Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPP2/443-740/13/ICz
z 12 listopada 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2012r. poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 9 sierpnia 2013r. (data wpływu 12 sierpnia 2013r.), uzupełnionym pismem z dnia 25 października 2013r. (data wpływu 28 października 2013r.), o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania czy Wnioskodawcy przysługuje prawo skorygowania podstawy opodatkowania podatkiem VAT poprzez ujęcie korekt fv wystawionych na Grupa C Sp. z o.o. dostarczonych do Spółki Grupa C. Sp. z o.o. w dniu 4 lutego 2013r. za potwierdzeniem odbioru – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 12 sierpnia 2013r. wpłynął ww. wniosek, uzupełniony pismem z dnia 25 października 2013r., o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania czy Wnioskodawcy przysługuje prawo skorygowania podstawy opodatkowania podatkiem VAT poprzez ujęcie korekt fv wystawionych na Grupa C. Sp. z o.o. dostarczonych do Spółki Grupa C. Sp. z o.o. w dniu 4 lutego 2013r. za potwierdzeniem odbioru.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący zaistniały stan faktyczny:

W dniu 4 lipca 2011 roku Spółka B. Sp. z o.o. zawarła umowę o roboty budowlane z Grupą C. Sp. z o.o., której przedmiotem było wykonanie robót żelbetowych Inwestycji „…”. W zawartej umowie Grupa C. Sp. z o.o. oświadczyła, że jest Generalnym Wykonawcą w/w inwestycji, co oznaczało, że jest uprawniona do zamawiania robót realizowanych na nieruchomości stanowiącej własność L. S.A. z siedzibą w B. Roboty miały zostać wykonane przez spółkę B. Sp. z o.o. w okresie do 13 grudnia 2011 roku. Roboty zostały przez Spółkę B. Sp. z o.o. w całości wykonane w umówionym terminie na wartość 4.916.644,58 zł netto, 1.130.828,26 zł VAT, 6.047.472,84 zł brutto i zgłoszone do odbioru końcowego. Zakończenie robót zostało potwierdzone Protokołem Odbioru Końcowego z dnia 22-12-2011. Na powyższą kwotę Spółka B. Sp. z o.o. wystawiła faktury VAT zgodnie z certyfikatami płatności częściowej wykonanych robót, oraz terminowo odprowadziła podatek VAT do Urzędu Skarbowego. Spółka Grupa C. Sp. z o.o. zapłaciła za w/w umowę kwotę 3.752.231,63 zł brutto. Z każdej faktury Spółka C. Sp. z o.o. zatrzymała zgodnie z umową kaucję gwarancyjną z tytułu właściwego wykonania umowy w łącznej kwocie 245.961,03 zł.

Pismem z 9 grudnia 2011 roku L. S.A. z siedzibą w B., będąca właścicielem nieruchomości na rzecz, której realizowana była inwestycja oświadczyło, że firma Grupa C. Sp. z o.o. nie posiadała żadnej umowy o roboty budowlane związanej z realizacją inwestycji L. S.A., oraz że nie została upoważniona do zawarcia w ich imieniu jakiejkolwiek umowy o roboty budowlane ze spółką B. Sp. z o.o. i nie wyraża zgody na zawartą pomiędzy spółką B. Sp. z o.o., a Grupa C. Sp. z o.o. umowę. Z toczonej korespondencji pomiędzy L. S.A. a Grupą C. Sp. z o.o. przesyłanej do wiadomości Spółce B. wynika, że umowa pisemna pomiędzy L. S.A. a Grupa C. Sp. z o.o. nie została zawarta, pomimo tego L. S.A. zapłaciło za roboty wykonane należność z pierwszej wystawionej przez Grupa C. Sp. z o.o. nr 7/2011 z 6 września 2011r. na kwotę 6.892.183,44 zł.

Pismem z 13 grudnia 2011r. Grupa C. Sp. z o.o. poinformowała Wnioskodawcę o odstąpieniu od Umowy z L. S.A., a także o odstąpieniu na podstawie art. 644 w zw. z art. 656 § 1 K.c. od umowy z B. Pozwem z 20 stycznia 2012r. Grupa C. Sp. z o.o. pozwała Spółkę L. SA o zapłatę kwot wynikających z faktur wystawionych na L. SA na kwotę 14.066.568,64zł, a w dniu 13 lutego 2012r. Sąd Okręgowy Wydział XIV Gospodarczy wydał wyrok oddalający powództwo, który został zaskarżony przez C. Wyrok został uchylony przez sąd wyższej instancji i w konsekwencji postępowanie nie zostało zakończone do dzisiaj prawomocnym orzeczeniem.

Próbując dochodzić zapłaty należności objętych powołanymi wyżej fakturami, spółka B. Sp. z o.o. wystąpiła do Sądu Rejonowego , V Wydział Gospodarczy z zawezwaniem stron do próby ugodowej o zapłatę solidarnie przez C. Sp. z o.o. i L. SA na rzecz B., zaległej B. Sp. z o.o. kwoty 2.327.245,65 zł. za wykonane roboty. Postępowanie zostało umorzone, wobec braku woli zawarcia ugody. Żadna ze stron nie dokonała również dobrowolnie zapłaty na rzecz B.

Spółka B. Sp. z o.o. wystąpiła do L. SA o dokonanie inwentaryzacji robót oraz ustalenie ich wartości. Spółka L. SA podtrzymała swoje stanowisko w zakresie braku jakiejkolwiek umowy z Grupą C. Sp. z o.o., jednakże uznała rzeczywiste poniesione nakłady na w/w inwestycję, żądając zafakturowania niezapłaconej kwoty. Spółka B. Sp. z o.o. w dniu 22 stycznia 2013r. podpisała porozumienie z L. SA, mocą którego L. SA zobowiązało się zapłacić na rzecz B. kwotę 1.666.081,45 zł. Netto + VAT za roboty zrealizowane przez B. w ramach ww. inwestycji na podstawie faktury VAT wystawionej przez B. na L. W dniu 24 stycznia 2013r. B. Sp. z o.o. wystawiła na nieuregulowaną wartość 2.049.280,18 zł fakturę VAT 7/2013. Spółka L. SA uregulowała płatność z wystawionej faktury nr 7/2013 w następujący sposób: kwotę 383.198,73 zł w dniu 31 stycznia 2013r., kwotę 1.488.017,83 zł w dniu 1 lutego 2013r., kwotę 136.411,59 zł w dniu 7 maja 2013r. Pozostała kwota 41.652,04 zł tj. 2,5% wartości netto faktury została zatrzymana jako zabezpieczenie właściwego usunięcia wad i usterek, zgodnie z uzgodnieniami stron. Spółka B. Sp. z o.o. fv 7/2013 ujęła w całości w deklaracji za miesiąc styczeń 2013r. i uregulowała należny z niej VAT w obowiązującym terminie. W dniu wystawienia fv 7/2013 na L. SA, B. Sp. z o.o. wystawiła faktury korekty do faktur dla Grupa C. Sp. z o.o. na kwotę 2.049.280,18 zł brutto i wysłała je za potwierdzeniem odbioru w tym samym dniu. Faktury korekty wraz z pismem zostały odebrane przez Spółkę C. Sp. z o.o. w dniu 4 lutego 2013r. W dniu 28 lutego 2013r. Spółka Grupa C. Sp. z o.o. odesłała za pismem niepodpisane korekty fv bez księgowania. Spółka B. Sp. z o.o. z uwagi na brak potwierdzonych korekt nie zmniejszyła podatku VAT. W związku z odmową przyjęcia korekt oraz dla zachowania neutralności podatku VAT (Spółka B. Sp. z o.o. dwa razy zapłaciła VAT od tych samych robót) w dniu 20 marca 2013r. Spółka B. Sp. z o.o. wystąpiła do Spółki Grupa C. Sp. z o.o. z pismem o zamiarze skorygowania podatku VAT, jednakże bezskutecznie, z uwagi na to, iż w piśmie z dnia 29 marca 2013r. Spółka Grupa C. Sp. z o.o. poinformowała Wnioskodawcę, że nie jest już czynnym podatnikiem VAT. Wnioskodawca nadmienił, że Spółka C. Sp. z o.o. poinformowała Wnioskodawcę o dokonaniu korekty podatku należnego od fv wystawionych na L. SA korzystając z ulgi na złe długi.

W piśmie uzupełniającym z dnia 25 października 2013r. Wnioskodawca doprecyzował opis sprawy i wyjaśnił, iż faktury korygujące o numerach 1/2013, 2/2013, 3/2013, 4/2103 wystawione na Grupa C. Sp. z o.o. zostały przesłane wraz z pismem do ww. Spółki za pośrednictwem kuriera w dniu 4 lutego 2013r. Zgodnie z informacją zwrotną otrzymaną od firmy kurierskiej w dniu 5 lutego 2013r. przesyłka została odebrana w biurze Spółki C. Sp. o.o. w dniu 5 lutego 2013r. o godz. 11:08.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Spółce B Sp. z o.o. przysługuje prawo skorygowania podstawy opodatkowania podatkiem VAT poprzez ujęcie korekt fv wystawionych na Grupa C. Sp. z o.o. dostarczonych do Spółki Grupa C. Sp. z o.o. w dniu 4 lutego 2013r. za potwierdzeniem odbioru?

Stanowisko Wnioskodawcy:

Spółka stoi na stanowisku, że przysługuje jej prawo do dokonania korekty podatku VAT poprzez ujęcie wystawionych na rzecz firmy Grupa C. Sp. z o.o. faktur korekt w miesiącu lutym 2013 roku tj. w dacie potwierdzenia ich otrzymania przez w/w spółkę.

Zgodnie z art. 29 ust 1 ww. ustawy podstawę opodatkowania zmniejsza się o kwoty udokumentowanych, prawnie dopuszczalnych i obowiązkowych rabatów (bonifikat, opustów, uznanych reklamacji i skont) i o wartość zwróconych towarów, zwróconych kwot nienależnych w rozumieniu przepisów o cenach oraz zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze, z zastrzeżeniem ust. 4a i 4b.

Na podstawie artykułu 29 ust. 4a ustawy, w przypadku gdy podstawa opodatkowania ulega zmniejszeniu w stosunku do podstawy określonej w wystawionej fakturze, obniżenia podstawy opodatkowania podatnik dokonuje pod warunkiem posiadania, przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, w którym nabywca towaru lub usługi otrzymał korektę faktury, potwierdzenia otrzymania korekty faktury przez nabywcę towaru lub usługi, dla którego wystawiono fakturę. Uzyskanie potwierdzenia otrzymania przez nabywcę towaru lub usługi korekty faktury po terminie złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy uprawnia podatnika do uwzględnienia korekty faktury za okres, w którym potwierdzenie uzyskano.

Brak pisemnej umowy pomiędzy L. SA oraz Grupa C. Sp. z o.o., w konsekwencji oświadczony B. brak zgody na zawarcie umowy z C., a także oświadczenie C. o odstąpieniu od umowy z L. i od umowy z B., po wystawieniu faktur na C., przy przyjęciu braku tytułu do dokonania korekty doprowadziłby do sytuacji, w której firma B. Sp. z o.o. realizując roboty budowlane zobowiązana byłaby do zapłaty dwa razy VAT od wyświadczenia tej samej usługi budowlanej, co pozostawałoby w sprzeczności z generalną zasadą neutralności podatku VAT. Spółka B. Sp. z o.o. działała w oparciu o podpisaną umowę o roboty budowlane pomiędzy Grupa C. Sp. z o.o. a B. Sp. z o.o, w której to firma Grupa C. Sp. z o.o. oświadczyła, że jest uprawniona do zamawiania robót na rzecz właściciela nieruchomości i Inwestora L. SA. Brak pisemnej umowy, a także brak porozumienia pomiędzy Inwestorem a Grupa C. doprowadził do zachwiania równowagi w podatku VAT, który charakteryzuje się neutralnością w przypadku gdy mamy do czynienia z podatnikami VAT czynnymi. Spółka B. zapłaciła podatek VAT raz z faktur wystawionych i niezapłaconych na rzecz Grupa C. Sp. z o.o. a drugi raz wystawiając fv na rzecz Inwestora L. SA, dla którego rzeczywiście usługa została wykonana. Grupa C. skorygowała podatek VAT od faktur wystawionych na L. SA, a dokonała też odliczenia podatku naliczonego z faktur wystawionych przez B. Sp. z o.o.

Zdaniem Spółki jedyną możliwą formą rozliczenia robót wykonanych było porozumienie pomiędzy Inwestorem-rzeczywistym odbiorcą usługi a wykonawcą B. Sp. z o.o., którego skutkiem było wystawienie faktury na pozostałą nieuregulowaną kwotę. Spółka uznała, że ma możliwość skorzystania z przepisów dających prawo do wystawienia faktur korekt, którym celem jest doprowadzenie faktur pierwotnych do stanu odpowiadającego rzeczywistości.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zaistniałego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Jak stanowi art. 106 ust. 1 ustawy o VAT, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 1a, 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

W związku z powyższymi regulacjami, podatnicy podatku od towarów i usług, z tytułu dostawy towarów bądź świadczenia usług, zobowiązani są do naliczenia podatku należnego w określonej stawką podatku wysokości i wystawienia faktury VAT dokumentującej dokonane czynności podlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Na podstawie delegacji ustawowej zawartej w art. 106 ust. 8 ustawy, Minister Finansów wydał rozporządzenie z dnia 28 marca 2011r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 68, poz. 360 ze zm.), zwane dalej rozporządzeniem, które określa szczegółowe zasady wystawiania faktur VAT, dane, które powinny zawierać, oraz sposób i okres ich przechowywania.

Ze względu na zdarzające się w praktyce pomyłki przy dokumentowaniu przez podatników obrotu gospodarczego, ustawodawca przewidział w § 13 i § 14 ww. rozporządzenia, procedury korygowania błędów w fakturach VAT określając przypadki, w których dopuszczalne jest wystawienie przez sprzedawcę faktury korygującej.

W myśl zapisu § 13 ust. 1 rozporządzenia, w przypadku gdy po wystawieniu faktury udzielono rabatów określonych w art. 29 ust. 4 ustawy, podatnik udzielający rabatu wystawia fakturę korygującą tę fakturę. W tym miejscu podkreślić należy, że prawo do wystawiania faktury korygującej przysługuje wyłącznie sprzedawcy.

Na mocy § 13 ust. 2 rozporządzenia, w przypadku gdy podatnik udziela rabatu w odniesieniu do jednej lub więcej dostaw towarów lub usług, faktura korygująca powinna zawierać:

1.numer kolejny oraz datę jej wystawienia;

2.dane zawarte w fakturze, której dotyczy faktura korygująca:

1. określone w § 5 ust. 1 pkt 1-6,
2. nazwę (rodzaj) towaru lub usługi objętych rabatem;

3.kwotę i rodzaj udzielonego rabatu;

4.kwotę zmniejszenia podatku należnego.

Stosownie do § 13 ust. 5 rozporządzenia, przepisy ust. 1 i 2 stosuje się odpowiednio w przypadku:

1. zwrotu sprzedawcy towarów oraz zwrotu nabywcy kwot nienależnych, o których mowa w art. 29 ust. 4 ustawy;
2. zwrotu nabywcy całości lub części należności, o której mowa w § 10 ust. 1.
   
   

Stosownie do § 13 ust. 8 rozporządzenia, faktury korygujące powinny zawierać wyraz „KOREKTA” albo wyrazy „FAKTURA KORYGUJĄCA”.

Natomiast, w świetle § 14 ust. 1 rozporządzenia, fakturę korygującą wystawia się również, gdy po wystawieniu faktury podwyższono cenę lub stwierdzono pomyłkę w cenie, stawce, kwocie podatku lub w jakiejkolwiek innej pozycji faktury.

Na mocy art. 29 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy lub osoby trzeciej. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

Podstawę opodatkowania zmniejsza się o kwoty udokumentowanych, prawnie dopuszczalnych i obowiązkowych rabatów (bonifikat, opustów, uznanych reklamacji i skont) i o wartość zwróconych towarów, zwróconych kwot nienależnych w rozumieniu przepisów o cenach oraz zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze, z zastrzeżeniem ust. 4a i 4b (art. 29 ust. 4 ustawy).

Stosownie do art. 29 ust. 4a ustawy o VAT, w przypadku gdy podstawa opodatkowania ulega zmniejszeniu w stosunku do podstawy określonej w wystawionej fakturze, obniżenia podstawy opodatkowania podatnik dokonuje pod warunkiem posiadania, przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, w którym nabywca towaru lub usługi otrzymał korektę faktury, potwierdzenia otrzymania korekty faktury przez nabywcę towaru lub usługi, dla którego wystawiono fakturę. Uzyskanie potwierdzenia otrzymania przez nabywcę towaru lub usługi korekty faktury po terminie złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy uprawnia podatnika do uwzględnienia korekty faktury za okres rozliczeniowy, w którym potwierdzenie to uzyskano.

Na mocy art. 29 ust. 4b ustawy o VAT, warunku posiadania przez podatnika potwierdzenia odbioru korekty faktury przez nabywcę towaru lub usługi nie stosuje się w:

1. eksporcie towarów i wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów;
2. dostawie towarów i świadczeniu usług, dla których miejsce opodatkowania znajduje się poza terytorium kraju;
3. sprzedaży: energii elektrycznej, cieplnej lub chłodniczej, gazu przewodowego, usług telekomunikacyjnych i radiokomunikacyjnych oraz usług wymienionych w poz. 140-153, 174 i 175 załącznika nr 3 do ustawy;
4. pozostałych przypadkach, jeżeli w wystawionej fakturze, do której odnosi się korekta, nie wykazano kwoty podatku.
   
   

W wyżej cytowanym przepisie art. 29 ust. 4b ustawodawca zawarł więc przypadki, w których wystawca faktury nie ma obowiązku posiadania potwierdzenia odbioru korekty faktury.

Przepis ust. 4a stosuje się odpowiednio w przypadku stwierdzenia pomyłki w kwocie podatku na fakturze i wystawienia korekty faktury do faktury, w której wykazano kwotę podatku wyższą niż należna (art. 29 ust. 4c ustawy).

Z brzmienia przedstawionych regulacji prawnych wynika, że kwoty, o które zmniejsza się podstawę opodatkowania oraz podatku należnego muszą zostać udokumentowane fakturą korygującą. Potwierdzenie odbioru faktury korygującej przez nabywcę spowoduje akceptację zmiany wartości zawartych na fakturze i przyzna prawo do takiego obniżenia.

Zatem, w przypadku wystawienia przez sprzedawcę faktury korygującej zmniejszającej podatek należny, jest on obowiązany do posiadania potwierdzenia jej odbioru. Potwierdzenia takiego dokonuje nabywca towarów i usług jako adresat faktury korygującej. Faktura korygująca musi dotrzeć do nabywcy, a ten musi potwierdzić ten fakt i zawiadomić o tym sprzedawcę.

Podkreślenia wymaga fakt, iż potwierdzenie odbioru faktury korygującej pełni istotną rolę w systemie podatku od towarów i usług opartym na metodzie fakturowej, gdyż zapobiega nieuzasadnionym obniżkom podstawy opodatkowania i kwoty podatku należnego u dostawcy.

Należy wskazać, że faktury korygujące są specyficznym rodzajem faktur. Celem ich wystawienia jest doprowadzenie faktury pierwotnej do stanu odpowiadającego rzeczywistości. Uregulowania zawarte w art. 29 ust. 4a i ust. 4c ustawy, mają na celu uniknięcie sytuacji, w której zmniejszenie podstawy opodatkowania i kwoty podatku należnego u sprzedawcy, nie znajduje odzwierciedlenia w zmniejszeniu kwoty podatku naliczonego u nabywcy towarów i usług. Podatek należny u sprzedawcy jest bowiem podatkiem naliczonym po stronie nabywcy towarów i usług.

Z powyższego wynika, że skoro, będący podstawą opodatkowania, obrót i kwota podatku należnego ulegają zmniejszeniu, co skutkuje wystawieniem faktury korygującej, to czynność taka, dokonywana przez sprzedawcę towarów lub usług, powoduje konieczność zmniejszenia kwoty podatku naliczonego u nabywcy.

Należy zauważyć, iż przepisy nie narzucają formy w jakiej potwierdzenie odbioru faktur korygujących ma być dokonane, zatem strony mają swobodę wyboru metody tego potwierdzenia. Wobec tego, potwierdzenie może mieć dowolną formę, która pozwoli na jednoznaczne stwierdzenie, iż sprzedawca to potwierdzenie otrzymał.

Z okoliczności sprawy wynika, że Wnioskodawca wystawił faktury korygujące dla Spółki Grupa C. Faktury korygujące co prawda zostały odebrane przez kontrahenta, jednakże faktury te wraz z pismem, niepodpisane bez księgowania zostały odesłane do Wnioskodawcy przez ww. kontrahenta.

Mając na uwadze przedstawiony opis sprawy oraz obowiązujący stan prawny należy stwierdzić, że faktury korygujące są specyficznym rodzajem faktur. Celem ich wystawienia – jak wynika z przywołanych wyżej uregulowań – jest doprowadzenie faktury pierwotnej do stanu odpowiadającego rzeczywistości. W tym miejscu zaznaczyć należy, że prawo do wystawienia faktury korygującej przysługuje wyłącznie sprzedawcy (Wnioskodawcy) i dotyczy sytuacji, gdy sprzedaż została udokumentowana fakturą, jak ma to miejsce w analizowanym przypadku.

Norma prawna wyrażona w powołanych wyżej art. 29 ust. 4a ustawy nakazuje podatnikowi zamierzającemu obniżyć podstawę opodatkowania uzyskać dowód doręczenia korekty faktury nabywcy towaru lub usługi, dla których wystawiono fakturę. Faktura korygująca, bez potwierdzenia jej odbioru nie stanowi wystarczającej podstawy do obniżenia kwoty podstawy opodatkowania oraz podatku należnego – dopiero odbiór faktury korygującej przez nabywcę powoduje akceptację zmiany treści zawartych na fakturze i daje prawo do takiego obniżenia.

Oznacza to, że faktura korygująca musi dotrzeć do nabywcy, zaś nabywca musi potwierdzić fakt przyjęcia faktury korygującej by wystawca miał możliwość obniżenia podatku należnego w związku z wystawieniem tej faktury. Dopiero zaistnienie takiego stanu faktycznego uprawnia sprzedawcę do stosownego obniżenia podstawy opodatkowania oraz podatku należnego w rozliczeniu za dany okres rozliczeniowy, w którym sprzedawca otrzyma potwierdzenie odbioru faktury przez nabywcę. Warunek ten wynika z literalnego brzmienia cyt. powyżej przepisu art. 29 ust. 4a ustawy o podatku od towarów i usług. Skoro rzeczywista transakcja została potwierdzona fakturą, w związku z czym powstał obowiązek podatkowy, a wystawiona faktura została wprowadzona do obrotu gospodarczego i stała się prawidłowym dokumentem stwierdzającym dokonanie sprzedaży, to tym samym okoliczności uprawniające do obniżenia obrotu należy udokumentować fakturą korygującą i wprowadzić ją do obrotu prawnego.

B. Sp. z o.o. (Wnioskodawca) wystawiła faktury korekty do faktur dla Grupa C. Sp. z o.o. na kwotę 2.049.280,18 zł brutto i wysłała je za potwierdzeniem odbioru. Faktury korygujące o numerach 1/2013, 2/2013, 3/2013, 4/2103 wystawione na Grupa C. Sp. z o.o. zostały przesłane wraz z pismem do ww. Spółki za pośrednictwem kuriera w dniu 4 lutego 2013r.

Jednakże jak wynika z opisu sprawy w dniu 28 lutego 2013r. Spółka Grupa C. Sp. z o.o. odesłała za pismem niepodpisane korekty fv bez księgowania.

Biorąc pod uwagę powyższe stwierdzić należy, że uregulowanie zawarte w art. 29 ust. 4a ustawy, ma na celu uniknięcie sytuacji, w której zmniejszenie podstawy opodatkowania i tym samym kwoty podatku należnego u sprzedawcy, nie znajduje odzwierciedlenia w zmniejszeniu kwoty podatku naliczonego u nabywcy towarów i usług. Podatek należny u sprzedawcy jest bowiem podatkiem naliczonym u nabywcy. Z powyższego wynika, że skoro będący podstawą opodatkowania obrót zmniejsza się o kwoty udokumentowanych i prawnie dopuszczalnych rabatów, to czynność taka dokonywana przez sprzedawcę towarów i usług powoduje konieczność zmniejszenia kwoty podatku naliczonego u nabywcy. W przeciwnym razie dochodziłoby do obniżenia kwoty lub zwrotu podatku, który w rzeczywistości nie został zapłacony. Oznacza to, że faktura korygująca musi dotrzeć do nabywcy, aby wystawca miał możliwość obniżenia podatku należnego w związku z wystawieniem tej faktury.

Z uwagi na fakt, że faktury korygujące o numerach 1/2013, 2/2013, 3/2013, 4/2103 wystawione na Grupa C. zostały odesłane do Wnioskodawcy bez księgowania należy uznać, że kontrahent Wnioskodawcy nie zaakceptował ww. faktur, a tym samym nie obniżył kwoty podatku naliczonego wynikającego z przedmiotowych faktur pierwotnych, co skutkuje brakiem uprawnienia po stronie Wnioskodawcy do stosownego obniżenia podstawy opodatkowania oraz podatku należnego z ww. faktur korygujących.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy, że przysługuje mu prawo do dokonania korekty podatku VAT poprzez ujęcie wystawionych na rzecz firmy Grupa C. Sp. z o.o. faktur korekt w miesiącu lutym 2013 roku tj. w dacie potwierdzenia ich otrzymania przez ww. Spółkę, należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie, ul. Kraszewskiego 4a, 35-016 Rzeszów, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z 2012r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.