Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi
IPTPP2/443-766/13-2/JN
z 2 grudnia 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 16 września 2013 r. (data wpływu 25 września 2013 r.) o wydanie pisemnej interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania otrzymanej premii od dostawcy za osiągnięcie określonego poziomu zakupów przez kontrahenta– jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 25 września 2013 r. został złożony ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego w sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania otrzymanej premii od dostawcy za osiągnięcie określonego poziomu zakupów przez kontrahenta.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący zaistniały stan faktyczny.

Spółka Sp. z o. o. współpracuje z siecią sklepów A. s.c. na podstawie umowy w zakresie usług polegających na negocjacjach handlowych z dostawcami towarów dla A. s.c. w zakresie cen, ekspozycji towarów oraz usług marketingowych. Za wyświadczone usługi Wnioskodawca pobiera wynagrodzenie na podstawie faktury VAT. Wnioskodawca współpracuje jednocześnie na podstawie umowy z dostawcą towarów „X” dla sieci A. w zakresie negocjowania ilości towarów, cen towarów, ekspozycji towarów oraz realizuje kampanie intensyfikacji sprzedaży dla dostawcy. Za wykonane czynności pobiera wynagrodzenie na podstawie faktur VAT. Wnioskodawca otrzyma ponadto wynagrodzenie od dostawcy „X” w postaci premii od poziomu zakupionych towarów przez sieć A. s.c. Poziom zakupów wynika z negocjacji cenowych prowadzonych dla sieci A. s.c. z dostawcami. Między Wnioskodawcą i dostawcą „X” nie dochodzi do obrotu towarowego. Wnioskodawca nie prowadzi działalności polegającej na sprzedaży towarów.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy otrzymana premia od dostawcy „X” za osiągnięcie określonego poziomu zakupów przez sieć A. s.c. jest czynnością podlegającą podatkowi od towarów i usług?

Zdaniem Wnioskodawcy, otrzymanie premii od dostawcy „X” za uzyskanie poziomu zakupów przez sieć A. s.c., która jest nabywcą towarów, nie jest wynagrodzeniem związanym z dostawą towarów dla Wnioskodawcy oraz nie jest odrębnym świadczeniem usług, a tym samym nie jest czynnością objętą podatkiem od towarów i usług. Otrzymana premia nie jest wynagrodzeniem za świadczone usługi oraz nie kreuje odrębnej usługi podlegającej podatkowi VAT. W związku z powyższym Wnioskodawca wystawi dostawcy „X” notę księgową z tytułu premii od osiągniętego poziomu zakupów.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zaistniałego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów na terytorium kraju;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.
   
   

Przez towary, w myśl art. 2 pkt 6 ustawy, należy rozumieć rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Natomiast art. 7 ust. 1 ustawy stanowi, iż przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

W myśl przepisu art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.
   
   

Również art. 24 ust. 1 Dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347 z 11.12.2006 s. 1, z późn. zm.) wskazuje, że „świadczenie usług” oznacza każdą transakcję, która nie stanowi dostawy towarów.

Stosownie do art. 29 ust. 1 ustawy podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy lub osoby trzeciej. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

Przy czym w myśl art. 29 ust. 4 ustawy podstawę opodatkowania zmniejsza się o kwoty udokumentowanych, prawnie dopuszczalnych i obowiązkowych rabatów (bonifikat, opustów, uznanych reklamacji i skont) i o wartość zwróconych towarów, zwróconych kwot nienależnych w rozumieniu przepisów o cenach oraz zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze, z zastrzeżeniem ust. 4a i 4b.

Zgodnie z art. 106 ust. 1 ustawy podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy (…).

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca współpracuje z siecią sklepów A. s.c. na podstawie umowy w zakresie usług polegających na negocjacjach handlowych z dostawcami towarów dla A. s.c. w zakresie cen, ekspozycji towarów oraz usług marketingowych. Za wyświadczone usługi Wnioskodawca pobiera wynagrodzenie na podstawie faktury VAT. Wnioskodawca współpracuje jednocześnie na podstawie umowy z dostawcą towarów „X” dla sieci A. w zakresie negocjowania ilości towarów, cen towarów, ekspozycji towarów oraz realizuje kampanie intensyfikacji sprzedaży dla dostawcy. Za wykonane czynności pobiera wynagrodzenie na podstawie faktur VAT. Wnioskodawca otrzyma ponadto wynagrodzenie od dostawcy „X” w postaci premii od poziomu zakupionych towarów przez sieć A. s.c. Poziom zakupów wynika z negocjacji cenowych prowadzonych dla sieci A. s.c. z dostawcami. Między Wnioskodawcą i dostawcą „X” nie dochodzi do obrotu towarowego. Wnioskodawca nie prowadzi działalności polegającej na sprzedaży towarów.

Odnosząc się do powyższego należy zauważyć, że z treści ww. przepisu art. 8 ust. 1 ustawy wynika, iż ustawodawca przyjął generalną zasadę, że usługami są wszelkie odpłatne świadczenia niebędące dostawą towarów. Stąd też stwierdzić należy, iż definicja „świadczenia usług” ma charakter dopełniający definicję „dostawy towarów”. Jest ona wyrazem realizacji zasady powszechności opodatkowania podatkiem od towarów i usług transakcji wykonywanych przez podatników w ramach prowadzonej przez nich działalności gospodarczej.

Świadczenie usług może polegać na działaniu albo zaniechaniu. Przez świadczenie usług należy zatem rozumieć każde zachowanie się na rzecz innego podmiotu. Na zachowanie to składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś na rzecz innego podmiotu), jak i zaniechanie (nie czynienie bądź też tolerowanie, znoszenie określonych stanów rzeczy). Na świadczenie mogą się też jednocześnie składać zachowania związane z działaniem, jak i zaniechaniem.

Ponadto aby uznać dane świadczenie za odpłatne świadczenie usług, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a jej odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Musi istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą i przekazanym za nią wynagrodzeniem. Oznacza to, że z danego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest usługa, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść dla świadczącego usługę.

Mając na uwadze powyższy opis sprawy oraz powołane przepisy należy stwierdzić, że pomiędzy Wnioskodawcą a dostawcą „X”, w związku z otrzymaną premią, dochodzi do odpłatnego świadczenia usług, o którym mowa w art. 8 ust. 1 ustawy. Jak wynika z treści wniosku Zainteresowany otrzyma dodatkowe wynagrodzenie od dostawcy „X” w postaci premii od poziomu zakupionych towarów przez sieć A. s.c. Zatem w okolicznościach niniejszej sprawy niezależnie od świadczenia usługi głównej na rzecz dostawcy „X” (w zakresie negocjowania ilości towarów, cen towarów, ekspozycji towarów oraz realizacji kampanii intensyfikacji sprzedaży dla dostawcy), doszło do zawiązania innego stosunku zobowiązaniowego, polegającego na efektywnych negocjacjach cenowych prowadzonych przez Wnioskodawcę na rzecz dostawcy „X” w celu zrealizowania odpowiedniego poziomu zakupów przez sieć A. s.c. W takiej sytuacji występuje wyraźny związek otrzymanej premii od dostawcy „X” za wzajemne zachowanie Wnioskodawcy w postaci efektywnego świadczenia usług. Tym samym otrzymana premia jest związana z określonym zachowaniem Wnioskodawcy, a zatem świadczeniem przez niego usługi. Dodatkowe wynagrodzenie, jak sam wskazał Wnioskodawca, jest premią za osiągnięcie określonego poziomu zakupów przez sieć A. s.c. W przedmiotowej sprawie występuje więc element wzajemności, konieczny do uznania, że otrzymana przez Wnioskodawcę premia jest wynagrodzeniem za świadczoną usługę.

Wobec powyższego stwierdzić należy, że otrzymana przez Wnioskodawcę premia stanowi wynagrodzenie za świadczenie usług podlegające opodatkowaniu na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Tym samym, oceniając stanowisko Wnioskodawcy, należało uznać je za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie, które nie zostały objęte pytaniem wskazanym we wniosku, nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku.

W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu zaistniałego stanu faktycznego, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.