Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPB4/415-370/13-2/MP
z 16 sierpnia 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 poz. 749 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 28.05.2013 r. (data wpływu 03.06.2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika polegających na wystawieniu informacji PIT-11 dla osób otrzymujących zagraniczne świadczenia emerytalne lub rentowe – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 03.06.2013 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika polegających na wystawieniu informacji PIT-11 dla osób otrzymujących zagraniczne świadczenia emerytalne lub rentowe.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca na mocy art. 35 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jako płatnik zobowiązany jest pobierać miesięczne zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych od wypłacanych za pośrednictwem Banku zagranicznych świadczeń emerytalnych i rentowych pochodzących z zagranicznych systemów emerytalno-rentowych, a otrzymywanych przez klientów Banku, mających miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Wśród części realizowanych za pośrednictwem Banku zagranicznych świadczeń emerytalnych i rentowych znajdują się świadczenia pochodzące z obowiązkowego systemu ubezpieczeń socjalnych krajów, z którymi Rzeczypospolita Polska podpisała umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania. Stosownie do postanowień zawartych w niektórych umowach o unikaniu podwójnego opodatkowania w zakresie emerytur, rent i innych podobnych płatności, płatności otrzymywane przez osobę mającą miejsce zamieszkania w jednym Umawiającym się Państwie (Rzeczypospolitej Polskiej) z obowiązkowego systemu ubezpieczeń socjalnych drugiego Umawiającego się Państwa (źródło pochodzenia), podlegają opodatkowaniu tylko w tym drugim Państwie (źródło pochodzenia).

Tym samym mamy do czynienia z zasadą wyłącznego opodatkowania świadczenia w kraju jego pochodzenia i Wnioskodawca nie jest zobowiązany do pobrania od niego zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych, ponieważ świadczenie takie nie podlega w Polsce opodatkowaniu na mocy stosownej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania.

Zgodnie bowiem z art. 35 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przy ustaleniu wysokości zaliczki na podatek od rent i emerytur z zagranicy stosuje się postanowienia umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, zawartej z państwem, z którego pochodzą te emerytury i renty. Ponieważ stosowne zapisy umów o unikaniu podwójnego opodatkowania wyłączają z opodatkowania na terenie Rzeczypospolitej Polskiej przychody z tytułu rent, emerytur i innych podobnych świadczeń pochodzących z obowiązkowego systemu ubezpieczeń socjalnych kraju pochodzenia świadczenia, Wnioskodawca przy obliczaniu zaliczki na podatek uwzględni przedmiotowe zwolnienie.

Ustawodawca zobowiązał także płatnika, na mocy art. 39 ust. 1 ww. ustawy, do sporządzenia wg ustalonego wzoru i przekazania podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu właściwemu wg miejsca zamieszkania podatnika, w terminie do końca lutego roku następującego po roku podatkowym, imiennej informacji o dochodach oraz pobranych zaliczkach na podatek dochodowy (PIT-11), w której wykazać należy dochody zwolnione od podatku na podstawie umów o unikaniu podwójnego opodatkowania lub innych umów międzynarodowych. Jednocześnie z komentarza do wzoru informacji PIT-11 wynika, iż nie wykazuje się w niej przychodów wolnych od podatku na podstawie przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz przychodów, od których na podstawie Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Wnioskodawca, realizując na rzecz osoby fizycznej posiadającej miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, zagraniczne świadczenie emerytalne lub rentowe, pochodzące z obowiązkowego sytemu ubezpieczeń socjalnych kraju pochodzenia świadczenia, zobowiązany jest na mocy art. 39 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, do sporządzenia informacji PIT-11 obejmującej osiągnięty za pośrednictwem Banku przychód niepodlegający, na mocy umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, opodatkowaniu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Zdaniem Wnioskodawcy, przychody z tytułu rent i emerytur, pochodzących z obowiązkowych systemów ubezpieczeń socjalnych krajów ich pochodzenia, w przypadku zapisu zawartego we właściwej umowie o unikaniu podwójnego opodatkowania zawartej pomiędzy Rzeczpospolitą Polską i krajem pochodzenia świadczeń wskazującego na opodatkowanie takich świadczeń wyłącznie w kraju ich pochodzenia, korzystają ze zwolnienia z opodatkowania na mocy umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, tym samym Wnioskodawca zobowiązany jest do wypełnienia obowiązku dokumentacyjnego, o którym mowa w art. 39 ust. 1 ww. ustawy, i wykazywania w informacji PIT-11 osiągniętych przez klientów przychodów z tytułu świadczeń emerytalnych i rentowych pochodzących z tych źródeł.

Na mocy art. 35 ust. 1 pkt 1 w zw. z ust. 3 cyt. ustawy, osoby prawne, które dokonują wypłaty emerytur i rent z zagranicy, zobowiązane są, jako płatnicy, do poboru zaliczek miesięcznych od wypłacanych przez nie emerytur i rent. Przy ustalaniu zaliczki płatnik zobowiązany jest zastosować postanowienia umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, zawartej z państwem, z którego pochodzą te emerytury i renty.

Wobec powyższego w przypadku, gdy Bank rozpozna charakter emerytalny lub rentowy zagranicznego świadczenia realizowanego na rzecz klienta, zobowiązany będzie do poboru zaliczki na podatek zgodnie z przepisami ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz postanowieniami zawartymi w umowach o unikaniu podwójnego opodatkowania, których jedną ze stron jest Rzeczpospolita Polska. Tym samym z uwagi na postanowienia zawarte w umowach o unikaniu podwójnego opodatkowania świadczenia takie, jakkolwiek podlegające opodatkowaniu na mocy przepisów ww. ustawy, zwolnione są w Polsce z opodatkowania i podlegają wykazaniu w informacji PIT-11.

W opinii Wnioskodawcy, ponieważ na mocy postanowień niektórych umów o unikaniu podwójnego opodatkowania, których jedną ze stron jest Rzeczpospolita Polska, świadczenia emerytalne i rentowe pochodzące z obowiązkowego systemu ubezpieczeń społecznych podlegają opodatkowaniu wyłącznie w kraju ich pochodzenia, Bank nie pobierze zaliczki na podatek od takich świadczeń, jednakże zobowiązany będzie do wykazania takiego przychodu w części E informacji PIT-11 w kolumnie „dochód zwolniony od podatku”, w której, zgodnie z objaśnieniami do formularza (w wersji 19) zawartymi w odwołaniu nr 4, „nie uwzględnia się przychodów wolnych od podatku na podstawie przepisów ustawy oraz przychodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku; jednakże w kolumnie e należy wykazać dochody zwolnione od podatku na podstawie umów o unikaniu podwójnego opodatkowania lub innych umów międzynarodowych”. Przedmiotowe objaśnienie znajduje swoje umocowanie w art. 39 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie bowiem z art. 39 ust. 1 ww. ustawy, płatnik zobowiązany jest do sporządzenia wg ustalonego wzoru i przekazania podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu właściwemu wg miejsca zamieszkania podatnika, w terminie do końca lutego roku następującego po roku podatkowym, imiennej informacji o dochodach oraz pobranych zaliczkach na podatek dochodowy (PIT-11), w której zobowiązany jest wykazać także osiągnięte przez podatnika dochody, podlegające opodatkowaniu na mocy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jednakże korzystające ze zwolnienia od podatku na podstawie umów o unikaniu podwójnego opodatkowania lub innych umów międzynarodowych oraz dochody zwolnione na mocy art. 21 ust. 1 pkt 46 i 71 cyt. ustawy.

Na mocy art. 3 ust. 1 ww. ustawy, osoby fizyczne, jeśli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

Przychodami natomiast, zgodnie z art. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, są, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń. Ustawodawca dokonał także szczegółowej definicji przychodów w podziale na źródła ich pochodzenia, o których mowa w art. 10 ust. 1 ww. ustawy. Jednocześnie, w zależności od rodzaju przychodu, określone zostały m.in. odrębne stawki podatku, sposób jego poboru, obowiązki dokumentacyjne związane z poborem podatku oraz zwolnienia przedmiotowe lub podmiotowe ograniczone do kwoty lub źródła pochodzenia przychodu, bądź zwolnienia nielimitowane i nieograniczone.

Stosowanie postanowień zawartych w umowach o unikaniu podwójnego opodatkowania ma na celu wyeliminowanie sytuacji opodatkowania tego samego dochodu w obu państwach.

Wg Konwencji OECD, unikanie podwójnego opodatkowania odbywa się poprzez zastosowanie jednej z metod: wyłączenia pełnego lub z progresją albo zaliczenia pełnego lub zwykłego, zwanego również proporcjonalnym.

Zdaniem Wnioskodawcy, zastosowanie metody wyłączenia pełnego sprowadza się do rezygnacji jednego z państw, będących stroną umowy, z roszczenia podatkowego, a tym samym, przychód osiągnięty przez podatnika nie podlega opodatkowaniu w jednym z krajów, czyli nie przeradza się w zobowiązanie podatkowe w tym kraju. Przejawem tej metody jest zwolnienie od opodatkowania dochodu osiągniętego za granicą. Z metodą tą Bank ma do czynienia w sytuacji, gdy realizuje zagraniczne świadczenia emerytalne i rentowe pochodzące z obowiązkowego systemu ubezpieczeń socjalnych, dla których postanowienia w umowach o unikaniu podwójnego opodatkowania wskazują, iż przychody z tych źródeł opodatkowane są tylko w kraju ich pochodzenia. Wykonując zatem obowiązek, o którym mowa w art. 35 ust. 1 pkt 1, Wnioskodawca stosuje zwolnienie z opodatkowania przedmiotowych przychodów na mocy stosownej umowy o unikaniu podwójnego opakowania.

Z obowiązkiem płatnika, wyrażonym w art. 35 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy, powiązany jest obowiązek dokumentacyjny, o którym nowa w art. 39 ust. 1 ustawy, zgodnie z którym, płatnik zobowiązany jest do sporządzenia wg ustalonego wzoru i przekazania podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu właściwemu wg miejsca zamieszkania podatnika, w terminie do końca lutego roku następującego po roku podatkowym, imiennej informacji o dochodach oraz pobranych zaliczkach na podatek dochodowy (PIT-11), w której płatnik nie wykazuje przychodów wolnych od podatku na podstawie przepisów UPDOF oraz przychodów, od których na podstawie Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku, ale zobowiązany jest wykazać dochody zwolnione od podatku na podstawie umów o unikaniu podwójnego opodatkowania lub innych umów międzynarodowych.

Według Wnioskodawcy, od prawidłowej interpretacji powyższego zapisu zależy powstanie ustawowych obowiązków spoczywających na płatniku realizującym zagraniczne świadczenia emerytalne i rentowe.

Niemniej jednak Wnioskodawca powziął wątpliwość, czy taki przychód nie należałoby traktować jako zwolniony na mocy umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, ponieważ metoda wyłączenia pełnego wskazuje de facto na zwolnienie z opodatkowania przychodu w jednym z krajów będących stronami umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania. Za taką interpretacją przepisu mogłoby przemawiać także m.in. stanowisko podsekretarza stanu w Ministerstwie Finansów wyrażone w odpowiedzi z dnia 1.03.2010 roku na interpelację nr 14245, gdzie czytamy, iż w przypadku świadczeń emerytalnych i rentowych pochodzących z obowiązkowego systemu ubezpieczeń socjalnych Niemiec „w Polsce dochody te są zwolnione z opodatkowania”. Tym samym, w ocenie Wnioskodawcy, przedmiotowy zapis umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania należy rozpatrywać właśnie jako zwolnienie z opodatkowania.

Przychód w postaci emerytury lub renty podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych na mocy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a dopiero szczegółowy zapis umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania decyduje o ostatecznym opodatkowaniu tego świadczenia w kraju rezydencji podatnika oraz o sposobie zapobiegania podwójnemu opodatkowaniu. Metody zapobiegania podwójnemu opodatkowaniu zawarte w umowach sprowadzają się, co do zasady, do wyłączenia z progresją i zaliczenia pełnego lub proporcjonalnego, co znajduje swoje odzwierciedlenie w sposobie wyliczenia kwoty należnego podatku za rok podatkowy (art. 27 ust. 8 i 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych). Natomiast z uwagi na fakt, iż pełne wyłączenie przychodu z opodatkowania w kraju rezydencji podatnika nie ma wpływu na jego podstawę opodatkowania w kraju rezydencji, przychód taki korzysta ze zwolnienia z opodatkowania w tym kraju na mocy umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania.

Powyższe oznacza, iż przepis art. 39 ust. 1 ww. ustawy, znajduje swoje zastosowanie także w stosunku do przychodów z tytułu zagranicznych świadczeń emerytalnych i rentowych z obowiązkowych systemów ubezpieczeń socjalnych krajów ich pochodzenia, dla których odpowiednie zapisy umów o unikaniu podwójnego opodatkowania wskazują na ich wyłączne opodatkowanie w kraju źródła przychodu, zwalniając je jednocześnie z opodatkowania w kraju rezydencji beneficjenta świadczenia i płatnik zobowiązany jest do ujęcia tych przychodów w informacji PIT-11.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2012 r. poz. 361 ze zm.) osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

Powyższe przepisy stosuje się z uwzględnieniem umów o unikaniu podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska (art. 4a ustawy).

Jak wynika z informacji przedstawionych we wniosku, Wnioskodawca na mocy art. 35 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jako płatnik zobowiązany jest pobierać miesięczne zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych od wypłacanych za pośrednictwem Banku zagranicznych świadczeń emerytalnych i rentowych pochodzących z zagranicznych systemów emerytalno-rentowych, a otrzymywanych przez klientów Banku, mających miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy, osoby te podlegają zatem nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika ponadto, że wśród części realizowanych za pośrednictwem Banku zagranicznych świadczeń emerytalnych i rentowych znajdują się świadczenia pochodzące z obowiązkowego systemu ubezpieczeń socjalnych krajów, z którymi Rzeczypospolita Polska podpisała umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania. Stosownie do postanowień zawartych w niektórych umowach o unikaniu podwójnego opodatkowania w zakresie emerytur, rent i innych podobnych płatności, płatności otrzymywane przez osobę mającą miejsce zamieszkania w jednym Umawiającym się Państwie (Rzeczypospolitej Polskiej) z obowiązkowego systemu ubezpieczeń socjalnych drugiego Umawiającego się Państwa (źródło pochodzenia), podlegają opodatkowaniu tylko w tym drugim Państwie (źródło pochodzenia).

Dochody uzyskiwane przez wymienione wyżej osoby będą zatem podlegać opodatkowaniu zgodnie z przepisami umów o unikaniu podwójnego opodatkowania zawartymi przez Polskę z państwami, z których pochodzą świadczenia emerytalne lub rentowe.

Mając na względzie powyższe, emerytury i renty wypłacane klientom Banku z obowiązkowego systemu ubezpieczeń socjalnych krajów, z którymi Rzeczypospolita Polska podpisała umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, podlegają opodatkowaniu, zgodnie z tymi umowami, tylko w tym drugim Państwie (źródło pochodzenia) i tym samym nie podlegają opodatkowaniu w Polsce. W tej sytuacji Wnioskodawca (Bank) w Polsce nie powinien od tych należności pieniężnych pobierać zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych.

Ponadto, nie będzie miała zastosowania w tym przypadku metoda unikania podwójnego opodatkowania, bowiem przedmiotowe dochody zgodnie z cytowanymi umowami podlegają opodatkowaniu tylko w Państwie, z którego pochodzą i tym samym nie występuje podwójne opodatkowanie. W konsekwencji, podatnik dochodów tych nie powinien wykazywać w rocznym zeznaniu podatkowym, jak również nie podlegają one uwzględnieniu dla celów progresji, tj. do ustalenia stopy podatkowej mającej zastosowanie do dochodów podlegających opodatkowaniu w Polsce.

Powyższe prowadzi do wniosku, że Wnioskodawca również nie ma obowiązku wykazywać w informacji o dochodach PIT-11, o której mowa w art. 39 ust. 1 ustawy o PIT, emerytur i rent z obowiązkowego systemu ubezpieczeń socjalnych krajów, z którymi Rzeczypospolita Polska podpisała umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, które zgodnie z tymi umowami podlegają opodatkowaniu tylko w Państwie, z którego pochodzą przedmiotowe świadczenia.

Zgodnie z art. 35 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, do poboru zaliczek miesięcznych jako płatnicy są obowiązane osoby prawne i ich jednostki organizacyjne, które dokonują wypłaty emerytur i rent z zagranicy – od wypłacanych przez nie emerytur i rent.

W myśl art. 39 ust. 1 ww. ustawy, w terminie do końca lutego roku następującego po roku podatkowym płatnicy, o których mowa w art. 31, art. 33 i art. 35, w przypadku gdy nie dokonują rocznego obliczenia podatku, są obowiązani przekazać podatnikowi i urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika, a w przypadku podatnika, o którym mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych – imienne informacje sporządzone według ustalonego wzoru (PIT-11), z zastrzeżeniem ust. 5. Informację, o której mowa w zdaniu pierwszym, sporządza się również w przypadku dokonywania wypłaty świadczeń określonych w art. 21 ust. 1 pkt 46 i 74, W informacji tej wykazuje się również dochody zwolnione od podatku na podstawie umów o unikaniu podwójnego opodatkowania lub innych umów międzynarodowych.

Wprawdzie przepis powyższy stwierdza, że w informacji PIT-11 wykazuje się również dochody zwolnione od podatku na podstawie umów o unikaniu podwójnego opodatkowania, jednakże emerytury i renty wypłacane klientom Banku z obowiązkowego systemu ubezpieczeń socjalnych krajów, z którymi Rzeczypospolita Polska podpisała umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, nie mieszczą się w kategorii „dochodów zwolnionych od podatku na podstawie umów o unikaniu podwójnego opodatkowania”, lecz należy je kwalifikować jako „dochody nie podlegające opodatkowaniu” na terytorium Polski. Oznacza to, że przepis art. 39 ust. 1 ustawy o PIT, dotyczący obowiązku sporządzenia informacji PIT-11, nie ma zastosowania w stosunku do emerytur i rent wypłacanych przez Wnioskodawcę klientom z obowiązkowego systemu ubezpieczeń socjalnych krajów, z którymi Rzeczypospolita Polska podpisała umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania.

Odnosząc się zatem do kwestii obowiązku wystawiania informacji PIT-11 należy stwierdzić, że jeżeli z treści właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania będzie wynikało prawo do opodatkowania w Polsce ww. dochodu, w związku z obowiązkami podatkowymi uregulowanymi w ustawie, płatnik będzie zobowiązany do sporządzenia informacji PIT-11, o wysokości wypłaconych dochodów oraz pobranych zaliczkach na podatek, zgodnie z art. 39 ust. 1 ustawy.

Jednakże, w przedmiotowej sprawie zagraniczne świadczenie emerytalne lub rentowe, pochodzące z obowiązkowego sytemu ubezpieczeń socjalnych kraju pochodzenia świadczenia, zgodnie z postanowieniami właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, będą wyłączone z opodatkowania w Polsce, zatem należy przyjąć, że na Wnioskodawcy nie będzie spoczywał obowiązek wystawienia informacji PIT-11.

Mając powyższe na uwadze, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Jeżeli przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe będzie różniło się od zdarzenia przyszłego występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawcy w zakresie dotyczącym rzeczywiście zaistniałego zdarzenia przyszłego.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku ul.1-ego Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.