Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPP2/443-820/13-2/DG
z 10 października 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r. poz. 749 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 31.07.2013r. (data wpływu 5.08.2013 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania połączenia Spółki zależnej ze Spółką dominującą za czynność niepodlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 5.08.2013 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania połączenia Spółki zależnej ze Spółką dominującą za czynność niepodlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wobec planowanych zmian w strukturze własnościowej spółki C. Sp. z o.o. [Wnioskodawca], Wnioskodawca przewiduje, iż w przyszłości większością jego udziałów i głosów na zgromadzeniu jego wspólników bezpośrednio będzie dysponować spółka K. GmbH [K GmbH], będąca osobą prawną, niemieckim rezydentem podatkowym. Tym samym, K GmbH uzyska w odniesieniu do Wnioskodawcy status spółki dominującej w rozumieniu art. 4 § 1 pkt 4 ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (Dz.U.2000.94.1037, dalej: KSH).

Ze względów biznesowych, po uzyskaniu przez K GmbH statusu spółki dominującej względem Wnioskodawcy rozważane jest dokonanie połączenia obu podmiotów, które miałoby być przeprowadzone w trybie art. 492 § 1 pkt 1 KSH - w ten sposób, że Wnioskodawca (spółka przejmująca i jednocześnie zależna) przejmie K GmbH (spółkę przejmowaną i jednocześnie dominującą) w drodze tzw. przejęcia odwrotnego.

W konsekwencji, nastąpi przeniesienie całego majątku, tj. wszystkich składników materialnych i niematerialnych przedsiębiorstwa K GmbH na Wnioskodawcę (połączenie przez przejęcie) w zamian za udziały, które Wnioskodawca wyda wspólnikom spółki przejmowanej - K GmbH. W związku z przejęciem majątku K GmbH, Wnioskodawca dokona podwyższenia swojego kapitału zakładowego. Wysokość podwyższenia kapitału zakładowego zostanie określona w planie połączenia spółek w oparciu o przyjęty parytet wymiany udziałów. W zamian za majątek K GmbH Wnioskodawca wyda udziałowcom K GmbH udziały we własnym, podwyższonym kapitale zakładowym.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy rozważane połączenie odwrotne spółki K GmbH i Wnioskodawcy, dokonanie poprzez przeniesienie całego majątku K GmbH na Wnioskodawcę (tzw. połączenie przez przejęcie), będzie skutkowało powstaniem zobowiązania podatkowego na tle regulacji Ustawy VAT?

Zdaniem Wnioskodawcy:

Połączenie odwrotne K GmbH i Wnioskodawcy, skutkujące m.in. przejęciem całego majątku (tj. wszystkich składników materialnych i niematerialnych) spółki K GmbH przez Wnioskodawcę, nie będzie skutkowało powstaniem zobowiązania podatkowego na tle regulacji Ustawy VAT.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy:

Zgodnie z art. 5 ust. 1 Ustawy VAT, opodatkowaniu podatkiem VAT podlegają:

• odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju,
• eksport towarów,
• import towarów,
• wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju,
• wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.
  
  

Przepisy Ustawy VAT wyraźnie określają zatem przedmiotowy zakres opodatkowania podatkiem VAT. Połączenie spółek przez przejęcie - jako forma przekształcenia właścicielskiego, polegająca na przeniesieniu całego majątku (przedsiębiorstwa) spółki przejmowanej na spółkę przejmującą - nie stanowi w ocenie Wnioskodawcy żadnej z czynności opodatkowanych podatkiem VAT, wymienionych w art. 5 ust. 1 Ustawy VAT.

Takie stanowisko potwierdził Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacjach indywidualnych z 29 września 2008 i. (sygn. IPPP1/443-1245/08-2/IG), z 26 lutego 2009 r. (sygn. IPPP3/443-277/08-4/RK) oraz z 19 listopada 2009 r. (sygn. IPPP3/443-820/09-4/MPe).

Przekształcenia właścicielskie są bowiem uregulowane przez KSH w powiązaniu z art. 93-93e ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U.2012.749 – t.j., ze zm.) i nie podlegają pod przepisy Ustawy VAT.

Niezależnie od powyższego, nawet, gdyby uznać, że w przypadku łączenia się osób prawnych przez przejęcie mamy do czynienia z czynnością podlegającą co do zasady opodatkowaniu podatkiem VAT, tj. z:

• nieodpłatną dostawą towarów, o której mowa w art. 7 ust. 2 Ustawy VAT (w zakresie przeniesienia praw do rozporządzania towarami) i/lub
• nieodpłatnym świadczeniem usług, o którym mowa w art. 8 ust. 2 Ustawy VAT (w zakresie przeniesienia praw do wartości niematerialnych i prawnych),
• w opisanym zdarzeniu przyszłym czynność ta i tak nie skutkowałaby powstaniem zobowiązania podatkowego na gruncie Ustawy VAT.
  
  

Wnioskodawca pragnie bowiem zwrócić uwagę, że na mocy art. 6 Ustawy VAT, z zakresu opodatkowania podatkiem VAT wyłączono pewne określone czynności. Do czynności tych - z uwagi na treść pkt 1 powołanego przepisu - należą transakcje zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Należy przy tym wskazać, że definicja „zbycia” użyta w Ustawie VAT jest pojęciem szerszym niż sprzedaż i obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania przedmiotem jak właściciel, itp. sprzedaż, zamianę, darowiznę, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego (aportu).

Przepisy Ustawy VAT nie definiują natomiast terminu „przedsiębiorstwo”. Z tej przyczyny dla celów określenia zakresu pojęcia „przedsiębiorstwo” na gruncie podatku VAT wykorzystuje się regulację zawartą w art. 55¹ ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz.U. 1964.16.93 ze zm., Kodeks cywilny), który to przepis stanowi, że przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonych do prowadzenia działalności gospodarczej. Obejmuje ono w szczególności:

1. oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa);
   
2. własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów, oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości;
   
3. prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych;
   
4. wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne;
   
5. koncesje, licencje i zezwolenia;
   
6. patenty i inne prawa własności przemysłowej;
   
7. majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne;
   
8. tajemnice przedsiębiorstwa;
   
9. księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.
   
   

Zgodnie z art. 55² Kodeksu cywilnego, czynność prawna, mająca za przedmiot przedsiębiorstwo, obejmuje wszystko, co wchodzi w skład przedsiębiorstwa, chyba, że co innego wynika z treści czynności prawnej albo z przepisów szczególnych.

Jak wskazano w opisie zdarzenia przyszłego, Wnioskodawca rozważa dokonanie połączenia odwrotnego ze spółką K. GmbH, w ramach którego nastąpi przeniesienie całego majątku, tj. wszystkich składników materialnych i niematerialnych przedsiębiorstwa K GmbH na Wnioskodawcę (tzw. połączenie przez przejęcie - art. 492 § 1 pkt 1 KSH). Połączenie będzie więc skutkowało przeniesieniem na Wnioskodawcę prawa do rozporządzania całym przedsiębiorstwem K. GmbH jak właściciel.

W konsekwencji, nawet gdyby uznać, że w przypadku przeniesienia majątku K GmbH na Wnioskodawcę mamy do czynienia z czynnością, która zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 Ustawy VAT jest objęta zakresem opodatkowania VAT (tj. dostawą towarów lub świadczeniem usług), to czynność ta mieściłaby się w pojęciu „transakcji zbycia przedsiębiorstwa”, do której na mocy art. 6 pkt 1 Ustawy VAT nie stosuje się przepisów tej ustawy. Takie stanowisko zostało potwierdzone w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 14 sierpnia 2012 r. (sygn. IPPP3/443-569/12-2/SM).

Reasumując, rozważane połączenie odwrotne spółki K GmbH (która na moment połączenia będzie posiadała status spółki dominującej) i Wnioskodawcy (który na moment połączenia będzie posiadał status spółki zależnej), skutkujące m.in. przejęciem całego majątku spółki K. GmbH przez Wnioskodawcę, nie będzie skutkowało powstaniem zobowiązania podatkowego na gruncie Ustawy VAT. W konsekwencji, stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Jak stanowi art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Zgodnie z art. 7 ust. 2 ustawy w brzmieniu obowiązującym od 1.04.2013r., przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

1. przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,
   
2. wszelkie inne darowizny

- jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.

Natomiast w myśl art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

W myśl art. 8 ust. 2 ustawy w brzmieniu obowiązującym od 1.04.2013r., za odpłatne świadczenie usług uznaje się również:

1. użycie towarów stanowiących część przedsiębiorstwa podatnika do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika, w tym w szczególności do celów osobistych podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych;
2. nieodpłatne świadczenie usług na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika.
   
   

Na mocy art. 6 ustawy, z zakresu opodatkowania wyłączono pewne określone czynności. Do czynności tych – z uwagi na treść pkt 1 powołanego przepisu - należą transakcje zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Pojęcie „transakcja zbycia” należy rozumieć w sposób zbliżony do terminu „dostawa towarów”, w ujęciu art. 7 ust. 1 cyt. ustawy, tzn. „zbycie” obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania przedmiotem jak właściciel, np. sprzedaż, zamianę, darowiznę, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego (aportu).

W tym miejscu wskazać należy na instytucję łączenia spółek, wynikającą z przepisów ustawy z dnia 15 września 2000r. Kodeks spółek handlowych (Dz. U. Nr 94, poz. 1037 ze zm.).

Zgodnie z art. 491 § 1 ww. ustawy, Spółki kapitałowe mogą się łączyć między sobą oraz ze spółkami osobowymi; spółka osobowa nie może jednakże być spółką przejmującą albo spółką nowo zawiązaną.

W myśl art. 492 § 1 pkt 1 tej ustawy, połączenie może być dokonane przez przeniesienie całego majątku spółki (przejmowanej) na inną spółkę (przejmującą) za udziały lub akcje, które spółka przejmująca wydaje wspólnikom spółki przejmowanej (łączenie się przez przejęcie).

Z kolei, zagadnienie sukcesji podatkowej w polskim prawie podatkowym regulują przepisy zawarte w art. 93-93e ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.). W przepisach tych ustawodawca przedstawił katalog sytuacji, w których zachodzi sukcesja podatkowa, tj. sukcesja praw i obowiązków następców prawnych oraz podmiotów przekształcanych.

W myśl art. 93 § 1 pkt 1 powołanej ustawy, osoba prawna zawiązana (powstała) w wyniku łączenia się osób prawnych wstępuje we wszelkie przewidziane w przepisach prawa podatkowego prawa i obowiązki każdej z łączących się osób lub spółek.

Stosownie do treści art. 93 § 2 pkt 1 omawianej ustawy, przepis § 1 stosuje się odpowiednio do osoby prawnej łączącej się przez przejęcie innej osoby prawnej (osób prawnych).

Zgodnie z przedstawionym opisem sprawy Wnioskodawca, w związku z planowanymi zmianami w strukturze własnościowej Spółki, przewiduje, iż w przyszłości większością jego udziałów i głosów na zgromadzeniu jego wspólników bezpośrednio będzie dysponować spółka K GmbH, będąca osobą prawną, niemieckim rezydentem podatkowym. Tym samym, K GmbH uzyska w odniesieniu do Wnioskodawcy status spółki dominującej w rozumieniu art. 4 § 1 pkt 4 ustawy Kodeks spółek handlowych.

Po uzyskaniu przez K GmbH statusu spółki dominującej względem Wnioskodawcy rozważane jest dokonanie połączenia obu podmiotów, które miałoby być przeprowadzone w trybie art. 492 § 1 pkt 1 KSH - w ten sposób, że Wnioskodawca (spółka przejmująca i jednocześnie zależna) przejmie K GmbH (spółkę przejmowaną i jednocześnie dominującą) w drodze tzw. przejęcia odwrotnego. W konsekwencji, nastąpi przeniesienie całego majątku, tj. wszystkich składników materialnych i niematerialnych przedsiębiorstwa K GmbH na Wnioskodawcę (połączenie przez przejęcie) w zamian za udziały, które Wnioskodawca wyda wspólnikom spółki przejmowanej - K GmbH. W związku z przejęciem majątku K GmbH, Wnioskodawca dokona podwyższenia swojego kapitału zakładowego. W zamian za majątek K GmbH Wnioskodawca wyda udziałowcom K GmbH udziały we własnym, podwyższonym kapitale zakładowym.

Mając zatem na względzie zdarzenie przyszłe będące przedmiotem wniosku oraz przedstawione przepisy prawa nie można się zgodzić z Wnioskodawcą, iż w przypadku łączenia się osób prawnych nie mamy do czynienia z żadną transakcją, którą można by zakwalifikować do dostawy towarów lub świadczenia usług. Ze względu na treść powołanych wyżej przepisów stwierdzić bowiem należy, iż przeniesienie majątku spółki przejmowanej na spółkę przejmującą może stanowić dostawę towarów, o której mowa w art. 7 ust. 2 (w zakresie przeniesienia prawa do rozporządzania towarami) lub świadczenie usług, o którym mowa w art. 8 ust. 2 (w zakresie przeniesienia praw do wartości niematerialnych i prawnych) ustawy o podatku od towarów i usług. W wyniku przejęcia dokonane zostanie przeniesienie przez Spółkę przejmowaną prawa do rozporządzania towarem jak właściciel lub przeniesienie prawa do wartości niematerialnych lub prawnych. Czynność ta dla Spółki przejmowanej jest nieodpłatna, nie otrzymuje ona bowiem od spółki przejmującej żadnego ekwiwalentu. Z powyższego wynika, iż przeniesienie majątku do spółki przejmującej, jako czynność nieodpłatna, zrównana jednakże z czynnościami odpłatnymi (zgodnie z art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2 ww. ustawy), podlega opodatkowaniu, na podstawie art. 5 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

W sprawie będącej przedmiotem wniosku należy jednakże mieć na uwadze, iż na mocy ww. art. 6 ustawy, z zakresu opodatkowania wyłączono pewne określone czynności. Do czynności tych – z uwagi na treść pkt 1 powołanego przepisu - należą transakcje zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Jak już wyżej wspomniano, pojęcie „transakcja zbycia” należy rozumieć w sposób zbliżony do terminu „dostawa towarów”, w ujęciu art. 7 ust. 1 cyt. ustawy, tzn. „zbycie” obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania przedmiotem jak właściciel, np. sprzedaż, zamianę, darowiznę, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego (aportu).

W przypadku łączenia się osób prawnych (o czym mowa powyżej) mamy zatem do czynienia z czynnością opodatkowaną podatkiem od towarów i usług.

Należy jednak zauważyć, iż transakcje, których przedmiotem jest przedsiębiorstwo, z uwagi na wyłączenie przewidziane w art. 6 pkt 1 cyt. ustawy, nie podlegają opodatkowaniu tym podatkiem.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie definiują terminu „przedsiębiorstwo”. Z tej przyczyny dla celów określenia zakresu pojęcia „przedsiębiorstwo” wykorzystuje się regulację zawartą w art. 55¹ ustawy z dnia 23 kwietnia 1964r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.), który to przepis stanowi, że przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonych do prowadzenia działalności gospodarczej.

Obejmuje ono w szczególności:

1. oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa);
   
2. własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów, oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości;
   
3. prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych;
   
4. wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne;
   
5. koncesje, licencje i zezwolenia;
   
6. patenty i inne prawa własności przemysłowej;
   
7. majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne;
   
8. tajemnice przedsiębiorstwa;
   
9. księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.
   
   
   

Zgodnie z art. 55² ww. ustawy Kodeks cywilny, czynność prawna, mająca za przedmiot przedsiębiorstwo, obejmuje wszystko, co wchodzi w skład przedsiębiorstwa, chyba, że co innego wynika z treści czynności prawnej albo z przepisów szczególnych.

W praktyce obrotu gospodarczego zdarzają się sytuacje, w których niektóre elementy przedsiębiorstwa podlegają wyłączeniu z transakcji sprzedaży. Jednak nawet w takim przypadku, składniki materialne i niematerialne wchodzące w skład przedsiębiorstwa powinny pozostawać ze sobą we wzajemnych relacjach w taki sposób, by można było o nich mówić jako o zespole, a nie tylko zbiorze pewnych elementów. Decydujące zatem jest to, aby w zbywanym przedsiębiorstwie zachowane zostały funkcjonalne związki pomiędzy poszczególnymi składnikami w sposób umożliwiający kontynuowanie określonej działalności gospodarczej.

Jak wynika więc z przywołanych powyżej przepisów prawa, jeżeli zostaną spełnione warunki określone w art. 55¹ ustawy Kodeks cywilny, dotyczące definicji przedsiębiorstwa, to zgodnie z art. 6 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług, połączenie spółki dominującej ze spółką zależną /Wnioskodawca/, będzie czynnością, która nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Z okoliczności przedstawionych w niniejszym wniosku wynika zatem, iż zamierzona czynność połączenia spółki dominującej, skutkująca przeniesieniem całego majątku tej spółki na spółkę Wnioskodawcy, dokonana na podstawie art. 492 § 1 pkt 1 Kodeksu spółek handlowych, nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bowiem będzie mieściła się w pojęciu „zbycia przedsiębiorstwa”, do której zastosowanie będzie miał przepis art. 6 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług, zgodnie z którym przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa.

Mając na uwadze powyższe tut. organ zgadza się ze stanowiskiem Wnioskodawcy w kwestii zastosowania art. 6 pkt 1 ustawy do czynności wydania majątku w ramach połączenia spółek.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy, że transakcja jest wyłączona z zakresu opodatkowania VAT jest prawidłowe. Prawidłowość tego stanowiska organ wywiódł wyłącznie z przepisu art. 6 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.