Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPP3/443-703/13-2/SM
z 24 października 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r. poz. 749 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 26.07.2013 r. (data wpływu 31.07.2013 r.), o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania działalności udzielania pożyczek na rzecz zagranicznych i polskich podmiotów – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 31.07.2013 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania działalności udzielania pożyczek na rzecz zagranicznych i polskich podmiotów.

W przedmiotowym wniosku zostały przedstawione następujące stany faktyczne:

Sp. z o.o. (dolej jako: „Wnioskodawca”) jest czynnym podatnikiem VAT prowadzącym działalność w zakresie świadczenia usług z zakresu architektury, inżynierii i doradztwa technicznego oraz dostarczania i montowania instalacji technicznego wyposażenia budynków, w tym: systemów wentylacyjnych, grzewczych, chłodniczych, sanitarnych, sprężonego powietrza itp.

Ponadto przedmiot działalności gospodarczej Wnioskodawcy obejmuje również udzielanie pożyczek, co znalazło odzwierciedlenie w zgłoszeniu do Krajowego Rejestru Sądowego działalności sklasyfikowanej jako „pozostałe formy udzielania kredytów”.

W związku z faktem, że Wnioskodawca dysponował w ostatnim czasie nadwyżkami środków finansowych zgromadzonych w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, została podjęta decyzja o ich przeznaczeniu na udzielenie pożyczki podmiotowi powiązanemu (będącemu podatnikiem podatku od wartości dodanej), posiadającemu siedzibę na terenie innego państwa Unii Europejskiej, co zostało odzwierciedlone w stosownych umowach pożyczek. Omawiane pożyczki zostały udzielone odpłatnie, tj. za wynagrodzeniem w postaci odsetek.

W związku z przedmiotem działalności gospodarczej prowadzonej przez Wnioskodawcę, w przypadku dysponowania nadwyżkami finansowymi w przyszłości, Wnioskodawca zamierza udzielać kolejnych, odpłatnych pożyczek na rzecz podmiotów (będących podatnikami w rozumieniu ustawy o VAT) mających siedzibę na terytorium kraju, jak również w innych państwach członkowskich Unii Europejskiej.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy transakcja udzielenia pożyczki przez Wnioskodawcę na rzecz zagranicznego podmiotu posiadającego siedzibę w innym kraju Unii Europejskiej podlega opodatkowaniu VAT, a jednocześnie miejscem świadczenia usługi zgodnie z art. 28b ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011 r., Nr 177 poz. 1054 z późn. zm., dalej jako: „Ustawa o VAT”) jest kraj siedziby Pożyczkobiorcy?
2. Czy udzielenie pożyczki przez Wnioskodawcę na rzecz podmiotu posiadającego siedzibę w Polsce podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług (dalej jako: „VAT”) i jednocześnie korzysta ze zwolnienia z VAT na mocy art. 43 ust. 1 pkt 38 Ustawy o VAT?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy:

W przypadku udzielenia pożyczki na rzecz:

1. podmiotu zagranicznego posiadającego siedzibę w innym niż Polska kraju Unii Europejskiej, przedmiotowa transakcja podlega opodatkowaniu VAT, a miejscem świadczenia usługi zgodnie z art. 28b Ustawy o VAT jest kraj siedziby Pożyczkobiorcy,
2. podmiotu krajowego, przedmiotowa transakcja podlega opodatkowaniu VAT i korzysta jednocześnie ze zwolnienia z VAT z mocy art. 43 ust. 1 pkt 38 Ustawy o VAT.
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy, w celu określenia czy dane świadczenie (tu: udzielenie oprocentowanej pożyczki) podlega opodatkowaniu VAT należy ustalić, czy świadczenie objęte jest zakresem przedmiotowym przepisów o podatku VAT (przesłanka przedmiotowa) oraz czy świadczący je podmiot występuje w charakterze podatnika VAT (przesłanka podmiotowa).

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 Ustawy o VAT opodatkowaniu podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Przez świadczenie usług rozumie się, zgodnie z literalnym brzmieniem art. 8 ust. 1 Ustawy o VAT, każde świadczenie na rzecz innego podmiotu - osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów.

Przytoczone przepisy stanowią implementację postanowień Dyrektywy 2006/11/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. UE L 347 z dnia 11 grudnia 2006 r., dalej jako: „Dyrektywa VAT”). Zgodnie z art. 2 pkt 1 lit. c) Dyrektywy VAT, opodatkowaniu podlega m.in. odpłatne świadczenie usług na terytorium państwa członkowskiego przez podatnika działającego w takim charakterze. Zgodnie z art. 24 ust. 1 Dyrektywy VAT przez świadczenie usług rozumieć należy każdą transakcję, która nie stanowi dostawy towarów.

Zgodnie z art. 720 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 1964 r., Nr 16 poz. 93 z późn. zm.) przez umowę pożyczki dający pożyczkę zobowiązuje się przenieść na własność biorącego określoną ilość pieniędzy albo rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku, a biorący zobowiązuje się zwrócić tę samą ilość pieniędzy albo tę samą ilość rzeczy tego samego gatunku i tej samej jakości.

Jak wynika z ww. definicji umowy pożyczki środki finansowe stanowiące przedmiot pożyczki nie wchodzą trwale w skład majątku Pożyczkobiorcy, lecz tylko przez określony przedział czasu, zaś po upływie okresu wskazanego w umowie pożyczki Pożyczkobiorca zobowiązany jest do zwrotu tej samej ilości środków finansowych. W omawianym stanie faktycznym Pożyczkobiorca jest zobowiązany dokonać zwrotu pożyczki oraz zapłacić stosowne wynagrodzenie w postaci odsetek w wysokości przewidzianej stosowną umową pożyczki.

W oparciu o brzmienie ww. przepisów Wnioskodawca stoi na stanowisku, że udzielenie oprocentowanej pożyczki stanowi rodzaj usługi finansowej i w konsekwencji mieści się w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT.

Stanowisko Wnioskodawcy potwierdza fakt, że czynność udzielania pożyczek przez przedsiębiorstwa niefinansowe została zakwalifikowana zgodnie z Polską Klasyfikacją Wyrobów i Usług (PKWiU) jako „usługi udzielania pożyczek poza systemem bankowym”.

W celu rozstrzygnięcia, czy udzielane przez Wnioskodawcę pożyczki będą podlegać opodatkowaniu VAT, niezbędne jest dodatkowo ustalenie, czy udzielając pożyczki Wnioskodawca działa w charakterze podatnika VAT (przesłanka podmiotowa).

Zgodnie z art. 15 ust. 1 Ustawy o VAT podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Zgodnie z art. 15 ust. 2 Ustawy o VAT działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Definicja działalności gospodarczej zawarta w Ustawie o VAT ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem podatnika tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym.

Wnioskodawca jest osobą prawną wykonującą samodzielnie działalność gospodarczą na własny rachunek i ryzyko. Przedmiot działalności gospodarczej obejmuje również udzielanie pożyczek, co stanowi dla Wnioskodawcy formę lokowania posiadanych nadwyżek finansowych. Powyższa działalność została zgłoszona przez Wnioskodawcę do KRS i jest realizowana w sposób zorganizowany i profesjonalny. Dodatkowo dotychczasowa działalność w zakresie udzielania pożyczek oraz zamiar udzielania kolejnych pożyczek w kolejnych okresach świadczy o prowadzeniu działalności w sposób ciągły. Zarobkowy charakter tej działalności potwierdza z kolei udzielanie pożyczek za wynagrodzeniem ustalanym każdorazowo w formie odsetek w wysokości przewidzianej w stosownych umowach pożyczek.

Zdaniem Wnioskodawcy, zarówno działalność Wnioskodawcy w zakresie udzielenia pożyczki na rzecz podmiotu powiązanego z siedzibą w innym kraju Unii Europejskiej, jak również udzielenia pożyczki w przyszłości, w tym m.in. na rzecz podmiotów z siedzibą w kraju spełnia definicję działalności gospodarczej w rozumieniu Ustawy o VAT.

Przy czym Wnioskodawca stoi na stanowisku, że powyższa przesłanka jest spełniona niezależnie od:

• częstotliwości udzielania pożyczek, co potwierdzają liczne interpretacje podatkowe np. interpretacja podatkowa Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 16.01.2013 r., sygn. ILPP2/443-1075/12-2/MN; Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 04.02.2013 r., sygn. akt IPPP1/443-1270/12-2/MP; Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 16.01.2012 r., sygn. IBPP3/443-1145/11/PH czy też Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 23.05.2013 r., sygn. ITPP2/443-191/13/AK,
  

• faktu zgłoszenia do właściwego rejestru informacji o prowadzeniu działalności gospodarczej w zakresie udzielania pożyczek, co potwierdza m.in. wyrok WSA w Łodzi z dnia 04.10.2011 r. (sygn. akt I SA/Łd 1085/11) oraz interpretacja podatkowa Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 16.03.2011 r. (sygn. IPPP1/443-40/11-2/IGo).
  
  
  

Wnioskodawca pragnie jednocześnie podkreślić, że udzielanie przez niego pożyczek jest realizowane w ramach prowadzonej przez niego działalności gospodarczej w sposób zorganizowany i ciągły, a ponadto przedmiot prowadzenia działalności gospodarczej w tym zakresie został wskazany w dokumentach korporacyjnych Wnioskodawcy, w tym m.in. zgłoszeniu do KRS.

Mając na uwadze powyższe Wnioskodawca jest zdania, iż wykorzystanie przez niego własnego majątku rzeczowego (w postaci wolnych środków finansowych) w celu uzyskania z tego tytułu wynagrodzenia w formie odsetek od udostępnionego kapitału stanowi niewątpliwie działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 Ustawy o VAT, a tym samym Wnioskodawca występuje w związku z przedmiotową transakcją w charakterze podatnika VAT.

Ponieważ Wnioskodawca dowodzi, że (i) udzielenie oprocentowanej pożyczki objęte jest zakresem przedmiotowym przepisów o podatku VAT (spełniona przesłanka przedmiotowa) oraz że (ii) Wnioskodawca występuje w przypadku przedmiotowych transakcji jako podatnik VAT (spełniona przesłanka podmiotowa), należy uznać, iż udzielenie oprocentowanej pożyczki podlega opodatkowaniu VAT i w konsekwencji powinno być ujęte w rozliczeniach podatku VAT, a płatność odsetek powinna być dokumentowana przez Wnioskodawcę w formie faktury VAT zgodnie z brzmieniem art. 106 Ustawy o VAT. Powyższe dotyczy zarówno udzielenia pożyczki na rzecz podmiotu posiadającego siedzibę w innym niż Polska państwie członkowskim Unii Europejskiej, jak również w przypadku udzielania pożyczek przez Wnioskodawcę na rzecz podmiotów z siedzibą w kraju.

Jednocześnie Wnioskodawca stoi na stanowisku, że dla prawidłowego określenia skutków podatkowych dla potrzeb rozliczenia podatku VAT istotne jest określenie miejsca świadczenia usługi.

Ogólna zasada dotycząca określenia miejsca świadczenia usług została zawarta w art. 28b obowiązującej Ustawy o VAT stwierdzającym, że miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika (zdefiniowanego w art. 28a Ustawy o VAT) jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę lub stałe miejsce zamieszkania, z zastrzeżeniem ust. 2-4 oraz art. 28e, art. 28f ust. 1, art. 28g ust. 1, art. 26i, 28j i 28n.

Ponieważ w przypadku transakcji udzielenia pożyczki nie znajduje zastosowania żadne z zastrzeżeń wskazanych w przytoczonym przepisie, do ustalenia miejsca świadczenia usługi należy stosować zasadę ogólną wynikającą z ww. przepisu.

W związku z powyższym, w omawianym stanie faktycznym, tj. w przypadku udzielenia pożyczki na rzecz podmiotu posiadającego siedzibę w innym kraju Unii Europejskiej będącego podatnikiem od wartości dodanej (pytanie nr 1) przedmiotowa transakcja stanowi usługę finansową, dla której miejscem świadczenia jest siedziba Pożyczkobiorcy. W takim przypadku obowiązek podatkowy spoczywa na Pożyczkobiorcy, który powinien rozpoznać import usług.

Podobne stanowisko przedstawione zostało w interpretacjach podatkowych Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 20.04.2011 r., sygn. IPPP3/443-121/11-2/LK oraz z dnia 30.03.2012 r., sygn. IPPP3/443-30/12-2/JK.

W przypadku udzielenia pożyczki na rzecz podmiotu krajowego (pytanie nr 2) pożyczka stanowi usługę finansową podlegającą opodatkowaniu VAT w Polsce, niemniej jednak jako czynność wymieniona wprost w treści art. 43 ust. 1 pkt 38 Ustawy o VAT korzysta ze zwolnienia z VAT.

W związku z powyższym Wnioskodawca wnosi o potwierdzenie prawidłowości prezentowanego stanowiska.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionych stanów faktycznych uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Należy zauważyć, że od dnia 1 stycznia 2013 r. obowiązuje nowe brzmienie art. 28b ust. 1 ustawy (który został powołany przez Spółkę w interpretacji), tj. „Miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem ust. 2-4 oraz art. 28e, art. 28f ust. 1 i 1a, art. 28g ust. 1, art. 28i, art. 28j ust. 1 i 2 oraz art. 28n.”

Powyższe nie ma jednak wpływu na przedmiotowe rozstrzygnięcie.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.