Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPBI/1/415-921/13/ŚS
z 5 grudnia 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 5 września 2013 r. (data wpływu do tut. Biura 10 września 2013 r.), uzupełnionym 16 września 2013 r. o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych, w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej wydatków związanych z zakupem aparatów słuchowych – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 10 września 2013 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych, w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej wydatków związanych z zakupem aparatów słuchowych.

W dniu 16 czerwca 2013 r., wniosek powyższy został uzupełniony.

We wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca jest osobą posiadającą nabyty od dzieciństwa w następstwie antybiotykoterapii ubytek słuchu. Aparaty słuchowe używa od dzieciństwa, są mu niezbędne w wykonywaniu pracy zawodowej. Z wykształcenia jest lekarzem, posiada specjalizację z zakresu chirurgii ogólnej oraz angiologii, posiada tytuł doktora nauk medycznych. Jest obecnie zatrudniony na stanowisku zastępcy ordynatora. Pełni także funkcję kierownika Ośrodka Flebologii Małoinwazyjnej oraz Centrum Flebologii. Prowadzi działalność polegającą na udzielaniu świadczeń diagnostycznych i leczniczych z zakresu chirurgii oraz flebologii. W dziedzinie flebologii wykonuje zabiegi małoinwazyjne z zastosowaniem technik wewnątrzżylnych. Ponadto zajmuje się także działalnością dydaktyczną, organizuje i prowadzi kursy naukowe z zakresu wewnątrzżylnego leczenia żylaków kończyn dolnych. Jest także członkiem Państwowej Komisji Egzaminacyjnej w dziedzinie angiologii.

Aparaty słuchowe są niezbędne w jego pracy zawodowej:

• umożliwiają kontakt z pacjentem, właściwe wykonanie badania podmiotowego (zebranie wywiadu lekarskiego), coraz częściej są to pacjenci obcojęzyczni, w przypadku których bardzo istotne jest prawidłowe zrozumienie języka,
• umożliwiają prawidłowy kontakt z współpracownikami,
• w przypadku wykonywania ultrasonograficznych badań dopplerowskich, ocena słuchowa szumu przepływu krwi jest jedną ze składowych badania,
• w przypadku pracy w warunkach sali operacyjnej słuch jest podstawowym narządem kontaktu ze współpracownikami,
• w przypadku wykonywania zabiegów małoinwazyjnych z zakresu flebologii sterowanie aparaturą odbywa się przy pomocy dźwiękowych systemów wspomagających przy stałym kontakcie słuchowym z operowanym pacjentem,
• w przypadku pracy dydaktycznej umożliwiają normalne funkcjonowanie.
  
  

W życiu codziennym poza pracą zawodową wykorzystywanie aparatów słuchowych nie jest konieczne, przede wszystkim w przypadku nieprawidłowego zrozumienia otaczających go dźwięków (niedosłyszenia) nie spowoduje zdarzeń, które mogłyby mieć nieoczekiwane następstwa lub przykre konsekwencje dla innych ludzi, jak może to mieć miejsce w przypadku pracy zawodowej.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy koszt zakupu aparatów słuchowych może stanowić koszt uzyskania przychodu?

Zdaniem Wnioskodawcy, w życiu codziennym poza pracą zawodową wykorzystywanie aparatów słuchowych nie jest dla niego konieczne; praktycznie poza pracą nie używa aparatów słuchowych. Największe znaczenie ma przede wszystkim fakt, że w przypadku nieprawidłowego zrozumienia otaczających dźwięków (niedosłyszenia) nie spowoduje zdarzeń, które mogłyby mieć nieoczekiwane następstwa lub przykre konsekwencje dla innych ludzi tak, jak może to mieć miejsce w przypadku jego pracy zawodowej.

Aparaty słuchowe umożliwiają słyszenie większej ilości dźwięków, niż dotychczas używane aparaty słuchowe. Oznacza to dla Wnioskodawcy możliwość usłyszenia jeszcze większej ilości sygnałów otaczającego nas świata w jakości najbardziej zbliżonej do dźwięku naturalnego, szczególnie w najbardziej skomplikowanych warunkach akustycznych. Aparaty dobrał po kilkumiesięcznych testach różnych aparatów i uważa, że w najlepszy sposób wyrównują jego ubytek słuchu. W przypadku jego pracy szczególnie przydatne są podczas zastosowania nowych technik leczenia wewnątrzżylnego, gdzie kontrola sterowania kilkoma aparatami służącymi do przeprowadzenia zabiegu odbywa się przy pomocy dźwiękowych systemów wspomagających.

Zdaniem Wnioskodawcy, wydatek na zakup aparatów słuchowych może stanowić koszty uzyskania przychodu, ponieważ spełnia łącznie warunki wymienione w art. 22 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych:

• został poniesiony (Wnioskodawca zakupił aparaty, posiada fakturę), został poniesiony przez niego - nie przez inną osobę (to on zapłacił i używa aparaty),
• celem zakupu (poniesienia kosztu) było osiągnięcie przychodu zachowanie albo zabezpieczenie źródła przychodów (czyli bez tego nie jest w stanie prawidłowo wykonywać swojego zawodu, czyli zarobkować),
• ponadto koszt zakupu aparatów słuchowych nie został wymieniony w katalogu kosztów niestanowiących koszty uzyskania przychodów (art. 23 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).
  
  

W uzupełnieniu wniosku ujętym w piśmie z 12 września 2013 r. Wnioskodawca wskazał, że wniosek dot. możliwości uznania kosztu zakupu aparatów słuchowych za koszt uzyskania przychodu w ramach prowadzonej działalności gospodarczej (specjalistycznej praktyki lekarskiej).

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam co następuje:

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Kosztem uzyskania przychodów nie są wszystkie wydatki poniesione przez podatnika, ale tylko takie, które nie są wymienione w art. 23 ustawy i których poniesienie pozostaje w związku przyczynowo-skutkowym z uzyskaniem przychodu z danego źródła, bądź też zachowaniem lub zabezpieczeniem tego źródła przychodów, o ile zostaną właściwie udokumentowane.

Przyjmuje się zatem, że kosztami uzyskania przychodów prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej są wszelkie racjonalnie uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością, które obiektywnie mogą przyczynić się do osiągnięcia przychodu z tej działalności bądź zabezpieczenia lub zachowania tego źródła przychodów, tak aby to źródło przynosiło przychody także w przyszłości.

W takim ujęciu kosztami uzyskania przychodów będą zarówno wydatki pozostające w bezpośrednim związku z uzyskanymi przychodami, jak i pozostające w związku pośrednim, jeżeli zostanie wykazane, że zostały one w sposób racjonalny poniesione w celu uzyskania przychodów (w tym dla zagwarantowania funkcjonowania źródła przychodów), nawet wówczas gdyby z obiektywnych powodów przychód ten nie został faktycznie osiągnięty.

Koszty poniesione na zachowanie źródła przychodu to koszty, które poniesione zostały, aby przychody z danego źródła przychodów w dalszym ciągu uzyskiwano oraz aby takie źródło w ogóle dalej istniało. Natomiast za koszty służące zabezpieczeniu źródła przychodów należy uznać koszty poniesione na ochronę istniejącego źródła przychodów, w sposób, gwarantujący bezpieczne funkcjonowanie tego źródła. Istotą tego rodzaju kosztów jest więc ich obligatoryjne poniesienie w celu nie dopuszczenia do utraty źródła przychodu w przyszłości.

Podatnik, kwalifikując poniesione wydatki do kosztów uzyskania przychodów powinien kierować się podstawową zasadą zaistnienia związku przyczynowo-skutkowego pomiędzy poniesionym kosztem, a możliwością osiągnięcia z tego tytułu przychodu, albowiem to na nim spoczywa ciężar udowodnienia, że jego poniesienie ma (lub może mieć) wpływ na wysokość osiąganych przychodów (lub na zachowanie bądź zabezpieczenie źródła przychodów).

Do kosztów uzyskania przychodu pozarolniczej działalności gospodarczej, spełniających powyższe kryteria, nie można jednakże zaliczyć wydatków osobistych podatnika prowadzącego działalność gospodarczą, tj. m.in. takich, których poniesienie spowodowane jest wyłącznie stanem Jego zdrowia. Podstawowym celem poniesienia takich wydatków jest bowiem poprawa stanu zdrowia, bądź jakości życia podatnika, a nie osiągnie przychodu.

Odnosząc powyższe do przedstawionego we wniosku stanu faktycznego stwierdzić należy, że wydatek na zakup aparatów słuchowych ma na celu ochronę zdrowia i poprawę jakości życia Wnioskodawcy. Wydatki uwarunkowane stanem zdrowia osoby prowadzącej działalność gospodarczą należą do wydatków o charakterze osobistym. W sytuacji istnienia wady słuchu, czy też jej pogłębiania się, osoba fizyczna jest zmuszona do poczynienia zakupu aparatów słuchowych niezależnie od tego, czy prowadzi działalność gospodarczą, czy też działalności takiej nie prowadzi. Zakup aparatów słuchowych stanowi spełnienie zwykłych, normalnych potrzeb osoby z upośledzeniem słuchu, niezależnie od tego, czy prowadzi działalność gospodarczą. Nie sposób również twierdzić, że aparaty słuchowe są niezbędne wyłącznie dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawcy, bowiem doświadczenie życiowe wskazuje, iż urządzenia te nie są wykorzystywane (wbrew twierdzeniu Wnioskodawcy) wyłącznie w pracy zawodowej, a i w życiu osobistym. Co równie istotne w tej mierze jak wynika z wniosku aparaty słuchowe Wnioskodawca wykorzystuje również w pracy zawodowej wykonywanej w ramach stosunku pracy (poza prowadzoną działalnością gospodarczą). Pomimo zatem wskazania, iż zakup aparatów słuchowych jest niezbędny przy prowadzeniu działalności gospodarczej przez Wnioskodawcę, powyższy zakup jest uwarunkowany Jego stanem zdrowia, a więc jest wydatkiem o charakterze osobistym niezależnym od prowadzenia działalności gospodarczej i jako taki nie może stanowić kosztu uzyskania przychodu prowadzonej przez Wnioskodawcę pozarolniczej działalności gospodarczej.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe. Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.