INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 16 lipca 2013 r. (data wpływu do tut. Biura – 23 lipca 2013 r.), uzupełnionym w dniu 23 października 2013 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych zorganizowania imprezy okolicznościowej i wręczenia jej uczestnikom okolicznościowych statuetek i innych symbolicznych wyróżnień:

• w części dotyczącej uzyskania przez pracowników przychodu w związku z uczestnictwem w imprezie okolicznościowej - jest nieprawidłowe,
• w pozostałej części - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 23 lipca 2013 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej m.in. podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych zorganizowania imprezy okolicznościowej i wręczenia jej uczestnikom okolicznościowych statuetek i innych symbolicznych wyróżnień.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, dlatego pismem z dnia 08 października 2013 r. znak: IBPB II/1/415-726/13/HK, IBPBI/2/423-909/13/PC wezwano o jego uzupełnienie. W dniu 23 października 2013 r. wpłynęło uzupełnienie wniosku.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest kołem łowieckim (dalej: Koło, Wnioskodawca). Z okazji 60-lecia istnienia Koła zostanie zorganizowana impreza okolicznościowa upamiętniającą ten fakt. Planowane wydatki będą obejmowały: catering, artykuły spożywcze, wynajęcie sali, koszty zaproszeń, oprawę muzyczną. Planowane są także zakupy statuetek okolicznościowych, odznaczeń i książek - celem przekazania dla członków Koła i wybranych osób pośrednio z nim związanych.

Na obchody jubileuszu zostaną zaproszeni członkowie Koła oraz osoby spoza kręgu bezpośrednio związanego z Kołem (przedstawiciele władz lokalnych i samorządowych, działacze społeczni, przyjaciele Koła, itp.).

Celem imprezy jest zintegrowanie pracowników, członków i przyjaciół Koła, poprawa atmosfery, wzrost motywacji w zakresie wykonywania obowiązków oraz działania na rzecz Koła, a w efekcie szersze wpisanie się w środowisko lokalne oraz kultywowanie tradycji łowieckich.

Wszelkie planowane wydatki związane ze zorganizowaniem imprezy sfinansowane będą ze środków obrotowych.

Koło jest członkiem ... Związku ... i funkcjonuje na podstawie wpisu do Rejestru Stowarzyszeń prowadzonego przez Starostwo Powiatowe. Realizuje statutowe zadania ... Związku ....

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy zaproszeni członkowie, pracownicy i goście spoza Koła uzyskają przychód opodatkowany podatkiem dochodowym od osób fizycznych i jak obliczyć jego wysokość...

Powołując się na art. 9 ust. 1, art. 11 ust. 1 i art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, Wnioskodawca stwierdził, że - w przypadku świadczeń nieodpłatnych - opodatkowaniu może podlegać tylko przychód rzeczywiście otrzymany przez podatnika.

W ocenie Wnioskodawcy, ustawodawca wyraźnie rozróżnia dwa znaczenia słów „otrzymać” i „pozostawić do dyspozycji”.

Zdaniem Wnioskodawcy nie można opodatkować przychodu możliwego do otrzymania, a o przychodzie pracownika można mówić wyłącznie w takiej sytuacji, gdy korzysta on z postawionych mu do dyspozycji świadczeń i jednocześnie możliwe jest ustalenie wartości tych świadczeń według metod określonych w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych. Natomiast w sytuacji, gdy wartości świadczeń nie można przyporządkować do świadczeń uzyskiwanych przez konkretnego pracownika (jak – w opinii Wnioskodawcy – będzie miało miejsce w ww. sprawie) brak jest podstaw do ustalenia przychodu z tytułu świadczeń nieodpłatnych w związku z organizacją przez pracodawcę imprezy jubileuszowej.

W ocenie Wnioskodawcy, w odniesieniu do pozostałych osób niebędących pracownikami Koła, udział w opisywanym jubileuszu będzie stanowił przychód z innych źródeł, o których mowa w art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Kwestią sporną pozostaje wysokość kwoty powstałego przychodu, którą w ocenie Wnioskodawcy można ustalić jedynie statystycznie - dzieląc poniesione koszty przez liczbę obecnych na imprezie osób.

Koło przekaże także okolicznościowe statuetki, plakietki i książki członkom Koła oraz osobom zaprzyjaźnionym w związku z obchodami jubileuszu. Uhonorowanie będzie zgodne z planowaną uchwałą, statutem i obowiązującym regulaminem jednostki.

Zdaniem Wnioskodawcy powyższe świadczenia nie mają charakteru przekazania towarów o konkretnej wartości użytkowej i nie stanowią przysporzenia majątkowego, o którym mowa w art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W związku z powyższym nie podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym.

Zgodnie ze statutem Koło jest organizacją społeczną, powołaną m.in. do troski o rozwój łowiectwa, pielęgnowanie historycznych wartości kultury materialnej i duchowej łowiectwa oraz prowadzenie i popieranie działalności wydawniczej i wystawienniczej o tematyce łowieckiej. Wręczone okolicznościowe wyróżnienia przyznane będą w związku z kultywowaniem działalności dla zasłużonych członków Koła i osób współpracujących z Kołem. Nie stanowią dla obdarowanych żadnej korzyści materialnej, a są jedynie szczególną formą uznania i wyróżnienia przez Koło a obdarowany w momencie otrzymania tego typu wyróżnienia czerpie z tego jedynie „korzyści emocjonalne”, których w żaden sposób nie da się wycenić.

Na tle przedstawionego zdarzenia przyszłego stwierdzam, co następuje:

Na wstępie należy zaznaczyć, iż przedmiotem niniejszej interpretacji jest ocena stanowiska Wnioskodawcy w zakresie skutków podatkowych zorganizowania imprezy okolicznościowej i wręczenia jej uczestnikom okolicznościowych statuetek i innych symbolicznych wyróżnień. W pozostałym zakresie zostanie wydana odrębna interpretacja indywidualna.

W myśl zasady powszechnego opodatkowania, wyrażonej w art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Z treści powołanego przepisu wynika zatem, iż opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody uzyskane przez podatnika, z wyjątkiem tych, które zostały enumeratywnie wymienione przez ustawodawcę w katalogu zwolnień przedmiotowych ustawy bądź, od których Minister Finansów zaniechał poboru podatku, w drodze rozporządzenia.

Na podstawie art. 11 ust. 1 cytowanej ustawy przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawierają definicji pojęcia „nieodpłatnego świadczenia”. Dokonując zatem wykładni gramatycznej tego pojęcia, za „nieodpłatne świadczenie” uznać należy świadczenia „nie wymagające opłaty, takie za które się nie płaci, bezpłatne” (Nowy Słownik Języka Polskiego, PWN, Warszawa 2003 r.). Zatem należy przyjąć, że nieodpłatnym świadczeniem jest takie zdarzenie, którego skutkiem (następstwem) jest nieodpłatne przysporzenie majątku jednej osobie, kosztem majątku innej osoby, innego podmiotu.

Dla celów podatkowych przyjmuje się – co znajduje potwierdzenie w orzecznictwie – że pojęcie nieodpłatnego świadczenia ma szerszy zakres niż w prawie cywilnym. Obejmuje ono bowiem wszystkie zjawiska gospodarcze i zdarzenia prawne, których następstwem jest uzyskanie korzyści kosztem innego podmiotu, lub te wszystkie zdarzenia prawne i zdarzenia gospodarcze, których skutkiem jest nieodpłatne, to jest niezwiązane z kosztami lub inną formą ekwiwalentu, przysporzenie majątku danej osobie, mające konkretny wymiar finansowy.

Jednakże ze wskazanej definicji omawianego pojęcia należy wywieść również przesłankę negatywną, tj. mówiącą o tym, co nie stanowi „nieodpłatnego świadczenia”. Skoro bowiem pod pojęciem „nieodpłatnego świadczenia” rozumie się uzyskanie realnego przysporzenia zwiększającego majątek tj. mające konkretny wymiar finansowy, to nie każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej stanowi dla niej przychód do opodatkowania, np. jeżeli przekazanie ma jedynie charakter symboliczny.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy, źródłem przychodów jest stosunek służbowy, stosunek pracy, w tym spółdzielczy stosunek pracy, członkostwo w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną, praca nakładcza, emerytura lub renta.

Stosownie do art. 12 ust. 1 cytowanej ustawy, za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Z powyższej definicji przychodów pracownika wynika, iż ustawodawca zaliczył do nich nie tylko otrzymane pieniądze, ale i świadczenia, które przybrały postać rzeczy, wykonywania usług, bądź udostępniania rzeczy lub praw.

Tak szerokie zdefiniowanie pojęcia przychodu pracownika wskazuje, iż w każdym przypadku, w którym uzyska on realną korzyść, będzie to rodzić obowiązek zwiększenia jego przychodu, z wyjątkiem świadczeń określonych w katalogu zwolnień przedmiotowych, zawartych w art. 21, 52, 52a i 52c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Do nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych na rzecz pracownika związanych ze stosunkiem pracy zalicza się zatem między innymi różnego rodzaju spotkania o charakterze imprez integracyjnych, a w zasadzie ich wartość.

Wartość pieniężną innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych ustala się według zasad określonych w art. 11 ust. 2-2b (art. 12 ust. 3 ww. ustawy). Stąd też, w sytuacji usług zakupionych przez pracodawcę, wartość pieniężną tych świadczeń ustala się według cen zakupu.

Stosownie do art. 11 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wartość pieniężną świadczeń w naturze, z zastrzeżeniem art. 12 ust. 2, określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca ich uzyskania.

Natomiast w myśl art. 11 ust. 2a ustawy, wartość pieniężną innych nieodpłatnych świadczeń ustala się:

1. jeżeli przedmiotem świadczenia są usługi wchodzące w zakres działalności gospodarczej dokonującego świadczenia - według cen stosowanych wobec innych odbiorców;
2. jeżeli przedmiotem świadczeń są usługi zakupione - według cen zakupu;
3. jeżeli przedmiotem świadczeń jest udostępnienie lokalu lub budynku - według równowartości czynszu, jaki przysługiwałby w razie zawarcia umowy najmu tego lokalu lub budynku;
4. w pozostałych przypadkach - na podstawie cen rynkowych stosowanych przy świadczeniu usług lub udostępnianiu rzeczy lub praw tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca udostępnienia.
   
   

Stosownie natomiast do art. 10 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przychodem są „inne źródła”, za które art. 20 ust. 1 ww. ustawy nakazuje uważać w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i 17 oraz przychody nieznajdujące pokrycia w ujawnionych źródłach.

Katalog przychodów z innych źródeł jest katalogiem otwartym, o czym przesądza użycie przez ustawodawcę sformułowania „w szczególności”. Wyliczenie zawarte w art. 20 ust. 1 ww. ustawy jest zatem jedynie wyliczeniem przykładowym. Zatem do tej kategorii przychodów należy zaliczyć również inne przychody niż wymienione wprost w cyt. przepisie a nie mieszczące się w innych kategoriach przychodów, ściśle określonych w art. 10 ust. 1 pkt 1-8 powołanej ustawy.

Ze zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku wynika, że z okazji 60-lecia istnienia Koła zostanie zorganizowana impreza okolicznościowa upamiętniającą ten fakt. Planowane wydatki będą obejmowały: catering, artykuły spożywcze, wynajęcie sali, koszty zaproszeń, oprawę muzyczną. Planowane są także zakupy statuetek okolicznościowych, odznaczeń i książek - celem przekazania dla członków Koła i wybranych osób pośrednio z nim związanych.

Na obchody jubileuszu zostaną zaproszeni członkowie Koła oraz osoby spoza kręgu bezpośrednio związanego z Kołem (przedstawiciele władz lokalnych i samorządowych, działacze społeczni, przyjaciele Koła, itp.).

Wszelkie planowane wydatki związane ze zorganizowaniem imprezy sfinansowane będą ze środków obrotowych.

Mając na uwadze powyższe należy stwierdzić, że udział w imprezie okolicznościowej sfinansowanej ze środków obrotowych Wnioskodawcy stanowić będzie dla jej uczestników nieodpłatne świadczenie podlegające opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Świadczenie to należy zakwalifikować do przychodów ze stosunku pracy, określonych w art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – w przypadku pracowników Koła oraz do przychodów z innych źródeł, wskazanych w art. 20 ust. 1 w związku z art. 10 ust. 1 pkt 9 tej ustawy – w przypadku innych osób niż pracownicy.

Wartość nieodpłatnego świadczenia stanowić będzie koszt jednostkowy udziału poszczególnych uczestników w tej imprezie. Poruszoną przez Wnioskodawcę kwestię trudności w ustaleniu wartości świadczeń przypadających na pracowników Koła uczestniczących w imprezie okolicznościowej, należy uznać za problem organizacyjny, możliwy do rozwiązania. Koszt całkowity zorganizowania imprezy (tj. sumę kosztów cateringu, artykułów spożywczych, wynajęcia sali, zaproszeń i oprawy muzycznej) należy podzielić przez liczbę wszystkich uczestników imprezy, którzy wezmą w niej udział, a następnie przypisać tak obliczoną kwotę do przychodu ze stosunku pracy w przypadku pracowników oraz do przychodu z innych źródeł w przypadku pozostałych uczestników.

Podzielić należy zdanie wyrażone przez Naczelny Sąd Administracyjny, który w wyroku z dnia 3 czerwca 1998 r. sygn. akt I SA/Ka 1719/96 stwierdził, iż „ewentualne trudności towarzyszące indywidualizacji świadczeń na rzecz poszczególnych pracowników mają charakter drugorzędny i nie mogą wpływać na byt i zakres obowiązku podatkowego.”. Tak więc, problemy techniczne nie mogą prowadzić do niemożności wyodrębnienia, jaka wartość poniesionych kosztów przypada na danego uczestnika imprezy.

Podkreślić również należy, iż na wysokość przychodu danej osoby powstałego w związku z jej uczestnictwem w imprezie okolicznościowej nie wpływa poziom wykorzystania poszczególnych atrakcji przewidzianych dla uczestników, bowiem cena, którą uiści wnioskodawca za zorganizowanie imprezy nie będzie uzależniona od stopnia „skonsumowania” tych atrakcji przez uczestników. Innymi słowy, z podatkowego punktu widzenia bez znaczenia jest ile i jakie dania i napoje skonsumował pracownik lub gość, jak również czy brał udział i w jakim zakresie skorzystał z atrakcji przewidzianych podczas imprezy.

W związku z powyższym wartość świadczeń dla pracowników Koła jaka zostanie poniesiona przez Wnioskodawcę w ramach organizowanych przez niego imprez okolicznościowej wnioskodawca, działając jako płatnik, będzie miał obowiązek doliczyć do wynagrodzenia wypłacanego pracownikowi w danym miesiącu i od łącznej wartości obliczyć, pobrać i odprowadzić zaliczkę na podatek dochodowy według zasad przewidzianych dla opodatkowania przychodów ze stosunku pracy, zgodnie z treścią art. 31, 32 i 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W odniesieniu do pozostałych uczestników imprezy świadczenia otrzymane od Wnioskodawcy będą stanowiły przychód z innych źródeł i Wnioskodawca, działając jako płatnik, będzie miał obowiązek wystawić dla każdej z tych osób informację PIT-8C na podstawie art. 42a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych z określeniem rodzaju przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Z kolei wskazać należy, że wartość okolicznościowych statuetek, odznaczeń i książek sfinansowanych ze środków obrotowych Wnioskodawcy nie będzie stanowiła nieodpłatnego świadczenia podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, jeżeli w istocie przedmioty te będą miały wyłącznie wartość symboliczną i pamiątkową.

Należy bowiem zauważyć, iż co prawda ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawiera katalogu świadczeń, które nie stanowią przychodu w rozumieniu przepisów tej ustawy, tym niemniej za takie należy uznać statuetki, odznaczenia i inne symboliczne (pamiątkowe) wyróżnienia. Tego rodzaju wyróżnienia nie mają bowiem charakteru materialnego a wyłącznie stanowią wyraz uznania za jakieś osiągnięcia bądź uczestnictwo w organizowanych wydarzeniach, mające znaczenie sentymentalne dla wyodrębnionej grupy osób (o ile oczywiście wskazane upominki i gadżety nie zawierają wartościowych elementów, takich jak np. kamienie szlachetne bądź elementy ze szlachetnego kruszcu, a wskazane książki nie mają określonej wartości rynkowej).

Skoro zatem w przedstawionym stanie faktycznym – jak wynika z treści wniosku - okolicznościowe statuetki, odznaczenia i książki nie przedstawiają wartości materialnej a jedynie wartość symboliczną i sentymentalną (pamiątkową), to w opisanej sytuacji nie wystąpi przychód do opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Tym samym w przedstawionym stanie faktycznym na Wnioskodawcy nie ciążą obowiązki płatnika z tytułu przekazania uczestnikom imprezy okolicznościowej powyższych statuetek, odznaczeń i książek.

Powyższe oznacza, że w przedmiotowej sprawie stanowisko Wnioskodawcy w części dotyczącej uzyskania przez pracowników przychodu w związku z uczestnictwem w imprezie okolicznościowej należało uznać za nieprawidłowe, a w pozostałej części - za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie ul. Kraszewskiego 4a, 35-016 Rzeszów, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.