Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPBII/1/436-237/13/MZ
z 29 listopada 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) – Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku, który wpłynął do tut. Biura 29 sierpnia 2013 r., uzupełnionym 25 i 27 listopada 2013 r., o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie konsekwencji podatkowych, które powstaną po stronie Spółki w przypadku „wyjścia z inwestycji”, które ma nastąpić poprzez likwidację spółek komandytowo-akcyjnych – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 29 sierpnia 2013 r. wpłynął do Biura ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej m.in. podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie konsekwencji podatkowych, które powstaną po stronie Spółki w przypadku „wyjścia z inwestycji”, które ma nastąpić poprzez likwidację spółek komandytowo-akcyjnych.

Z uwagi na fakt, że wniosek nie spełniał wymogów formalnych, w piśmie z 14 listopada 2013 r. znak: IBPB II/1/436-237/13/MZ, IBPP2/443-792/13/BW, IBPB I/2/423-1121/13/MS wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku. Wniosek uzupełniono 25 listopada 2013 r. (data wpływu dodatkowej opłaty) oraz 27 listopada 2013 r. (data wpływu pisma zawierającego uzupełnienie).

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca (spółka z o.o.) na podstawie umowy o dofinansowanie, zawartej z X, realizuje w okresie od 1 grudnia 2008 r. do 30 listopada 2013 r., projekt dofinansowany ze środków Unii Europejskiej pt. „...”, realizowany w ramach Programu Operacyjnego Innowacyjna Gospodarka, Oś priorytetowa 3. Kapitał dla Innowacji, Działanie 3.1 Inicjowanie działalności innowacyjnej.

Celem projektu „...” jest wsparcie i utworzenie nowych przedsiębiorstw działających na bazie innowacyjnych pomysłów, zwłaszcza w dziedzinie poszanowania energii, poprzez zapewnienie kapitału na inwestycje w innowacje oraz wzajemną współpracę. Cel ten zostanie osiągnięty przez świadczenie usług doradczych, coachingowych w zakresie pomocy w rozpoczęciu działalności gospodarczej poprzez dopasowanie odpowiedniej formy organizacyjno-prawnej, wsparcie w prawidłowym zarządzaniu firmą, dostępu do technologii, niezależnych ekspertów, dostępu do wiedzy i rynków globalnych (tzw. etap preinkubacji).

Etap preinkubacji obejmuje m.in.:

• badanie poziomu innowacyjności pomysłu,
• badanie czystości patentowej,
• analizę rynku innowacyjnego rozwiązania,
• opracowanie biznes planu/studium wykonalności,
• ocenę potencjału komercyjnego,
• pomoc w przygotowaniu prototypu,
• testowanie i analizę opłacalności wejścia kapitałowego.
  
  

Na bazie tak wyselekcjonowanych innowacyjnych pomysłów powstają nowe podmioty, w których Wnioskodawca – w zamian za wkład finansowy – obejmuje udziały. Udział kapitału Wnioskodawcy, wniesionego do nowo powstałej spółki w ramach projektu ze środków programu jest niższy niż 50% kapitału zakładowego i nie może trwać dłużej niż 10 lat.

W wyniku realizacji projektu Wnioskodawca otrzymuje refundację poniesionych wydatków w wysokości 100% kosztów kwalifikowanych, w szczególności dotyczy to kosztów związanych z usługami wykonanymi na etapie preinkubacji oraz przekazanego wsparcia kapitałowego.

Wszystkie usługi wykonane na rzecz beneficjentów ostatecznych są dla nich nieodpłatne.

Otrzymaną dotację w części stanowiącej pokrycie kosztów preinkubacji, jak również pokrycie wydatków związanych z bezpośrednim objęciem udziałów, Wnioskodawca rozpoznaje jako przychody wolne od podatku; z kolei wydatki sfinansowane z przedmiotowej dotacji nie są uważane za koszty uzyskania przychodu.

Ponadto, zgodnie z umową o udzielenie wsparcia, środki uzyskane z wpływów pochodzących ze zbycia akcji lub udziałów, w spółce, nabytych uprzednio ze środków z dotacji oraz udziału w zyskach tej spółki, Wnioskodawca musi przeznaczać na dalsze inicjowanie działalności innowacyjnej (środki uzyskane po zakończeniu inwestycji – wyjście z inwestycji – trafiają na konto Spółki z przeznaczeniem na kontynuację działalności o tym samym charakterze).

W wyniku realizacji projektu pt. „...” powstało już osiem nowych spółek. Funkcjonują dwie formy prawne: spółka komandytowo-akcyjna i spółka z ograniczoną odpowiedzialnością.

W spółkach komandytowo-akcyjnych Wnioskodawca występuje jako akcjonariusz. Akcje zostały objęte w zamian za wkład pieniężny pochodzący z dotacji, od której wykazano przychód wolny.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Jakie konsekwencje podatkowe powstaną po stronie Spółki (Wnioskodawcy) w przypadku „wyjścia z inwestycji”, które ma nastąpić poprzez likwidację spółek komandytowo-akcyjnych?

Wnioskodawca wskazał, że spółka komandytowo-akcyjna to spółka osobowa, do której odpowiednio stosuje się przede wszystkim przepisy o spółce jawnej albo akcyjnej. W przypadku jej likwidacji, na mocy art. 150 § 1 Kodeksu spółek handlowych (dalej: K.s.h.), trzeba odwołać się do przepisów o likwidacji spółki akcyjnej. Oznacza to, że procedura likwidacji spółki komandytowo-akcyjnej jest sformalizowana i nie może być zastąpiona innym sposobem zakończenia działalności. Przyczyny rozwiązania spółki komandytowo-akcyjnej wskazane zostały w art. 148 K.s.h. Jedną z najczęściej występujących w praktyce jest decyzja samych wspólników. W spółce komandytowo-akcyjnej powodem jej rozwiązania może być uchwała walnego zgromadzenia o rozwiązaniu spółki. Jak każda uchwała walnego zgromadzenia musi być umieszczona w protokole sporządzonym przez notariusza. Do jej powzięcia konieczna jest większość 3/4 głosów akcjonariuszy, o ile statut nie ustanawia surowszych warunków jej powzięcia. Poza tym wymaga ona zgody wszystkich komplementariuszy pod rygorem nieważności (art. 146 § 2 pkt 9 K.s.h.).

Jeżeli po zaspokojeniu lub zabezpieczeniu wierzycieli pozostanie majątek, podlega on podziałowi między akcjonariuszy i komplementariuszy. Zasady podziału majątku może określać statut. Podział majątku nie może nastąpić przed upływem roku od dnia ostatniego ogłoszenia o otwarciu likwidacji i wezwaniu wierzycieli.

Na dzień poprzedzający podział majątku pozostałego po zaspokojeniu lub zabezpieczeniu wierzycieli należy sporządzić sprawozdanie likwidacyjne. Podlega ono zatwierdzeniu przez walne zgromadzenie.

Rozwiązanie spółki następuje po przeprowadzeniu likwidacji z chwilą wykreślenia spółki z Krajowego Rejestru Sądowego (art. 478 K.s.h.). O rozwiązaniu spółki likwidatorzy powinni zawiadomić właściwy urząd skarbowy, przekazując odpis sprawozdania likwidacyjnego, a w razie potrzeby także inne organy i instytucje (por. art. 477 § 3 K.s.h.).

Wnioskodawca wskazał również, że zasady podziału między wspólników majątku pozostałego po zaspokojeniu lub zabezpieczeniu wierzycieli określa art. 474 w związku z art. 150 § 1 K.s.h. Podział między akcjonariuszy majątku pozostałego po zaspokojeniu lub zabezpieczeniu wierzycieli nie może nastąpić przed upływem roku od dnia ostatniego ogłoszenia o otwarciu likwidacji i wezwaniu wierzycieli. Majątek dzieli się między akcjonariuszy w stosunku do dokonanych przez każdego z nich wpłat na kapitał zakładowy. Jeżeli akcje uprzywilejowane korzystają z prawa pierwszeństwa przy podziale majątku, należy przede wszystkim spłacić akcje uprzywilejowane w granicach sum wpłaconych na każdą z nich, a następnie spłacić w ten sam sposób akcje zwykłe; nadwyżka majątku zostanie podzielona na ogólnych zasadach między wszystkie akcje. Statut może określać inne zasady podziału majątku. Dopuszczalne jest rozliczenie się między wspólnikami w zakresie podziału majątku poprzez przekazanie poszczególnych składników majątku wspólnikowi – bez konieczności jego spieniężania.

Wnioskodawca przywołał czynności podlegające opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych, wymienione w art. 1 ust. 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych.

Wnioskodawca podkreślił, że wymieniony katalog czynności cywilnoprawnych, podlegających opodatkowaniu, jest zamknięty. Dlatego wszystkie niewymienione w nim czynności (takie jak np. podział majątku likwidowanej spółki) nie podlegają opodatkowaniu tym podatkiem. Tym samym przekazanie majątku wspólnikowi w związku z likwidacją spółki komandytowo-akcyjnej nie podlega podatkowi od czynności cywilnoprawnych.

W ocenie Wnioskodawcy, w tym przypadku, w związku z podziałem majątku likwidowanej spółki pomiędzy akcjonariuszy i komplementariuszy, nie powstanie obowiązek podatkowy w podatku od czynności cywilnoprawnych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Na wstępie zaznacza się, iż przedmiotem niniejszej interpretacji jest ocena stanowiska Wnioskodawcy tylko w zakresie podatku od czynności cywilnoprawnych. W pozostałym zakresie wniosku, dotyczącym podatku od towarów i usług oraz podatku dochodowego od osób prawnych, zostaną wydane odrębne rozstrzygnięcia.

Przepis art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 09 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (Dz.U. z 2010 r., Nr 101, poz. 649, z późn. zm.) zawiera zamknięty katalog czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem. Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy podatkowi temu podlegają następujące czynności cywilnoprawne:

• umowy sprzedaży oraz zamiany rzeczy i praw majątkowych,
• umowy pożyczki pieniędzy lub rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku,
• umowy darowizny – w części dotyczącej przejęcia przez obdarowanego długów i ciężarów albo zobowiązań darczyńcy,
• umowy dożywocia,
• umowy o dział spadku oraz umowy o zniesienie współwłasności – w części dotyczącej spłat lub dopłat,
• ustanowienie hipoteki,
• ustanowienie odpłatnego użytkowania, w tym nieprawidłowego, oraz odpłatnej służebności,
• umowy depozytu nieprawidłowego,
• umowy spółki.
  
  

Podatkowi od czynności cywilnoprawnych podlegają też zmiany ww. umów, jeżeli powodują one podwyższenie podstawy opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych oraz orzeczenia sądów, w tym również polubownych, oraz ugody, jeżeli wywołują one takie same skutki prawne (art. 1 ust. 1 pkt 2 i 3 ww. ustawy).

Szczegółowe określenie zakresu przedmiotowego ma określone konsekwencje. Ustawodawca, wprowadzając w ustawie o podatku od czynności cywilnoprawnych zamknięty katalog czynności podlegających opodatkowaniu, wyłączył od opodatkowania inne podobne, które nie zostały wyraźnie wskazane w przepisie.

Z sytuacji przedstawionej we wniosku wynika, że Wnioskodawca jest spółką z o.o. i akcjonariuszem w spółkach komandytowo-akcyjnych. Planowane jest „wyjście z inwestycji”, które ma nastąpić poprzez likwidację i podział majątków tych spółek pomiędzy ich akcjonariuszy i komplementariuszy.

Jak już wspomniano powyżej, katalog czynności cywilnoprawnych, ujęty w art. 1 ust. 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, ma charakter zamknięty. Zatem czynności cywilnoprawne, które nie zostały w nim wymienione w sposób wyraźny, nie podlegają opodatkowaniu omawianym podatkiem.

W związku z przytoczonymi powyżej przepisami należy stwierdzić, że przekazanie Wnioskodawcy części majątku danej spółki komandytowo-akcyjnej, w której Wnioskodawca jest akcjonariuszem, w związku z likwidacją tej spółki i podziałem jej majątku, nie zostało wymienione w ustawowym katalogu czynności określonych w art. 1 ust. 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych jako podlegające opodatkowaniu tym podatkiem. Tym samym czynność ta nie podlega opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych, bowiem nie mieści się w katalogu czynności ściśle wymienionych we wskazanym przepisie.

W świetle powyższego stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Niniejsza interpretacja stosownie do art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej, który stanowi, że Minister Finansów, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną), została wydana wyłącznie dla Wnioskodawcy.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.