Interpretacja Ministra Finansów
DD3/033/149/IMD/08/DD-1153
z 6 lutego 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

Na podstawie art. 14e § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2012 r. poz.749, z późn. zm.), Minister Finansów w związku ze stwierdzeniem nieprawidłowości interpretacji indywidualnej z dnia 17 kwietnia 2008 r. Nr IPPB2/415-101/08-4/MK, wydanej w imieniu Ministra Finansów przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie zmienia z urzędu wyżej wymienioną interpretację stwierdzając, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku złożonym w dniu 17 stycznia 2008 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia przedmiotowego, jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

Dnia 17 kwietnia 2008 r. Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając – na podstawie § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770) – w imieniu Ministra Finansów, wydał interpretację indywidualną dotyczącą podatku dochodowego od osób fizycznych. Interpretacja wydana została na ww. wniosek złożony w dniu 3 marca 2008 r., w którym przedstawiono następujący stan faktyczny.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

1. Zgodnie z § 3 ust. 1 pkt 6 i ust. 3 i 4 rozporządzenia MON z dnia 28 maja 2004 r. w sprawie należności żołnierzy zawodowych za przeniesienia i podróże służbowe, żołnierzowi zawodowemu w związku z przeniesieniem służbowym przysługuje:
1. dodatek za rozłąkę,
2. zwrot kosztów przejazdów z miejsca zamieszkania do miejsca pełnienia służby i z powrotem w wysokości udokumentowanej imiennym biletem miesięcznym na przejazd środkiem publicznego transportu kolejowego lub autobusowego,
3. ryczałt na pokrycie kosztów dojazdu do nowego miejsca pełnienia służby.
   Żołnierzowi spełniającemu warunki określone w rozporządzeniu wypłaca się tylko jedną należność. Żołnierz zawodowy wyznaczony na stanowisko służbowe pełni służbę przez określony czas, który obejmuje okres kadencji. Kadencja na danym stanowisku maksymalnie trwa 3 lata.
2. Pracodawca zapewnia pracownikom (żołnierzom zawodowym, żołnierzom nadterminowym oraz pracownikom wojska) legitymacje PKP uprawniające do ulgowych przejazdów realizowanych przez przewoźników kolejowych. Powyższe uprawnienia realizowane są zgodnie z Decyzją Nr 564/MON Ministra Obrony Narodowej z dnia 07 grudnia 2007 r. w sprawie wykupu uprawnień dla żołnierzy i pracowników resortu obrony narodowej do przejazdów środkami publicznego transportu zbiorowego kolejowego w 2008 r.
3. Pracodawca umożliwia skorzystanie ze szczepień ochronnych przeciwko grypie. Skorzystać mogą zarówno pracownicy administracji, dla których szczepionki są dobrowolne, jak i pracownicy służby zdrowia, którym to pracodawca winien zapewnić szczepionki ochronne zgodnie z Decyzją Nr 376/MON Ministra Obrony Narodowej z dnia 2 sierpnia 2007 r. w sprawie wprowadzenia w resorcie obrony narodowej programu szczepień ochronnych. Koszt jednostkowy szczepionki wynosi 19,13 zł.

W związku z przedstawionym stanem faktycznym Wnioskodawca zadał następujące pytania:

1. Czy wobec opisanego stanu faktycznego:
1. dodatek za rozłąkę,
2. zwrot kosztów przejazdów z miejsca zamieszkania do miejsca pełnienia służby i z powrotem w wysokości udokumentowanej imiennym biletem miesięcznym,
3. ryczałt na pokrycie kosztów dojazdu do nowego miejsca pełnienia służby
   powinny korzystać ze zwolnienia podatkowego?
2. Wobec opisanego stanu faktycznego równowartość otrzymanej legitymacji uprawniającej do ulgowych przejazdów PKP stanowi przychód ze stosunku służbowego, od którego pracownik winien dokonać wpłaty podatku dochodowego?
3. Wobec opisanego stanu faktycznego równowartość otrzymanej szczepionki przez:
1. pracowników służby zdrowia – nie stanowi przychodu ze stosunku służbowego,
2. pozostałych pracowników – stanowi przychód ze stosunku służbowego, od którego pracownik winien dokonać wpłaty podatku dochodowego?

Jednocześnie przedmiotem interpretacji indywidualnej z dnia 17 kwietnia 2008 r. Nr IPPB2/415-101/08-4/MK jest wyłącznie odpowiedź na pytanie pierwsze z zakresu podatku dochodowego od osób fizycznych. Rozstrzygnięcie w zakresie pozostałych pytań zawarto w odrębnych interpretacjach indywidualnych. W konsekwencji, poniżej przytacza się wyłącznie stanowisko Wnioskodawcy wobec zdarzenia oznaczonego w pytaniu pierwszym.

Zdaniem Wnioskodawcy:

1. Dodatek za rozłąkę powinien podlegać zwolnieniu od podatku dochodowego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 18 ustawy z dnia 26 lipca 1991 roku o podatku dochodowym od osób fizycznych;
2. Zwrot kosztów przejazdów z miejsca zamieszkania do miejsca pełnienia służby i z powrotem w wysokości udokumentowanej imiennym biletem miesięcznym na przejazd środkiem publicznego transportu kolejowego lub autobusowego winien podlegać zwolnieniu od podatku dochodowego (pkt 14 i 112);
3. Ryczałt na pokrycie kosztów dojazdu do nowego miejsca pełnienia służby winien podlegać opodatkowaniu.
   
   

Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznał: w zakresie pytania nr 1 pkt 1 za nieprawidłowe, w zakresie pytania nr 1 pkt 2 i 3 w świetle zwolnienia przewidzianego w art. 21 ust. 1 pkt 112 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych za nieprawidłowe, natomiast w zakresie zwolnienia przewidzianego w art. 21 ust. 1 pkt 14 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych za prawidłowe.

Na tle przedstawionego przez Wnioskodawcę stanu faktycznego Minister Finansów stwierdza co następuje.

Na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 września 2003 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych (Dz.U. z 2010 r. Nr 90, poz. 593, z późn. zm.) żołnierzowi zawodowemu przeniesionemu do pełnienia zawodowej służby wojskowej w innej miejscowości albo skierowanemu do wykonywania zadań służbowych poza stałym miejscem pełnienia służby lub miejscem zamieszkania przysługują należności za przeniesienia i podróże służbowe.

Jak stanowi art. 21 ust. 1 pkt 18 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm.), wolny od podatku dochodowego jest dodatek za rozłąkę wypłacany pracownikom czasowo przeniesionym – do wysokości diet za czas podróży służbowej na obszarze kraju, określonych w przepisach w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej na obszarze kraju.

Powołana ustawa o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych upoważniła Ministra Obrony Narodowej do określenia w drodze rozporządzenia, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw pracy, wysokość oraz tryb przyznawania należności za przeniesienia i podróże służbowe (art. 86 ust. 2 ww. ustawy).

Jak wynika z postanowień § 3 ust. 1 pkt 6, wydanego na tej podstawie rozporządzenia Ministra Obrony Narodowej z dnia 28 maja 2004 r. w sprawie należności żołnierzy zawodowych za przeniesienie służbowe i podróże służbowe (Dz.U. Nr 140, poz. 1487, z późn. zm.), z tytułu przeniesienia służbowego żołnierzowi przysługuje między innymi dodatek za rozłąkę.

Jednocześnie, jak wynika z § 7a ust. 1 ww. rozporządzenia, dodatek za rozłąkę przysługuje żołnierzowi posiadającemu rodzinę, w przypadku gdy członkowie rodziny nie przesiedlili się wraz z nim do nowego miejsca pełnienia służby i zamieszkują w miejscowości, do której nie jest możliwy codzienny dojazd publicznymi środkami transportu.

Z kolei w myśl postanowień § 7a ust. 3 powołanego aktu normatywnego, dodatek nie przysługuje:

1. żołnierzowi, któremu w nowym miejscu pełnienia służby lub w miejscowości pobliskiej przyznano prawo zamieszkiwania z członkami rodziny w lokalu mieszkalnym będącym w dyspozycji Wojskowej Agencji Mieszkaniowej;
2. w razie przeniesienia służbowego do miejscowości, w której żołnierz lub jego małżonek posiada dom lub samodzielny lokal mieszkalny albo jest on zameldowany na pobyt stały;
3. za czas:
1. skierowania do wykonywania zadań służbowych w miejscowości, w której żołnierz lub jego małżonek posiada dom lub samodzielny lokal mieszkalny albo jest zameldowany na pobyt stały, bądź w miejscowości, z której istnieje dogodne połączenie komunikacyjne – jeżeli charakter wykonywanych zadań umożliwia żołnierzowi codzienny powrót do tej miejscowości,
2. krajowej lub zagranicznej podróży służbowej, z tytułu której żołnierz otrzymał diety w wysokości nie niższej niż stawka dodatku za rozłąkę,
3. wykonywania zadań służbowych poza granicami państwa,
4. nieusprawiedliwionej nieobecności w służbie.

Jak wynika z postanowień art. 37 ust. 1 ustawy o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych, żołnierz zawodowy pełniący zawodową służbę wojskową:

1. na podstawie kontraktu na pełnienie służby stałej – pełni tę służbę na stanowiskach służbowych przez czas określony kadencjami;
2. na podstawie kontraktu na pełnienie służby terminowej – pełni tę służbę na stanowiskach służbowych przez czas kadencji.
   
   

Okres kadencji na stanowisku wynosi od osiemnastu miesięcy do trzech lat (art. 37 ust. 2 ww. ustawy).

Wymaga zatem rozstrzygnięcia kwestia, czy w odniesieniu do żołnierza zawodowego można mówić o „czasowym przeniesieniu”, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 18 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W przypadku rozłąki z rodziną (która co do zasady powinna mieć charakter czasowy) oraz wziąwszy pod uwagę kadencyjność służby żołnierzy zawodowych (tj. wyznaczenie określonych ram czasowych pełnienia służby), można mówić o czasowym przeniesieniu. Należy zatem uznać, iż omawiany dodatek mieści się zakresie zwolnienia przedmiotowego, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 18 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zatem w tym zakresie stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Stosownie do postanowień § 3 ust. 3 i 4, wydanego na podstawie art. 86 ust. 2 ustawy o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych rozporządzenia Ministra Obrony Narodowej z dnia 28 maja 2004 r. w sprawie należności żołnierzy zawodowych za przeniesienie służbowe i podróże służbowe wynika, iż:

• żołnierzowi przeniesionemu służbowo do miejscowości, do której jest możliwy codzienny dojazd publicznymi środkami transportu, przysługuje zwrot kosztów przejazdów z miejsca zamieszkania do miejsca pełnienia służby i z powrotem, w wysokości udokumentowanej imiennym biletem miesięcznym na przejazd środkiem publicznego transportu kolejowego lub autobusowego,
• w przypadku nieprzedłożenia biletu, albo odbywania dojazdów innym środkiem transportu niż publiczny żołnierz otrzymuje ryczałt na pokrycie kosztów dojazdu do nowego miejsca pełnienia służby w wysokości 75% ceny imiennego biletu miesięcznego na przejazd w klasie II pociągu osobowego, ustalonej na podstawie tabeli opłat za bilety odcinkowe miesięczne imienne według taryfy normalnej na przejazdy (tam i z powrotem), na odległość 100 km.
  
  

Jak stanowi art. 21 ust. 1 pkt 112 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wolny od podatku dochodowego jest zwrot kosztów dojazdu pracownika do zakładu pracy, jeżeli obowiązek ponoszenia tych kosztów przez zakład pracy wynika wprost z przepisów innych ustaw. Rozporządzenie Ministra Obrony Narodowej zostało wydane na podstawie ustawowego upoważnienia, należy zatem stwierdzić, iż wartość świadczenia, otrzymana na podstawie § 3 ust. 3 lub 4 rozporządzenia Ministra Obrony Narodowej z dnia 28 maja 2004 r. w sprawie należności żołnierzy zawodowych za przeniesienie służbowe i podróże służbowe, korzysta ze zwolnienia na postawie art. 21 ust. 1 pkt 112 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy jest nieprawidłowe w zakresie w jakim stwierdza, iż ryczałt na pokrycie kosztów dojazdu do nowego miejsca pełnienia służby winno podlegać opodatkowaniu.

W świetle powyższego stanu faktycznego i obowiązującego stanu prawnego należało z urzędu zmienić interpretację indywidualną wydaną przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 17 kwietnia 2008 r. Nr IPPB2/415-101/08-4/MK, gdyż stwierdzono jej nieprawidłowość.

POUCZENIE

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie Ministra Finansów w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm., zwanej dalej „ustawą”). Skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego wnosi się (w dwóch egzemplarzach) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzieli odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ustawy), na adres: Świętokrzyska 12, 00-916 Warszawa.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.