INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r. poz. 749 ze zm.) oraz § 8 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 19.07.2013 r. (data wpływu 22.07.2013 r.), uzupełnionym w dniu 27.09.2013 r. (data wpływu 30.09.2013 r.) na wezwanie tut. Organu z dnia 06.09.2013 r. (skutecznie doręczone w dniu 20.09.2013 r.), o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie rozpoznania obowiązku podatkowego w przypadku dostaw węgla kamiennego w okresie do 1 stycznia 2012 r. – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 22.07.2013 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie rozpoznania obowiązku podatkowego w przypadku dostaw węgla kamiennego w okresie do 1 stycznia 2012 r. oraz w okresie po 1 stycznia 2012 r.

Wniosek uzupełniony został w dniu 27.09.2013 r. (data wpływu 30.09.2013 r.) na wezwanie tut. Organu z dnia 06.09.2013 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Spółka S.A. (dalej „Spółka” lub „Wnioskodawca”) jest spółką prawa rumuńskiego i prowadzi w Rumunii działalność gospodarczą w zakresie produkcji i sprzedaży cukru, wytwarzanego z buraków cukrowych. Proces produkcji cukru polega m.in. na zmiękczaniu buraków parą wodną, pozyskiwaną za pomocą specjalistycznej aparatury produkującej energię elektryczną i ciepło w skojarzeniu. Do produkcji energii i ciepła w skojarzeniu Spółka zużywa wyroby węglowe. Spółka dokonuje zakupów wyrobów węglowych tj. węgla kamiennego o kodzie CN 2701. Między innymi, węgiel jest dostarczany do Spółki z terytorium Polski.

Węgiel z terytorium Polski był dostarczany do Spółki zarówno przed 1 stycznia 2012 r. jak i w 2012 r.

Dostawy węgla z Polski do siedziby Spółki w Rumunii były realizowane w następującym schemacie: na pierwszym etapie transakcji węgiel był sprzedawany przez podmiot polski zarejestrowany w 2012 r. jako pośredniczący podmiot węglowy w rozumieniu art. 2 ust. 1 pkt 23a ustawy akcyzowej (dalej jako „PPW”) do kontrahenta Spółki - podmiotu z siedzibą w Niemczech. Następnie, niemiecki kontrahent Spółki dokonywał sprzedaży węgla Spółce. Wyroby węglowe były transportowane bezpośrednio z Polski na terytorium Rumunii - do miejsca prowadzenia działalności Spółki. Organizatorem transportu węgla był polski sprzedawca - PPW. On także ponosił jego koszt zgodnie z regułą Incoterms DDP.

W odniesieniu do transakcji dokonywanych po 1 stycznia 2012 r., Spółka posiada w swojej dokumentacji dokumenty dostawy wystawiane przez polski podmiot PPW. Dokumenty były dołączane do transportowanych do Spółki wyrobów węglowych. Na dokumentach tych polski sprzedawca węgla (PPW) wskazywał, że wyroby węglowe są zwolnione z akcyzy na podstawie - art. 31a ust. 1 pkt 2 ustawy akcyzowej. Zgodnie z tym artykułem, zwalnia się z akcyzy dostawę wewnątrzwspólnotową wyrobów węglowych dokonywaną przez pośredniczący podmiot węglowy.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w odniesieniu do dostaw węgla kamiennego realizowanych na rzecz Spółki na zasadach wskazanych w stanie faktycznym w okresie do 1 stycznia 2012 r. na Spółce ciążą jakiekolwiek obowiązki w podatku akcyzowym na terytorium Polski, w szczególności czy podatek akcyzowy w odniesieniu do przedmiotowych dostaw stał się wymagalny...

Stanowisko Wnioskodawcy:

Zdaniem Spółki, w odniesieniu do dostaw węgla kamiennego realizowanych na rzecz Spółki na zasadach wskazanych w stanie faktycznym zarówno w okresie do 1 stycznia 2012 r. jak i po tej dacie w 2012 r. na Spółce nie ciążą żadne obowiązki w podatku akcyzowym na terytorium Polski. W szczególności zwolnienie z podatku akcyzowego ma zastosowanie do przedmiotowych dostaw na podstawie polskich przepisów o podatku akcyzowym. W rezultacie podatek akcyzowy w odniesieniu do tych dostaw nie stał się wymagalny w Polsce, co oznacza również, że dostawy wyrobów węglowych świadczone przez Spółkę na zasadach opisanych w stanie faktycznym, nie oznaczają dopuszczenia tych wyrobów do konsumpcji w Polsce w rozumieniu przepisów Dyrektyw o podatku akcyzowym.

W celu ustalenia istnienia obowiązków Spółki w podatku akcyzowym z tytułu dostaw węgla kamiennego na rzecz Spółki na zasadach wskazanych w stanie faktycznym, należy w pierwszej kolejności przeanalizować opisaną transakcję pod kątem jej skutków na gruncie polskiej ustawy akcyzowej. Ze względu na istotne zmiany legislacyjne w zakresie polskiego podatku akcyzowego od wyrobów węglowych, które weszły w życie z dniem 2 stycznia 2012 r. należy wziąć pod uwagę stan prawny obowiązujący do dnia 1 stycznia 2012 r. oraz reguły obowiązujące po 1 stycznia 2012 r.

Stan prawny obowiązujący do dnia 1 stycznia 2012 r.

Zgodnie z art. 163 ust. 1 ustawy akcyzowej w okresie do dnia 1 stycznia 2012 r. zwalnia się od akcyzy, węgiel i koks objęte pozycjami CN 2701, 2702 oraz 2704 00, przeznaczone do celów opałowych. Powyższa regulacja stanowi inkorporację art. 1 par. 2 Dyrektywy Rady 2004/74/WE z dnia 29 kwietnia 2004 r. zmieniającej Dyrektywę Rady 2003/96/WE z dnia 27 października 2003 r. poprzez dodanie do jej treści art. 18a zezwalającego Polsce na stosowanie do dnia 1 stycznia 2012 r. okresu przejściowego w celu dostosowania krajowego poziomu opodatkowania węgla i koksu, wykorzystywanego w ciepłownictwie miejskim oraz innych potrzeb grzewczych, do minimalnego poziomu opodatkowania. W czasie trwania okresu przejściowego Polska została upoważniona do stosowania zwolnienia z akcyzy, którego wyrazem jest regulacja art. 163 ust. 1 ustawy akcyzowej.

Biorąc pod uwagę powyższe, należy uznać, że w okresie do 1 stycznia 2012 r. wszelkie transakcje, których przedmiotem były wyroby węglowe (w tym węgiel kamienny o kodzie CN 2701) przeznaczone na cele opałowe podlegały zwolnieniu z akcyzy. Jednocześnie zastosowanie tego zwolnienia nie było uzależnione od spełnienia dodatkowych warunków formalnych (zwolnienie to było bezwarunkowe).

Zdaniem Spółki, węgiel dostarczany do Spółki należy uznać za węgiel przeznaczony do celów opałowych. Spółka wykorzystuje ten węgiel w procesie produkcji ciepła i energii elektrycznej w skojarzeniu, w którym to procesie węgiel podlega spalaniu i wytwarza się wysoka temperatura. W konsekwencji, ponieważ w okresie do dnia 1 stycznia 2012 r. transakcje, których przedmiotem był węgiel przeznaczony do celów opałowych, korzystały z bezwarunkowego zwolnienia z akcyzy na terytorium Polski określonego w art. 163 ust. 1 ustawy akcyzowej, zdaniem Spółki dostawy węgla realizowane do Spółki również powinny być zwolnione z akcyzy bez konieczności spełnienia dodatkowych warunków formalnych. W konsekwencji, na Spółce nie ciążą na terenie Polski żadne obowiązki akcyzowe związane z dostawami wyrobów węglowych do Spółki w okresie do 1 stycznia 2012 r. W szczególności, po stronie Spółki nie powstaje obowiązek zapłaty podatku akcyzowego w odniesieniu do tych dostaw.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (t.j. Dz. U. z 2011 r. Nr 108, poz. 626 ze zm.), zwanej dalej ustawą, ustawa określa opodatkowanie podatkiem akcyzowym, zwanym dalej "akcyzą", wyrobów akcyzowych oraz samochodów osobowych, organizację obrotu wyrobami akcyzowymi, a także oznaczanie znakami akcyzy.

Natomiast stosownie do art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy wyroby akcyzowe oznaczają wyroby energetyczne, energię elektryczną, napoje alkoholowe oraz wyroby tytoniowe, określone w załączniku nr 1 do ustawy

Przy tym w myśl art. 2 ust. 1 pkt 1a ustawy, dodanym do ustawy z dniem 28.10.2011 r. przez art. 21 pkt 1 lit. a) ustawy z dnia 16 września 2011 r. o redukcji niektórych obowiązków obywateli i przedsiębiorców (Dz.U.2011.232.1378), wyroby węglowe to wyroby energetyczne, określone w poz. 19-21 załącznika nr 1 do ustawy.

W poz. 19 załącznika nr 1 do ustawy, zawierającego wykaz wyrobów akcyzowych wymieniono pod symbolem CN ex 2701 węgiel, brykiety, brykietki i podobne paliwa stałe wytwarzane z węgła - jeżeli są przeznaczone do celów opałowych.

Z kolei w myśl art. 2 ust. 1 pkt 6 ustawy eksport to wywóz wyrobów akcyzowych lub samochodów osobowych z terytorium kraju poza terytorium Unii Europejskiej potwierdzony przez urząd celny, który nadzoruje faktyczne wyprowadzenie tych wyrobów lub samochodów poza terytorium Unii Europejskiej.

Natomiast zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 8 ustawy dostawa wewnątrzwspólnotowa to przemieszczanie wyrobów akcyzowych lub samochodów osobowych z terytorium kraju na terytorium państwa członkowskiego.

Zaś w myśl art. 2 ust. 1 pkt 2, 3 i 5 ustawy przez terytorium kraju rozumie się terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, przez terytorium państwa członkowskiego rozumie się terytorium państwa, do którego zgodnie z art. 52 Traktatu o Unii Europejskiej oraz art. 349 i 355 (…) natomiast przez terytorium państwa trzeciego terytorium inne niż terytorium Unii Europejskiej.

Jednocześnie zgodnie z art. 163 ust. 1 ustawy w okresie do dnia 1 stycznia 2012 r. zwalnia się od akcyzy, węgiel i koks objęte pozycjami CN 2701, 2702 oraz 2704 00, przeznaczone do celów opałowych.

W przedmiotowym przypadku Spółka jest spółką prawa rumuńskiego i prowadzi w Rumunii działalność gospodarczą w zakresie produkcji i sprzedaży cukru, wytwarzanego z buraków cukrowych. Spółka dokonuje zakupów wyrobów węglowych tj. węgla kamiennego o kodzie CN 2701. Między innymi, węgiel jest dostarczany do Spółki z terytorium Polski. Węgiel z terytorium Polski był dostarczany do Spółki zarówno przed 1 stycznia 2012 r. jak i w 2012 r. Dostawy węgla z Polski do siedziby Spółki w Rumunii były realizowane w następującym schemacie: na pierwszym etapie transakcji węgiel był sprzedawany przez podmiot polski zarejestrowany w 2012 r. jako pośredniczący podmiot węglowy w rozumieniu art. 2 ust. 1 pkt 23a ustawy akcyzowej do kontrahenta Spółki - podmiotu z siedzibą w Niemczech. Następnie, niemiecki kontrahent Spółki dokonywał sprzedaży węgla Spółce. Wyroby węglowe były transportowane bezpośrednio z Polski na terytorium Rumunii - do miejsca prowadzenia działalności Spółki. Organizatorem transportu węgla był polski sprzedawca - PPW. On także ponosił jego koszt zgodnie z regułą Incoterms DDP. W odniesieniu do transakcji dokonywanych po 1 stycznia 2012 r., Spółka posiada w swojej dokumentacji dokumenty dostawy wystawiane przez polski podmiot PPW. Dokumenty były dołączane do transportowanych do Spółki wyrobów węglowych. Na dokumentach tych polski sprzedawca węgla (PPW) wskazywał, że wyroby węglowe są zwolnione z akcyzy na podstawie - art. 31a ust. 1 pkt 2 ustawy akcyzowej. Zgodnie z tym artykułem, zwalnia się z akcyzy dostawę wewnątrzwspólnotową wyrobów węglowych dokonywaną przez pośredniczący podmiot węglowy.

Wątpliwości Spółki sprowadzają się do kwestii czy w odniesieniu do dostaw węgla kamiennego realizowanych na jej rzecz do 1 stycznia 2012 r. ciążyły na niej jakiekolwiek obowiązki w podatku akcyzowym na terytorium Polski, w szczególności czy podatek akcyzowy w odniesieniu do przedmiotowych dostaw stał się wymagalny.

Zgodnie z wyżej cytowanym art. 163 ust. 1 ustawy do dnia 1 stycznia 2012 r. węgiel objęty pozycją CN 2701 przeznaczony do celów opałowych zwolniony był z opodatkowania podatkiem akcyzowym. Przy czym zwolnienie to miało charakter bezwarunkowy, tzn. nie było uzależnione od stosowania jednolitego systemu zwolnień od akcyzy ani jakichkolwiek innych warunków. Tak więc mimo, że do dnia 1 stycznia 2012 r. węgiel podlegał opodatkowaniu podatkiem akcyzowym jednocześnie były objęty bezwarunkowym zwolnieniem z tego podatku.

Zatem zgodnie z wyżej cytowanymi przepisami, w odniesieniu do przedmiotowych dostaw węgla kamiennego realizowanych na rzecz Spółki do 1 stycznia 2012 r., na Spółce nie ciążyły żadne obowiązki w podatku akcyzowym na terytorium Polski.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Jednocześnie tut. Organ informuje, iż niniejsza interpretacja rozstrzyga jedynie w zakresie rozpoznania obowiązku podatkowego w przypadku dostaw węgla kamiennego w okresie do 1 stycznia 2012 r. natomiast w zakresie rozpoznania obowiązku podatkowego w przypadku dostaw węgla kamiennego w okresie po 1 stycznia 2012 r. zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. 2012, poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.