconych wspólnikom lub akcjonariuszom dopłat albo z niezwróconej pożyczki udzielonej spółce kapitałowej przez wspólnika lub akcjonariusza, które były uprzednio opodatkowane podatkiem od czynności cywilnoprawnych lub podatkiem od wkładów kapitałowych do spółek kapitałowych na terytorium państwa członkowskiego innego niż Rzeczpospolita Polska”.

Wprawdzie ww. przepis zgodnie z dyspozycją art. 2 ust. 3 ustawy z dnia 7 listopada 2008 r. o zmianie ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych (Dz. U. 2008 r. Nr 209 poz. 1319) ma być stosowany do wartości kapitału zakładowego pokrytego przez spółkę kapitałową z dopłat wniesionych przez wspólników lub akcjonariuszy od dnia 1 maja 2004 r. Niemniej jednak w praktyce, która ukształtowała się m.in. na podstawie orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości Wspólnot Europejskich, stosowanie art. 9 pkt 11 lit. b) ustawy o PCC obejmuje również dopłaty wniesione do spółek kapitałowych przed dniem 1 maja 2004 r. Analogicznie w tym temacie wypowiedział się w interpretacji z dnia 19 lutego 2013 r. Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie (sygn. IPPB2/436-613/12-4/MZ).

Wprowadzenie zwolnienia przewidzianego w art. 9 pkt 11 lit. b) ustawy o PCC było związane z implementacją do polskiego systemu prawnego postanowień Dyrektywy Rady 2008/7/WE z dnia 12 lutego 2008 r. dotyczącej podatków pośrednich od gromadzenia kapitału, która zastąpiła Dyrektywę Rady 69/335/EWG z dnia 17 lipca 1969 r. Ustawodawca wspólnotowy dostrzegł, że podatki kapitałowe, które funkcjonują w różnych państwach członkowskich, niezależnie od tego, czy są związane z podwyższenie kapitału czy nie, powodują nierówne traktowanie, podwójne opodatkowanie i dysproporcje, które zakłócają swobodny przepływ kapitału. Właśnie w celu ich wyeliminowania i zachowania swobodnego przepływu kapitału zostały wprowadzone stosowne regulacje.

Z preambuły do Dyrektywy Rady Nr 2008/7/WE z dnia 12 lutego 2008 r. wynika, że najbardziej korzystnym rozwiązaniem byłoby zniesienie podatku kapitałowego. Jego konsekwencje gospodarcze są bowiem niekorzystne dla rozwoju i łączenia przedsiębiorstw.

Nadrzędną zasadą wynikającą z Dyrektywy Rrady Nr 2008/7/WE z dnia 12 lutego 2008 r. dotyczącej podatków pośrednich od gromadzenia kapitału jest jednokrotne opodatkowanie kapitału w spółkach kapitałowych. Przewiduje ją art. 12 ust. 1 lit. a) Dyrektywy Rady Nr 2008/7/WE, który stanowi, iż w przypadku podwyższenia kapitału podstawa opodatkowania podatkiem kapitałowym nie obejmuje sumy aktywów należących do spółki kapitałowej, które są przeznaczone na podwyższenie kapitału i które już zostały objęte podatkiem kapitałowym. Analogiczny zapis przewidywał art. 5 ust. 3 Dyrektywy Rady 69/335/EWG z dnia 17 lipca 1969 r.

Zgodnie z aktualnym, wiążącym Rzeczpospolitą Polską orzecznictwem (wyrok Trybunału Sprawiedliwości Wspólnoty Europejskich z dnia 12 listopada 2009 r. sprawa C-441/2008) ww. zasady jednokrotnego opodatkowania kapitału należy przestrzegać bezwzględnie, w tym w odniesieniu do powstałych po dniu 1 maja 2004 r. skutków zdarzeń mających miejsce przed przystąpieniem Rzeczypospolitej Polskiej do Unii Europejskiej, tzn. przed dniem 1 maja 2004 r. A zatem również względem dopłat, które wniesione zostały do Spółki przed dniem 1 maja 2004 r. i które podlegały opodatkowaniu podatkiem PCC.

Trybunał Sprawiedliwości Wspólnot Europejskich w ww. wyroku wskazał, że w jego opinii sąd krajowy zmierzał do ustalenia, czy wynikający z art. 5 ust. 3 tiret drugie Dyrektywy Rady 69/335/EWG z dnia 17 lipca 1969 r. zakaz uwzględniania, przy obliczaniu sumy, od której naliczany jest podatek w wypadku podwyższenia kapitału, kwoty zaciągniętych przez spółkę kapitałową pożyczek, które są zamieniane na udziały w spółce i które już zostały objęte podatkiem kapitałowym, znajduje zastosowanie w sytuacji, gdy zamiana pożyczek udzielonych spółce kapitałowej na udziały miała miejsce po przystąpieniu państwa członkowskiego do Unii Europejskiej, natomiast pożyczki te zostały udzielone wcześniej i były już wówczas przedmiotem opodatkowania zgodnie z obowiązującym wtedy prawem krajowym.

Następnie Trybunał Sprawiedliwości Wspólnot Europejskich orzekł, że art. 5 ust. 3 tiret drugie Dyrektywy Rady 69/335/EWG z dnia 17 lipca 1969 r. wymaga, aby „przy obliczaniu podstawy opodatkowania podatkiem kapitałowym podwyższenia kapitału spółki w drodze konwersji pożyczek zaciągniętych przez tę spółkę przed przystąpieniem Rzeczypospolitej Polskiej do Unii Europejskiej na udziały, dokonanej już po przystąpieniu, uwzględniać wcześniejsze opodatkowanie tych pożyczek na podstawie obowiązującego wówczas ustawodawstwa krajowego”. Zgodnie z polskimi przepisami ustawy o PCC w brzmieniu obowiązującym w 2001 i 2002 r. (Dz. U. 2000 r. Nr 86 poz. 959 ze zm.) dopłaty podlegały opodatkowaniu podatkiem PCC jako zmiana umowy spółki.

W opinii Spółki, analogiczne rozstrzygnięcie zapadłoby w odniesieniu do wniesionych przed dniem 1 maja 2004 r. i opodatkowanych podatkiem PCC dopłat. Realizacją zakazu podwójnego opodatkowania kapitału jest właśnie art. 9 pkt 11 lit. b) ustawy o PCC, który powinien znaleźć zastosowanie w opisanym zdarzeniu przyszłym. Wniesione do Spółki dopłaty podlegały już opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych. Kapitał zakładowy zostanie pokryty z niezwróconych Wspólnikowi dopłat poprzez potrącenie wzajemnych wierzytelności.

Wprawdzie Wspólnik będzie musiał podjąć dwie uchwały. Pierwszą – w sprawie zwrotu dopłat. Drugą – w sprawie podwyższenia kapitału zakładowego. Niemniej jednak dopłaty nie zostaną mu faktycznie zwrócone, gdyż wierzytelności pieniężne wynikające z tytułu uchwał zostaną potrącone. Tym samym spełniony zostanie warunek pokrycia podwyższenia kapitału zakładowego z niezwróconych wspólnikom dopłat. W tym samym tonie wypowiedział się dnia 2 marca 2012 r. Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy w interpretacji o sygn. ITPB2/436-198/11/TJ wskazując, że „bez znaczenia dla skorzystania z przedmiotowego zwolnienia pozostaje fakt, że przedmiotowe podwyższenie kapitału zakładowego zostanie dokonane w formie (…) wzajemnego potrącenia wierzytelności przysługujących Spółce i Jej wspólnikom”.

„Dla skorzystania z omawianego zwolnienia konieczne jest bowiem, aby podwyższenie kapitału zakładowego dokonane zostało ze środków pochodzących z niezwróconej pożyczki udzielonej spółce kapitałowej przez jej wspólnika oraz opodatkowanej podatkiem od czynności cywilnoprawnych”.

Stanowisko Spółki jest zgodne z jednolitym stanowiskiem organów podatkowych przedstawionych m.in. w:

• interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 5 grudnia 2012 r., sygn. ILPB2/436-236/12-5/MK, który stwierdził „opisana we wniosku zmiana umowy spółki kapitałowej związana z podwyższeniem kapitału zakładowego pokrytego z niezwróconych wspólnikom dopłat (pożyczki), które były uprzednio opodatkowane na podstawie obowiązującego wówczas ustawodawstwa krajowego zwolniona jest od podatku od czynności cywilnoprawnych”.
• interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 2 lutego 2011 r., sygn. ILPB2/436-249/10-2/MK, który stwierdził: „kwoty dopłat wniesionych do Spółki kapitałowej przez wspólników, opodatkowane przed dniem 1 maja 2004 r., konwertowane na kapitał zakładowy Spółki po tym dniu, zwolnione sa od podatku od czynności cywilnoprawnych”.
  
  

W opinii Wnioskodawcy, przedstawione stanowisko jest również zgodne z treścią wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 14 stycznia 2010 r. (sygn. II FSK 2018/09). Zgodnie z tym wyrokiem konwersja pożyczki od udziałowca na kapitał zakładowy nie podlega podatkowi od czynności cywilnoprawnych, nawet jeśli pożyczka została zaciągnięta przed przystąpieniem Polski do Unii Europejskiej. Podstawą wydania ww. orzeczenia był właśnie przepis art. 5 ust. 3 Dyrektywy Rady 69/335/EWG z dnia 17 lipca 1969 r. W opinii Wnioskodawcy pomiędzy stanem faktycznym, który legł u podstaw orzeczenia NSA, a przyszłym zdarzeniem opisanym w niniejszy, wniosku, występuje analogia. Brak jest w istocie różnicy pomiędzy statusem prawnym, na gruncie powołanych przepisów Dyrektywy Rady 69/335/EWG z dnia 17 lipca 1969 r. oraz Dyrektywy Rady Nr 2008/7/WE z dnia 12 lutego 2008 r., kwot pożyczek oraz dopłat zamienianych na udziały w związku z podwyższeniem kapitału zakładowego w spółce kapitałowej.

W związku z powyższym Wnioskodawca uważa, że zmiana umowy Spółki, polegająca na podwyższeniu kapitału zakładowego poprzez „konwersję” na kapitał zakładowy wniesionych dopłat (tj. dopłat, które nie zostaną definitywnie zwrócone Wspólnikowi), będzie zwolniona z opodatkowania podatkiem PCC na podstawie art. 9 pkt 11 lit. b) ustawy o PCC.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. k) w zw. z pkt 2 ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (t.j. Dz. U. z 2010 r. Nr 101, poz. 649 ze zm.) podatkowi od czynności cywilnoprawnych podlegają umowy spółki i ich zmiany.

Stosownie do treści art. 1a pkt 2 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych przez spółkę kapitałową należy rozumieć spółkę: z ograniczoną odpowiedzialnością, akcyjną i europejską.

W myśl art. 1 ust. 3 pkt 2 ww. ustawy, za zmianę umowy spółki kapitałowej uważa się podwyższenie kapitału zakładowego z wkładów lub ze środków spółki oraz dopłaty. Umowa spółki kapitałowej oraz jej zmiana podlega analizowanemu podatkowi, jeżeli w chwili dokonania czynności na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej znajduje się:

1. rzeczywisty ośrodek zarządzania albo
2. siedziba tej spółki – jeżeli jej rzeczywisty ośrodek zarządzania nie znajduje się na terytorium innego państwa członkowskiego (art. 1 ust. 5 pkt 2 ww. ustawy).
   
   

Zgodnie z art. 3 ust. 1 pkt 2 w zw. z art. 4 pkt 9 ww. ustawy, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą podjęcia uchwały o podwyższeniu kapitału spółki mającej osobowość prawną i ciąży na spółce. Podstawę opodatkowania w analizowanym przypadku stanowi, zgodnie z art. 6 ust. 1 pkt 8 lit. b) ustawy, wartość o którą podwyższono kapitał zakładowy. Natomiast stawka podatku wynosi 0,5% (art. 7 ust. 1 pkt 9 ww. ustawy).

W myśl art. 9 pkt 11 lit. b) ww. ustawy, zwalnia się od podatku umowy spółki i ich zmiany związane z podwyższeniem kapitału zakładowego pokrytego z niezwróconych wspólnikom lub akcjonariuszom dopłat albo z niezwróconej pożyczki udzielonej spółce kapitałowej przez wspólnika lub akcjonariusza, które były uprzednio opodatkowane podatkiem od czynności cywilnoprawnych lub podatkiem od wkładów kapitałowych do spółek kapitałowych na terytorium państwa członkowskiego innego niż Rzeczpospolita Polska.

Należy wskazać, iż podatek od czynności cywilnoprawnych pobierany od umów spółek kapitałowych na podstawie przepisów ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych jest odpowiednikiem podatku kapitałowego uregulowanego dyrektywą Rady Nr 2008/7/WE z dnia 12 lutego 2008 r. dotyczącą podatków pośrednich od gromadzenia kapitału (Dz. Urz. UE L 46 z 21.02.2008, str. 11). Powołana dyrektywa zastąpiła dyrektywę Rady 69/335/EWG z dnia 17 lipca 1969 r. dotyczącą podatków pośrednich od gromadzenia kapitału (Dz. U. UE L 249 z 3.10.1969, str. 25, ze. zm.; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 9, t. 1, s. 11, ze zm.).

Ponadto podkreślić należy, że w polskim porządku prawnym analizowana ustawa funkcjonuje od 1 stycznia 2001 r. Regulacja ta, w zakresie opodatkowania czynności cywilnoprawnych, zastąpiła obowiązującą do 31 grudnia 2000 r. ustawę z dnia 31 stycznia 1989 r. o opłacie skarbowej (Dz. U. Nr 4, poz. 23 ze zm.), której zakres przedmiotowy obejmował zarówno zasady obciążania opłatą czynności organów administracji publicznej, dokumentów oraz orzeczeń sądowych jak również czynności cywilnoprawnych, w tym umów spółek i ich zmiany.

Z dniem 1 stycznia 2009 r. weszła w życie ustawa z dnia 7 listopada 2008 r. o zmianie ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych (Dz. U. Nr 209, poz. 1319). Celem tej zmiany było dostosowanie przepisów ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie opodatkowania kapitału w spółkach kapitałowych do obowiązującego prawa Unii Europejskiej. W nowelizacji wdrożono postanowienia ww. Dyrektywy Rady Nr 2008/7/WE z dnia 12 lutego 2008r. dotyczącej podatków pośrednich od gromadzenia kapitału. Nowy akt wspólnotowy uprościł i uporządkował prawo Unii Europejskiej w materii opodatkowania kapitału w spółkach kapitałowych. Wprowadził korzystne regulacje dla spółek kapitałowych, przez ograniczenie katalogu czynności podlegających podatkowi kapitałowemu.

Nadrzędną zasadą wynikającą z powołanych dyrektyw jest jednokrotne opodatkowanie kapitału w spółkach kapitałowych. Zgodnie z aktualnym, wiążącym Rzeczpospolitą Polską orzecznictwem (wyrok Trybunału Sprawiedliwości Wspólnot Europejskich z dnia 12 listopada 2009 r. sprawa C-441/08) ww. zasady należy przestrzegać bezwzględnie, w tym w odniesieniu do powstałych po dniu 1 maja 2004 r. skutków zdarzeń mających miejsce przed przystąpieniem Rzeczypospolitej Polskiej do Unii Europejskiej.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, iż kapitał zakładowy spółki, będącej polskim rezydentem podatkowy, I. Sp. z o.o. (dalej również: Spółka, Wnioskodawca) wynosi w dniu składania niniejszego wniosku 50 000 PLN. Kapitał ten został pokryty poprzez wpłaty w gotówce. 100% udziałowcem Spółki jest I. mbH (dalej: Wspólnik), podmiot niebędący polskim rezydentem podatkowym. Zgodnie z § 9 pkt 1 umowy Spółki podwyższenie kapitału zakładowego Spółki do kwoty 50.000.000 (pięćdziesiąt milionów) PLN poprzez utworzenie udziałów nowych i ich objęcie przez dotychczasowych wspólników w terminie do dnia 31 grudnia nie stanowi zmiany umowy Spółki. Spółka planuje w związku z ww. zapisami umowy Spółki podnieść kapitał zakładowy, wykorzystując w tym celu wniesione uprzednio dopłaty. Kwota, o którą planowane jest podwyższenie kapitału zakładowego nie będzie przekraczała wartości dopłat wniesionych do Spółki. Dopłaty Wspólnika miały miejsce na podstawie obowiązującej w dniu ich wnoszenia umowy spółki (dalej jako: umowa Spółki), która przewidywała maksymalną wysokość dopłat w wartości 130 krotności kapitału zakładowego oraz uchwał o wniesieniu dopłat. Dopłaty wnoszone były w 2001 r. oraz w 2002 r. Wartość dopłat wniesionych do Spółki oraz sposób i wniesienia był zgodny z obowiązującą w dniu wnoszenia dopłat umową Spółki. Obowiązująca w 2001 i 2002 r. ustawa z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (dalej: ustawa o PCC) uznawała, że (art. 1 ust. 3 pkt 4 ustawy o PCC, Dz. U. 2000 r. Nr 86 poz. 959 ze zm.) dopłaty stanowią zmianę umowy spółki kapitałowej i podlegają obowiązkowi podatkowemu w tym podatku. Zgodnie z obowiązującą umową Spółki (§ 10 pkt 3) dopłaty mogą być zwracane Wspólnikom w każdym czasie na podstawie uchwały Zgromadzenia Wspólników. Do zwrotu dopłat zgodnie z umową Spółki nie stosuje się ograniczeń wynikających z art. 179 KSH, który przewiduje w szczególności, że (§ 1) dopłaty mogą być zwracane wspólnikom, jeśli nie są wymagane na pokrycie straty wykazanej w sprawozdaniu finansowym, (§ 2) zwrot dopłat może nastąpić po upływie miesiąca od dnia ogłoszenia o zamierzonym zwrocie w piśmie przeznaczonym do ogłoszeń spółki. Obecnie planowane jest: podjecie uchwały o zwrocie całości lub części wniesionych dopłat, podjęcie uchwały o podwyższeniu kapitału zakładowego Spółki poprzez ustanowienie nowych udziałów, które zostaną objęte przez Wspólnika – zgodnie z uchwałą kapitał zakładowy zostanie pokryty gotówką. W efekcie podjęcia ww. uchwał, powstaną wzajemne wierzytelności, tj.: wierzytelność Wspólnika wobec Spółki z tytułu zwrotu wniesionych dopłat, wierzytelność Spółki wobec Wspólnika o wpłatę gotówki na pokrycie kapitału zakładowego. Kolejnym krokiem będzie umowne potrącenie wierzytelności z tytułu zwrotu dopłat i wierzytelności Spółki z tytułu wniesienia wkładów na podwyższony kapitał zakładowy. W konsekwencji, kwota dopłat wskazanych w uchwale o zwrocie dopłat zostanie przeznaczona na pokrycie kapitału zakładowego. Spółka posiada rzeczywisty ośrodek zarządzania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Mając na uwadze powyższe należy wskazać, iż opisana we wniosku zmiana umowy spółki kapitałowej związana z podwyższeniem kapitału zakładowego pokrytego z niezwróconych wspólnikom dopłat, które podlegały opodatkowane podatkiem od czynności cywilnoprawnych, będzie korzystała ze zwolnienia na podstawie art. 9 pkt 11 lit. b ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych.

Odnosząc się do argumentacji Wnioskodawcy opartej na treści wskazanych interpretacji w uzasadnieniu własnego stanowiska, należy stwierdzić, iż co do zasady wiążą one w sprawie, w której zostały wydane i nie są źródłem prawa powszechnie obowiązującego. Tym samym nie stanowią podstawy prawnej przy wydawaniu interpretacji.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.