INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 03 października 2013 r. (data wpływu 07 października 2013 r.), uzupełnionym pismem z dnia 16 grudnia 2013r. (data wpływu 18 grudnia 2013r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania Wojewody za podmiot właściwy dla ewidencji i rozliczenia podatku VAT od gospodarowania mieniem Skarbu Państwa – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 07 października 2013 r. został złożony ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego w sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

• uznania powiatu jako podatnika głównego rozliczającego w jednej deklaracji wszystkie podległe mu jednostki budżetowe

• uznania Wojewody za podmiot właściwy dla ewidencji i rozliczenia podatku VAT od gospodarowania mieniem Skarbu Państwa.
  
  

Wniosek został uzupełniony w dniu 18 grudnia 2013r. w zakresie doprecyzowania zdarzenia przyszłego, przeformułowania postawionych pytań, uiszczenia opłaty.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe (doprecyzowane w uzupełnieniu wniosku).

Powiat jako jednostka samorządu terytorialnego posiada osobowość prawną i samodzielność, co określa art. 2 ustawy z dnia 5 czerwca 1998 roku o samorządzie powiatowym oraz realizuje zadania określone w ww. ustawie.

Zadania Powiatu są realizowane przez jednostki organizacyjne, które zostały określone w załączniku do statutu Powiatu. Budżet Powiatu jest realizowany na podstawie planów finansowych jednostek budżetowych.

Zgodnie z orzeczeniem Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 24 czerwca 2013 roku, siedmiu sędziów podjęło uchwałę, zgodnie z którą to jednostka samorządu terytorialnego (w przypadku Wnioskodawcy powiat) jest podatnikiem podatku VAT, a nie jej jednostki budżetowe.

W celu ewidencji należnego i naliczonego podatku VAT Powiat będzie stosował następującą identyfikację podatkową:

1. Powiat X NIP 1 Starostwo Powiatowe w X,
2. Powiat X NIP 1 Zespół Szkół Nr 1,
3. Powiat X NIP 1 Zespół Szkół Zawodowych Nr 2,
4. Powiat X NIP 1 Zespół Szkół Nr 3,
5. Powiat X NIP 1 Zespół Szkół Nr 4,
6. Powiat X NIP 1 Zespół Szkół w Ż.,
7. Powiat X NIP 1 I Liceum Ogólnokształcące,
8. Powiat X NIP 1 II Liceum Ogólnokształcące,
9. Powiat X NIP 1 Centrum Kształcenia Ustawicznego,
10. Powiat X NIP 1 Specjalny Ośrodek Szkolno-Wychowawczy Nr 1,
11. Powiat X NIP 1 Specjalny Ośrodek Szkolno - Wychowawczy Nr 2,
12. Powiat X NIP 1 Młodzieżowy Ośrodek Socjoterapii,
13. Powiat X NIP 1 Poradnia Psychologiczno – Pedagogiczna,
14. Powiat X NIP 1 Młodzieżowy Dom Kultury,
15. Powiat X NIP 1 Bursa Nr 1,
16. Powiat X NIP 1 Powiatowe Centrum Pomocy Rodzinie,
17. Powiat X NIP 1 Placówka Opiekuńczo - Wychowawcza „T”,
18. Powiat X NIP 1 Placówka Opiekuńczo - Wychowawcza we F.,
19. Powiat X NIP 1 Dom Pomocy Społecznej (A),
20. Powiat X NIP 1 Dom Pomocy Społecznej, (B),
21. Powiat X NIP 1 Dom Pomocy Społecznej w W.,
22. Powiat X NIP 1 Dom Pomocy Społecznej (P),
23. Powiat X NIP 1 Dom Pomocy Społecznej w W. C.,
24. Powiat X NIP 1 Powiatowy Urząd Pracy.
    
    

Dla realizacji swoich zadań ustawowych i statutowych jednostki budżetowe dla celów rozliczeniowych będą posługiwać się swoim NIP – em.

Każda z jednostek ma nadany NIP:

1. Starostwo Powiatowe NIP 2
2. Zespół Szkół Nr 1 NIP 3
3. Zespół Szkół Zawodowych Nr 2 NIP 4
4. Zespół Szkół Nr 3 NIP 5
5. Zespół Szkół Nr 4 NIP 6
6. Zespół Szkół w Ż. NIP 7
7. I Liceum Ogólnokształcące NIP 8
8. II Liceum Ogólnokształcące NIP 9
9. Centrum Kształcenia Ustawicznego NIP 10
10. Specjalny Ośrodek Szkolno-Wychowawczy nr 1 NIP 11
11. Specjalny Ośrodek Szkolno-Wychowawczy Nr 2 NIP 12
12. Młodzieżowy Ośrodek Socjoterapii NIP 13
13. Poradnia Psychologiczno-Pedagogiczna NIP 14
14. Bursa Nr 1 NIP 15
15. Młodzieżowy Dom Kultury NIP 16
16. Powiatowe Centrum Pomocy Rodzinie NIP 17
17. Placówka Opiekuńczo - Wychowawcza "T" NIP 18
18. Placówka Opiekuńczo Wychowawcza we F. NIP 19
19. Dom Pomocy Społecznej (A) NIP 20
20. Dom Pomocy Społecznej (B) NIP 21
21. Dom Pomocy Społecznej w W. NIP 22
22. Dom Pomocy Społecznej w P. NIP 23
23. Dom Pomocy Społecznej w W. C. NIP 24
24. Powiatowy Urząd Pracy NIP 25
    
    

Zarejstrowani jako czynni podatnicy podatku od towarów i usług są :

1. Zespół Szkół Nr 1
2. Zespół Szkół Zawodowych Nr 2
3. Zespół Szkół Nr 3
4. Zespół Szkół w Ż.
5. Specjalny Ośrodek Szkolno- Wychowawczy Nr 1
6. Starostwo Powiatowe .
   
   

Pozostałe jednostki były zwolnione podmiotowo na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług.

Powiat ma nadany NIP 1, ale nie jest czynnym podatnikiem podatku VAT. Zgodnie z upowszechnionym stanowiskiem, w tym Ministra Finansów, powiat wykonuje swoje zadania przy pomocy jednostek organizacyjnych. Każda z jednostek realizując zadania i plan finansowy jest odpowiedzialna za tę działalność, w tym czynności wynikające z ustawy o podatku od towarów i usług. Na podstawie orzeczenia Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 24 czerwca 2013 roku, jednostki organizacyjne nie są podatnikami, a jest nim Powiat. Zdarzenie przyszłe polega na wyrejestrowaniu czynnych podatników wymienionych powyżej i jednoczesnym zarejestrowaniu jako czynnego podatnika podatku VAT Powiatu NIP 1. Wszystkie jednostki wykonujące swoje zadania statutowe realizują zadania, które nie podlegają podatkowi, są zwolnione lub opodatkowane podatkiem VAT. Od momentu zarejestrowania Powiatu jako czynnego podatnika jednostki będą podległymi, a Powiat podatnikiem głównym z siedzibą taką jak Zarządu Powiatu.

Dla celów rozliczenia podatku od osób fizycznych (pracowników) jednostki będą stosowały dotychczasowy NIP.

Starosta wykonuje zadania z zakresu gospodarowania nieruchomościami Skarbu Państwa, w tym sprzedaż, najem, dzierżawę nieruchomości zgodnie z art. 23 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 roku o gospodarce nieruchomościami. Realizacja tych zadań jest na podstawie umów cywilno – prawnych, które są opodatkowane podatkiem od towarów i usług.

Starosta nie może być podatnikiem podatku od towarów i usług, gdyż nie działa on na własny rachunek i na własną odpowiedzialność. Zgodnie z art. 8 ust. 2 ustawy z dnia 5 czerwca 1998 roku o samorządzie powiatowym organami powiatu są: rada powiatu i zarząd powiatu, a więc starosta nie jest organem realizującym zadania powiatu. Starosta realizuje swoje zadania przy pomocy jednostki – Starostwa Powiatowego (art. 35 ust. 2 ww. ustawy).

Starostwo Powiatowe jest obecnie zarejestrowane jako czynny podatnik podatku od towarów i usług. W ramach prowadzonego rejestru podatku należnego i naliczonego ewidencjonuje podatek VAT.

W związku z wyrokiem Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 24 czerwca 2013 roku Starostwo Powiatowe funkcjonujące według ustawy o finansach publicznych jako jednostka budżetowa nie może być podatnikiem podatku od towarów i usług. Zadania z ustawy o gospodarce nieruchomościami Skarbu Państwa są przypisane tylko i wyłącznie Staroście, a nie organom określonym w ustawie o samorządzie powiatowym, a zatem podatnikiem w tym zakresie winien być Wojewoda – reprezentujący Skarb Państwa, do którego przekazywane są dochody Skarbu Państwa zgodnie z art. 255 ust. 1 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 roku o finansach publicznych.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 roku o podatku od towarów i usług podatnikiem są osoby prawne, jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej, osoby fizyczne wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą. Starosta nie jest podatnikiem w rozumieniu ww. przepisu, a zatem nie może naliczać i pobierać podatku VAT z zakresu gospodarowania nieruchomościami Skarbu Państwa, gdyż nie działa na własny rachunek i na własną odpowiedzialność.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku).

Czy podmiotem właściwym dla ewidencji i rozliczania podatku VAT od gospodarowania mieniem Skarbu Państwa jest Wojewoda...

Zdaniem Wnioskodawcy (doprecyzowanym w uzupełnieniu wniosku), zgodnie z art. 8 ust. 2 o samorządzie powiatowym, powiat nie realizuje zadania z zakresu administrowania nieruchomościami Skarbu Państwa. W związku z powyższym organem podatkowym w realizacji tych zadań jest Wojewoda. Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 roku o podatku od towarów i usług, właściwym do naliczania i ewidencji podatku należnego i naliczonego należności za gospodarowanie mieniem Skarbu Państwa jest Wojewoda.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 33 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.), osobami prawnymi są Skarb Państwa i jednostki organizacyjne, którym przepisy szczególne przyznają osobowość prawną. W myśl art. 34 ww. Kodeksu, Skarb Państwa jest w stosunkach cywilnoprawnych podmiotem praw i obowiązków, które dotyczą mienia państwowego nie należącego do innych państwowych osób prawnych.

Wyjaśnić należy, iż Skarb Państwa stanowi osobę prawną „sui generis” (uważany jest). Do niego odnosi się zasada specjalnej zdolności prawnej (Kodeks cywilny. Księga Pierwsza. Część ogólna. K. Piasecki. Komentarz, Wydawnictwo Zakamycze 2003, Komentarz do art. 34). W obrocie Skarb Państwa (fiskus) bierze udział przez tzw. stationes fisci, będące określonymi jednostkami organizacyjnymi. W konsekwencji, w każdej sprawie przeciwko Skarbowi Państwa zachodzi potrzeba ustalenia właściwego statio fisci. Ponadto Skarb Państwa w stosunkach cywilnoprawnych jest podmiotem praw i obowiązków, które dotyczą mienia państwowego nie należącego do innych osób prawnych, zatem każda czynność cywilnoprawna państwowej jednostki organizacyjnej jest de iure civili czynnością Skarbu Państwa. Jednostki te działają na rachunek Skarbu Państwa, a przysporzenie majątkowe może nastąpić tylko na rzecz Skarbu Państwa. Jednostka organizacyjna Skarbu Państwa ma jedynie zdolność cząstkową, jej funkcją jest reprezentowanie interesów Skarbu Państwa i podejmowanie za niego czynności (K. Piasecki. Komentarz).

Powiat, w rozumieniu ustawy z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie powiatowym (Dz. U. z 2013 r., poz. 595, z późn. zm.), jest jednostką samorządu terytorialnego. Posiada osobowość prawną i wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Jest właścicielem mienia i innych praw majątkowych oraz samodzielnie prowadzi gospodarkę finansową na podstawie budżetu powiatu.

Zgodnie z art. 8 ust. 2 ustawy o samorządzie powiatowym, organami powiatu są rada powiatu i zarząd. Zarząd jest organem wykonawczym powiatu (art. 26 ust. 1 powołanej ustawy), który – w myśl art. 33 tej ustawy – wykonuje zadania powiatu przy pomocy starostwa powiatowego oraz jednostek organizacyjnych powiatu, w tym powiatowego urzędu pracy.

Co istotne, w skład zarządu powiatu wchodzą starosta jako jego przewodniczący, wicestarosta i pozostali członkowie (art. 26 ust. 2 ustawy o samorządzie powiatowym). Z przepisu art. 34 ust. 1 ww. ustawy wynika ponadto, iż starosta organizuje pracę zarządu powiatu i starostwa powiatowego, kieruje bieżącymi sprawami powiatu oraz reprezentuje powiat na zewnątrz.

Na podstawie art. 11 ust. 1 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. z 2010 r. Nr 102, poz. 651, z późn. zm.), z zastrzeżeniem wyjątków wynikających z przepisów niniejszej ustawy oraz odrębnych ustaw, organem reprezentującym Skarb Państwa w sprawach gospodarowania nieruchomościami jest starosta, wykonujący zadanie z zakresu administracji rządowej, a organami reprezentującymi jednostki samorządu terytorialnego są ich organy wykonawcze.

Jednocześnie, w świetle art. 11a ww. ustawy o gospodarce nieruchomościami, przepis art. 11 ust. 1 stosuje się do czynności prawnych lub czynności procesowych podejmowanych na rzecz lub w interesie Skarbu Państwa lub jednostek samorządu terytorialnego.

Zgodnie z art. 21 ww. ustawy o gospodarce nieruchomościami, do zasobu nieruchomości Skarbu Państwa należą nieruchomości, które stanowią przedmiot własności Skarbu Państwa i nie zostały oddane w użytkowanie wieczyste, oraz nieruchomości będące przedmiotem użytkowania wieczystego Skarbu Państwa.

Z art. 23 ust. 1 ustawy o gospodarce nieruchomościami wynika, że zasobem nieruchomości Skarbu Państwa gospodarują, z zastrzeżeniem art. 43 ust. 2 i 4, art. 51, art. 57 ust. 1, art. 58-60 oraz art. 60a, starostowie, wykonujący zadania z zakresu administracji rządowej.

Jak wynika z powyższego starosta działa jako organ jednostki samorządu terytorialnego, a zatem wszelkie podejmowane przez niego działania są w istocie działaniami podejmowanymi przez jednostkę samorządu terytorialnego. Jednocześnie starosta - w sprawach gospodarowania nieruchomościami stanowiącymi własność Skarbu Państwa - działa jako reprezentant Skarbu Państwa.

Skarb Państwa w transakcjach dotyczących gospodarki nieruchomościami nie występuje jako podmiot prowadzący działalność gospodarczą. W każdym takim przypadku, podmiotami, które to czynią są jednostki organizacyjne, na ogół wyodrębnione w tym celu. Organem reprezentującym Skarb Państwa w związku z gospodarowaniem nieruchomościami jest Starosta. Wynika to z powołanego wyżej art. 11 ust. 1 ustawy o gospodarce nieruchomościami, zgodnie z którym organem reprezentującym Skarb Państwa w sprawach gospodarowania nieruchomościami jest starosta, wykonujący zadania z zakresu administracji rządowej. Rozwinięciem tej ogólnej zasady jest unormowanie zawarte w art. 23 ust. 1 ww. ustawy, który stanowi, iż zasobem nieruchomości Skarbu Państwa gospodarują (z zastrzeżeniami, które – ze względu na rozpatrywaną sprawę – można pominąć) starostowie, wykonujący zadania z zakresu administracji rządowej.

Treść przywołanych wyżej przepisów nie pozostawia wątpliwości co do tego, kto reprezentuje Skarb Państwa w związku z czynnościami dotyczącymi obrotu nieruchomościami stanowiącymi własność tego podmiotu, nie rozstrzyga jednak o tym, kto jest podatnikiem podatku od towarów i usług z tytułu wykonywania tych czynności. O tym bowiem przesądzają przepisy ustawy o podatku od towarów i usług.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Stosownie do art. 15 ust. 2 ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Stosownie do art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie umów cywilnoprawnych.

Powyższy zapis jest odzwierciedleniem art. 13 obowiązującej od dnia 1 stycznia 2007 r. Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej – (Dz. Urz. UE. L. Nr 347), zgodnie z którym krajowe, regionalne i lokalne organy władzy oraz inne podmioty prawa publicznego nie są uważane za podatników w związku z działalnością, którą podejmują lub transakcjami, których dokonują jako organy władzy publicznej, nawet jeśli pobierają należności, opłaty, składki lub płatności w związku z takimi działaniami lub transakcjami.

Jednakże, w świetle unormowań prawa wspólnotowego w przypadku, gdy organy władzy publicznej bądź urzędy obsługujące te organy podejmują takie działania lub dokonują takich transakcji, są uważane za podatników w odniesieniu do tych działań, lub transakcji, gdyby wykluczenie ich z kategorii podatników prowadziło do znaczących zakłóceń konkurencji.

Z powołanych przepisów wynika, że powiat zarówno jako osoba prawna, jak i jednostka samorządu terytorialnego w zakresie czynności o charakterze cywilnoprawnym, posiada status podatnika podatku od towarów i usług.

W tym miejscu wskazać należy, iż podatnikiem podatku od towarów i usług nie może być starosta, przede wszystkim z tego względu, że nie jest on podmiotem samodzielnie prowadzącym działalność gospodarczą. Starosta nie działa bowiem na własny rachunek i na własną odpowiedzialność, chociażby z tego powodu, że nie jest - ze względu na brak wyodrębnienia - jednostką organizacyjną.

Ze złożonego wniosku wynika, iż Starosta Powiatu wykonuje zadania z zakresu gospodarowania nieruchomościami Skarbu Państwa, w tym sprzedaż, najem, dzierżawę nieruchomości zgodnie z art. 23 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 roku o gospodarce nieruchomościami. Realizacja tych zadań jest na podstawie umów cywilnoprawnych, które są opodatkowane podatkiem od towarów i usług. Starosta realizuje swoje zadania przy pomocy jednostki – Starostwa Powiatowego. Starostwo Powiatowe jest obecnie zarejestrowane jako czynny podatnik podatku od towarów i usług. W ramach prowadzonego rejestru podatku należnego i naliczonego ewidencjonuje podatek VAT.

Odnosząc przedstawione okoliczności sprawy do powołanych przepisów prawa należy stwierdzić, że w przypadku wykonywania czynności z zakresu zadań zleconych nałożonych na starostę ustawą o gospodarce nieruchomościami z tytułu najmu, dzierżawy, użytkowania wieczystego nieruchomości będących własnością Skarbu Państwa, wynikających z zawartych umów cywilnoprawnych, to Powiat posiada status podatnika podatku od towarów i usług.

Wynika to bowiem z faktu, iż Skarb Państwa – jako osoba prawna niemająca własnych organów – opisane działania zleca jako zadanie z zakresu administracji rządowej Staroście. Taka procedura ustanowiona została w powołanym art. 11 ust. 1 ustawy o gospodarce nieruchomościami, przez dosłowne wskazanie podmiotu reprezentującego Skarb Państwa przy realizacji zadań w zakresie gospodarki nieruchomościami Skarbu Państwa.

Starosta z kolei – stosownie do treści art. 34 ust. 1 ustawy o samorządzie powiatowym – kieruje sprawami powiatu oraz reprezentuje powiat na zewnątrz. Dokonując zatem czynności o charakterze cywilnoprawnym (które ze względu na swój charakter nie korzystają z wyłączenia od opodatkowania wskazanego w art. 15 ust. 6 ustawy), a przez to tworząc zdarzenie mające skutki podatkowe, wykonuje je w ramach działalności gospodarczej.

Wobec powyższego, Skarb Państwa reprezentowany przez Starostę w związku z gospodarowaniem własnością Skarbu Państwa, nie wystąpi w charakterze podatnika podatku od towarów i usług, bowiem obowiązki wynikające z czynności cywilnoprawnej, spoczywają na podmiocie ustawowo zobowiązanym do realizacji tego zadania – gospodarowania nieruchomościami – tj. na Staroście. Uwzględniając jednakże zapisy ustawy o samorządzie powiatowym oraz ustawy o podatku od towarów i usług, rolę podatnika w związku z gospodarowaniem nieruchomościami będącymi własnością Skarbu Państwa pełni Powiat.

Obowiązek prowadzenia przez podatników podatku od towarów i usług ewidencji dla potrzeb tego podatku wynika z art. 109 ust. 3 ustawy o podatku od towarów i usług, zgodnie z którym podatnicy, z wyjątkiem podatników wykonujących wyłącznie czynności zwolnione od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3 oraz podatników, u których sprzedaż jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9, są obowiązani prowadzić ewidencję zawierającą: kwoty określone w art. 90, dane niezbędne do określenia przedmiotu i podstawy opodatkowania, wysokość podatku należnego, kwoty podatku naliczonego obniżające kwotę podatku należnego oraz kwotę podatku podlegającą wpłacie do urzędu skarbowego lub zwrotowi z tego urzędu oraz inne dane służące do prawidłowego sporządzenia deklaracji podatkowej, a w przypadkach określonych w art. 120 ust. 15, art. 125, art. 134 oraz art. 138 - dane określone tymi przepisami niezbędne do prawidłowego sporządzenia deklaracji podatkowej.

W myśl art. 99 ust. 1 ww. ustawy, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani składać w urzędzie skarbowym deklaracje podatkowe za okresy miesięczne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po każdym kolejnym miesiącu, z zastrzeżeniem ust. 2-10 i art. 133.

Stosownie do art. 99 ust. 2 ustawy, mali podatnicy, którzy wybrali metodę kasową, składają w urzędzie skarbowym deklaracje podatkowe za okresy kwartalne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po każdym kolejnym kwartale.

W świetle powyższego, w przypadku gdy czynność dotycząca własności Skarbu Państwa jest wykonywana przez Starostę jako reprezentanta wykonującego zadania z zakresu administracji rządowej, podatnikiem podatku od towarów i usług jest Powiat i on winien dokonywać ewidencji i rozliczeń w podatku od towarów i usług w deklaracjach VAT.

Reasumując, w zakresie czynności dokonywanych w myśl przepisów ustawy o gospodarce nieruchomościami w imieniu Skarbu Państwa przez starostę, podatnikiem podatku VAT obowiązanym do ewidencji i ujmowania w deklaracjach VAT czynności dotyczących własności Skarbu Państwa jest Powiat.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym powiat nie realizuje zadania z zakresu administrowania nieruchomościami Skarbu Państwa i w związku z powyższym organem podatkowym w realizacji tych zadań jest Wojewoda, należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Niniejszą interpretacją załatwiono wniosek w części dotyczącej uznania Wojewody za podmiot właściwy dla ewidencji i rozliczenia podatku VAT od gospodarowania mieniem Skarbu Państwa. Wniosek w zakresie uznania powiatu jako podatnika głównego rozliczającego w jednej deklaracji wszystkie podległe mu jednostki budżetowe został załatwiony odrębnym rozstrzygnięciem.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.