Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPB4/423-356/13-2/DS
z 2 grudnia 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, przedstawione we wniosku z dnia 28 sierpnia 2013 r. (data wpływu 2 września 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie odliczenia od podstawy opodatkowania wydatków na nabycie nowych technologii – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 2 września 2013 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie odliczenia od podstawy opodatkowania wydatków na nabycie nowych technologii.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący opis zdarzenia przyszłego.

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie produkcji artykułów przeznaczonych do użytku domowego (np. worków na śmieci, papieru do pieczenia, folii aluminiowej etc.).

W celu optymalizacji procesów związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą, Spółka nabyła licencję do korzystania ze zintegrowanego systemu zarządzania (…) (w dalszej części „System A”).

System „A” jest rozbudowanym systemem zarządzania przedsiębiorstwem w różnych obszarach (w tym m.in. produkcja, dystrybucja, finanse itp.). Jest to system zintegrowany, dzięki czemu poszczególni użytkownicy systemu mają natychmiastowy dostęp do wszystkich danych wprowadzonych w systemie.

System „A” obejmuje:

• obsługę polityki finansowej i controlingowej przedsiębiorstwa,
• pełne zarządzanie łańcuchem dostaw,
• zarządzanie zdolnościami wytwórczymi przedsiębiorstwa,
• zarządzanie aktywami przedsiębiorstwa,
• integrację i administrację kompletną dokumentacją przedsiębiorstwa,
• elektroniczny obieg dokumentów.
  
  

System „A” będzie wspierać następujące procesy w prowadzonej przez Spółkę działalności gospodarczej:

• zarządzanie obiegiem spraw i dokumentów,
• cyfryzacja dokumentów,
• rejestracja zdarzeń księgowych/ewidencja podatkowa,
• raportowanie podatkowe, księgowe, giełdowe, inne,
• sprawozdawczość grupowa, sprawozdawczość wymagana przepisami prawa,
• fakturowanie,
• monitorowanie zobowiązań wobec kontrahentów,
• monitorowanie należności i windykacja należności od kontrahentów,
• kalkulacja odsetek/opłat karnych,
• rejestracja zdarzeń dotyczących środków trwałych, wartości niematerialnych i prawnych,
• rejestracja zdarzeń dotyczących towarów,
• magazynowanie i przechowywanie,
• monitorowanie i zarządzanie jakością produkowanych towarów,
• wytwarzanie produktów, w tym przygotowywanie ich do sprzedaży,
• zakup surowców i materiałów,
• transakcje finansowe.
  
  

Wdrożenie Systemu „A” pozwoli Spółce na osiągnięcie m.in. następujących korzyści:

• skrócenie czasu podejmowania decyzji biznesowych w takich obszarach jak: sprzedaż, planowanie zapasów, planowanie produkcji,
• dostęp w czasie rzeczywistym do zintegrowanych danych finansowych i ilościowych,
• ograniczenie kosztów prowadzenia działalności gospodarczej ze względu m.in. na: (i) zredukowanie czasu pracy potrzebnego dla wykonywania wielu manualnych czynności (np. poprzez zastąpienie tych czynności automatycznymi mechanizmami przetwarzania), (ii) zmniejszenie poziomu zapasów poprzez lepsze wykorzystanie mechanizmów planowania,
• poprawa jakości produkowanych wyrobów poprzez: (i) lepsze zarządzanie mieszankami surowców wykorzystywanych w procesie produkcji, (ii) lepsze planowanie zakupów i produkcji, (iii) lepszą obsługę klientów, (iv) szybszy i lepszy dostęp do informacji o zapasach dostępnych i planowanych, (v) poprawę jakości obsługi logistycznej poprzez zastosowanie zaawansowanych mechanizmów zarządzania magazynami/zapasami.
  
  

W konsekwencji, System „A” poprawi funkcjonowanie następujących, kluczowych dla Spółki działów: dział produkcji, dział logistyki, dział zakupów, dział sprzedaży, dział obsługi klienta, dział kontroli jakości, dział technologiczny, dział finansowy.

Licencja na korzystanie z Systemu „A” będzie stanowiła dla Spółki wartość niematerialną i prawną i zostanie wprowadzona do ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych do 31 grudnia 2013 r.

Spółka planuje skorzystanie z odliczenia od podstawy opodatkowania, wynikającej z zeznania podatkowego składanego za rok 2013, kwoty stanowiącej nie więcej niż 50% wydatków poniesionych na nabycie licencji do korzystania z Systemu „A”, ustalonych zgodnie z art. 18b ust. 4 i 5 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (w dalszej części – „Ulga na nowe technologie”). Na moment odliczenia – zgodnie z art. 18b ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych – Spółka będzie posiadać opinię niezależnej jednostki naukowej w rozumieniu ustawy z dnia 30 kwietnia 2010 r. o zasadach finansowania nauki (Dz.U. Nr 96, poz. 615); opinia będzie potwierdzać, iż System „A”T stanowi wiedzę technologiczną w postaci wartości niematerialnej i prawnej, która umożliwia wytwarzanie nowych lub udoskonalanie wyrobów lub usług i która nie jest stosowana na świecie przez okres dłuższy niż ostatnich 5 lat (w dalszej części „Pozytywna Opinia”).

Ponadto:

• Spółka nie prowadzi i nie będzie prowadzić działalności na terenie specjalnej strefy ekonomicznej,
• Spółka nie udzieliła i nie zamierza udzielić w jakiejkolwiek formie lub części prawa do Systemu „A” innym podmiotom,
• nie zostanie ogłoszona upadłość Spółki obejmująca likwidację majątku, jak również Spółka nie zostanie postawiona w stan likwidacji,
• Spółka nie otrzymała i nie otrzyma – w jakiejkolwiek formie – zwrotu wydatków poniesionych na System „A”.
  
  

Wydatki na nabycie nowych technologii były/będą ponoszone przez Spółkę w latach 2012–2014.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy, przy założeniu, że:

• w odniesieniu do Systemu „A” Spółka uzyska Pozytywną Opinię niezależnej jednostki naukowej (zgodnie z art. 18b ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych), oraz
• System „A” będzie stanowił dla Spółki wartość niematerialną i prawną i zostanie wprowadzony do ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych w roku 2013,

Spółka może skorzystać z Ulgi na nowe technologie bezpośrednio w zeznaniu podatkowym za rok 2013, tzn. w zeznaniu za rok 2013 może ona odliczyć od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych kwotę stanowiącą 50% wydatków poniesionych na nabycie Systemu IT, uwzględnionych w wartości początkowej Systemu „A” i zapłaconych podmiotowi uprawnionemu w roku 2013 lub 2014 albo w formie przedpłat (zadatków) w roku 2012 (jednak nie więcej, niż kwota podstawy opodatkowania za rok 2013)?

Zdaniem Wnioskodawcy, przy założeniu, że:

• w odniesieniu do Systemu „A” Spółka uzyska Pozytywną Opinię niezależnej jednostki naukowej (zgodnie z art. 18b ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych), oraz
• System „A” będzie stanowił dla Spółki wartość niematerialną i prawną i zostanie wprowadzony do ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych w roku 2013,

Spółka może skorzystać z Ulgi na nowe technologie bezpośrednio w zeznaniu podatkowym za rok 2013, tzn. w zeznaniu za rok 2013 może ona odliczyć od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych kwotę stanowiącą 50% wydatków poniesionych na nabycie Systemu „A”, uwzględnionych w wartości początkowej Systemu „A” i zapłaconych podmiotowi uprawnionemu w roku 2013 lub 2014 albo w formie przedpłat (zadatków) w roku 2012 (jednak nie więcej niż kwota podstawy opodatkowania za rok 2013).

Uzasadnienie.

System „A” jako nowa technologia.

Zgodnie z art. 18b ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, od podstawy opodatkowania (ustalonej zgodnie z art. 18 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych) odlicza się wydatki poniesione przez podatnika na nabycie nowych technologii.

Art. 18b ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych definiuje nową technologię jako „wiedzę technologiczną w postaci wartości niematerialnych i prawnych, w szczególności wyniki badań i prac rozwojowych, która umożliwia wytwarzanie nowych lub udoskonalanie wyrobów lub usług i która nie jest stosowana na świecie przez okres dłuższy niż ostatnich 5 lat, co potwierdza opinia niezależnej od podatnika jednostki naukowej w rozumieniu ustawy z dnia 30 kwietnia 2010 r. o zasadach finansowania nauki (Dz.U. Nr 96, poz. 615)”.

W ocenie Spółki, System „A” spełnia wszystkie warunki konieczne dla uznania za nową technologię, tzn.:

• System „A” będzie stanowił dla Spółki wartość niematerialną i prawną i zostanie wprowadzony do ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych w roku 2013,
• System „A” umożliwi Spółce wytwarzanie nowych lub udoskonalonych wyrobów z uwagi m.in. na:
  • skrócenie czasu podejmowania decyzji biznesowych w takich obszarach jak: sprzedaż, planowanie zapasów, planowanie produkcji,
  • ograniczenie kosztów prowadzenia działalności gospodarczej ze względu m.in. na: (i) zredukowanie czasu pracy potrzebnego dla wykonywania wielu manualnych czynności (np. poprzez zastąpienie tych czynności automatycznymi mechanizmami przetwarzania), (ii) zmniejszenie poziomu zapasów poprzez lepsze wykorzystanie mechanizmów planowania,
  • poprawę jakości produkowanych towarów poprzez: (i) lepsze zarządzanie mieszankami surowców wykorzystywanych w procesie produkcji, (ii) lepsze planowanie zakupów i produkcji, (iii) lepszą obsługę klientów, (iv) szybszy i lepszy dostęp do informacji o zapasach dostępnych i planowanych, (v) poprawę jakości obsługi logistycznej poprzez zastosowanie zaaw
• Spółka będzie posiadała Pozytywną Opinię niezależnej jednostki naukowej, która potwierdzi, iż System „A” stanowi nową technologię w rozumieniu art. 18b ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.
  
  

Możliwość skorzystania z Ulgi na nowe technologie w stosunku do licencji na oprogramowania komputerowe (która została wprowadzona do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych i dla której uzyskano stosowną opinię jednostki naukowej) potwierdza również ugruntowana praktyka organów podatkowych. Przykładowo: Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacji indywidualnej z dnia 25 marca 2011 r. (sygn. ILPB3/423-29/l0-2/AP) stwierdził, iż podatnik będzie mógł skorzystać z prawa do odliczenia od podstawy opodatkowania 50% wydatków poniesionych na nabycie nowych technologii w postaci wartości niematerialnej i prawnej, jaką stanowi system usprawniający procesy biznesowe. Analogiczny pogląd zaprezentował również Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej z 10 września 2009 r. (sygn. IPPB5/423-330/09-5/AM) uznając, że podatnikowi przysługuje prawo do dokonania korekty deklaracji i odliczenia 50% kosztów poniesionych na nowe technologie w postaci licencji do programu komputerowego.

Zakres odliczenia w ramach Ulgi na nowe technologie.

Zgodnie z art. 18b ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, podstawą odliczenia są wydatki poniesione przez podatnika na nabycie nowej technologii, które:

• zostały uwzględnione w wartości początkowej,
• zostały zapłacone uprawnionemu podmiotowi w roku podatkowym, w którym nową technologię wprowadzono do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych lub w roku następującym po tym roku, oraz
• nie zostały zwrócone podatnikowi w jakiejkolwiek formie.
  
  

Za wartość początkową art. 16g ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych uznaje – w przypadku odpłatnego nabycia – cenę nabycia. Ceną nabycia – w myśl art. 16g ust. 3 tej ustawy – jest kwota należna zbywcy, powiększona o określone koszty związane z zakupem naliczone do dnia przekazania środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej do używania (np. koszty montażu, instalacji i uruchomienia programów oraz systemów komputerowych).

Zgodnie z art. 18b ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, przedpłaty (zadatki) na poczet wydatków określonych na nabycie nowej technologii w roku poprzedzającym rok, w którym nowa technologia została wprowadzona do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, uznaje się za poniesione w roku wprowadzenia nowej technologii do tej ewidencji.

Odliczenia dokonuje się w zeznaniu za rok podatkowy, w którym poniesiono wydatki na nabycie nowej technologii (art. 18b ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych).

W myśl art. 18b ust. 7 tej ustawy, odliczenie nie może przekroczyć 50% kwoty wydatków na nabycie nowej technologii ustalonych zgodnie z art. 18b ust. 4 i ust. 5.

W konsekwencji w zeznaniu za rok 2013 Spółka może odliczyć od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych – w ramach Ulgi na nowe technologie – 50% wydatków poniesionych na nabycie Systemu „A”, uwzględnionych w wartości początkowej Systemu „A” i zapłaconych podmiotowi uprawnionemu w roku 2013 lub 2014, albo w formie przedpłat (zadatków) w roku 2012 (jednak nie więcej, niż kwota podstawy opodatkowania za rok 2013).

Powyższe stanowisko jest powszechnie akceptowane w praktyce organów podatkowych, co potwierdza m.in. interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 12 kwietnia 2011 r. (sygn. IPPB5/423-60/11-2/AM), interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 27 sierpnia 2010 r. (sygn. ILPB3/423-483/10-4/MM) oraz interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 10 listopada 2008 r. (sygn. ILPB3/423-502/08-3/HS).

Brak przesłanek negatywnych.

Zgodnie z art. 18b ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, podatnik traci prawo do odliczeń związanych z Ulgą na nową technologię, jeżeli przed upływem trzech lat podatkowych licząc od końca roku podatkowego, w którym wprowadził nową technologię do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych:

• udzieli innym podmiotom – w jakiejkolwiek formie lub części – prawa do nowej technologii (chyba że przeniesienie prawa do nowej technologii następuje w wyniku przekształcenia formy prawnej oraz łączenia lub podziału podmiotów zgodnie z przepisami Kodeksu spółek handlowych), albo
• zostanie ogłoszona jego upadłość obejmująca likwidację majątku,
• zostanie postawiony w stan likwidacji, albo
• otrzyma – w jakiejkolwiek formie – zwrot wydatków na nową technologię.
  
  

Natomiast – w myśl art. 18b ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych – prawo do odliczenia w ramach Ulgi na nową technologię nie przysługuje, jeżeli podatnik w roku podatkowym lub w roku poprzedzającym prowadził działalność na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia.

W stosunku do Spółki nie wystąpią przesłanki negatywne, które uniemożliwiają skorzystanie z Ulgi na nowe technologie lub skutkują utratą prawa do korzystania z odliczeń w ramach Ulgi na nowe technologie, tzn.:

• Spółka nie prowadzi i nie będzie prowadzić działalności na terenie specjalnej strefy ekonomicznej,
• Spółka nie udzieliła i nie zamierza udzielić w jakiejkolwiek formie lub części prawa do Systemu „A” innym podmiotom,
• nie zostanie ogłoszona upadłość Spółki obejmująca likwidację majątku, jak również Spółka nie została postawiona w stan likwidacji,
• Spółka nie otrzymała i nie otrzyma – w jakiejkolwiek formie – zwrotu wydatków poniesionych na System „A”.
  
  

Podsumowanie.

W ocenie Spółki wszystkie warunki konieczne dla skorzystania z prawa do Ulgi na nowe technologie będą spełnione. Nie wystąpią również przesłanki negatywne, które uniemożliwiają skorzystanie z Ulgi na nowe technologie lub skutkują utratą prawa do korzystania z odliczeń w ramach Ulgi na nowe technologie.

W konsekwencji przy założeniu, że:

• w odniesieniu do Systemu „A” Spółka uzyska Pozytywną Opinię niezależnej jednostki naukowej (zgodnie z art. 18b ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych), oraz
• System „A” będzie stanowił dla Spółki wartość niematerialną i prawną i zostanie wprowadzony do ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych w roku 2013,

Spółka może skorzystać z Ulgi na nowe technologie bezpośrednio w zeznaniu podatkowym za rok 2013, tzn. w zeznaniu za rok 2013 Spółka może odliczyć od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych kwotę stanowiącą 50% wydatków poniesionych na nabycie Systemu „A”, uwzględnionych w wartości początkowej Systemu „A” i zapłaconych podmiotowi uprawnionemu w roku 2013 lub 2014, albo w formie przedpłat (zadatków) w roku 2012 (jednak nie więcej, niż kwota podstawy opodatkowania).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 18b ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 ze zm.): od podstawy opodatkowania, ustalonej zgodnie z art. 18, odlicza się wydatki poniesione przez podatnika na nabycie nowych technologii.

Stosownie do art. 18b ust. 2 ww. ustawy: za nowe technologie, w rozumieniu ust. 1, uważa się wiedzę technologiczną w postaci wartości niematerialnych i prawnych, w szczególności wyniki badań i prac rozwojowych, która umożliwia wytwarzanie nowych lub udoskonalanie wyrobów lub usług i która nie jest stosowana na świecie przez okres dłuższy niż ostatnich 5 lat, co potwierdza opinia niezależnej od podatnika jednostki naukowej w rozumieniu ustawy z dnia 30 kwietnia 2010 r. o zasadach finansowania nauki (Dz.U. Nr 96, poz. 615).

Jak stanowi przepis art. 18b ust. 2a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych: przez nabycie nowej technologii rozumie się nabycie praw do wiedzy technologicznej, o której mowa w ust. 2, w drodze umowy o ich przeniesienie, oraz korzystanie z tych praw.

Prawo do odliczeń nie przysługuje podatnikowi, jeżeli w roku podatkowym lub w roku poprzedzającym prowadził działalność na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia (art. 18b ust. 3 ww. ustawy).

Zgodnie natomiast z art. 18b ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych: podstawą ustalenia wielkości odliczenia jest kwota wydatków poniesionych przez podatnika na nabycie nowej technologii, uwzględnionych w wartości początkowej, w części, w jakiej została zapłacona podmiotowi uprawnionemu w roku podatkowym, w którym nową technologię wprowadzono do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych lub w roku następującym po tym roku, oraz w której nie została zwrócona podatnikowi w jakiejkolwiek formie.

Jeżeli podatnik dokonał przedpłat (zadatków) na poczet wydatków określonych w ust. 4 w roku poprzedzającym rok, w którym wprowadził nową technologię do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, uznaje się je za poniesione w roku jej wprowadzenia do tej ewidencji (art. 18b ust. 5 ww. ustawy).

Jak wynika z art. 18b ust. 6 ww. ustawy: odliczenia dokonuje się w zeznaniu za rok podatkowy, w którym poniesiono wydatki, o których mowa w ust. 4 i 5. W sytuacji gdy podatnik osiąga za rok podatkowy stratę lub wielkość dochodu z pozarolniczej działalności podatnika jest niższa od kwoty przysługujących mu odliczeń, odliczenia odpowiednio w całej kwocie lub w pozostałej części dokonuje się w zeznaniach za kolejno następujące po sobie trzy lata podatkowe licząc od końca roku, w którym nową technologię wprowadzono do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych.

Co istotne, odliczenia związane z nabyciem nowej technologii nie mogą przekroczyć 50% kwoty ustalonej zgodnie z ust. 4 i 5 (art. 18b ust. 7 ww. ustawy).

Stosownie natomiast do art. 18b ust. 8 tej ustawy: podatnik traci prawo do odliczeń związanych z nabyciem nowej technologii, jeżeli przed upływem trzech lat podatkowych licząc od końca roku podatkowego, w którym wprowadził nową technologię do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych:

1. udzieli w jakiejkolwiek formie lub części innym podmiotom prawa do nowej technologii; nie dotyczy to przeniesienia prawa w wyniku przekształcenia formy prawnej oraz łączenia lub podziału dotychczasowych przedsiębiorców – dokonywanych na podstawie przepisów Kodeksu spółek handlowych, albo
2. zostanie ogłoszona jego upadłość obejmująca likwidację majątku, lub zostanie postawiony w stan likwidacji, albo
3. otrzyma zwrot wydatków na tę technologię w jakiejkolwiek formie.
   
   

Odliczenie wskazane w art. 18b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych stanowi formę zachęty podatkowej i ma na celu zwiększenie ilości przedsiębiorstw wykorzystujących nowoczesne rozwiązania technologiczne, a co za tym idzie zwiększenie innowacyjności całej gospodarki, przy jednoczesnym wzroście nakładów ponoszonych przez przedsiębiorstwa na badania, których efektem są nowe technologie.

I tak, odliczeniu od podstawy opodatkowania podlegają wydatki poniesione przez podatnika na nabycie nowych technologii. Za nowe technologie, o których mowa w komentowanym przepisie, uważa się natomiast wiedzę technologiczną w postaci wartości niematerialnych i prawnych – szczególnie wyniki badań i prac rozwojowych – nabyte przez podatnika (w drodze umowy o ich przeniesienie oraz korzystanie z tych praw). Ponadto, nabyta wiedza technologiczna powinna umożliwiać wytwarzanie nowych lub udoskonalonych produktów lub usług, a jej stosowanie na świecie musi być krótsze niż pięć lat, co musi potwierdzić opinia sporządzona przez niezależną jednostkę naukową. Jednocześnie podstawę wielkości odliczenia stanowią wydatki poniesione na nabycie nowej technologii, uwzględnione w wartości początkowej, w części w jakiej zostały zapłacone w roku wprowadzenia nowej technologii do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych lub w roku następnym. Jeżeli podatnik dokonał przedpłat w roku poprzedzającym rok, w którym wprowadził nową technologię do tej ewidencji, to przedpłaty te uznaje się za zapłacone w roku wprowadzenia jej do tejże ewidencji. Natomiast samo odliczenie z tytułu ulgi na nowe technologie nie może przekroczyć 50% wyżej określonej kwoty. Ponadto odliczenia tego dokonać należy w zeznaniu podatkowym za rok, w którym poniesiono wydatki. Ważne jest również to, aby wydatki na nabycie nowej technologii nie zostały podatnikowi zwrócone oraz podatnik nie może prowadzić działalności w specjalnej strefie ekonomicznej.

Zaznaczyć należy również, że przepis art. 2 pkt 9 ustawy z dnia 30 kwietnia 2010 r. o zasadach finansowania nauki (Dz.U. Nr 96, poz. 615) określa, że: jednostkami naukowymi są jednostki prowadzące w sposób ciągły badania naukowe lub prace rozwojowe:

1. podstawowe jednostki organizacyjne uczelni w rozumieniu statutów tych uczelni,
2. jednostki naukowe Polskiej Akademii Nauk w rozumieniu ustawy z dnia 30 kwietnia 2010 r. o Polskiej Akademii Nauk (Dz.U. Nr 96, poz. 619),
3. instytuty badawcze,
4. międzynarodowe instytuty naukowe utworzone na podstawie odrębnych przepisów, działające na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,
5. Polską Akademię Umiejętności,
6. inne jednostki organizacyjne, niewymienione w lit. a-e, posiadające osobowość prawną i siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, w tym przedsiębiorców posiadających status centrum badawczo-rozwojowego, nadawany na podstawie ustawy z dnia 30 maja 2008 r. o niektórych formach wspierania działalności innowacyjnej (Dz.U. Nr 116, poz. 730 oraz z 2010 r. Nr 75, poz. 473).
   
   

Zwraca się również uwagę na przepis art. 18b ust. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, który pozwala – w przypadku nabycia nowej technologii – na odstąpienie od zasady wynikającej z art. 16 ust. 1 pkt 48 tej ustawy. Oznacza to, że z tytułu tych samych wydatków na nabycie nowej technologii podatnik może korzystać zarówno z prawa do odliczenia, jak i zaliczyć w koszty uzyskania przychodów odpisy amortyzacyjne od tej technologii obliczane od pełnej kwoty poniesionych na ten cel wydatków.

Ponadto, jak stanowi art. 16b ust. 1 pkt 5 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych: amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 16c, nabyte nadające się do gospodarczego wykorzystania w dniu przyjęcia do używania licencje – o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane przez niego do używania na podstawie umowy licencyjnej (sublicencji), umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 17a pkt 1, zwane wartościami niematerialnymi i prawnymi.

W myśl natomiast art. 16g ust. 1 pkt 1 tej ustawy: za wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z uwzględnieniem ust. 2-14, uważa się w razie odpłatnego nabycia cenę ich nabycia.

Natomiast za cenę nabycia – zgodnie z art. 16g ust. 3 ww. ustawy – uważa się kwotę należną zbywcy, powiększoną o koszty związane z zakupem naliczone do dnia przekazania środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej do używania, a w szczególności o koszty transportu, załadunku i wyładunku, ubezpieczenia w drodze, montażu, instalacji i uruchomienia programów oraz systemów komputerowych, opłat notarialnych, skarbowych i innych, odsetek, prowizji, oraz pomniejszoną o podatek od towarów i usług, z wyjątkiem przypadków, gdy zgodnie z odrębnymi przepisami podatek od towarów i usług nie stanowi podatku naliczonego albo podatnikowi nie przysługuje obniżenie kwoty należnego podatku o podatek naliczony albo zwrot różnicy podatku w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. W przypadku importu cena nabycia obejmuje cło i podatek akcyzowy od importu składników majątku.

Wobec przytoczonych przepisów, kwota należna sprzedającemu licencję, jak również wydatki związane z wdrożeniem oprogramowania są elementem wartości początkowej wartości niematerialnej i prawnej. Tak ustalona wartość początkowa będzie stanowić podstawę do określenia wielkości przysługującego odliczenia od podstawy opodatkowania w roku podatkowym, w którym jednostka wprowadzi wartość niematerialną i prawną do ewidencji.

Z przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego wynika, że w celu optymalizacji procesów związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą, Spółka nabyła licencję do korzystania ze zintegrowanego systemu zarządzania przedsiębiorstwem (dalej: System „A”). System „A” poprawi funkcjonowanie kluczowych dla Spółki działów, tj.: produkcji, logistyki, zakupów, sprzedaży, obsługi klienta, kontroli jakości, technologiczny, finansowy. Licencja na korzystanie z Systemu „A” będzie stanowiła dla Spółki wartość niematerialną i prawną oraz zostanie wprowadzona do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych do 31 grudnia 2013 r. Na moment odliczenia Spółka będzie posiadać opinię niezależnej jednostki naukowej w rozumieniu ustawy o zasadach finansowania nauki. Opinia będzie potwierdzać, że System „A” stanowi wiedzę technologiczną w postaci wartości niematerialnej i prawnej, która umożliwia wytwarzanie nowych lub udoskonalanie wyrobów lub usług i która nie jest stosowana na świecie przez okres dłuższy niż ostatnich 5 lat (dalej: Pozytywna Opinia). Ponadto, Spółka nie prowadzi i nie będzie prowadzić działalności na terenie specjalnej strefy ekonomicznej. Spółka nie udzieliła i nie zamierza udzielić w jakiejkolwiek formie lub części prawa do Systemu „A” innym podmiotom. Nie zostanie ogłoszona upadłość Spółki obejmująca likwidację majątku, jak również Spółka nie zostanie postawiona w stan likwidacji. Spółka nie otrzymała i nie otrzyma – w jakiejkolwiek formie – zwrotu wydatków poniesionych na System „A”. Wydatki na nabycie nowych technologii były/będą ponoszone przez Spółkę w latach 2012-2014.

Odnosząc niniejsze do przedstawionych przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, należy wskazać, że wszystkie przesłanki do zastosowania ulgi na nowe technologie zostały przez Spółkę spełnione.

W przedmiotowej sprawie znajdzie zatem zastosowanie przepis art. 18b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Tym samym, Spółce będzie przysługiwało prawo do odliczenia wydatków poniesionych na nabycie wskazanej licencji, które uwzględnione zostały w wartości początkowej oraz zapłacone podmiotowi uprawnionemu, w wysokości 50% tych wydatków.

Zgodnie z wcześniej przywołanymi przepisami, Spółka będzie mogła dokonać odliczenia wydatków zapłaconych podmiotowi uprawnionemu w 2013 r. lub 2014 r. albo w formie przedpłat (zadatków) w 2012 r. na nabycie nowej technologii w tym roku podatkowym, w którym System IT zostanie wprowadzony do ewidencji środków trwałych oraz wartości materialnych i prawnych, czyli w 2013 r.

Reasumując, przy założeniu, że:

• w odniesieniu do Systemu „A” Spółka uzyska Pozytywną Opinię niezależnej jednostki naukowej (zgodnie z art. 18b ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych), oraz
• System „A” będzie stanowił dla Spółki wartość niematerialną i prawną i zostanie wprowadzony do ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych w 2013 r.,

Spółka może skorzystać z Ulgi na nowe technologie bezpośrednio w zeznaniu podatkowym za rok 2013, tzn. w zeznaniu za rok 2013 może Ona odliczyć od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych kwotę stanowiącą 50% wydatków poniesionych na nabycie Systemu „A”, uwzględnionych w wartości początkowej Systemu „A” i zapłaconych podmiotowi uprawnionemu w roku 2013 lub 2014 albo w formie przedpłat (zadatków) w 2012 r. (jednak nie więcej niż kwota podstawy opodatkowania za 2013 r.).

Natomiast w odniesieniu do powołanych przez Spółkę interpretacji indywidualnych, należy stwierdzić, że zapadły one w indywidualnych sprawach i nie są wiążące dla organu wydającego niniejszą interpretację.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.