Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPB2/415-753/13-2/ES
z 30 października 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Gminy Miasta przedstawione we wniosku z dnia 26 lipca 2013 r. (data wpływu 1 sierpnia 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych odpracowania przez najemców lokali zobowiązań czynszowych – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 1 sierpnia 2013 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych odpracowania przez najemców lokali zobowiązań czynszowych.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Gmina Miasta zawarła umowy o dzieło z najemcami lokali komunalnych zalegających z zapłatą czynszu, z których to umów wynagrodzenie, za zgodą wykonującego dzieło, ma zostać przekazane na rachunek gminy celem zmniejszenia zadłużenia najemcy względem gminy.

Przedmiotem umów o dzieło jest wykonanie drobnych prac remontowych w mieszkaniowych zasobach komunalnych gminy. Aktualnie gminę łączą z najemcami dwie tego rodzaju umowy o dzieło, obie z 17 czerwca 2013 r., w których wynagrodzenie ustalono na 7 041,80 zł brutto i 2 266,69 zł brutto.

Od wynagrodzeń uzyskanych na podstawie tych umów gmina nalicza i odprowadza zaliczkę na podatek dochodowy od osób fizycznych.

W związku z niedawnymi publikacjami prasowymi prezentującymi odmienne stanowisko w tym przedmiocie powzięto wątpliwość o prawidłowości dotychczasowej praktyki. W artykule zamieszczonym w Rzeczpospolitej z dnia 19 lipca 2013 r. przedstawiono pogląd, że nie zachodzi obowiązek odprowadzenia zaliczki na podatek dochodowy od wynagrodzeń osiągniętych przez najemców na podstawie umów o dzieło, których celem jest odpracowanie zaległego czynszu, powołano się na interpretacje podatkowe wydane przez Dyrektora Izby Skarbowej w Gdańsku (bez bliższego oznaczenia) oraz Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 9 marca 2012 r. (nr IPPB4/415-24/12-4/JK2).

W związku z powyższym Wnioskodawca uznał za zasadne wystąpić o indywidualną interpretację podatkową do miejscowo właściwego Dyrektora Izby Skarbowej w celu ustalenia właściwej praktyki w kwestii stosowania przepisów podatkowych.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w świetle powołanych na wstępie przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych Wnioskodawca ma obowiązek odprowadzania zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych od wynagrodzeń osiągniętych przez najemców lokali komunalnych na podstawie umów o dzieło, których celem jest odpracowanie zaległego czynszu?

Zdaniem Wnioskodawcy, istnieje obowiązek odprowadzania zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych od wynagrodzeń osiągniętych przez najemców lokali komunalnych na podstawie umów o dzieło, których celem jest odpracowanie zaległego czynszu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 11 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 361 ze zm.), przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

W myśl postanowień art. 659 § 1 i § 2 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz.U. Nr 16, poz. 93 ze zm.), przez umowę najmu wynajmujący zobowiązuje się oddać najemcy rzecz do używania przez czas oznaczony lub nie oznaczony, a najemca zobowiązuje się płacić wynajmującemu umówiony czynsz. Czynsz może być oznaczony w pieniądzach lub w świadczeniach innego rodzaju.

Z powyższego wynika, że wynajmujący jest zobowiązany do zapłaty czynszu najemcy, przy czym zapłata może być oznaczona w świadczeniach innego rodzaju niż pieniądze.

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca zawarł umowy o dzieło z najemcami lokali komunalnych zalegających z zapłatą czynszu, których przedmiotem jest wykonanie drobnych prac remontowych w mieszkaniowych zasobach komunalnych gminy. Od uzyskanych wynagrodzeń Zainteresowany nalicza i odprowadza zaliczkę na podatek dochodowy od osób fizycznych.

Zgodnie z brzmieniem art. 453 Kodeksu cywilnego, jeżeli dłużnik w celu zwolnienia się z zobowiązania spełnia za zgodą wierzyciela inne świadczenie, zobowiązanie wygasa.

Jest to instytucja prawna zwana datio in solutum (świadczenie w miejsce wykonania). Celem niniejszego jest wygaśnięcie istniejącego pomiędzy stronami zobowiązania (w tym przypadku czynszu) poprzez spełnienie przez dłużnika świadczenia innego niż określone w treści pierwotnej umowy. Zobowiązanie wówczas wygasa tak, jakby wygasło przez zwykłe wykonanie (np. przez zapłatę uzgodnionej pierwotnie kwoty), przy czym konieczną przesłanką wygaśnięcia zobowiązania – poza umową stron – jest rzeczywiste dokonanie świadczenia przez dłużnika.

Przechodząc do podatkowych aspektów opisanych czynności, stwierdzić należy, że wszelkie spłaty długów są dla dłużnika obojętne podatkowo, nie można bowiem z faktu świadczenia pracy w zamian za wygaśnięcie ciążącego na dłużniku zobowiązania wywieść, że dłużnik uzyskuje przychody, o których mowa w art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Reasumując, stwierdzić należy, że w przedmiotowej sprawie Wnioskodawca nie ma obowiązku odprowadzania zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych od wynagrodzeń osiągniętych przez najemców lokali komunalnych na podstawie umów o dzieło, których celem jest odpracowanie zaległego czynszu.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.