Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPP2/443-592/13-2/AO
z 21 sierpnia 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z dnia 27 maja 2013 r. (data wpływu 17.06.2013 r. ) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie rozpoczęcia ewidencjonowania obrotu i kwot podatku należnego przy użyciu kasy rejestrującej i prawa do skorzystania z ulgi na zakup kas rejestrujących - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 17 czerwca 2013 r. wpłynął do tut. Organu ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie rozpoczęcia ewidencjonowania obrotu i kwot podatku należnego przy użyciu kasy rejestrującej i prawa do skorzystania z ulgi na zakup kas rejestrujących.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawczyni prowadzi piekarnię. Profilem działalności jest produkcja pieczywa. Sprzedaż pieczywa prowadzona jest na rzecz podmiotów gospodarczych oraz w niewielkim stopniu na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej. Sprzedaż na rzecz osób fizycznych odbywa się w dwóch punktach sprzedaży:

1. sklepik przy piekarni,
2. ruchomy punkt sprzedaży (sprzedaż pieczywa z samochodu).
   
   

W grudniu 2012 r. Wnioskodawczyni przekroczyła kwotę obrotu 40.000 zł, wobec tego od 01 marca 2013 r. powstał obowiązek ewidencjonowania obrotu za pomocą jednej kasy rejestrującej (sklepik przy piekarni), a od 01 kwietnia 2013 r. za pomocą drugiej kasy rejestrującej (sprzedaż pieczywa z samochodu).

W dniu 25 lutego 2013 r. Wnioskodawczyni dokonała zgłoszenia do Naczelnika Urzędu Skarbowego o miejscu instalacji i liczbie dwóch kas rejestrujących.

Sprzedaż w sklepiku odbywała się w styczniu 2013 r. przez 26 dni, w lutym 24 dni, w marcu za pomocą kasy rejestrującej 26 dni, w kwietniu za pomocą kasy rejestrującej 24 dni. Natomiast sprzedaż z samochodu odbywała się z częstotliwością co drugi - trzeci dzień i była prowadzona w styczniu 2013 r. przez 13 dni, w lutym 12 dni, w marcu 13 dni (ostatnia sprzedaż 29.03.2013), w kwietniu za pomocą kasy rejestrującej 12 dni, począwszy od 3 kwietnia 2013 r. W okresie od 30.03.2013 r. do 02.04.2013 r. sprzedaż pieczywa z samochodu w ogóle nie była prowadzona. Pierwszej sprzedaży pieczywa z samochodu na rzecz osób fizycznych dokonano 3 kwietnia 2013 r. które to zdarzenie gospodarcze zostało zaewidencjonowane przy zastosowaniu kasy rejestrującej.

Data fiskalizacji pierwszej kasy 25.02.2013 r. godz. 9:35, zgłoszenie kasy do Urzędu Skarbowego celem nadania numeru ewidencyjnego w dniu 04.03.2013 r., rozpoczęcie sprzedaży i ewidencji za pomocą kasy od 01.03.2013 r.

Data fiskalizacji drugiej kasy 29.03.2013 r. godz. 16:12, zgłoszenie kasy do Urzędu Skarbowego w dniu 05.04.2013 r., rozpoczęcie sprzedaży i ewidencji za pomocą kasy od 03.04.2013 r.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy Wnioskodawczyni rozpoczęła ewidencjonowanie obrotu i kwot podatku należnego w obowiązujących terminach?
2. Czy Wnioskodawczyni ma prawo do skorzystania z tzw. ulgi na zakup każdej z dwóch kas zgłoszonych na dzień rozpoczęcia ewidencjonowania?
   
   

Zdaniem Wnioskodawczyni, w przedmiotowej sprawie mają zastosowanie przepisy ustawy i rozporządzeń powołane w poz. 61. Na podstawie wymienionych przepisów dokonując sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych obowiązek ewidencji obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących powstał od 01 marca 2013 r. tj. po upływie 2 miesięcy następujących po miesiącu, w którym podatnik przekroczył obrót realizowany na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych. W kolejnym miesiącu powstał obowiązek ewidencjonowania sprzedaży za pomocą następnej kasy fiskalnej, co wynika z § 6 cytowanego rozporządzenia. Z analizy treści art. 111 ust. 1 ustawy o VAT wynika, że nie został naruszony obowiązek zaprowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kasy rejestrującej w ustawowym terminie, ponieważ od 01 marca 2013 r. wprowadzono pierwszą kasę, a na drugim stanowisku kasowym nie odnotowano w okresie od 01 do 02.04.2013 r. sprzedaży na rzecz osób fizycznych. Zatem do czasu wykonania pierwszej sprzedaży na drugim stanowisku kasowym mimo utraty zwolnienia podmiotowego w opinii Wnioskodawczyni nie była Ona obowiązana do prowadzenia ewidencji obrotu oraz kwot podatku należnego przy zastosowaniu kasy rejestrującej, bo taka sprzedaż nie wystąpiła. Pierwsza sprzedaż na drugim stanowisku kasowym, jaka wystąpiła w kwietniu została zarejestrowana na kasie fiskalnej, zatem ewidencję obrotu oraz kwot podatku należnego przy zastosowaniu pierwszej i drugiej kasy rejestrującej Wnioskodawczyni rozpoczęła w obowiązującym terminie i ma prawo do ulgi na zakup każdej z dwóch kas zgłoszonych na dzień rozpoczęcia ewidencjonowania.

Zgłoszenie dwóch kas nastąpiło przed dokonaniem czynności skutkującej powstaniem obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kasy rejestrującej i dlatego może dokonać odliczenia ulgi na zakup każdej z dwóch kas fiskalnych, gdyż Wnioskodawczyni spełniła wszystkie wymagane warunki:

• złożyła zgłoszenie dwóch kas przed rozpoczęciem ewidencjonowania,
• rozpoczęła ewidencjonowanie w obowiązujących terminach, tj. od pierwszej sprzedaży,
• cała należność za kasy rejestrujące została uiszczona.
  
  

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 111 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.) podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani prowadzić ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Na mocy art. 111 ust. 3a pkt 10 ww. ustawy podatnicy prowadzący ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących są obowiązani dokonać zgłoszenia kasy rejestrującej do naczelnika urzędu skarbowego w celu otrzymania numeru ewidencyjnego kasy.

W myśl art. 111 ust. 4 ww. ustawy podatnicy, którzy rozpoczną ewidencjonowanie obrotu i kwot podatku należnego w obowiązujących terminach, mogą odliczyć od tego podatku kwotę wydatkowaną na zakup każdej z kas rejestrujących zgłoszonych na dzień rozpoczęcia (powstania obowiązku) ewidencjonowania w wysokości 90% jej ceny zakupu (bez podatku), nie więcej jednak niż 700 zł.

Stosownie do zapisu § 2 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 grudnia 2010 r. w sprawie odliczania i zwrotu kwot wydatkowanych na zakup kas rejestrujących (Dz.U. z 2013 r. poz. 163) odliczenia kwoty, o której mowa w art. 111 ust. 4 ustawy, zwanego dalej "odliczeniem", lub jej zwrotu można dokonać pod warunkiem:

• złożenia przez podatnika do właściwego naczelnika urzędu skarbowego, przed terminem rozpoczęcia ewidencjonowania obrotu i kwot podatku należnego, pisemnego zgłoszenia o liczbie kas rejestrujących i miejscu (adresie) ich używania, które podatnik zamierza stosować do tego ewidencjonowania;
• rozpoczęcia ewidencjonowania obrotu i kwot podatku należnego nie później niż w obowiązujących terminach, przy użyciu kas rejestrujących nabytych w okresie, kiedy kasy te były objęte ważnym potwierdzeniem, że kasy te spełniają funkcje wymienione w art. 111 ust. 6a ustawy oraz kryteria i warunki techniczne, którym muszą odpowiadać, zwanym dalej "potwierdzeniem";
• posiadania przez podatnika dowodu zapłaty całej należności za kasę rejestrującą.
  
  

Kwestie dotyczące między innymi zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących oraz terminów rozpoczęcia prowadzenia tej ewidencji zostały od 1 stycznia 2013 r. uregulowane w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 29 listopada 2012 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących (Dz. U. z 2012 r. poz. 1382).

Jednakże stosownie do § 7 ust. 1 ww. rozporządzenia w przypadku podatników, którzy przestali spełniać warunki do zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania przed dniem wejścia w życie niniejszego rozporządzenia, stosuje się terminy rozpoczęcia ewidencjonowania określone w przepisach rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 26 lipca 2010 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących (Dz. U. nr 138, poz. 930).

Zgodnie z § 3 ust. 1 pkt 2 ww. rozporządzenia zwalnia się z obowiązku ewidencjonowania do dnia 31 grudnia 2012 r. również podatników, u których kwota obrotu z działalności, o której mowa w art. 111 ust. 1 ustawy, nie przekroczyła w poprzednim roku podatkowym kwoty 40.000 zł i jeżeli wcześniej nie powstał wobec nich obowiązek ewidencjonowania, z zastrzeżeniem ust. 6.

W myśl z § 3 ust. 6 ww. rozporządzenia zwolnienie, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, traci moc po upływie dwóch miesięcy, licząc od pierwszego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym nastąpiło w ciągu roku podatkowego przekroczenie kwoty obrotów w wysokości 40.000 zł z działalności, o której mowa w art. 111 ust. 1 ustawy.

Na mocy § 6 ust. 1 ww. rozporządzenia w terminach wynikających z § 2, § 3 ust. 2, 4-8 oraz § 4 podatnicy są obowiązani rozpocząć ewidencjonowanie przy zastosowaniu co najmniej 1/5 (w zaokrągleniu w górę do liczb całkowitych) liczby kas rejestrujących, która zgodnie z art. 111 ust. 4 ustawy została zgłoszona przez podatnika do właściwego naczelnika urzędu skarbowego do ewidencjonowania we wszystkich miejscach prowadzenia sprzedaży, na dzień rozpoczęcia ewidencjonowania. Od pierwszego dnia każdego następnego miesiąca podatnicy są obowiązani zastosować do ewidencjonowania kolejne kasy rejestrujące, w liczbie nie mniejszej niż liczba kas rejestrujących przypadająca do ewidencjonowania w pierwszym miesiącu ewidencjonowania, wynikająca z dokonanego przez podatnika zgłoszenia.

Rozpoczęcie ewidencjonowania, na zasadach określonych w ust. 1, przedłuża odpowiednio okres zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania w części dotyczącej obrotów realizowanych na stanowiskach kasowych, na których ewidencjonowanie powinno być prowadzone w kolejnych miesiącach (§ 6 ust. 2 ww. rozporządzenia).

Wskazać należy, że od 1 kwietnia 2013 r. na mocy § 13 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 14 marca 2013 r. w sprawie kas rejestrujących (Dz. U. z 2013 r. poz. 363) rozpoczęcie prowadzenia ewidencji przez podatnika poprzedzone jest:

1. złożeniem zawiadomienia do właściwego naczelnika urzędu skarbowego, że będzie przez niego prowadzona ewidencja przy zastosowaniu kasy, którego wzór stanowi załącznik nr 1 do rozporządzenia - w celu odliczenia lub zwrotu kwoty wydatkowanej na zakup kasy; zawiadomienie zawiera informację o liczbie kas i miejscu (adresie) ich używania;
2. dokonaniem fiskalizacji kasy.
   
   

Fiskalizacja dokonywana jest przez serwisanta kas przez jednokrotne i niepowtarzalne uaktywnienie trybu fiskalnego pracy kasy z równoczesnym wpisaniem numeru identyfikacji podatkowej podatnika (NIP) do pamięci fiskalnej (§ 13 ust. 3 ww. rozporządzenia).

Z zapisu § 13 ust. 5 ww. rozporządzenia wynika, że w terminie 7 dni od dnia fiskalizacji kasy podatnik składa do właściwego naczelnika urzędu skarbowego zgłoszenie danych dotyczących kasy, w celu otrzymania numeru ewidencyjnego.

Rozporządzenie, o którym mowa powyżej poprzedzone było rozporządzeniem Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie kryteriów i warunków technicznych, którym muszą odpowiadać kasy rejestrujące oraz warunków ich stosowania (Dz. U. Nr 212, poz. 1338 ze zm.), gdzie określone zostały m.in. obowiązki podatników w zakresie stosowania kas rejestrujących. Z zapisu § 7 ust. 1 pkt 10 tego rozporządzenia wynika, że podatnicy prowadzący ewidencję przy zastosowaniu kas rejestrujących, z zastrzeżeniem ust. 2, obowiązani są m.in. do dokonania zgłoszenia kasy w terminie 7 dni od dnia jej fiskalizacji do naczelnika urzędu skarbowego w celu otrzymania numeru ewidencyjnego kasy, zgodnie z załącznikiem nr 3 do rozporządzenia.

Z powołanych przepisów wynika, że aby podatnik mógł skorzystać z prawa do odliczenia kwoty wydatkowanej z tytułu zakupu kasy rejestrującej musi spełniać wszystkie określone przepisami prawa warunki, polegające na:

• złożeniu właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego, przed terminem rozpoczęcia ewidencjonowania, pisemnego zgłoszenia o liczbie kas rejestrujących i miejscu (adresie) ich używania, które podatnik zamierza stosować do ewidencjonowania,
  

• dokonaniu fiskalizacji kasy rejestrującej i powiadomienia o tym fakcie naczelnika urzędu skarbowego w terminie 7 dni od dnia jej fiskalizacji,
  

• rozpoczęciu ewidencjonowania obrotu za pomocą kasy rejestrującej nie później niż w obowiązujących terminach, przy użyciu kas rejestrujących nabytych w okresie, kiedy kasy te były objęte ważnym potwierdzeniem, że kasy te spełniają funkcje wymienione w art. 111 ust. 6a ustawy oraz kryteria i warunki techniczne którym muszą odpowiadać
  

• posiadaniu dowodu zapłaty całej należności za kasę rejestrującą.
  
  
  

Z przedstawionej treści wniosku wynika, że Wnioskodawczyni prowadzi piekarnię. Sprzedaż pieczywa na rzecz osób fizycznych odbywa się w sklepiku przy piekarni i ruchomym punkcie sprzedaży (sprzedaż pieczywa z samochodu). W grudniu 2012 r. Wnioskodawczyni przekroczyła kwotę obrotu 40.000 zł, wobec tego od 1 marca 2013 r. powstał obowiązek ewidencjonowania obrotu za pomocą jednej kasy rejestrującej (sklepik przy piekarni), a od 1 kwietnia 2013 r. za pomocą drugiej kasy rejestrującej (sprzedaż pieczywa z samochodu). W dniu 25 lutego 2013 r. Wnioskodawczyni dokonała zgłoszenia do Naczelnika Urzędu Skarbowego o miejscu instalacji i liczbie dwóch kas rejestrujących. Data fiskalizacji pierwszej kasy 25.02.2013 r., zgłoszenie kasy do Urzędu Skarbowego celem nadania numeru ewidencyjnego w dniu 04.03.2013 r., rozpoczęcie sprzedaży i ewidencji za pomocą kasy od 01.03.2013 r. Data fiskalizacji drugiej kasy 29.03.2013 r., zgłoszenie kasy do Urzędu Skarbowego w dniu 05.04.2013 r., rozpoczęcie sprzedaży i ewidencji za pomocą kasy od 03.04.2013 r. W okresie od 30.03.2013 r. do 02.04.2013 r. sprzedaż pieczywa z samochodu w ogóle nie była prowadzona. Pierwszej sprzedaży pieczywa z samochodu na rzecz osób fizycznych dokonano 3 kwietnia 2013 r. które to zdarzenie gospodarcze zostało zaewidencjonowane przy zastosowaniu kasy rejestrującej. Ponadto przedstawiając własne stanowisko w sprawie wnioskodawczyni wskazała, że cała należność za kasy rejestrujące została uiszczona.

W niniejszych okolicznościach po przekroczeniu w grudniu 2012 roku kwoty limitu obrotów uprawniającej do zwolnienia z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kasy rejestrującej u Wnioskodawczyni od 1 marca 2013 roku powstał obowiązek ewidencjonowania za pomocą kasy rejestrującej. Stosownie do § 2 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 grudnia 2010 r. w sprawie odliczania i zwrotu kwot wydatkowanych na zakup kas rejestrujących Wnioskodawczyni w dniu 25 lutego 2013 roku dokonała zgłoszenia do Naczelnika Urzędu Skarbowego o miejscu i instalacji dwóch kas rejestrujących. Dnia 25 lutego 2013 roku dokonano fiskalizacji pierwszej kasy rejestrującej. W terminie 7 dniu tj. 04.03.2013 r. Wnioskodawczyni zgłosiła kasę rejestrującą do Urzędu Skarbowego celem nadania numeru ewidencyjnego. Sprzedaż za pomocą pierwszej z kas rejestrujących Wnioskodawczyni rozpoczęła od 1 marca 2013 roku. W konsekwencji powyższego, uznać należy, iż skoro Wnioskodawczyni rozpoczęła ewidencję obrotów przy zastosowaniu pierwszej kasy rejestrującej od dnia 1 marca 2013 roku to druga zgłoszona do Naczelnika Urzędu Skarbowego kasa rejestrująca winna być wprowadzona od pierwszego dnia następnego miesiąca, czyli 1 kwietnia 2013 roku. Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że fiskalizacji drugiej z kas rejestrujących dokonano 29 marca 2013 roku. Zgłoszenia tej kasy do Urzędu Skarbowego Wnioskodawczyni dokonała w dniu 5 kwietnia 2013 roku. Rozpoczęcie sprzedaży za pomocą drugiej kasy rejestrującej nastąpiło od 3 kwietnia 2013 r., z uwagi na fakt, iż w okresie od 30 marca 2013 roku do 2 kwietnia 2013 roku sprzedaż pieczywa z samochodu nie była prowadzona.

Biorąc zatem pod uwagę przepisy prawa na tle przedstawionego opisu sprawy uznać należy, że Wnioskodawczyni rozpoczęła ewidencjonowanie obrotu i kwot podatku należnego w obowiązujących terminach. Z przedstawionej treści wniosku wynika, iż co prawda ewidencji przy zastosowaniu drugiej kasy rejestrującej nie dokonano pierwszego dnia kwietnia, lecz zaewidencjonowana dnia 3 kwietnia 2013 r. przy zastosowaniu kasy rejestrującej sprzedaż pieczywa z samochodu była pierwszą na rzecz osób fizycznych sprzedażą w kwietniu, czyli miesiącu w którym Wnioskodawczyni obowiązana była zastosować ewidencjonowanie na drugiej kasie rejestrującej.

Mając na uwadze przywołane uregulowania w świetle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzić należy, że skoro Wnioskodawczyni przed terminem rozpoczęcia ewidencjonowania złożyła właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego zgłoszenie o liczbie kas rejestrujących i miejscu ich instalacji, dokonała fiskalizacji kas rejestrujących i zgłosiła ten fakt do urzędu skarbowego w obowiązującym terminie 7 dni od dnia jej fiskalizacji, rozpoczęła ewidencję obrotów przy zastosowaniu kasy rejestrującej w obowiązujących terminach, a ponadto, jak wskazała przedstawiając własne stanowisko, cała należność za kasy rejestrujące została uiszczona, określone przepisami prawa warunki do odliczenia kwoty wydatkowanej z tytułu zakupu kasy rejestrującej zostały spełnione. Tym samym, Wnioskodawczyni ma prawo skorzystania z ulgi na zakup przedmiotowych kas rejestrujących. W kontekście powyższego podkreślenia wymaga, iż zastosowanie ulgi jest prawem podatnika, z którego korzysta on poprzez złożenie określonego oświadczenia woli, po spełnieniu warunków przewidzianych prawem.

Tym samym, stanowisko Wnioskodawczyni należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.