INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 8 maja 2012 r. (data wpływu do tut. organu 22 maja 2012 r.), uzupełnionym pismem z dnia 8 sierpnia 2012 r. (data wpływu 10 sierpnia 2012 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w kwestii prawidłowości ujęcia w deklaracji VAT-7 faktur VAT dokumentujących poniesione nakłady na inwestycję – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 22 maja 2012 r. wpłynął do tut. organu ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej m.in. podatku od towarów i usług, w kwestii prawidłowości ujęcia w deklaracji VAT-7 faktur VAT dokumentujących poniesione nakłady na inwestycję.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z dnia 8 sierpnia 2012 r. (data wpływu 10 sierpnia 2012 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z dnia 1 sierpnia 2012 r. znak: IBPBI/1415-639/12/ZK, IBPP2/443-496/12/AB.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie handlu samochodami oraz świadczy usługi napraw samochodów. Dotychczas działalność gospodarcza jest wykonywana w wynajmowanym przez Wnioskodawcę warsztacie.

Wnioskodawca zamierza jednak rozpocząć adaptację istniejących budynków gospodarczych na przebudowę własnego warsztatu samochodowego.

Właścicielem zarówno działki jak i istniejących tam budynków jest żona Wnioskodawcy. Żona nie prowadzi żadnej działalności gospodarczej. Działkę wraz z zabudowaniami gospodarczymi żona otrzymała w roku 2005 w formie darowizny od matki, kiedy Wnioskodawca z żoną był już w związku małżeńskim. Nie została sporządzona intercyza.

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą opodatkowaną na zasadach ogólnych, założona została podatkowa księga przychodów i rozchodów oraz jest płatnikiem podatku od towarów i usług. Faktury dotyczące przebudowy budynków gospodarczych na warsztat samochodowy będą wystawiane na firmę Wnioskodawcy. Po ukończeniu inwestycji, będzie ona służyć wyłącznie czynnościom opodatkowanym wg stawki VAT 23% lub ewentualnie w przyszłości wg stawki VAT 8% i 5%. Wnioskodawca nie planuje wykonywania usług zwolnionych z VAT. Po zakończeniu inwestycji, będzie ona zaewidencjonowana w ewidencji środków trwałych i amortyzowana.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

W jaki sposób prawidłowo rozliczyć koszty w podatku od towarów i usług – czy na bieżąco Wnioskodawca rozlicza faktury dotyczące inwestycji w deklaracji VAT 7 w kolumnie „nabycie towarów i usług zaliczanych u podatnika do środków trwałych”...

Zdaniem Wnioskodawcy, jest on podatnikiem VAT rozliczającym miesięcznie podatek od towarów i usług. Wg Wnioskodawcy, będąc osobą rozpoczynającą inwestycję, wszystkie ponoszone wydatki z nią związane winien na bieżąco wykazywać w deklaracji VAT 7 w kolumnie „nabycia towarów i usług zaliczanych u podatnika do środków trwałych” – art. 86 ustawy o podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 7b ww. ustawy w przypadku nakładów ponoszonych na nabycie, w tym na nabycie praw wieczystego użytkowania gruntów, oraz wytworzenie nieruchomości, stanowiącej majątek przedsiębiorstwa danego podatnika, wykorzystywanej zarówno do celów prowadzonej przez tego podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych, w tym w szczególności do celów osobistych podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, których nie da się w całości przypisać działalności gospodarczej, podatek naliczony oblicza się według udziału procentowego, w jakim dana nieruchomość wykorzystywana jest do celów działalności gospodarczej.

Kwotę podatku naliczonego – na podstawie art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy – stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Zgodnie z art. 86 ust. 10 pkt 1 cyt. ustawy prawo do obniżenia podatku należnego powstaje w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał fakturę albo dokument celny, z zastrzeżeniem pkt 2-5 oraz ust. 11, 12, 16 i 18.

Natomiast uregulowania art. 86 ust. 11 ww. ustawy wskazują, że jeżeli podatnik nie dokona obniżenia kwoty podatku należnego w terminach określonych w ust. 10, może obniżyć kwotę podatku należnego w deklaracji podatkowej za jeden z dwóch następnych okresów rozliczeniowych.

Jak stanowi art. 87 ust. 1 ustawy, w przypadku gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy. Zasady dokonywania zwrotu różnicy podatku na rachunek bankowy podatnika zostały określone w art. 87 ust. 2-6 ustawy.

Z powyższego wynika, iż prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Podkreślić należy, iż ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Ten ostatni przepis określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Zgodnie natomiast z art. 99 ust. 1 ww. ustawy o VAT podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani składać w urzędzie skarbowym deklaracje podatkowe za okresy miesięczne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po każdym kolejnym miesiącu, z zastrzeżeniem ust. 2-10 i art. 133.

W myśl ust. 2 powyższego artykułu, mali podatnicy, którzy wybrali metodę kasową, składają w urzędzie skarbowym deklaracje podatkowe za okresy kwartalne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po każdym kolejnym kwartale.

Według ust. 3 ww. artykułu, podatnicy, o których mowa w ust. 1, inni niż podatnicy rozliczający się metodą kasową, mogą również składać deklaracje podatkowe, o których mowa w ust. 2, po uprzednim pisemnym zawiadomieniu naczelnika urzędu skarbowego, najpóźniej do 25. dnia drugiego miesiąca kwartału, za który będzie po raz pierwszy złożona kwartalna deklaracja podatkowa. Podatnik rozpoczynający w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności podlegających opodatkowaniu dokonuje zawiadomienia, o którym mowa w zdaniu pierwszym, w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym rozpoczął wykonywanie tych czynności.

Jak stanowi ust. 14 powyższego artykułu, minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, wzory deklaracji podatkowych, o których mowa w ust. 1-3 i 8-11, wraz z objaśnieniami co do sposobu prawidłowego ich wypełnienia oraz terminu i miejsca ich składania, w celu umożliwienia rozliczenia podatku.

Realizując powyższą delegację ustawową, Minister Finansów wydał rozporządzenie z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie wzorów deklaracji podatkowych dla podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 211, poz. 1333 ze zm.), w którym określił wzory deklaracji wraz z objaśnieniami dotyczącymi sposobu ich wypełnienia.

Stosownie do treści „Objaśnień do deklaracji dla podatku od towarów i usług (VAT-7, VAT-7K i VAT-7D)”, stanowiących załącznik nr 4 do ww. rozporządzenia, w części D dotyczącej rozliczenia podatku naliczonego: „ (…) wykazuje się wyłącznie wartość towarów i usług oraz kwotę podatku naliczonego (z uwzględnieniem korekt) w takiej wysokości, w jakiej podatnikowi przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego od należnego lub zwrot podatku naliczonego, na zasadach określonych w przepisach art. 86-92 ustawy, z uwzględnieniem przepisów wykonawczych, w okresie rozliczeniowym, za który składana jest deklaracja.”

Jak wynika z objaśnień do deklaracji dla podatku od towarów i usług (VAT-7 i VAT-7K) w części D. deklaracji VAT-7(12) zatytułowanej: „Rozliczenie podatku naliczonego” w poz. 49 wykazuje się wartość netto nabytych przez podatnika towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym były zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, oraz gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały one zaliczone do środków trwałych nabywcy, natomiast w poz. 50 wykazuje się kwotę podatku naliczonego od nabytych przez podatnika towarów i usług wymienionych w poz. 49.

Z przedstawionego przez Wnioskodawcę zdarzenia przyszłego wynika, iż Wnioskodawca zamierza rozpocząć adaptację istniejących budynków gospodarczych na przebudowę własnego warsztatu samochodowego. Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą opodatkowaną na zasadach ogólnych, założona została podatkowa księga przychodów i rozchodów oraz jest płatnikiem podatku od towarów i usług. Faktury dotyczące przebudowy budynków gospodarczych na warsztat samochodowy będą wystawiane na firmę Wnioskodawcy. Po ukończeniu inwestycji, będzie ona służyć wyłącznie czynnością opodatkowanym wg stawki VAT 23% lub ewentualnie w przyszłości wg stawki VAT 8% i 5%. Wnioskodawca nie planuje wykonywania usług zwolnionych z VAT. Po zakończeniu inwestycji, będzie ona zaewidencjonowana w ewidencji środków trwałych i amortyzowana.

Biorąc pod uwagę przedstawione zdarzenie przyszłe, oraz treść powołanych przepisów oraz objaśnień do deklaracji dla podatku od towarów i usług, Wnioskodawca dokonując inwestycji opisanej we wniosku, która będzie wykorzystywana przez niego na potrzeby związane z prowadzoną opodatkowaną działalnością gospodarczą i stanowić będzie środek trwały Wnioskodawca winien wykazywać tylko taką wartość netto nabytych towarów i usług, w jakiej przysługuje mu prawo do odliczenia podatku naliczonego, w części D.2. deklaracji dla podatku od towarów i usług, w poz. 49 „nabycie towarów i usług zaliczanych u podatnika do środków trwałych”.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Należy wyjaśnić, iż kwestie dotyczące podatku dochodowego od osób fizycznych będą przedmiotem odrębnego rozstrzygnięcia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Nadmienia się, iż zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016), skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.