INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 30 sierpnia 2013 r. (data wpływu 6 września 2013 r.), uzupełnionym pismem z dnia 13 listopada 2013r. (data wpływu 18 listopada 2013r.) o wydanie pisemnej interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

• prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony związany z nabyciem towarów i usług służących wybudowaniu nieruchomości z lokalami mieszkalnymi;

• okresu rozliczeniowego, w którym przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego o ww. podatek naliczony

–jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 6 września 2013 r. został złożony ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego w sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

• nieuznania Wnioskodawczyni za podatnika podatku od towarów i usług z tytułu sprzedaży lokali mieszkalnych,

• prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony związany z nabyciem towarów i usług służących wybudowaniu nieruchomości z lokalami mieszkalnymi;

• okresu rozliczeniowego, w którym przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego o ww. podatek naliczony.
  
  

Wniosek został uzupełniony w dniu 18 listopada 2013r. w zakresie doprecyzowania opisu stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny/zdarzenie przyszłe.

W 1993 roku Wnioskodawczyni rozpoczęła budowę domu. W roku 1995 prace zostały wstrzymane. Było to spowodowane trwającym procesem rozwodowym z mężem Wnioskodawczyni. Następnie już po uzyskaniu wyroku rozwodowego dalsza kontynuacja prac była niemożliwa, z uwagi na brak środków finansowych niezbędnych do ukończenia budowy.

Dopiero w 2011 roku, za namową bliskich (zwłaszcza mamy i dzieci), Wnioskodawczyni postanowiła, że podejmie się dokończenia prac w budynku Zainteresowanej. Po konsultacjach z architektem zdecydowała się na podzielenie nieruchomości na 7 (siedem) lokali mieszkalnych. Docelowo budynek miał służyć w całości celom mieszkaniowym rodziny Wnioskodawczyni. Zainteresowana ma trójkę dorosłych już dzieci oraz mamę w podeszłym wieku. Wnioskodawczyni chciała, aby zamieszkali w tej nieruchomości. Plany Zainteresowanej zostały jednak zweryfikowane po przeanalizowaniu kosztów inwestycji. Wnioskodawczyni miała trochę odłożonych pieniędzy, lecz była to zbyt mała kwota. Pozostałe środki niezbędne do ukończenia budowy pożyczyła od rodziny, a także zaciągnęła trzy kredyty w bankach. Zainteresowana przeliczyła sobie, aby pokryć wszystkie koszty związane z budową i spłacić długi, to będzie musiała sprzedać 5 (pięć) lokali. Pozostałe 2 (dwa) lokale zostawia dla siebie, ewentualnie daruje je swoim dzieciom.

Inwestycja została już zakończona i na dzień dzisiejszy Wnioskodawczyni sprzedała 3 (trzy) lokale mieszkalne. Pierwsza transakcja miała miejsce w lutym 2013r., a ostatnia w maju 2013r.

Zainteresowana pragnie dodać, iż prowadzi działalność gospodarczą w zakresie handlu artykułami spożywczo – przemysłowego (mały sklepik). Jak już Wnioskodawczyni wspomniała, planuje sprzedać jeszcze 2 (dwa) lokale.

Dokończenie budowy nieruchomości Wnioskodawczyni pochłonęło znaczne wydatki. Większość z nich wiązała się z zakupem materiałów budowlanych, na które otrzymała faktury VAT. Były one wystawiane na Wnioskodawczynię, jako osobę fizyczną.

Działalność gospodarcza Wnioskodawczyni prowadzi od 1996r. Jej przedmiotem jest handel artykułami spożywczo-przemysłowymi (jest właścicielką sklepiku).

Wnioskodawczyni jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem, jednakże wszelkie otrzymywane faktury dotyczą jedynie artykułów spożywczo-przemysłowych (praktycznie w tym zakresie Wnioskodawczyni nie wystawia faktur, gdyż wszystko sprzedaje na paragony).

Sprzedawane lokale mieszkalne znajdują się w jednej nieruchomości (w jednym budynku posadowionym na jednej działce gruntowej).

Działka została nabyta przez Wnioskodawczynię na mocy darowizny dokonanej przez rodziców. Miało to miejsce w roku 1993. Działkę tę Wnioskodawczyni nabyła z zamiarem wybudowania domu dla swojej rodziny. W budynku wstępnie planowała umiejscowienie na parterze sklepu spożywczego, a na piętrze pomieszczeń mieszkalnych. Ww. plany zostały zweryfikowane przez rzeczywistość, a ściślej rozwód z mężem oraz brak środków finansowych na zakończenie inwestycji. Budynek stał niewykończony od 1996r. do 2012r. Dopiero zaangażowanie środków własnych, dzieci oraz kwot uzyskanych z zaciągniętych kredytów pozwoliło na dokończenie budowy. Z kolei środki uzyskane ze sprzedaży części lokali pozwolą na spłatę zobowiązań oraz wykończenie niesprzedanych mieszkań. Ww. działka została nabyta do majątku osobistego Wnioskodawczyni. Jednakże po rozwodzie Wnioskodawczyni musiała spłacić byłego męża z budynku. Przy nabyciu przedmiotowej działki Wnioskodawczyni nie przysługiwało prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony. W tamtym czasie Wnioskodawczyni nie prowadziła nawet działalności gospodarczej w zakresie handlu artykułami spożywczo-przemysłowymi.

Grunt, na którym posadowiony jest budynek był kiedyś przedmiotem dzierżawy. Miało to miejsce zaraz po nabyciu przez Wnioskodawczynię gruntów, które stanowiły ówcześnie grunty rolne. Po nabyciu działki Wnioskodawczyni nie miała jeszcze środków na budowę, więc nie chciała, żeby stały bezużytecznie i zostały wydzierżawione. Miało to miejsce od 1993r. i trwało ok. 2-3 lat.

Lokale sprzedawane są wraz z udziałem w gruncie, na którym posadowiony jest budynek. Każdy lokal posiada odrębną księgę wieczystą. Istnieje także księga wieczysta dla całego budynku oraz gruntu, na którym posadowiony jest budynek. Każdy właściciel lokalu wpisany jest jako współwłaściciel o określonych udziałach w księdze wieczystej dla budynku i gruntu.

Sprzedane lokale mieszkaniowe nie były wykorzystywane przez Wnioskodawczynię do jej celów mieszkaniowych. Te lokale, które nie będą sprzedane, będą służyły do celów mieszkaniowych Wnioskodawczyni i jej rodziny.

Wnioskodawczyni nigdy wcześniej nie dokonywała sprzedaży żadnych lokali mieszkalnych ani budynków mieszkalnych.

W związku ze sprzedażą lokali mieszkalnych były i będą wystawione ogłoszenia sprzedaży lokali w Internecie. Inaczej nie byłoby możliwości sprzedaży lokali.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

1. (we wniosku pytanie nr 2) Jeżeli Wnioskodawczyni zostanie uznana za podatnika w myśl art. 15 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług, to czy będzie przysługiwało Zainteresowanej prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy dokonaniu sprzedaży 3 (trzech) lokali i czy będzie przysługiwało Wnioskodawczyni takie prawo przy dalszej sprzedaży kolejnych 2 (dwóch) lokali...
2. (we wniosku pytanie nr 3) Jeżeli Wnioskodawczyni przysługuje w rozumieniu art. 86 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, to w jaki sposób takiego odliczenia może dokonać...
   
   

Zdaniem Wnioskodawczyni:

Ad. 1

Nie przysługuje jej na mocy art. 86 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Rozumowanie takie wynika z faktu, iż Wnioskodawczyni nie jest czynnym i zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów w zakresie sprzedaży nieruchomości. Faktury VAT za zakupione materiały były wystawiane na Zainteresowaną jako osobę fizyczną. Sprzedając lokale, również Wnioskodawczyni dokonywała tychże czynności jako osoba fizyczna i nie mogła w tym zakresie wystawiać faktur VAT. W związku z powyższym jest to niemożliwe, aby Zainteresowana mogła obniżyć kwotę podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Ad. 2

Zgodnie z przekonaniem Wnioskodawczyni, takiego odliczenia będzie mogła dokonać w następujący sposób: kwotę podatku należnego od sprzedaży każdego lokalu będzie mogła obniżyć o kwotę podatku naliczonego. Do dnia dzisiejszego Zainteresowana sprzedała 4 (cztery) lokale. Nie dokonała jeszcze żadnego odliczenia z uwagi na wiele wątpliwości, o których mowa była wcześniej. Zatem jeżeli zostanie uznane, iż Wnioskodawczyni przysługuje takie prawo, to zdaje się, że podatek naliczony będzie mogła odliczyć od podatku należnego po każdorazowej sprzedaży lokalu, aż do momentu odliczenia całej sumy podatku naliczonego od podatku należnego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Stosownie do art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011r., Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Zgodnie z art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ww. ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Z treści cytowanych wyżej przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje czynny zarejestrowany podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona powyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku lub niepodlegających temu podatkowi.

Jednocześnie oceny czy związek ten istnieje lub będzie istniał w przyszłości należy dokonać w momencie realizowania zakupów zgodnie z zasadą niezwłocznego odliczenia podatku naliczonego. Zasada ta wyraża się tym, że podatnik, aby skorzystać z prawa do odliczenia podatku naliczonego nie musi czekać aż nabyty towar lub usługa zostaną odsprzedane lub efektywnie wykorzystane na potrzeby działalności opodatkowanej.

Prawo do odliczenia podatku może zostać zrealizowane w terminach określonych w art. 86 ust. 10-13 ustawy.

Zgodnie z art. 86 ust. 10 pkt 1 ustawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego powstaje w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał fakturę albo dokument celny, z zastrzeżeniem pkt 2-5 oraz ust. 11, 12, 16 i 18.

Natomiast jeżeli podatnik nie dokona obniżenia kwoty podatku należnego w terminie określonym w ust. 10, może obniżyć kwotę podatku należnego w deklaracji podatkowej za jeden z dwóch następnych okresów rozliczeniowych (art. 86 ust. 11 ustawy).

W myśl art. 86 ust. 13 ustawy, jeżeli podatnik nie dokonał obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w terminach, o których mowa w ust. 10, 11, 12, 16 i 18, może on obniżyć kwotę podatku należnego przez dokonanie korekty deklaracji podatkowej za okres, w którym wystąpiło prawo do obniżenia podatku należnego, nie później jednak niż w ciągu 5 lat, licząc od początku roku, w którym wystąpiło prawo do obniżenia podatku należnego.

Jednocześnie należy wskazać, że z art. 81 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) wynika, że jeżeli odrębne przepisy nie stanowią inaczej, podatnicy, płatnicy i inkasenci mogą skorygować uprzednio złożoną deklarację przez złożenie korygującej deklaracji wraz z dołączonym pisemnym uzasadnieniem przyczyn korekty.

Wskazany przepis statuuje ogólną zasadę, prawo podatnika do korygowania uprzednio złożonych deklaracji. Przy czym, stosownie do art. 3 pkt 5 cyt. ustawy, ilekroć w ustawie jest mowa o deklaracjach – rozumie się przez to również zeznania, wykazy oraz informacje, do których składania obowiązani są, na podstawie przepisów prawa podatkowego, podatnicy, płatnicy i inkasenci.

W art. 81b § 1 ww. ustawy wskazano, iż uprawnienie do skorygowania deklaracji:

1. ulega zawieszeniu na czas trwania postępowania podatkowego lub kontroli podatkowej w zakresie objętym tym postępowaniem lub kontrolą;
2. przysługuje nadal po zakończeniu:
   1. kontroli podatkowej,
   2. postępowania podatkowego – w zakresie nieobjętym decyzją określającą wysokość zobowiązania podatkowego.
   
   
   

Natomiast zgodnie z art. 81b § 2 cyt. ustawy, korekta złożona w przypadku, o którym mowa w § 1 pkt 1, nie wywołuje skutków prawnych.

Korekta deklaracji (zeznań) ma na celu poprawienie błędu, który został popełniony przy jej sporządzeniu. Może on dotyczyć określenia wysokości zobowiązania podatkowego, wysokości nadpłaty lub zwrotu podatku oraz innych danych zawartych w treści deklaracji. Skorygowanie deklaracji polega na ponownym, poprawnym już wypełnieniu deklaracji z dołączonym pisemnym uzasadnieniem wyjaśniającym przyczynę korekty.

Prawo do korekty istnieje dopóki zobowiązanie nie uległo przedawnieniu. Należy wskazać, że w myśl art. 70 § 1 cyt. w sentencji ustawy Ordynacja podatkowa zobowiązanie podatkowe przedawnia się z upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym upłynął termin płatności podatku. Należy przy tym zauważyć, że przedawnienie następuje z mocy prawa.

Z treści wniosku wynika, iż Wnioskodawczyni od 1996r. prowadzi działalność gospodarczą w przedmiocie handlu artykułami spożywczo-przemysłowymi. Wnioskodawczyni jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług. W 1993 roku Wnioskodawczyni rozpoczęła budowę domu. W budynku wstępnie planowała umiejscowienie na parterze sklepu spożywczego, a na piętrze pomieszczeń mieszkalnych. W 1995r. prace zostały wstrzymane. W 2011 r. Wnioskodawczyni postanowiła, że podejmie się dokończenia prac w budynku. Po konsultacjach z architektem zdecydowała się na podzielenie nieruchomości na 7 (siedem) lokali mieszkalnych. Docelowo budynek miał służyć w całości celom mieszkaniowym rodziny Wnioskodawczyni. Zainteresowana ma trójkę dorosłych już dzieci oraz mamę w podeszłym wieku. Wnioskodawczyni chciała, aby zamieszkali w tej nieruchomości. Plany Zainteresowanej zostały jednak zweryfikowane po przeanalizowaniu kosztów inwestycji. Wnioskodawczyni miała trochę odłożonych pieniędzy, lecz była to zbyt mała kwota. Pozostałe środki niezbędne do ukończenia budowy pożyczyła od rodziny, a także zaciągnęła trzy kredyty w bankach. Aby pokryć wszystkie koszty związane z budową i spłacić długi, Zainteresowana będzie musiała sprzedać 5 (pięć) lokali. Pozostałe 2 (dwa) lokale zostawia dla siebie, ewentualnie da je swoim dzieciom. Inwestycja została już zakończona i na dzień dzisiejszy Wnioskodawczyni sprzedała 3 (trzy) lokale mieszkalne. Pierwsza transakcja miała miejsce w lutym 2013r., a ostatnia w maju 2013r. Wnioskodawczyni planuje sprzedać jeszcze 2 (dwa) lokale. Faktury związane z budową nieruchomości były wystawiane na Wnioskodawczynię jako osobę fizyczną. Sprzedawane lokale mieszkalne znajdują się w jednej nieruchomości (w jednym budynku posadowionym na jednej działce gruntowej). Działka została nabyta przez Wnioskodawczynię w 1993r. na mocy darowizny dokonanej przez rodziców. Działkę tę Wnioskodawczyni nabyła z zamiarem wybudowania domu dla swojej rodziny. Ww. działka została nabyta do majątku osobistego Wnioskodawczyni. Przy nabyciu przedmiotowej działki Wnioskodawczyni nie przysługiwało prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony. Uzyskane pieniądze ze sprzedaży części lokali pozwolą na spłatę zobowiązań oraz wykończenie niesprzedanych mieszkań. Lokale sprzedawane są wraz z udziałem w gruncie, na którym posadowiony jest budynek. Każdy lokal posiada odrębną księgę wieczystą. Istnieje także księga wieczysta dla całego budynku oraz gruntu, na którym posadowiony jest budynek. Każdy właściciel lokalu wpisany jest jako współwłaściciel o określonych udziałach w księdze wieczystej dla budynku i gruntu. Sprzedane lokale mieszkaniowe nie były wykorzystywane przez Wnioskodawczynię do jej celów mieszkaniowych. Te lokale, które nie będą sprzedane, będą służyły do celów mieszkaniowych Wnioskodawczyni i jej rodziny. Wnioskodawczyni nigdy wcześniej nie dokonywała sprzedaży żadnych lokali mieszkalnych ani budynków mieszkalnych. W związku ze sprzedażą lokali mieszkalnych były i będą wystawione ogłoszenia sprzedaży lokali w Internecie. Grunt, na którym posadowiony jest budynek był kiedyś przedmiotem dzierżawy. Miało to miejsce zaraz po nabyciu przez Wnioskodawczynię gruntów, które stanowiły ówcześnie grunty rolne. Po nabyciu działki Wnioskodawczyni nie miała jeszcze środków na budowę, więc nie chciała, żeby stały bezużytecznie i zostały wydzierżawione. Miało to miejsce od 1993r. i trwało ok. 2-3 lat.

Interpretacją Nr IPTPP1/443-683/13-6/MW, Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi, działający w imieniu Ministra Finansów, uznał, że w zakresie przedmiotowej dostawy lokali mieszkalnych Zainteresowana spełnia przesłanki określone w art. 15 ust. 1 ustawy, stanowiące podstawę do uznania Jej za podatnika podatku VAT, a sprzedaż ww. lokali wypełnia/będzie wypełniała przesłankę „odpłatnej dostawy towarów”, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Z przedstawionych przez Wnioskodawczynię okoliczności sprawy nie wynika, iż dostawa przedmiotowych lokali korzysta/będzie korzystała ze zwolnienia z opodatkowania.

Należy zatem stwierdzić, że- o ile dostawa przedmiotowych lokali nie korzysta/nie będzie korzystała ze zwolnienia z opodatkowania, to Wnioskodawczyni spełni warunki określone w art. 86 ust. 1 ustawy do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z nabyciem towarów i usługi w związku z budową lokali mieszkalnych podlegających odpłatnej dostawie. Tym samym Wnioskodawczyni przysługuje/będzie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o podatek naliczony w takiej części, w jakiej towary i usługi nabywane w związku z budową lokali mieszkalnych służą/będą służyły czynnościom opodatkowanym.

Należy podkreślić, że Wnioskodawczyni prowadzi działalność gospodarczą, w zakresie której jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług. W związku z tym Wnioskodawczyni wszystkie podejmowane czynności w ramach działalności gospodarczej wykonuje jako podatnik VAT i winna je wykazywać łącznie w deklaracjach podatkowych. W świetle obowiązujących przepisów nie ma możliwości, żeby osoba prowadząca działalność gospodarczą była podatnikiem podatku VAT w zakresie jednego rodzaju działalności gospodarczej, a z tytułu innego rodzaju wykonywanej działalności – nie.

Reasumując, zgodnie z powołanym art. 86 ust. 13 ustawy, Wnioskodawczyni może obniżyć kwotę podatku należnego przez dokonanie korekt deklaracji podatkowych za okresy, w których wystąpiło prawo do obniżenia podatku należnego, nie później jednak niż w ciągu 5 lat, licząc od początku roku, w którym wystąpiło prawo do obniżenia podatku należnego, o ile wydatki będą związane z dostawą przedmiotowych lokali nie korzystającą ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem VAT.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym oraz zdarzenia przyszłego i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania interpretacji.

Niniejszą interpretację wydano w zakresie okoliczności stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego przedstawionych we wniosku oraz objętych zakresem pytań. Wobec tego wskazana we własnym stanowisku, okoliczność, iż „zainteresowana sprzedała 4 (cztery) jest poza oceną tut. Organu.

Niniejszą interpretacja załatwiono wniosek w części dotyczącej prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony związany z nabyciem towarów i usług służących wybudowaniu nieruchomości z lokalami mieszkalnymi oraz sposobu obniżenia podatku należnego o ww. podatek naliczony. Wniosek w pozostałej części został załatwiony odrębnym rozstrzygnięciem.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.