ZMIANA INTERPRETACJI INDYWIDUALNEJ

Na podstawie art. 14e § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60, z późn. zm.), Minister Finansów, w związku ze stwierdzeniem nieprawidłowości interpretacji indywidualnej z dnia 22 listopada 2010 r., Nr IPPB2/415-766/10-2/MK, wydanej w imieniu Ministra Finansów przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie, zmienia z urzędu wyżej wymienioną interpretację stwierdzając, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku złożonym w dniu 7 września 2010 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika w związku z finansowaniem kosztów indywidualnych i ogólnych związanych z udziałem w spotkaniach związkowych członków organizacji związków zawodowych będących jednocześnie pracownikami Wnioskodawcy i kolektorami fizycznymi zatrudnionymi na warunkach umowy zlecenia, jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

Dnia 22 listopada 2010 r. Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając – na podstawie § 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) – w imieniu Ministra Finansów, wydał interpretację indywidualną dotyczącą podatku dochodowego od osób fizycznych. Interpretacja wydana została na ww. wniosek złożony w dniu 7 września 2010 r., w którym przedstawiono następujący stan faktyczny.

Spółka z o.o. (Spółka) prowadzi swoją działalność przy pomocy m.in. osób fizycznych, z którymi ma zawarte umowy zlecenia (kolektorzy fizyczni) oraz osób, które świadczą na rzecz Spółki pracę w oparciu o stosunek pracy. Spółka kwalifikuje przychody uzyskiwane przez kolektorów fizycznych do źródeł przychodów z działalności wykonywanej osobiście, przewidzianej w art. 13 pkt 8 lit. a updof. Na podstawie art. 41 updof Spółka – jako płatnik – oblicza, pobiera i wpłaca na konto urzędu skarbowego zaliczki na podatek dochodowy od wypłacanego kolektorom fizycznym wynagrodzenia.

W Spółce działa kilka organizacji związkowych reprezentujących interesy pracowników, emerytów, a także kolektorów fizycznych. Organizacje związkowe funkcjonują w oparciu o przepisy ustawy z dnia 23 maja 1991 r. o związkach zawodowych (Dz.U. z 2001 r. Nr 79, poz. 854, z późn. zm.). Relacje pomiędzy Spółką a organizacjami związkowymi uregulowane zostały w Zakładowym Układzie Zbiorowym Pracy (zwany dalej „ZUZP”) zawartym pomiędzy tymi stronami na mocy przepisów Działu Jedenastego ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeks pracy (Dz.U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94, z późn. zm., zwana dalej „Kp”). W ZUZP nałożone zostało na Spółkę m.in. następujące zobowiązanie:

„ § 59. 1. Zarząd zobowiązuje się do pokrycia przez Spółkę m.in. kosztów przejazdów i pobytu członków organizacji związkowych, wypełniających zadania statutowe.

2. Koszty przejazdów i pobytu działaczy oddziałowych wg ustalonego preliminarza obciążają Centralę”.

Postanowieniami ZUZP objęci są – obok pracowników – również kolektorzy fizyczni. Możliwość rozszerzenia stosowania ZUZP do osób świadczących pracę na innej podstawie niż stosunek pracy wynika wprost z art. 239 § 2 Kp. Spółka ustala rokrocznie kwotę, jaką przeznacza na pokrywanie kosztów funkcjonowania działających u niej organizacji związkowych (tzw. preliminarz). Z kwoty określonej w preliminarzu Spółka dokonuje płatności za zakup towarów i usług, z których faktycznie korzystają organizacje związkowe w ten sposób, że z pieniędzy tych pokrywane są m.in. koszty udziału w spotkaniach związkowych członków tych organizacji będących kolektorami fizycznymi albo pracownikami Spółki.

Zdarza się, że członkowie organizacji związkowych będący pracownikami albo kolektorami fizycznymi uczestniczą w spotkaniach związkowych, mających na celu realizację celów statutowych tych organizacji. Z uczestnictwem w tych spotkaniach wiążą się pewne koszty, które można podzielić na tzw. koszty indywidualne udziału członka związku zawodowego w spotkaniu oraz tzw. koszty ogólne organizacji spotkań związkowych. Do kosztów indywidualnych zaliczyć można m.in. koszty podróży (dojazdu), wyżywienia, noclegu, ewentualnie diety przyznanej członkowi organizacji. Z kolei, za przykład kosztów ogólnych mogą posłużyć wydatki na wynajem sali, catering i inne tego typu koszty, których nie sposób przypisać do konkretnego uczestnika spotkania związkowego.

Należy podkreślić, że Spółka nie dolicza do przychodów pracowników wartości kosztów indywidualnych oraz kosztów ogólnych. Spółka uzyskała potwierdzenie prawidłowości stosowanej praktyki w tym zakresie w wydanej jej interpretacji indywidualnej z dnia 30 czerwca 2010 r. Nr IPPB2/415-282/10-2/MK.

W związku z powyższym Wnioskodawca zadał następujące pytania:

1. Mając na uwadze treść otrzymanej interpretacji indywidualnej z dnia 30 czerwca 2010 r. Nr IPPB2/415-282/10-2/MK, czy pokrywanie przez spółkę kosztów indywidualnych związanych z udziałem w spotkaniach związkowych członków organizacji związkowych będących kolektorami fizycznymi może rodzić po stronie tych członków przychód z działalności wykonywanej osobiście w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, który Spółka jako płatnik powinna uwzględniać przy odprowadzaniu zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych...
2. Mając na uwadze treść otrzymanej interpretacji indywidualnej z dnia 30 czerwca 2010 r. Nr IPPB2/415-282/10-2/MK, czy pokrywanie przez Spółkę kosztów ogólnych związanych z udziałem w spotkaniach związkowych członków organizacji związkowych będących kolektorami fizycznymi może rodzić po stronie tych członków przychód z działalności wykonywanej osobiście w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, który Spółka jako płatnik powinna uwzględniać przy odprowadzaniu zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych...
3. W przypadku udzielenia odpowiedzi przeczącej na pytanie z pkt 1, czy w związku z pokrywaniem przez Spółkę kosztów indywidualnych związanych z udziałem w spotkaniach związkowych członków organizacji związkowych będących kolektorami fizycznymi uzyskują oni ze strony Spółki przychody z tzw. innych źródeł, a na Spółce ciąży obowiązek sporządzenia i przesłania m.in. do kolektora fizycznego informacji PIT-8C z tego tytułu...
4. W przypadku udzielenia odpowiedzi przeczącej na pytanie z pkt 2, czy w związku z pokrywaniem przez Spółkę kosztów ogólnych związanych z udziałem w spotkaniach związkowych członków organizacji związkowych będących kolektorami fizycznymi uzyskują oni ze strony Spółki przychody z tzw. innych źródeł, a na Spółce ciąży obowiązek sporządzenia i przesłania m.in. do kolektora fizycznego informacji PIT-8C z tego tytułu...
5. Mając na uwadze treść udzielonej Spółce interpretacji indywidualnej z dnia 30 czerwca 2010 r. Nr IPPB2/415-282/10-2/MK, czy w związku z pokrywaniem przez Spółkę kosztów indywidualnych związanych z udziałem w spotkaniach związkowych członków organizacji związkowych będących pracownikami uzyskują oni ze strony Spółki przychody z tzw. innych źródeł, a na Spółce ciąży obowiązek sporządzenia i przesłania m.in. do kolektora fizycznego informacji PIT-8C z tego tytułu...
6. Mając na uwadze treść udzielonej Spółce interpretacji indywidualnej z dnia 30 czerwca 2010 r. Nr IPPB2/415-282/10-2/MK, czy w związku z pokrywaniem przez Spółkę kosztów ogólnych związanych z udziałem w spotkaniach związkowych członków organizacji związkowych będących pracownikami uzyskują oni ze strony Spółki przychody z tzw. innych źródeł, a na Spółce ciąży obowiązek sporządzenia i przesłania m.in. do kolektora fizycznego PIT-8C z tego tytułu...

W ocenie Wnioskodawcy:

Ad. 1

W opinii Spółki pokrywanie przez nią kosztów indywidualnych związanych z udziałem w spotkaniach związkowych członków organizacji związkowych będących kolektorami fizycznymi nie rodzi po ich stronie przychodu z tytułu działalności wykonywanej osobiście. Tym samym Spółka – jako płatnik – nie uwzględnia tych wydatków przy obliczaniu zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych. Przemawiają za tym następujące argumenty.

Spółka pokrywa koszty indywidualne, gdyż ciąży na niej w tym zakresie prawny obowiązek. Wynika to stąd, że na mocy art. 240 § 1 pkt 2 Kp, ZUZP określa wzajemne zobowiązania stron tego układu. Spółka przyjęła na siebie obowiązek pokrywania kosztów „przejazdów i pobytu członków organizacji związkowych, wypełniających zadania statutowe”, do których bez wątpienia należą koszty indywidualne wymienione w części wniosku zawierającej opis stanu faktycznego. Realizacja przez Spółkę obowiązku, który ma swoje umocowanie w ustawie i ZUZP nie może prowadzić do powstania przychodu po stronie członków organizacji związkowych.

Można w tym miejscu posłużyć się pewną analogią do omawianej sytuacji, jaka występuje przy pokrywaniu przez pracodawcę kosztów badań lekarskich nad pracownikiem, do których ponoszenia zobowiązany jest pracodawca – art. 229 § 6 Kp. Tak jak nie może być wątpliwości, że pokrycie przez pracodawcę kosztów badań lekarskich określonych w art. 229 § 6 Kp nie kreuje przychodu po stronie pracowników objętych tymi badaniami, tak samo pokrywanie przez Spółkę kosztów indywidualnych związanych z uczestnictwem członków organizacji związkowych będących kolektorami fizycznymi w spotkaniach związkowych (działalność statutowa) nie może rodzić u tych członków przychodu z działalności wykonywanej osobiście. Ponosząc koszty indywidualne Spółka realizuje tylko spoczywający na niej obowiązek wynikający z art. 240 § 1 pkt 2 Kp w zw. z § 59 ZUZP. Koszty indywidualne nie są ponoszone więc na zasadzie dobrowolności przez Spółkę.

Zwrócić także należy uwagę na fakt, iż poniesienie kosztu indywidualnego ma na celu sfinansowanie prowadzonej przez związki zawodowe działalności statutowej. Spółka nie ponosi więc ww. kategorii kosztów w ramach łączącego ją stosunku prawnego z kolektorem fizycznym, lecz w związku z realizacją przez nią zobowiązania określonego z ZUZP względem organizacji związkowej. Także z tej perspektywy nie może być mowy o powstaniu u członka organizacji związkowej przychodu. Członek związku zawodowego nie otrzymuje bowiem świadczenia, które może zostać spożytkowane na jego cele osobiste, a jedynie świadczenie, które wiąże się z wykonywaniem funkcji jaką piastuje w strukturze związku zawodowego.

Stąd też, skoro poniesienie przez Spółkę kosztu indywidualnego nie rodzi powstania przychodu po stronie członka organizacji związkowej będącego kolektorem fizycznym, to automatycznie wydatki te nie wpłyną na wysokość zaliczek pobieranych przez Spółkę od wynagrodzenia wypłacanego takiej osobie.

Dodatkowo należy mieć na uwadze interpretację, jaka została wydana Spółce w dniu 30 czerwca 2010 r. Nr IPPB2/415-282/10-2/MK. Jeżeli bowiem w interpretacji tej Minister potwierdził, że ponoszenie przez Spółkę kosztów indywidualnych związanych z udziałem pracowników będących członkami związków zawodowych w spotkaniach związkowych nie powoduje powstania u nich przychodów ze stosunku pracy, to tym bardziej nie może być mowy o powstaniu przychodu po stronie kolektora fizycznego z tego tytułu. Wynika to stąd, że co do zasady wszelkie świadczenia pracodawcy, z których w jakikolwiek sposób korzysta pracownik zaliczane są na mocy art. 12 ust. 1 updof do przychodów pracownika ze stosunku pracy. Przyjęcie (jak to uczynił Minister Finansów oraz Spółka), że przychód pracowniczy nie powstaje w omawianym przypadku jest równoznaczne z akceptacją stanowiska, zgodnie z którym pracodawca nie spełnia na rzecz pracownika żadnego świadczenia w związku z ponoszeniem kosztów indywidualnych, tym bardziej więc nie może dojść do uzyskania przychodu po stronie kolektora fizycznego w wyniku pokrywania przez Spółkę kosztów indywidualnych jego udziału w spotkaniach.

W świetle poczynionych wyżej uwag za prawidłowe należy w opinii Spółki przyjąć stanowisko, w myśl którego nie powstaje po stronie Spółki obowiązek doliczania do przychodów kolektorów fizycznych wartości poniesionych przez Spółkę kosztów indywidualnych. Ponoszenie tychże kosztów nie wpłynie na wysokość zaliczek odprowadzanych przez Spółkę działającą w charakterze płatnika w stosunku do wypłacanych kolektorom fizycznym kwot.

Ad. 2

W opinii Spółki pokrywanie przez nią kosztów ogólnych, związanych z udziałem w spotkaniach związkowych członków organizacji związkowych będących jednocześnie kolektorami fizycznymi, nie rodzi po ich stronie przychodu z działalności wykonywanej osobiście. Tym samym Spółka – jako płatnik – nie uwzględnia tych wydatków przy obliczaniu zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych. Przemawiają za tym następujące argumenty.

Przede wszystkim będą miały tutaj odpowiednie zastosowanie uwagi poczynione przy prezentacji stanowiska Spółki dotyczącego odpowiedzi na pierwsze pytanie. Wykluczenie możliwości przypisania kolektorowi fizycznemu przychodu z działalności wykonywanej osobiście z tytułu pokrycia kosztów indywidualnych oznacza, że tym bardziej pokrycie kosztów ogólnych nie powinno rodzić dla tych osób przychodu z tego źródła.

Dodatkowo trzeba zauważyć, że omawiana kategoria kosztów charakteryzuje się tym, że nie można ich wartości przyporządkować konkretnemu członkowi organizacji związkowej. Przykładowo, wynajem sali na potrzeby spotkania członków organizacji związkowych przyczynia się do poniesienia przez spółkę kosztu, którego wysokość jest pewną wartością stałą, niezależną od liczby uczestniczących w spotkaniu osób. Dlatego nie można przypisać konkretnej osobie przychodu, a tym samym uwzględnić go przy obliczaniu wysokości zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych.

Ad. 3

W opinii Spółki kolektor fizyczny nie uzyska od niej przychodu z tzw. innych źródeł w związku z pokryciem przez Spółkę kosztów indywidualnych jego udziału w spotkaniu związkowym. Na Spółce nie będzie tym samym spoczywał obowiązek sporządzenia i przekazania m.in. kolektorowi fizycznemu informacji PIT-8C.

Swoje stanowisko Spółka motywuje tym, że faktycznie wszystkie kwoty jakie są wydatkowane przez nią w ramach realizacji § 59 ZUZP-u stanowią finansowe wsparcie związków zawodowych. Spółka ponosi bowiem koszty związane z realizacją zadań statutowych związków zawodowych, które powinny co do zasady obciążać te organizacje.

W celu wykonania przez Spółkę zobowiązania jakie nakłada na nią treść § 59 ZUZP ustalany jest rokrocznie preliminarz środków przyznanych dla każdej organizacji związkowej działającej w Spółce, z których to środków regulowane są wydatki związków zawodowych. Faktycznie więc środkami przewidzianymi w preliminarzu dysponują związki zawodowe, gdyż to one określają cele statutowe, których realizacja jest finansowana ze środków przekazanych przez Spółkę. Oczywiście osiąganie przez związki zawodowe celów statutowych może następować w różnej formie, w omawianej sytuacji chodzi o organizację różnego rodzaju spotkań, w których uczestniczą członkowie tych związków, w tym m.in. kolektorzy fizyczni. Tak więc to związek zawodowy, a nie Spółka decyduje faktycznie o sposobie wydatkowania pieniędzy ujętych w preliminarzu, co jest równoznaczne z tym, że Spółka nie spełnia sama w omawianym przypadku świadczenia na rzecz kolektora fizycznego, a jedynie realizuje wolę związku zawodowego – ostatecznego faktycznego beneficjenta udzielonej pomocy finansowej.

W tym kontekście nie może być mowy o tym, że Spółka dokonuje na rzecz kolektora fizycznego świadczenie, stanowiące dla tego kolektora fizycznego przychód z tzw. innych źródeł. Pokrycie kosztów następuje bowiem w kontekście członkostwa kolektora fizycznego w związku zawodowym i realizacja nałożonych na niego przez związek zawodowy obowiązków. Spółka spełnia więc świadczenie na rzecz związków zawodowych, a nie na rzecz konkretnych kolektorów fizycznych, czego nie zmienia fakt, że formą spełnienia tego świadczenia jest pokrycie kosztów indywidualnych udziału członków organizacji związkowych będących kolektorami fizycznymi w spotkaniach związkowych.

Pamiętać należy, że stronami ZUZP są związki zawodowe oraz Spółka i to one określiły w tym dokumencie swoje wzajemne relacje i zobowiązania (tzw. część obligacyjna ZUZP). Siłą rzeczy wszelkie świadczenia jakie zostają wykonane w celu realizacji części obligacyjnej ZUZP, w tym także jego § 59, odbywają się na linii Spółka – organizacja związkowa, co również potwierdza, że kolektor fizyczny nie uzyskuje od Spółki żadnego świadczenia w omawianej sytuacji.

Mając na uwadze powyższe należy dojść do wniosku, że w przypadku pokrywania przez Spółkę kosztów indywidualnych związanych z udziałem kolektorów fizycznych w spotkaniach związkowych, nie uzyskują oni od Spółki przychodów z tzw. innych źródeł. Na Spółce nie ciąży więc obowiązek sporządzenia i przesłania m.in. do kolektora fizycznego informacji PIT-8C z tego tytułu.

Ad. 4

W opinii Spółki kolektor fizyczny nie uzyska od niej przychodu z tzw. innych źródeł w związku z pokryciem przez Spółkę kosztów ogólnych jego udziału w spotkaniu związkowym. Na spółce nie będzie tym samym spoczywał obowiązek sporządzenia i przekazania m.in. kolektorowi fizycznemu informacji PIT-8C. Przede wszystkim będą tutaj miały odpowiednie zastosowanie uwagi poczynione przy prezentacji stanowiska Spółki dotyczącego odpowiedzi na trzecie pytanie. Wykluczenie możliwości przypisania kolektorowi fizycznemu przychodu z tzw. innych źródeł z tytułu pokrycia kosztów indywidualnych oznacza, że tym bardziej pokrycie kosztów ogólnych nie powinno rodzić dla tych osób powstania tej kategorii przychodu.

Trzeba także zauważyć, że omawiana kategoria kosztów charakteryzuje się tym, że nie można ich wartości przyporządkować konkretnemu członkowi organizacji związkowej. Przykładowo, wynajem sali na potrzeby spotkania członków organizacji związkowych przyczynia się do poniesienia przez Spółkę kosztu, którego wysokość jest pewną wartością stałą, niezależną od liczby uczestniczących w spotkaniu osób. Dlatego nie można przypisać konkretnej osobie przychodu, a tym samym ująć go w informacji PIT-8C.

Ad. 5

W opinii Spółki pracownik nie uzyska od niej przychodu z tzw. innych źródeł w związku z pokryciem przez Spółkę kosztów indywidualnych jego udziału w spotkaniu związkowym. Na Spółce nie będzie tym samym spoczywał obowiązek sporządzenia i przekazania pracownikowi informacji PIT-8C. Przemawiają za tym następujące argumenty.

W wydanej Spółce w dniu 30 czerwca 2010 r. Nr IPPB2/415-282/10-2/MK interpretacji indywidualnej Minister Finansów potwierdził, że pokrywanie przez nią kosztów indywidualnych związanych z udziałem w spotkaniach związkowych członków organizacji związkowych będących jednocześnie pracownikami Spółki nie powoduje powstania po ich stronie przychodu pracowniczego. Przyjęcie takiego stanowiska oznacza automatycznie, że nie może być także mowy o powstaniu po stronie pracownika Spółki przychodu z tzw. innych źródeł. Wynika to stąd, że co do zasady wszelkie świadczenia pracodawcy, z których jakikolwiek sposób korzysta pracownik, są zaliczane na mocy art. 12 ust. 1 updof do przychodów ze stosunku pracy. Dodatkowo będą miały tutaj odpowiednie zastosowanie uwagi poczynione przy prezentacji stanowiska Spółki dotyczącego odpowiedzi na trzecie pytanie.

Ad. 6

W opinii Spółki pracownik nie uzyska od niej przychodu z tzw. innych źródeł w związku z pokryciem przez Spółkę kosztów ogólnych jego udziału w spotkaniu związkowym. Na Spółce nie będzie tym samym spoczywał obowiązek sporządzenia i przekazania pracownikowi informacji PIT-8C.

Przede wszystkim będą miały tutaj odpowiednie zastosowanie uwagi poczynione przy prezentacji stanowiska Spółki dotyczącego odpowiedzi na piąte pytanie. Wykluczenie możliwości przypisania pracownikowi przychodu z tzw. innych źródeł z tytułu pokrycia kosztów indywidualnych oznacza, że tym bardziej pokrycie kosztów ogólnych nie powinno rodzić dla tych osób powstania tej kategorii przychodu.

Trzeba także zauważyć, że omawiana kategoria kosztów charakteryzuje się tym, że nie można ich wartości przyporządkować konkretnemu członkowi organizacji związkowej. Przykładowo wynajem sali na potrzeby spotkania członków organizacji związkowych przyczynia się do poniesienia przez Spółkę kosztu, którego wysokość jest pewną wartością stałą, niezależną od liczby uczestniczących w spotkaniu osób. Dlatego też nie można przypisać konkretnej osobie przychodu, a tym samym ująć go w informacji PIT-8C.

Mając na uwadze powyższe, Spółka wniosła o potwierdzenie prawidłowości swojego stanowiska przedstawionego we wniosku.

Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie, działając w imieniu Ministra Finansów stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznał za prawidłowe i działając na podstawie art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpił od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam, co następuje:

Niezgodne z przepisami ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307, z późn. zm.), zwanej dalej „ustawą”, jest stanowisko, że pokrywanie przez Wnioskodawcę kosztów indywidualnych związanych z udziałem w spotkaniach związkowych członków organizacji związkowych będących:

1. pracownikami Spółki,
2. kolektorami fizycznymi

nie powoduje powstania przychodu, o którym mowa w art. 20 ust. 1 ustawy, podlegającego opodatkowaniu.

Stosownie do postanowień art. 11 ust. 1 ustawy, przychodami, z zastrzeżeniem art. 14–15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Zgodnie z art. 20 ust. 1 ustawy, za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12–14 i 17 oraz przychody nieznajdujące pokrycia w ujawnionych źródłach.

Z kolei, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku (art. 9 ust. 1 ustawy).

Zauważyć należy, iż stosownie do postanowień art. 33 ustawy z dnia 23 maja 1991 r. o związkach zawodowych (Dz.U. z 2001 r. Nr 79, poz. 854, z późn. zm.), pracodawca, na warunkach określonych w umowie, jest obowiązany udostępnić zakładowej organizacji związkowej pomieszczenia i urządzenia techniczne niezbędne do wykonywania działalności związkowej w zakładzie pracy.

Zakładowej organizacji związkowej oraz pracodawcy przysługuje prawo wystąpienia do sądu pracy z roszczeniem wynikającym z niewykonania lub nienależytego wykonania ww. umowy.

Jeżeli warunki udostępniania organizacji związkowej pomieszczeń i urządzeń technicznych określają postanowienia układu zbiorowego pracy, prawo wystąpienia z roszczeniem, o którym mowa wyżej, przysługuje pracodawcy lub każdej z organizacji związkowych, której postanowienia te dotyczą.

Przepisy powyższej ustawy obligują pracodawcę jedynie do udostępnienia organizacji związkowej pomieszczenia oraz urządzeń technicznych, w celu umożliwienia wykonywania w zakładzie pracy działalności związkowej.

Za takie udostępnianie można uznać opisane w stanie faktycznym wynajęcie sali na potrzeby organizacji związkowej działającej u Wnioskodawcy. Stąd w tym zakresie należy zgodzić się ze stanowiskiem Wnioskodawcy, potwierdzonym przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie, iż koszt wynajęcia sali dla organizacji związkowej nie przekłada się na powstanie przychodu po stronie poszczególnych związkowców, bez względu na rodzaj umowy łączący ich z Wnioskodawcą.

Tym niemniej, świadczenia, nazwane przez Wnioskodawcę kosztami indywidualnymi, do których zaliczył sfinansowanie członkowi organizacji związkowej kosztów podróży, wyżywienia, noclegu czy diety, wykraczają poza obowiązek nałożony na zakład pracy powyższym przepisem. Wartość tych świadczeń stanowi zatem dla związkowca przychód, w rozumieniu przepisów ustawy, który należy zakwalifikować do przychodów z innych źródeł, o którym mowa w art. 20 ust. 1 ustawy. Fakt, iż związkowcami, na których rzecz Wnioskodawca dokonuje powyższych świadczeń, są zarówno jego pracownicy, jak i kolektorzy fizyczni związani z Wnioskodawcą umową cywilnoprawną, pozostaje bez znaczenia dla kwalifikacji uzyskanego przez nich przychodu do innych źródeł. Powyższe świadczenia (koszty indywidualne) przysługują im bowiem ze względu na przynależność do związku zawodowego, nie są natomiast zależne od stosunku prawnego łączącego te osoby z Wnioskodawcą.

Nie znajduje zatem uzasadnienia traktowanie ww. świadczeń otrzymanych przez członka związku zawodowego analogicznie jak sfinansowanych pracownikom przez pracodawcę badań lekarskich określonych w art. 229 § 6 Kodeksu pracy. Zauważyć bowiem należy, iż obowiązek finansowania pracownikom przez pracodawcę badań lekarskich wynika z wprost z przepisów ustawy Kodeks pracy. Takiego obowiązku nie kreują natomiast przepisy ustawowe w zakresie dotyczącym pokrywania kosztów podróży (dojazdu), wyżywienia, noclegu czy diety członka organizacji związkowej. Fakt, że Zakładowy Układ Zbiorowy Pracy obliguje Spółkę do zapewnienia ww. świadczeń związkowcom nie oznacza, że przychód po stronie tych osób nie powstaje.

Jednocześnie, nie sposób zgodzić się ze stwierdzeniem Wnioskodawcy, iż pokrywanie kosztów przejazdów i pobytu związkowców oznacza „sfinansowanie prowadzonej przez związki zawodowe działalności statutowej” oraz „realizację /przez Wnioskodawcę/ zobowiązania określonego w ZUZP-ie względem organizacji związkowej”. Tezie tej przeczy cytowana w stanie faktycznym regulacja zawarta w Zakładowym Układzie Zbiorowym Pracy, zgodnie z którą „zarząd zobowiązuje się do pokrycia przez Spółkę kosztów przejazdów i pobytu członków organizacji związkowych wypełniających zadania statutowe”. W przepisie tym zatem jednoznacznie uregulowano, że finansowane przez Wnioskodawcę świadczenia przysługują członkom organizacji związkowych, a nie związkowi zawodowemu.

Wnioskodawca nie będzie zobligowany do poboru zaliczek na podatek od ww. świadczeń (kosztów indywidualnych), jednakże ciąży na nim obowiązek informacyjny wynikający z art. 42a ustawy. Na podstawie tej regulacji, osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują wypłaty należności lub świadczeń, o których mowa w art. 20 ust. 1, z wyjątkiem dochodów (przychodów) wymienionych w art. 21, art. 52, art. 52a i art. 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku, od których nie są obowiązane pobierać zaliczki na podatek lub zryczałtowanego podatku dochodowego, są obowiązane sporządzić informację o wysokości przychodów na formularzu PIT-8C i w terminie do końca lutego następnego roku podatkowego przekazać podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika, a w przypadku podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych.

W świetle powyższego, stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku złożonym w dniu 7 września 2010 r., należy uznać za nieprawidłowe.

Z tych względów należało zmienić z urzędu interpretację indywidualną z dnia 22 listopada 2010 r. Nr IPPB2/415-766/10-2/MK, wydaną przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie, gdyż stwierdzono jej nieprawidłowość.

ZMIANA INTERPRETACJI INDYWIDUALNEJ dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania interpretacji indywidualnej z dnia 22 listopada 2010 r.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie Ministra Finansów w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego wnosi się (w dwóch egzemplarzach) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi Ministra Finansów na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli Minister Finansów nie udzieli odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem Ministra Finansów, którego działanie bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ustawy), na adres: Świętokrzyska 12, 00-916 Warszawa.