Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPP3/443-483/13-4/KC
z 3 września 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749 ze zm.) oraz § 8 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 23.05.2013 r. (data wpływu 23.05.2013 r.), uzupełnionym w dniu 05.08.2013 r. (data wpływu 06.08.2013 r.) na wezwanie tut. Organu z dnia 25.07.2013 r. (skutecznie doręczone w dniu 29.07.2013 r.), o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

• podmiotu zobowiązanego do rozliczenia dostawy towaru na terytorium Polski oraz podstawy prawnej dla prawa do odliczenia (pytanie 1 i 2) – jest nieprawidłowe.
  

• prawa do odliczenia z tytułu zakupów związanych z usługami transportowymi oraz zastosowania terminu 60 dni dla zwrotu podatku na rachunek bankowy (pytanie 3 i 4) – jest prawidłowe.
  
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 23.05.2013 r. do wpłynął ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie podmiotu zobowiązanego do rozliczenia dostawy towaru na terytorium Polski, prawa do odliczenia podatku naliczonego oraz terminu zwrotu podatku na rachunek bankowy. Wniosek uzupełniony został pismem z dnia 01.08.2013 r., złożonym w dniu 05.08.2013 r. (data wpływu 06.08.2013 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie Organu z dnia 25.07.2013 r.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka, z siedzibą na Ukrainie, prowadzi działalność w zakresie handlu i usług transportowych. Spółka jest zidentyfikowana na potrzeby VAT w Polsce. Spółka nie posiada na terytorium Polski siedziby ani stałego miejsca prowadzenia działalności i działa za pośrednictwem ustanowionego przedstawiciela podatkowego (wnioskodawca).

Spółka będzie nabywać na terytorium Polski od podatników polskiego VAT towary, posługując się polskim numerem VAT. Towary te nie opuszczają kraju, lecz będą odsprzedawane przez Spółkę odbiorcy, który również jest podatnikiem zarejestrowanym na VAT w Polsce oraz posiada siedzibę na terytorium Polski. W celu udokumentowania transakcji sprzedaży podlegającej opodatkowaniu VAT na terytorium Polski, Spółka wystawi fakturę, nie wykazując na nich podatku VAT. Jednocześnie Spółka odliczy VAT z faktur dokumentujących sprzedaż na jej rzecz towarów, które następnie odsprzedaje.

W konsekwencji, w deklaracjach VAT-7 Spółka wykaże VAT naliczony z faktur zakupowych i nie wykaże podatku należnego z tytułu dalszej odsprzedaży tych towarów, przenosząc tym samym obowiązek rozliczenia VAT z tytułu dokonywanych na terytorium Polski dostaw towarów na posiadającego siedzibę i zarejestrowanego na VAT w Polsce Odbiorcę. Sprzedaż powyższa wykazywana będzie w deklaracji VAT-7 w pozycji 31.

Ponadto Spółka wykonuje usługi transportowe z kraju siedziby (Ukraina) do firm na terenie UE. Transport przebiega przez terytorium Polski. W celu zabezpieczenia wykonania usługi Spółka na terytorium Polski dokona zakupów paliwa, części zamiennych. Na potwierdzenie zakupów firma otrzyma faktury z numerem identyfikacji podatkowej nadanym w Polsce (NIP). Spółka będzie prowadzić rejestr sprzedaży, w którym transport podzielony jest na dwa odcinki: zagraniczny i na terytorium Polski. Zgodnie z art. 28b ustawy o VAT odcinek krajowy (w Polsce) nie podlega opodatkowaniu („np”). Cała usługa transportowa dokumentowana jest fakturą zawierającą numery identyfikacji podatkowej Spółki nadany w Polsce oraz usługobiorcy w Unii Europejskiej. Sprzedaż usług transportowych wykazana zostanie w deklaracji VAT-7 w poz. 21. Niemniej zgodnie z objaśnieniami do deklaracji VAT-7 w poz. 21 nie uwzględnia się wartości dostaw towarów i świadczonych usług dokonywanych w ramach działalności gospodarczej zarejestrowanej poza terytorium kraju.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 5 oraz ust. 2 ustawy o VAT w brzmieniu obowiązującym po 1 kwietnia 2013 r., w przypadku dostaw towarów na terytorium Polski przez Spółkę na rzecz Odbiorcy, Spółka będąca dostawcą nie rozliczy podatku VAT w Polsce i nie następuję odwrotne obciążenie Odbiorcy podatkiem VAT, a przedmiotowa sprzedaż zostanie wykazana w deklaracji VAT-7 w poz. 31?
2. Czy Spółce przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego od dokonanych przez nią krajowych zakupów towarów związanych z czynnościami opodatkowanymi w przypadku, gdy VAT należny z tytułu dokonywanych przez nią dostaw towarów na terytorium Polski rozlicza Odbiorca?
3. Czy Spółce przysługuje również prawo do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących zakup paliwa związanego z usługami transportowymi wykonywanymi poprzez terytorium Polski, co do których dla odcinka krajowego Spółka stosuje przepis art. 28b ustawy o VAT („np.”) czy taką sprzedaż należy wykazać w deklaracji VAT-7 w poz. 21?
4. Czy Spółka będzie uprawniona do zwrotu na rachunek bankowy nadwyżki podatku naliczonego nad należnym zgodnie z art. 87 ust. 1 i ust. 2 ustawy o VAT, tj. w terminie 60 dni licząc od dnia złożenia deklaracji podatkowej, jeżeli w danym okresie rozliczeniowym jedynymi czynnościami wykazanymi w deklaracji VAT-7 będą krajowe zakupy towarów związane z dokonanymi przez Spółkę odpłatnymi dostawami towarów na terytorium Polski, z tytułu których VAT rozliczy Odbiorca oraz zakupy paliwa związane z wykonywanymi usługami transportowymi?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy:

1. W analizowanym stanie faktycznym Spółka nie ma obowiązku rozliczenia VAT z tytułu dostaw towarów na rzecz Odbiorcy na terytorium kraju, pomimo, iż jest podatnikiem zarejestrowanym na VAT w Polsce. Jak bowiem wynika z art. 17 ust. 1 pkt 5 oraz ust. 2 i ust. 5 pkt 1 ustawy o VAT, również Odbiorca tych towarów nie będzie odpowiedzialny za prawidłowe rozliczenie VAT z tytułu zrealizowanych na jego rzecz dostaw. Z punktu widzenia Spółki oznacza to, iż w przypadku gdy Odbiorca nie rozliczy VAT, nie wpłynie to w sposób negatywny na rozliczenia Spółki, w szczególności nie powstanie u niej zaległość podatkowa z tytułu dostaw towarów na terytorium kraju.
2. Spółce przysługuje prawo do odliczenia VAT naliczonego od dokonywanych przez nią zakupów towarów na terytorium Polski związanych z dostawami towarów na terytorium Polski, w sytuacji, gdy VAT należny z tytułu tych dostaw rozlicza Odbiorca.
3. Spółce, która zgodnie z art. 15 i art. 17 jest podatnikiem VAT przysługuje prawo do odliczenia VAT naliczonego przy zakupie paliwa na terytorium Polski ponieważ gdyby takie usługi świadczone były na terytorium Polski podlegałyby opodatkowaniu.
4. Spółce będzie przysługiwać prawo do zwrotu na rachunek bankowy nadwyżki podatku naliczonego nad należnym na podstawie art. 87 ust. 1 i ust. 2 ustawy o VAT, tj. w terminie 60 dni.
   
   

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe w zakresie podmiotu zobowiązanego do rozliczenia dostawy towaru na terytorium Polski oraz podstawy prawnej dla prawa do odliczenia natomiast za prawidłowe w zakresie prawa do odliczenia z tytułu zakupów związanych z usługami transportowymi oraz zastosowania terminu 60 dni dla zwrotu podatku na rachunek bankowy.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177 poz. 1054 ze zm. ), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Z kolei w art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca jako spółka z siedzibą na Ukrainie, bez siedziby i stałego miejsca prowadzenia działalności w Polsce, i działająca na terytorium kraju za pośrednictwem ustanowionego przedstawiciela podatkowego, prowadzi działalność w zakresie handlu i usług transportowych i zidentyfikowana na potrzeby VAT w Polsce.

Wnioskodawca będzie nabywać na terytorium Polski od polskich podatników towary, posługując się polskim numerem VAT. Towary te nie opuszczają kraju, lecz będą odsprzedawane przez Wnioskodawcę odbiorcy, który również jest podatnikiem zarejestrowanym dla potrzeb VAT w Polsce oraz posiada siedzibę na terytorium Polski. W celu udokumentowania transakcji sprzedaży podlegającej opodatkowaniu VAT na terytorium Polski, Wnioskodawca wystawi fakturę, nie wykazując na nich podatku VAT, jednocześnie odliczy VAT z faktur dokumentujących sprzedaż na jego rzecz towarów, które następnie odsprzedaje.

Jak wskazuje Wnioskodawca w deklaracjach VAT-7, w poz. 31, wykaże VAT naliczony z faktur zakupowych i nie wykaże podatku należnego z tytułu dalszej odsprzedaży tych towarów, przenosząc tym samym obowiązek rozliczenia VAT z tytułu dokonywanych na terytorium Polski dostaw towarów na posiadającego siedzibę i zarejestrowanego na VAT w Polsce Odbiorcę.

Ponadto Wnioskodawca wykonuje usługi transportowe z kraju siedziby (Ukraina) do firm na terenie UE a transport przebiega przez terytorium Polski. W celu zabezpieczenia wykonania usługi Wnioskodawca na terytorium Polski dokona zakupów paliwa i części zamiennych. Na potwierdzenie zakupów otrzyma faktury z numerem identyfikacji podatkowej nadanym w Polsce (NIP) a Wnioskodawca będzie prowadzić rejestr sprzedaży, w którym transport podzielony jest na dwa odcinki: zagraniczny i na terytorium Polski. Zgodnie z art. 28b ustawy o VAT odcinek krajowy (w Polsce) nie podlega opodatkowaniu i cała usługa transportowa dokumentowana jest fakturą zawierającą numery identyfikacji podatkowej Wnioskodawcy nadany w Polsce oraz usługobiorcy w Unii Europejskiej. Sprzedaż usług transportowych wykazana zostanie w deklaracji VAT-7 w poz. 21.

W związku z tak przedstawionym stanem sprawy, Wnioskodawca sformułował cztery pytania dotyczące kwestii prawidłowego rozliczenia dostawy towaru oraz świadczenia usług transportowych.

I tak, w pytaniu pierwszym, Wnioskodawca powziął wątpliwość, czy zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 5 oraz ust. 2 ustawy o VAT w brzmieniu obowiązującym po 1 kwietnia 2013 r., w przypadku dostaw towarów na terytorium Polski na rzecz Odbiorcy, Wnioskodawca nie rozliczy podatku VAT w Polsce i nie następuję odwrotne obciążenie Odbiorcy podatkiem VAT, a przedmiotowa sprzedaż zostanie wykazana w deklaracji VAT-7 w poz. 31.

Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 5 ustawy, podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne nabywające towary, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

1. dokonującym ich dostawy na terytorium kraju jest podatnik nieposiadający siedziby działalności gospodarczej oraz stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju, a w przypadku dostawy towarów innych niż gaz w systemie gazowym, energia elektryczna w systemie elektroenergetycznym, energia cieplna lub chłodnicza przez sieci dystrybucji energii cieplnej lub chłodniczej, podatnik ten nie jest zarejestrowany zgodnie z art. 96 ust. 4,
   
2. nabywcą jest:
   • w przypadku nabycia gazu w systemie gazowym, energii elektrycznej w systemie elektroenergetycznym, energii cieplnej lub chłodniczej przez sieci dystrybucji energii cieplnej lub chłodniczej - podmiot zarejestrowany zgodnie z art. 96 ust. 4 lub art. 97 ust. 4,
     
   • w pozostałych przypadkach - podatnik, o którym mowa w art. 15, posiadający siedzibę działalności gospodarczej lub stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju lub osoba prawna niebędąca podatnikiem, o którym mowa w art. 15, posiadająca siedzibę na terytorium kraju i zarejestrowana zgodnie z art. 97 ust. 4,
   
   
   

W myśl art. 17 ust. 2 ustawy, w przypadkach wymienionych w ust. 1 pkt 4, 5, 7 i 8, usługodawca lub dokonujący dostawy towarów nie rozlicza podatku należnego.

Od dnia 1 kwietnia 2013 r. - dla uznania nabywcy za podatnika - wprowadzono wymóg, aby zagraniczny dostawca towarów nie był zarejestrowany w Polsce dla celów VAT (przy dostawie towarów innych niż gaz w systemie gazowym, energia elektryczna w systemie elektroenergetycznym, energia cieplna lub chłodnicza przez sieci dystrybucji energii cieplnej lub chłodniczej). Jeśli zatem towary, z miejscem świadczenia w Polsce, dostarczałby podmiot niemający siedziby ani stałego miejsca prowadzenia działalności w Polsce, lecz zarejestrowany w Polsce, to nabywca tych towarów nie będzie podatnikiem, tj. zobowiązanym do rozliczenia podatku należnego lecz obowiązek ten będzie ciążył na dostawcy towaru.

Wnioskodawca wskazuje, że jako ukraiński podmiot gospodarczy bez siedziby czy stałego miejsca prowadzenia działalności w Polsce, jest zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług i dostarcza towary dla odbiorcy, którym jest polski podatnik, z siedzibą działalności gospodarczej w Polsce. Zatem, to na Wnioskodawcy, jako dokonującym dostawy na terytorium kraju, będzie spoczywał obowiązek rozliczenia przedmiotowej dostawy towaru na rzecz polskiego podmiotu gospodarczego, gdyż, mimo braku siedziby czy stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej w Polsce, Wnioskodawca jest zarejestrowanym podatnikiem VAT w Polsce.

Odnosząc się do kwestii wykazania danej dostawy w deklaracji podatkowej Wnioskodawcy, należy przywołać art. 99 ust. 1 ustawy, gdzie stwierdza się, że podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani składać w urzędzie skarbowym deklaracje podatkowe za okresy miesięczne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po każdym kolejnym miesiącu, z zastrzeżeniem ust. 2-10 i art. 133.

Stosownie do ust. 14 powyższego artykułu, Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, wzory deklaracji podatkowych, o których mowa w ust. 1-3, 8 i 9, wraz z objaśnieniami co do sposobu prawidłowego ich wypełnienia oraz terminu i miejsca ich składania, w celu umożliwienia rozliczenia podatku.

Rozporządzeniem z dnia z dnia 18 marca 2013r. w sprawie wzorów deklaracji podatkowych dla podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2013r. poz. 394), obowiązującym od 1 kwietnia 2013 r., Minister Finansów określił m.in. wzór deklaracji VAT-7. Załącznik nr 1 tego rozporządzenia stanowi wzór deklaracji VAT-7, natomiast w załączniku nr 4 zawarto objaśnienia do deklaracji dla podatku od towarów i usług (VAT-7, VAT-7K i VAT-7D).

I tak, w wierszu 4 „Dostawa towarów oraz świadczenie usług na terytorium kraju, opodatkowane stawką 3% albo 5%” w poz. 15 wykazuje się podstawę opodatkowania transakcji opodatkowanych stawką, o której mowa w art. 41 ust. 2a ustawy (od dnia 1 stycznia 2011 r. jest to stawka w wysokości 5%), a w poz. 16 wykazuje się podatek należny od tych transakcji. W wierszu tym wykazuje się również transakcje opodatkowane wg stawki 3% (podstawa opodatkowania i podatek należny), jeżeli w okresie rozliczeniowym, za który składana jest deklaracja, wystąpił taki przypadek, a także uwzględniane są korekty takich transakcji, jeżeli mają wpływ na rozliczenie podatku należnego w okresie, za który składana jest deklaracja.

Z kolei w wierszu 5 „Dostawa towarów oraz świadczenie usług na terytorium kraju, opodatkowane stawką 7% albo 8%” w poz. 11 wykazuje się podstawę opodatkowania transakcji opodatkowanych stawką, o której mowa w art. 146a pkt 2 ustawy, tj. stawką 8%, a w poz. 18 - podatek należny od tych transakcji. W wierszu tym wykazuje się również transakcje opodatkowane wg stawki 7% (podstawa opodatkowania i podatek należny), jeżeli zgodnie z przepisami o podatku od towarów i usług w okresie rozliczeniowym, za który składana jest deklaracja, wystąpił taki przypadek, a także uwzględniane są korekty takich transakcji, jeżeli mają wpływ na rozliczenie podatku należnego w okresie, za który składana jest deklaracja.

W wierszu 6 „Dostawa towarów oraz świadczenie usług na terytorium kraju, opodatkowane stawką 22% albo 23%” w poz. 19 wykazuje się podstawę opodatkowania transakcji opodatkowanych stawką. o której mowa w art. 146a pkt 1 ustawy, tj. stawką 23%, a w poz. 20 podatek należny od tych transakcji. W wierszu tym wykazuje się również transakcje opodatkowane wg stawki 22% (podstawa opodatkowania i podatek należny), jeżeli zgodnie z przepisami o podatku od towarów i usług w okresie rozliczeniowym, za który składana jest deklaracja, wystąpił taki przypadek, a także uwzględniane są korekty takich transakcji, jeżeli mają wpływ na rozliczenie podatku należnego w okresie, za który składana jest deklaracja.

Z powyższego wynika, że wszystkie czynności opodatkowane, dla których obowiązek podatkowy powstał w okresie rozliczeniowym, powinny być ujęte i rozliczone w odpowiednich pozycjach deklaracji, z uwzględnieniem właściwych stawek dla towaru oraz ewentualnych korekt, mających wpływ na rozliczenie podatku należnego w danej deklaracji podatkowej.

Poz. 31 deklaracji podatkowej, na którą wskazuje Wnioskodawca w przedmiotowej sprawie nie będzie miała zastosowania, gdyż jak wskazano powyżej, Wnioskodawca dokonuje rozliczenia dostawy towaru na rzecz Odbiorcy, co w konsekwencji prowadzi do wykazania dostawy towaru na terytorium kraju.

Podsumowując, Wnioskodawca zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 5 oraz ust. 2 ustawy, w brzmieniu obowiązującym od 1 kwietnia 2013 r., dokonując dostaw towarów na terytorium Polski na rzecz Odbiorcy, będzie zobowiązany do rozliczenia podatku VAT w Polsce, nie nastąpi odwrotne obciążenie Odbiorcy podatkiem VAT, a przedmiotowa sprzedaż zostanie wykazana w deklaracji podatkowej w pozycji przeznaczonej dla krajowej dostawy towaru, z uwzględnieniem właściwej stawki podatku dla sprzedawanego towaru.

Nie można zgodzić się również z twierdzeniem Wnioskodawcy, że w przypadku gdy Odbiorca nie rozliczy VAT, nie wpłynie to w sposób negatywny na jego rozliczenia podatkowe w Polsce. Art. 5 ustawy określa przedmiotowy zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług a określone tam czynności i zdarzenia należy postrzegać jako zjawiska o charakterze ekonomicznym, a VAT od czynności podatkowanej winien być bezwzględnie uregulowany przez podmiot do tego zobowiązany. Konsekwentnie, podstawowym obowiązkiem podatnika jest zapłata podatku, na skutek czego wygasa zobowiązanie podatkowe powstające po jego stronie. Innymi słowy, zapłata podatku prowadzi do wykonania zobowiązania podatkowego.

Tym samym, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania pierwszego należało uznać za nieprawidłowe.

Pytanie drugie sformułowane przez Wnioskodawcę, dotyczy kwestii możliwości odliczenia podatku naliczonego od dokonanych krajowych zakupów towarów związanych z czynnościami opodatkowanymi w przypadku, gdy VAT należny z tytułu dokonywanych dostaw towarów na terytorium Polski rozlicza Odbiorca.

Jak już wyjaśniono powyżej, to na Wnioskodawcy ciążyć będzie obowiązek rozliczenia przedmiotowych dostaw towarów dla polskiego odbiorcy.

Zatem kwestie odliczenia podatku naliczonego z tytułu zakupów związanych z czynnościami opodatkowanym należy rozpatrywać w kontekście art. 86 ust. 1 ustawy.

Stosownie do ww. artykułu, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem (…)

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika:

1. z tytułu nabycia towarów i usług,
   
2. potwierdzających dokonanie przedpłaty (zaliczki, zadatku, raty), jeżeli wiązały się one z powstaniem obowiązku podatkowego,
   
3. od komitenta z tytułu dostawy towarów będącej przedmiotem umowy komisu
   

- z uwzględnieniem rabatów określonych w art. 29 ust. 4.

Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Wnioskodawca z tytułu dostawy towaru na rzecz polskiego Odbiorcy, dokonuje czynności opodatkowanej. Podatek należny zostanie wykazany i rozliczony przez Wnioskodawcę w deklaracji podatkowej, składanej za dany okres rozliczeniowy.

Jak podano w zdarzeniu przyszłym, dokonane zakupy krajowe, Wnioskodawca zamierza wykorzystać do wykonywania czynności opodatkowanych VAT w postaci odpłatnej dostawy towaru na rzecz Odbiorcy. Pozytywna przesłanka prawa do odliczenia VAT będzie zatem spełniona. Wnioskodawca słusznie wskazał, że będzie przysługiwało mu prawo do odliczenia podatku naliczonego z tytułu krajowych zakupów, lecz oparł się na błędnym wskazaniu podmiotu zobowiązanego do rozliczenia przedmiotowej dostawy towaru.

W konsekwencji, Wnioskodawcy będzie miał prawa do odliczenia podatku naliczonego, gdyż jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku a dokonywane wydatki będą wykorzystywane do czynności opodatkowanych tym podatkiem.

Tym samym, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

W pytaniu trzecim Wnioskodawca odnosi się również do możliwości skorzystania z prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących zakup paliwa nabywanego dla potrzeb świadczenia usług transportowych.

W opisie sprawy Wnioskodawca wskazuje, że świadczy również usługi transportowe z kraju siedziby do firm na terenie UE, z tym, że cała usługa transportowa dokumentowana jest przez Wnioskodawcę fakturą zawierającą polski numer identyfikacji podatkowej i numer usługobiorcy w Unii Europejskiej. Ponadto, Wnioskodawca będzie prowadzić rejestr sprzedaży, w którym transport podzielony jest na dwa odcinki: zagraniczny i na terytorium Polski. Zgodnie z art. 28b ustawy odcinek krajowy nie podlega opodatkowaniu a w deklaracji podatkowej usługa transportowa wykazana zostanie w poz. 21.

Zgodnie z zasadą ogólną wyrażoną w art. 28b ust. 1 ustawy, miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem ust. 2-4 oraz art. 28e, art. 28f ust. 1 i 1a, art. 28g ust. 1, art. 28i, art. 28j ust. 1 i 2 oraz art. 28n.

Z powyższych przepisów wynika, że miejscem świadczenia usług na rzecz podatnika działającego w takim charakterze jest miejsce, w którym podatnik ten posiada siedzibę swojej działalności gospodarczej. Jeżeli jednak usługi te są świadczone na rzecz stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej podatnika znajdującego się w miejscu innym niż jego siedziba działalności gospodarczej, miejscem świadczenia tych usług jest stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej. Wnioskodawca, świadcząc usługi transportowe na rzecz podmiotów z UE, występuje jako polski podatnik VAT.

Uwzględniając powyższe, miejsce świadczenia przedmiotowych usług transportowych należy ustalić co do zasady na podstawie zasady ogólnej, wyrażonej w art. 28b ust. 1 ustawy (ewentualnie zgodnie z art. 28b ust. 2), bowiem dokonując analizy tego przepisu stwierdzić należy, że zawarte w nim wyłączenia nie będą miały zastosowania względem świadczonych przez Wnioskodawcę usług transportowych. Zatem miejscem opodatkowania takich usług będzie miejsce gdzie usługobiorca posiada siedzibę. Tym samym, usługi transportowe co do zasady nie będą podlegały opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na terytorium Polski.

Przedmiotowe usługi transportowe będą wykazywane przez Wnioskodawcę w poz. 11 deklaracji podatkowej (do 31.03.2013 była to pozycja 21), gdzie zgodnie z powoływanymi już wyżej objaśnieniami do deklaracji dla podatku od towarów i usług (VAT-7, VAT-7K i VAT-7D), które obowiązują od 1 kwietnia 2013 r., wykazuje się dostawę towarów oraz świadczenie usług poza terytorium kraju, w stosunku do których przysługuje podatnikowi prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, o którym mowa w art. 86 ust. 8 pkt 1 ustawy lub prawo do zwrotu kwoty podatku naliczonego, o którym mowa w art. 87 ust. 5 ustawy. W pozycji tej nie uwzględnia się wartości dostaw towarów i świadczonych usług dokonywanych w ramach działalności gospodarczej zarejestrowanej poza terytorium kraju.

Powyższe wskazuje na obowiązek wykazania w deklaracji podatkowej sprzedaży poza granicami kraju w stosunku do których, gdyby zostały dokonane na terytorium kraju, przysługuje podatnikowi prawo do obniżenia kwoty podatku należnego. W celu określenia prawa do odliczenia podatku w związku z wykonywaniem czynności poza krajem, należy stworzyć pewien hipotetyczny model. W ramach tego modelu czynność wykonaną za granicą należy „umieścić w kraju”, następnie ocenić, czy w tym przypadku podatnikowi przysługiwałoby prawo do odliczenia podatku. Usługi transportowe są usługami opodatkowanymi i nie zawierają się w żadnych zastrzeżeniach odnoszących się do prawa do odliczenia podatku naliczonego a tym samym jest to czynność w stosunku do której przysługuje podatnikowi prawo do odliczenia podatku od zakupu paliwa związanego z tą czynnością.

Podsumowując, Wnioskodawca słusznie uważa, że przedmiotowe usługi transportowe nie będą podlegały opodatkowaniu podatkiem VAT w Polsce, natomiast prawo do odliczenia podatku naliczonego z tytułu zakupu paliwa na potrzeby świadczenia tych usług, będzie wynikało z art. 86 ust. 8 ustawy, ponieważ gdyby takie usługi świadczone były na terytorium Polski podlegałyby opodatkowaniu.

Tym samym, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania trzeciego należało uznać za prawidłowe.

Pytanie czwarte dotyczy możliwości zwrotu na rachunek bankowy nadwyżki podatku naliczonego nad należnym w terminie 60 dni licząc od dnia złożenia deklaracji podatkowej, jeżeli w danym okresie rozliczeniowym jedynymi czynnościami wykazanymi w deklaracji VAT-7 będą krajowe zakupy towarów związane z dokonanymi przez Wnioskodawcę odpłatnymi dostawami towarów na terytorium Polski, z tytułu których VAT rozliczy Odbiorca oraz zakupy paliwa związane z wykonywanymi usługami transportowymi.

W sytuacji, gdy podatek należny jest niższy od podatku, który podlega odliczeniu, powstaje nadwyżka podatku naliczonego nad należnym, która, co do zasady, podlega zwrotowi na rzecz podatnika.

W myśl art. 87 ust. 1 ustawy, w przypadku gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy. Zasady dokonywania zwrotu różnicy podatku na rachunek bankowy podatnika określone zostały w art. 87 ust. 2-6 ustawy.

I tak, zgodnie z art. 87 ust. 2 ustawy, zwrot różnicy podatku, z zastrzeżeniem ust. 6, następuje w terminie 60 dni od dnia złożenia rozliczenia przez podatnika na rachunek bankowy podatnika w banku mającym siedzibę na terytorium kraju lub na rachunek podatnika w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, której jest członkiem, wskazane w zgłoszeniu identyfikacyjnym, o którym mowa w odrębnych przepisach, lub na wskazany przez podatnika rachunek banku lub na rachunek spółdzielczej kasy oszczędnościowo – kredytowej, jako zabezpieczenie udzielanego przez ten bank lub przez tę kasę kredytu, na podstawie złożonego przez podatnika, do naczelnika urzędu skarbowego, w terminie do złożenia deklaracji podatkowej, pisemnego, nieodwołalnego upoważnienia organu podatkowego, potwierdzonego przez bank lub spółdzielczą kasę oszczędnościowo – kredytową udzielających kredytu, do przekazania tego zwrotu. Jeżeli zasadność zwrotu wymaga dodatkowego zweryfikowania, naczelnik urzędu skarbowego może przedłużyć ten termin do czasu zakończenia weryfikacji rozliczenia podatnika dokonywanego w ramach czynności sprawdzających, kontroli podatkowej lub postępowania podatkowego na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej lub postępowania kontrolnego na podstawie przepisów o kontroli skarbowej. Jeżeli przeprowadzone przez organ czynności wykażą zasadność zwrotu, o którym mowa w zdaniu poprzednim, urząd skarbowy wypłaca podatnikowi należną kwotę wraz z odsetkami w wysokości odpowiadającej opłacie prolongacyjnej stosowanej w przypadku odroczenia płatności podatku lub jego rozłożenia na raty.

Z powyższego wynika, że podstawowym terminem zwrotu jest 60 dni, licząc od dnia złożenia rozliczenia (deklaracji za właściwy okres rozliczeniowy) przez podatnika, z tym że przepisy przewidują również możliwość przeprowadzenia przed dokonaniem zwrotu tzw. postępowania wyjaśniającego czy też postępowania sprawdzającego, gdy zasadność zwrotu wymaga dodatkowego sprawdzenia.

Wnioskodawca dostawę towaru na rzecz polskiego Odbiorcy rozliczy tak jak dostawę krajową, tj. dokona opodatkowania przedmiotowej dostawy stawką właściwą dla danego towaru i wykaże podatek należny w deklaracji podatkowej, składanej za dany okres rozliczeniowy. Zatem Wnioskodawca będzie uprawniony do zwrotu nadwyżki VAT naliczonego w terminie 60 dni od dnia złożenia rozliczenia, jeżeli w danym okresie rozliczeniowym wykona czynność opodatkowaną VAT na terytorium kraju.

Podsumowując, Wnioskodawca, jako podmiot będący czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT, ma możliwość zwrotu na rachunek bankowy nadwyżki podatku naliczonego nad należnym w terminie 60 dni licząc od dnia złożenia deklaracji podatkowej, jeżeli w danym okresie rozliczeniowym jedynymi czynnościami wykazanymi w deklaracji VAT-7 będą krajowe zakupy towarów związane z dokonanymi przez Wnioskodawcę odpłatnymi dostawami towarów na terytorium Polski, oraz zakupy paliwa związane z wykonywanymi usługami transportowymi.

Z uwagi na powyższe, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.