Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPB2/436-278/13-2/WS
z 22 października 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 18 lipca 2013 r. (data wpływu 22 lipca 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od spadków i darowizn w zakresie obowiązku podatkowego w odniesieniu do pytania nr 1 – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 22 lipca 2013 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od spadków i darowizn w zakresie obowiązku podatkowego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

W związku z nieposiadaniem przez małżonkę Wnioskodawcy konta walutowego USD, teściowa Wnioskodawcy, obywatelka i jednocześnie matka małżonki oraz szwagierka Wnioskodawcy, obywatelka i jednocześnie siostra żony wykonały przelewy na prywatne konto walutowe USD Wnioskodawcy do banku na terytorium Polski. Teściowa oraz szwagierka wykonały po jednym przelewie walutowym każda.

Kwoty, które przelały na konto walutowe Wnioskodawcy były i są przeznaczone w całości dla małżonki. Niestety wykonując przelewy w systemie bankowym w pole „opis transakcji” nie wprowadziły jasnej informacji dotyczącej dla kogo i w związku z czym są te przelewy. Dodatkowo w polu „opis transakcji” bankowej na koncie Wnioskodawcy są niejasne informacje wprowadzone prawdopodobnie przez pracowników banków lub co bardziej prawdopodobne wygenerowane automatycznie poprzez system międzybankowy związany z przelewami walutowymi międzynarodowymi.

Teściowa Wnioskodawcy oraz szwagierka, w dniu wykonania przelewów sporządziły pisemne akty darowizn na rzecz małżonki Zainteresowanego. Żona Wnioskodawcy jest w posiadaniu tych aktów darowizn w oryginale. Kwoty przelane na prywatne konto walutowe Zainteresowanego nie są darowiznami dla Wnioskodawcy, lecz jak wynika z aktów darowizn należą w całości i tylko do małżonki Wnioskodawcy.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

1. Czy pomimo posiadania przez małżonkę Wnioskodawcy aktów darowizn, z których wynika że obradowaną jest tylko i wyłącznie małżonka Zainteresowanego, to Wnioskodawca jako osoba na konto której wpłynęły środki walutowe USD jest zobowiązany i obarczony obciążeniem podatkowym od spadków i darowizn?
2. Czy pomimo przelania przez teściową i szwagierkę środków walutowych na prywatne konto walutowe USD Wnioskodawcy, wszelkie obciążenia podatkowe związane z darowanymi małżonce kwotami potwierdzonymi przez akty darowizn nie powinny zostać zdjęte z osoby Wnioskodawcy i przeniesione w całości na małżonkę, z podatkiem od spadków i darowizn właściwym dla stopnia pokrewieństwa pomiędzy małżonką Wnioskodawcy a jej matką oraz małżonką Wnioskodawcy a jej siostrą?
   
   

Tut. Organ informuje, iż przedmiotem niniejszej interpretacji jest odpowiedź na pytanie nr 1. Natomiast w zakresie pytania nr 2 w dniu 22 października 2013 r. wydane zostało postanowienie o odmowie wszczęcia postępowania nr ILPB2/436-278/13-3/WS.

Zdaniem Wnioskodawcy, kwoty w walucie USD przelane na prywatne konto walutowe do Banku na terytorium Polski nie są darowiznami dla Zainteresowanego, lecz jak wynika z aktów darowizn są darowiznami dla małżonki i należą w całości tylko do niej. Fakt wykorzystania konta walutowego Wnioskodawcy dla kwot przelewów walutowych które zgodnie z prawdą i sporządzonymi aktami darowizn są w całości własnością małżonki nie powinien w tym przypadku obciążać osoby Wnioskodawcy podatkiem od spadków i darowizn. Zainteresowany uważa, że wszelkie obciążenia podatkowe związane z przytoczonym stanem faktycznym powinny obciążać małżonkę Wnioskodawcy jako jedyną obdarowaną.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

W myśl art. 1 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (t. j. Dz. U. z 2009 r. Nr 93, poz. 768 ze zm.), podatkowi od spadków i darowizn podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, tytułem m.in. darowizny.

Stosownie do art. 5 ustawy o podatku od spadków i darowizn, obowiązek podatkowy ciąży na nabywcy własności rzeczy i praw majątkowych. Natomiast w myśl art. 6 ust. 1 pkt 4 tej ustawy, przy nabyciu w drodze darowizny powstaje on z chwilą złożenia przez darczyńcę oświadczenia w formie aktu notarialnego, a w razie zawarcia umowy bez zachowania przewidzianej formy - z chwilą spełnienia przyrzeczonego świadczenia; jeżeli ze względu na przedmiot darowizny przepisy wymagają szczególnej formy dla oświadczeń obu stron, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą złożenia takich oświadczeń.

Przepisy ustawy o podatku od spadków i darowizn nie definiują pojęcia „darowizna”, a zatem należy odwołać się do odpowiednich przepisów Kodeksu cywilnego.

Na podstawie art. 888 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.) przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swojego majątku.

Z powyżej zacytowanego przepisu wynika, że podstawową cechą umowy darowizny jest bezpłatne świadczenie darczyńcy na rzecz obdarowanego kosztem jego majątku, które może polegać zarówno na przesunięciach do majątku obdarowanego określonych przedmiotów majątkowych, jak i na innych postaciach dyspozycji majątkowych darczyńcy prowadzących do zmniejszenia jego majątku, a po stronie majątku obdarowanego do zwiększenia aktywów lub zmniejszenia pasywów.

Zatem, daną czynność można uznać za darowiznę, jeżeli posiada cechy darowizny, tzn. gdy zostanie złożone oświadczenie darczyńcy o przekazaniu darowizny oraz oświadczenie obdarowanego o jej przyjęciu, a ponadto czynność ta musi polegać na nieodpłatnym świadczeniu darczyńcy (kosztem jego majątku) na rzecz obdarowanego, pod warunkiem, że czynność ta nie została wymieniona w treści art. 889 Kodeksu cywilnego.

Z treści wniosku wynika, że w związku z nieposiadaniem przez małżonkę Wnioskodawcy konta walutowego USD, teściowa Wnioskodawcy, obywatelka (…) i jednocześnie matka małżonki oraz szwagierka, obywatelka i jednocześnie siostra żony Zainteresowanego wykonały przelewy na prywatne konto walutowe USD Wnioskodawcy do Banku na terytorium Polski. Teściowa oraz szwagierka wykonały po jednym przelewie walutowym każda.

Kwoty, które przelały na konto walutowe Wnioskodawcy były i są przeznaczone w całości dla małżonki. Teściowa Wnioskodawcy oraz szwagierka w dniu wykonania przelewów sporządziły pisemne akty darowizn na rzecz małżonki Zainteresowanego. Żona Wnioskodawcy jest w posiadaniu tych aktów darowizn w oryginale. Kwoty przelane na prywatne konto walutowe Zainteresowanego nie są darowiznami dla Wnioskodawcy, lecz jak wynika z aktów darowizn należą w całości i tylko do małżonki Wnioskodawcy.

Wobec powyższego wskazać należy, iż skoro kwoty przelane na prywatne konto walutowe Zainteresowanego nie są darowiznami dla Wnioskodawcy, lecz jak wynika z aktów darowizn należą w całości i tylko do małżonki, to na Wnioskodawcy nie ciąży z tego tytułu obowiązek zapłaty podatku od spadków i darowizn.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.