Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPP3/443-1059/13/JP
z 28 listopada 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) – Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 20 sierpnia (data wpływu 23 sierpnia 2013 r.), uzupełnionym pismem z 22 listopada 2013 r. (data wpływu 22 listopada 2013 r.), o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT poprzez dokonanie korekty podatku naliczonego wynikającego z faktur dotyczących nakładów na inwestycję dotyczącą budowy parkingu wraz z całą infrastrukturą towarzyszącą zgodnie z zasadami i w terminach określonych w art. 91 ust. 7 i 7a ustawy o VAT – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 23 sierpnia 2013 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT poprzez dokonanie korekty podatku naliczonego wynikającego z faktur dotyczących nakładów na inwestycję dotyczącą budowy parkingu wraz z całą infrastrukturą towarzyszącą zgodnie z zasadami i w terminach określonych w art. 91 ust. 7 i 7a ustawy o VAT. Ww. wniosek został uzupełniony pismem z 22 listopada 2013 r. (data wpływu 22 listopada 2013 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z 14 listopada 2013 r. nr IBPP3/443-1059/13/JP.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny (zdarzenie przyszłe):

Gmina (Wnioskodawca), działająca poprzez swój aparat pomocniczy tj. Urząd Gminy, jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, o którym mowa w art. 15 ustawy o VAT.

W latach 2008–2012 Gmina realizowała inwestycję polegającą na budowie parkingu wraz z infrastrukturą towarzyszącą oraz zjazdem z drogi publicznej, oraz drogami manewrowymi dla zwiedzających …, dalej: parkingu wraz z całą infrastrukturą towarzyszącą.

W ramach realizacji ww. inwestycji Gmina poniosła szereg nakładów m. in. koszty sporządzenia dokumentacji projektowej, nadzoru, wykonania prac budowlanych, itp.

Koszt inwestycji został sfinansowany w kwocie brutto: częściowo z dotacji ze środków budżetu państwa, a częściowo ze środków własnych Gminy (porozumienie o współpracy w celu realizacji III Etapu Strategicznego Programu Rządowego zawarte w dniu 13 września 2007 r. pomiędzy Ministrem Spraw Wewnętrznych i Administracji, Wojewodą i Gminą).

Zakupione przez Wnioskodawcę towary i usługi związane z inwestycją, o której mowa we wniosku zostały udokumentowane wystawionymi przez dostawców (wykonawców) na Wnioskodawcę fakturami VAT z wykazanym podatkiem VAT.

Efekt inwestycji będącej przedmiotem wniosku został zaliczony przez Gminę do środków trwałych podlegających amortyzacji. Mienie to powstałe, stanowi środki trwałe o wartości powyżej 15.000 zł.

Pozwolenie na użytkowanie ww. obiektu budowlanego tj. parkingu dla zwiedzających KL Birkenau wraz z infrastrukturą towarzyszącą oraz zjazdem z drogi publicznej zostało wydane w dniu 30 września 2011 r. (decyzja nr … Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego), a uzupełnione w dniu 21 grudnia 2011 r. (decyzja nr … Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego).

Inwestycja została przyjęta na stan środków trwałych Gminy dnia 30 grudnia 2011 r.

W 2012 r. nastąpił wzrost jego wartości poprzez kolejne inwestycje prowadzone na jego terenie (m. in. wykonanie systemu monitoringu zewnętrznego).

Początkowo wybudowany parking wraz z całą infrastrukturą towarzyszącą Gmina – jako podatnik VAT – zamierzała wykorzystać do wykonywania wyłącznie czynności niepodlegających opodatkowaniu (użyczenie).

Jednakże w 2012 r. Gmina podjęła zamiar wykorzystania ww. nieruchomości na wykonywanie wyłącznie czynności opodatkowanych VAT, tj. zawierając umowę dzierżawy parkingu (wraz z całą infrastrukturą towarzyszącą) w dniu 6 lipca 2012 r. pomiędzy Gminą a Ośrodkiem Kultury, Sportu i Rekreacji Gminy tj. osobą prawną będącą samorządową instytucją kultury.

Parking wraz z całą infrastrukturą towarzyszącą nigdy nie służył czynnościom zwolnionym z VAT.

Gmina nie obniżała dotąd podatku należnego o podatek naliczony z faktur VAT zakupu towarów i usług związanych z realizacją ww. inwestycji, gdyż nie wiedziała w jakim zakresie prawo takie jej przysługuje.

Od 2012 r. nastąpiła zmiana przeznaczenia inwestycji, gdyż Gmina wykorzystuje efekt inwestycji do wykonywania wyłącznie czynności opodatkowanych VAT tj. na podstawie ww. umowy dzierżawy zawartej z Ośrodkiem Kultury, Sportu i Rekreacji Gminy (osobą prawną będącą samorządową instytucją kultury).

Pismem z 22 listopada 2013 r. Wnioskodawca uzupełnił opis wniosku wskazując, że wytworzone w wyniku opisanej we wniosku inwestycji środki trwałe zaliczane są przez Gminę do nieruchomości. Wybudowany parking wraz z całą infrastrukturą towarzyszącą został oddany do użytkowania zgodnie z decyzją Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego znak: … z 30 września 2011 r. a uzupełniono 21 grudnia 2011 r. (decyzja nr … Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego).

Użytkowanie rozpoczęto po przekazaniu parkingu w trybie przetargu, w dzierżawę na rzecz Ośrodka Kultury, Sportu i Rekreacji Gminy, z dniem 1 lipca 2012 r. (na parkingu trwały prace porządkowe i dopiero po zakończonym przetargu z dniem 1 lipca 2012 r. zawarto ww. umowę dzierżawy).

Bezpośrednio po oddaniu do użytkowania parking wraz z całą infrastrukturą towarzyszącą nie był wykorzystywany przez Gminę do wykonywania czynności niepodlegających opodatkowaniu (nie był nigdy oddany w użyczenie). Poniesione w ramach inwestycji koszty sporządzenia dokumentacji projektowej, nadzoru wykonania prac budowlanych, itp. zwiększają wartość początkową środka trwałego. Zdaniem Wnioskodawcy – Gminie będzie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od nakładów inwestycyjnych poniesionych na budowę parkingu wraz z całą infrastrukturą towarzyszącą, co wynika z art. 86 ust. 1 i następne ustawy o VAT.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Gminie, w związku ze zmianą przeznaczenia inwestycji i rozpoczęciem w 2012 r. wykonywania wyłącznie czynności opodatkowanych VAT, będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT, tj. dokonania korekty podatku naliczonego wynikającego z faktur dotyczących nakładów na inwestycję dotyczącą budowy parkingu wraz z całą infrastrukturą towarzyszącą zgodnie z zasadami oraz w terminach określonych w art. 91 ust. 7 i 7a ustawy o VAT, w przypadku, gdy VAT naliczony został częściowo pokryty dotacją z budżetu państwa?

Stanowisko Wnioskodawcy:

Gminie będzie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę od nakładów inwestycyjnych poniesionych na budowę parkingu wraz z całą infrastrukturą towarzyszącą nawet w sytuacji gdy VAT naliczony został pokryty częściowo dotacją z budżetu państwa.

Stosownie bowiem do art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2011 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2011 r. Nr 17, , dalej: ustawy) – w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Jednocześnie stwierdzić należy, iż zawarta przez Gminę w 2012 r. cywilnoprawna umowa dzierżawy będąca czynnością odpłatną, stosownie do zapisów ustawy o podatku od towarów i usług, odpłatną usługę, o której mowa w art. 8 i jest czynnością podlegającą opodatkowaniu, na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

W niniejszej sprawie w związku ze zmianą przeznaczenia inwestycji i rozpoczęcia wykorzystywania nieruchomości od 2012 r. wyłącznie do wykonywania czynności opodatkowanych, Wnioskodawca będzie uprawniony do dokonania korekt części VAT naliczonego od ponoszonych w latach poprzednich wydatków na ww. inwestycję na zasadach przepisów art. 91 ust. 7 i ust. 7a ustawy, pod warunkiem niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy.

Zgodnie z art. 91 ust. 7 ustawy, przepisy ust. 1-6 stosuje się odpowiednio w przypadku, gdy podatnik miał prawo podatku należnego o całą kwotę podatku naliczonego od wykorzystywanego przez siebie towaru lub usługi i dokonał takiego obniżenia, albo nie miał takiego prawa, a następnie zmieniło się prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tego towaru lub usługi.

Ponadto w przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15 000 zł, korekty, o której mowa w ust. 7 dokonuje się na zasadach określonych w ust. 2 zdanie pierwsze i drugie oraz ust. 3. Korekty tej dokonuje się przy każdej kolejnej zmianie prawa do odliczeń, jeżeli zmiana ta następuje w okresie korekty – art. 91 ust. 7a ustawy.

Analiza powołanych wyżej przepisów jednoznacznie wskazuje, że w przypadku zmiany przeznaczenia środka trwałego, tj. zarówno w sytuacji gdy podatnik miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o całą o całą kwotę podatku naliczonego od wykorzystywanego przez siebie towaru lub usługi i dokonał takiego obniżenia, jak również w sytuacji, gdy nie miał takiego prawa, a następnie zmieniło się prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tego towaru lub usługi, podatnik jest obowiązany dokonać korekty podatku.

Przedmiotowej korekty Wnioskodawca winien dokonać w deklaracji podatkowej składanej za pierwszy okres rozliczeniowy roku następującego po roku podatkowym, za który dokonuje się korekty.

Ponieważ Wnioskodawca rozlicza się miesięcznie to za miesiąc styczeń roku następującego po roku, w którym nastąpiła zmiana przeznaczenia, w wysokości 1/10 odpowiedniej części podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług związanych z przedmiotową inwestycją.

Tym samym, w związku ze zmianą przeznaczenia w roku 2012 parkingu wraz z całą infrastrukturą towarzyszącą oddanego do użytkowania w roku 2011, mając na uwadze konieczność zastosowania 10-letniej korekty, Gmina będzie uprawniona do odliczenia łącznie 9/10 odpowiedniej części podatku naliczonego w związku z wydatkami poniesionymi na ww. inwestycję, za okres, w którym przedmiotowa inwestycja wykorzystywana jest do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Zatem w korekcie deklaracji za styczeń 2013 r. Gmina będzie mogła odliczyć 1/10 podatku naliczonego z tytułu budowy parkingu wraz z całą infrastrukturą towarzyszącą itd., aż do upływu okresu 10-letniej korekty wg wyżej wymienionych zasad.

Powyższe znajduje potwierdzenie w wydawanych przez Ministra Finansów interpretacjach np. interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 4 lutego 2010 r. ILPP2/443-1594/09-4/AK: „Zatem mając na uwadze stan faktyczny przedstawiony we wniosku oraz powołane przepisy stwierdzić należy, iż Wnioskodawcy przysługuje prawo do odliczenia podatku od towarów i usług z faktur dokumentujących wydatki sfinansowane otrzymaną dotacją, które wykorzystywane są w prowadzonej przez niego działalności gospodarczej do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług”.

Z treści powołanych przepisów wynika, również że samo odliczenie VAT nie rodzi przez podatnika obowiązku zwrotu otrzymanej dotacji.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) uznaje się za prawidłowe.

Stosownie do art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Zgodnie z art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy o VAT, kwotę podatku naliczonego stanowi, suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług, z uwzględnieniem rabatów określonych w art. 29 ust.4.

Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest niewątpliwy i bezsporny związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi.

Z powyższego jednoznacznie wynika, że przepisy ustawy o VAT nie wiążą prawa do odliczenia podatku ze źródłem pochodzenia środków finansowych przeznaczonych na zakup towarów i usług, przy nabyciu których podatek został naliczony. Przepisy ustawy o VAT nie wyłączają prawa do odliczenia podatku naliczonego w przypadku dokonywania zakupów ze środków finansowych otrzymanych w postaci dotacji lub darowizn.

A zatem dla ustalenia prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego podstawowe znaczenie ma związek dokonanych zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi, natomiast bez znaczenia pozostaje źródło pochodzenia środków finansowych na pokrycie ww. wydatków. Jednak przy ustalaniu tego prawa należy mieć na uwadze ograniczenie wynikające z art. 88 ustawy o VAT.

W myśl art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (t. j. Dz.U. z 2013 r., poz. 594 ze zm.) gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 ww. ustawy do zakresu działania gminy należą wszelkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, nie zastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.

Do zadań własnych gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty (art. 7 ust. 1 cyt. ustawy o samorządzie gminnym).

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca (Gmina) w latach 2008–2012 realizował inwestycję polegającą na budowie parkingu wraz z infrastrukturą towarzyszącą oraz zjazdem z drogi publicznej, oraz drogami manewrowymi dla zwiedzających KL Birkenau w Brzezince (tzw. parking wraz z całą infrastrukturą towarzyszącą).

W ramach realizacji ww. inwestycji Wnioskodawca poniósł szereg nakładów m. in. koszty sporządzenia dokumentacji projektowej, nadzoru, wykonania prac budowlanych, itp. Poniesione w ramach inwestycji koszty sporządzenia dokumentacji projektowej, nadzoru wykonania prac budowlanych, itp. zwiększają wartość początkowa środka trwałego.

Zakupione przez Wnioskodawcę towary i usługi związane z przedmiotową inwestycją zostały udokumentowane wystawionymi przez dostawców (wykonawców) na Wnioskodawcę fakturami VAT z wykazanym podatkiem VAT.

Efekt inwestycji będącej przedmiotem wniosku został zaliczony przez Wnioskodawcę do środków trwałych podlegających amortyzacji. Mienie to powstałe, stanowi środki trwałe o wartości powyżej 15.000 zł. Wytworzone w wyniku opisanej we wniosku inwestycji środki trwałe zaliczane są przez Gminę do nieruchomości.

Pozwolenie na użytkowanie ww. obiektu budowlanego zostało wydane w dniu 30 września 2011 r. a uzupełnione w dniu 21 grudnia 2011 r. Inwestycja została przyjęta na stan środków trwałych Wnioskodawcy dnia 30 grudnia 2011 r. W 2012 r. nastąpił wzrost jego wartości poprzez kolejne inwestycje prowadzone na jego terenie (m. in. wykonanie systemu monitoringu zewnętrznego).

Początkowo wybudowany parking wraz z całą infrastrukturą towarzyszącą Wnioskodawca – jako podatnik VAT – zamierzał wykorzystać do wykonywania wyłącznie czynności niepodlegających opodatkowaniu (użyczenie). Jednakże w 2012 r. Gmina podjęła zamiar wykorzystania ww. nieruchomości na wykonywanie wyłącznie czynności opodatkowanych VAT, tj. zawierając umowę dzierżawy parkingu (wraz z całą infrastrukturą towarzyszącą) w dniu 6 lipca 2012 r. z Ośrodkiem Kultury, Sportu i Rekreacji tj. osobą prawną będącą samorządową instytucją kultury.

Wnioskodawca nie obniżał dotąd podatku należnego o podatek naliczony z faktur VAT zakupu towarów i usług związanych z realizacją ww. inwestycji, gdyż nie wiedział w jakim zakresie prawo takie mu przysługuje.

Parking wraz z całą infrastrukturą towarzyszącą nigdy nie służył czynnościom zwolnionym z VAT. Bezpośrednio po oddaniu do użytkowania parking wraz z całą infrastrukturą towarzyszącą nie był wykorzystywany przez Gminę do wykonywania czynności niepodlegających opodatkowaniu (nie był nigdy oddany w użyczenie).

Użytkowanie parkingu rozpoczęto po przekazaniu parkingu w dzierżawę z dniem 1 lipca 2012 r. (na parkingu trwały prace porządkowe i dopiero po zakończeniu przetargu z dniem 1 lipca 2012 r. zawarta została umowa dzierżawy).

Od 2012 r. nastąpiła zmiana przeznaczenia inwestycji, gdyż Wnioskodawca wykorzystuje efekt inwestycji do wykonywania wyłącznie czynności opodatkowanych VAT tj. na podstawie ww. umowy dzierżawy zawartej z Ośrodkiem Kultury, Sportu i Rekreacji.

Na tle tak przedstawionego opisu sprawy wątpliwości Wnioskodawcy budzi prawo do odliczenia podatku VAT związanego z budową parkingu wraz z całą infrastrukturą towarzyszącą poprzez dokonanie korekty podatku naliczonego zgodnie z zasadami i w terminach określonych w art. 91 ust. 7 i 7a ustawy o VAT.

Odnosząc się do powyższego należy podkreślić, iż w systemie podatku od towarów i usług obowiązuje zasada niezwłocznego odliczenia podatku naliczonego. Zasada ta wyraża się tym, że istotna jest intencja nabycia – jeśli dany towar ma służyć wykonywaniu czynności opodatkowanych wówczas – po spełnieniu wymienionych w art. 86 ustawy wymogów formalnych – odliczenie jest prawnie dozwolone, oczywiście jeżeli nie wyłączają go inne przepisy ustawy lub aktów wykonawczych. Jeżeli zaś dany towar lub usługa ma służyć czynnościom nieuprawniającym do odliczenia podatku VAT w momencie dokonywania zakupu podatnik nie ma prawa do odliczenia podatku VAT.

Ponieważ cytowane wcześniej regulacje prawne nakazują oceniać zakres prawa do odliczenia w oparciu o finalne przeznaczenie towaru czy też usługi, w cenie której zawarty był podatek mający podlegać odliczeniu, to zmiana przez podatnika planów co do finalnego wykorzystania towarów lub usługi, ma wpływ na jego prawo do odliczenia podatku naliczonego w związku z ich nabyciem. Z chwilą podjęcia przez podatnika decyzji o zmianie przeznaczenia towarów lub usług na cele związane z działalnością opodatkowaną, podatnikowi przysługuje prawo do rozliczenia podatku naliczonego, związanego z tą działalnością, a wynikającego z faktur dokumentujących wydatki poniesione na ich nabycie.

Wyrazem ścisłej zależności między uprawnionym odliczeniem podatku naliczonego, a wykonywaniem czynności opodatkowanych są regulacje zawarte w art. 90 oraz art. 91 ustawy o VAT, które w sposób technicznoprawny uzupełniają generalną zasadę wyrażoną w wyżej cyt. art. 86 ust. 1 tej ustawy.

W opisie sprawy, Wnioskodawca wskazał, że w momencie rozpoczęcia realizacji projektu jego zamiarem było wykorzystanie powstałego parkingu wraz z całą infrastrukturą towarzyszącą wyłącznie do czynności niepodlegających opodatkowaniu (oddanie w nieodpłatne użytkowanie do Ośrodka Kultury, Sportu i Rekreacji). Zatem w momencie rozpoczęcia realizacji projektu inwestycje realizowane były z zamiarem wykorzystywania do czynności niepodlegających opodatkowaniu.

W związku z tym Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT wynikającego z faktur dokumentujących wydatki poniesione przy realizacji przedmiotowej inwestycji.

Realizacja projektu została ukończona – pozwolenie na użytkowanie ww. obiektu budowlanego zostało wydane 30 września 2011 r. a następnie uzupełnione 21 grudnia 2011 r. Inwestycja została przyjęta na stan środków trwałych Wnioskodawcy 30 grudnia 2011 r. Bezpośrednio po oddaniu do użytkowania parking nie był wykorzystywany do czynności niepodlegających użytkowaniu. Użytkowanie parkingu rozpoczęto po przekazaniu parkingu w dzierżawę.

Po zakończeniu realizacji inwestycji (2011 r.) Gmina zmieniła zamiar wykorzystania powstałej infrastruktury w wyniku czego uzyskuje przychody opodatkowane podatkiem VAT. W dniu 6 lipca 2012 r. Wnioskodawca zawarł umowę dzierżawy parkingu wraz z całą infrastrukturą towarzyszącą.

Z powyższego wynika, że nastąpiła zmiana przeznaczenia wytworzonych środków trwałych polegająca na wykorzystaniu ich do wykonywania czynności opodatkowanych.

Przeznaczenie wytworzonych środków trwałych do wykonywania czynności opodatkowanych stwarza możliwość odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur VAT dokumentujących nabycie towarów i usług zakupionych do wytworzenia tych środków trwałych, który nie został odliczony przy ich nabyciu.

Jak już wskazano wyżej w sytuacji, w której podatnik nie miał prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a następnie nabył to prawo w związku ze zmianą przeznaczenia wytworzonych środków trwałych i ostatecznie wykorzystał je do czynności opodatkowanych zastosowanie mają przepisy art. 91 ustawy o VAT.

Zgodnie z art. 91 ust. 1 ustawy, po zakończeniu roku, w którym podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o którym mowa w art. 86 ust. 1, jest on obowiązany dokonać korekty kwoty podatku odliczonego zgodnie z art. 90 ust. 2-10, z uwzględnieniem proporcji obliczonej w sposób określony w art. 90 ust. 2-6 lub przepisach wydanych na podstawie art. 90 ust. 11 i 12, dla zakończonego roku podatkowego.

Zgodnie z art. 91 ust. 2 ustawy, w przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł, korekty, o której mowa w ust. 1, podatnik dokonuje w ciągu 5 kolejnych lat, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów – w ciągu 10 lat, licząc od roku, w którym zostały oddane do użytkowania. Roczna korekta w przypadku, o którym mowa w zdaniu pierwszym, dotyczy jednej piątej, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów – jednej dziesiątej kwoty podatku naliczonego przy ich nabyciu lub wytworzeniu. W przypadku środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, których wartość początkowa nie przekracza 15 000 zł, przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio, z tym że korekty dokonuje się po zakończeniu roku, w którym zostały oddane do użytkowania.

Zgodnie z ust. 2a powołanego artykułu, obowiązek dokonywania korekt w ciągu 10 lat, o którym mowa w ust. 2, nie dotyczy opłat rocznych pobieranych z tytułu oddania gruntu w użytkowanie wieczyste; w przypadku tych opłat przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio.

Natomiast stosownie do ust. 3 powołanego artykułu, korekty, o której mowa w ust. 1 i 2, dokonuje się w deklaracji podatkowej składanej za pierwszy okres rozliczeniowy roku następującego po roku podatkowym, za który dokonuje się korekty, a w przypadku zakończenia działalności gospodarczej – w deklaracji podatkowej za ostatni okres rozliczeniowy.

Ustawodawca ustalił również zasady postępowania w sytuacji, gdy w okresie korekty nastąpi sprzedaż towaru. Stosownie do zapisu art. 91 ust. 4 i 5 ustawy o podatku od towarów i usług, w przypadku gdy w okresie korekty, o której mowa w ust. 2, nastąpi sprzedaż towarów lub usług, o których mowa w ust. 2, lub towary te zostaną opodatkowane zgodnie z art. 14, uważa się, że te towary lub usługi są nadal wykorzystywane na potrzeby czynności podlegających opodatkowaniu u tego podatnika, aż do końca okresu korekty. W przypadku, o którym mowa w ust. 4, korekta powinna być dokonana jednorazowo w odniesieniu do całego pozostałego okresu korekty.

Korekty dokonuje się w deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym nastąpiła sprzedaż, a w przypadku opodatkowania towarów zgodnie z art. 14 – w deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym w stosunku do tych towarów powstał obowiązek podatkowy.

W myśl art. 91 ust. 6 wskazanej ustawy, w przypadku gdy towary lub usługi, o których mowa w ust. 4, zostaną:

1. opodatkowane - w celu dokonania korekty przyjmuje się, że dalsze wykorzystanie tego towaru lub usługi jest związane z czynnościami opodatkowanymi;
2. zwolnione lub nie podlegały opodatkowaniu – w celu dokonania korekty przyjmuje się, że dalsze wykorzystanie tego towaru lub usługi jest związane wyłącznie z czynnościami zwolnionymi od podatku lub niepodlegającymi opodatkowaniu.
   
   

Natomiast zgodnie z art. 91 ust. 7 ustawy o VAT, przepisy ust. 1–6 stosuje się odpowiednio w przypadku, gdy podatnik miał prawo do obniżenia kwot podatku należnego o całą kwotę podatku naliczonego od wykorzystywanego przez siebie towaru lub usługi i dokonał takiego obniżenia, albo nie miał takiego prawa, a następnie zmieniło się prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tego towaru lub usługi.

Ponadto, w przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15 000 zł, korekty, o której mowa w ust. 7, dokonuje się na zasadach określonych w ust. 2 zdanie pierwsze i drugie oraz ust. 3. Korekty tej dokonuje się przy każdej kolejnej zmianie prawa do odliczeń, jeżeli zmiana ta następuje w okresie korekty – art. 91 ust. 7a ustawy.

W świetle powołanych wyżej regulacji, nabywanie towarów i usług z zamiarem wykorzystania ich do czynności niezwiązanych z działalnością opodatkowaną (użyczenie), a następnie wykorzystywanie powstałych środków trwałych do wykonywania czynności opodatkowanych (dzierżawa) daje prawo do dokonania korekty na podstawie art. 91 ust. 7 i ust. 7a cyt. ustawy. Mamy bowiem do czynienia z sytuacją wskazaną w tym przepisie, kiedy to Wnioskodawca nie miał prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o całą kwotę podatku naliczonego i nie dokonał odliczenia, a następnie zmieniło się to prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym Gminie będzie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę od nakładów inwestycyjnych poniesionych na budowę parkingu wraz z całą infrastrukturą towarzyszącą, należy uznać za prawidłowe.

Jednocześnie należy zaznaczyć, że Wnioskodawcy przysługuje prawo do odliczenia podatku z faktur dokumentujących nakłady inwestycyjne dotyczące budowy parkingu wraz z infrastrukturą, zarówno w części pokrytej dotacją z budżetu państwa i w części finansowanej z innych środków, bowiem dla zaistnienia prawa do odliczenia źródło finansowania zakupów nie ma znaczenia.

Odnosząc się do okresu, w jakim Wnioskodawca jest obowiązany dokonać korekty podatku o której mowa w art. 91 ustawy należy zauważyć, że Wnioskodawca wskazał, że efekt inwestycji jest zaliczany do środków trwałych podlegających amortyzacji, których wartość początkowa w każdym przypadku przekracza kwotę 15.000,00 zł, wytworzone w wyniku opisanej we wniosku inwestycji środki trwałe zaliczane są przez Gminę do nieruchomości.

Zatem w przedmiotowej sprawie w odniesieniu do parkingu wraz z całą infrastrukturą towarzyszącą zastosowanie znajdzie 10-letni okres korekty, o której mowa w art. 91 ust. 2 ustawy.

Biorąc pod uwagę powyższe przepisy należy stwierdzić, że Wnioskodawca może dokonać korekty podatku naliczonego związanego z budową parkingu wraz z całą infrastrukturą towarzyszącą w wysokości 1/10 kwoty podatku naliczonego za każdy rok, w którym nieruchomości będą wykorzystane do czynności opodatkowanych podatkiem VAT, licząc do końca 10-letniego okresu korekty.

Korekty tej dokonuje się w deklaracji podatkowej składanej za pierwszy okres rozliczeniowy roku następującego po roku podatkowym, za który dokonuje się korekty – o czym stanowi art. 91 ust. 3 ustawy o VAT.

W analizowanej sprawie pierwszej korekty należy dokonać za rok, w którym nastąpiła zmiana przeznaczenia (wykorzystania) przedmiotowych nieruchomości, czyli za rok 2012 w deklaracji podatkowej składanej za pierwszy okres rozliczeniowy roku następującego po roku podatkowym, za który dokonuje się korekty, czyli jeżeli Wnioskodawca rozlicza się miesięcznie to za miesiąc styczeń 2013 r.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym będzie uprawniony do dokonania korekt części VAT naliczonego od ponoszonych w latach poprzednich wydatków na ww. inwestycję na zasadach przepisów art. 91 ust. 7 i ust. 7a ustawy, pod warunkiem niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy, należy uznać za prawidłowe.

W konsekwencji stanowisko Wnioskodawcy uznać należy za prawidłowe.

Tutejszy Organ informuje ponadto, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione w opisanym zdarzeniu przyszłym bądź we własnym stanowisku, które nie zostały objęte pytaniem – nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Należy zauważyć, że organy podatkowe nie są kompetentne do rozstrzygania wątpliwości podatników odnośnie prawidłowości wykorzystania otrzymanych dotacji. Pojęcie to należy rozumieć zgodnie z przepisami regulującymi zasady korzystania ze środków pomocy budżetu państwa.

Zaznaczenia zatem wymaga, że niniejsza interpretacja została wydana wyłącznie dla celów rozliczeń podatkowych w zakresie podatku od towarów i usług w ramach zakreślonego przez Wnioskodawcę opisu zdarzenia przyszłego zawartego w niniejszym wniosku.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, a w przypadku interpretacji dotyczącej zdarzenia przyszłego – stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz.U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.