INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 21.06.2013 r. (data wpływu 24.06.2013 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie miejsca świadczenia usług nabycia wierzytelności – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 24.06. 2013 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie miejsca świadczenia usług nabycia wierzytelności.

W przedmiotowym wniosku zostały przedstawione następujące zdarzenia przyszłe:

X Bank S.A. (dalej: „Bank”) będący zarejestrowanym podatnikiem VAT czynnym w ramach prowadzonej działalności gospodarczej planuje nabywać wierzytelności kredytowe od banków zagranicznych z terytorium UE będących zarejestrowanymi podatnikami VAT w kraju siedziby lub miejsca stałego prowadzenia działalności (dalej: „Sprzedający Bank”). Sprzedający Bank nie będzie miał siedziby ani stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej w Polsce, nie będzie też zarejestrowany dla potrzeb VAT w Polsce. Wierzytelności kredytowe będące przedmiotem planowanych transakcji stanowią wierzytelności własne sprzedających banków w stosunku do polskich dłużników i nie są jeszcze wymagalne w całości lub w części. Wierzytelności nabywane przez Bank mogą wynikać z umowy kredytowej zawartej wyłącznie przez Sprzedający Bank z kredytobiorcą, albo wynikać z umowy kredytu konsorcjalnego, którego stroną jest Sprzedający Bank, kredytobiorca oraz inne banki finansujące kredytobiorcę. Celem nabycia wierzytelności kredytowych będzie przejęcie praw i obowiązków z umowy kredytowej w stosunku do całości lub części kwoty kredytu oraz uzyskanie korzyści finansowych z tytułu jej dalszego wykonywania. Z chwilą nabycia przez Bank wierzytelności kredytowych, kredytobiorca staje się klientem Banku zobowiązanym do uiszczenia na rzecz Banku stosownego wynagrodzenia wynikającego z umowy kredytowej. Przedmiotem planowanych nabyć nie są tzw. „trudne” wierzytelności, lecz wierzytelności, co do których nie istnieje poważna wątpliwość, czy zostaną zaspokojone.

Bank rozważa przeprowadzanie dwóch typów transakcji:

• nabywania całości lub części wierzytelności kredytowej w sytuacji gdy kredyt został już w całości wypłacony kredytobiorcy (Transakcja 1),

• w sytuacji gdy w ramach danej umowy kredytowej została wypłacona tylko część kwoty kredytu - nabywania całości lub części wierzytelności kredytowej wynikającej z kwoty kredytu już wypłaconej kredytobiorcy wraz z przejęciem w całości lub w części obowiązku wypłaty kolejnych transz kredytu nieprzekazanych kredytobiorcy (Transakcja 2).
  
  

Transakcja 1

W ramach planowanej Transakcji 1 Bank nabędzie na podstawie stosownej umowy całość lub część wierzytelności kredytowej z tytułu kredytu udzielonego przez Sprzedający Bank. W przypadku nabycia całej wierzytelności kredytowej Bank przejmie pełnię praw i obowiązków Sprzedającego Banku oraz stanie się stroną umowy kredytu zawartej uprzednio przez Sprzedający Bank. W związku z tym Bank, w porozumieniu z kredytobiorcą (oraz jeśli to konieczne z pozostałymi bankami - stronami umowy kredytu), będzie mógł modyfikować warunki umowy w tym np. wydłużać okres kredytowania, zmieniać poziom należnych odsetek. W przypadku nabycia części wierzytelności Bank stanie się drugim obok Sprzedającego Banku kredytodawcą. Skutkiem przejęcia części wierzytelności kredytowej będzie przejęcie praw i obowiązków Sprzedającego Banku wynikających ze stosownej umowy kredytowej tylko w części w jakiej Bank przejął wierzytelność kredytową.

Cena wierzytelności pomiędzy Sprzedającym Bankiem a Bankiem będzie ustalona albo jako wartość nominalna wierzytelności, albo jako wartość nominalna wierzytelności pomniejszona o dyskonto. Niezależnie od tak ukształtowanej ceny sprzedaży wierzytelności, Bank będzie pobierał od Sprzedającego Banku wynagrodzenie w postaci prowizji wyrażonej kwotowo lub jako procent wartości nominalnej wierzytelności. Prowizja będzie wypłacana na rzecz Banku tytułem wynagrodzenia za nabycie wierzytelności od Sprzedającego Banku.

Transakcja 2

W ramach planowanej Transakcji 2 Bank nabędzie na podstawie stosownej umowy całość lub część wierzytelności kredytowej z tytułu kredytu udzielonego i wypłaconego przez Sprzedający Bank oraz przejmie obowiązki Sprzedającego Banku w zakresie wypłaty całości lub części transz kredytu, które nie zostały jeszcze przez Sprzedający Bank wypłacone. W przypadku nabycia całej wierzytelności kredytowej, Bank przejmie pełnię praw i obowiązków Sprzedającego Banku oraz stanie się stroną umowy kredytu zawartej uprzednio przez Sprzedający Bank. W związku z tym Bank w porozumieniu z kredytobiorcą (oraz jeśli to konieczne z pozostałymi bankami - stronami umowy kredytu) będzie mógł modyfikować warunki umowy w tym np. wydłużać okres kredytowania, zmieniać poziom należnych odsetek, Dodatkowo, skutkiem zawarcia umowy będzie obowiązek wypłaty przez Bank określonych kolejnych transz kredytu na rzecz kredytobiorcy, którego kredyt przejął Bank na podstawie opisywanej Transakcji 2. W przypadku nabycia części wierzytelności Bank stanie się kolejnym obok Sprzedającego Banku kredytodawcą.

Skutkiem przejęcia części wierzytelności kredytowej będzie przejęcie praw i obowiązków Sprzedającego Banku wynikających ze stosownej umowy kredytowej tylko w części w jakiej Bank przejął wierzytelność kredytową oraz przejęcie obowiązków wypłaty kolejnych transz kredytu w całości lub części na zasadach określonych w umowie, na podstawie której Bank nabywa cześć wierzytelności od Sprzedającego Banku.

Cena sprzedaży wierzytelności oraz przejęcia obowiązków związanych z wypłatą kolejnych transz pomiędzy Sprzedającym Bankiem a Bankiem będzie ustalona albo jako wartość nominalna wierzytelności, albo jako wartość nominalna wierzytelności pomniejszona o dyskonto. Niezależnie od tak ukształtowanej ceny sprzedaży wierzytelności, Bank będzie pobierał od Sprzedającego Banku wynagrodzenie w postaci prowizji wyrażonej kwotowo lub jako procent wartości nominalnej wierzytelności. Prowizja będzie wypłacana na rzecz Banku tytułem wynagrodzenia za nabycie wierzytelności oraz przejęcie obowiązków związanych z wypłatą kolejnych transz kredytu na rzecz kredytobiorcy.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

1. Czy nabycie wierzytelności kredytowych w ramach Transakcji 1 przedstawionej w opisie zdarzenia przyszłego stanowi odpłatne świadczenie usług niepodlegające opodatkowaniu VAT w Polsce, a w kraju siedziby lub stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej Sprzedającego Banku...
2. Czy nabycie wierzytelności kredytowych w ramach Transakcji 2 przedstawionej w opisie zdarzenia przyszłego stanowi odpłatne świadczenie usług niepodlegające opodatkowaniu VAT w Polsce, a w kraju siedziby lub stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej Sprzedającego Banku...
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy,

Zdaniem Banku wynagrodzenie uzyskiwane przez Bank z tytułu nabycia wierzytelności kredytowych w ramach Transakcji 1 przestawionej w opisie zdarzenia przyszłego podlega opodatkowaniu VAT jednak ze względu na miejsce świadczenia usług nie będzie opodatkowane VAT w Polsce.

Aby nabycie wierzytelności przez Bank od Sprzedającego Banku zostało uznane za świadczenie usług dla potrzeb VAT konieczne jest przede wszystkim:

• działanie przez Bank w charakterze podatnika;

• odpłatność oraz bezpośredni związek pomiędzy świadczeniem a uzyskiwanym przez Bank wynagrodzeniem.
  
  

Zdaniem Banku w przypadku Transakcji 1 oba te warunki są spełnione.

Działanie w charakterze podatnika

Z treści art. 2 ust. 1 lit. C Dyrektywy Rady z 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej 2006/112/WE (Dyrektywa VAT) wynika jednoznacznie, że opodatkowaniu VAT podlega odpłatne świadczenie usług przez podatnika działającego w takim charakterze. Taki wniosek jest powszechnie akceptowany w orzecznictwie TSUE (por. np. orzeczenie z 4 października 1995 r. w sprawie C-291/92, orzeczenie z 8 marca 2011 r. w sprawie C-415/98).

Jak wskazano w opisie zdarzenia przyszłego Bank nabywać będzie wierzytelności kredytowe od innych zagranicznych banków w ramach prowadzonej przez siebie działalności. Przedmiotem działalności Banku jest świadczenie szeregu usług finansowych w tym usług związanych z udzielaniem finansowania. Nabywanie wierzytelności z tytułu kredytów udzielanych przez inne banki stanowi z jednej strony działalność związaną z zapewnieniem finansowania oraz zdjęciem ryzyka niewypłacalności z podmiotów sprzedających wierzytelności kredytowe, a z drugiej strony stanowi element kształtowania portfela kredytowego Banku. Tym samym nie ulega wątpliwości, iż nabywanie przez Bank wierzytelności następuje w ramach prowadzonej przez Bank działalności gospodarczej.

Świadczenie Banku jako odpłatne świadczenie usług

Zgodnie z art. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011 r., Nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwanej ustawą o VAT, opodatkowaniu VAT podlega m.in. odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Świadczenie usług jest natomiast definiowane jako każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

• przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;

• zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;

• świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.
  
  

Nabywając wierzytelności w ramach Transakcji 1, zdaniem Banku, Bank będzie świadczył usługę na rzecz Sprzedającego Banku w postaci:

• przejęcia ryzyka niewypłacalności dłużnika,

• uwolnienie Sprzedającego Banku od konieczności egzekwowania od dłużnika płatności na podstawie umowy kredytu zawartej przez Sprzedający Bank,

• przejęcia innych praw i obowiązków wynikających z tej umowy,

• zapewnienia finansowania tj. natychmiastowego zapewnienia środków finansowych niezależnie od terminu zapadalności udzielonego przez Sprzedający Bank kredytu.
  
  

Za powyższe świadczenia Bank uzyskuje od Sprzedającego Banku wynagrodzenie bezpośrednie w postaci prowizji, które jest niezależne od ewentualnego dyskonta od ceny sprzedaży wierzytelności udzielonego przez Sprzedający Bank. Wynagrodzenie to zdaniem Banku będzie stanowiło wynagrodzenie dla Banku za świadczenie opisanych wyżej usług korzystające ze zwolnienia od VAT.

Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej (TSUE) w wyroku w sprawie C-93/10 GFKL dotyczącej wierzytelności „trudnych” podkreślił, że „podmiot, który na własne ryzyko nabywa trudne wierzytelności po cenie niższej od ich wartości nominalnej, nie świadczy odpłatnie usługi”.

W tym samym wyroku TSUE uznał, że jeżeli „cesjonariusz wierzytelności nie otrzymuje żadnego wynagrodzenia od cedenta,(...) nie dokonuje czynności z zakresu działalności gospodarczej w rozumieniu art. 4 szóstej dyrektywy, ani nie świadczy usługi w rozumieniu art. 2 pkt 1 dyrektywy”.

Wprawdzie ze względu na przedmiot transakcji oraz jej charakter powyższe orzeczenie nie może mieć bezpośredniego zastosowania w sprawie będącej przedmiotem niniejszego wniosku, jednak z treści orzeczenia TSUE wynika wniosek, iż jeśli podmiot nabywający wierzytelności uzyskuje w związku z tym bezpośrednio od sprzedającego wierzytelności wynagrodzenie, może ono stanowić wynagrodzenie z tytułu świadczenia usług przez nabywcę wierzytelności na rzecz sprzedającego.

Takie stanowisko potwierdza również orzecznictwo polskich sądów administracyjnych. W wyroku z 19 marca 2012 r. sygn. I FF5 5/11 Naczelny Sąd Administracyjny podkreślił, że: „podstawowym i koniecznym warunkiem do uznania transakcji za odpłatną usługę, a więc czynność opodatkowaną, jest wystąpienie wynagrodzenia bezpośrednio związanego z tą czynnością, rzeczywiście otrzymanego (bądź należnego), jako świadczenia wzajemnego za wykonaną usługę”.

W ramach przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego Bank za przejęcie wierzytelności po cenie nominalnej lub z dyskontem uzyskuje bezpośrednie wynagrodzenie w postaci prowizji. Tym samym Bank uzyskuje bezpośrednio od Sprzedającego wynagrodzenie z tytułu nabycia wierzytelności, które w opinii Banku stanowi wynagrodzenie za świadczenie usług.

Miejsce świadczenia

Zgodnie z art. 28b ust. 1 ustawy o VAT miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę działalności gospodarczej. Natomiast w świetle art. 28b ust. 2 ustawy o VAT w przypadku gdy usługi są świadczone dla stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej podatnika, które znajduje się w innym miejscu niż jego siedziba działalności gospodarczej, miejscem świadczenia tych usług jest to stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej.

Biorąc pod uwagę, że Sprzedający Bank jest zagranicznym bankiem z siedzibą lub stałym miejscem prowadzenia działalności w kraju UE innym niż Polska oraz zarejestrowanym podatnikiem VAT w kraju siedziby lub miejsca stałego prowadzenia działalności, a zdaniem Banku jego wynagrodzenie uzyskane w związku z nabyciem wierzytelności od Sprzedającego Banku jest wynagrodzeniem za świadczenie usług przez Bank, miejscem świadczenia tych usług będzie miejsce siedziby lub stałego prowadzenia działalności nabywcy usługi, a więc Sprzedającego Banku. Miejscem świadczenia zgodnie z przepisami ustawy o VAT nie będzie więc Polska, ale inne państwo członkowskie - kraj siedziby lub stałego miejsca prowadzenia działalności Sprzedającego Banku.

Tym samym wynagrodzenie Banku w związku z nabyciem wierzytelności, mimo iż stanowi odpłatne świadczenie usług, nie będzie podlegało opodatkowaniu VAT w Polsce.

Ad. 2

Kwalifikacja świadczenia

Jako że przedmiotem Transakcji 2 jest nabywanie całości lub części wierzytelności kredytowej już wypłaconej kredytobiorcy wraz z przejęciem w całości lub w części obowiązku wypłaty kolejnych transz kredytu nieprzekazanych kredytobiorcy, uwagi Banku przedstawione w stanowisku dotyczącym pytania 1 znajdą odpowiednie zastosowanie.

Bank jako nabywca wierzytelności oraz przejmujący zobowiązanie do wypłaty kolejnych transz kredytu na rzecz kredytobiorcy będzie odpłatnie świadczył usługi na rzecz Sprzedającego Banku.

Za powyższe świadczenia Bank uzyskuje od Sprzedającego Banku wynagrodzenie bezpośrednie w postaci prowizji, które jest niezależne od ewentualnego dyskonta od ceny sprzedaży wierzytelności udzielonego przez Sprzedający Bank. Wynagrodzenie to zdaniem Banku będzie stanowiło wynagrodzenie Banku za świadczenie opisanych wyżej usług.

Miejsce świadczenia

Zgodnie z art. 28b ust. 1 ustawy o VAT miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę działalności gospodarczej. Natomiast w świetle art. 28b ust. 2 ustawy o VAT w przypadku gdy usługi są świadczone dla stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej podatnika, które znajduje się w innym miejscu niż jego siedziba działalności gospodarczej miejscem świadczenia tych usług jest to stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej.

Biorąc pod uwagę, że Sprzedający Bank jest zagranicznym bankiem z siedzibą lub stałym miejscem prowadzenia działalności w kraju UE innym niż Polska oraz zarejestrowanym podatnikiem VAT w kraju siedziby lub miejsca stałego prowadzenia działalności, a zdaniem Banku jego wynagrodzenie uzyskane w związku z nabyciem wierzytelności od Sprzedającego Banku jest wynagrodzeniem za świadczenie usług przez Bank, miejscem świadczenia tych usług będzie miejsce siedziby lub stałego prowadzenia działalności nabywcy usługi, a więc Sprzedającego Banku. Miejscem świadczenia zgodnie z przepisami ustawy o VAT nie będzie więc Polska, ale inne państwo członkowskie - kraj siedziby lub stałego miejsca prowadzenia działalności Sprzedającego Banku.

Tym samym wynagrodzenie Banku w związku z nabyciem wierzytelności oraz przejęciem obowiązków związanych z wypłatą kolejnych transz, mimo iż stanowi odpłatne świadczenie usług, nie będzie podlegało opodatkowaniu VAT w Polsce.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów na terytorium kraju;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.
   
   

Z treści art. 8 ust. 1 ustawy wynika, iż przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.
   
   

W przypadku świadczenia usług, istotnym dla prawidłowego rozliczenia podatku od towarów i usług jest określenie miejsca świadczenia danej usługi.

Od poprawności określenia miejsca świadczenia zależy, czy dana usługa podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w Polsce, czy też nie.

Stosownie do art. 28a ustawy o VAT, na potrzeby stosowania niniejszego rozdziału:

1. ilekroć jest mowa o podatniku - rozumie się przez to:
   1. podmioty, które wykonują samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2, lub działalność gospodarczą odpowiadającą tej działalności, bez względu na cel czy rezultat takiej działalności, z uwzględnieniem art. 15 ust. 6,
   2. osobę prawną niebędąca podatnikiem na podstawie lit. a, która jest zidentyfikowana lub obowiązana do identyfikacji do celów podatku lub podatku od wartości dodanej;
2. podatnika, który prowadzi również działalność lub dokonuje transakcji nieuznawanych za podlegające opodatkowaniu dostawy towarów lub świadczenia usług zgodnie z art. 5 ust. 1, uznaje się za podatnika w odniesieniu do wszystkich świadczonych na jego rzecz usług.
   
   

Zgodnie z art. 28b ust. 1 ww. ustawy, miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem ust. 2-4 oraz art. 28e, art. 28f ust. 1 i 1a, art. 28g ust. 1, art. 28i, art. 28j ust. 1 i 2 i art. 28n.

Natomiast w świetle art. 28b ust. 2 ustawy o VAT w przypadku gdy usługi są świadczone dla stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej podatnika, które znajduje się w innym miejscu niż jego siedziba działalności gospodarczej, miejscem świadczenia tych usług jest to stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej

Z wniosku wynika, że

Wnioskodawca w ramach planowanej Transakcji 1 nabędzie na podstawie stosownej umowy całość lub część wierzytelności kredytowej z tytułu kredytu udzielonego przez Sprzedający Bank. W przypadku nabycia całej wierzytelności kredytowej Bank przejmie pełnię praw i obowiązków Sprzedającego Banku oraz stanie się stroną umowy kredytu zawartej uprzednio przez Sprzedający Bank. W związku z tym Bank, w porozumieniu z kredytobiorcą (oraz jeśli to konieczne z pozostałymi bankami - stronami umowy kredytu), będzie mógł modyfikować warunki umowy w tym np. wydłużać okres kredytowania, zmieniać poziom należnych odsetek. W przypadku nabycia części wierzytelności Bank stanie się drugim obok Sprzedającego Banku kredytodawcą. Skutkiem przejęcia części wierzytelności kredytowej będzie przejęcie praw i obowiązków Sprzedającego Banku wynikających ze stosownej umowy kredytowej tylko w części w jakiej Bank przejął wierzytelność kredytową.

Cena wierzytelności pomiędzy Sprzedającym Bankiem a Bankiem będzie ustalona albo jako wartość nominalna wierzytelności, albo jako wartość nominalna wierzytelności pomniejszona o dyskonto. Niezależnie od tak ukształtowanej ceny sprzedaży wierzytelności, Bank będzie pobierał od Sprzedającego Banku wynagrodzenie w postaci prowizji wyrażonej kwotowo lub jako procent wartości nominalnej wierzytelności. Prowizja będzie wypłacana na rzecz Banku tytułem wynagrodzenia za nabycie wierzytelności od Sprzedającego Banku.

Wnioskodawca w ramach planowanej transakcji 2 nabędzie na podstawie stosownej umowy całość lub część wierzytelności kredytowej z tytułu kredytu udzielonego i wypłaconego przez Sprzedający Bank oraz przejmie obowiązki Sprzedającego Banku w zakresie wypłaty całości lub części transz kredytu, które nie zostały jeszcze przez Sprzedający Bank wypłacone. W przypadku nabycia całej wierzytelności kredytowej, Bank przejmie pełnię praw i obowiązków Sprzedającego Banku oraz stanie się stroną umowy kredytu zawartej uprzednio przez Sprzedający Bank. W związku z tym Bank w porozumieniu z kredytobiorcą (oraz jeśli to konieczne z pozostałymi bankami - stronami umowy kredytu) będzie mógł modyfikować warunki umowy w tym np. wydłużać okres kredytowania, zmieniać poziom należnych odsetek, Dodatkowo, skutkiem zawarcia umowy będzie obowiązek wypłaty przez Bank określonych kolejnych transz kredytu na rzecz kredytobiorcy, którego kredyt przejął Bank na podstawie opisywanej Transakcji 2. W przypadku nabycia części wierzytelności Bank stanie się kolejnym obok Sprzedającego Banku kredytodawcą.

Skutkiem przejęcia części wierzytelności kredytowej będzie przejęcie praw i obowiązków Sprzedającego Banku wynikających ze stosownej umowy kredytowej tylko w części w jakiej Bank przejął wierzytelność kredytową oraz przejęcie obowiązków wypłaty kolejnych transz kredytu w całości lub części na zasadach określonych w umowie, na podstawie której Bank nabywa cześć wierzytelności od Sprzedającego Banku.

Cena sprzedaży wierzytelności oraz przejęcia obowiązków związanych z wypłatą kolejnych transz pomiędzy Sprzedającym Bankiem a Bankiem będzie ustalona albo jako wartość nominalna wierzytelności, albo jako wartość nominalna wierzytelności pomniejszona o dyskonto. Niezależnie od tak ukształtowanej ceny sprzedaży wierzytelności, Bank będzie pobierał od Sprzedającego Banku wynagrodzenie w postaci prowizji wyrażonej kwotowo lub jako procent wartości nominalnej wierzytelności. Prowizja będzie wypłacana na rzecz Banku tytułem wynagrodzenia za nabycie wierzytelności oraz przejęcie obowiązków związanych z wypłatą kolejnych transz kredytu na rzecz kredytobiorcy.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą tego czy nabycie wierzytelności kredytowych w ramach Transakcji 1 i 2 przedstawionych w opisie zdarzenia przyszłego stanowi odpłatne świadczenie usług niepodlegające opodatkowaniu VAT w Polsce, a w kraju siedziby lub stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej Sprzedającego Banku.

Nabycie wierzytelności w ramach opisanych transakcji niewątpliwie spełnia warunki odpłatnego świadczenia usług. Nabywanie wierzytelności z tytułu kredytów udzielanych przez inne banki stanowi z jednej strony działalność związaną z zapewnieniem finansowania oraz zdjęciem ryzyka niewypłacalności z podmiotów sprzedających wierzytelności kredytowe, a z drugiej strony stanowi element kształtowania portfela kredytowego Banku. W przypadku nabycia wierzytelności świadczącym usługę jest podmiot nabywający wierzytelność. Nabywając wierzytelności wnioskodawca będzie świadczył usługę na rzecz Sprzedającego Banku w postaci:

przejęcia ryzyka niewypłacalności dłużnika, uwolnienie Sprzedającego Banku od konieczności egzekwowania od dłużnika płatności na podstawie umowy kredytu zawartej przez Sprzedający Bank, przejęcia innych praw i obowiązków wynikających z tej umowy, zapewnienia finansowania tj. natychmiastowego zapewnienia środków finansowych niezależnie od terminu zapadalności udzielonego przez Sprzedający Bank kredytu. Usługi świadczone przez Wnioskodawcę będą czynnościami odpłatnymi za wynagrodzeniem.

W powyższej sytuacji znajdą więc zastosowanie zasady ogólne dotyczące miejsca świadczenia przy świadczeniu usług.

W przedmiotowej sprawie wskazane w art. 28b ust. 1 ustawy o VAT zastrzeżenia nie będą miały zastosowania, a miejsce świadczenia usług będących przedmiotem pytań, ustalane będzie na podstawie zasady ogólnej wyrażonej w tym przepisie.

Zatem miejscem opodatkowania usług związanych z nabyciem przez Wnioskodawcę wierzytelności, świadczonych przez Wnioskodawcę na rzecz Sprzedającego Banku (opisanych jako transakcje 1 i 2), który jest zagranicznym bankiem z siedzibą lub stałym miejscem prowadzenia działalności w kraju UE innym niż Polska oraz zarejestrowanym podatnikiem VAT w kraju siedziby lub miejsca stałego prowadzenia działalności, będzie miejsce siedziby lub stałego prowadzenia działalności nabywcy usługi, a więc Sprzedającego Banku. Miejscem świadczenia zgodnie z przepisami ustawy o VAT nie będzie więc Polska, ale inne państwo członkowskie - kraj siedziby lub stałego miejsca prowadzenia działalności Sprzedającego Banku.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy, iż nabycie wierzytelności kredytowych w ramach transakcji 1 i 2 przedstawionej w opisie zdarzenia przyszłego stanowi odpłatne świadczenie usług niepodlegające opodatkowaniu VAT w Polsce a w kraju siedziby lub stałego miejsca prowadzenia działalności sprzedającego Banku, należy uznać za prawidłowe.

Mając na uwadze powyższe stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzeń przyszłych przedstawionych przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Niniejsza interpretacja rozstrzyga wyłącznie w zakresie nie podlegania opodatkowaniu w Polsce usług nabywania wierzytelności świadczonych przez Wnioskodawcę na rzecz banków, nie rozstrzygając pozostałych kwestii poruszonych we wniosku, gdyż nie były one przedmiotem zapytania.

W zakresie podatku od czynności cywilnoprawnych zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – tj. Dz. U. z 2012r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.