Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPP2/443-843/13-2/MM
z 30 października 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. 2012r. poz. 749 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie, działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z 7 sierpnia 2013r. (data wpływu 9 sierpnia 2013r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia kwoty podatku naliczonego z tytułu nabycia usługi dzierżawy – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 9 sierpnia 2013r. wpłynął ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia kwoty podatku naliczonego z tytułu nabycia usługi dzierżawy.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Spółka S.A. (dalej: Spółka, X.) jest przedsiębiorstwem energetycznym w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 10 kwietnia 1997r. Prawo energetyczne (Dz.U. z 2012r., poz. 1059 j.t.) prowadzącym działalność w zakresie wytwarzania energii elektrycznej z odnawialnych źródeł energii na podstawie koncesji udzielonej przez Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki z 30 listopada 1998 r. (z późniejszymi zmianami).

W związku ze zmianami organizacyjnymi w ramach grupy kapitałowej, do której należy X., planowana jest konsolidacja funkcji wytwarzania energii elektrycznej ze źródeł odnawialnych w jednym, wyspecjalizowanym podmiocie (w Spółce). W konsekwencji Spółka obejmie w posiadanie szereg urządzeń wytwórczych (hydrozespołów) należących obecnie do innego podmiotu z grupy — Y. S.A. (dalej: Y.), tj. zespołów obiektów budowlanych i urządzeń technicznych służących faktycznemu wytwarzaniu energii elektrycznej, przypisanych odpowiednio do ich lokalizacji następującym jednostkom:…

Ponadto w skład majątku przypisanego poszczególnym Elektrowniom wodnym wchodzą nieruchomości gruntowe, budynki, budowle oraz urządzenia techniczne stanowiące środki trwałe, jak również wyposażenie i inne niskocenne składniki majątku wykorzystywane przy prowadzeniu działalności w zakresie wytwarzania energii elektrycznej. Działalność związana z wytwarzaniem energii elektrycznej podlega w Y. formalnemu wyodrębnieniu w postaci wewnętrznych jednostek organizacyjnych. W chwili obecnej Elektrownie wodne stanowią wyodrębnione komórki organizacyjne w schemacie organizacyjnym Y., a majątek do nich przypisany jest odpowiednio wydzielony w ewidencji środków trwałych Y.

W części Elektrowni wodnych Y. posiada niezbędny kapitał ludzki do wykonywania czynności eksploatacyjnych urządzeń i obiektów energetycznych będących własnością Y.. Do obowiązków pracowników zatrudnionych w Elektrowniach wodnych należą w szczególności prace związane z:

• generowaniem danych dotyczących wolumenu wytworzonej energii elektrycznej i raportowaniem danych,
  

• prowadzeniem pomiarów stanu wody górnej oraz dolnej, dokumentowaniem pomiarów oraz ich analizowaniem, pod względem bezpieczeństwa elektrowni i zapewnienia ich prawidłowej pracy,
  

• dokonywaniem bieżących okresowych przeglądów budynków i urządzeń elektrowni,
  

• organizowaniem i nadzorowaniem prac związanych z prawidłowym prowadzeniem eksploatacji elektrowni wodnych oraz zapewnieniem prawidłowego nadzoru technicznego podczas remontów i usuwania usterek,
  

• organizowaniem zabezpieczenia obiektu elektrowni wodnych przed dostępem osób postronnych oraz ich uszkodzeniem lub zniszczeniem,
  

• prowadzeniem i bieżącym aktualizowaniem dokumentacji związanej z funkcjonowaniem Elektrowni wodnych,
  

• bieżącą i ścisłą współpracą z lokalnym Operatorem Systemu Dystrybucyjnego.
  
  
  

Ponadto w celu zapewnienia realizacji produkcji energii elektrycznej w należących do Y. Elektrowniach wodnych, Y. zawarła szereg umów niezbędnych lub przydatnych do prawidłowego prowadzenia działalności związanej z eksploatacją urządzeń i obiektów energetycznych Elektrowni wodnych, a także umowy dystrybucyjne dotyczące energii wytwarzanej w Elektrowniach wodnych, który to wymóg wynika z przepisów Prawa energetycznego oraz koncesji na wytwarzanie energii elektrycznej ze źródeł odnawialnych. Umowy te zawierają w swoim zakresie prowadzenie ruchu urządzeń energetycznych oraz prowadzenie gospodarki wodnej na zbiornikach wodnych związanych z Elektrowniami wodnymi, zgodnie z posiadanymi pozwoleniami wodno-prawnymi. Z działalnością w zakresie wytwarzania energii elektrycznej w elektrowniach wodnych związane są także umowy, których przedmiotem jest również rozbudowa i modernizacje infrastruktury Elektrowni wodnych oraz porozumienia dotyczące partycypacji w kosztach utrzymania stopni wodnych i użytkowania zbiorników wodnych.

Prowadzona przez Y. ewidencja księgowa zapewnia możliwość wyodrębnienia kosztów związanych z działalnością w zakresie produkcji energii elektrycznej w Elektrowniach wodnych.

Koszty działalności wytwórczej takie jak, w szczególności;

• koszty amortyzacji środków trwałych,
  

• koszty podatku od nieruchomości,
  

• koszty remontów,
  

• koszty eksploatacji,
  

• koszty wynagrodzeń pracowników,
  

• inne koszty,

są ewidencjonowane przez Y. na osobnych kontach księgowych.

Y., będąc podmiotem prowadzącym działalność podstawową w zakresie sprzedaży energii elektrycznej odbiorcom, sprzedaje swoim klientom energię elektryczną pochodzącą od dostawców zewnętrznych, jak i produkowaną w Elektrowniach wodnych. Tym samym w celu ustalenia wysokości przychodów z tytułu sprzedaży energii elektrycznej wyprodukowanej w Elektrowniach wodnych Y. dla celów sprawozdawczości dokonuje jej wyceny w średnich cenach sprzedaży energii elektrycznej na rynku konkurencyjnym ogłaszanych przez prezesa Urzędu Regulacji Energetyki. Ponadto na wielkość przychodów ze sprzedaży realizowanych przez Elektrownie wodne, poza sprzedażą wytworzonej energii elektrycznej, wpływają w chwili obecnej przychody z tytułu wyceny świadectw pochodzenia dokumentujących wytworzenie tejże energii elektrycznej w odnawialnych źródłach energii. Wycena świadectwa odbywa się według ceny rynkowej z ostatniego dnia miesiąca, w którym zostały wyprodukowane. Wyodrębnione w ten sposób dane umożliwiają Y. ustalenie wyniku na działalności wytwórczej dla potrzeb sprawozdawczości zarządczej. Ponadto do przychodów związanych ze składnikami majątku mającymi podlegać dzierżawie Y. zalicza przychody z tytułu czynszu ich obecnego najmu i dzierżawy.

Ze względu na przesłanki ekonomiczne, w tym konieczność ponoszenia stałych nakładów modernizacyjno - odtworzeniowych na majątku Elektrowni wodnych, intencją Y. jest zbycie Elektrowni wodnych w możliwie jak najkrótszym czasie. Proces ewentualnej sprzedaży jest jednak czasochłonny ze względu na istniejące uwarunkowania formalno-prawne (wynikające m.in. z przepisów prawa energetycznego). Z tego względu, Y. i X. planują osiągnąć zakładany cel kilkuetapowo tj. poprzez:

• przeniesienie posiadania Elektrowni Wodnych na Spółkę w ramach umowy dzierżawy (dalej; Umowa dzierżawy), a następnie
  

• sprzedaż Elektrowni wodnych na rzecz Spółki (dalej: Scenariusz 1), bądź zbycie Elektrowni wodnych na rzecz innego podmiotu z Grupy — P S.A. w trakcie obowiązywania Umowy dzierżawy (dalej: Scenariusz 2).
  

Poprzedzenie Scenariusza 1 lub Scenariusza 2 dzierżawą, umożliwi przeniesienie zarządzania Elektrowniami wodnymi do wyspecjalizowanego podmiotu (X.), przed wypełnieniem wszystkich wymagań formalno-prawnych koniecznych dla realizacji Scenariusza 1 lub Scenariusza 2. Ostateczna decyzja co do wyboru pomiędzy Scenariuszem 1 a Scenariuszem 2 będzie uzależniona od wyników dalszych analiz prawnych i ekonomicznych. Przy czym zarówno realizacja Scenariusza 1, jaki Scenariusza 2 nie zakłada automatycznego rozwiązania Umowy dzierżawy ze Spółką, a przeniesienie praw i obowiązków związanych z Umową dzierżawy na nabywcę (w ramach Scenariusza 1, w przypadku sprzedaży Elektrowni wodnych na rzecz Spółki nastąpi konfuzja praw dzierżawcy i właściciela, w ramach Scenariusza 2, wydzierżawiającym Elektrownie wodne na rzecz Spółki będzie nowy właściciel). Ma to na celu zapewnienie niezakłóconego działania Elektrowni wodnych u ich nowego operatora — X..

Wskutek zawarcia Umowy dzierżawy nastąpi z mocy prawa przejście pracowników Y. do X. (w ramach dzierżawy dojdzie do przejścia zakładu pracy w rozumieniu art. 23¹ ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeks pracy (Dz. U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94 j.t. ze zm.)). Umowa dzierżawy będzie również skutkować oddaniem do używania wszystkich składników majątku Y. związanych z prowadzeniem działalności w zakresie wytwarzania energii elektrycznej ze źródeł odnawialnych. W szczególności w ramach Umowy dzierżawy oddaniu do używania podlegać będą:

1. nieruchomości gruntowe,
   
2. budynki,
   
3. urządzenia techniczne,
   
4. wyposażenie oraz inne składniki majątkowe, w tym niematerialne składniki majątku, a w szczególności:
   • pozwolenia wodno-prawne,
   • prawa i obowiązki związane z umowami zawartymi przez Spółkę dotyczącymi wytwarzania energii elektrycznej, tj. w szczególności wynikające z:
     • umów eksploatacyjnych i poddzierżawy,
     • umów o pracę z pracownikami zatrudnionymi w Elektrowniach wodnych,
     • umów najmu i dzierżawy nieruchomości,
     • umów inwestycyjnych dotyczących obiektów Elektrowni wodnych itp.
       
       
       

W skład zespołu składników majątkowych objętych transakcją dzierżawy wchodzić będą ponadto wszystkie zobowiązania Y. związane z prowadzeniem działalności polegającej na produkcji energii elektrycznej w Elektrowniach wodnych, w szczególności wynikające z zawartych umów, które wskazane zostały powyżej. Umowa dzierżawy zakłada również przekazanie zwrotne przedmiotu Umowy dzierżawy (wszystkich opisanych wyżej składników materialnych i niematerialnych wraz ze zobowiązaniami i pracownikami) w przypadku jej rozwiązania.

Dodatkowo, Spółka pragnie wskazać, że z dniem wejścia Umowy dzierżawy w życie, będzie miała możliwość rozpoczęcia prowadzenia działalności wytwórczej w oparciu o koncesję na wytwarzanie energii elektrycznej ze źródeł odnawialnych.

W następstwie dokonanej transakcji, Y. całkowicie zaprzestanie prowadzenia działalności w zakresie wytwarzania energii elektrycznej (posiadana przez Y. koncesja na wytwarzanie energii elektrycznej ulegnie wygaszeniu). Po dniu wejścia Umowy dzierżawy w życie Y. będzie prowadziła działalność wyłącznie w zakresie obrotu energią elektryczną na podstawie posiadanej koncesji na obrót energią elektryczną.

Dodatkowo Spółka pragnie wskazać, że 25 listopada 2011r. Y. uzyskała interpretację indywidualną prawa podatkowego wydaną przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach (IBPP3/443-970/11/AM) potwierdzającą. że Elektrownie wodne stanowią zorganizowaną część przedsiębiorstwa na potrzeby ich potencjalnej sprzedaży. Przedmiotowa interpretacja nie odnosiła się zatem do transakcji dzierżawy Elektrowni wodnych w kontekście ich dalszego zbycia w trakcie obowiązywania Umowy dzierżawy na rzecz dzierżawcy bądź podmiotu trzeciego. Niemniej, Spółka pragnie podkreślić, że przedstawiony wówczas stan faktyczny był analogiczny jak opisany w niniejszym wniosku w zakresie, w jakim dotyczył przedmiotu transakcji.

Wniosek o interpretację zawierający pytania dotyczące przedstawionego powyżej stanu faktycznego w zakresie VAT jest równolegle składany przez spółkę Y. S.A. (w obszarze jej interesu prawnego) — do Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach, Biuro Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej.

Stosownie do art. 14a § 1 Ustawy Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2012 r., poz. 749 j.t. ze zm.) Minister właściwy do spraw finansów publicznych dąży do zapewnienia jednolitego stosowania przepisów prawa podatkowego przez organy podatkowe oraz organy kontroli skarbowej, dokonując w szczególności ich interpretacji (...). Mając powyższe na uwadze, uprzejmie prosimy o skoordynowanie odpowiedzi na ww. wnioski o interpretacje.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w związku z dzierżawą Elektrowni wodnych Spółce przysługuje (na zasadach ogólnych ustawy o VAT) prawo do odliczenia podatku naliczonego na czynszu dzierżawnym czy też dzierżawa Elektrowni wodnych stanowi formę zbycia zorganizowanej części przedsiębiorstwa i podatek naliczony na dzierżawie nie będzie mógł zostać odliczony przez Spółkę?

Zdaniem Wnioskodawcy dzierżawa zorganizowanej części przedsiębiorstwa nie mieści się w hipotezie przepisu art. 6 pkt 1 ustawy o VAT. W konsekwencji, dzierżawa zorganizowanej części przedsiębiorstwa (Elektrowni wodnych) będzie podlegać opodatkowaniu VAT jako jednolite świadczenie z zastosowaniem podstawowej stawki podatku. Podatek VAT naliczony przez Y. w związku z dzierżawą Elektrowni wodnych będzie natomiast mógł zostać odliczony przez Spółkę na zasadach ogólnych ustawy o VAT.

Uzasadnienie:

Zgodnie z brzmieniem przepisu art. 2 pkt 27e ustawy o VAT przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa (dalej: ZCP) rozumie się organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespól składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Mając na uwadze brzmienie wskazanych wyżej przepisów prawa podatkowego, a także wnioski płynące z wydawanych przez Ministra Finansów Interpretacji indywidualnych prawa podatkowego oraz orzecznictwa Sądów Administracyjnych można stwierdzić, że o ZCP należy mówić w sytuacji, gdy zespół składników majątkowych będący przedmiotem określonej w ustawie VAT czynności prawnej posiada następujące cechy:

• w skład zespołu wchodzą składniki materialne i niematerialne, które pozostają w funkcjonalnym związku;
  

• posiada określone, wydzielone miejsce w strukturze organizacyjnej przedsiębiorstwa podatnika;
  

• został organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w przedsiębiorstwie podatnika;
  

• zespół składników materialnych i niematerialnych mógłby stanowić odrębne przedsiębiorstwo, w sposób samodzielny realizujący określone zadania gospodarcze.
  
  
  

Odnosząc się do wskazanych wyżej kryteriów pozwalających na stwierdzenie występowania w ramach przedsiębiorstwa podatnika ZCP, Spółka na podstawie przedstawionego stanu faktycznego pragnie wskazać, że:

• w skład zespołu składników majątkowych związanych z działalnością Y. w zakresie wytwarzania energii elektrycznej wchodzą składniki materialne tj. nieruchomości gruntowe, budynki, budowle, urządzenia techniczne, wyposażenia oraz inne niskocenne składniki majątku; prawa niematerialne wynikające m.in. z pozwoleń wodno-prawnych, a także prawa i obowiązki wynikające z umów zawartych przez Y. w związku z działalnością w zakresie wytwarzania energii elektrycznej, które służą realizacji zadań związanych z wytwarzaniem energii elektrycznej w Elektrowniach wodnych, w szczególności wynikające z umów związanych z eksploatacją urządzeń i obiektów energetycznych.
  

• w skład wskazanego zespołu składników majątkowych wchodzą także zobowiązania związane z prowadzeniem działalności w zakresie wytwarzania energii elektrycznej.
  

• wszystkie wskazane składniki majątku, materialne i niematerialne, a także zobowiązania, pomimo zróżnicowanej lokalizacji geograficznej (w miejscach umożliwiających lokalizację elektrowni opartych o energię wody), pozostają w ścisłym funkcjonalnym związku, służąc prowadzeniu działalności polegającej na wytwarzaniu energii elektrycznej w elektrowniach wodnych. W konsekwencji stwierdzić można, w ocenie Spółki, że pomiędzy składnikami podlegającego dzierżawie zespołu składników majątkowych, materialnych i niematerialnych oraz zobowiązań zachodzą ścisłe powiązania o charakterze funkcjonalnym i służą one wykonywaniu określonych zadań gospodarczych, tj. wywarzaniu energii elektrycznej z odnawialnych źródeł energii.
  

• w chwili obecnej Elektrownie wodne stanowią wyodrębnione komórki organizacyjne w schemacie organizacyjnym Y. a majątek do nich przypisany jest odpowiednio wydzielony w ewidencji środków trwałych Y.. Działalność ta wyodrębniona jest z pozostałej działalności Y. także pod względem formalno-prawnym, albowiem prowadzona jest na podstawie koncesji na wytwarzanie energii elektrycznej udzielonej Y. przez Prezesa Urzędu Energetyki. Tym samym, w ocenie Spółki, spełniony jest warunek organizacyjnego wyodrębnienia podlegającej dzierżawie części przedsiębiorstwa Y. (w X. majątek Elektrowni wodnych działał będzie również w oparciu o koncesję na wytwarzanie energii elektrycznej ze źródeł odnawialnych, począwszy od wejścia Umowy dzierżawy w życie).
  

• ewidencja prowadzona przez Y. do celów zarządczych umożliwia w każdym czasie identyfikację i przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz aktywów i pasywów związanych z prowadzeniem działalności w zakresie wytwarzania energii elektrycznej, a także ustalenie wyniku tej działalności. Majątek wytwórczy przypisany jest do wyodrębnionej jednostki organizacyjnej. Spółka podkreśla, że obowiązujące przepisy prawa podatkowego nie przewidują wymogu prowadzenia odrębnej ewidencji księgowej dla zorganizowane) części przedsiębiorstwa w czasie, gdy wchodzi ono w skład przedsiębiorstwa podatnika, co potwierdził Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji indywidualnej z 18 marca 2008 r. (IBPB3/423-100/08/MS) stwierdzając, iż wyodrębnienie finansowe: „nie oznacza samodzielności finansowej, ale sytuację, w której poprzez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa”. Mając na uwadze powyższe, w ocenie Spółki, podlegająca dzierżawie część przedsiębiorstwa Y. spełnia wymóg jej finansowego wyodrębnienia w ramach przedsiębiorstwa Y..
  

• ze względu na wskazane wyżej wyodrębnienie majątkowe, organizacyjne i finansowe, a także wyposażenie w odpowiedni do realizowanego celu majątek, dokumenty oraz pracowników i podwykonawców realizujących zadania i funkcje związane z wytwarzaniem energii elektrycznej z odnawialnych źródeł energii, zespół składników majątkowych podlegających dzierżawie mógłby, w ocenie Spółki, stanowić odrębne przedsiębiorstwo, zdolne do samodzielnej realizacji powierzonych zadań. W szczególności, dedykowani pracownicy, majątek oraz prawa niematerialne wynikające m.in. z pozwoleń wodno-prawnych oraz umów związanych z eksploatacją urządzeń energetycznych Elektrowni wodnych stanowią łącznie całość pod względem prawnym i ekonomicznym, która w świetle wymogów Prawa energetycznego, wodnego oraz zasad prawidłowej gospodarki zdolna jest samodzielnie wykonywać funkcje związane z wytwarzaniem energii elektrycznej. Pozostałe funkcje pomocnicze do działalności wytwórczej, w szczególności w zakresie księgowości, służb sprzedażowych, obsługi administracyjnej itp. zostaną zapewnione przez Spółkę, albowiem nie mogą być one w sposób bezpośredni przypisane części działalności Y. związanej z wytwarzaniem energii elektrycznej. Należy jednak podkreślić, że powyższe nie pozbawia dzierżawionego zespołu składników cechy gospodarczej samodzielności, albowiem funkcje te nie są istotne z punktu widzenia możliwości prowadzenia działalności w zakresie wytwarzania energii elektrycznej i będą zapewnione po dokonaniu transakcji przez Spółkę.
  

• fakt, iż Umowa dzierżawy przewiduje przekazanie zwrotne pracowników Elektrowni wodnych w przypadku rozwiązania świadczy o tym, że w przypadku zakończenia dzierżawy atrybut wyodrębnienia funkcjonalnego nie zostanie naruszony. Innymi słowy nie nastąpią zaburzenia w możliwości samodzielnej realizacji zadań gospodarczych przez Elektrownie wodne.
  
  

Mając na uwadze powyższe, w ocenie Spółki, Elektrownie wodne stanowią ZCP w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy o VAT (25 listopada 2011 r. Y. uzyskała wspomnianą na wstępie interpretację indywidualną, w której Minister Finansów potwierdził, że Elektrownie wodne, w kształcie opisanym w analogiczny sposób jak w niniejszym wniosku stanowią ZCP).

W kontekście brzmienia art. 6 pkt 1 ustawy o VAT Spółka pragnie podzielić stanowisko wyrażone przez Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy, w wyroku z 28 maja 2008 r. (sygn. I SA/Bd 135/08), zgodnie z którym „Umowy obligacyjne, takie jak: umowy najmu i użyczenia nie niosą ze sobą skutków w postaci przeniesienia prawa do rozporządzania rzeczą jak właściciel.” W ocenie Spółki powyższa konkluzja odnosi się również do Umowy dzierżawy pomimo, ze zgodnie z jej treścią eksploatacja, utrzymanie oraz czerpanie pożytków z działalności operacyjnej Elektrowni wodnych, będą pozostawać po stronie Spółki. Innymi słowy, zdaniem Spółki, dla potrzeb interpretacji art. 6 pkt 1 ustawy o VAT, dzierżawa nie może być traktowana jako forma zbycia. Jeżeli zatem nie dojdzie w sprawie do transakcji zbycia Elektrowni wodnych, to przeprowadzona transakcja nie będzie mieścić się w zakresie art. 6 pkt 1 i nie skorzysta z wyłączenia spod działania ustawy VAT. W konsekwencji dzierżawa Elektrowni wodnych, powinna podlegać opodatkowaniu jako jednolite świadczenie (usługa), z zastosowaniem podstawowej stawki VAT.

Tym samym, na mocy art. 86 ust. 1 oraz 86 ust. 2 pkt 1 lit. a (tj. w szczególności przy założeniu wykorzystywania nabywanej usługi dzierżawy do wykonywania czynności opodatkowanych VAT), po otrzymaniu z Y. faktury dokumentującej dzierżawę Elektrowni wodnych jako jednolitego świadczenia z wykazanym podatkiem VAT obliczonym według stawki podstawowej, Spółka będzie uprawniona (na zasadach ogólnych ustawy o VAT) do odliczenia podatku naliczonego, wynikającego z takiej faktury, a przepis art. 88 ust. 3a pkt 2 nie będzie miał w przedmiotowej sytuacji zastosowania.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Stosownie do art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej „ustawą o VAT”, w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Zgodnie z art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy o VAT kwotę podatku naliczonego stanowi, suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest niewątpliwy i bezsporny związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi.

Ustawodawca przyznał podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w określonych terminach, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, tj. zakupy będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia określonych przesłanek negatywnych.

Z opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Spółka obejmie w posiadanie szereg urządzeń wytwórczych (hydrozespołów) należących obecnie do innego podmiotu z grupy, tj. zespołów obiektów budowlanych i urządzeń technicznych (elektrowni wodnych) służących faktycznemu wytwarzaniu energii elektrycznej. Ze względu na przesłanki ekonomiczne, w tym konieczność ponoszenia stałych nakładów modernizacyjno - odtworzeniowych na majątku elektrowni wodnych, intencją kontrahenta Wnioskodawcy jest zbycie elektrowni wodnych w możliwie jak najkrótszym czasie. Proces ewentualnej sprzedaży jest jednak czasochłonny ze względu na istniejące uwarunkowania formalno-prawne (wynikające m.in. z przepisów prawa energetycznego). Z tego względu, kontrahenci planują osiągnąć zakładany cel kilkuetapowo tj. poprzez przeniesienie posiadania elektrowni wodnych na Spółkę w ramach umowy dzierżawy, a następnie sprzedaż elektrowni wodnych na rzecz Spółki, bądź zbycie Elektrowni wodnych na rzecz innego podmiotu z grupy w trakcie obowiązywania umowy dzierżawy. Umowa dzierżawy będzie również skutkować oddaniem do używania wszystkich składników majątku kontrahenta związanych z prowadzeniem działalności w zakresie wytwarzania energii elektrycznej ze źródeł odnawialnych. W szczególności w ramach umowy dzierżawy oddaniu do używania podlegać będą: nieruchomości gruntowe, budynki, urządzenia techniczne, wyposażenie oraz inne składniki majątkowe, w tym niematerialne składniki majątku, a w szczególności: pozwolenia wodno-prawne, prawa i obowiązki związane z umowami zawartymi przez Spółkę dotyczącymi wytwarzania energii elektrycznej. Z dniem wejścia w życie umowy dzierżawy Zainteresowany będzie miał możliwość rozpoczęcia prowadzenia działalności wytwórczej w oparciu o koncesję na wytwarzanie energii elektrycznej ze źródeł odnawialnych.

Wątpliwości Wnioskodawcy sprowadzają się do ustalenia czy będzie miał prawo od odliczenia podatku naliczonego z faktury dokumentującej czynsz dzierżawny.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 8 ust. 1 ww. ustawy o VAT przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Stosownie do art. 6 pkt 1 ustawy o VAT przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Zgodnie z art. 2 pkt 27e ustawy VAT przez zorganizowaną części przedsiębiorstwa - rozumie się przez to organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Przez umowę dzierżawy, zgodnie z art. 693 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16 poz. 93 ze zm.), wydzierżawiający zobowiązuje się oddać dzierżawcy rzecz do używania i pobierania pożytków przez czas oznaczony lub nie oznaczony, a dzierżawca zobowiązuje się płacić wydzierżawiającemu umówiony czynsz.

Z powyższej definicji wynika, iż umowa dzierżawy ma charakter odpłatny, a czynsz stanowi obligatoryjny element stosunku zobowiązaniowego. Dzierżawa stanowi zatem świadczenie usług i czynność ta, co do zasady podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W świetle powyższego, odpłatne, w formie dzierżawy przekazanie elektrowni wodnych na rzecz Wnioskodawcy podlega opodatkowaniu podatkiem VAT. Fakt, że elektrownie te stanowią zorganizowaną cześć przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy o VAT nie ma znaczenia dla opodatkowania transakcji przekazania elektrowni na podstawie umowy dzierżawy, bowiem w przepisie art. 6 pkt 1 ustawy o VAT jest mowa o zbyciu zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Umowa obligacyjna dzierżawy nie wywołuje przeniesienia prawa do rozporządzania rzeczą jak właściciel, zatem nie jest formą zbycia, o której mowa w ww. przepisie art. 6 pkt 1 ustawy o VAT.

Biorąc pod uwagę powołane wyżej przepisy oraz opis zdarzenia przyszłego stwierdzić należy, iż Wnioskodawcy będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktury dokumentującej nabycie usługi dzierżawy elektrowni wodnych, bowiem zostanie spełniona przesłanka z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT warunkująca prawo podatnika do odliczenia podatku naliczonego – udostępnione na podstawie umowy dzierżawy elektrownie wodne służyć będą Zainteresowanemu wykonywaniu czynności opodatkowanych, a polegających na wytwarzaniu i sprzedaży energii elektrycznej ze źródeł odnawialnych.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy w tak przedstawionym zdarzeniu przyszłym należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z 2012r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.