Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPP1/443-905/13-4/JL
z 3 grudnia 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że Pana stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 9.09.2013 r. (data wpływu 10.09.2013 r.) – uzupełnionym w dniu 25.11.2013 r. pismem z dnia 22.11.2013 r. (data wpływu 27.11.2013 r.) na wezwanie Organu z dnia 15.11.2013 r. (doręczone 21.11.2013 r.) - o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stosowania 8% stawki podatku VAT dla usługi wykonania zabudowy meblowej – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 10.09.2013 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stosowania 8% stawki podatku VAT dla usługi wykonania zabudowy meblowej.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskujący prowadzi działalność gospodarczą, jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług. W ramach tej działalności wykonuje między innymi usługi polegające na stałej zabudowie wnęk w tym szafy wnękowe w lokalach mieszkalnych o powierzchni użytkowej do 150 m² i w budynkach jednorodzinnych o powierzchni użytkowej do 300 m². Usługi wykonywane są w ramach dostawy, budowy, remontu, modernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczanych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym zgodnie z art. 41 pkt 12 ustawy o podatku od towarów i usług i wykonywane w obiektach budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym. Zabudowa w postaci szaf wnękowych i zabudowy wnęk montowana jest na stałe bez możliwości jej przeniesienia na inne miejsce. Montaż następuje na podstawie zawartej pisemnej umowy, w której wskazane jest, że jej przedmiotem jest praca wykonana w oparciu o materiały własne dostawcy, a także usługa pomiaru, usługa wyceny i inne czynności związane z zamówieniem polegającym na wykonaniu stałej zabudowy. Każda zabudowa projektowana jest indywidualnie. Procentowa wartość zużytych materiałów w całkowitej transakcji jest zmienna i waha się od 50%-60%. Faktura dokumentująca transakcję zawiera jedną pozycję obejmującą całość usługi wraz z materiałami. Do tej pory na powyższą usługę Wnioskodawca stosuje 23% stawkę VAT. W uchwale z dnia 24 czerwca 2013 r. I FPS 2/13 Naczelny Sąd Administracyjny orzekł, że w stanie prawnym obowiązującym od 1 stycznia 2011 r. świadczenie kompleksowe polegające na zaprojektowaniu, dopasowaniu oraz montażu komponentów, w sposób tworzący wraz z elementami konstrukcyjnymi obiektu budowlanego lub jego części trwałą zabudowę meblową, wykonywane w obiektach budowlanych zaliczanych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym, stanowi usługę modernizacji, opodatkowaną obniżoną 8% stawką podatku od towarów i usług na podstawie art. 41. ust. 12 w związku z ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2011 r. Nr 117, poz. 1054 ze zm.). Powyższa chwała NSA wydana w składzie siedmiu sędziów będzie wiązała wojewódzkie sądy administracyjne, które będą wydawały wyroki w tego rodzaju sprawach.

Ponadto w uzupełnieniu do wniosku Wnioskodawca wskazał, że:

1. Trwała zabudowa meblowa wykonywana na wymiar wykorzystuje w sposób istotny elementy konstrukcyjne lokalu, czyli: podłogę, ściany boczne i tylną oraz sufit.
   
2. Czynności wykonywane w kolejności, to:
   • pomiar odległości sufitu od podłogi w wielu miejscach planowanej zabudowy,
     
   • pomiar poziomów podłogi i sufitu, oraz określenie na tej podstawie równoległości tych dwóch elementów,
   • pomiar głębokości wnęki oraz odległości pomiędzy ścianami wnęki lub odległości pomiędzy ścianą wnęki a planowaną ścianą zabudowy,
   • pomiar pionów wszystkich ścian ograniczających planowaną zabudowę,
   • wykonanie projektu zabudowy z uwzględnieniem sposobu mocowania jej elementów (podłoga, ścianki, deska zadaszająca, plecy, listwy przymykowe: górna, dolna, maskownice) do elementów konstrukcyjnych lokalu,
   • skompletowanie zaprojektowanych komponentów (elementy zakupione),
   • montaż w sposób trwały, polegający na dopasowaniu zaprojektowanych elementów zabudowy do elementów konstrukcyjnych lokalu ograniczających przestrzeń wkomponowanej zabudowy.
     
     

Dopasowanie odbywa się poprzez: przycinanie, szlifowanie, polerowanie, zaprawę powstałych ubytków trwałymi woskami.

• Każdy z elementów nośnych wykonywanej zabudowy, mocowany jest w sposób trwały do elementów konstrukcyjnych lokalu, czyli do: podłogi, ścian bocznych i tylnej oraz do sufitu. Elementami łączącymi są: bezpośrednio wkręty z kołkami lub poprzez kątowniki plastikowe lub kątowniki stalowe budowlane. Tak wykonany montaż powoduje, że wykonana zabudowa meblowa wpasowana jest dokładnie w przewidziane miejsce i jest przytwierdzona w sposób trwały do elementów konstrukcyjnych lokalu. Przytwierdzenie to nie pozwala na przemieszczenie jej w inne miejsce. Często sufitem wykonanej zabudowy jest bezpośrednio sufit lokalu.

3. Zabudowy meblowe wykonywane są z płyty meblowej MDF, najczęściej okleinowanej lub rzadziej lakierowanej i jak opisano powyżej w całości są dopasowane do miejsca zabudowy i do tegoż miejsca są w sposób trwały przytwierdzone.
4. Każdą zabudowę meblową można zdemontować. Taka zabudowa po przymocowaniu w sposób trwały do elementów konstrukcyjnych lokalu stanowi konstrukcję nośną wyłącznie do wbudowanych w niej elementów (półki, drążki ubraniowe, drzwi). Zabudowę taką można zdemontować, lecz nie można użyć jej bezpośrednio w innym miejscu bez dokonania istotnych zmian polegających na dostosowaniu jej do nowej przestrzeni (wysokość, szerokość) poprzez przeróbkę i dorobienie nowych elementów oraz naprawę lub wymianę uszkodzonych kruchych płyt meblowych.
5. Demontaż zabudowy meblowej w żaden sposób nie powoduje naruszenia elementów konstrukcyjnych lokalu. Reperacji poddaje się ściany, podłogę i sufit w zakresie uzupełnienia powstałych ubytków odpowiednimi masami (gips, szpachla, silikon do drewna) oraz pomalowanie.
   
   

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy usługi, które wykonuje Wnioskodawca jako stała zabudowa w pomieszczeniach mieszkalnych stanowią modernizację obiektów budowlanych i jako takie podlegają opodatkowaniu według stawki 8% zgodnie z art. 41 ust.12-12c ustawy o VAT?

Zdaniem Wnioskodawcy, kompleksowe świadczenie polegające na zaprojektowaniu, dopasowaniu oraz montażu zabudowy meblowej z uprzednio nabytych komponentów w sposób tworzący wraz z elementami konstrukcyjnymi obiektu lub jego części trwałą zabudowę, wykonywane w obiektach budowlanych zaliczanych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym, stanowi usługę modernizacji, opodatkowaną 8% stawką podatku od towarów i usług na podstawie art. 41 ust. 12 w związku z ust. 2 ustawy o VAT. (uchwała NSA I FPS 2/13 z 24 czerwca 2013 r.).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2011 r. Nr 177 poz. 1054 ze zm.), opodatkowaniu podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Na podstawie art. 41 ust. 1 ww. ustawy o podatku od towarów i usług, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

W myśl art. 41 ust. 2 ustawy, dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Natomiast stosownie do treści art. 146a ww. ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f:

1. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%;
   
2. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz w tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8 %.
   
   

Stawkę podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, stosuje się – w myśl ust. 12 wskazanego artykułu – do dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczanych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

Przez budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym, zgodnie z ust. 12a tego artykułu, rozumie się obiekty budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokale mieszkalne w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, a także obiekty sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale ex 1264 – wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych, z zastrzeżeniem ust. 12b.

Zgodnie z art. 41 ust. 12b ustawy, do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym określonego w ust. 12a nie zalicza się:

1. budynków mieszkalnych jednorodzinnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 300 m²;
   
2. lokali mieszkalnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 150 m².
   
   

W myśl ust. 12c powołanego artykułu, w przypadku budownictwa mieszkaniowego o powierzchni przekraczającej limity określone w ust. 12b stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się tylko do części podstawy opodatkowania odpowiadającej udziałowi powierzchni użytkowej kwalifikującej do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym w całkowitej powierzchni użytkowej.

Według art. 2 pkt 12 ustawy, przez obiekty budownictwa mieszkaniowego rozumie się budynki mieszkalne stałego zamieszkania sklasyfikowane w PKOB w dziale 11. Jak wynika z ww. art. 2 pkt 12, ustawa o podatku od towarów i usług, poprzez podanie klasyfikacji, odwołuje się do Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych, która stanowi usystematyzowany wykaz obiektów budowlanych. Zatem, dla celów podatku od towarów i usług stosuje się przepisy rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB) (Dz. U. Nr 112, poz. 1316 ze zm.), stanowiącego usystematyzowany wykaz obiektów budowlanych.

Zgodnie z ww. rozporządzeniem, w dziale 11 mieszczą się budynki mieszkalne. Dział ten obejmuje grupy budynków: 111 - mieszkalnych jednorodzinnych, 112 - o dwóch mieszkaniach i wielomieszkaniowe, 113 - zbiorowego zamieszkania.

Jednocześnie, w myśl § 7 ust. 1 pkt 2 i pkt 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2013 r. poz. 247), stawkę podatku wymienioną w art. 41 ust. 1 ustawy obniża się do wysokości 8% dla:

1. robót konserwacyjnych dotyczących budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym;
   
2. robót konserwacyjnych dotyczących:
   1. obiektów budownictwa mieszkaniowego, o których mowa w art. 2 pkt 12 ustawy, lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych,
   2. lokali mieszkalnych w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12
   - w zakresie, w jakim wymienione roboty nie są objęte tą stawką na podstawie pkt 2.
   
   

Przez roboty konserwacyjne, o których mowa w ust. 1 pkt 2 i 3, rozumie się roboty mające na celu utrzymanie sprawności technicznej elementów budynku lub jego części inne niż remont (§ 7 ust. 2 ww. rozporządzenia).

Mając na uwadze ww. przepisy należy stwierdzić, że zastosowanie stawki preferencyjnej (8%) możliwe jest jedynie dla dostawy, jak również usług budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji, przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie definiują pojęć: budowa, remont modernizacja, termomodernizacja oraz przebudowa. W uzasadnieniu do powołanej przez Wnioskującego uchwały NSA z dnia 24.06.2013 r., sygn. I FPS 2/13, dotyczącej opodatkowania usług polegających na wykonywaniu zabudowy meblowej, Sąd zwrócił uwagę, że rodzaje usług wymienionych w art. 41 ust. 12 ustawy o VAT, nie zostały zdefiniowane w tej ustawie i wskazał, że ,,Ustawodawca nie odesłał również w tej materii do stosowania definicji zawartych w innych ustawach, w szczególności w Prawie budowlanym. Taki zabieg byłby zresztą wątpliwy z uwagi na konieczność autonomicznego traktowania przepisów o podatku od towarów i usług ze względu na potrzebę ich harmonizacji na poziomie wspólnotowym. Dlatego należy przyjąć, że czynności wymienione w art. 41 ust. 12 ustawy o VAT, w tym pojęcie modernizacji, zostały wprowadzone do tej ustawy w rozumieniu przyjętym w języku powszechnym. W takim znaczeniu modernizacja oznacza unowocześnienie, ulepszenie, udoskonalenie, podniesienie standardu obiektu budowlanego lub jego części”.

Według definicji słownikowej - internetowy słownik języka polskiego (Wydawnictwo Naukowe PWN S.A.), modernizacja to „unowocześnienie i usprawnienie czegoś”.

Montaż – według powyższego słownika to „składanie maszyn, aparatów, urządzeń z gotowych części; zakładanie, instalowanie urządzeń technicznych, łączenie oddzielnych części w całość.”. W związku z przytoczoną definicją stwierdzić należy, że pojęcie „montaż” odnosi się do takiego sposobu działania, w efekcie którego z niezależnie od siebie istniejących części powstaje wytwór będący zupełnie nową całością.

W znaczeniu słownikowym („Współczesny słownik języka polskiego”, red. Bogusław Dunaj, wyd. Langenscheidt Polska Sp. z o.o.), „remont” oznacza zespół czynności, w których wyniku przywraca się sprawność, wartość użytkową jakiegoś obiektu, urządzenia, natomiast „montaż” to składanie, łączenie, ustawianie z poszczególnych części maszyn, urządzeń, budowli; zakładanie instalacji. Z kolei „instalować” oznacza zakładać, montować jakieś urządzenia techniczne.

Zdaniem Organu, modernizacja, podobnie jak w przypadku innych wymienionych w art. 41 ust. 12 ustawy czynności, powinna dotyczyć elementów konstrukcyjnych obiektów lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym. Twierdzenie to potwierdza NSA w ww. uchwale wskazując, że „Obniżona stawka podatku od towarów i usług znajduje zatem zastosowanie wtedy, gdy montaż komponentów meblowych następuje z wykorzystaniem elementów konstrukcyjnych obiektu budowlanego (lokalu). W omawianym wypadku nie chodzi o jakiekolwiek wykorzystanie elementów konstrukcyjnych obiektu budowlanego (lokalu) przy wykonywaniu zabudowy meblowej, lecz jedynie takie, które przez konstrukcyjne połączenie komponentów meblowych i elementów obiektu budowlanego (lokalu) stworzy trwałą zabudowę spełniającą jako całość określoną funkcję użytkową. Tylko bowiem w takim zakresie można mówić o modernizacji obiektu budowlanego w rozumieniu art. 41 ust. 12 ustawy o VAT. Innymi słowy montaż komponentów meblowych niezależnie od stopnia ich przetworzenia, do którego nie zostaną wykorzystane w sposób istotny elementy konstrukcyjne obiektu budowlanego (lokalu) nie korzysta z obniżonej stawki przewidzianej w tym przepisie”.

Mając na uwadze powyższe należy stwierdzić, że obniżona stawka podatku VAT nie może znaleźć zastosowania dla wykonania danej zabudowy wnękowej, jeśli polega ona przykładowo wyłącznie na zaprojektowaniu, przygotowaniu i montażu polegającym na ,,zwykłym” przytwierdzeniu mebli do ściany (np. powieszenie za pomocą haków lub wkrętów, również z kołkami) lub podłogi, co skutkuje możliwością demontażu tej zabudowy bez uszkodzenia konstrukcji budynku/lokalu (elementy mogą być przeniesione bez zniszczenia tego budynku lub lokalu). Z uwagi na to, że obniżone stawki podatku mają charakter wyjątkowy, winny mieć zastosowanie do towarów i usług wskazanych wprost przez ustawodawcę w ustawie o podatku od towarów i usług lub w przepisach wykonawczych do tej ustawy. Preferencyjna stawka podatku miała i ma zastosowanie do wskazanych w przepisach czynności związanych z budownictwem mieszkaniowym, jednakże nie do wszystkich usług dotyczących samego instalowania, czy montażu różnych towarów.

Na gruncie analizowanej sprawy należy stwierdzić, że z zabudową meblową trwale połączoną z elementami konstrukcyjnymi lokalu/budynku będziemy mieli do czynienia w przypadku, gdy przykładowo wnętrze i półki zabudowy wykonane zostaną z betonu połączonego z elementami konstrukcyjnymi obiektu budowlanego (np. ścianą) a dopasowane zostaną tylko fronty meblowe. W przypadku takiej właśnie zabudowy meblowej elementy konstrukcyjne obiektu budowlanego (lokalu) zostaną wykorzystane w sposób istotny, co skutkować będzie brakiem możliwości demontażu tej zabudowy bez uszkodzenia konstrukcji budynku/lokalu - elementy nie będą mogły być przeniesione bez zniszczenia tego budynku lub lokalu.

Jak wynika z wniosku oraz jego uzupełnienia, montaż zabudowy wykonywanej przez Wnioskodawcę polega na mocowaniu elementów zabudowy do elementów konstrukcyjnych lokalu, czyli do: podłogi, ścian bocznych i tylnej oraz do sufitu. Elementami łączącymi są bezpośrednio wkręty z kołkami lub kątowniki plastikowe lub kątowniki stalowe budowlane. Często sufitem wykonanej zabudowy jest bezpośrednio sufit lokalu. Zabudowy meblowe wykonywane są z płyty meblowej MDF, najczęściej okleinowanej lub rzadziej lakierowanej. Taka zabudowa po przymocowaniu w sposób trwały do elementów konstrukcyjnych lokalu stanowi konstrukcję nośną wyłącznie do wbudowanych w niej elementów (półki, drążki ubraniowe, drzwi). Jednocześnie Wnioskodawca wskazał, że zabudowę taką można zdemontować, a demontaż zabudowy meblowej w żaden sposób nie powoduje naruszenia elementów konstrukcyjnych lokalu.

Mając na uwadze powyższe okoliczności oraz treść powołanych przepisów stwierdzić należy, że do opisanych w zdarzeniu przyszłym czynności, polegających na wykonaniu zabudowy meblowej w obiektach objętych społecznym programem mieszkaniowym, zastosowanie ma stawka 23%, gdyż czynności te nie stanowią czynności wymienionych w art. 41 ust. 12 ustawy, jak również robót, o których mowa w § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług.

W analizowanym przypadku czynności wykonywane przez Wnioskującego nie dotyczą substancji samego budynku. Nie istnieje w tym przypadku istotne powiązanie wykonywanej zabudowy meblowej z elementami konstrukcyjnymi obiektu budowlanego (lokalu). Samo przytwierdzanie elementów zabudowy meblowej do ścian, podłogi czy sufitu za pomocą wkrętów, kołków lub kątowników nie powoduje automatycznie, że elementy konstrukcyjne obiektu budowlanego (lokalu) zostaną wykorzystane w sposób istotny, co skutkować będzie brakiem możliwości demontażu tej zabudowy bez uszkodzenia konstrukcji budynku/lokalu – jak stwierdził sam Wnioskodawca, zabudowę taką można zdemontować, a demontaż zabudowy meblowej w żaden sposób nie powoduje naruszenia elementów konstrukcyjnych lokalu. Tym samym takie przytwierdzenie zabudowy do ścian, podłoża i sufitu nie spowoduje zmiany parametrów użytkowych lub technicznych istniejącego budynku (lokalu) i nie może zostać uznane za konserwację, remont, modernizację, a także przebudowę elementów konstrukcyjnych tego obiektu. Zabudowę wykonywaną przez Wnioskującego należy uznać za wyposażenie budynku (lokalu). Tym samym, przedmiotowe usługi nie mogą korzystać z preferencyjnej 8% stawki podatku VAT.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2012r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.