Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPP3/443-44/13-2/TK
z 14 października 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki Akcyjnej, przedstawione we wniosku z dnia 9 lipca 2013 r. (data wpływu 15 lipca 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie zwolnienia od akcyzy zużycia energii elektrycznej – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 15 lipca 2013 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie zwolnienia od akcyzy zużycia energii elektrycznej.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenia przyszłe.

Wnioskodawca – firma wielozakładowa (składająca się z 11 Oddziałów) – dokonuje zakupu, zużycia oraz obrotu energią elektryczną (dalej: e.e.); na obrót energią elektryczną Zainteresowany posiada ważną koncesję wydaną zgodnie z wymogami prawa energetycznego. W związku z powyższym Wnioskodawca w świetle regulacji UAKC jest podatnikiem podatku akcyzowego, zobowiązanym do rozliczania akcyzy z tytułu zużycia własnego oraz sprzedaży e.e. Obecnie Zainteresowany uruchamia 2 Bloki (dalej: B), składające się z szeregu środków trwałych (dalej: Urządzeń), w których jest/będzie produkowana e.e. jak również e.e. i ciepło w skojarzeniu. Przewiduje się, że energia ta będzie zużywana przez Wnioskodawcę na potrzeby własne oraz odsprzedawana innym podmiotom. Ponadto e.e. produkowana w każdym z B jest/będzie częściowo zużywana do produkcji e.e. oraz energii w skojarzeniu.

Poszczególne Urządzenia (środki trwałe) wchodzące w skład B, a służące produkcji e.e. oraz e.e. i ciepła w skojarzeniu, nie posiadają zainstalowanych urządzeń pomiarowych, które wskazywałyby ilości energii zużywanej przez te Urządzenia. W związku z powyższym, ilość e.e. zużywanej do produkcji e.e. (w tym w skojarzeniu) jest/będzie ustalana miesięcznie dla każdego BGP odrębnie. Dla potrzeb niniejszego Wniosku, Zainteresowany oświadcza, że będzie spełniać warunki dla zastosowania zwolnienia e.e. z akcyzy, określone w § 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 23 sierpnia 2010 r. w sprawie zwolnień od podatku akcyzowego (Dz. U. Nr 159, poz. 1070 ze zm.), jak również prowadzić wymagane prawem ewidencje energii elektrycznej. Ponadto Wnioskodawca informuje, że jeden z B produkuje e.e., zaś Zainteresowany ubiega się o wydanie mu (przez właściwy organ) koncesji na wytwarzanie e.e.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Wnioskodawca jest uprawniony do stosowania zwolnienia określonego w art. 30 ust. 6 i ust. 7 UAKC od ilości energii elektrycznej zużytej na cele uprawniające do zwolnienia w art. 30 ust. 6 i ust. 7 UAKC, określonej metodą szacunkową?

Zdaniem Wnioskodawcy, jest on uprawniony do stosowania zwolnienia od opodatkowania określonego w art. 30 ust. 6 i ust. 7 UAKC od ilości energii elektrycznej zużytej w procesie produkcji w opisany sposób, a w szczególności, określenie ilości energii zużytej na cele podlegające zwolnieniu wprost na podstawie wskazań urządzeń pomiarowych nie jest warunkiem zastosowania zwolnienia.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 pkt 3 UAKC, przedmiotem opodatkowania akcyzą jest zużycie energii elektrycznej przez podmiot posiadający koncesji na przesyłanie, dystrybucję lub obrót tą energią w rozumieniu ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. – Prawo energetyczne, który wyprodukował tę energię. W świetle powyższego zużycie energii elektrycznej przez Zainteresowanego stanowi czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem akcyzowym. Ustawodawca przewidział jednak możliwość skorzystania ze zwolnienia od akcyzy zużywanej energii elektrycznej. Zgodnie z art. 30 ust. 6 i 7 UAKC, zwalnia się od podatku akcyzowego odpowiednio:

• zużycie energii elektrycznej w procesie produkcji energii elektrycznej, jak również zużycie tej energii w celu podtrzymywania tych procesów produkcyjnych;
• zużycie energii elektrycznej w procesie produkcji energii elektrycznej i ciepła w skojarzeniu w elektrociepłowniach.
  
  

Przesłanki stosowania ww. zwolnienia określone zostały w § 3 rozporządzenia Ministra Finansów z 23 sierpnia 2010 r. w sprawie zwolnień. Wnioskodawca stoi na stanowisku, że prawodawca nie wskazał w przepisach, w jaki sposób podmiot korzystający ze zwolnienia ma określać ilość energii elektrycznej, od której przysługuje zwolnienie. W szczególności, warunkiem stosowania zwolnienia nie jest – zdaniem Zainteresowanego – określenie ilości energii zużywanej na cele podlegające zwolnieniu z opodatkowania wprost na podstawie wskazań urządzeń pomiarowych.

Wnioskodawca stoi więc na stanowisku, że ilość energii zwolnionej z opodatkowania, zużywanej do produkcji energii elektrycznej i ciepła w skojarzeniu z energią elektryczną może być określana w sposób szacunkowy.

Powyższe stanowisko znajduje potwierdzenie w świetle art. 91 ust. 1 UAKC, w którym określono sposób wyznaczania ilości energii elektrycznej zużywanej przez podatnika na potrzeby prowadzonych przez niego ewidencji w przypadku braku urządzeń pomiarowych. Zgodnie z art. 91 ust. 1 UAKC, podatnik dokonujący sprzedaży energii elektrycznej nabywcy końcowemu, zużywający energię elektryczną w sytuacji, o której mowa w art. 9 ust. 1 pkt 3 i pkt 4 UAKC są obowiązani do prowadzenia ilościowej ewidencji energii elektrycznej na podstawie wskazań urządzeń pomiarowo-rozliczeniowych u nabywcy końcowego lub podmiotu zużywającego energię, a w przypadku braku urządzeń pomiarowych – na podstawie współczynnikowo określonego poziomu poboru energii przez poszczególne urządzenia, wskazanego w dokumentacji prowadzonej przez podatnika. Natomiast stosownie do art. 91 ust. 4 UAKC, jeżeli brak jest urządzeń pomiarowych pozwalających na precyzyjne określenie ilości, o których mowa w ust. 3 pkt 5 i 7 (ilości energii zużywanej na potrzeby własne oraz ilości energii elektrycznej utraconej w wyniku przesyłu oraz rozdziału), prowadzący ewidencję określa ilości szacunkowe.

Z powyższego zestawienia ustępów art. 91 UAKC wynika zatem, że:

• ustawodawca wprowadził obowiązek prowadzenia ewidencji do celów rozliczeń podatku akcyzowego w zakresie energii elektrycznej;
• przedmiotowa ewidencja powinna być prowadzona na podstawie wskazań urządzeń pomiarowych, a w przypadku ich braku, w oparciu o współczynnikowo określony poziom poboru energii przez poszczególne urządzenia;
• jednakże, w sytuacji braku urządzeń pomiarowych, ustawodawca nakazuje określać niektóre ilości energii w sposób szacunkowy. Dotyczy to ilości energii zużywanej na potrzeby własne oraz ilości energii elektrycznej utraconej w wyniku przesyłu oraz rozdziału.
  
  

Zdaniem Zainteresowanego, przedstawiona metoda określania ilości energii elektrycznej znajduje zastosowanie do części energii zwolnionej od akcyzy, wymienionej w art. 91 ust. 3 pkt 6 UAKC, tj. ilości energii elektrycznej zwolnionej od akcyzy, na podstawie art. 30 ust. 6 i 7 UAKC, która została:

• zużyta w procesie produkcji energii elektrycznej, jak również zużyta w celu podtrzymywania tych procesów produkcyjnych albo
• zużyta w procesie produkcji energii elektrycznej i ciepła w skojarzeniu.
  
  

Należy więc zauważyć, że energia elektryczna zwolniona na podstawie art. 30 ust. 6 i 7 UAKC stanowi część ogółu energii elektrycznej zużywanej przez Wnioskodawcę na potrzeby własne. Do takiej części energii zwolnionej, która jest energią zużywaną należy stosować analogicznie sposób określania ilości określony dla ogółu energii zużywanej.

Zainteresowany stoi na stanowisku, że ilość energii zużytej dla potrzeb własnych, tj. zarówno na cele objęte zwolnieniem, jak i na pozostałe cele (podlegające opodatkowaniu), może być określona (zgodnie z art. 91 ust. 4 UAKC) w sposób szacunkowy. Przyjęcie zaś odmiennego stanowiska, co do określenia ilości energii zużytej – objętej zwolnieniem, prowadziłoby do nielogicznych wniosków i różnego definiowania pojęcia „zużycie” (wprowadzanego wbrew woli ustawodawcy). Ustawodawca dopuszczałby bowiem możliwość szacunkowego określenia ilości energii zużytej globalnie u podatnika, a wyłączałby taką możliwość w odniesieniu do określania części tej energii (zużywanej do celów produkcyjnych). Taka sytuacja pozostawałaby w sprzeczności z elementarnymi zasadami logiki i prowadziłaby do niezrozumiałych konsekwencji.

Wnioskodawca pragnie bowiem wskazać, że w przypadku gdyby wyprodukowana energia elektryczna była zużywana w całości do procesów produkcji energii i ciepła w skojarzeniu z energią elektryczną, natomiast brak byłoby jakichkolwiek innych przypadków zużycia przedmiotowej energii u podatnika, to wówczas całość zużywanej energii kwalifikowałaby się do zwolnienia od akcyzy. Przy braku urządzeń pomiarowych, podatnik, na skutek wyraźnej dyspozycji ustawodawcy, obliczyłby w sposób szacunkowy ilość energii zużywanej, która stanowiłaby również w całości ilość energii zwolnionej od akcyzy. Gdyby przyjąć w opisanym przykładzie, że szacunkowe określenie ilości energii nie jest możliwe w odniesieniu do energii zwolnionej z akcyzy, to miałaby miejsce sytuacja, w której podatnik ewidencjonowałby ilość energii zużytej według metody szacunkowej, natomiast nie byłby w stanie ewidencjonować ilość energii zwolnionej.

Zdaniem Zainteresowanego, ustawodawca nie wskazał bezpośrednio w art. 91 ust. 4 UAKC na możliwość określenia szacunkowego ilości energii elektrycznej zwolnionej od akcyzy, ze względu na fakt, że przepisy o podatku akcyzowym przewidują również inne zwolnienia dla energii elektrycznej z opodatkowania podatkiem akcyzowym innych rodzajów energii, niż tylko energii zużywanej na potrzeby własne do celów produkcji energii elektrycznej i ciepła w skojarzeniu z energią elektryczną.

Na gruncie UAKC, jak również rozporządzenia w sprawie zwolnień, zwolnieniu od akcyzy podlega również np. energia wytwarzana z odnawialnych źródeł energii, na podstawie dokumentu potwierdzającego umorzenie świadectwa pochodzenia energii, w rozumieniu przepisów prawa energetycznego.

Zwolnienie od akcyzy energii w odniesieniu do energii z odnawialnych źródeł, stosuje się nie wcześniej, niż z chwilą otrzymania dokumentu potwierdzającego umorzenie świadectwa pochodzenia energii. Ilość tej energii, objęta zwolnieniem od podatku, jest wprost wskazana na dokumencie potwierdzającym umorzenie świadectwa pochodzenia energii. Brak jest tutaj możliwości szacowania tej ilości energii. W związku z tym, zdaniem Spółki ustawodawca celowo pominął w art. 91 ust. 4 UAKC, stanowiącym o możliwości szacunkowego określania ilości energii, energię zwolnioną od podatku akcyzowego.

Podsumowując, Wnioskodawca stoi na stanowisku, że zgodnie z przytaczanymi przepisami akcyzowymi, w przypadku energii elektrycznej zużywanej na cele uprawniające do stosowania zwolnienia określonego w art. 30 ust. 6 i 7 UAKC, określenie ilości tej energii, w przypadku braku urządzeń pomiarowych, następuje na potrzeby ewidencyjne na podstawie metody szacunkowej. Zdaniem Zainteresowanego od tak określonej ilości energii elektrycznej Wnioskodawca jest uprawniony do stosowania przedmiotowego zwolnienia.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (t. j. z 2011 r. Dz. U. Nr 108, poz. 626 ze zm.) – zwanej dalej ustawą – ustawa określa opodatkowanie podatkiem akcyzowym, zwanym dalej „akcyzą”, wyrobów akcyzowych oraz samochodów osobowych, organizację obrotu wyrobami akcyzowymi, a także oznaczanie znakami akcyzy.

W myśl art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy – wyrobami akcyzowymi są wyroby energetyczne, energia elektryczna, napoje alkoholowe, wyroby tytoniowe oraz susz tytoniowy, określone w załączniku nr 1 do ustawy.

W poz. 33 załącznika nr 1 wymieniono energię elektryczną o kodzie CN 2716 00 00.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii uprawnienia do zwolnienia, określonego w art. 30 ust. 6 i 7 ustawy o podatku akcyzowym, od ilości energii elektrycznej zużytej na cele uprawniające do zwolnienia, określonej metodą szacunkową.

Stosownie do art. 9 ust. 1 ustawy, w przypadku energii elektrycznej przedmiotem opodatkowania akcyzą jest:

1. nabycie wewnątrzwspólnotowe energii elektrycznej przez nabywcę końcowego;
2. sprzedaż energii elektrycznej nabywcy końcowemu na terytorium kraju, w tym przez podmiot nieposiadający koncesji na wytwarzanie, przesyłanie, dystrybucję lub obrót energią elektryczną w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. – Prawo energetyczne, który wyprodukował tę energię;
3. zużycie energii elektrycznej przez podmiot posiadający koncesję, o której mowa w pkt 2;
4. zużycie energii elektrycznej przez podmiot nieposiadający koncesji, o której mowa w pkt 2, który wyprodukował tę energię;
5. import energii elektrycznej przez nabywcę końcowego;
6. zużycie energii elektrycznej przez nabywcę końcowego, jeżeli nie została od niej zapłacona akcyza w należnej wysokości i nie można ustalić podmiotu, który dokonał sprzedaży tej energii elektrycznej nabywcy końcowemu.
   
   

Za zużycie energii elektrycznej nie uznaje się strat powstałych w wyniku przesyłania lub dystrybucji energii elektrycznej, z wyłączeniem energii zużytej w związku z jej przesyłaniem lub dystrybucją oraz energii elektrycznej pobranej nielegalnie (art. 9 ust. 2 ustawy).

W myśl art. 9 ust. 3 ustawy, jeżeli w stosunku do energii elektrycznej powstał obowiązek podatkowy w związku z wykonaniem jednej z czynności, o których mowa w ust. 1, to nie powstaje obowiązek podatkowy w związku z wykonaniem innej czynności podlegającej opodatkowaniu akcyzą, jeżeli kwota akcyzy została określona lub zadeklarowana w należnej wysokości, chyba że przepisy ustawy stanowią inaczej.

Na mocy art. 30 ust. 6 ustawy, zwalnia się od akcyzy zużycie energii elektrycznej w procesie produkcji energii elektrycznej, jak również zużycie tej energii w celu podtrzymywania tych procesów produkcyjnych.

Stosownie do art. 30 ust. 7 ustawy, zwalnia się od akcyzy zużycie energii elektrycznej w procesie produkcji energii elektrycznej i ciepła w skojarzeniu.

Zgodnie z powyższymi unormowaniami zwolnienia dotyczą zużycia energii elektrycznej w procesie produkcji energii elektrycznej, zużycia tej energii w celu podtrzymywania tych procesów produkcyjnych oraz zużycie energii elektrycznej w procesie produkcji energii elektrycznej i ciepła w skojarzeniu.

Z definicji procesu produkcji zawartej w Słowniku języka polskiego Wydawnictwa Naukowego PWN SA wynika, że procesem produkcji jest szereg następujących po sobie czynności, powiązanych ze sobą funkcjonalnie, z których każda w sposób istotny wpływa na wytworzenie produktu finalnego.

Analizując, literalne brzmienie art. 30 ust. 6 i 7 ustawy, stwierdzić należy, że zarówno zwrot „w procesie produkcji energii elektrycznej, jak również zużycie tej energii w celu podtrzymywania tych procesów produkcyjnych” oraz zwrot „w procesie produkcji energii elektrycznej i ciepła w skojarzeniu” rozumieć należy jako zużycie energii elektrycznej wyłącznie do czynności, które odnoszą się do zużycia energii elektrycznej w procesie produkcji energii elektrycznej i zużycie tej energii w celu podtrzymywania tych procesów produkcyjnych oraz produkcji energii elektrycznej i ciepła w skojarzeniu.

Stąd też każde inne zużycie energii elektrycznej niż „w procesie produkcji energii elektrycznej, jak również zużycie tej energii w celu podtrzymywania tych procesów produkcyjnych” jak i „w procesie produkcji energii elektrycznej i ciepła w skojarzeniu” nie jest objęte zakresem zwolnienia, o którym mowa w tym przepisie.

Stosownie do art. 91 ust. 1 i 2 ustawy, podatnik dokonujący sprzedaży energii elektrycznej nabywcy końcowemu, zużywający energię elektryczną w sytuacji, o której mowa w art. 9 ust. 1 pkt 3 i 4 ustawy, a także podmiot reprezentujący, o którym mowa w art. 13 ust. 5 ustawy, są obowiązani do prowadzenia ilościowej ewidencji energii elektrycznej na podstawie wskazań urządzeń pomiarowo-rozliczeniowych u nabywcy końcowego lub podmiotu zużywającego energię, a w przypadku braku urządzeń pomiarowych – na podstawie współczynnikowo określonego poziomu poboru energii przez poszczególne urządzenia, wskazanego w dokumentacji prowadzonej przez podatnika. Podmiot dokonujący dostawy wewnątrzwspólnotowej lub eksportu energii elektrycznej jest obowiązany do prowadzenia ilościowej ewidencji energii elektrycznej na podstawie wskazań urządzeń pomiarowo -rozliczeniowych, a w przypadku braku takich możliwości – na podstawie dokumentów rozliczeniowych.

W myśl art. 91 ust. 3 ustawy, ewidencja, o której mowa w ust. 1 i 2, powinna zawierać odpowiednio dane niezbędne do określenia w okresach miesięcznych, z dokładnością do 0,001 MWh, łącznej ilości:

1. wyprodukowanej, nabytej wewnątrzwspólnotowo, zaimportowanej, zakupionej na terytorium kraju energii elektrycznej;
2. energii elektrycznej sprzedanej nabywcom końcowym na terytorium kraju;
3. energii elektrycznej sprzedanej podmiotom posiadającym koncesję w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. – Prawo energetyczne;
4. energii elektrycznej dostarczonej wewnątrzwspólnotowo i wyeksportowanej;
5. energii elektrycznej zużytej na potrzeby własne;
6. energii elektrycznej zwolnionej od akcyzy na podstawie art. 30 ust. 6 i 7 oraz przepisów wydanych na podstawie art. 39 ust. 1 pkt 2;
7. strat energii elektrycznej niepodlegających opodatkowaniu, o których mowa w art. 9.
   
   

Jeżeli brak jest urządzeń pomiarowych pozwalających na precyzyjne określenie ilości, o których mowa w art. 91 ust. 3 pkt 5 i 7 ustawy, to w myśl art. 91 ust 4 ustawy, prowadzący ewidencję określa ilości szacunkowe.

Ewidencja, o której mowa w art. 91 ust. 1 i 2 ustawy, może być prowadzona w formie papierowej lub elektronicznej, po uprzednim pisemnym poinformowaniu właściwego naczelnika urzędu celnego o formie jej prowadzenia. powinna być przechowywana do celów kontroli przez okres 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym została sporządzona (art. 91 ust. 5 i 6 ustawy).

Zgodnie z § 2 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 16 września 2013 r. w sprawie warunków stosowania niektórych zwolnień od podatku akcyzowego (Dz. U. z 2013, poz. 1109), zwanego dalej rozporządzeniem, zwolnienie, o którym mowa w art. 30 ust. 6 i 7 ustawy, ma zastosowanie, pod warunkiem że podmiot zużywający energię elektryczną:

1. prowadzi ewidencję pozwalającą na określenie ilości zużytej energii elektrycznej i sposobu jej wykorzystania;
2. przekazuje do właściwego naczelnika urzędu celnego, do 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym nastąpiło zużycie energii, oświadczenie o ilości zużytej energii elektrycznej i sposobie jej wykorzystania.
   
   

Stosownie do § 2 ust. 1 rozporządzenia, oświadczenie, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, powinno zawierać:

1. nazwę i adres siedziby podmiotu zużywającego energię elektryczną oraz jego identyfikator podatkowy NIP;
2. ilość zużytej energii elektrycznej;
3. sposób wykorzystania energii elektrycznej;
4. datę i miejsce sporządzenia oświadczenia oraz czytelny podpis osoby składającej oświadczenie.
   
   

Biorąc pod uwagę powyższe, należy stwierdzić, że Zainteresowany chcąc stosować zwolnienie, o którym mowa w art. 30 ust. 6 i 7 ustawy, musi spełnić warunki określone w § 2 ust. 1 i 2 rozporządzenia, a zużycie energii elektrycznej musi bezpośrednio dotyczyć zużycia energii elektrycznej w procesie produkcji energii elektrycznej, jak również zużycia tej energii w celu podtrzymywania tych procesów produkcyjnych oraz zużycia energii elektrycznej w procesie produkcji energii elektrycznej i ciepła w skojarzeniu.

Reasumując, mając na uwadze powołane przepisy prawa podatkowego oraz przedstawiony opis sprawy, w przypadku braku urządzeń pomiarowych pozwalających na precyzyjne określenie ilości energii elektrycznej podlegającej zwolnieniu z akcyzy, Wnioskodawca będzie miał prawo do stosowania zwolnienia od akcyzy określonego w art. 30 ust. 6 i 7 ustawy, określonej metodą szacunkową.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Informuje się również, że w niniejszej interpretacji rozpatrzono wniosek w części dotyczącej zwolnienia od akcyzy zużycia energii elektrycznej. Natomiast w zakresie potwierdzenia prawidłowości wskazanego przez Wnioskodawcę modelu określania ilości energii elektrycznej podlegającej zwolnieniu, zostało wydane 14 października 2013 r. odrębne rozstrzygnięcie nr ILPP3/443-44/13-3/TK.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.