Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
ITPP2/443-674/13/EK
z 30 września 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2012, poz. 749 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 27 czerwca 2013 r. (data wpływu 9 lipca 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania oddania nieruchomości gruntowej w użytkowanie wieczyste oraz wyłączenia od opodatkowania nieodpłatnego przeniesienia prawa własności budynku posadowionego na tym gruncie - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 9 lipca 2013 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania oddania nieruchomości gruntowej w użytkowanie wieczyste oraz wyłączenia od opodatkowania nieodpłatnego przeniesienia prawa własności budynku posadowionego na tym gruncie.

W złożonym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Na podstawie prawomocnego wyroku Sądu Rejonowego w miejscowości K. z dnia 11 września 2012 r. oraz wyroku Sądu Okręgowego w miejscowości K. z dnia 28 lutego 2013 r. Gmina została zobowiązana do realizacji roszczenia o ustanowienie prawa użytkowania wieczystego na nieruchomości gruntowej stanowiącej Jej własność oraz nieodpłatnego przeniesienia własności budynku na niej posadowionego.

W związku z powyższym zdano następujące pytania:

• Czy oddanie nieruchomości gruntowej w użytkowanie wieczyste na rzecz jej posiadacza, w związku z wykonaniem prawomocnego wyroku sądu, stanowi dostawę towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177 poz. 1054 ze zm.) i podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług?
• Czy nieodpłatne przeniesienie prawa własności budynku posadowionego na nieruchomości gruntowej przeznaczonej do odpłatnego oddania w użytkowanie wieczyste w związku z wykonaniem prawomocnego wyroku sądu, podlega przepisom ustawy o podatku od towarów i usług?

Zdaniem Wnioskodawcy, odwołującego się do regulacji ustawy o podatku od towarów i usług w zakresie nieodpłatnego przekazania prawa własności, niniejsza część transakcji nie podlega przepisom tej ustawy. Natomiast za oddanie gruntu w użytkowanie wieczyste pobierane są opłaty: pierwsza i roczne, które podlegają opodatkowaniu podatkiem według aktualnej stawki (23%).

Gmina ponownie wskazała, że w związku z prawomocnym wyrokiem Sądu Rejonowego z dnia 11 września 2012 r. oraz wyrokiem Sądu Okręgowego z dnia 28 lutego 2013 r. została zobowiązana do realizacji roszczenia o ustanowienie prawa użytkowania wieczystego na nieruchomości gruntowej, stanowiącej Jej własność, oraz nieodpłatnego przeniesienia własności budynku na niej posadowionego. Przytoczone wyroki rozstrzygały powództwo w odniesieniu do trzech nieruchomości, każdej zabudowanej budynkiem usługowym. Po zacytowaniu treści art. 207 ust. 1 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. z 2010 r. Nr 102, poz. 651 ze zm.) zaznaczyła, że Sąd Rejonowy ustalił dla każdej z nieruchomości objętych wyrokiem pierwsze opłaty w kwotach: 1.500,00 zł, 1.350,00 zł i 1.335,00 zł i opłaty roczne w kwotach: 500,00 zł, 450,00 zł i 445,00 zł, przy czym pierwsza opłata stanowi 15% wartości nieruchomości gruntowej ustalonej przez rzeczoznawcę majątkowego - biegłego sądowego, zaś opłaty roczne ustalone zostały w wysokości 5% ww. wartości nieruchomości gruntowej.

Podniosła, że zgodnie z pkt 11 ppkt 3 operatu szacunkowego opracowanego dla potrzeb postępowania sądowego przez biegłego sądowego Sądu Okręgowego w zakresie budownictwa i wyceny nieruchomości - ustalona wartość rynkowa jest aktualna na dzień sporządzenia wyceny i nie uwzględnia obciążeń podatkowych, hipotek i innych zaległości finansowych; w obliczeniach pominięto podatek od towarów i usług oraz koszty zawarcia transakcji kupna –sprzedaży, a zatem wartość nieruchomości gruntowej ustalona przez biegłego sądowego stanowi kwotę netto.

Zgodnie z art. 5 i art. 7 ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów na terytorium kraju, zaś przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również oddanie nieruchomości w użytkowanie wieczyste.

Gmina stwierdziła, że w myśl przepisów ww. ustawy, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych, która odbywa się wraz z czynnością oddania w użytkowanie wieczyste gruntu, należy oddzielnie ustalić podstawę opodatkowania dla dostawy budynków oraz dla czynności oddania gruntu w użytkowanie wieczyste, a obydwa przedmioty opodatkować według właściwych dla nich stawek podatkowych, co wynika z art. 29 ust. 5a tej ustawy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z dyspozycją zawartą w art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem”, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Na podstawie art. 7 ust. 1 tej ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również:

1. przeniesienie z nakazu organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w imieniu takiego organu lub przeniesienie z mocy prawa prawa własności towarów w zamian za odszkodowanie;
2. wydanie towarów na podstawie umowy dzierżawy, najmu, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze zawartej na czas określony lub umowy sprzedaży na warunkach odroczonej płatności, jeżeli umowa przewiduje, że w następstwie normalnych zdarzeń przewidzianych tą umową lub z chwilą zapłaty ostatniej raty prawo własności zostanie przeniesione;
3. wydanie towarów na podstawie umowy komisu: między komitentem a komisantem, jak również wydanie towarów przez komisanta osobie trzeciej;
4. wydanie towarów komitentowi przez komisanta na podstawie umowy komisu, jeżeli komisant zobowiązany był do nabycia rzeczy na rachunek komitenta;
5. ustanowienie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego, ustanowienie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu oraz przekształcenie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego na spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, a także ustanowienie na rzecz członka spółdzielni mieszkaniowej odrębnej własności lokalu mieszkalnego lub lokalu o innym przeznaczeniu oraz przeniesienie na rzecz członka spółdzielni własności lokalu lub własności domu jednorodzinnego;
6. oddanie gruntów w użytkowanie wieczyste;
7. zbycie praw, o których mowa w pkt 5 i 6.

W oparciu o ust. 2 powyższego artykułu, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

1. przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,
2. wszelkie inne darowizny

• jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.

Według regulacji art. 2 pkt 6 ustawy, ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o towarach - rozumie się przez to rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Jak stanowi art. 29 ust. 1 ww. ustawy, podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy lub osoby trzeciej. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

W oparciu o ust. 5 powyższego artykułu, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Stosownie do brzmienia ust. 5a tego artykułu, przepisu ust. 5 nie stosuje się do czynności oddania w użytkowanie wieczyste gruntu, dokonywanego z równoczesną dostawą budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli.

Z brzmienia art. 29 ust. 5a ustawy wynika, że sposób opodatkowania budynków będących przedmiotem dostawy nie ma wpływu na sposób opodatkowania opłat pobieranych z tytułu oddania gruntu w użytkowanie wieczyste.

Zgodnie z art. 207 ust. 1 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (t.j. Dz. U. z 2010 r. Nr 102, poz. 651 ze zm.), osoby, które były posiadaczami nieruchomości stanowiących własność Skarbu Państwa lub własność gminy w dniu 5 grudnia 1990 r. i pozostawały nimi nadal w dniu 1 stycznia 1998 r., mogą żądać oddania nieruchomości w drodze umowy w użytkowanie wieczyste wraz z przeniesieniem własności budynków, jeżeli zabudowały te nieruchomości na podstawie pozwolenia na budowę z lokalizacją stałą. Nabycie własności budynków wybudowanych ze środków własnych posiadaczy następuje nieodpłatnie.

Z treści wniosku wynika, że na podstawie prawomocnego wyroku Sądu Rejonowego z dnia 11 września 2012 r. oraz wyroku Sądu Okręgowego z dnia 28 lutego 2013 r. Gmina została zobowiązana do realizacji roszczenia o ustanowienie prawa użytkowania wieczystego na nieruchomości gruntowej stanowiącej Jej własność oraz nieodpłatnego przeniesienia własności budynku na niej posadowionego. Przytoczone wyroki rozstrzygały powództwo w odniesieniu do trzech nieruchomości, każdej zabudowanej budynkiem usługowym. Dla każdej z nieruchomości objętych wyrokiem pierwsze opłaty zostały ustalone w kwotach: 1.500,00 zł, 1.350,00 zł i 1.335,00 zł i opłaty roczne w kwotach: 500,00 zł, 450,00 zł i 445,00 zł.

Biorąc pod uwagę treść wniosku oraz powołanych przepisów prawa należy stwierdzić, że oddanie nieruchomości gruntowej w użytkowanie wieczyste na rzecz jej posiadacza będzie stanowiło dostawę towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku od towarów i usług i w konsekwencji będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wg stawki podatku właściwej dla tej czynności. Natomiast nieodpłatne przeniesienie prawa własności budynku posadowionego na nieruchomości gruntowej przeznaczonej do odpłatnego oddania w użytkowanie wieczyste nie będzie podlegało opodatkowaniu z uwagi na regulację art. 7 ust. 2 tej ustawy, gdyż z treści wniosku nie wynika, by Miastu przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia lub wytworzenia budynku.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.