Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPP4/443-446/13/BP
z 13 grudnia 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2012r. poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 11 września 2013r. (data wpływu 16 września 2013r.), uzupełnione pismem z dnia 27 listopada 2013r. (data wpływu 2 grudnia 2013r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania nabycia urządzenia dźwigowego od kontrahenta greckiego – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 16 września 2013r. wpłynął do tut. organu ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania nabycia urządzenia dźwigowego od kontrahenta greckiego. Ww. wniosek został uzupełniony pismem z dnia 27 listopada 2013r. (data wpływu 2 grudnia 2013r.).

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący zaistniały stan faktyczny:

Wnioskodawca jest podatnikiem podatku VAT czynnym, zarejestrowanym na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych. W związku z prowadzoną działalnością gospodarczą w sierpniu 2013 roku zakupił od greckiej firmy „K” urządzenie dźwigowe przeznaczone do wykonania usługi budowlanej na terytorium Polski. Firma „K” jest podatnikiem podatku od wartości dodanej. Za sprzedane urządzenie firma „K” wystawiła na rzecz Wnioskodawcy fakturę numer 377 z dnia 6 sierpnia 2013 roku na kwotę 46 210,00 Eur. W ww. fakturze nie naliczyła podatku VAT. Sprzedawane urządzenie firma „K” zakupiła uprzednio w Chinach, w firmie „S”. Transport urządzenia odbywał się drogą morską bezpośrednio z Chin do Polski, a konkretnie do portu w G. Odprawy importowej na terytorium Polski dokonała grecka firma „K”. Firma ta zapłaciła również należny od importu podatek VAT. W dokumencie importowym SAD jako nadawca/eksporter figuruje firma chińska „S”, a jako odbiorca firma grecka „K” S.A. Firma „K” nie posiada w Polsce własnego oddziału. Transport z G. na plac budowy (do miasta Pułtusk) odbywał się transportem samochodowym na koszt firmy „K”.

Ponadto w uzupełnieniu Wnioskodawca wskazał, że:

• firma „K” nie posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej swojej siedziby ani stałego miejsca prowadzenia działalności.
  
  

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy zakup ww. urządzenia dźwigowego od firmy „K” stanowi dla Wnioskodawcy wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów czy może nabycie towaru, dla którego podatnikiem jest nabywca?

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 roku o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.), przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4, rozumie się nabycie prawa do rozporządzania jak właściciel towarami, które w wyniku dokonanej dostawy są wysyłane lub transportowane na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia wysyłki lub transportu przez dokonującego dostawy, nabywcę towarów lub na ich rzecz.

W opisanej sytuacji nie ma transportu towarów z jednego państwa członkowskiego (innego niż Polska) do Polski. Nie mamy zatem do czynienia z wewnątrzwspólnotowym nabyciem towarów. Mamy natomiast do czynienia z importem towarów. Zgodnie z art. 2 pkt 7 ustawy o podatku od towarów i usług przez import towarów rozumie się przywóz towarów z terytorium państwa trzeciego na terytorium Unii Europejskiej. Ponieważ ma miejsce przywóz towarów bezpośrednio do Polski to czynność ta będzie opodatkowana w Polsce. Jednak importerem jest grecka firma „K”, która zapłaciła VAT należny od importu. Zatem zakup przez Wnioskodawcę ww. urządzenia od firmy „K” nie może być kolejnym importem. W związku z tym, iż firma „K” wystawiła fakturę bez należnego podatku VAT zakup ten powinien być przez nas rozpoznany jako nabycie towarów, dla którego podatnikiem jest nabywca.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z unormowaniem zawartym w art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów na terytorium kraju
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.
   
   

Powyższy przepis wprowadza powszechność opodatkowania podatkiem VAT ww. czynności.

Na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy, podstawowa stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Jednakże na mocy art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011r. do dnia 31 grudnia 2013r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Przez import towarów według art. 2 pkt 7 ustawy, rozumie się przez to przywóz towarów z terytorium państwa trzeciego na terytorium Unii Europejskiej.

Takie zdefiniowanie importu towarów kładzie nacisk przede wszystkim na czynność faktyczną, czyli przywóz towaru. Dla zaistnienia importu nie ma znaczenia cel przywozu, stosunek prawny, w ramach którego dokonano przywozu. Jeśli towar został faktycznie przywieziony z kraju trzeciego na terytorium Polski, to miał miejsce import.

Przez terytorium państwa trzeciego rozumie się terytorium państwa niewchodzące w skład terytorium Unii Europejskiej, z zastrzeżeniem art. 2a ust. 1 i 3. (art. 2 pkt 5 ustawy), natomiast przez terytorium kraju rozumie się terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, z zastrzeżeniem art. 2a. (art. 2 pkt 1 ustawy).

W myśl art. 15 ust. 1 podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych. (art. 15 ust. 2)

Stosownie do uregulowania zawartego w art. 9 ust. 1 ustawy, przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4, rozumie się nabycie prawa do rozporządzania jak właściciel towarami, które w wyniku dokonanej dostawy są wysyłane lub transportowane na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia wysyłki lub transportu przez dokonującego dostawy, nabywcę towarów lub na ich rzecz.

Na podstawie art. 9 ust. 2 ustawy, przepis ust. 1 stosuje się pod warunkiem, że:

1.nabywcą towarów jest:

1. podatnik, o którym mowa w art. 15, lub podatnik podatku od wartości dodanej, a nabywane towary mają służyć działalności gospodarczej podatnika,
2. osoba prawna niebędąca podatnikiem, o którym mowa w lit. A

-z zastrzeżeniem art. 10;

2.dokonujący dostawy towarów jest podatnikiem, o którym mowa w pkt 1 lit. a.

Potraktowanie danej czynności jako wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów zawsze wymaga spełnienia dwóch podstawowych warunków:

• po pierwsze, podmiot z jednego państwa członkowskiego musi nabyć prawo do rozporządzania towarami jak właściciel; zatem na rzecz tego podmiotu musi być dokonana dostawa,
• po drugie, w wyniku dokonanej dostawy towary są przemieszczane na terytorium innego państwa członkowskiego niż państwo wysyłki, przy czym pozostaje bez znaczenia, kto faktycznie przewozi towar i na czyje zlecenie jest to czynione, gdyż towary w wyniku dokonanej dostawy mogą być wysyłane lub transportowane przez dokonującego dostawy, nabywcę towarów lub na ich rzecz.
  
  

Wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów uznaje się za dokonane na terytorium państwa członkowskiego, na którym towary znajdują się w momencie zakończenia ich wysyłki lub transportu - art. 25 ust. 1 ustawy.

Wskazać należy, iż podatek od towarów i usług jest podatkiem o charakterze terytorialnym. Opodatkowaniu w danym państwie podlegają tylko te czynności, które zostały wykonane w danym państwie, a ściślej te czynności, które zostały uznane za wykonane w danym miejscu. W tym wypadku określenie miejsca świadczenia determinuje miejsce opodatkowania. Określenie miejsca świadczenia jest szczególnie istotne w przypadku dostawy towarów, która odbywa się pomiędzy podmiotami z różnych państw członkowskich. Miejsce świadczenia wskazuje jednocześnie państwo, w którym dana czynność winna zostać opodatkowana.

Zaznaczyć należy, że w przypadku wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów opodatkowaniu podatkiem VAT podlega czynność nabycia towarów. Należny podatek z tytułu obrotu rozliczany jest przez nabywcę towaru w państwie, do którego następuje dostawa towarów. Transakcji wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów towarzyszy zawsze lustrzana czynność, wykonywana przez drugą stronę transakcji, tj. dostawa towarów (co do zasady mająca charakter dostawy wewnątrzwspólnotowej). Podkreślić jednakże należy, że niewłaściwe rozpoznanie przez kontrahenta zagranicznego jego dostawy, nie powoduje braku wystąpienia u polskiego nabywcy wewnątrzwspólnotowego nabycia. Podobnie – zadeklarowanie przez kontrahenta zagranicznego wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów nie powoduje, że u polskiego nabywcy automatycznie dochodzi do nabycia wewnątrzwspólnotowego.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest podatnikiem podatku VAT czynnym, zarejestrowanym na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych. W związku z prowadzoną działalnością gospodarczą w sierpniu 2013 roku zakupił od greckiej firmy „K” urządzenie dźwigowe przeznaczone do wykonania usługi budowlanej na terytorium Polski. Firma „K” jest podatnikiem podatku od wartości dodanej. Za sprzedane urządzenie firma „K” wystawiła na rzecz Wnioskodawcy fakturę numer 377 z dnia 6 sierpnia 2013 roku na kwotę 46 210,00 Eur. W ww. fakturze nie naliczyła podatku VAT. Sprzedawane urządzenie firma „K” zakupiła uprzednio w Chinach, w firmie „S”. Transport urządzenia odbywał się drogą morską bezpośrednio z Chin do Polski, a konkretnie do portu w G. Odprawy importowej na terytorium Polski dokonała grecka firma „K”. Firma ta zapłaciła również należny od importu podatek VAT. W dokumencie importowym SAD jako nadawca/eksporter figuruje firma chińska „S”, a jako odbiorca firma grecka „K” H. S.A.. Firma „K” nie posiada w Polsce własnego oddziału. Transport z G. na plac budowy (do miasta Pułtusk) odbywał się transportem samochodowym na koszt firmy „K”. Ponadto firma „K” nie posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej swojej siedziby ani stałego miejsca prowadzenia działalności.

Zatem kluczowe dla sprawy jest ustalenie czy w przedmiotowej sprawie zakup urządzenia dźwigowego stanowi dla Wnioskodawca import, nabycie wewnątrzwspólnotowe czy też nabycie towaru dokonane na terytorium kraju.

Biorąc pod uwagę przedstawiony opis zaistniałego stanu faktycznego oraz w świetle powołanych przepisów prawa, wskazać należy, że transportowane do Polski drogą morską urządzenie dźwigowe, które kontrahent grecki będzie nabywał z Chin, a następnie zbywał na rzecz polskiego kontrahenta, będą każdorazowo przedmiotem odrębnych dostaw. Mając na uwadze przedstawione informacje oraz przywołane przepisy stwierdzić należy, że zakupione od greckiej firmy „K” urządzenie dźwigowe przeznaczone do wykonania usługi budowlanej na terytorium Polski, które firma „K” zakupiła uprzednio w Chinach, w firmie „S” nie stanowi dla Wnioskodawcy importu towaru, gdyż to grecka firma „K” jest importerem, która zapłaciła VAT należny od importu oraz widnieje w dokumencie importowym SAD jako odbiorca. Zatem zakup urządzenia nie będzie dla Wnioskodawcy importem towaru.

Do rozstrzygnięcia pozostaje kwestia prawidłowego rozpoznania nabycia towarów dokonywanego od kontrahenta greckiego przez Wnioskodawcę w sytuacji gdy transport z G. (z miejsca importu dokonanego przez kontrahenta greckiego) na plac budowy odbywał się transportem samochodowym na koszt firmy „K”.

Uwzględniając opis sprawy oraz wskazane regulacje, należy zauważyć, że mimo że dostawcą urządzenia dźwigowego będzie spółka grecka, to jednak dostarczony on będzie do miasta Pułtusk z G., a zatem nie wystąpi przemieszczenie towarów pomiędzy dwoma różnymi krajami członkowskimi. Dlatego też, w omawianej sprawie nie wystąpi wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, zdefiniowane w art. 9 ust. 1 ustawy, gdyż urządzenie dźwigowe nie jest wysyłane lub transportowane na terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia wysyłki lub transportu przez dokonującego dostawy, nabywcę towarów lub na ich rzecz.

Natomiast zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 5 ustawy, podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne nabywające towary, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

a.dokonującym ich dostawy na terytorium kraju jest podatnik nieposiadający siedziby działalności gospodarczej oraz stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju, a w przypadku dostawy towarów innych niż gaz w systemie gazowym, energia elektryczna w systemie elektroenergetycznym, energia cieplna lub chłodnicza przez sieci dystrybucji energii cieplnej lub chłodniczej, podatnik ten nie jest zarejestrowany zgodnie z art. 96 ust. 4,

b.nabywcą jest:

• w przypadku nabycia gazu w systemie gazowym, energii elektrycznej w systemie elektroenergetycznym, energii cieplnej lub chłodniczej przez sieci dystrybucji energii cieplnej lub chłodniczej – podmiot zarejestrowany zgodnie z art. 96 ust. 4 lub art. 97 ust. 4,
• w pozostałych przypadkach – podatnik, o którym mowa w art. 15, posiadający siedzibę działalności gospodarczej lub stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju lub osoba prawna niebędąca podatnikiem, o którym mowa w art. 15, posiadająca siedzibę na terytorium kraju i zarejestrowana zgodnie z art. 97 ust. 4,
  
  

c.dostawa towarów nie jest dokonywana w ramach sprzedaży wysyłkowej na terytorium kraju;

W przypadkach wymienionych w ust. 1 pkt 4, 5, 7 i 8, usługodawca lub dokonujący dostawy towarów nie rozlicza podatku należnego. (art. 17 ust. 2)

Biorąc powyższe pod uwagę należy stwierdzić, iż przepis art. 17 ust. 1 pkt 5 ustawy znajdzie zastosowanie, gdy łącznie spełnione są następujące warunki:

1. dostawa towarów ma miejsce na terytorium kraju;
2. dostawcą jest podmiot zagraniczny, czyli podatnik nieposiadający na terytorium RP siedziby, stałego miejsca zamieszkania lub stałego miejsca prowadzenia działalności na terytorium kraju (art. 17 ust. 1 pkt 5 ustawy), który nie jest zarejestrowany zgodnie z art. 96 ust. 4 ustawy;
3. podatek należny nie został rozliczony przez dostawcę (art. 17 ust. 2 ustawy);
   
   

Przy spełnieniu powyższych warunków niezbędnych do zastosowania regulacji art. 17 ust. 1 pkt 5 ustawy, podatnikiem z tytułu dostawy towarów dokonanej przez podatnika zagranicznego na rzecz polskiego odbiorcy, jest ten ostatni podmiot.

Z wniosku nie wynika, aby podatnik grecki był zarejestrowany zgodnie z art. 96 ust. 4 ustawy. Zgodnie zatem z powyższym, z tytułu dostawy towaru dokonywanej na rzecz Wnioskodawcy na terytorium kraju przez podatnika nieposiadającego siedziby działalności gospodarczej oraz stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju, Wnioskodawca jako nabywca towaru jest podatnikiem podatku od towarów i usług. Zatem Wnioskodawca jest zobowiązany do opodatkowania właściwą stawką transakcji nabycia towaru dokonanej na terytorium kraju.

W związku z powyższym, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym. Interpretacja traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego stanu faktycznego lub zmiany stanu prawnego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z dnia 14 marca 2012r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.