Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPB2/436-233/13-2/MK
z 29 listopada 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz.770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością przedstawione we wniosku z dnia 28 sierpnia 2013 r. (data wpływu 30 sierpnia 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie obowiązku podatkowego – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 30 sierpnia 2013 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie obowiązku podatkowego.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (jako emitent, dalej: „Spółka”) zamierza dokonać emisji obligacji. Nabyciem obligacji (jako obligatariusz) zainteresowana jest Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością” Spółka komandytowo-akcyjna (dalej: „SKA”), w której Spółka pełni funkcję komplementariusza. W celu nabycia (objęcia) obligacji, SKA będzie zobowiązana do świadczenia pieniężnego na rzecz Spółki. Jednak zamiarem SKA i Spółki będzie rozliczenie się za pomocą instytucji tzw. datio in solutum (spełnienie innego świadczenia w miejsce zapłaty, zgodnie z art. 453 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny, Dz.U. Nr 16, poz. 93 ze zm., dalej: „KC”). Niniejszym, w miejsce uiszczenia świadczenia pieniężnego przez SKA na rzecz Spółki w celu nabycia (objęcia) obligacji, SKA (za zgodą Spółki) spełni inne świadczenie, tj. SKA przeniesie na Spółkę prawa własności zabudowanych i niezabudowanych nieruchomości (dalej: „Nieruchomości”), obejmujących np. grunty/udział w gruntach (własność/współwłasność/prawo wieczystego użytkowania), budynek/udział w budynkach, lokale mieszkalne wraz z pomieszczeniami przynależnymi (garaż/miejsce postojowe/miejsce parkingowe/komórka lokatorska).

W dwóch przypadkach może dojść do nabycia przez Spółkę praw i obowiązków wynikających z zawartej przez SKA umowy najmu lokalu mieszkalnego i miejsca postojowego.

Jednocześnie, poza Nieruchomościami, SKA posiada również inny majątek, m.in. udziały w spółce z ograniczoną odpowiedzialnością oraz roszczenia wekslowe, które nie będą przedmiotem rozważanej transakcji pomiędzy SKA i Nabywcą.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Czy czynność przeniesienia przez SKA na Spółkę własności Nieruchomości, w celu nabycia (objęcia) obligacji, tytułem spełnienia przez SKA innego świadczenia w miejsce pierwotnego świadczenia pieniężnego (datio in solutum) będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych (PCC)?

Zdaniem Wnioskodawcy, czynność przeniesienia przez SKA na Spółkę własności Nieruchomości, w celu nabycia (objęcia) obligacji, tytułem spełnienia przez SKA innego świadczenia w miejsce pierwotnego świadczenia pieniężnego (datio in solutum), ponieważ nie została wymieniona w art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych t.j. Dz.U. z 2010 r. Nr 101, poz. 649 ze zm., dalej: „ustawa PCC”), nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych (PCC).

Zgodnie z art. 453 KC, jeżeli dłużnik w celu zwolnienia się z zobowiązania spełnia za zgodą wierzyciela inne świadczenie, zobowiązanie wygasa. Jednakże gdy przedmiot świadczenia ma wady, dłużnik obowiązany jest do rękojmi według przepisów o rękojmi przy sprzedaży. Datio in solutum jest tzw. „nazwaną” czynnością cywilnoprawną, czyli instytucją prawną odrębną od każdej innej czynności cywilnoprawnej wymienionej w KC. Jest to prawnie wyodrębniona od innych czynność cywilnoprawna i nie może być utożsamiana z innymi czynnościami cywilnoprawnymi o zbliżonych skutkach prawnych. Instytucja ta jest jedynie formą uregulowania już istniejącego zobowiązania wynikającego z dowolnego stosunku prawnego. W razie dokonania datio in solutum dochodzi jedynie do wygaśnięcia zobowiązania, powstałego już uprzednio na mocy wcześniejszej umowy między stronami, przy czym wykonanie zobowiązania − za zgodą wierzyciela − następuje w innej formie, aniżeli strony się pierwotnie umówiły. W konsekwencji, jest to jedynie zmiana sposobu wykonania już wcześniej powstałego zobowiązania. Nie dochodzi do powstania nowych zobowiązań.

W art. 1 ust. 1 ustawy PCC znajduje się zamknięty katalog czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych, co oznacza, że czynności w nim niewymienione nie podlegają PCC. Ustawodawca wprowadził bowiem zasadę enumeratywnego określenia czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych. Powyższy pogląd potwierdzają organy podatkowe w wydawanych interpretacjach podatkowych, np.: Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji z 16 października 2012 r. nr IBPBII/1/436-276/12/AŻ, stwierdził: „Ustawodawca wprowadził zasadę enumeratywnego określenia czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych. Jednocześnie ustawowe wyliczenie zostało wzmocnione zasadą, zgodnie z którą o kwalifikacji określonej czynności prawnej, a w konsekwencji o jej podleganiu opodatkowaniu tym podatkiem decyduje jej treść (elementy przedmiotowo istotne), a nie nazwa. Tym samym, jeżeli strony zawierają umowę i układają stosunki w jej ramach w określony sposób, to dla oceny czy powstanie obowiązek podatkowy w podatku od czynności cywilnoprawnych, w związku z dokonaniem wskazanej w ustawie czynności, miarodajne będą rzeczywiste prawa i obowiązki stron tej umowy pozwalające na ich kwalifikacje pod względem prawnym”.

Podobnie Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji z 16 lipca 2012 r. nr IPPB2/436-226/12-2/AF oraz Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji z 27 czerwca 2012 r. nr IBPBII/1/436-109/12/MZ. O braku opodatkowania datio in solutum podatkiem od czynności cywilnoprawnych wypowiadały się już wielokrotnie organy podatkowe. Przykładowo Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy w interpretacji z 24 maja 2013 r. nr ITPB2/436-35/13/TJ stwierdził: „Czynność przeniesienia własności przedsiębiorstwa Spółki osobowej w celu zwolnienia się przez tą spółkę z zobowiązań wobec Wnioskodawcy z tytułu m.in. weksli, pożyczek, kredytów, obligacji, na podstawie art. 453 Kodeksu cywilnego nie spowoduje powstania obowiązku podatkowego w podatku od czynności cywilnoprawnych. Czynność ta nie została bowiem wymieniona w ustawowym katalogu czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem. W rezultacie więc na Wnioskodawcy nie będzie ciążył z tego tytułu obowiązek podatkowy w podatku od czynności cywilnoprawnych, bez znaczenia przy tym dla oceny prawnopodatkowej tej czynności pozostaje okoliczność ewentualnej dopłaty ze strony Wnioskodawcy na rzecz Spółki Osobowej, do której może dojść w związku z przekroczeniem wartości aktywów nabywanego przedsiębiorstwa wartości wierzytelności wobec Wnioskodawcy. Z treści art. 453 Kodeksu cywilnego nie wynikają bowiem żadne postanowienia wykluczające taką możliwość, a umowa w tym przedmiocie mieści się w ramach swobody, o jakiej mowa w art. 353¹ Kodeksu cywilnego”.

Mając na uwadze powyższe, czynność przeniesienia przez SKA na Spółkę własności Nieruchomości, w celu nabycia (objęcia) obligacji, tytułem spełnienia przez SKA innego świadczenia w miejsce pierwotnego świadczenia pieniężnego (datio in solutum) nie została wymieniona w katalogu czynności opodatkowanych podatkiem od czynności cywilnoprawnych, określonym w art. 1 ust. 1 ustawy PCC. Niniejszym, czynność przeniesienia przez SKA na Spółkę własności Nieruchomości, w celu nabycia (objęcia) obligacji, tytułem spełnienia przez SKA innego świadczenia w miejsce pierwotnego świadczenia pieniężnego (datio in solutum) nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych (PCC).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.