Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPP3/443-318/13-2/KC
z 2 lipca 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r. poz. 749 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 15.04.2013 r. (data wpływu 17.04.2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania stawki 0% dla dostawy wewnątrzwspólnotowej oraz eksportu złota inwestycyjnego – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 17.04.2013 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania stawki 0% dla dostawy wewnątrzwspólnotowej oraz eksportu złota inwestycyjnego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca („Wnioskodawca”) jest czynnym podatnikiem podatku VAT. W ramach prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej Wnioskodawca dokonuje m.in. sprzedaży złota inwestycyjnego, o którym mowa w art. 121 ust. 1 Ustawy o VAT. W ramach działalności Wnioskodawca dokonuje sprzedaży złota inwestycyjnego na terytorium kraju. Ponadto sprzedaż złota inwestycyjnego jest realizowana na terytoria innych państw członkowskich UE, do podmiotów będących podatnikami VAT UE, wraz z ich przemieszczeniem w ramach wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów (o których mowa w art. 13 ust. 1 Ustawy o VAT; „WDT”) oraz do podmiotów z państw trzecich (poza UE) wraz z ich wywozem przez Wnioskodawcę lub nabywcę w ramach eksportu towarów (o którym mowa w art. 2 pkt 8 Ustawy o VAT; „Eksport”).

W związku ze zmianą przepisów w tym zakresie od 1 kwietnia 2013 r. i opublikowaniem ustawy z dnia 7 grudnia 2012 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2013, poz. 35; „Ustawa nowelizująca”) oraz zmianą treści m.in. przepisów dotyczących powyższego stanu faktycznego Wnioskodawca chciałby uzyskać potwierdzenie własnego stanowiska w sprawie zasad opodatkowania WDT i Eksportu od 1 kwietnia 2013 r.

Na potrzeby wydania interpretacji należy przyjąć, iż Wnioskodawca spełni warunki formalne (dokumentacyjne) niezbędne dla zastosowania stawki 0% dla WDT i Eksportu.

Wnioskodawca nie dokonał wyboru opcji opodatkowania złota inwestycyjnego na podstawie art. 123 ust. 1 Ustawy o VAT.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Jaka stawka podatku VAT jest właściwa dla opodatkowania WDT złota inwestycyjnego do nabywcy – podatnika VAT UE - na terytorium innego państwa członkowskiego po 1 kwietnia 2013r.?
2. Jaka stawka podatku VAT jest właściwa dla opodatkowania Eksportu złota inwestycyjnego do nabywcy na terytorium państwa trzeciego (poza UE) po 1 kwietnia 2013 r.?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad 1)

Po 1 kwietnia 2013 r. stawka podatku VAT właściwa dla opodatkowania WDT złota inwestycyjnego do nabywcy - podatnika VAT UE - na terytorium innego państwa członkowskiego wynosi 0%.

Ad 2)

Po 1 kwietnia 2013 r. stawka podatku VAT właściwa dla opodatkowania Eksportu złota inwestycyjnego do nabywcy na terytorium państwa trzeciego (poza UE) wynosi 0%.

Uzasadnienie

Ze względu na tożsame uzasadnienie do stanowisk 1 i 2 przedstawionych przez podatnika, poniżej Wnioskodawca przedstawia wspólne uzasadnienie tych stanowisk.

Polskie przepisy nie wymieniają wprost zasad podatku od towarów i usług, ani też Ustawa o VAT nie zawiera żadnej preambuły, z której zasady takie by wynikały. Zasady te da się odtworzyć z poszczególnych przepisów ustawy, jak również z celu tych regulacji. Po implementacji prawa wspólnotowego, w tym przepisów w tym VI Dyrektywy (Szósta Dyrektywa Rady z dnia 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji ustawodawstw Państw Członkowskich w odniesieniu do podatków obrotowych wspólny system podatku od wartości dodanej: ujednolicona podstawa wymiaru podatku 77/388/EWG (Dz.U.UE.L.77.145.1), „VI Dyrektywa”), zastąpionej obecnie Dyrektywą 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej do krajowego porządku prawnego (Dz.U. L 347/1 z dnia 11 grudnia 2006 r., „Dyrektywa 112”) zostały także zaimplementowane zasady wyrażone w tych aktach, a także potwierdzone przez orzecznictwo Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej („ETS”).

Jedną z naczelnych zasad podatku od towarów i usług (równa randze zasadzie proporcjonalności) jest zasada faktycznego opodatkowania konsumpcji. Zasada ta ma swoje źródło w przepisie I Dyrektywy (Pierwsza Dyrektywa Rady z dnia 11 kwietnia 1967 r. w sprawie harmonizacji ustawodawstw Państw Członkowskich dotyczących podatków obrotowych (Dz.U.UE.L.67.71.1301), „I Dyrektywa”). Została ona wprost wyrażona już w art. 2 I Dyrektywy i określała, że „Zasada wspólnego systemu podatku od towarów i usług obejmuje zastosowanie do towarów i usług ogólnego podatku konsumpcyjnego dokładnie proporcjonalnego do ceny towarów i usług, niezależnie od ilość transakcji, jakie mają miejsce w procesie produkcji i dystrybucji przed etapem, na którym podatek jest pobierany”. Obecnie zasada ta jest wyrażona w art. 1 ust. 2 Dyrektywy 112.

Przepisy te wskazują wprost, iż podatek VAT jest podatkiem konsumpcyjnym (od konsumpcji). Opodatkowaniu podlega tylko faktyczna konsumpcja towarów, przez którą należy rozumieć dostarczenie towaru na rzecz konsumenta. W rezultacie także to ten konsument ponosi faktyczny ciężar podatku.

Zasada ta ma również swój wymiar terytorialny i służy ustaleniu zasad podziału dochodów osiąganych z podatku VAT pomiędzy poszczególne państwa członkowskie. Jako że VAT jest podatkiem od konsumpcji, opodatkowanie powinno być dochodem tego państwa, w którym ta konsumpcja ma miejsce.

Wskazanie, iż VAT jest podatkiem konsumpcyjnym oznacza jednocześnie brak podstaw do tego by to podatnik ponosił ekonomiczny ciężar podatku. Fakt ten znajduje potwierdzenie w kolejnej zasadzie podatku VAT - zasadzie neutralności.

Kolejnym wymiarem zasady faktycznego opodatkowania konsumpcji jest brak podstaw do opodatkowania konsumpcji, która nie będzie mieć miejsca na terytorium danego państwa. Z niej właśnie wynika możliwość stosowania stawki 0% (lub zwolnienia z prawem do odliczenia - jak przewiduje to Dyrektywa 112) dla transakcji powodujących wyprowadzenie towaru z terytorium danego kraju lub w ogóle poza terytorium UE - jak przy eksporcie, czy WDT, jak również możliwość odliczenia podatku od niektórych usług zwolnionych, ale świadczonych poza terytorium UE lub związanych z eksportowanymi towarami.

Zwrócić należy uwagę, że ani Ustawa o VAT, ani przepisy Dyrektywy 112, nie wyłączają stawki 0% (zwolnienia z prawem do odliczenia) w przypadku WDT lub Eksportu, których dostawa dokonana na terytorium kraju jest zwolniona z podatku. Wynika to jednoznacznie z systematyki obu tych aktów prawnych.

Widać to w szczególności na podstawie przepisów Dyrektywy 112.

Artykuł 138 Dyrektywy 112 wskazuje, że państwa członkowskie zwalniają dostawy towarów wysyłanych lub transportowanych do miejsca przeznaczenia znajdującego się poza terytorium danego państwa, ale na terytorium Wspólnoty, przez sprzedawcę, przez nabywcę lub na ich rzecz, dokonane dla innego podatnika lub osoby prawnej niebędącej podatnikiem, działających w takim charakterze w państwie członkowskim innym niż państwo rozpoczęcia wysyłki lub transportu towarów. Z kolei na podstawie art. 146 Dyrektywy 112 państwa członkowskie zwalniają następujące transakcje:

1. dostawy towarów wysyłanych lub transportowanych przez sprzedawcę lub na jego rzecz poza terytorium Wspólnoty;
2. dostawy towarów wysyłanych lub transportowanych poza terytorium Wspólnoty przez nabywcę lub na rzecz nabywcy niemającego siedziby na terytorium danego państwa, z wyłączeniem towarów transportowanych przez samego nabywcę do celów wyposażenia lub zaopatrzenia w paliwo i ogólnego zaopatrzenia statków rekreacyjnych oraz samolotów turystycznych lub wszelkich innych środków transportu służących do celów prywatnych. Zwolnienia na podstawie wskazanych wyżej przepisów dają jednocześnie podstawę do odliczenia podatku naliczonego (są to zatem zwolnienia z prawem do odliczenia, a więc odpowiednik stawki 0% przewidzianej przez ustawodawstwo krajowe) w oparciu o art. 168 Dyrektywy 112.
   
   

Dodatkowo należy mieć na uwadze zasadę terytorialności, zawartą w przepisach art. 5 - 8 Dyrektywy 112, zgodnie z którą Dyrektywa 112 obowiązuje na terytorium Unii Europejskiej, z wyłączeniami. W tym zakresie, Ustawa o VAT ogranicza się, zgodnie z przepisem art. 5 tej ustawy, wyłącznie do terytorium Polski, zgodnie z polską jurysdykcją.

Mając na uwadze powyższe zasady oraz to, iż podatek VAT jest podatkiem od konsumpcji, należy wskazać, iż w przypadku towarów eksportowanych lub będących przedmiotem WDT, które zostaną wywiezione z terytorium Polski odpowiednio poza UE (Eksport) lub na terytorium innych państw członkowskich (WDT) powoduje, iż towary te będą co najwyżej tam konsumowane (nie w Polsce). Tym samym Polska, realizując obowiązki wynikające z Dyrektywy 112 jest obowiązana do uwolnienia towarów przemieszczanych do innych państw od ciężaru podatku VAT na terytorium Polski

Zamiast zwolnienia takich dostaw wraz z prawem do odliczenia podatku, Polska przyjęła konstrukcję realizującą ten sam cel w oparciu o stosowanie stawki w wysokości 0%, która jest traktowana jako sprzedaż opodatkowana i daje prawo do odliczenia podatku naliczonego związanego z taką sprzedażą. Ustawa o VAT przewiduje opodatkowanie Eksportu (po spełnieniu odpowiednich warunków formalnych) stawką w wysokości 0% w przepisie art. 41 tej ustawy, oraz WDT (po spełnieniu odpowiednich warunków formalnych) stawką w wysokości 0%.

Wobec powyższego zdaniem Wnioskodawcy przedstawionego przez niego stanowiska w odpowiedzi na pytania 1 i 2 są stanowiskami zgodnymi z obowiązującymi przepisami.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionych stanów faktycznych uznaje się za prawidłowe.

Na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011 r. nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów na terytorium kraju;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.
   
   

Przez dostawę towarów, w myśl art. 7 ust. 1 ww. ustawy, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Stawka podatku - na podstawie art. 41 ust. 1 cyt. ustawy - wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Zgodnie z art. 146a pkt 1, wprowadzonym do ustawy art. 19 pkt 5 ustawy z dnia 26 listopada 2010 r. o zmianie niektórych ustaw związanych z realizacją ustawy budżetowej (Dz. U. Nr 238, poz. 1578), zmienionym na mocy art. 9 pkt 1 ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o zmianie ustawy o finansach publicznych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 257, poz. 1726) w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże zarówno w treści ustawy, jak i przepisów wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

I tak, na podstawie art. 122 ust. 1 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę, wewnątrzwspólnotowe nabycie i import złota inwestycyjnego, w tym również złota inwestycyjnego reprezentowanego przez certyfikaty na złoto asygnowane lub nieasygnowane, lub złota, którym prowadzony jest obrót na rachunkach złota, oraz w szczególności pożyczki w złocie i operacje typu swap w złocie, z którymi wiąże się prawo własności lub roszczenie w odniesieniu do złota inwestycyjnego, a także transakcje dotyczące złota inwestycyjnego związane z kontraktami typu futures i forward, powodujące przeniesienie prawa własności lub roszczenia w odniesieniu do złota inwestycyjnego.

Podatnik może zrezygnować ze zwolnienia, o którym mowa w art. 122 ust. 1, jeżeli:

1. wytwarza złoto inwestycyjne lub przetwarza złoto innego rodzaju na złoto inwestycyjne, a dostawa jest dokonywana dla innego podatnika, lub
2. w zakresie prowadzonego przedsiębiorstwa dokonuje dostawy złota w celach przemysłowych, a dostawa dotyczy złota inwestycyjnego, o którym mowa w art. 121 ust. 1 pkt 1, i jest dokonywana dla innego podatnika.(art. 123 ust. 1)
   
   

Złotem inwestycyjnym, w świetle art. 121 ust. 1 pkt 1 ustawy, jest:

1. złoto w postaci sztabek lub płytek o próbie co najmniej 995 tysięcznych oraz złoto reprezentowane przez papiery wartościowe;
2. złote monety, które spełniają łącznie następujące warunki:
   1. posiadają próbę co najmniej 900 tysięcznych,
      
   2. zostały wybite po roku 1800,
      
   3. są lub były obowiązującym środkiem płatniczym w kraju pochodzenia,
      
   4. są sprzedawane po cenie, która nie przekracza o więcej niż 80% wartości rynkowej złota zawartego w monecie.
      
      

W Dyrektywie VAT 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 347 z dnia 11 grudnia 2006 r.) regulacje dotyczące złota inwestycyjnego zawarte są w art. 344-356. Art. 346 tej Dyrektywy, którego odpowiednikiem w polskiej ustawie jest art. 122 ust. 1 stwierdza, iż państwa członkowskie zwalniają z VAT dostawę, wewnątrzwspólnotowe nabycie i import złota inwestycyjnego, w tym złota inwestycyjnego reprezentowanego przez certyfikaty na złoto asygnowane lub nieasygnowane, lub złota, którym prowadzony jest obrót na rachunkach złota, oraz w szczególności, pożyczki w złocie i operacje typu "swap" w złocie, z którymi wiąże się prawo własności lub roszczenie w odniesieniu do złota inwestycyjnego, jak również transakcje dotyczące złota inwestycyjnego związane z kontraktami typu "futures" i "forward", powodujące przeniesienie prawa własności lub roszczenia w odniesieniu do złota inwestycyjnego. Zapis ten przewiduje zakres zwolnienia z podatku transakcji dotyczących złota nieprzeznaczonego do użycia w przemyśle. Należy zauważyć, że ze stosownych zwolnień korzystają nie tylko transakcje, których przedmiotem jest złoto jako takie, ale również, transakcje obrotu wirtualnym złotem inwestycyjnym, tj. certyfikaty na złoto asygnowane lub nieasygnowane, różnego rodzaje transakcje swapowe, czy kontrakty terminowe.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca, będący czynnym podatnikiem podatku VAT, w ramach prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej dokonuje m.in. sprzedaży złota inwestycyjnego, o którym mowa w art. 121 ust. 1 ustawy, na terytorium kraju oraz do podmiotów będących podatnikami VAT UE, wraz z ich przemieszczeniem w ramach wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów a także do podmiotów spoza Unii Europejskiej.

W związku ze zmianą przepisów w tym zakresie od 1 kwietnia 2013 r. Wnioskodawca powziął wątpliwość, czy właściwa jest stawka podatku w wysokości 0% dla opodatkowania transakcji WDT oraz eksportu złota inwestycyjnego do nabywcy, odpowiednio – podatnika VAT UE oraz podmiotu z kraju trzeciego.

Wnioskodawca wskazuje, iż spełnia warunki formalne (dokumentacyjne) niezbędne dla zastosowania stawki 0% dla WDT i eksportu.

Zgodnie z art. 13 ust. 1 ustawy, przez wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 5, rozumie się wywóz towarów z terytorium kraju w wykonaniu czynności określonych w art. 7 na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, z zastrzeżeniem ust. 2-8.

W ustępie 2 tego artykułu wskazuje się, iż przepis ust. 1 stosuje się pod warunkiem, że nabywca towarów jest:

1. podatnikiem podatku od wartości dodanej zidentyfikowanym na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju;
2. osobą prawną niebędącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, która jest zidentyfikowana na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju;
3. podatnikiem podatku od wartości dodanej lub osobą prawną niebędącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, działającymi w takim charakterze na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju, niewymienionymi w pkt 1 i 2, jeżeli przedmiotem dostawy są wyroby akcyzowe, które, zgodnie z przepisami o podatku akcyzowym, są objęte procedurą zawieszenia poboru akcyzy lub procedurą przemieszczania wyrobów akcyzowych z zapłaconą akcyzą;
4. podmiotem innym niż wymienione w pkt 1 i 2, działającym (zamieszkującym) w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie członkowskim, jeżeli przedmiotem dostawy są nowe środki transportu.
   
   

Z kolei definicja eksportu zawarta jest w art. 2 pkt 8 ustawy, gdzie stwierdza się, że przez eksport towarów rozumie się przez to dostawę towarów wysyłanych lub transportowanych z terytorium kraju poza terytorium Unii Europejskiej przez:

1. dostawcę lub na jego rzecz, lub
   
2. nabywcę mającego siedzibę poza terytorium kraju lub na jego rzecz, z wyłączeniem towarów wywożonych przez samego nabywcę do celów wyposażenia lub zaopatrzenia statków rekreacyjnych oraz turystycznych statków powietrznych lub innych środków transportu służących do celów prywatnych
   

- jeżeli wywóz towarów poza terytorium Unii Europejskiej jest potwierdzony przez urząd celny określony w przepisach celnych.

Wnioskodawca w swoim uzasadnieniu słusznie wskazuje, iż podatek VAT jest podatkiem konsumpcyjnym co oznacza jednocześnie brak podstaw do tego, by to podatnik ponosił ekonomiczny ciężar podatku, co znajduje potwierdzenie w zasadzie neutralności. I tak, aby mogło dojść do wewnątrzwspólnotowego nabycia towaru, nabycie to powinno nastąpić w wyniku dokonanej dostawy towarów. Mechanizm taki wskazuje na swoistą symetrią obu transakcji. Innymi słowy, kiedy nie dochodzi do dostawy towarów nie można mówić o wewnątrzwspólnotowym nabyciu towarów. Podobnie ma się rzecz przy transakcji eksportu towaru, kiedy to wywożony towar jest zwolniony z podatku, z prawem do odliczenia, natomiast opodatkowanie następuje w kraju, do którego przewożony jest towar.

Przywołany powyżej art. 122 ust. 1 ustawy zwalnia od podatku czynności opodatkowane na terytorium kraju, których przedmiotem jest złoto inwestycyjne i których wykonanie oznaczałoby (w przypadku braku zwolnienia) konieczność zapłaty podatku. Należy zauważyć, że wyliczenie tych czynności w przepisie doprecyzowuje zakres wprowadzonego dyrektywą obowiązku zwolnienia od podatku wskazanych transakcji dotyczących złota inwestycyjnego. Zatem, jak każde zwolnienie od podatku czynności opodatkowanej nie może być interpretowane rozszerzająco.

Analiza powyższego prowadzi do wniosku, iż skoro w art. 122 ustawy nie wymienia się eksportu towarów czy wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów jako czynności opodatkowanych stawką 0% na terytorium kraju, tym samym opodatkowanie tych transakcji będzie podlegało zasadom ogólnym.

Nowelizacja ustawy z dnia 7 grudnia 2012 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2013 r., poz. 35) w zakresie eksportu towarów dotyczyła rozszerzenia tej definicji o transakcje, w których towary objęte zostały procedurą celną w innym państwie członkowskim. Zmianie nie uległ termin otrzymania dokumentu potwierdzającego wywóz towaru poza terytorium UE jak i zasady dokonania korekty podatku, w sytuacji otrzymania tego dokumentu w terminie późniejszym.

W odniesieniu do zapisów ustawy dotyczących wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów, wprowadzone ww. ustawą uproszczenia nie zmieniają faktu, że zarówno sprzedawca jak i nabywca mają być podatnikami VAT UE. Chodzi tylko o to, aby uchybienia formalne nie przesądzały o braku możliwości zastosowania stawki 0%, gdy warunki dostawy wewnątrzwspólnotowej są spełnione.

Podsumowując, po 1 kwietnia 2013 r. stawka podatku VAT właściwa dla opodatkowania WDT złota inwestycyjnego do nabywcy - podatnika VAT UE, jak i dla transakcji eksportu przedmiotowego towaru dla podmiotu z kraju trzeciego wynosi 0%.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. 2012, poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.