Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
ITPB2/415-707/13/RS
z 24 października 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r. poz. 749 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 19 lipca 2013 r. (data wpływu 24 lipca 2013 r.), uzupełnionym pismem z dnia 14 października 2013 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie przychodu z tytułu wypłaty równoważnika pieniężnego w zamian wyżywienie - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 24 lipca 2013 r. został złożony ww. wniosek, uzupełniony w dniu 14 października 2013 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie przychodu z tytułu wypłaty równoważnika pieniężnego w zamian wyżywienie.

We wniosku tym zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Ośrodek Szkolenia Straży Granicznej jako jednostka organizacyjna nieposiadająca osobowości prawnej jest dysponentem środków budżetu państwa trzeciego stopnia.

Podstawowym zadaniem Ośrodka jest szkolenie funkcjonariuszy i pracowników zatrudnionych w Straży Granicznej oraz przygotowanie ich do prawidłowego wykonywania zadań związanych z ochroną granicy państwowej i kontrolą ruchu granicznego, zabezpieczeniem logistycznym oraz innych ustawowych zadań Straży Granicznej. Ośrodek kształci kadry kierownicze dla jednostek organizacyjnych Straży Granicznej.

Wnioskodawca zamierza wypłacać funkcjonariuszom Straży Granicznej będącym słuchaczami Ośrodka na kursach stacjonarnych równoważnik pieniężny w zamian za wyżywienie. Zgodnie z § 4 ust. 2 rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 14 czerwca 2002 r. (Dz. U. Nr 85, poz. 775) funkcjonariusz będący słuchaczem ośrodka szkolenia na kursach stacjonarnych oraz funkcjonariusz w służbie kandydackiej w warunkach, kiedy nie można dla niego zapewnić wyżywienia w naturze albo zlecić wyżywienia w placówkach gastronomicznych, otrzymuje równoważnik pieniężny w wysokości 100% wartości pieniężnej należnej normy wyżywienia, powiększony o kwotę do 100% wartości tej normy.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Czy równoważnik pieniężny w zamian za wyżywienie otrzymany przez funkcjonariusza Straży Granicznej będącego słuchaczem Ośrodka Szkolenia na kursach stacjonarnych, na podstawie § 4 ust. 2 ww. rozporządzenia stanowi przychód ze stosunku służbowego w rozumieniu art. 12 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym? Czy z uwagi na wypłatę równoważnika pieniężnego w zamian za wyżywienie funkcjonariuszom Straży Granicznej będącym słuchaczami Ośrodka na kursach stacjonarnych, na Wnioskodawcy ciąży obowiązek wystawienia informacji PIT-8C?

Zdaniem Wnioskodawcy, równoważnik pieniężny w zamian za wyżywienie otrzymany przez funkcjonariusza Straży Granicznej będącego słuchaczem Ośrodka Szkolenia na kursach stacjonarnych, stanowi przychód ze stosunku służbowego w rozumieniu art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Przepis ten stanowi, że za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wartość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Według Wnioskodawcy, ponieważ osoby którym wypłacany jest równoważnik pieniężny w zamian za wyżywienie i Wnioskodawcę nie wiąże ani stosunek pracy ani stosunek służbowy, nie ma obowiązku poboru zaliczek na podatek dochodowy. Nie ma także obowiązku wystawienia informacji PIT-8C, gdyż nie ma podstaw do zakwalifikowania wartości równoważnika do przychodów z innych źródeł.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

W myśl art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. jedn. Dz. U. z 2012 r. poz. 361 ze zmianami), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do art. 11 ust. 1 ustawy, przychodami z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9, i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Za przychody należy zatem uznać każdą formę przysporzenia majątkowego, zarówno formę pieniężną jak i niepieniężną, w tym nieodpłatne świadczenia otrzymane przez podatnika. Dla celów podatkowych nieodpłatne świadczenie obejmuje działanie lub zaniechanie na rzecz innej osoby oraz wszystkie zjawiska gospodarcze i zdarzenia prawne, których następstwem jest uzyskanie korzyści kosztem innego podmiotu, lub te wszystkie zdarzenia prawne i zdarzenia gospodarcze w działalności osób, których skutkiem jest nieodpłatne - to jest niezwiązane z kosztami lub inną formą ekwiwalentu - przysporzenie majątku innej osobie, mające konkretny wymiar finansowy.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 ww. ustawy, źródłem przychodów jest m.in. stosunek służbowy, stosunek pracy, w tym spółdzielczy stosunek pracy, członkostwo w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną, praca nakładcza, emerytura lub renta.

Na podstawie art. 12 ust. 1 ww. ustawy, za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za nie wykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Wyjaśnić przy tym należy, iż powyższe kategorie przychodów zostały wymienione jedynie przykładowo.

Należy wskazać, że stosownie do art. 12 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za pracownika w rozumieniu ustawy uważa się osobę pozostającą w stosunku służbowym, stosunku pracy, stosunku pracy nakładczej lub spółdzielczym stosunku pracy.

Powyższe wskazuje, że do przychodów pracownika (czyli m.in. osoby pozostającej w stosunku służbowym) zaliczyć należy praktycznie wszystkie świadczenia otrzymane od pracodawcy. Są nimi bowiem nie tylko wynagrodzenia, ale również wszystkie inne przychody (świadczenia), niezależnie od podstawy ich wypłaty i źródła ich finansowania, jeżeli w jakikolwiek sposób wiążą się z faktem wykonywania pracy, pełnienia służby.

Natomiast w art. 10 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jako źródło przychodu wymieniono „inne źródła”.

Przepis art. 20 ust. 1 przytoczonej ustawy stanowi, że za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i 17 oraz przychody nieznajdujące pokrycia w ujawnionych źródłach.

Sformułowanie „w szczególności” dowodzi, iż definicja przychodów z innych źródeł ma charakter otwarty i zasadnym jest aby do tej kategorii zaliczyć również przychody inne niż wymienione wprost w przepisie art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. O przychodach z innych źródeł należy mówić w każdym przypadku, kiedy u podatnika wystąpią realne korzyści majątkowe.

Z opisanego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że Ośrodek Szkolenia Straży Granicznej jako jednostka organizacyjna nieposiadająca osobowości prawnej jest dysponentem środków budżetu państwa trzeciego stopnia.

Podstawowym zadaniem Ośrodka jest szkolenie funkcjonariuszy i pracowników zatrudnionych w Straży Granicznej oraz przygotowanie ich do prawidłowego wykonywania zadań związanych z ochroną granicy państwowej i kontrolą ruchu granicznego, zabezpieczeniem logistycznym oraz innych ustawowych zadań Straży Granicznej. Ośrodek kształci kadry kierownicze dla jednostek organizacyjnych Straży Granicznej.

Wnioskodawca zamierza wypłacać funkcjonariuszom Straży Granicznej będącym słuchaczami Ośrodka na kursach stacjonarnych równoważnik pieniężny w zamian za wyżywienie. Zgodnie z § 4 ust. 2 rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 14 czerwca 2002 r. (Dz. U. Nr 85, poz. 775) funkcjonariusz będący słuchaczem ośrodka szkolenia na kursach stacjonarnych oraz funkcjonariusz w służbie kandydackiej w warunkach, kiedy nie można dla niego zapewnić wyżywienia w naturze albo zlecić wyżywienia w placówkach gastronomicznych, otrzymuje równoważnik pieniężny w wysokości 100% wartości pieniężnej należnej normy wyżywienia, powiększony o kwotę do 100% wartości tej normy.

Odnosząc przedstawione powyżej uregulowania prawne na grunt rozpatrywanej sprawy stwierdzić należy, że wartość wskazanego we wniosku świadczenia w postaci równoważnika pieniężnego w zamian za wyżywienie, stanowi dla osób go otrzymujących przychód z „innych źródeł”. Jak wynika bowiem z treści wniosku, przedmiotowe świadczenia wypłacane będą przez Wnioskodawcę osobom z którymi nie wiąże go stosunek służbowy ani też stosunek pracy. Świadczenia tego nie można zatem uznać za przychód ze stosunku pracy lub stosunku służbowego, w rozumieniu art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, łączącego uczestników szkoleń z ich pracodawcą.

W przypadku zatem wypełnienia dyspozycji art. 42a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych na Wnioskodawcy ciąży obowiązek sporządzenia dla uczestników szkoleń na kursach stacjonarnych informacji o wypłaconym stypendium, przychodach z innych źródeł oraz o niektórych dochodach z kapitałów pieniężnych PIT-8C.

W świetle bowiem ww. przepisu, osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują wypłaty należności lub świadczeń, o których mowa w art. 20 ust. 1, z wyjątkiem dochodów (przychodów) wymienionych w art. 21, art. 52, art. 52a i art. 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku, od których nie są obowiązane pobierać zaliczki na podatek lub zryczałtowanego podatku dochodowego, są obowiązane sporządzić informację według ustalonego wzoru o wysokości przychodów i w terminie do końca lutego następnego roku podatkowego przekazać podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika, a w przypadku podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.