2013.06.27 - Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPP3/443-265/13-2/KB
z 27 czerwca 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 poz. 749 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 29.03.2013 r. (data wpływu 02.04.2013 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku opodatkowania pobranej i zatrzymanej kaucji – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 02.04.2013 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku opodatkowania pobranej i zatrzymanej kaucji.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Spółka jest czynnym podatnikiem VAT z siedzibą na terytorium Polski. Udziałowcem Spółki jest E(dalej: „E), podmiot prawa holenderskiego prowadzący w Europie działalność gospodarczą polegającą na wynajmowaniu pojemników wielokrotnego użytku, przeznaczonych do transportu towarów, głównie warzyw i owoców (dalej: „Pojemniki”).

Na podstawie umowy zawartej z E Spółka zamierza rozpocząć działalność w zakresie wynajmu Pojemników należących do E na terytorium Polski. Pojemniki są wyraźnie oznaczone w sposób pozwalający na identyfikację ich jako własności E i nie są przeznaczone do sprzedaży. Spółka będzie zatem wynajmować Pojemniki od E a następnie wynajmować je we własnym imieniu klientom w Polsce (dalej: „Najemcy”).

Z tytułu wynajmu Pojemników Spółka będzie otrzymywała od Najemców czynsz. Jednocześnie Spółka będzie zobowiązana do zapłaty czynszu najmu na rzecz E. Dodatkowo, Najemcy będą zobowiązani do wpłacenia na rzecz Spółki kaucji zwrotnej, która stanowić będzie zabezpieczenie prawidłowego wykonania umowy najmu (kaucja będzie następnie przekazywana przez Spółkę do E). Co do zasady, kaucja będzie zwracana gdy Pojemniki zostaną zwrócone Spółce lub zatrzymywana, jeżeli zwrot Pojemników nie nastąpi. W żadnym wypadku kaucja nie będzie zaliczana na poczet wynagrodzenia z tytułu usług najmu lub innych usług, które mogą być świadczone przez Spółkę. Zwrot kaucji nie będzie powiększany o jakiekolwiek odsetki.

Czynsz stanowi wynagrodzenie za używanie przedmiotu najmu przez jeden cykl. Opisywany system najmu ma bowiem charakter rotacyjny tzn. obejmuje cykl od udostępnienia lub dostarczenia Pojemników przez Spółkę, przez napełnienie, handel i transport Pojemników przez Najemcę, aż do zwrotu pustych Pojemników Spółce przez użytkownika końcowego. Co do zasady, Najemca będzie zobowiązany rozpocząć użytkowanie Pojemników najpóźniej w okresie 4 tygodni od dnia, w którym zostały mu one udostępnione, w przeciwnym razie ma on obowiązek zwrócić Pojemniki Spółce.

Obieg Pojemników oraz sposób rozliczenia kaucji może przedstawiać się następująco:

Wariant 1

Najemca wynajmuje Pojemniki od Spółki, dokonuje zapłaty czynszu oraz wpłaca kaucję. Wykorzystując Pojemniki Najemca dostarcza swoje produkty do sprzedawcy detalicznego. Najemca rejestruje dostawę Pojemników w internetowej aplikacji Elektronicznego Rejestru Przepływu (ERP). Spółka zwraca kaucję Najemcy i jednocześnie obciąża kaucją podmiot, który otrzymał Pojemniki w wyniku dostawy towarów zrealizowanej przy ich użyciu przez Najemcę (dalej: „Użytkownik”).

Prawa i obowiązki Użytkownika wynikają z ogólnych warunków użytkowania Pojemników (dalej: „OWU”), które obowiązują każdoczesnego dysponenta Pojemnikami. Użytkownik nie ma prawa do ponownego użycia pustych Pojemników bez podpisania umowy najmu ze Spółką.

Zgodnie z OWU, Użytkownik jest zobowiązany do zwrotu Pojemników do magazynu E, ewentualnie do Najemcy. Z chwilą zwrotu Pojemników Użytkownik uprawniony jest do otrzymania zwrotu kaucji. Wypłacona przez Spółkę kaucja jest jej jednocześnie zwracana przez E.

Kaucja stanowi zabezpieczenie na wypadek utraty Pojemników. Kaucja jest zatrzymywana przez Spółkę (a w konsekwencji przez E) w przypadku niezwrócenia Pojemników lub gdy Najemca nie zarejestruje ich dostawy w aplikacji EFR (wtedy Spółka traci możliwość śledzenia lokalizacji Pojemników). W takim przypadku, zatrzymana kaucja stanowi odszkodowanie z tytułu poniesionej straty (utraty Pojemników).

Z uwagi na fakt, że Spółka przekazuje otrzymane kaucje do E oraz otrzymuje od E równowartość kaucji wypłaconych po otrzymaniu zwrotu Pojemników, ewentualne zatrzymanie kaucji w przypadku niewywiązania się z umowy przez Najemcę lub Użytkownika nie stanowi ekonomicznego przysporzenia po stronie Spółki.

Wariant 2

Najemca wynajmuje Pojemniki od Spółki, dokonuje zapłaty czynszu oraz wpłaca kaucję. Wykorzystując Pojemniki Najemca dostarcza swoje produkty do sprzedawcy detalicznego. Najemca obciąża Użytkownika kosztami kaucji wpłaconej przez Najemcę na rzecz Spółki. Zgodnie z OWU, Użytkownik jest zobowiązany do zwrotu Pojemników do magazynu E, ewentualnie do Najemcy. Z chwilą zwrotu Pojemników Użytkownik uprawniony jest do otrzymania zwrotu kaucji. Wypłacona przez Spółkę kaucja jest jej jednocześnie zwracana przez E.

Analogicznie jak w wariancie 1 kaucja stanowi zabezpieczenie na wypadek utraty Pojemników. Kaucja jest zatrzymywana przez Spółkę (a w konsekwencji przez E) w przypadku niezwrócenia Pojemników. W takim przypadku, zatrzymana kaucja stanowi odszkodowanie z tytułu wyrządzonej szkody.

Wariant 3

Z uwagi na fakt, że E prowadzi działalność o zasięgu europejskim możliwe jest, że cykl najmu będzie kończył się w innym państwie niż Polska.

Najemca wynajmuje Pojemniki od Spółki, dokonuje zapłaty czynszu oraz wpłaca kaucję. Wykorzystując Pojemniki Najemca dostarcza swoje produkty do sprzedawcy detalicznego w innym państwie niż Polska. Najemca rejestruje dostawę Pojemników w aplikacji Elektronicznego Rejestru Przepływu (ERP). Spółka zwraca kaucję Najemcy i jednocześnie otrzymuje zwrot kaucji od E. Obciążenie kaucją Użytkownika (na zasadach analogicznych do wariantu 1) jest dokonywane przez podmiot z grupy E, prowadzący działalność w państwie, do którego dostarczone zostały Pojemniki.

Analogicznie jak w wariancie 1 i 2 kaucja stanowi zabezpieczenie na wypadek utraty Pojemników. Kaucja jest zatrzymywana przez Spółkę (a w konsekwencji przez E) iy przypadku niezwrócenia Pojemników lub gdy Najemca nie zarejestruje ich dostawy w aplikacji EFR. W takim przypadku, zatrzymana kaucja stanowi odszkodowanie z tytułu wyrządzonej szkody.

Wariant 4

Z uwagi na fakt, że E prowadzi działalność o zasięgu europejskim możliwe jest, że cykl najmu będzie zaczynał się w innym państwie niż Polska.

Najemca z innego państwa niż Polska wynajmuje Pojemniki od zagranicznej spółki z grupy E, dokonuje zapłaty czynszu oraz wpłaca kaucję. Wykorzystując Pojemniki Najemca dostarcza swoje produkty do sprzedawcy detalicznego w Polsce. Najemca rejestruje dostawę Pojemników w aplikacji Elektronicznego Rejestru Przepływu (ERP). Zagraniczny podmiot z grupy E zwraca kaucję Najemcy i jednocześnie otrzymuje zwrot kaucji od E. Obciążenie kaucją Użytkownika (na zasadach analogicznych do wariantu 1) jest dokonywane przez Spółkę. Jednocześnie kaucja ta jest przekazywana do E. Z chwilą zwrotu Pojemników Spółce Użytkownik uprawniony jest do otrzymania zwrotu kaucji. Wypłacona przez Spółkę kaucja jest jej jednocześnie zwracana przez E.

Analogicznie jak w poprzednich wariantach kaucja stanowi zabezpieczenie na wypadek utraty Pojemników. Kaucja jest zatrzymywana przez Spółkę (a w konsekwencji przez E) w przypadku niezwrócenia Pojemników. W takim przypadku, zatrzymana kaucja stanowi odszkodowanie z tytułu wyrządzonej szkody.

Z uwagi na fakt, że Spółka przekazuje otrzymane kaucje do E oraz otrzymuje od E równowartość kaucji wypłaconych po otrzymaniu zwrotu Pojemników, ewentualne zatrzymanie kaucji w przypadku braku zwrotu Pojemników nie stanowi ekonomicznego przysporzenia po stronie Spółki.

Opisane w niniejszym wniosku rozliczenia pomiędzy podmiotami z grupy E zgodne są z polityką cen transferowych określoną dla całej grupy E i obowiązującą wszystkie wchodzące w jej skład podmioty.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Czy kwota kaucji pobranej i zatrzymanej przez Spółkę w okolicznościach wskazanych w opisie zdarzenia przyszłego stanowi wynagrodzenie z tytułu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług?

Stanowisko Wnioskodawcy:

Zdaniem Spółki, kwota kaucji pobranej i zatrzymanej przez Spółkę w okolicznościach wskazanych w opisie zdarzenia przyszłego nie stanowi wynagrodzenia z tytułu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Z uwagi na pełnioną funkcję zabezpieczającą oraz odszkodowawczy charakter, kaucja nie podlega opodatkowaniu zarówno w momencie jej pobrania jak i zatrzymania przez Spółkę w przypadku braku zwrotu Pojemników.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają:

odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
eksport towarów;
import towarów;
wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Przez dostawę towarów, stosownie do art. 7 ust. 1 ww. ustawy, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Natomiast w myśl art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Stosownie do art. 29 ust. 1 ustawy o VAT, podstawą opodatkowania jest obrót. Obrotem jest zaś kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy lub osoby trzeciej.

Ustalenie czy kaucja podlega opodatkowaniu VAT wymaga zatem analizy czy będzie ona stanowić obrót z tytułu którejkolwiek czynności określonej w art. 5 ustawy o VAT.

Przepisy ustawy o VAT nie definiują pojęcia „kaucji”. W związku z tym, w celu ustalenia konsekwencji podatkowych pobierania i przekazywania kaucji przez Spółkę należy posłużyć się definicją językową przedmiotowego pojęcia. Zgodnie ze znaczeniem słownikowym „kaucja” jest to suma pieniężna złożona jako gwarancja dotrzymania zobowiązania i stanowiąca odszkodowanie w razie niedopełnienia tego zobowiązania.

Cechą charakterystyczną kaucji jest więc to, że może ona zostać wykorzystana tylko w ściśle określonym przypadku, tj. w razie niedopełnienia zobowiązania. Zabezpieczenie wykonania umowy, poprzez ustanowienie kaucji ma charakter gwarancyjny, zabezpieczający, co oznacza, iż ustanowiona jest ona na wypadek, gdyby strona umowy, która złożyła kaucję nie wywiązała się z niej. Wówczas druga strona umowy może zaspokoić się ze złożonej kaucji.

Mając powyższe na uwadze należy wskazać, iż zgodnie z zawieranymi przez Spółkę umowami najmu, kaucja będzie stanowiła kwotę zabezpieczenia interesów Spółki oraz E (jako właściciela Pojemników) na wypadek szkody poniesionej w związku z niewywiązania się przez Najemcę z umowy. Zatrzymana przez Spółkę (i w konsekwencji przez E) kaucja ma zatem charakter kary umownej (odszkodowania) służącej zrekompensowaniu tej szkody.

Zagadnienie kar umownych regulują przepisy ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16 poz. 93 ze zm. dalej: „Kodeks cywilny”). Zgodnie z art. 483 § 1 Kodeksu cywilnego, można zastrzec w umowie, że naprawienie szkody wynikłej z niewykonania lub nienależytego wykonania zobowiązania niepieniężnego nastąpi przez zapłatę określonej sumy (kara umowna).

Powyższe wskazuje, iż kary umowne mogą być wyłącznie sankcją za niewykonanie lub niewłaściwe wykonanie zobowiązań. W konsekwencji, z uwagi na pełnioną funkcję, nie można utożsamiać kaucji pobieranej przez Spółkę i zatrzymywanej w charakterze kary umownej z wynagrodzeniem przysługującym z tytułu jakiegokolwiek świadczenia wzajemnego ze strony Spółki.

Stanowisko to potwierdził m.in. Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej z dnia 31 maja 2011 r., znak IPPP1-443-478/11-4/MP, w której wskazał, iż: „ (...) Zatrzymanie opłaty rezerwacyjnej na poczet kary umownej stanowi rekompensatę finansową dla Spółki, jako strony dotkniętej niewykonaniem umowy i nie wiąże się ze spełnieniem świadczenia wzajemnego przez Spółkę otrzymującą karę. Zatem, kary umowne pełniące funkcję odszkodowawczą (rekompensacyjną) za poniesione straty, nie mieszczą się w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu wymienionych w art. 5 ust. 1 ustawy o VAT i tym samym nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług”.

Na mocy zawartych umów Spółka będzie miała prawo do zatrzymania zainkasowanej kaucji w przypadku niewywiązania lub nieprawidłowego wywiązania się przez Najemców z zawartej umowy. Kaucja nie będzie zaliczana na poczet ceny usługi najmu lub innej świadczonej przez Spółkę. Skoro więc w rozważanym przypadku nie będzie występowało świadczenie ze strony Spółki związane z zatrzymaniem pobranej uprzednio kaucji, nie można uznać kwoty kaucji za obrót z tytułu czynności podlegającej opodatkowaniu VAT.

Brak opodatkowania podatkiem VAT depozytów potwierdzają organy podatkowe w interpretacjach dotyczących świadczeń pieniężnych o analogicznym charakterze. Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej z dnia 24 lutego 2012 r., znak IPPP2/443-1330/11-2/MM wskazał, iż: „(…) pobranie przez Wnioskodawcę środków pieniężnych tytułem depozytu i niezwrócenie ich klientowi w przypadku uszkodzenia, zniszczenia lub utracenia karty SIM ma charakter sankcyjny za niewykonanie lub niewłaściwe wykonanie zobowiązań. W przedmiotowej sprawie zatrzymanie przez Wnioskodawcę środków pieniężnych stanowiących depozyt stanowi rekompensatę finansową dla Spółki, jako strony dotkniętej niewykonaniem umowy i nie wiążą się ze spełnieniem świadczenia wzajemnego przez klienta. W takiej sytuacji nie dochodzi do spełnienia dostawy towarów ani świadczenia usług podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT”.

Zatem niewrócone przez Wnioskodawcę na rzecz klienta środki pieniężne, które stanowiły depozyt za prawidłowe korzystanie z karty SIM pełnią funkcję odszkodowawczą (rekompensacyjną) za poniesione straty i nie mieszczą się w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu wymienionych w art. 5 ust. 1 ustawy o VAT i tym samym nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Podobne stanowisko zaprezentował Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji indywidualnej z 29 marca 2010 r., sygn. IBPP2/443-40/10/8, w której to organ stwierdził, iż:

„Ustanowienie kaucji ma zatem charakter gwarancyjny, zabezpieczający, co oznacza, że kaucja jest ustanowiona na wypadek gdyby strona umowy, która złożyła kaucję nie wywiązała się z niej. Wówczas druga strona umowy może zaspokoić się ze złożonej kaucji. Co do zasady, kaucja nie jest zaliczana na poczet ceny i podlega zwrotowi po wykonaniu umowy. W tym wypadku pobrana kaucja nie stanowi obrotu w rozumieniu art. 29 ust. 1 i 2 ustawy o podatku od towarów i usług, a tym samym nie rodzi obowiązku podatkowego w podatku od towarów i usług”

W ocenie Spółki, powyższe argumenty mają odpowiednie zastosowanie w każdym z wariantów przedstawionych w opisie zdarzenia przyszłego, również w przypadkach, w których kaucja jest przenoszona przez Najemcę na Użytkownika lub Spółka zwraca kaucję Najemcy i obciąża nią Użytkownika. Kaucja spełnia bowiem tą samą funkcję niezależnie od tego kto ponosi jej koszt. Istotne jest bowiem, że dyscyplinuje ona każdego posiadacza Pojemników (czy to Najemcę czy Użytkownika) i zabezpiecza (w założeniu) Spółkę oraz E przed ich utratą. W każdym z wariantów zatrzymanie kaucji jest następstwem powstania straty po stronie Spółki (a w konsekwencji po stronie E) wynikającej z utraty Pojemnika i ma na celu zrekompensowanie tej straty (w chociażby ograniczonym zakresie). W wariancie 4 natomiast Spółka działa de facto jako pośrednik w poborze kaucji. Spółka nie jest bowiem stroną umowy najmu Pojemników.

Z punktu widzenia Spółki istotne jest aby wynajęte Pojemniki zostały zwrócone. Bez znaczenia w tym kontekście jest to, kto dokona tego zwrotu. Ze względu na specyfikę systemu najmu Pojemników zwrot z reguły dokonywany jest przez Użytkownika, a nie przez Najemcę. Użytkownik nie jest jednak stroną umowy najmu ze Spółką. Możliwość otrzymania zwrotu kaucji jest zatem dla niego często jedynym bodźcem do zwrotu Pojemników, w których zostały mu dostarczone towary. Jednocześnie Użytkownik otrzymuje od Najemcy OWU, które określają charakter kaucji i warunki jej zwrotu. Użytkownik posiada zatem informację odnośnie sposobu postępowania z otrzymanymi Pojemnikami. Jest również poinformowany, że niezwrócenie pojemników zostanie potraktowane jako naruszenie OWU, a kaucja zostanie zatrzymana tytułem odszkodowania.

Nie ulega zatem wątpliwości, że Spółka nie będzie wykonywała jakiegokolwiek świadczenia na rzecz Użytkownika. W szczególności, nie może być mowy o świadczeniu na jego rzecz usług najmu. Jak wskazano w opisie zdarzenia przyszłego, OWU wprost zakazują wykorzystania opróżnionych Pojemników przez Użytkownika. Ponadto, Spółka nie będzie miała możliwości zweryfikowania czy Pojemniki nie zostały zwrócone dlatego, że zostały wykorzystane (wbrew zakazowi) przez Użytkownika czy też zostały zniszczone lub zagubione. Nie można więc przyjąć, że będzie istniał jakikolwiek, chociażby dorozumiany, stosunek najmu pomiędzy Użytkownikiem a Spółką. Zatrzymana kaucja stanowi odszkodowanie z tytułu utraty Pojemnika niezależnie od przyczyn, z jakich to nastąpiło. Nie może być więc uznana za obrót z tytułu czynności podlegających opodatkowaniu VAT.

Podsumowując, zarówno w przypadku pobrania jak i zatrzymania kaucji nie będzie dochodziło do wykonania przez Spółkę czynności opodatkowanej VAT, dla której kwota kaucji mogłaby stanowić podstawę opodatkowania. Kaucja co do zasady podlega zwrotowi i stanowi zabezpieczenie zwrotu Pojemników przez Najemcę lub Użytkownika. Zatrzymana kaucja stanowi odszkodowanie, niezależnie od tego, kto ponosi jej ekonomiczny koszt, i jako taka pozostaje poza zakresem opodatkowania VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Należy zauważyć, że od dnia 01.04.2013 r. obowiązuje nowe brzmienie art. 5 ust. 1 ustawy, zgodnie z którym „Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej "podatkiem", podlegają:

odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
eksport towarów;
import towarów na terytorium kraju;
wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.”

Powyższe nie ma jednak wpływu na przedmiotowe rozstrzygnięcie.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. jedn. Dz. U. z 2012, poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin