Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
ITPB2/415-856/13/DSZ
z 16 grudnia 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r. poz. 749 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani, przedstawione we wniosku z dnia 17 września 2013 r. (data wpływu 19 września 2013 r.) uzupełnionym pismem z dnia 2 grudnia 2013 r. (data wpływu 4 grudnia 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania przychodu uzyskanego z tytułu zniesienia współwłasności nieruchomości – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 19 września 2013 r. został złożony ww. wniosek uzupełniony w dniu 4 grudnia 2013 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania przychodu uzyskanego z tytułu zniesienia współwłasności nieruchomości.

We wniosku tym przedstawiony został następujący stan faktyczny.

W dniu 24 kwietnia 2004 r., Wnioskodawczyni wraz ze swoim byłym partnerem podpisali umowę na zakup mieszkania. W dniu 28 grudnia 2005 r. podpisali akt notarialny, w którym zapisali 1/2 części na partnera, zaś 1/2 na Wnioskodawczynię.

Nie mogąc po rozstaniu dojść do porozumienia w sprawie podziału mieszkania, w dniu 6 sierpnia 2007 r. Wnioskodawczyni skierowała wniosek do sądu o zniesienie współwłasności nieruchomości (lokalu mieszkalnego). W dniu 19 czerwca 2008 r. sąd postanowił znieść współwłasność i zasądzić od byłego partnera Wnioskodawczyni na Jej rzecz 92.054,00 zł tytułem spłaty. Postanowienie to uprawomocniło się po 21 dniach, natomiast w dniu 29 lipca 2008 r. została nadana klauzula wykonalności.

W dniu 15 grudnia 2009 r. sąd obwieścił o licytacji mieszkania, która odbyła się 22 stycznia 2010 r. Licytacja odbyła się w związku z postępowaniem egzekucyjnym zmierzającym do wyegzekwowania na rzecz Wnioskodawczyni kwoty spłaty wynikającej z postanowienia sądu o zniesieniu współwłasności. Od razu udało się sprzedać mieszkanie. W wyniku złożenia skargi przez partnera Wnioskodawczyni, sąd w dniu 11 marca 2010 r. postanowił wstrzymać wykonanie tego postanowienia na czas trwania postępowania o wznowienie.

W dniu 20 maja 2010 r. sąd przysądził mieszkanie na rzecz nowych nabywców.

Sprawa trwała kolejne lata. W dniu 18 kwietnia 2012 r. sąd oddalił skargę partnera Wnioskodawczyni, w dniu 18 kwietnia 2013 r. postanowił sporządzić plan podziału, natomiast w dniu 22 kwietnia 2013 r. na rzecz Wnioskodawczyni przypadła kwota 62.287,00 zł, która wpłynęła na Jej konto w dniu 26 sierpnia 2013 r.

Wobec powyższego zadano następujące pytanie.

Czy w związku z zaistniałą sytuacją Wnioskodawczyni powinna zapłacić podatek dochodowy?

W ocenie Wnioskodawczyni, nie powinna płacić podatku dochodowego, gdyż termin, w którym dostała część pieniędzy za swoją połowę mieszkania przekracza 5 lat od daty kupna. Zdaniem Wnioskodawczyni fakt, że pieniądze ze sprzedaży mieszkania zostały wstrzymane przez sąd na ponad 3 lata nie było spowodowane działaniem Wnioskodawczyni.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2012 r. poz. 361 ze zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy źródłem przychodu jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,
4. innych rzeczy,

• jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy - przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany;

Zatem odpłatne zbycie nieruchomości oraz ww. praw majątkowych jeżeli następuje przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie i nie zostaje dokonane w ramach prowadzonej działalności gospodarczej jest źródłem przychodu w rozumieniu zacytowanego wyżej art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Przy czym wyjaśnić należy, że użyty w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zwrot „odpłatne zbycie” oznacza każde przeniesienie prawa własności lub innych praw majątkowych w zamian za korzyść majątkową. Termin odpłatne zbycie obejmuje zatem szeroki zakres umów. W myśl art. 155 Kodeksu cywilnego umowa sprzedaży, zamiany, darowizny, przekazania nieruchomości lub inna umowa zobowiązująca do przeniesienia własności rzeczy co do tożsamości oznaczonej przenosi własność na nabywcę, chyba że przepis szczególny stanowi inaczej albo że strony inaczej postanowiły. Tym samym określenie „zbycie” odnosi się do wszystkich przypadków przeniesienia własności, nie ogranicza się wyłącznie do sprzedaży czy zamiany, lecz ma zastosowanie do wszystkich czynności prawnych, których skutkiem jest przeniesienie prawa własności do całej rzeczy lub udziału.

Zgodnie z przedstawionym w niniejszej sprawie stanem faktycznym, w dniu 24 kwietnia 2004 r., Wnioskodawczyni wraz ze swoim byłym partnerem podpisali umowę na zakup mieszkania. W dniu 28 grudnia 2005 r. podpisali akt notarialny, w którym zapisali 1/2 części na partnera, zaś 1/2 na Wnioskodawczynię. Nie mogąc po rozstaniu dojść do porozumienia w sprawie podziału mieszkania, w dniu 6 sierpnia 2007 r. Wnioskodawczyni skierowała wniosek do sądu o zniesienie współwłasności nieruchomości (lokalu mieszkalnego). W dniu 19 czerwca 2008 r. sąd postanowił znieść współwłasność i zasądzić od byłego partnera Wnioskodawczyni na Jej rzecz 92.054,00 zł tytułem spłaty. Postanowienie to uprawomocniło się po 21 dniach, natomiast w dniu 29 lipca 2008 r. została nadana klauzula wykonalności. W dniu 18 kwietnia 2013 r. postanowił sporządzić plan podziału, natomiast w dniu 22 kwietnia 2013 r. na rzecz Wnioskodawczyni przypadła kwota 62.287,00 zł, która wpłynęła na Jej konto w dniu 26 sierpnia 2013 r.

Zauważyć należy, że współwłasność jest instytucją prawa cywilnego uregulowaną w ustawie Kodeks cywilny. Zgodnie z art. 195 ww. Kodeksu współwłasność polega na tym, iż własność tej samej rzeczy przysługuje niepodzielnie kilku osobom. W myśl art. 196 § 1 Kodeksu cywilnego, współwłasność jest albo współwłasnością w częściach ułamkowych, albo współwłasnością łączną. Współwłasność łączną regulują przepisy dotyczące stosunków, z których ona wynika. Do współwłasności w częściach ułamkowych stosuje się przepisy Działu IV Księgi drugiej Kodeksu cywilnego, o czym stanowi art. 196 § 2 Kodeksu cywilnego. Zgodnie z art. 210 ww. Kodeksu każdy ze współwłaścicieli może żądać zniesienia współwłasności. Zniesienie współwłasności może nastąpić na podstawie umowy lub orzeczenia sądu. W myśl art. 212 § 2 Kodeksu, rzecz która nie daje się podzielić może być przyznana stosownie do okoliczności jednemu ze współwłaścicieli z obowiązkiem spłaty pozostałych albo sprzedana stosownie do przepisów Kodeksu postępowania cywilnego. Celem postępowania o zniesienie współwłasności jest zatem nowe ukształtowanie prawa własności rzeczy, która stanowi przedmiot współwłasności.

W efekcie przyjąć należy, że data uprawomocnienia się orzeczenia sądu znoszącego współwłasność jest datą zbycia udziału w nieruchomości w drodze zniesienia współwłasności. Z chwilą uprawomocnienia się postanowienia, własność przechodzi bowiem na osoby wskazane w tym postanowieniu i od tego momentu wiadomym jest, że ustalenia w nim zawarte wiążą strony postępowania w sposób ostateczny.

Powyższe oznacza, iż w niniejszej sprawie, w dniu 10 lipca 2008 r. doszło do odpłatnego zbycia udziału w nieruchomości w drodze zniesienia współwłasności, a ponieważ nastąpiło to przed upływem pięciu lat od końca roku kalendarzowego, w którym dokonano jego nabycia, stanowi ono dla Wnioskodawczyni źródło przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Oceniając natomiast skutki podatkowe ww. transakcji należy stosować przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym przed dniem 1 stycznia 2007 r.

Zgodnie bowiem z art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 16 listopada 2006r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz.U. nr 217, poz. 1588) do przychodu (dochodu) z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nabytych lub wybudowanych (oddanych do użytkowania) do dnia 31 grudnia 2006r., stosuje się zasady określone w ww. ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu obowiązującym przed dniem 1 stycznia 2007r.

I tak w myśl art. 28 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2006 r., przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) nie łączy się z przychodami (dochodami) z innych źródeł.

Przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej w wysokości wartości rynkowej. Przepis art. 14 ust. 1 zdanie drugie stosuje się odpowiednio (art. 19 ust. 1 ww. ustawy).

Podatek od przychodu, o którym mowa powyżej, zgodnie z art. 28 ust. 2 ww. ustawy ustala się w formie ryczałtu w wysokości 10% uzyskanego przychodu. Podatek ten jest płatny bez wezwania w terminie 14 dni od dnia dokonania odpłatnego zbycia na rachunek urzędu skarbowego, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika.

Mając na uwadze powyższe uregulowania prawne stwierdzić należy, że przychodem uzyskanym z odpłatnego zbycia udziału w nieruchomości w drodze sądowego zniesienia współwłasności jest należna Wnioskodawczyni wartość spłaty określona przez sąd w postanowieniu o zniesieniu współwłasności.

Bez znaczenia natomiast dla skutków podatkowych w niniejszej sprawie pozostaje, wbrew twierdzeniu Wnioskodawczyni, moment faktycznego uzyskania pieniędzy tytułem spłaty. Dla powstania przychodu istotne jest uprawomocnienie się postanowienia znoszącego współwłasność. Z tą chwilą Wnioskodawczyni uzyskała roszczenie wobec swojego byłego partnera o zapłatę należności wynikającej z tego postanowienia. Roszczenie to mogła realizować lub zaniechać jego realizacji, jednak nie miałoby to wpływu na powstanie obowiązku zapłaty podatku z tytułu odpłatnego zbycia udziału w nieruchomości. Obowiązek ten powstał bowiem z uwagi na sam fakt dokonania odpłatnego zbycia a nie z uwagi na zapłatę należności (otrzymanie konkretnej kwoty tytułem spłaty). W konsekwencji, otrzymanie kwoty 62.287,00 zł w późniejszym terminie (w roku 2013) oraz brak przyczynienia się przez Wnioskodawczynię do tego opóźnienia pozostają bez znaczenia dla rozstrzygnięcia w niniejszej sprawie.

Reasumując, uznać należy, iż przychód uzyskany przez Wnioskodawczynię z tytułu odpłatnego zbycia udziału w nieruchomości w drodze zniesienia współwłasności podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym na zasadach określonych w art. 28 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w jej brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2006 r., ponieważ zbycie to nastąpiło przed upływem pięciu lat od końca roku kalendarzowego, w którym dokonano jego nabycia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy, ul. Jana Kazimierza 5, 85-035 Bydgoszcz, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.