INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, przedstawione we wniosku z dnia 8 lipca 2013 r. (data wpływu 11 lipca 2013 r.), uzupełnionym pismem z dnia 1 października 2013 r. (data wpływu 4 października 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie dokumentowania otrzymania dopłat od Gminy za zagospodarowanie odpadów (przetwarzanie, odzysk, unieszkodliwianie) – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 11 lipca 2013 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie dokumentowania otrzymania dopłat od Gminy za zagospodarowanie odpadów (przetwarzanie, odzysk, unieszkodliwianie). Przedmiotowy wniosek uzupełniono pismem z dnia 1 października 2013 r. o informacje doprecyzowujące opisane zdarzenie przyszłe.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca działający pod firmą (…) Spółka z o.o. (dalej: Spółka) prowadzi działalność o charakterze użyteczności publicznej, wykonując w przeważającej części zadania własne Gminy służące zaspokajaniu zbiorowych potrzeb mieszkańców.

Gmina Miasto posiada 100% udziałów w Spółce i zachowuje ten udział przez cały okres trwania zobowiązania do świadczenia usług publicznych.

Gmina Miasto ma decydujący wpływ na decyzje podejmowane przez Spółkę w zakresie prowadzonej przez nią działalności o charakterze użyteczności publicznej zleconej przez Gminę.

Bezpośrednio z zapisów w Akcie Założycielskim Spółki wynika, że:

„Celem działalności spółki komunalnej jest zaspokojenie potrzeb mieszkańców w zakresie zadań własnych jednostki samorządu terytorialnego (Gminy Miasto ), w tym między innymi związanych z gospodarowaniem odpadami, w tym: odbieraniem, transportem i wywozem odpadów, selektywną zbiórką odpadów, urządzeniami sanitarnymi i wysypiskami, unieszkodliwianiem i przetwarzaniem odpadów oraz z oczyszczaniem ulic i placów poprzez świadczenie usług publicznych w wykonywaniu obowiązków służby publicznej.

Ustalenia zakresu i sposobu wykonywania przez spółkę komunalną zadań własnych Miasta w zakresie gospodarki odpadami oraz oczyszczania ulic i placów zawiera zawarta pomiędzy Miastem i Spółką z ograniczoną odpowiedzialnością umowa wykonawcza”.

Spółka podpisze z Gminą Miasto dwie odrębne umowy wykonawcze na bazie władztwa wewnętrznego powierzające jej wykonywanie zadań w zakresie:

• zagospodarowania odpadów (przetwarzanie, odzysk, unieszkodliwianie),
• oczyszczanie ulic i placów.
  
  

Formą finansowania powierzonych usług będzie dopłata do bieżącej działalności Spółki w zakresie wykonywanych zadań określonych powyżej.

Stanowisko Gminy wypracowane na podstawie orzecznictwa i interpretacji indywidualnych dotyczących wniosków obcych m.in. Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu sygn. ILPP1/443-999/12-5/MD z dnia 24 stycznia 2013 r. jest takie, że otrzymywane przez Spółkę zależną od Gminy dopłaty na realizację powierzonych zadań własnych nie generują obrotu, tym samym nie podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT i nie powinny być dokumentowane fakturami.

W ocenie Spółki, dopłaty wynikające z umów wykonawczych stanowią „normalne” wynagrodzenie za świadczone przez Spółkę usługi na rzecz mieszkańców, a zlecone przez Gminę. Co prawda usługi te nie są świadczone na podstawie umowy cywilnoprawnej zawartej między Gminą a Spółką, lecz na podstawie powierzenia na bazie władztwa wewnętrznego, lecz nie ma to z punktu widzenia VAT istotnego znaczenia, bowiem jak stanowi art. 29 ust. 1 zdanie ostatnie ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług – obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

Zdaniem Spółki, dopłaty, o których mowa mają charakter przedmiotowego wynagrodzenia za konkretnie świadczone usługi, wykonywane również w mniejszym zakresie dla podmiotów i osób trzecich.

W piśmie z dnia 1 października 2013 r. – stanowiącym uzupełnienie wniosku – Zainteresowany wskazał, że:

1. jest czynnym, zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług – NIP (…),
2. otrzymane od Gminy dopłaty mają charakter dotacji przedmiotowych na realizację konkretnych zadań własnych Gminy i są uzależnione od ilości i wartości świadczonych usług,
3. otrzymane dopłaty nie mają charakteru finansowania ogólnych kosztów działalności Spółki.
   
   

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy aby zrealizować zlecenia powierzone przez Właściciela, akceptując jego stanowisko w zakresie rozliczeń za wykonywane usługi i jednocześnie właściwie dokumentować te zdarzenia gospodarcze w ewidencji podatkowej Spółka może:

1. rozliczyć dopłaty otrzymane od Gminy za zagospodarowanie odpadów (przetwarzanie, odzysk, unieszkodliwianie) uzgodnionym dokumentem wewnętrznym np. notą księgową obciążeniową,
2. otrzymanie dopłat dokumentować fakturą wewnętrzną...
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy (doprecyzowanym w uzupełnieniu wniosku z dnia 1 października 2013 r.), dopłaty wynikające z umów wykonawczych stanowią „normalne” wynagrodzenie za świadczone przez Spółkę usługi na rzecz mieszkańców, a zlecone przez Gminę. Co prawda usługi te nie są świadczone na podstawie umowy cywilnoprawnej zawartej między Gminą a Spółką, lecz na podstawie powierzenia na bazie władztwa wewnętrznego, lecz nie ma to z punktu widzenia VAT istotnego znaczenia, bowiem jak stanowi art. 29 ust. 1 zdanie ostatnie ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług – obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

Zdaniem Spółki, dopłaty, o których mowa mają charakter przedmiotowego wynagrodzenia za konkretnie świadczone usługi, wykonywane również w mniejszym zakresie dla podmiotów i osób trzecich.

Spółka w zakresie wykonywania na podstawie powierzenia czynności związanych z realizacją zadań własnych Gminy, dotyczących gospodarki komunalnej, działa w charakterze podatnika podatku VAT, a wykonywane czynności spełniają definicję świadczenia usług, dlatego też podlegają temu podatkowi. W rezultacie wyżej wymienione czynności powinny być udokumentowane fakturą VAT wystawioną bezpośrednio powierzającemu Gminie Miasto.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Należy wyjaśnić, że pod pojęciem usługi (świadczenia) należy rozumieć każde zachowanie, na które składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś na rzecz innej osoby), jak i zaniechanie (nieczynienie bądź też tolerowanie). Przy ocenie charakteru świadczenia jako usługi należy mieć na względzie, że ustawa zalicza do grona usług każde świadczenie, które nie jest dostawą w myśl art. 7 ustawy. Zauważyć jednak należy, że usługą będzie tylko takie świadczenie, w przypadku którego istnieje bezpośredni konsument, odbiorca świadczenia odnoszący korzyść o charakterze majątkowym. W związku z powyższym, czynność podlega opodatkowaniu jedynie wówczas, gdy wykonywana jest w ramach umowy zobowiązaniowej, a jedna ze stron transakcji może zostać uznana za bezpośredniego beneficjenta tej czynności. Przy czym związek pomiędzy otrzymywaną płatnością a świadczeniem na rzecz dokonującego płatności musi mieć charakter bezpośredni i na tyle wyraźny, aby można powiedzieć, że płatność następuje w zamian za to świadczenie.

W świetle art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Przepis art. 15 ust. 2 ustawy stanowi, że działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Natomiast na mocy art. 29 ust. 1 ustawy, podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy lub osoby trzeciej. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

W przypadku gdy pobrano zaliczki, zadatki, przedpłaty lub raty, obrotem jest również kwota otrzymanych zaliczek, zadatków, przedpłat lub rat, pomniejszona o przypadającą od nich kwotę podatku. Dotyczy to również otrzymanych zaliczek na dotacje, subwencje i na inne dopłaty o podobnym charakterze (art. 29 ust. 2 ustawy).

Cytowany powyżej przepis art. 29 ust. 1 ustawy, stanowi odzwierciedlenie art. 73 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.U. UE L 347 str. 1 ze zm.), z treści którego wynika, że w odniesieniu do dostaw towarów i świadczenia usług innych niż te, o których mowa w art. 74-77, podstawa opodatkowania obejmuje wszystko, co stanowi zapłatę otrzymaną lub którą dostawca lub usługodawca otrzyma w zamian za dostawę towarów lub świadczenie usług, od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z subwencjami związanymi bezpośrednio z ceną takiej dostawy lub świadczenia.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że do podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług wlicza się tyko takie dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze, które mają bezpośredni wpływ na kwotę należną (cenę) z tytułu dostawy lub świadczenia usługi.

Elementem zasadniczym wpływającym na objęcie uzyskanej przez podatnika dotacji (dopłaty) definicją podstawy opodatkowania jest stwierdzenie, czy dotacja (dopłata) udzielana jest w celu sfinansowania czy też dofinansowania dostawy konkretnych towarów lub świadczenia konkretnych usług.

Oznacza to, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają dotacje (dopłaty) o charakterze przedmiotowym, a nie te, które mają charakter podmiotowy.

W sytuacji, gdy podatnik dla konkretnej dostawy towarów lub konkretnego świadczenia usług otrzymuje od innego podmiotu dofinansowanie, np. w postaci dotacji (dopłaty) stanowiącej dopłatę do ceny towaru lub usługi – tego rodzaju dofinansowanie stanowi, obok ceny, uzupełniający ją element podstawy opodatkowania z tytułu tej dostawy lub świadczenia. Natomiast dotacje (dopłaty) mające na celu dofinansowanie ogólnych kosztów działalności, nieuzależnione od ilości i wartości dostarczanych towarów lub świadczonych usług, nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Istotne zatem dla określenia, czy dana dotacja (dopłata) jest, czy nie jest opodatkowana, są szczegółowe warunki jej przyznania, określające cel realizowanego w określonej formie dofinansowania.

Podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani – w oparciu o art. 106 ust. 1 ustawy – wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 1a, 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Przez sprzedaż należy rozumieć, w myśl art. 2 pkt 22 ustawy, odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Z kolei, zgodnie z art. 106 ust. 7 ustawy, w przypadku czynności wymienionych w art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca, oraz świadczenia usług, dla którego podatnikiem jest ich usługobiorca, mogą być wystawiane faktury wewnętrzne; za dany okres rozliczeniowy podatnik może wystawić jedną fakturę dokumentującą te czynności dokonane w tym okresie. Faktury wewnętrzne mogą być również wystawiane dla udokumentowania zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze.

Szczegółowe zasady wystawiania faktur VAT i innych dokumentów z nimi zrównanych uregulowane zostały w przepisach rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2011 r. Nr 68, poz. 360 ze zm.).

W myśl § 4 ust. 1 powołanego wyżej rozporządzenia, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2013 r., fakturę wystawia:

1. zarejestrowany podatnik VAT czynny;
2. podatnik, o którym mowa w art. 16 ustawy, przy dokonywaniu wewnątrzwspólnotowej dostawy nowych środków transportu.
   
   

Do faktur wewnętrznych, o których mowa w art. 106 ust. 7 ustawy, zastosowanie ma przepis § 24 ust. 1 ww. rozporządzenia, zgodnie z którym – w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2013 r. – przepisy § 5, 9–14, 16, 17 i 21 mogą być odpowiednio stosowane do faktur wewnętrznych, o których mowa w art. 106 ust. 7 ustawy, z tym że w przypadku:

1. czynności określonych w art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2 ustawy, gdy brak jest konkretnego nabywcy towaru lub usługi, faktura wewnętrzna nie zawiera danych dotyczących tego nabywcy oraz kwoty należnej z tytułu wykonania tych czynności;
2. wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca, oraz świadczenia usług, dla którego podatnikiem jest ich usługobiorca, faktury wewnętrzne mogą nie zawierać numeru, za pomocą którego kontrahent jest zidentyfikowany dla podatku lub podatku od wartości dodanej.
   
   

Faktury wewnętrzne można wystawiać w jednym egzemplarzu (§ 24 ust. 2 cyt. rozporządzenia).

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca prowadzi działalność o charakterze użyteczności publicznej, wykonując w przeważającej części zadania własne Gminy służące zaspokajaniu zbiorowych potrzeb mieszkańców.

Gmina Miasto posiada 100% udziałów w Spółce i zachowuje ten udział przez cały okres trwania zobowiązania do świadczenia usług publicznych.

Gmina Miasto ma decydujący wpływ na decyzje podejmowane przez Spółkę w zakresie prowadzonej przez nią działalności o charakterze użyteczności publicznej zleconej przez Gminę. Bezpośrednio z zapisów w Akcie Założycielskim Spółki wynika, że celem działalności spółki komunalnej jest zaspokojenie potrzeb mieszkańców w zakresie zadań własnych jednostki samorządu terytorialnego (Gminy Miasto), w tym między innymi związanych z gospodarowaniem odpadami, w tym: odbieraniem, transportem i wywozem odpadów, selektywną zbiórką odpadów, urządzeniami sanitarnymi i wysypiskami, unieszkodliwianiem i przetwarzaniem odpadów oraz z oczyszczaniem ulic i placów poprzez świadczenie usług publicznych w wykonywaniu obowiązków służby publicznej.

Ustalenia zakresu i sposobu wykonywania przez spółkę komunalną zadań własnych Miasta w zakresie gospodarki odpadami oraz oczyszczania ulic i placów zawiera zawarta pomiędzy Miastem i Wykonawcą umowa wykonawcza.

Spółka podpisze z Gminą Miasto dwie odrębne umowy wykonawcze na bazie władztwa wewnętrznego powierzające jej wykonywanie zadań w zakresie:

• zagospodarowania odpadów (przetwarzanie, odzysk, unieszkodliwianie),
• oczyszczanie ulic i placów.
  
  

Formą finansowania powierzonych usług będzie dopłata do bieżącej działalności Spółki w zakresie wykonywanych zadań określonych powyżej.

Stanowisko Gminy wypracowane na podstawie orzecznictwa i interpretacji indywidualnych dotyczących wniosków obcych m.in. Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu sygn. ILPP1/443-999/12-5/MD z dnia 24 stycznia 2013 r. jest takie, że otrzymywane przez Spółkę zależną od Gminy dopłaty na realizację powierzonych zadań własnych nie generują obrotu, tym samym nie podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT i nie powinny być dokumentowane fakturami.

W ocenie Spółki, dopłaty wynikające z umów wykonawczych stanowią „normalne” wynagrodzenie za świadczone przez Spółkę usługi na rzecz mieszkańców, a zlecone przez Gminę. Co prawda usługi te nie są świadczone na podstawie umowy cywilnoprawnej zawartej między Gminą a Spółką, lecz na podstawie powierzenia na bazie władztwa wewnętrznego, lecz nie ma to z punktu widzenia VAT istotnego znaczenia, bowiem jak stanowi art. 29 ust. 1 zdanie ostatnie ustawy – obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

Zdaniem Spółki, dopłaty, o których mowa, mają charakter przedmiotowego wynagrodzenia za konkretnie świadczone usługi, wykonywane również w mniejszym zakresie dla podmiotów i osób trzecich.

Wnioskodawca jest czynnym, zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług. Otrzymane od Gminy dopłaty mają charakter dotacji przedmiotowych na realizację konkretnych zadań własnych Gminy i są uzależnione od ilości i wartości świadczonych usług. Otrzymane dopłaty nie mają charakteru finansowania ogólnych kosztów działalności Spółki.

Wątpliwości Wnioskodawcy budzi kwestia sposobu dokumentowania zdarzenia polegającego na uzyskaniu dopłaty na realizację powierzonych Wnioskodawcy zadań własnych Gminy.

Należy zauważyć, że otrzymanie dotacji (dopłaty) nie stanowi samo w sobie żadnej czynności, ani też zdarzenia opodatkowanego. Dotacje (dopłaty) podlegają bowiem opodatkowaniu jako składnik ceny czynności, z którą są związane. Dotacje, które stanowią dopłatę do ceny sprzedawanych towarów, czy świadczonych usług, są ściśle związane z daną usługą, czy towarem i podlegają opodatkowaniu.

Otrzymana dotacja (dopłata) niemająca bezpośredniego wpływu na cenę usługi, mająca na celu ogólne dofinansowanie działalności podatnika, nieuzależniona od ilości i wartości świadczonych usług, nie zwiększa podstawy opodatkowania z tytułu podatku od towarów i usług.

Dokonując analizy przedstawionych w złożonym wniosku okoliczności i powołanych przepisów prawa, należy wskazać, że dopłaty otrzymywane przez Spółkę stanowią – jak wskazał Wnioskodawca – dotacje przedmiotowe na realizację konkretnych zadań własnych Gminy związanych z zagospodarowaniem odpadów i są uzależnione od ilości i wartości świadczonych usług. Otrzymane dopłaty nie mają charakteru finansowania ogólnych kosztów działalności Spółki. W konsekwencji uznać należy, że w związku z realizacją powierzonych na podstawie umowy wykonawczej zadań Spółka będzie otrzymywała sfinansowane dopłatą wynagrodzenia za świadczone usługi w rozumieniu przepisów ustawy.

Mając na uwadze powyższe należy stwierdzić, że analizowane dopłaty będą stanowiły obrót w rozumieniu art. 29 ust. 1 ustawy, a tym samym będą podlegały opodatkowaniu tym podatkiem.

Z cyt. przepisu art. 106 ust. 1 ustawy wynika, że fakturę VAT wystawia podatnik podatku od towarów i usług w celu udokumentowania sprzedaży.

Wobec powyższego rozstrzygnięcia, że otrzymane przez Spółkę dopłaty będą stanowiły obrót w rozumieniu art. 29 ust. 1 ustawy, a tym samym będą podlegały opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, Spółka w celu udokumentowania ich otrzymania, będzie mogła posłużyć się fakturą wewnętrzną.

Podsumowując, aby zrealizować zlecenia powierzone przez Gminę w zakresie rozliczeń za wykonywane usługi i jednocześnie, aby właściwie dokumentować te zdarzenia gospodarcze w ewidencji podatkowej Spółka może otrzymanie dopłat od Gminy za zagospodarowanie odpadów (przetwarzanie, odzysk, unieszkodliwianie) dokumentować fakturą wewnętrzną. Nie powinna natomiast ww. czynności dokumentować za pomocą faktury VAT.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy, że „ww. czynności powinny być udokumentowane fakturą VAT wystawioną bezpośrednio powierzającemu Gminie Miasto ” należało uznać za nieprawidłowe.

Należy zauważyć, że stosownie do przepisu art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Należy zatem zaznaczyć, że wydając niniejszą interpretację tut. Organ oparł się na wynikającym z treści wniosku opisie zdarzenia przyszłego, w szczególności na informacji, że „Otrzymane od Gminy dopłaty mają charakter dotacji przedmiotowych na realizację konkretnych zadań własnych Gminy i są uzależnione od ilości i wartości świadczonych usług, otrzymane dopłaty nie mają charakteru finansowania ogólnych kosztów działalności Spółki”. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu opisanego zdarzenia przyszłego, udzielona interpretacja traci swą aktualność.

Ponadto informuje się, że niniejszą interpretacją załatwiono wniosek w części dotyczącej zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług w zakresie dokumentowania otrzymania dopłat od Gminy za zagospodarowanie odpadów (przetwarzanie, odzysk, unieszkodliwianie). Z kolei w części dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie dokumentowania otrzymania dopłat od Gminy za oczyszczanie ulic i placów została wydana interpretacja indywidualna z dnia 11 października 2013 r. nr ILPP1/443-617/13-5/JSK. Natomiast kwestia dotycząca ustawy o rachunkowości w zakresie dokumentowania w ewidencji rachunkowej otrzymania dopłat od Gminy została rozstrzygnięta w postanowieniu o odmowie wszczęcia postępowania z dnia 11 października 2013 r. nr ILPP1/443-617/13-6/JSK.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.