2013.10.25 - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPP2/443-989/13/IK
z 25 października 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 12 lipca 2013 r. (data wpływu 16 lipca 2013 r.), uzupełnionym pismem z dnia 7 października 2013 r. (data wpływu 8 października 2013 r.), o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku usług konsultacji dietetycznych - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 16 lipca 2013 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług m.in. w zakresie zwolnienia od podatku usług konsultacji dietetycznych.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z dnia 7 października 2013 r. (data wpływu 8 października 2013 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z dnia 25 września 2013 r. znak: IBPP2/443-649/13/IK.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest osobą fizyczną prowadzącą działalność gospodarczą. Jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług (podatku VAT). Wnioskodawca ponadto oświadcza, że nie świadczy usług ściśle związanych ze sportem lub wychowaniem fizycznym, a usługi związane z poprawą kondycji fizycznej. Nie jest także klubem sportowym, związkiem sportowym ani związkiem stowarzyszeń i innych osób prawnych, których celem statutowym jest działalność na rzecz rozwoju i upowszechniania sportu. Działalność Wnioskodawcy jest nastawiona na osiąganie zysku.

Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności oferuje Klientom usługi rekreacyjnej poprawy wydolności psychofizycznej poprzez wzmocnienie wydolności, rzeźbienie sylwetki, wzmocnienie układu naczyniowego i inne.

W klubie znajdują się m.in.

sekcja urządzeń do treningu aerobowego, bieżnie, rowerki stacjonarne,
sale wyposażone w sprzęt do ćwiczeń siłowych,
pływalnia, w skład której wchodzą basen o wymiarach 20 m x 11 m, bezobsługowe urządzenia do masażu powietrznego i wodnego, sauna, brodzik dla dzieci,
sale przeznaczone do ćwiczeń grupowych,
szatnie wyposażone w szafki, suszarki, prysznice, umywalki, toalety.

Wstęp dla Klientów Wnioskodawcy jest odpłatny. Należność Klienci regulują poprzez zakup karnetów wstępu na teren klubu na określony z góry okres, uprawniających do korzystania z określonych w nich części klubu.

Wnioskodawca nie ma możliwości wpływania na to, w jaki sposób Klienci będą korzystali z udostępnionych w ramach karnetu wstępu części klubu.

Na sali do ćwiczeń indywidualnych nie ma stałej obsady trenerskiej, w godzinach największego obłożenia ćwiczącymi jest obecny pracownik, którego zadaniem jest czuwanie nad bezpieczeństwem ćwiczących i stanem sprzętu, jednakże nie świadczy on bezpośrednio żadnych usług na rzecz Klientów w zakresie treningu.

Zajęcia grupowe prowadzone są według grafiku, bez zapisów i bez ograniczeń dla Klientów. Wnioskodawca nie ma wpływu na to, jakie ćwiczenia ani w jakim wymiarze będzie wykonywał Klient.

Dostępna dla Klientów sauna znajduje się na terenie pływalni i jest traktowana jako uzupełnienie oferty, z której wykupujący odpowiednie karnety wstępu mogą korzystać wedle chęci. Wstęp na saunę dla Klientów bez wykupionego odpowiedniego karnetu jest również możliwy, po uiszczeniu oddzielnej opłaty.

W ramach wstępu na basen Klienci mogą korzystać z szeregu atrakcji bezobsługowych (masaże wodne i powietrzne, jaccuzi). Urządzenia te znajdują się na terenie basenu i nie ma fizycznej możliwości, by korzystającym z basenu Klientom ograniczyć do nich dostęp. Dlatego wszystkie pakiety oferujące wstęp na basen zawierają w sobie także możliwość korzystania z ww. atrakcji.

Wnioskodawca oferuje również zajęcia nauki pływania dla dzieci i dorosłych. Zajęcia te prowadzone są przez wykwalifikowanych trenerów zatrudnionych przez Wnioskodawcę, nie przez podmioty zewnętrzne wynajmujące obiekt na zasadach komercyjnych.

Dodatkowo Wnioskodawca umożliwia skorzystanie z usług profesjonalnego trenera, który w ramach wykupionego oddzielnie treningu indywidualnego nadzoruje ćwiczenia wykonywane przez Klienta, udziela wskazówek i pomaga. Usługa ta jest opłacana oddzielnie i nie jest uwzględniona w karnetach wstępu.

Wnioskodawca świadczy również dla zainteresowanych usługi konsultacji dietetycznych, układania diety i pomocy w odchudzaniu. Usługa ta jest płatna oddzielnie oraz nie zawiera jej żaden z karnetów wstępu. Klienci opłaty za ww. usługę uiszczają na rzecz Wnioskodawcy, który usługi te nabywa we własnym imieniu na rzecz Klientów od podmiotu zewnętrznego - osoby fizycznej posiadającej odpowiednią wiedzę i wykształcenie (mgr dietetyki, ukończone także liczne studia podyplomowe z zakresu dietetyki i żywienia człowieka).

W chwili obecnej Wnioskodawca oferuje Klientom szereg karnetów, dostosowanych do indywidualnych potrzeb korzystających z usług Wnioskodawcy. Są to:

karnety wstępu wyłącznie na część przeznaczoną do ćwiczeń indywidualnych bez zajęć grupowych oraz basenu,
karnety wstępu wyłącznie na zajęcia grupowe bez dostępu do części przeznaczonej do ćwiczeń indywidualnych oraz basenu,
karnety wstępu łączone - wstęp na siłownię oraz zajęcia grupowe i saunę, bez wstępu na basen,
karnety wstępu łączone - wstęp na basen, siłownię i zajęcia grupowe, a także saunę,
karnety wstępu wyłącznie na basen,
karnety wstępu na basen i dodatkowo wstęp na saunę oraz udostępnienie ręcznika i płaszcza kąpielowego,
karnet wstępu na basen wraz z zajęciami nauki pływania dla dzieci i dorosłych, prowadzonymi przez wykwalifikowanego trenera.

Wnioskodawca nie ma możliwości precyzyjnej kontroli nad sposobem korzystania z oferowanych przez klub możliwości, Klienci w ramach wykupionych karnetów mogą korzystać zgodnie własnymi potrzebami z sal do ćwiczeń indywidualnych, sal, na których prowadzone są zajęcia grupowe - poprzez uczestnictwo w nich, z basenu, a także sauny.

Wnioskodawca udostępnia wyżej opisane pomieszczenia Klientom bez ograniczeń, pozostawiając do ich uznania to, jakie ćwiczenia zechcą oni wykonywać i w jakich zajęciach brać udział. W salach do ćwiczeń indywidualnych nie ma stałej obsady trenerskiej, a pracownicy klubu czuwają jedynie nad bezpieczeństwem ćwiczących oraz stanem sprzętu.

W chwili obecnej Wnioskodawca do wszystkich oferowanych usług stosuje stawkę podstawową podatku VAT, która w dniu składania wniosku wynosiła 23%. Wnioskodawca planuje zmianę stosowanej stawki podatku VAT do części świadczonych usług i w związku z tym zwraca się z wnioskiem o wydanie interpretacji indywidualnej w jego sprawie.

W uzupełnieniu do wniosku wskazano, że:

usługi wstępu na pływalnię oraz nauki pływania sklasyfikowane są do grupowania PKWiU 93.11.10.0
usługi z zakresu korzystania z basenu i sal, na których odbywają się zajęcia grupowe oraz z części przeznaczonej do ćwiczeń indywidualnych sklasyfikowane są do grupowania PKWiU 96.04.10.0

2.Świadczone przez Wnioskodawcę usługi konsultacji dietetycznych, prowadzone przez osoby wykwalifikowane, z odpowiednim przygotowaniem merytorycznym, służą bez wątpienia profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia.

Otyłość i nadwaga są powszechnie rozpoznawanymi zagrożeniami dla zdrowia i bezpośrednio zwiększają ryzyko wystąpienia licznych chorób, w związku z czym usługi świadczone przez Wnioskodawcę bez wątpienia należy uznać za służące szeroko rozumianej profilaktyce, poprawie zdrowia.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie (oznaczone we wniosku nr 8):

Czy prawidłowe będzie stosowanie zwolnienia przedmiotowego z podatku VAT na usługi konsultacji dietetycznych, oferowanych Klientom klubu?

Stanowisko Wnioskodawcy:

Według Wnioskodawcy na każde z postawionych pytań należy udzielić odpowiedzi twierdzącej.

Ad. 8

Świadczone przez dietetyka czynności polegające na konsultacji, w zakresie, w jakim dotyczą one profilaktyki, zachowania, ratowania, przywracania i poprawy zdrowia, korzystają ze zwolnienia od podatku od dnia 1 stycznia 2011 r. na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 19 lit. c) ustawy o VAT. Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 19a ustawy o VAT świadczenie usług, o których mowa w pkt 19, jeżeli usługi te zostały nabyte przez podatnika we własnym imieniu ale na rzecz osoby trzeciej od podmiotów, o których mowa w pkt 19 są zwolnione z opodatkowania podatkiem VAT. Zgodnie z przytoczonymi powyżej przepisami Zdaniem Wnioskodawcy usługi w zakresie konsultacji dietetycznych, układania diety i pomocy przy odchudzaniu w opisanym zdarzeniu przyszłym winny być zwolnione przedmiotowo z podatku VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego w zakresie zwolnienia od podatku usług konsultacji dietetycznych uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Na podstawie art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Stosownie do art. 41 ust. 1 w związku z art. 146a ustawy o VAT stawka podatku w okresie od 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r. wynosi 23% z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1 oraz art. 146f.

Ponadto ustawodawca przewidział obniżone stawki podatku oraz zwolnienia od podatku VAT dla dostaw niektórych towarów i świadczenia niektórych usług oraz określił warunki stosowania obniżonych stawek i zwolnień.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 19 ustawy o VAT zwalnia się od podatku usługi w zakresie opieki medycznej, służące profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia, świadczone w ramach wykonywania zawodów:

lekarza i lekarza dentysty,
pielęgniarki i położnej,
medycznych, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej (Dz. U. Nr 112, poz. 654, Nr 149, poz. 887 i Nr 174, poz. 1039),
psychologa.

Z powołanego przepisu art. 43 ust. 1 pkt 19 ustawy o VAT jednoznacznie wynika, iż zwolnienie ma charakter podmiotowo-przedmiotowy.

Określając krąg podmiotów objętych zwolnieniem na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 19 lit. c ustawy o VAT, ustawodawca odwołał się do art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej.

Natomiast zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 19a ustawy o VAT, zwalnia się od podatku świadczenie usług, o których mowa w pkt 18 i 19, jeżeli usługi te zostały nabyte przez podatnika we własnym imieniu ale na rzecz osoby trzeciej od podmiotów, o których mowa w pkt 18 i 19.

W myśl art. 2 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy o działalności leczniczej, określenie osoba wykonująca zawód medyczny – oznacza osobę uprawnioną na podstawie odrębnych przepisów do udzielania świadczeń zdrowotnych oraz osobę legitymującą się nabyciem fachowych kwalifikacji do udzielania świadczeń zdrowotnych w określonym zakresie lub w określonej dziedzinie medycyny.

Świadczeniem zdrowotnym stosownie do art. 2 ust. 1 pkt 10 ww. ustawy o działalności leczniczej są działania służące zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu lub poprawie zdrowia oraz inne działania medyczne wynikające z procesu leczenia lub przepisów odrębnych regulujących zasady ich wykonywania.

Przewidziany w przepisie art. 43 ust. 1 pkt 19 ustawy o VAT warunek, zgodnie z którym zwolnione od podatku VAT są usługi opieki medycznej wykonywane w ramach zawodów medycznych, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy o działalności leczniczej tj. przez osoby uprawnione na podstawie odrębnych przepisów do udzielania świadczeń zdrowotnych oraz osoby legitymujące się nabyciem fachowych kwalifikacji do udzielania świadczeń zdrowotnych w określonym zakresie lub w określonej dziedzinie medycyny, ma na celu zapewnienie, aby zwolnienie od podatku było stosowane wyłącznie do świadczeń opieki medycznej wykonywanych przez osoby posiadające wymagane kwalifikacje zawodowe. Dlatego nie każde świadczenie opieki medycznej objęte jest zakresem zwolnienia od podatku, zwolnienie to dotyczy tylko świadczeń o odpowiednim poziomie jakości, biorąc pod uwagę wykształcenie zawodowe osób je wykonujących.

Zasady wykonywania niektórych zawodów medycznych zostały uregulowane w odrębnych aktach prawnych, np. zawód lekarza, dentysty, pielęgniarki, położnej, ratownika medycznego, farmaceuty, felczera, diagnosty laboratoryjnego. Poza wymienionymi istnieje jeszcze spora grupa innych zawodów medycznych, dla których jednak nie zostały określone zasady wykonywania w odrębnych przepisach. Należy zatem przyjąć, iż pojęcie „osoba wykonująca zawód medyczny” obejmuje osoby wykonujące zawody, których status jest określony ustawowo, jak i zawody, które nie mają na gruncie obowiązującego prawa takiego uregulowania. Pojęcie „wykonywanie zawodu medycznego” należy odnieść do osób, które fachowo, stale i w celach zarobkowych zajmują się wykonywaniem zajęcia mającego związek z medycyną i które mają odpowiednie kwalifikacje. Przez kwalifikacje należy rozumieć zasób wiedzy i umiejętności wymaganych do udzielania świadczeń zdrowotnych.

W tym miejscu podkreślić należy, iż z utrwalonego orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości UE wynika, że zwolnienia stanowią autonomiczne pojęcia prawa wspólnotowego, które służą unikaniu rozbieżności w stosowaniu systemu podatku VAT w poszczególnych państwach członkowskich i które należy postrzegać w ogólnym kontekście wspólnego systemu podatku VAT (wyrok C-473/08 w sprawie Eulitz, pkt 25). Ponadto, jak również wielokrotnie podkreślał Trybunał Sprawiedliwości UE w swym orzecznictwie: pojęcia używane do opisania zwolnień powinny być interpretowane w sposób ścisły, ponieważ stanowią one odstępstwa od ogólnej zasady, zgodnie z którą podatkiem VAT objęta jest każda dostawa towarów i każda usługa świadczona odpłatnie przez podatnika.

Jednakże interpretacja tych pojęć powinna być zgodna z celami, do jakich dążą owe zwolnienia, oraz powinna spełniać wymogi zasady neutralności podatkowej, na której opiera się wspólny system podatku VAT.

Należy więc mieć na uwadze, że wyżej powołany przepis art. 43 ust. 1 pkt 19 ustawy o VAT zwalnia od podatku wyłącznie usługi w zakresie opieki medycznej, służące profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia, nie zwalniają zatem wszystkich świadczeń, które można wykonać w ramach wykonywania zawodów medycznych, ale tylko służące określonemu celowi. Zauważyć zatem można, że wszędzie tam, gdzie nie ma bezpośredniego związku z leczeniem – nie ma prawa do zastosowania zwolnienia od VAT. Świadczenie usług, dokonywane w ramach wykonywania zawodu medycznego, podlega opodatkowaniu podatkiem VAT, jeśli nie odpowiadają one koncepcji opieki medycznej. Jeśli głównym celem usług medycznych nie jest ochrona, w tym zachowanie lub odtworzenie zdrowia, ale raczej udzielanie porad wymaganych przed podjęciem decyzji wywołujących pewne prawne konsekwencje, nie będzie miało zastosowanie zwolnienie od podatku. Jeżeli usługa polega na wydaniu ekspertyzy lekarskiej, to chociaż wyniki tej usługi należą do kompetencji świadczącego usługi medyczne i mogą obejmować działania, które są typowe dla zawodów medycznych, to jednak, aby do takiego katalogu świadczeń zastosować przedmiotowe zwolnienie muszą one służyć profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia.

Z treści wniosku wynika, że Wnioskodawca m.in. świadczy dla zainteresowanych usługi konsultacji dietetycznych, układania diety i pomocy w odchudzaniu. Usługa ta jest płatna oddzielnie oraz nie zawiera jej żaden z karnetów wstępu. Klienci opłaty za ww. usługę uiszczają na rzecz Wnioskodawcy, który usługi te nabywa we własnym imieniu na rzecz Klientów od podmiotu zewnętrznego - osoby fizycznej posiadającej odpowiednią wiedzę i wykształcenie (mgr dietetyki, ukończone także liczne studia podyplomowe z zakresu dietetyki i żywienia człowieka). Świadczone przez Wnioskodawcę usługi konsultacji dietetycznych, prowadzone przez osoby wykwalifikowane, z odpowiednim przygotowaniem merytorycznym, służą bez wątpienia profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia.

Rozpatrując kwestię ewentualnego zwolnienia ww. usług świadczonych przez Wnioskodawcę, w pierwszej kolejności należy dokonać oceny, czy usługi te ze względu na swój cel mogą zostać uznane za usługi w zakresie opieki medycznej, służące profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia oraz czy faktycznie są one wykonywane są przez osobę legitymującą się nabyciem fachowych kwalifikacji do udzielania świadczeń zdrowotnych.

Zawód dietetyka nie został dotychczas objęty unormowaniami odrębnych aktów prawnych. Został on jednak wymieniony na równi z innymi zawodami medycznymi w szeregu przepisów związanych z ochroną zdrowia, a ponadto kształcenie tego rodzaju specjalistów podjęły uczelnie wyższe, w których funkcjonują wydziały i kierunki dietetyki w formie 5-letnich studiów magisterskich i 3-letnich studiów licencjackich. W § 3 ust. 1 rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 30 września 2002 r. w sprawie uzyskiwania tytułu specjalisty w dziedzinach mających zastosowanie w ochronie zdrowia (Dz.U. Nr 173, poz. 1419 ze zm.), ustalono wykaz podstawowych dziedzin mających zastosowanie w ochronie zdrowia, w których może być uzyskiwany tytuł specjalisty. Natomiast w § 3 ust. 2 ww. rozporządzenia wskazano, iż do specjalizacji w dziedzinach, o których mowa w ust. 1, może przystąpić osoba, która posiada kwalifikacje do wykonywania zawodów, o których mowa w załączniku nr 1 do rozporządzenia. W powyższym załączniku wymieniono zawód dietetyka.

W rozporządzeniu Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 27 kwietnia 2010 r. w sprawie klasyfikacji zawodów i specjalności na potrzeby rynku pracy oraz zakresu jej stosowania (Dz.U. Nr 82, poz. 537 ze zm.), dietetycy zostali wymienieni w grupie 22 specjalistów do spraw zdrowia, obejmującej również lekarzy, dentystów, pielęgniarki i inne - 228401 specjalista dietetyk.

Zgodnie natomiast z poz. 55 załącznika do rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 20 lipca 2011 r. w sprawie kwalifikacji wymaganych od pracowników na poszczególnych rodzajach stanowisk pracy w podmiotach leczniczych niebędących przedsiębiorcami (Dz. U. Nr 151, poz. 896) wymagane kwalifikacje dla dietetyka to:

ukończenie szkoły policealnej publicznej lub niepublicznej o uprawnieniach szkoły publicznej i uzyskanie tytułu zawodowego dietetyk lub dyplomu potwierdzającego kwalifikacje zawodowe w zawodzie dietetyk lub ukończenie technikum lub szkoły policealnej i uzyskanie tytułu zawodowego technika technologii żywienia w specjalności dietetyka, lub tytuł zawodowy magistra lub licencjata na kierunku dietetyka, lub
rozpoczęcie przed dniem 1 października 2007r. studiów wyższych w specjalności dietetyka obejmujących co najmniej 1784 godziny kształcenia w zakresie dietetyki i uzyskanie tytułu magistra, lub
rozpoczęcie przed dniem 1 października 2007 r. studiów wyższych na kierunku technologia żywności i żywienie człowieka o specjalności żywienie człowieka i uzyskanie tytułu magistra lub magistra inżyniera na tym kierunku.

Pomimo, iż zawód dietetyka nie został objęty unormowaniem odrębnych aktów prawnych, to jednak inne przepisy określające m.in.: zasady jego wykonywania, zasady związane z uzyskiwaniem kwalifikacji do wykonywania zawodu, w ocenie tut. organu wskazują, iż osoba, która ukończyła 3,5–letnie studia licencjackie jest osobą uprawnioną do udzielania świadczeń zdrowotnych, oraz osobą legitymującą się nabyciem fachowych kwalifikacji do udzielania świadczeń zdrowotnych w dziedzinie medycyny.

Dietetyka jest nauką zajmującą się racjonalnym żywieniem. Dostarczanie do organizmu odpowiednich składników odżywczych pozwala na jego prawidłowy rozwój i funkcjonowanie. Prawidłowe żywienie stanowi istotny element w profilaktyce zdrowotnej obejmującej działania mające na celu zapobieganie chorobom, poprzez ich wczesne wykrycie i leczenie, jak również dla zachowania, przywrócenia i poprawy zdrowia. Prawidłowe odżywianie sprzyja również szybszej poprawie zdrowia osób chorych.

Aspekt profilaktyczny w usługach dietetycznych przejawia się w zapobieganiu chorobom bądź innemu niekorzystnemu zjawisku zdrowotnemu przed rozwinięciem, poprzez ich wczesne wykrycie i leczenie. Udzielane porady dietetyczne zmierzają do zahamowania postępu lub powikłań już istniejącej choroby, czy też zapobiegania powstawaniu niekorzystnych wzorców zachowań społecznych, które przyczyniają się do podwyższania ryzyka choroby. Porady dietetyczne mają na celu utrwalanie prawidłowych wzorców zdrowego stylu życia, naukę zdrowego sposobu odżywiania będącą elementem profilaktyki wczesnej, zapobieganie chorobom poprzez kontrolowanie czynników ryzyka - bilansowanie optymalnego jadłospisu uodparniającego na czynniki ryzyka, profilaktykę wtórną - zapobieganie konsekwencjom choroby poprzez jej wczesne wykrycie i leczenie - bilansowanie odpowiedniej diety dla osób chorych i otyłych czy też zahamowanie postępu choroby oraz ograniczenie powikłań - bilansowanie jadłospisów w ostrych stanach chorobowych.

Niewątpliwie więc świadczone przez dietetyka usługi konsultacji dietetycznych stanowią istotny element w profilaktyce zdrowotnej obejmującej działania mające na celu zapobieganie chorobom, poprzez ich wczesne wykrycie i leczenie, jak również dla zachowania, przywrócenia i poprawy zdrowia.

Usługi dietetyczne w przypadku, gdy będą służyły profilaktyce, zachowaniu i poprawie zdrowia pacjentów, jak również wykonywane będą w ramach wykonywania zawodu medycznego, a więc przez osobę, która legitymuje się nabyciem fachowych kwalifikacji do udzielania świadczeń zdrowotnych w określonym zakresie lub w określonej dziedzinie medycyny - jako spełniające przesłankę podmiotową i przedmiotową, korzystać będą ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na mocy art. 43 ust. 1 pkt 19 lit. c ustawy o VAT.

Mając na uwadze opis sprawy, jak również przywołane przepisy prawa, wskazać należy, że usługi konsultacji dietetycznych służące profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia, które Wnioskodawca nabywa we własnym imieniu na rzecz klientów od podmiotu zewnętrznego – osoby fizycznej posiadającej odpowiednią wiedzę i wykształcenie (mgr dietetyki, ukończone także liczne studia dyplomowe z zakresu dietetyki i żywienia człowieka) będą korzystały ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na mocy art. 43 ust. 1 pkt 19a ustawy o VAT.

Tym samym, stanowisko Wnioskodawcy w kwestii objętej pytaniem nr 8 należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Ocena prawna stanowiska Wnioskodawca w kwestii objętej pytaniami oznaczonymi we wniosku nr 1 do nr 7 została zawarta w odrębnych rozstrzygnięciach.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz.U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin