Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPP3/443-816/13-2/JK
z 3 grudnia 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r. poz. 749 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 30.08.2013 r. (data wpływu 06.09.2013 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie dokumentacji uprawniającej do zastosowania 0% stawki podatku w związku z wewnątrzwspólnotową dostawą towarów – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 06.09.2013 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie dokumentacji uprawniającej do zastosowania 0% stawki podatku w związku z wewnątrzwspólnotową dostawą towarów.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Przedmiotem działalności Sp. z o.o. (Spółka lub Wnioskodawca) jest sprzedaż hurtowa wyrobów farmaceutycznych i medycznych. Wnioskodawca w ramach prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej dokonuje wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów (WDT).

Na fakturze sprzedaży VAT dokumentującej WDT wyszczególnione są miedzy innymi dane dotyczące towarów, dane Spółki (sprzedawcy) i kontrahenta (nabywcy) wraz z numerami VAT UE, adres na terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju na który ma zostać dostarczony towar oraz warunki dostawy: EX WORKS (Inconterms 2000). W ramach przedmiotowych transakcji sprzedaży realizowanych na warunkach EX WORKS dokument przewozowy Spółka otrzymuje w momencie wydania towaru przewoźnikowi w związku z powyższym dokument ten nie zawiera podpisu i stempla nabywcy towaru, jako potwierdzenia otrzymania towaru. Spółka w opisanej powyżej sytuacji posiada następujący zestaw dokumentów potwierdzających dokonanie WDT:

1. fakturę VAT,
   
2. specyfikację poszczególnych sztuk ładunku oraz protokół komisyjnego załadunku,
   
3. dokument przewozowy, w treści którego wskazany jest m.in.:
   
   • odbiorca towarów oraz miejsce dostarczenia – dane te wskazane są również na fakturze sprzedaży,
     
   • numer faktury VAT dokumentującej daną dostawę,
     
   • podpis i stempel przewoźnika, któremu zlecono transport.
     
   
   
   

W związku z tym, że powyższe dokumenty jednoznacznie nie potwierdzają wywozu towaru poza terytorium kraju, Spółka w ramach transakcji wewnątrzwspólnotowych obecnie stosuje dokument określany jako „Confirmation of receiving of goods”. Powyższy dokument zawiera m.in. dane identyfikujące nabywcę, datę wystawienia i numer faktury, datę oraz adres miejsca otrzymania towaru przez nabywcę, podpis nabywcy. Jednak nie wszyscy kontrahenci z krajów Unii Europejskiej odsyłają do Spółki podpisany powyżej opisany dokument tłumacząc np., że odesłali już podpisaną fakturę. Stąd też Spółka ponosi koszty związane z obowiązkiem wykazania przedmiotowych transakcji jako transakcji opodatkowanych stawką krajową podatku VAT właściwą dla danego towaru, jeżeli po upływie terminów określonych przepisami nie otrzyma dokumentów uprawniających do zastosowania stawki 0%.

Dlatego w przyszłości Spółka w celu ułatwienia, uproszczenia oraz przyśpieszenia rozpoznawania transakcji wewnątrzwspólnotowych planuje wprowadzić generalną zasadę rozpoznawania transakcji wewnątrzwspólnotowych na podstawie otrzymanego skanu lub faksu faktury VAT sprzedaży, na której nabywca po odebraniu towaru pod adresem wskazanym na fakturze potwierdzi, że towar został odebrany w miejscu przeznaczenia. Na każdej fakturze sprzedaży będzie nadrukowywane potwierdzenie o treści: „We confirm that goods from this invoice were delivered to address given on the invoice. Date of goods arrived in our werehouse is: ………… Name and signature”.

Otrzymanie w formie skanu lub faksu przez Wnioskodawcę podpisanego przez nabywcę potwierdzenia zamieszczonego na fakturze sprzedaży będzie uważane przez Spółkę za posiadanie dowodu uprawniającego do zastosowania stawki podatku VAT 0%.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy dowodami, o których mowa w art. 42 ust. 3 i ust. 11 ustawy o VAT pozwalającymi na zastosowanie stawki 0% dla WDT, mogą być łącznie niżej wymienione dokumenty:

1. dokumenty przewozowe otrzymane od przewoźnika bez podpisu nabywcy towaru potwierdzającego dostarczenie towaru,
   
2. specyfikacja poszczególnych sztuk ładunku,
   
3. protokół komisyjnego załadunku,
   
4. otrzymane skanem lub faksem potwierdzenie przyjęcia przez nabywcę towaru na terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju zamieszczone na fakturze sprzedaży?
   
   
   

Stanowisko Wnioskodawcy:

W myśl art. 42 ust. 1 ustawy o VAT wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów podlega opodatkowaniu według stawki podatku 0%, pod warunkiem że:

1. podatnik dokonał dostawy na rzecz nabywcy posiadającego właściwy i ważny numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych, nadany przez państwo członkowskie właściwe dla nabywcy, zawierający dwuliterowy kod stosowany dla podatku od wartości dodanej;
   
2. podatnik przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, posiada w swojej dokumentacji dowody, że towary będące przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy zostały wywiezione z terytorium kraju i dostarczone do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju;
   
3. podatnik składając deklarację podatkową, w której wykazuje tę dostawę towarów, jest zarejestrowany jako podatnik VAT UE.
   
   
   

Dowodami, o których mowa w art. 42 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT, zgodnie z ust. 3 powołanego artykułu, są następujące dokumenty, jeżeli łącznie potwierdzają dostarczenie towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju:

1. dokumenty przewozowe otrzymane od przewoźnika (spedytora) odpowiedzialnego za wywóz towarów z terytorium kraju, z których jednoznacznie wynika, że towary zostały dostarczone do miejsca ich przeznaczenia na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju - w przypadku gdy przewóz towarów jest zlecany przewoźnikowi (spedytorowi),
   
2. specyfikacja poszczególnych sztuk ładunku,
   
   - z zastrzeżeniem ust. 4 i 5.
   
   
   

Natomiast w przypadku gdy dokumenty wymienione w art. 42 ust. 3 ustawy o VAT, nie potwierdzają jednoznacznie dostarczenia do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju towarów, dowodami w świetle art. 42 ust. 11 ustawy o VAT, mogą być również inne dokumenty wskazujące, że nastąpiła dostawa wewnątrzwspólnotowa, w szczególności:

1. korespondencja handlowa z nabywcą, w tym jego zamówienie;
   
2. dokumenty dotyczące ubezpieczenia lub kosztów frachtu;
   
3. dokument potwierdzający zapłatę za towar, z wyjątkiem przypadków, gdy dostawa ma charakter nieodpłatny lub zobowiązanie jest realizowane w innej formie, w takim przypadku inny - dokument stwierdzający wygaśnięcie zobowiązania;
   
4. dowód potwierdzający przyjęcie przez nabywcę towaru na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju.
   
   
   

W związku z powyższym ważne jest, aby przedmiotowe dokumenty zawierały informacje, z których wynika, że określony towar został faktycznie dostarczony do innego państwa członkowskiego. Ponadto, dokumenty, o których mowa w art. 42 ust. 3 ustawy o VAT, mają łącznie potwierdzać określony fakt, co oznacza, że zebrane razem mają dać jednoznaczną informację, której wymaga ten przepis. Nie oznacza to jednak, że dla potwierdzenia tej okoliczności wymagane jest „łączne” posiadanie wszystkich typów dokumentów wymienionych w powyższych przepisach, o ile posiadane dokumenty jednoznacznie potwierdzają dostarczenie nabywcy towarów na terytorium innego państwa członkowskiego.

W świetle wskazanego art. 42 ust. 1, ust. 3 i ust. 11 ustawy o VAT, dla zastosowania stawki 0% wystarczającym jest, aby podatnik posiadał jedynie niektóre dowody, o jakich mowa w art. 42 ust. 3 ustawy o VAT, uzupełnione dokumentami, wskazanymi w art. 42 ust. 11 ustawy o VAT lub innymi dowodami w formie dokumentów, o ile łącznie potwierdzają one fakt wywiezienia i dostarczenia towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju. Zdaniem Spółki, odnosząc się do formy dokumentów potwierdzających dokonanie WDT, to – zgodnie ze stanowiskiem sądów administracyjnych, m.in. wyrok WSA w Warszawie z dnia 12 lutego 2009 r. sygn. III SA/Wa 1909/08, forma dokumentów, o których mowa w art. 42 ust. 3 oraz ust. 11 ustawy o VAT, może być dowolna. Oznacza to, że bez znaczenia dla kwestii dowodowych pozostaje to, czy są to dokumenty oryginalne czy też ich kserokopie, jak również to, czy dokumenty te zostały przesłane w formie elektronicznej lub faksem. Ponieważ ww. przepisy ustawy VAT nie wskazują konkretnej formy dla ww. dokumentów, a określają jedynie jakiego rodzaju informacje powinny zawierać, oznacza to, iż na Spółce nie ciąży obowiązek dostarczenia dokumentów oryginalnych. A zatem Spółka dla celu zastosowania stawki 0% dla WDT może zgromadzić dokumenty w formie oryginałów, jak również kopii, a także w formie dokumentów przesłanych drogą elektroniczna lub faksem.

Niniejsze stanowisko znajduje również potwierdzenie w interpretacjach organów podatkowych m.in. w interpretacji Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 15 kwietnia 2010 r., nr IPPP3/443-154/10-2/KC.

Reasumując należy stwierdzić, iż dowodami, o których mowa w art. 42 ust. 3 i ust. 11 ustawy o VAT pozwalającymi na zastosowanie stawki 0% dla WDT, mogą być także dokumenty w formie kserokopii lub dokumenty przesłane w formie elektronicznej (skan) lub faksem. A posiadanie przez Spółkę zestawu dokumentów opisanego w pytaniu to jest:

1. dokumenty przewozowe otrzymane od przewoźnika bez podpisu nabywcy towaru potwierdzającego dostarczenie towaru,
   
2. specyfikacja poszczególnych sztuk ładunku,
   
3. protokół komisyjnego załadunku,
   
4. otrzymane skanem lub faksem potwierdzenie przyjęcia przez nabywcę towaru na terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju zamieszczone na fakturze sprzedaży
   
   -uprawnia Wnioskodawcę do zastosowania stawki 0% dla WDT.
   
   
   

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlega wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Przepis art. 41 ust. 1 ustawy, stanowi, że stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Przy czym na mocy art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Niemniej jednak zarówno w przepisach ustawy, jak i w rozporządzeniach wykonawczych do ustawy przewidziano możliwość zastosowania obniżonych stawek podatku, a nawet zwolnień od podatku.

I tak, w myśl art. 42 ust. 1 ustawy, wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów podlega opodatkowaniu według stawki podatku 0%, pod warunkiem że:

1. podatnik dokonał dostawy na rzecz nabywcy posiadającego właściwy i ważny numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych, nadany przez państwo członkowskie właściwe dla nabywcy, zawierający dwuliterowy kod stosowany dla podatku od wartości dodanej;
   
2. podatnik przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, posiada w swojej dokumentacji dowody, że towary będące przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy zostały wywiezione z terytorium kraju i dostarczone do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju;
   
3. podatnik składając deklarację podatkową, w której wykazuje tę dostawę towarów, jest zarejestrowany jako podatnik VAT UE.
   
   
   

Przy czym zgodnie z art. 42 ust. 3 pkt 1 i 3 ustawy dowodami, o których mowa w ust. 1 pkt 2, są następujące dokumenty, jeżeli łącznie potwierdzają dostarczenie towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju dokumenty przewozowe otrzymane przez przewoźnika (spedytora) odpowiedzialnego za wywóz towarów z terytorium kraju, z których jednoznacznie wynika, że towary zostały dostarczone do miejsca ich przeznaczenia na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju – w przypadku gdy przewóz towarów jest zlecany przewoźnikowi (spedytorowi) oraz specyfikacja poszczególnych sztuk ładunku, z zastrzeżeniem ust. 4 i 5.

Ponadto na mocy art. 42 ust. 11 ustawy, w przypadku gdy dokumenty, o których mowa w ust. 3-5, nie potwierdzają jednoznacznie dostarczenia do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju towarów, dowodami, o których mowa w ust. 1 pkt 2, mogą być również inne dokumenty wskazujące, że nastąpiła dostawa wewnątrzwspólnotowa, w szczególności:

1. korespondencja handlowa z nabywcą, w tym jego zamówienie;
   
2. dokumenty dotyczące ubezpieczenia lub kosztów frachtu;
   
3. dokument potwierdzający zapłatę za towar, z wyjątkiem przypadków, gdy dostawa ma charakter nieodpłatny lub zobowiązanie jest realizowane w innej formie, w takim przypadku inny - dokument stwierdzający wygaśnięcie zobowiązania;
   
4. dowód potwierdzający przyjęcie przez nabywcę towaru na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju.
   
   
   

Z przedstawionego zdarzenia przyszłego wynika, iż Wnioskodawca w ramach prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej dokonuje wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów (WDT). W przyszłości Spółka w celu ułatwienia, uproszczenia oraz przyśpieszenia rozpoznawania transakcji wewnątrzwspólnotowych planuje wprowadzić generalną zasadę rozpoznawania transakcji wewnątrzwspólnotowych na podstawie otrzymanego skanu lub faksu faktury VAT sprzedaży, na której nabywca po odebraniu towaru pod adresem wskazanym na fakturze potwierdzi, że towar został odebrany w miejscu przeznaczenia. Na każdej fakturze sprzedaży będzie nadrukowywane potwierdzenie o treści: „We confirm that goods from this invoice were delivered to address given on the invoice. Date of goods arrived in our werehouse is: ………… Name and signature”.

Wątpliwości Spółki budzi kwestia czy dowodami, o których mowa w art. 42 ust. 3 i ust. 11 ustawy pozwalającymi na zastosowanie stawki 0% dla WDT, mogą być łącznie:

1. dokumenty przewozowe otrzymane od przewoźnika bez podpisu nabywcy towaru potwierdzającego dostarczenie towaru,
   
2. specyfikacja poszczególnych sztuk ładunku,
   
3. protokół komisyjnego załadunku,
   
4. otrzymane skanem lub faksem potwierdzenie przyjęcia przez nabywcę towaru na terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju zamieszczone na fakturze sprzedaży.
   
   
   

Z powyższych uregulowań wynika, iż prawo podatnika do zastosowania przy wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów preferencyjnej stawki podatku w wysokości 0% uzależnione jest od posiadania dokumentów potwierdzających jednoznacznie, iż doszło do wywozu towaru poza terytorium Polski i dostarczenia ich do nabywcy w innym kraju UE. Istotą przywołanych przepisów jest przede wszystkim zobowiązanie podatnika do udowodnienia, iż towary będące przedmiotem dostawy rzeczywiście opuściły terytorium kraju, ze względu na korzystniejsze skutki podatkowe, niż w przypadku dostaw krajowych. Zatem ważne jest to, aby posiadane przez podatnika dokumenty zawierały informacje, z których wynika, że określony towar został faktycznie dostarczony nabywcy do innego państwa członkowskiego.

Podstawowe znaczenie dla udokumentowania wywozu towarów w ramach wewnątrzwspólnowej dostawy towarów, realizowanej z udziałem przewoźnika lub spedytora odpowiedzialnego za wywóz towarów z terytorium kraju, mają dokumenty wymienione w art. 42 ust. 3 ustawy, które w przypadku gdy nie potwierdzają dostarczenia towarów do nabywcy, mogą być uzupełnione dodatkowymi dokumentami określonymi w art. 42 ust. 11 ustawy.

Przepisy przy tym nie uzależniają zastosowania stawki 0% od posiadania oryginałów dokumentów w formie papierowej. Skoro przepisy nie stanowią o ich formie, stąd można wnioskować, że każda forma jest dopuszczalna, pod warunkiem, że autentyczność tych dokumentów została uprawdopodobniona. W dobie szeroko rozwiniętych technik komunikacji nie ma podstaw, aby odmawiać mocy dowodowej dokumentowi sporządzonemu i przesłanemu w formie elektronicznej. Jeżeli zatem będzie to dokument udostępniony w formie elektronicznej, e-mail, ksero, skan lub faks dokumentu, nie budzący wątpliwości co do jego autentyczności, może on stanowić dowód, o którym mowa w powołanych przepisach ustawy.

Z informacji zawartych w przedmiotowym wniosku wynika, iż Spółka będzie posiadała dokumenty przewozowe otrzymane od przewoźnika bez podpisu nabywcy towaru potwierdzającego dostarczenie towaru, specyfikację poszczególnych sztuk ładunku, protokół komisyjnego załadunku oraz otrzymane skanem lub faksem potwierdzenie przyjęcia przez nabywcę towaru na terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju zamieszczone na fakturze sprzedaży.

Odnosząc niniejsze do przedstawionego stanu prawnego należy stwierdzić, iż wskazane dokumenty, które Spółka będzie posiadała w przypadku sprzedaży wewnątrzwspólnotowej będą upoważniały do zastosowania stawki VAT w wysokości 0%.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. 2012, poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.