INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 04.05.2012 r. (data wpływu 21.05.2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania transakcji za eksport pośredni – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 21.05.2012 r. do tut. Organu wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania transakcji za eksport pośredni.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

R S.A. zajmuje się produkcją kotłów gazowych. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej, dokonuje dostawy towarów na rzecz kontrahenta z państwa członkowskiego (Włochy). Dostawy te są dokumentowane fakturami VAT wystawianymi na rzecz tego podmiotu.

Nabywca z Włoch dokonuje następnie dostawy tych towarów na rzecz podmiotów mających siedziby na terytorium państw trzecich ( Rosja, Ukraina, Chiny, USA). Towary, które są przedmiotem dostawy są transportowane bezpośrednio z R SA do nabywcy z kraju trzeciego na warunkach lncoterms Ex Works (EXW). Zgłoszenie towarów do celnej procedury wywozu jest dokonywane na terytorium Polski przy pomocy agencji celnej przez nabywcę z Włoch, który dokonuje dostawy na rzecz podmiotu z państwa trzeciego. Zgłoszenie jest następnie realizowane we wdrożonym w UE Systemie Kontroli Eksportu (Export Control System, zwanym ECS). R SA otrzymuje każdorazowo kopię dokumentu elektroniczny komunikat IE-599, który jest potwierdzeniem dostarczenia towaru do podmiotu z terytorium państwa trzeciego.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy czynności opisane powyżej polegające na dostawie towarów na rzecz nabywcy z kraju członkowskiego, który jest dostarczany bezpośrednio nabywcy z terytorium państwa trzeciego stanowi export pośredni towarów, o którym mowa w art. 2 pkt 8 ustawy o podatku od towarów i usług...

Zdaniem Wnioskodawcy

R SA stoi na stanowisku, że dokonywana przez niego dostawa towarów, na gruncie ustawy o VAT stanowi eksport pośredni, o którym mowa w art. 2 pkt 8 lit. b tej ustawy, ponieważ dochodzi do wywozu towarów z terytorium Polski poza terytorium Wspólnoty - towary są transportowane z określonego miejsca na terytorium Polski bezpośrednio na terytorium państwa trzeciego,

• wywóz towarów jest potwierdzony przez urząd celny określony w przepisach celnych,
• wywóz towarów dokonywany jest w wykonaniu czynności określonej w art. 7 ust. 1 ustawy - wywóz towarów z terytorium Polski poza terytorium Wspólnoty będzie konsekwencją dostawy towarów, tj. czynności określonej w art. 7 ust. 1 ustawy,
• wywóz towarów dokonywany jest przez dostawcę towaru lub na jego rzecz, czego potwierdzeniem są dokumenty celne potwierdzające wywóz, na których dostawca wskazany jest jako eksporter.
  
  

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

W myśl postanowień zawartych w art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054) zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.
   
   

Z treści przepisu art. 7 ust. 1 powołanej ustawy wynika, że dostawą towarów jest przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Eksportem towarów - w świetle art. 2 pkt 8 ustawy – jest potwierdzony przez urząd celny określony w przepisach celnych wywóz towarów z terytorium kraju poza terytorium Unii Europejskiej w wykonaniu czynności określonych w art. 7, jeżeli wywóz jest dokonany przez:

1. dostawcę lub na jego rzecz, lub
2. nabywcę mającego siedzibę poza terytorium kraju, lub na jego rzecz, z wyłączeniem towarów wywożonych przez samego nabywcę dla celów wyposażenia lub zaopatrzenia statków rekreacyjnych oraz turystycznych statków powietrznych lub innych środków transportu służących do celów prywatnych.
   
   

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca jako polski podatnik dokonał sprzedaży towarów na rzecz kontrahenta z Włoch, które dokumentowane są fakturami VAT wystawianymi na rzecz tego podmiotu. Następnie włoski kontrahent dokonuje dostawy tych towarów na rzecz podmiotów mających siedziby na terytorium państw trzecich (Rosja, Ukraina, Chiny, USA). Przedmiotowe towary są transportowane bezpośrednio od Wnioksodawcy do nabywcy z kraju trzeciego na warunkach lncoterms Ex Works (EXW).

Jak wskazuje Wnioskodawca, zgłoszenie towarów do procedury celnej wywozu jest dokonywane na terytorium Polski przy pomocy agencji celnej przez nabywcę z Włoch, który dokonuje dostawy na rzecz podmiotu z państwa trzeciego, a zgłoszenie to jest następnie realizowane we wdrożonym w UE Systemie Kontroli Eksportu (system ECS). Wnioskodawca otrzymuje każdorazowo kopię dokumentu elektronicznego, tj. komunikat IE-599, który jest potwierdzeniem dostarczenia towaru do podmiotu z terytorium państwa trzeciego.

W związku z powyższym, Wnioskodawca powziął wątpliwość, czy czynności polegające na dostawie towarów na rzecz nabywcy z kraju członkowskiego, który jest dostarczany bezpośrednio nabywcy z terytorium państwa trzeciego stanowi export pośredni towarów, o którym mowa w art. 2 pkt 8 ustawy o podatku od towarów i usług.

Ustawodawca definiując pojęcie eksportu towarów dokonał rozróżnienia sytuacji, gdy towar będący przedmiotem wywozu jest wywożony przez dostawcę lub na jego rzecz i na niego są wystawiane dokumenty eksportowe – eksport bezpośredni, od sytuacji, gdy towar będący przedmiotem wywozu jest wywożony przez nabywcę mającego siedzibę poza terytorium kraju, lub na jego rzecz i na niego są wystawiane dokumenty eksportowe – eksport pośredni.

Z powyższego wynika, że aby doszło do eksportu pośredniego muszą być spełnione następujące warunki:

• przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel,
• potwierdzony przez urząd celny wywóz towarów poza terytorium Wspólnoty,
• wywóz towarów następuje przez nabywcę mającego siedzibę poza terytorium kraju, lub na jego rzecz (z pewnymi wyjątkami niemającymi zastosowania w przedmiotowej sprawie).
  
  

W stanie faktycznym wskazano, że na zgłoszenia celnego dokonuje nie Wnioskodawca, lecz jego nabywca, mający siedzibę poza terytorium kraju, tzn. włoski kontrahent. Tak więc, należy uznać, że wywóz towarów dokonywany jest przez nabywcę. Towary będące przedmiotem dostawy są wysyłane poza terytorium Unii Europejskiej, tj. do Rosji, Ukrainy, Chin czy USA.

Biorąc pod uwagę powyższe należy uznać, że w przedmiotowej sprawie zostały spełnione wszystkie z przesłanek ustawowych, aby opisaną transakcję uznać za eksport pośredni w rozumieniu art. 2 pkt 8 lit. b ustawy. Wnioskodawca sprzedaje towary swojemu włoskiemu nabywcy, który dokonuje wywozu przedmiotowych wyrobów z terytorium Polski poza terytorium Unii Europejskiej a potwierdzeniem danej transakcji jest dokument IE-599, który Wnioskodawca otrzymuje jako kopię.W związku z powyższym należy stwierdzić, iż w przedmiotowej sytuacji mamy do czynienia z eksportem pośrednim.

Wobec powyższego stanowisko przedstawione przez Wnioskodawcę należało uznać za prawidłowe.

W zakresie pytania drugiego postawionego przez Wnioskodawcę w zaistniałym stanie faktycznym zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr z 2012 r. poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.