INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 14 marca 2012 r. (data wpływu 19 marca 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie wyłączenia z opodatkowania czynności przejścia z mocy prawa przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 ust. 1 pkt 8 ustawy o działalności leczniczej na rzecz Województwa - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 19 marca 2012 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie wyłączenia z opodatkowania czynności przejścia z mocy prawa przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 ust. 1 pkt 8 ustawy o działalności leczniczej na rzecz Województwa.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Przychodnia jest podmiotem leczniczym, dla którego Województwo jest podmiotem tworzącym. Działalność Przychodni prowadzona jest na nieruchomości oznaczonej w ewidencji gruntów jako działka nr 640 o powierzchni 531 m², zabudowanej budynkiem o powierzchni użytkowej 601,08 m². Nieruchomość została oddana w nieodpłatne użytkowanie na rzecz Przychodni z przeznaczeniem na prowadzenie działalności w zakresie świadczenia usług zdrowotnych aktem notarialnym z dnia 19 marca 2008 r. Przychodnia wyposażona jest ponadto w aktywa trwałe stanowiące Jej własność. Województwo, jako podmiot tworzący, planuje zbycie w drodze przetargu mienia Przychodni, jako przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 ust. 1 pkt 8 ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej. Przejęcie działalności Przychodni przez nabywcę odbędzie się w drodze Jej likwidacji, zgodnie z art. 60 ww. ustawy. Po przeprowadzonym postępowaniu przetargowym, w którym zostanie wyłoniony nabywca przedsiębiorstwa Przychodni, Sejmik Województwa podejmie uchwałę o Jej likwidacji. Likwidacja nie będzie jednak oznaczać definitywnego zakończenia udzielania określonych świadczeń zdrowotnych, lecz tylko zakończenie udzielania świadczeń zdrowotnych przez określony podmiot - samodzielny publiczny zakład opieki zdrowotnej. Ciągłość ich udzielania zapewni podmiot wyłoniony w drodze przetargu. Poprzez cesję kontraktu z Narodowym Funduszem Zdrowia zapewniona będzie kontynuacja finansowania udzielanych świadczeń zdrowotnych. Po zakończeniu likwidacji, na podstawie art. 61 ww. ustawy, zobowiązania i należności oraz mienie Przychodni przejdą w całości z mocy prawa na Województwo. Województwo nie będzie jednak prowadziło działalności i udzielało świadczeń, tylko dokona jego zbycia na rzecz podmiotu wyłonionego w przetargu. Podmiot przejmie całe przedsiębiorstwo Przychodni, w tym:

• nieruchomość,

• środki trwałe oraz wartości niematerialne i prawne,

• dokumenty związane z prowadzeniem działalności,

• należności i inwestycje.

Nabywca będzie udzielał świadczeń zdrowotnych udzielanych dotychczas przez likwidowaną Przychodnię, z użyciem mienia i za pośrednictwem pracowników, którzy przejdą do nowego pracodawcy w trybie art. 23¹ Kodeksu pracy.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy po likwidacji samodzielnego publicznego zakładu opieki zdrowotnej, przejście z mocy prawa (art. 61 ustawy) przedsiębiorstwa Przychodni w rozumieniu art. 2 ust 1 pkt 8 ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej, na rzecz Samorządu Województwa podlegać będzie wyłączeniu ze stosowania przepisów ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, w oparciu o normę wyrażoną w art. 5 tej ustawy...

Zdaniem Wnioskodawcy, przejście przedsiębiorstwa Przychodni z mocy prawa na Województwo nie podlega ustawie z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, gdyż nie należy do żadnej z czynności podlegającej opodatkowaniu, o której mowa w art. 5, regulującym przedmiotowy zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z dyspozycją art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów, stosownie do zapisów art. 7 ust. 1 ustawy, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

W oparciu o art. 6 cyt. ustawy, z zakresu opodatkowania wyłączono pewne określone czynności. Do czynności tych – z uwagi na treść pkt 1 powołanego przepisu - należą transakcje zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Pojęcie „transakcja zbycia” należy rozumieć w sposób zbliżony do terminu „dostawa towarów”, w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy, tzn. „zbycie” obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania przedmiotem jak właściciel, np. sprzedaż, zamianę, darowiznę, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego (aportu).

Przepisy ustawy nie definiują terminu „przedsiębiorstwo”. Z tej przyczyny, dla celów określenia zakresu tego pojęcia, wykorzystuje się regulację zawartą w art. 55¹ ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.), który to przepis stanowi, że przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej.

Obejmuje ono w szczególności:

1. oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa);
2. własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów, oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości;
3. prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych;
4. wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne;
5. koncesje, licencje i zezwolenia;
6. patenty i inne prawa własności przemysłowej;
7. majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne;
8. tajemnice przedsiębiorstwa;
9. księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.

Zgodnie natomiast z art. 55² ww. ustawy Kodeks cywilny, czynność prawna mająca za przedmiot przedsiębiorstwo obejmuje wszystko, co wchodzi w skład przedsiębiorstwa, chyba że co innego wynika z treści czynności prawnej albo z przepisów szczególnych.

W praktyce obrotu gospodarczego zdarzają się sytuacje, w których niektóre elementy przedsiębiorstwa podlegają wyłączeniu z transakcji sprzedaży. Jednak nawet w takim przypadku, składniki materialne i niematerialne wchodzące w skład przedsiębiorstwa powinny pozostawać ze sobą we wzajemnych relacjach w taki sposób, by można było o nich mówić jako o zespole, a nie tylko zbiorze pewnych elementów. Decydujące zatem jest to, aby w zbywanym przedsiębiorstwie zachowane zostały funkcjonalne związki pomiędzy poszczególnymi składnikami w sposób umożliwiający kontynuowanie określonej działalności gospodarczej.

Wyłączenie ze zbycia istotnych elementów przedsiębiorstwa powoduje, że mamy do czynienia ze sprzedażą sumy składników majątkowych, a nie ze sprzedażą przedsiębiorstwa. Jeśli natomiast wyłączone ze zbycia składniki przedsiębiorstwa nie mają istotnego znaczenia dla funkcjonowania przedsiębiorstwa jako takiego, wówczas czynność taka, na gruncie przepisów ustawy o podatku od towarów i usług uznana będzie za sprzedaż przedsiębiorstwa, chociaż nie obejmuje ona wszystkich jego składników.

W świetle art. 60 ust. 1 ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej (Dz. U. Nr 112, poz. 654 ze zm.), likwidacja samodzielnego publicznego zakładu opieki zdrowotnej następuje w drodze rozporządzenia, zarządzenia albo uchwały właściwego organu podmiotu tworzącego.

W myśl ust. 2 powołanego artykułu, rozporządzenie, zarządzenie albo uchwała o likwidacji samodzielnego publicznego zakładu opieki zdrowotnej zawiera w szczególności:

1. określenie zakładu podlegającego likwidacji;
2. oznaczenie dnia zaprzestania udzielania świadczeń zdrowotnych, nie wcześniej niż 3 miesiące od dnia wydania rozporządzenia, zarządzenia albo podjęcia uchwały;
3. oznaczenie dnia otwarcia likwidacji, nie później niż 30 dni od dnia, o którym mowa w pkt 2;
4. określenie sposobu i trybu zadysponowania składnikami materialnymi i niematerialnymi;
5. oznaczenie dnia zakończenia likwidacji.

Zgodnie z brzmieniem ust. 3 tego artykułu, rozporządzenie, zarządzenie albo uchwała o likwidacji samodzielnego publicznego zakładu opieki zdrowotnej stanowi podstawę do jego wykreślenia z:

1. rejestru podmiotów wykonujących działalność leczniczą, o którym mowa w art. 100, z dniem zaprzestania udzielania świadczeń zdrowotnych;
2. Krajowego Rejestru Sądowego z dniem zakończenia likwidacji.

Stosownie do dyspozycji art. 61 ww. ustawy, zobowiązania i należności samodzielnego publicznego zakładu opieki zdrowotnej po jego likwidacji stają się zobowiązaniami i należnościami Skarbu Państwa albo uczelni medycznej, albo właściwej jednostki samorządu terytorialnego. Przepis zdania pierwszego stosuje się odpowiednio do mienia.

Z treści złożonego wniosku wynika, iż Województwo, jako podmiot tworzący, planuje zbycie w drodze przetargu mienia Przychodni, jako przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 ust. 1 pkt 8 ustawy o działalności leczniczej. Po przeprowadzonym postępowaniu przetargowym, w którym zostanie wyłoniony nabywca przedsiębiorstwa Przychodni, Sejmik Województwa podejmie uchwałę o jego likwidacji. Po zakończeniu likwidacji, zobowiązania i należności oraz mienie Przychodni przejdą w całości na Województwo. Województwo nie będzie jednak prowadziło działalności i udzielało świadczeń, tylko dokona zbycia majątku na rzecz podmiotu wyłonionego w przetargu. Podmiot ten przejmie całe przedsiębiorstwo Przychodni, w tym nieruchomość, środki trwałe oraz wartości niematerialne i prawne, dokumenty związane z prowadzeniem działalności, należności i inwestycje. Nabywca będzie udzielał świadczeń zdrowotnych udzielanych dotychczas przez likwidowaną Przychodnię, z użyciem mienia i za pośrednictwem pracowników, którzy przejdą do nowego pracodawcy w trybie art. 231 Kodeksu pracy.

Wobec powyższego stwierdzić należy, że jeśli warunki wynikające z przepisów art. 55¹ i art. 55² ustawy Kodeks cywilny zostaną spełnione, czynność przejścia składników majątkowych i niemajątkowych wykorzystywanych w prowadzonej działalności leczniczej Przychodni na rzecz Województwa, będzie nosiła znamiona zbycia przedsiębiorstwa, do której zastosowanie ma przepis art. 6 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług, zgodnie z którym przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa.

Uznając stanowisko Wnioskodawcy, iż czynność przejścia przedsiębiorstwa Przychodni na rzecz Województwa nie podlega przepisom ustawy o podatku od towarów i usług za prawidłowe stwierdzić należy, iż wniosek ten wywiedziono w oparciu o inną niż przedstawiona we wniosku argumentację.

Końcowo wskazać należy, iż definitywnej oceny przedmiotu czynności prawnej dokonuje sam podatnik, który jest w pełni zorientowany, czy przekazywane w ramach tej czynności składniki majątkowe wypełniają definicję przedsiębiorstwa w rozumieniu przytoczonych wcześniej przepisów Kodeksu cywilnego.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.