INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani, przedstawione we wniosku z dnia 20 stycznia 2012 r. (data wpływu 24 stycznia 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązku podatkowego w Polsce - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 24 stycznia 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązku podatkowego w Polsce.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawczyni, osoba fizyczna i obywatelka Polski, podpisała umowę o pracę (dalej "Umowa") z pracodawcą niemieckim będącym organizacją pozarządową zajmującą się niesieniem pomocy humanitarnej i rozwojowej w krajach rozwijających się i objętych konfliktem. Na podstawie podpisanej Umowy (a także następujących po niej kolejnych umów o pracę, jak i umów o dzieło podpisanych z tym samym pracodawcą) miejscem pracy Wnioskodawczyni począwszy od kwietnia 2010 r. jest Afganistan. Wnioskodawczyni, w okresie ponad roku przed podpisaniem Umowy, także mieszkała i pracowała w Afganistanie - od lutego 2009 r. do marca 2010 r. pracowała w Afganistanie na podstawie umowy o pracę z innym pracodawcą.

Wnioskodawczyni w Afganistanie wynajmuje mieszkanie i ponosi koszty wynajmu oraz koszty eksploatacyjne. W ciągu ostatnich 3 lat poza Afganistanem spędzała średnio około 90 dni rocznie, z czego w 2011 r. w Polsce spędziła tylko 58 dni. W przypadku zakończenia świadczenia pracy na rzecz obecnego pracodawcy, Wnioskodawczyni nie zamierza wracać do Polski - Jej zamiarem jest dalsza praca w Afganistanie bądź w innym kraju rozwijającym się (ale nie w Polsce).

W Polsce Wnioskodawczyni nie osiąga żadnych przychodów na podstawie umowy o pracę bądź na podstawie jakiejkolwiek innej umowy cywilnoprawnej, nie prowadzi również działalności gospodarczej. Nie zamierza również osiągać przychodów z powyższych źródeł w przyszłości.

Wnioskodawczyni nie posiada w Polsce żadnych nieruchomości ani zaciągniętych kredytów. W Polsce posiada konta bankowe. W przyszłości nie wyklucza ulokowania w Polsce posiadanych oszczędności na lokacie lub w nieruchomościach.

Obecnie Wnioskodawczyni nie jest objęta obowiązkowym ubezpieczeniem w ZUS w Polsce, podlega natomiast międzynarodowemu ubezpieczeniu medycznemu u zagranicznego ubezpieczyciela. Z tytułu zakończonych obecnie studiów doktoranckich do września 2011 r. była objęta ubezpieczeniem zdrowotnym w Polsce (z powodu przeoczenia składki na ubezpieczenie zdrowotne odprowadzane były przez uczelnię do grudnia 2011 r.).

W Afganistanie zamieszkują przyjaciele i znajomi Wnioskodawczyni, a także Jej współpracownicy. Wnioskodawczyni nie posiada w Polsce partnera życiowego ani dzieci, nie prowadzi też w Polsce działalności społecznej, kulturalnej, politycznej, ani nie przynależy w Polsce do żadnych organizacji.

W Polsce zamierza przebywać ewentualnie w czasie urlopów - w celu spędzenia wakacji, z którymi łączy się możliwość odwiedzenia rodziny.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Czy w 2011 r. Wnioskodawczyni nie podlegała w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu oraz czy w latach następnych:

1. w wyżej opisanym stanie faktycznym,
2. w wyżej opisanym stanie faktycznym zmodyfikowanym o założenie w Polsce lokaty bądź inwestycję w nieruchomości,
3. w wyżej opisanym stanie faktycznym zmodyfikowanym o założenie w Polsce lokaty bądź inwestycję w nieruchomości oraz przystąpienie na czas krótkich pobytów w Polsce do dobrowolnego ubezpieczenia zdrowotnego w ZUS w Polsce

• nie będzie podlegała w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu...

Zdaniem Wnioskodawczyni w roku 2011 oraz w latach następnych (przy założeniu, iż przedstawiony stan faktyczny nie ulegnie zmianie lub zmieni się jedynie w zakresie założenia lokaty, zainwestowania w nieruchomości w Polsce lub przystąpienia na czas krótkich pobytów w Polsce do dobrowolnego ubezpieczenia zdrowotnego w ZUS w Polsce) nie podlegała ani też nie będzie podlegała w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu, o którym mowa w art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Powyższe wynika z faktu, iż:

• w roku 2011 oraz w latach kolejnych nie przebywała ani nie zamierza przebywać w Polsce przez okres dłuższy niż kilkadziesiąt dni w roku,
• w roku 2011 oraz w latach kolejnych utrzymywała i zamierza nadal utrzymywać miejsce zamieszkania stanowiące Jej ośrodek interesów życiowych i gospodarczych poza Polską.

Na podstawie art. 3 ust. 1 ustawy PIT obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy) podlegają w Polsce osoby fizyczne, jeśli mają miejsce zamieszkania na terytorium Polski - rezydenci. Natomiast na podstawie art. 3 ust. 2a ustawy PIT, osoby fizyczne nie posiadające na terytorium Polski miejsca zamieszkania, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów (przychodów) osiąganych na terytorium Polski (ograniczony obowiązek podatkowy - nierezydenci).

W związku z powyższym w celu określenia zakresu i sposobu opodatkowania w Polsce, kluczowym jest zdefiniowanie miejsca zamieszkania osoby fizycznej. W przypadku bowiem braku miejsca zamieszkania w Polsce, uznać należy, że osoba fizyczna nie podlega nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce.

Ustawa PIT w art. 3 ust. 1a wprowadza dwie przesłanki, w oparciu o które należy ustalić miejsce zamieszkania osoby fizycznej. Dana osoba posiada miejsce zamieszkania na terytorium Polski jeżeli:

• jej pobyt w Polsce będzie trwał dłużej niż 183 dni w roku podatkowym,
• w Polsce położone jest centrum jej interesów życiowych osobistych lub gospodarczych - tzw. ośrodek interesów życiowych.

Wskazane powyżej przepisy regulują opodatkowanie podatkiem dochodowym od osób fizycznych bez względu na obywatelstwo, miejsce stałego pobytu, itd.

Przepisy te stosuje się ponadto z uwzględnieniem umów w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu, których stroną jest Polska. Polska nie zawarła jednak umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania z Afganistanem.

W opinii Wnioskodawczyni obydwie wskazane powyżej przesłanki określające miejsce zamieszkania, tj. długość pobytu na terenie Polski, jak również kryterium tzw. ośrodka interesów życiowych wskazują, iż powinna być uznana w Polsce za nierezydenta, a więc nie powinna podlegać nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce. Co do kryterium długości pobytu w Polsce, począwszy od 2009 r. Wnioskodawczyni spędza w Polsce mniej niż 183 dni w roku podatkowym (w roku 2011 w Polsce spędziła jedynie 58 dni), co wynika głównie z faktu, że na stałe pracuje poza Polską i łączy swoją przyszłość zawodową, jak i osobistą z innym niż Polska krajem.

Zdaniem Wnioskodawczyni celem określenia zaś miejsca ośrodka interesów życiowych osoby fizycznej należy zbadać, z którymi krajami jej osobiste i ekonomiczne powiązania są najściślejsze. Należy więc wziąć pod uwagę stosunki towarzyskie i rodzinne, zatrudnienie, działalność polityczną, kulturalną i wszelką inną, miejsce działalności gospodarczej i miejsce, z którego zarządza własnym mieniem.

Z analizy podejmowanych dotychczas przez Wnioskodawczynię działań, jak i Jej planów na przyszłość wynika, że centrum Jej interesów życiowych znajduje się poza Polską. Powyższe znajduje potwierdzenie w oparciu o analizę przesłanek o charakterze gospodarczym, osobistym, jak również pozostałych przesłanek mających zastosowanie we wskazanym stanie faktycznym.

a) Przesłanki o charakterze gospodarczym

Podstawową przesłankę w zakresie określenia ośrodka interesów życiowych Wnioskodawczyni są przyczyny, dla których wyjechała i postanowiła podjąć pracę poza granicami Polski - w kraju rozwijającym się i objętym konfliktem. Wnioskodawczyni stwierdza, iż zarówno Jej wykształcenie, cechy osobowości, jak również doświadczenie zawodowe wskazują na konsekwentnie przez Nią realizowane dążenie do pracy w charakterze osoby niosącej pomoc potrzebującym w krajach rozwijających się lub objętych konfliktem. W świetle powyższego w sposób oczywisty Wnioskodawczyni nie wiąże swojej przyszłości z Polską, gdyż nie miałaby możliwości rozwoju wybranej przez siebie kariery i stylu życia.

Fakt związania przez Wnioskodawczynię swojej przyszłości z pracą w krajach rozwijających się potwierdza w pierwszej kolejności fakt, iż począwszy od lutego 2009 r., a od roku 2010 na podstawie umów o pracę z niemieckim pracodawcą, wykonuje pracę w Afganistanie. Wcześniej natomiast, jeszcze podczas studiów, przez siedem miesięcy wykonywała pracę wolontariacką w K.. W chwili obecnej Wnioskodawczyni nie ma zamiaru powrócić do Polski po zakończeniu trwającego kontraktu, lecz zamierza go przedłużyć na dalszy okres. Ewentualnie, jeśli rozwój sytuacji w Afganistanie uniemożliwi dalszą pracę w tym kraju, zamierza podjąć zatrudnienie jako pracownik pomocy humanitarnej w innym, potrzebującym takiego wsparcia kraju rozwijającym się.

Z powyższego - według Wnioskodawczyni - wynika Jej zamiar dalszego powiązania swojej przyszłości z krajem innym niż Polska. W Polsce nie osiąga żadnych przychodów na podstawie umowy o pracę bądź na podstawie jakiejkolwiek umowy cywilnoprawnej, nie prowadzi również działalności gospodarczej. Nie zamierza również osiągać przychodów z powyższych źródeł w przyszłości.

Wnioskodawczyni posiada obecnie w Polsce konta bankowe, a w przyszłości nie wyklucza ulokowania w Polsce posiadanych oszczędności na lokacie lub w nieruchomościach. Fakt ten jednak nie powinien stanowić przesłanki na rzecz istnienia centrum Jej interesów gospodarczych w Polsce z uwagi na fakt, że utrzymywanie w Polsce konta - a w przyszłości może także lokaty lub nieruchomości - podyktowane będzie wyłącznie względami praktycznymi (bezpieczny internetowy dostęp do konta, możliwość zarządzania lokatami/nieruchomościami przez Jej siostrę), względami inwestycyjnymi (odsetki z lokat) oraz względami bezpieczeństwa (niestabilny system finansowy w Afganistanie). Szczególnie istotne jest w tym zakresie również ograniczenie kulturowe i obyczajowe, skutkujące problemami w zakresie lokowania inwestycji w krajach islamskich z uwagi na brak, co do zasady, możliwości uzyskania odsetek z takich lokat pieniężnych.

b) Przesłanki o charakterze osobistym

Wnioskodawczyni jest samodzielną, niezależną od rodziców osobą, zaś Jej obecne centrum towarzyskie znajduje się w Afganistanie. W Afganistanie posiada przyjaciół, znajomych i współpracowników poznanych w ciągu kilku ostatnich lat i z tymi osobami spędza większość wolnego czasu w roku. Z powyższego względu nie posiada w Polsce silnych więzów towarzyskich. Od kilku lat przebywa poza Polską i Jej kontakty z rodziną ograniczone są do okazjonalnych spotkań. Z uwagi na fakt, że prowadzi odrębne od rodziców gospodarstwo domowe, nie pozostaje z rodziną w ścisłych kontaktach (ograniczają się one jedynie do sporadycznych odwiedzin urlopowych).

c) Inne przesłanki

Dodatkowymi argumentami w zakresie określenia ośrodka Jej interesów życiowych poza Polską jest fakt, iż obecnie nie korzysta z ubezpieczenia społecznego polskiego Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, zaś w zakresie ubezpieczenia zdrowotnego zawarła umowę poza Polską, z ubezpieczycielem zagranicznym.

Potwierdzeniem – według Wnioskodawczyni - zamiaru utrzymywania przez Nią ośrodka interesów życiowych poza Polską jest także fakt posiadania numeru identyfikacji podatkowej w Afganistanie.

Powyższe tezy – jak wskazuje Wnioskodawczyni – znajdują potwierdzenie w stanowisku organów podatkowych (interpretacje: IPPB2/415-430/08-2/SP z dnia 6 czerwca 2008 r., IPPB4/415-80/11-2/MP z dnia 12 kwietnia 2011 r.) i sądów administracyjnych (wyrok NSA z dnia 25 września 2009 r. sygn. akt II FSK 605/08).

Reasumując, zdaniem Wnioskodawczyni, mając na uwadze, iż w 2011 r. okres Jej przebywania w Polsce był krótszy niż 183 dni oraz stan ten będzie utrzymywany w latach kolejnych oraz w świetle przedstawionych przesłanek o charakterze gospodarczym, osobistym oraz pozostałych występujących w sprawie, nie ulega wątpliwości, iż w roku 2011 oraz w latach kolejnych (przy założeniu, że wskazany stan faktyczny nie ulegnie zmianie lub zmieni się jedynie w zakresie założenia lokaty, zainwestowania w nieruchomości w Polsce lub przystąpienia na czas krótkich pobytów w Polsce do dobrowolnego ubezpieczenia zdrowotnego w ZUS w Polsce) utrzymywała i nadal zamierza utrzymywać miejsce zamieszkania i ośrodek interesów osobistych i gospodarczych poza Polską.

Wnioskodawczyni uważa, iż w roku 2011 nie podlegała oraz w latach kolejnych nie będzie podlegała w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

W myśl art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 ze zm.) osoby fizyczne jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

Zgodnie z art. 3 ust. 1a ww. ustawy za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:

1. posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) lub
2. przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym.

Na podstawie art. 3 ust. 2a ww. ustawy osoby fizyczne, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej miejsca zamieszkania, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów (przychodów) osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (ograniczony obowiązek podatkowy).

Przepisy art. 3 ust. 1, 1a, 2a i 2b stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska (art. 4a ww. ustawy).

Polska nie zawarła z Afganistanem umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, zatem w przedmiotowej sprawie ustalenia czy Wnioskodawczyni podlega w Polsce ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu należy dokonać na podstawie przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Przepis art. 3 ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazuje na dwa warunki, od spełnienia których uzależnia się kwalifikację danej osoby jako mającej miejsce zamieszkania w Polsce. Powyższe przesłanki są rozdzielone spójnikiem "lub", co jest równoznaczne z tym, że wystarczy spełnienie którejkolwiek z nich, aby uznać, że osoba posiada miejsce zamieszkania w Polsce, a co za tym idzie - podlega w kraju nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu, czyli opodatkowaniu od wszystkich osiąganych dochodów.

Jako pierwszy warunek pozwalający na uznanie osoby za mającą miejsce zamieszkania na terytorium RP przepis wskazuje posiadanie centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych). Przesłanka ta została skonstruowana w bardzo szeroki sposób, jeśli chodzi o zakreśloną grupę osób, które na potrzeby podatku dochodowego od osób fizycznych posiadają w Polsce ośrodek interesów życiowych. Wynikać może to z użycia w powołanym powyżej przepisie spójnika "lub" w sformułowaniu "centrum interesów osobistych lub gospodarczych" dla doprecyzowania kiedy uznaje się daną osobę za mającą miejsce zamieszkania na terytorium RP. Tym samym określona osoba, która ma ścisłe powiązania biznesowe czy też gospodarcze w Polsce, a całą rodzinę i znajomych w innym państwie, może w takiej sytuacji podlegać opodatkowaniu w Polsce od całości swoich dochodów.

Za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej uważa się również osobę fizyczną, która przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym. W świetle art. 3 ust. 1a analizowany warunek stanowi samodzielną podstawę do uznawania określonej kategorii osób za rezydentów, niezależną od omówionego powyżej posiadania na terytorium RP centrum interesów życiowych.

Ustalenie miejsca zamieszkania podatnika decyduje o zakresie ciążącego na nim obowiązku podatkowego. Inaczej mówiąc, od miejsca zamieszkania zależy czy podatnik podlega nieograniczonemu, czy ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce. Nieograniczonym obowiązkiem podatkowym objęci są podatnicy, którzy w Polsce mają miejsce zamieszkania. Podlegają oni obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów. Natomiast jeśli podatnik będzie miał miejsce zamieszkania za granicą, to w Polsce będzie płacił podatek tylko od dochodów (przychodów) uzyskanych w danym roku podatkowym w Polsce (ograniczony obowiązek podatkowy).

W sytuacji przedstawionej we wniosku Wnioskodawczyni – obywatelka Polski, począwszy od kwietnia 2010 r. wykonuje pracę w Afganistanie na podstawie umów zawieranych z pracodawcą niemieckim będącym organizacją pozarządową zajmującą się niesieniem pomocy humanitarnej i rozwojowej w krajach rozwijających się i objętych konfliktem. Wnioskodawczyni, w okresie ponad roku przed podpisaniem umowy z ww. pracodawcą, także mieszkała i pracowała w Afganistanie - od lutego 2009 r. do marca 2010 r. pracowała tam na podstawie umowy o pracę z innym pracodawcą.

Wnioskodawczyni w Afganistanie wynajmuje mieszkanie i ponosi koszty wynajmu oraz koszty eksploatacyjne. W ciągu ostatnich 3 lat poza Afganistanem spędzała średnio około 90 dni rocznie, z czego w 2011 r. w Polsce spędziła tylko 58 dni. W przypadku zakończenia świadczenia pracy na rzecz obecnego pracodawcy, Wnioskodawczyni nie zamierza wracać do Polski - Jej zamiarem jest dalsza praca w Afganistanie bądź w innym kraju rozwijającym się (ale nie w Polsce). W Polsce Wnioskodawczyni nie osiąga żadnych przychodów na podstawie umowy o pracę bądź na podstawie jakiejkolwiek innej umowy cywilnoprawnej, nie prowadzi również działalności gospodarczej. Nie zamierza również osiągać przychodów z powyższych źródeł w przyszłości.

Wnioskodawczyni nie posiada w Polsce żadnych nieruchomości ani zaciągniętych kredytów. W Polsce posiada konta bankowe. W przyszłości nie wyklucza ulokowania w Polsce posiadanych oszczędności na lokacie lub w nieruchomościach.

Obecnie Wnioskodawczyni nie jest objęta obowiązkowym ubezpieczeniem w ZUS w Polsce, podlega natomiast międzynarodowemu ubezpieczeniu medycznemu u zagranicznego ubezpieczyciela. W Afganistanie zamieszkują przyjaciele i znajomi Wnioskodawczyni, a także Jej współpracownicy. Wnioskodawczyni nie posiada w Polsce partnera życiowego ani dzieci, nie prowadzi też w Polsce działalności społecznej, kulturalnej, politycznej, ani nie przynależy w Polsce do żadnych organizacji.

W Polsce zamierza przebywać ewentualnie w czasie urlopów - w celu spędzenia wakacji, z którymi łączy się możliwość odwiedzenia rodziny. Wskazuje również na możliwość przystąpienia na czas krótkich pobytów w Polsce do dobrowolnego ubezpieczenia zdrowotnego w ZUS w Polsce.

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku stan faktyczny i zdarzenie przyszłe oraz powołany wyżej stan prawny stwierdzić należy, iż Wnioskodawczyni w 2011 r., jak i w latach następnych (o ile zmianie nie ulegnie stan faktyczny lub ewentualnie zaistnieją jedynie ww. okoliczności wskazane przez Wnioskodawczynię) podlegała (będzie podlegała) w Polsce ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu tj. tylko od dochodów (przychodów) osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

W przypadku zdarzenia przyszłego interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku, ul. H. Sienkiewicza 84, 15-950 Białystok po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.