2013.09.11 - Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPP2/443-540/13-4/MN
z 11 września 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 13 czerwca 2013 r. (data wpływu 17 czerwca 2013 r.) uzupełnionym pismem z dnia 27 sierpnia 2013 r. (data wpływu 30 sierpnia 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z rozbudową i przebudową Domu Strażaka w X oraz sposobu rozliczenia części podatku naliczonego podlegającego odliczeniu – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 17 czerwca 2013 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z rozbudową i przebudową Domu Strażaka w X oraz sposobu rozliczenia części podatku naliczonego podlegającego odliczeniu. Wniosek uzupełniono pismem z dnia 27 sierpnia 2013 r. (data wpływu 30 sierpnia 2013 r.) o doprecyzowanie opisu sprawy.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

W 2012 r. Gmina rozpoczęła realizację zadania pn. „XXXX”. W 2012 r. została wykonana rozbudowa polegająca na dobudowie nowego skrzydła – stan surowy zamknięty. Obecnie realizowany jest dalszy etap tej inwestycji. Całkowite zakończenie i oddanie do użytkowania planuje się wykonać do końca tego roku. Przed przystąpieniem do realizacji tego zadania w obiekcie tym swoją siedzibę miała Ochotnicza Straż Pożarna oraz znajdowała się sala wiejska.

Po zakończeniu i oddaniu do użytkowania obiekt ten będzie pełnił funkcję Domu Kultury z dużą salą oraz swoją siedzibę będzie miała Biblioteka. Ochotnicza Straż Pożarna będzie zajmowała pomieszczenia jak dotychczas. Inwestycja ta w całości finansowana jest ze środków własnych Gminy. W 2012 r. wykonawca prac inwestycyjnych wystawił dwie faktury na Urząd Gminy. Do dnia 31 grudnia 2012 r. Urząd Gminy był zarejestrowany w urzędzie skarbowym jako czynny podatnik VAT. Faktury w 2012 r. za wynajem istniejącej w tym obiekcie świetlicy wystawiane były przez Urząd Gminy. W dniu 31 grudnia 2012 r. dokonano wyrejestrowania w urzędzie skarbowym Urzędu Gminy jako czynnego podatnika podatku VAT, a z dniem 1 stycznia 2013 r. zarejestrowano Gminę, jako czynnego podatnika VAT. W konsekwencji tego działania, począwszy od dnia 1 stycznia 2013 r. wszystkie faktury za wynajem świetlicy są wystawiane przez Gminę, jako wynajmującego. Gmina ponosi i będzie ponosiła bieżące wydatki związane z utrzymaniem. Świetlica ta jest i nadal będzie wykorzystywana przez Gminę zasadniczo w dwojaki sposób, tj. jednocześnie w drodze:

odpłatnego wynajmu, w szczególności na rzecz osób fizycznych, np. w celu organizacji imprez okolicznościowych, a także na rzecz podmiotów gospodarczych, np. w celu organizacji pokazów, prezentacji produktów, czy też na rzecz organizacji i instytucji lokalnych, celem organizowania przez nie zabaw (udostępnianie komercyjne), oraz
udostępnienia nieodpłatnego na cele gminne, tj. np. na rzecz sołectwa dla potrzeb organizowania zebrań lub spotkań społeczności lokalnej w sprawach publicznych lub statutowych tych instytucji/organizacji.

Gmina zaznacza, że brak jest możliwości wyznaczenia godzin w tygodniu, w których świetlica jest/będzie przeznaczona wyłącznie do nieodpłatnego oraz odpowiednio odpłatnego korzystania. W praktyce nie da się bowiem takiego podziału przewidzieć. Sposób wykorzystywania przedmiotowej świetlicy jest/będzie samodzielnie, neutralnie regulowany, poprzez zapotrzebowanie na obie formy udostępniania świetlicy. W konsekwencji, w danym miesiącu może się zdarzyć, że świetlica jest lub będzie udostępniana wyłącznie nieodpłatnie lub też prawdopodobnie – najczęściej – w określonej części odpłatnie i nieodpłatnie. Powyższe oznacza, że w momencie ponoszenia wydatków na tę świetlicę związanych w szczególności z jej modernizacją oraz bieżącym utrzymaniem, Gmina nie była i nie jest wstanie określić zakresu/podziału, w jakim obiekt ten będzie udostępniany odpłatnie, a w jakim nieodpłatnie. Zależy to bowiem od popytu w danym okresie na tego typu świadczenia lub innych okoliczności. Ponadto Gmina wskazuje, że modernizacja oraz udostępnianie świetlicy należy i będzie należeć do zadań własnych Gminy, zgodnie z ustawą o samorządzie gminnym. Wydatki inwestycyjne, jak również wydatki bieżące, są/będą związane zarówno z czynnościami opodatkowanymi VAT (odpłatny wynajem w celu organizacji imprez okolicznościowych) oraz z czynnościami niepodlegającymi podatkowi VAT (udostępnianie nieodpłatnie na cele gminne). Gmina wyjaśnia, że nie ma możliwości przyporządkowania ponoszonych wydatków do poszczególnych czynności opodatkowanych podatkiem VAT, bądź czynności niepodlegających podatkowi VAT.

W uzupełnieniu do wniosku – w odpowiedzi na pytanie: „1. Czy z tytułu przeprowadzonych prac inwestycyjnych w związku z rozbudową i przebudową Domu Strażaka w X celem urządzenia Domu Kultury z Biblioteką, Gmina XXXX poniosła wydatki, które udokumentowane zostały fakturami VAT wystawionymi na Gminę Kotlin, jako zarejestrowanego czynnego podatnika podatku VAT?” – Gmina wskazała, że z tytułu przeprowadzonych prac inwestycyjnych w związku z rozbudową i przebudową Domu Strażaka celem urządzenia Domu Kultury z Biblioteką, poniosła w 2012 r. wydatki, które udokumentowane są fakturami VAT wystawionymi na Urząd Gminy, który do dnia 31 grudnia 2012 r. był zarejestrowany w urzędzie skarbowym, jako czynny podatnik podatku VAT. Przedmiotowy wniosek dotyczy również prawa Gminy do odliczania podatku naliczonego z tytułu przeprowadzonych prac inwestycyjnych na podstawie wystawionych faktur w 2012 r. przez wykonawcę na Urząd Gminy, jako zarejestrowanego wówczas czynnego podatnika podatku VAT. Pytanie będące przedmiotem wniosku odnosi się wyłącznie do części poniesionych wydatków dotyczących świetlicy, służącej do wykonywania czynności opodatkowanych. OSP i Biblioteka będą zajmowały pomieszczenia do wykonywania czynności niepodlegających opodatkowaniu podatkiem VAT. Udostępnienie części budynku na potrzeby Ochotniczej Straży Pożarnej oraz Biblioteki związane jest z wykonywaniem zadań własnych Gminy. Pomieszczenia zostaną udostępnione nieodpłatnie na podstawie umowy użyczenia.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Czy w analizowanym przypadku Gmina ma/będzie miała prawo do pełnego odliczenia podatku naliczonego w wykazanych fakturach inwestycyjnych związanych z rozbudową i przebudową istniejącego Domu Strażaka celem urządzenia Domu Kultury i Biblioteki?
W przypadku negatywnej odpowiedzi na pytanie nr 1, w jaki sposób i z zastosowaniem jakiego klucza Gmina powinna określić część podatku naliczonego podlegającego odliczeniu?

Zdaniem Wnioskodawcy, w analizowanym przypadku Gmina ma/będzie miała prawo do pełnego odliczenia podatku naliczonego wykazanego w fakturach inwestycyjnych związanych z rozbudową i przebudową.

Natomiast odnosząc się do pytania nr 2, Gmina uważa, że w tej sytuacji nie ma możliwości zastosowania klucza, przy pomocy którego mogłaby dokonać częściowego odliczenia podatku naliczonego, w związku z czym, Gmina będzie miała prawo do pełnego odliczenia podatku.

Uzasadnienie

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Jak wykazano powyżej, Gmina udostępnia i nadal będzie udostępniać świetlice znajdującą się w tym obiekcie zarówno odpłatnie, jak i nieodpłatnie, przy czym nie jest ona w stanie określić zakresu wykorzystywania tego obiektu dla poszczególnych celów. Udostępnianie komercyjne (odpłatny wynajem) jest, w ocenie Gminy, czynnością podlegającą opodatkowaniu VAT, stosownie do art. 5 ust. 1 pkt 1 w związku z art. 8 ust. 1 ustawy o VAT. W przypadku natomiast nieodpłatnego udostępniania obiektu przez Gminę, czynność ta nie jest objęta regulacjami VAT. W konsekwencji, obiekt ten jest i będzie wykorzystywany do czynności podlegających opodatkowaniu VAT oraz do zadań Gminy pozostających poza zakresem VAT. Kwestię odliczenia podatku naliczonego w takiej sytuacji reguluje art. 90 ust. 1 ustawy o VAT, zgodnie z którym, w stosunku do towarów i usług, które są wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik jest obowiązany do odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku naliczonego.

Gmina uważa, że w przypadku podatku naliczonego, dotyczącego wydatków inwestycyjnych oraz bieżących związanych z tym obiektem, tj. związanych z czynnościami opodatkowanymi oraz czynnościami niepodlegającymi opodatkowaniu podatkiem VAT (których nie da się jednoznacznie przypisać do jednej z tych kategorii czynności) Gmina nie będzie mogła dokonać częściowego odliczenia podatku według ustalonej proporcji (klucza podziału czynności), bowiem ustawa o podatku od towarów i usług nie przewiduje tego typu możliwości w odniesieniu do takiej sytuacji. Zatem, Gmina będzie miała prawo do pełnego odliczenia podatku naliczonego od opisanych wydatków inwestycyjnych oraz bieżących związanych z tym obiektem.

W uzupełnieniu do wniosku Gmina doprecyzowała własne stanowisko wskazując, że jest jednostką samorządu terytorialnego posiadającą osobowość prawną. Do dnia 31 grudnia 2012 r. Urząd Gminy był zarejestrowany w urzędzie skarbowym, jako czynny podatnik VAT. Wszystkie faktury za wynajem świetlicy wystawiane były przez Urząd Gminy. Deklaracja VAT-7 także była wystawiana przez Urząd Gminy. W dniu 31 grudnia 2012 r. dokonano wyrejestrowania w urzędzie skarbowym Urzędu Gminy, jako czynnego podatnika podatku VAT, a z dniem 1 stycznia 2013 r. zarejestrowano Gminę, jako czynnego podatnika VAT. W konsekwencji tego działania, począwszy od dnia 1 stycznia 2013 r. wszystkie faktury dotyczące wynajmu sali są wystawiane przez Gminę jako sprzedającego, deklaracja VAT-7 też jest składana przez Gminę. Zdaniem Gminy, w związku z wykonaniem w 2012 r. przez Gminę prac inwestycyjnych na tym obiekcie, zgodnie z art. 86 ust. 10 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług, Gmina ma prawo do obniżenia podatku naliczonego w 2012 r. na podstawie faktur VAT otrzymanych w 2012 r., mimo, że zarejestrowanym podatnikiem był Urząd Gminy, po uprzedniej korekcie deklaracji VAT za okres rozliczeniowy, w którym otrzymała faktury dokumentujące wydatki poniesione na realizację tego zadania. W ocenie Gminy, fakt, że do końca 2012 r. deklaracje VAT składał Urząd Gminy, który w okresie ponoszenia wydatków przez Gminę był zarejestrowany jako podatnik VAT, nie stanowi obecnie przeszkody do obniżenia i odzyskania przez Gminę podatku należnego w 2012 r. (zapłaconego). Mimo późniejszej rejestracji Gminy zachowana jest bowiem tożsamość podatnika VAT, gdyż Urząd działa jako jednostka gminy, przy pomocy której Gmina wykonuje swoje zadania. Kwestia rejestracji Gminy dla celów VAT, zamiast urzędu, ma jedynie charakter technicznych czynności mających uporządkować rozliczanie z podatku VAT. Jednocześnie, taka ocena sytuacji pozwala na zachowanie ciągłości podatkowych VAT. Oznacza to również prawo Gminy do korekty deklaracji złożonej przez Urząd.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Stosownie do przepisu art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej ustawą, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

W myśl art. 86 ust. 1 ustawy, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Zgodnie z art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika:

z tytułu nabycia towarów i usług,
potwierdzających dokonanie przedpłaty (zaliczki, zadatku, raty), jeżeli wiązały się one z powstaniem obowiązku podatkowego,
od komitenta z tytułu dostawy towarów będącej przedmiotem umowy komisu

– z uwzględnieniem rabatów określonych w art. 29 ust. 4.

Z treści powyższego przepisu wynika, że odliczenie podatku naliczonego przysługuje tylko zarejestrowanym czynnym podatnikom podatku od towarów i usług, jeżeli nabyte towary i usługi służą czynnościom opodatkowanym, tzn. czynnościom, które generują podatek należny. Natomiast prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony nie przysługuje m.in. przy nabyciu towarów i usług:

wykorzystywanych do czynności nieobjętych zakresem opodatkowania podatkiem od towarów i usług (tzn. niepodlegających opodatkowaniu tym podatkiem),
wykorzystywanych do czynności wprawdzie podlegających zakresowi opodatkowania podatkiem od towarów i usług, niemniej jednak na podstawie przepisów szczególnych zwolnionych od tego podatku.

Istnienie bezpośredniego związku między nabywanymi towarami i usługami a transakcjami opodatkowanymi podatnika jest traktowane jako niezbędny wymóg powstania prawa do odliczenia podatku również w Dyrektywie 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz. UE L Nr 347, str. 1 ze zm.). Stanowisko powyższe znajduje również potwierdzenie w orzecznictwie TSUE.

Z uwagi na konstrukcję podatku od towarów i usług (opartą na zasadzie potrącalności w danej fazie obrotu), podatek ten jest z punktu widzenia jego podatników neutralny, gdyż pełnią oni jedynie rolę płatników, przerzucając jego ekonomiczny ciężar na kolejnych nabywców, czyli finalnie na konsumentów. Możliwość obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związana jest jednak z wykonaniem przez podatnika takich czynności, które podlegają ustawie o podatku od towarów i usług, zaś jeśli dana czynność ustawie tej nie podlega, to nie powstaje ani obowiązek w zakresie podatku należnego, ani uprawnienie w zakresie podatku naliczonego.

Należy również wskazać, że ustawodawca umożliwił podatnikom skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego w określonych terminach, pod warunkiem niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy o podatku od towarów i usług.

Zgodnie z art. 88 ust. 3a pkt 1 i 2 ustawy, nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy:

sprzedaż została udokumentowana fakturami lub fakturami korygującymi:
1. wystawionymi przez podmiot nieistniejący,
2. (uchylona);
transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Ponadto, w myśl art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 20.

Z opisu sprawy wynika, że w 2012 r. wykonawca prac inwestycyjnych wystawił dwie faktury na Urząd Gminy. Do dnia 31 grudnia 2012 r. Urząd Gminy był zarejestrowany w urzędzie skarbowym jako czynny podatnik VAT. Faktury w 2012 r. za wynajem istniejącej w tym obiekcie świetlicy wystawiane były przez Urząd Gminy. W dniu 31 grudnia 2012 r. dokonano wyrejestrowania w urzędzie skarbowym Urzędu Gminy jako czynnego podatnika podatku VAT, a z dniem 1 stycznia 2013 r. zarejestrowano Gminę, jako czynnego podatnika VAT. W konsekwencji tego działania, począwszy od dnia 1 stycznia 2013 r. wszystkie faktury za wynajem świetlicy są wystawiane przez Gminę, jako wynajmującego.

Gmina wskazała ponadto, że przedmiotowy wniosek dotyczy również prawa Gminy do odliczania podatku naliczonego z tytułu przeprowadzonych prac inwestycyjnych na podstawie wystawionych faktur w 2012 r. przez wykonawcę na Urząd Gminy, jako zarejestrowanego wówczas czynnego podatnika podatku VAT.

Gmina, na podstawie art. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (t.j. Dz.U. z 2013 r., poz. 594 ze zm.), jest wspólnotą samorządową, którą tworzą mieszkańcy gminy.

Zgodnie z art. 4 ust. 1 pkt 1 i pkt 2 ww. ustawy, Rada Ministrów, w drodze rozporządzenia:

tworzy, łączy, dzieli i znosi gminy oraz ustala ich granice;
nadaje gminie lub miejscowości status miasta i ustala jego granice.

Ponadto gmina, na podstawie art. 2 cyt. wyżej ustawy, wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Gmina posiada osobowość prawną. Samodzielność gminy podlega ochronie sądowej.

Gmina jest samorządową osobą prawną, która nie ma własnych struktur organizacyjnych, natomiast nałożone na nią zadania, w myśl art. 33 ww. ustawy, wykonuje za pośrednictwem urzędu gminy. Zdolność prawną, jak i zdolność do wykonywania czynności prawnych ma jednostka samorządu terytorialnego – gmina, nie zaś urząd gminy. Urząd gminy jest jedynie aparatem pomocniczym gminy.

Jak wynika z powyższego, urząd gminy jest jednostką pomocniczą, służącą zarządowi do wykonania zadań gminy oraz obsługi techniczno-organizacyjnej gminy. Tak rozumiany urząd gminy jest wyspecjalizowanym biurem o pewnym zespole pracowników oraz zasobie środków materialnych, danych do pomocy organowi w celu realizacji jego zadań i kompetencji.

W konsekwencji, gmina (jako jednostka samorządu terytorialnego) nie może wykonywać swoich zadań statutowych bez udziału urzędu gminy. Zatem, wszelkie dokumenty wymagające oznaczenia numeru NIP, sporządzane i wystawiane przez urząd z tytułu czynności przypisanych prawnie gminom, powinny być sygnowane nr NIP osoby prawnej, w której imieniu wykonywane są te czynności, tj. w takim przypadku numerem NIP gminy. Stąd też podatnikiem podatku od towarów i usług w stosunku do całej działalności (gminy i urzędu gminy) jest wyłącznie gmina jako jednostka samorządu terytorialnego.

Brak rejestracji Gminy w zakresie podatku VAT uniemożliwia identyfikację Gminy jako podatnika VAT, a zatem uniemożliwia skorzystanie przez Gminę z prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktur VAT związanego z wykonywaniem czynności opodatkowanych.

Jak już wyżej wskazano, z powołanych przepisów jednoznacznie wynika, że nie występuje odrębna od podmiotowości gminy podmiotowość urzędu gminy (urzędu miasta). Gmina i Urząd Gminy nie mogą być odrębnymi (odrębnie zarejestrowanymi) podatnikami podatku od towarów i usług, gdyż są to ściśle ze sobą związane podmioty.

Zatem, podatnikiem podatku od towarów i usług w stosunku do całej działalności jest wyłącznie Gmina jako jednostka samorządu terytorialnego, posiadająca osobowość prawną. Dlatego też dla celów podatku od towarów i usług Gmina i Urząd powinny składać jedno rozliczenie deklaracyjne w podatku od towarów i usług, jak również tylko Gmina może wystawiać i otrzymywać faktury VAT.

Nie ulega zatem wątpliwości, że dokonywane przez Urząd Gminy wszystkie rozliczenia w podatku VAT są rozliczeniami Gminy – jako podatnika.

Mając na względzie wykładnię celowościową powołanych wyżej przepisów oraz opisany stan faktyczny wskazać należy, że Gminie przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktur wystawionych na Urząd w okresie, w którym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług był Urząd Gminy, w przypadku ich związku z czynnościami opodatkowanymi Gminy.

Powyższe wynika z faktu, że podmiotem, który w świetle regulacji przepisów o samorządzie gminnym posiada osobowość prawną i który w tej sytuacji winien być podatnikiem podatku od towarów i usług – jest Gmina. W opisanej sprawie dla prawa do odliczenia wymagany jest związek zakupów z czynnościami opodatkowanymi Wnioskodawcy oraz jego rejestracja jako czynnego podatnika podatku od towarów i usług.

Odnosząc się do prawa Gminy do odliczenia podatku naliczonego w wykazanych fakturach inwestycyjnych związanych z rozbudową i przebudową istniejącego Domu Strażaka celem urządzenia Domu Kultury i Biblioteki należy ponownie wskazać, że podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w cyt. art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

Zgodnie z obowiązującym od dnia 1 stycznia 2011 r. przepisem art. 86 ust. 7b ustawy, w przypadku nakładów ponoszonych na nabycie, w tym na nabycie praw wieczystego użytkowania gruntów, oraz wytworzenie nieruchomości, stanowiącej majątek przedsiębiorstwa danego podatnika, wykorzystywanej zarówno do celów prowadzonej przez tego podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych, w tym w szczególności do celów osobistych podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, których nie da się w całości przypisać działalności gospodarczej, podatek naliczony oblicza się według udziału procentowego, w jakim dana nieruchomość wykorzystywana jest do celów działalności gospodarczej.

Przy czym przez wytworzenie nieruchomości, stosownie do art. 2 pkt 14a ustawy, rozumieć należy wybudowanie budynku, budowli lub ich części, lub ich ulepszenie w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym.

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania, podlegają wszelkie transakcje, których przedmiotem jest dostawa towarów lub świadczenie usług, pod warunkiem, że są one realizowane przez „podatników” w rozumieniu ustawy i wykonywane w ramach działalności gospodarczej.

Art. 15 ust. 1 ustawy stanowi, iż podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza – w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 kwietnia 2013 r. – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Z kolei, stosownie do art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Oznacza to, że organ będzie uznany za podatnika podatku od towarów i usług w dwóch przypadkach, tj. gdy wykonuje czynności inne niż te, które mieszczą się w ramach jego zadań oraz, gdy wykonuje czynności mieszczące się w ramach jego zadań, ale czyni to na podstawie umów cywilnoprawnych.

Powyższy zapis jest odzwierciedleniem art. 13 obowiązującej od dnia 1 stycznia 2007 r. Dyrektywy 2006/112/WE Rady, zgodnie z którym krajowe, regionalne i lokalne organy władzy oraz inne podmioty prawa publicznego nie są uważane za podatników w związku z działalnością, którą podejmują lub transakcjami, których dokonują jako organy władzy publicznej, nawet jeśli pobierają należności, opłaty, składki lub płatności w związku z takimi działaniami lub transakcjami.

Jednakże w przypadku, gdy podejmują one takie działania lub dokonują takich transakcji, są uważane za podatników w odniesieniu do tych działań lub transakcji, gdyby wykluczenie ich z kategorii podatników prowadziło do znaczących zakłóceń konkurencji.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np.: czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy, itp., umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych).

Zaznaczyć bowiem należy, że w zakresie realizacji zadań własnych Gmina nie jest uznawana za podatnika (co wynika z art. 15 ust. 6 ustawy o podatku od towarów i usług).

Wyrazem ścisłej zależności między uprawnionym odliczeniem podatku naliczonego, a wykonywaniem czynności opodatkowanych są regulacje zawarte w art. 90 oraz art. 91 ustawy, które w sposób technicznoprawny uzupełniają generalną zasadę wyrażoną w wyżej cyt. art. 86 ust. 1 ustawy.

W myśl art. 90 ust. 1 ustawy, w stosunku do towarów i usług, które są wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik jest obowiązany do odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego.

Jeżeli nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot, o których mowa w ust. 1, podatnik może pomniejszyć kwotę podatku należnego o taką część kwoty podatku naliczonego, którą można proporcjonalnie przypisać czynnościom, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, z zastrzeżeniem ust. 10 – art. 90 ust. 2 ustawy.

Proporcję, o której mowa w ust. 2, na podstawie art. 90 ust. 3 ustawy, ustala się jako udział rocznego obrotu z tytułu czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, w całkowitym obrocie uzyskanym z tytułu czynności, w związku z którymi podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, oraz czynności, w związku z którymi podatnikowi nie przysługuje takie prawo.

Z uwagi na brzmienie przepisów ustawy o podatku od towarów i usług należy zauważyć, że obowiązkiem Wnioskodawcy w pierwszej kolejności jest przypisanie konkretnych wydatków do określonego rodzaju sprzedaży, z którymi wydatki te są związane. Wnioskodawca ma zatem obowiązek odrębnego określenia, z jakim rodzajem działalności będzie związany podatek wynikający z otrzymanych faktur zakupu, czyli dokonania tzw. bezpośredniej alokacji. Jeżeli takie wyodrębnienie jest możliwe, podatnikowi przysługuje pełne prawo do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług związanych ze sprzedażą opodatkowaną, brak jest natomiast takiego prawa w stosunku do towarów i usług wykorzystywanych do wykonywania czynności niepodlegających temu podatkowi oraz zwolnionych od podatku.

W odniesieniu do stosowanej metody wyodrębnienia podatku wskazać należy, że sposób wyodrębnienia kwot podatku naliczonego związanego ze sprzedażą opodatkowaną, winien mieć charakter obiektywny, determinowany okolicznościami sprawy. Wybór metody wyodrębnienia kwot podatku naliczonego należy wyłącznie do obowiązków Wnioskodawcy. Ważne jest jedynie by przyjęta metoda stanowiła właściwe odzwierciedlenie odliczenia podatku naliczonego związanego z czynnościami opodatkowanymi. Jednakże należy podkreślić, że wyłącznie Wnioskodawca znający specyfikę, organizację i podział pracy w swojej jednostce jest w stanie wyodrębnić część podatku naliczonego, związaną z czynnościami opodatkowanymi, a nie organ podatkowy w trybie interpretacji indywidualnej.

Odliczyć zatem można w całości podatek naliczony, który jest związany z transakcjami opodatkowanymi podatnika. Wskazana zasada wyłącza tym samym możliwość dokonywania odliczeń podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi. Jednocześnie z zasady tej wynika, że odliczenie podatku naliczonego może być częściowe, tzn. w tej części, w jakiej dane towary lub usługi, z którymi związany jest podatek naliczony są wykorzystywane do realizacji czynności opodatkowanych, z pominięciem tej części podatku od tych towarów i usług, w jakiej towary te (usługi) są wykorzystywane do wykonywania czynności zwolnionych od podatku lub niepodlegających temu podatkowi.

Natomiast w sytuacji, gdy nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot podatku związanego z czynnościami, w stosunku do których przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego oraz kwot podatku naliczonego związanego z czynnościami w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik jest obowiązany do proporcjonalnego rozliczenia podatku naliczonego, zgodnie z art. 90 ust. 2 ustawy.

Z cytowanych powyżej regulacji art. 90 wynika, iż proporcja ustalana jest w oparciu o obrót. Natomiast obrotem, w myśl art. 29 ust. 1 ustawy, jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy lub osoby trzeciej. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

Przy obliczaniu proporcji istotne jest zatem ustalenie, czy analizowane czynności stanowią podstawę opodatkowania podatkiem od towarów i usług, a więc czy w odniesieniu do nich istnieje obrót w rozumieniu art. 29 ust. 1 ustawy. W sytuacji, gdy są to czynności niebędące sprzedażą (niestanowiące obrotu, tj. czynności niepodlegające opodatkowaniu) – wówczas nie uwzględnia się ich przy ustalaniu proporcji.

W świetle powyższego należy stwierdzić, że czynności niepodlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług nie powinny być uwzględniane w proporcji, o której mowa w art. 90 ust. 2 i 3 ustawy. W konsekwencji, w przypadku podatku naliczonego wynikającego z wydatków związanych z czynnościami opodatkowanymi oraz z czynnościami niepodlegającymi podatkowi, których nie można jednoznacznie przypisać do jednego rodzaju działalności, nie stosuje się odliczenia częściowego według proporcji określonej na podstawie art. 90 ust. 3 ustawy, lecz odliczenie pełne. Wartość czynności niepodlegających opodatkowaniu nie wchodzi bowiem do sumy wartości obrotów ustalanych dla potrzeb liczenia proporcji sprzedaży.

Stanowisko to znajduje potwierdzenie w uchwale 7 sędziów NSA z dnia 24 października 2011 r., sygn. I FPS 9/10, gdzie Sąd wskazał: „(...) w świetle przepisów art. 86 ust. 1 oraz art. 90 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, czynności niepodlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług nie mogą wpłynąć na zakres prawa do odliczenia podatku naliczonego przy zastosowaniu art. 90 ust. 3 powołanej wyżej ustawy”.

Z opisu sprawy wynika, że w 2012 r. Gmina rozpoczęła realizację zadania pn. „XXXX”. W 2012 r. została wykonana rozbudowa polegająca na dobudowie nowego skrzydła – stan surowy zamknięty. Obecnie realizowany jest dalszy etap tej inwestycji. Całkowite zakończenie i oddanie do użytkowania planuje się wykonać do końca tego roku. Przed przystąpieniem do realizacji tego zadania w obiekcie tym swoją siedzibę miała Ochotnicza Straż Pożarna oraz znajdowała się sala wiejska. Po zakończeniu i oddaniu do użytkowania obiekt ten będzie pełnił funkcję Domu Kultury z dużą salą oraz swoją siedzibę będzie miała Biblioteka. Ochotnicza Straż Pożarna będzie zajmowała pomieszczenia jak dotychczas. Inwestycja ta w całości finansowana jest ze środków własnych Gminy. W 2012 r. wykonawca prac inwestycyjnych wystawił dwie faktury na Urząd Gminy. Świetlica ta jest i nadal będzie wykorzystywana przez Gminę zasadniczo w dwojaki sposób, tj. jednocześnie w drodze:

odpłatnego wynajmu, w szczególności na rzecz osób fizycznych, np. w celu organizacji imprez okolicznościowych, a także na rzecz podmiotów gospodarczych, np. w celu organizacji pokazów, prezentacji produktów, czy też na rzecz organizacji i instytucji lokalnych, celem organizowania przez nie zabaw (udostępnianie komercyjne), oraz
udostępnienia nieodpłatnego na cele gminne, tj. np. na rzecz sołectwa dla potrzeb organizowania zebrań lub spotkań społeczności lokalnej w sprawach publicznych lub statutowych tych instytucji/organizacji.

Z tytułu udostępniania komercyjnego świetlicy, Gmina wystawia fakturę VAT (w 2012 r. faktury VAT wystawiane były przez Urząd Gminy), ujmuje otrzymane kwoty w składanych deklaracjach VAT i rozlicza VAT należny. Wykonywanie wybranych technicznych czynności związanych z administrowaniem świetlicy, tj. np. otwieranie i zamykanie, identyfikowanie i ewentualnych awarii, egzekwowanie regulaminu – Gmina powierzyła administratorowi świetlicy, który wykonuje ww. czynności w imieniu i na rzecz Gminy. Tym samym, to Gmina widnieje jako sprzedawca usługi wynajmu świetlicy. Opłaty z tytułu wynajmu świetlicy są dokonywane bezpośrednio na rachunek Gminy, które ujmuje ona w składanych deklaracjach i rozlicza z tego tytułu podatek VAT. Gmina zaznacza, że brak jest możliwości wyznaczenia godzin w tygodniu, w których świetlica jest/będzie przeznaczona wyłącznie do nieodpłatnego oraz odpowiednio odpłatnego korzystania. W praktyce nie da się bowiem takiego podziału przewidzieć. Sposób wykorzystywania przedmiotowej świetlicy jest/będzie samodzielnie, neutralnie regulowany, poprzez zapotrzebowanie na obie formy udostępniania świetlicy. W konsekwencji, w danym miesiącu może się zdarzyć, że świetlica jest lub będzie udostępniana wyłącznie nieodpłatnie lub też prawdopodobnie – najczęściej – w określonej części odpłatnie i nieodpłatnie. Powyższe oznacza, że w momencie ponoszenia wydatków na tę świetlicę związanych w szczególności z jej modernizacją oraz bieżącym utrzymaniem, Gmina nie była i nie jest wstanie określić zakresu/podziału, w jakim obiekt ten będzie udostępniany odpłatnie, a w jakim nieodpłatnie. Zależy to bowiem od popytu w danym okresie na tego typu świadczenia lub innych okoliczności. Ponadto Gmina wskazuje, że modernizacja oraz udostępnianie świetlicy należy i będzie należeć do zadań własnych Gminy, zgodnie z ustawą o samorządzie gminnym. Wydatki inwestycyjne, jak również wydatki bieżące, są/będą związane zarówno z czynnościami opodatkowanymi VAT (odpłatny wynajem w celu organizacji imprez okolicznościowych) oraz z czynnościami niepodlegającymi podatkowi VAT (udostępnianie nieodpłatnie na cele gminne). Gmina wyjaśnia, że nie ma możliwości przyporządkowania ponoszonych wydatków do poszczególnych czynności opodatkowanych podatkiem VAT, bądź czynności niepodlegających podatkowi VAT.

Gmina wskazuje, że pytanie będące przedmiotem wniosku odnosi się wyłącznie do części poniesionych wydatków dotyczących świetlicy, służącej do wykonywania czynności opodatkowanych. OSP i Biblioteka będą zajmowały pomieszczenia do wykonywania czynności niepodlegających opodatkowaniu podatkiem VAT. Udostępnienie części budynku na potrzeby Ochotniczej Straży Pożarnej oraz Biblioteki związane jest z wykonywaniem zadań własnych Gminy. Pomieszczenia zostaną udostępnione nieodpłatnie na podstawie umowy użyczenia.

Przechodząc do kwestii prawa do odliczenia podatku naliczonego dotyczącego przedmiotowej inwestycji stwierdzić należy, że w stanie prawnym obowiązującym od dnia 1 stycznia 2011 r. należy mieć na uwadze unormowania zawarte w art. 86 ust. 7b ustawy.

Cytowany przepis art. 86 ust. 7b ustawy, wprowadza szczególny tryb obliczania podatku naliczonego od nabycia bądź wytworzenia nieruchomości (w tym ponoszonych nakładów) w sytuacji, w której dana nieruchomość ma być używana zarówno na cele działalności, jak i na cele niezwiązane z prowadzoną działalnością. Niniejsza regulacja ma zastosowanie wówczas, gdy dana nieruchomość (której dotyczy podatek naliczony) nie jest wykorzystywana wyłącznie w prowadzonej działalności. Obejmuje ona sytuacje, w których nieruchomość ma przeznaczenie mieszane, to znaczy jest wykorzystywana w działalności, jak i na inne cele.

Zatem powyższy przepis nakłada obowiązek określenia wysokości udziału procentowego, w jakim dana nieruchomość została lub zostanie wykorzystana do celów prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej.

Unormowanie to ma charakter doprecyzowujący ogólną zasadę w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT od wydatków związanych z nieruchomością stanowiącą majątek przedsiębiorstwa podatnika, wykorzystywaną zarówno do celów prowadzonej działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż prowadzona działalność, i jest zgodny z normą prawną wyrażoną w art. 86 ust. 1 ustawy.

Biorąc pod uwagę opisane okoliczności, na tle powołanych przepisów, należy stwierdzić, że od dnia 1 stycznia 2011 r. w przypadku zakupu towarów i usług związanych z czynnościami opodatkowanymi oraz niepodlegającymi podatkowi VAT dotyczących przedmiotowej inwestycji, Gminie przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego tylko w takiej części, w jakiej nabycie to wiąże się z czynnościami opodatkowanymi (art. 86 ust. 1 ustawy). Oznacza to, że Gmina zobowiązana jest do wyodrębnienia takiej części podatku naliczonego, którą można przypisać prowadzonej działalności gospodarczej. W związku z tym, że ani przepisy ustawy, ani przepisy wykonawcze do ustawy nie zawierają zapisu dotyczącego sposobu wyliczenia tych części można przyjąć różne rozwiązania. Warto nadmienić, że zastosowane przez Wnioskodawcę metody, czy też sposoby, na podstawie których dokona on wydzielenia odpowiedniej kwoty podatku naliczonego muszą odpowiadać wartościom faktycznym i rzeczywistym. Ciężar rzetelnego ustalenia jaka część realizowanej inwestycji związana będzie z prowadzoną działalnością gospodarczą, a jaka część wykorzystywana będzie dla potrzeb innych niż prowadzona działalność, spoczywa zawsze na Wnioskodawcy.

W myśl generalnej zasady wynikającej z art. 86 ust. 1 ustawy, w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT, Gminie przysługuje prawo do odliczenia podatku VAT wynikającego z faktur dokumentujących wydatki poniesione na przedmiotową inwestycję.

Zatem Gmina powinna określać, w jakim stopniu nieruchomość jest wykorzystywana na potrzeby prowadzonej przez nią działalności gospodarczej, w rozumieniu powołanego wyżej art. 15 ust. 2 ustawy, jako podatnika i zgodnie z tym udziałem ma prawo do odliczenia podatku naliczonego od wydatków inwestycyjnych dotyczących nieruchomości.

Zgodnie z art. 90a ust. 1 ustawy, w przypadku gdy w ciągu 120 miesięcy, licząc od miesiąca, w którym nieruchomość stanowiąca część przedsiębiorstwa podatnika została przez niego oddana w użytkowanie, nastąpi zmiana w stopniu wykorzystania tej nieruchomości do celów działalności gospodarczej, dokonuje się korekty podatku naliczonego odliczonego przy jej nabyciu lub wytworzeniu. Korekty, o której mowa w zdaniu pierwszym, dokonuje się w deklaracji za okres rozliczeniowy, w którym nastąpiła ta zmiana, w kwocie proporcjonalnej do pozostałego okresu korekty. Jeżeli podatnik wykorzystuje tę nieruchomość w działalności gospodarczej również do czynności zwolnionych od podatku bez prawa do odliczeń, korekta powinna uwzględniać proporcję określoną w art. 90 ust. 3-10, zastosowaną przy odliczeniu.

Stosownie natomiast do art. 90a ust. 2 ustawy, w przypadku, o którym mowa w ust. 1, przepisu art. 8 ust. 2 nie stosuje się.

Zatem po oddaniu nieruchomości do użytkowania Gmina powinna określać, w jakim stopniu jest ona wykorzystywana na potrzeby prowadzonej przez Gminę działalności gospodarczej, w rozumieniu powołanego wyżej art. 15 ust. 2 ustawy, a w przypadku zmiany udziału procentowego, o którym mowa w art. 86 ust. 7b ustawy, Gmina powinna dokonać odpowiedniej korekty podatku naliczonego od tych wydatków inwestycyjnych.

W tym miejscu wskazać należy, że obowiązek ustalenia ww. udziału procentowego nie wynika z art. 90 ust. 1 i ust. 2 ustawy o VAT, lecz z art. 86 ust. 7b ustawy, w związku z czym w przedmiotowej kwestii do wydatków inwestycyjnych poniesionych od dnia 1 stycznia 2013 r. nie ma zastosowania uchwała Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 24 października 2011 r., sygn. akt I FPS 9/10.

Biorąc pod uwagę powyższe oraz treść powołanych przepisów należy stwierdzić, że Gminie przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o podatek naliczony od ponoszonych wydatków związanych z rozbudową i przebudową istniejącego Domu Strażaka celem urządzenia Domu Kultury i Biblioteki, nie od całości poniesionych wydatków, ale tylko według udziału procentowego, zgodnie z art. 86 ust. 7b w związku z art. 2 pkt 14a ustawy. Zatem Gmina zgodnie z tymi przepisami musi ustalić udział procentowy, o którym mowa w powyższym przepisie.

Gmina zobowiązana jest do wyodrębnienia takiej części podatku naliczonego, którą można przypisać prowadzonej działalności gospodarczej. Przepisy ustawy, ani przepisy wykonawcze do ustawy nie zawierają zapisu dotyczącego sposobu wyliczenia tych części. Można tym samym przyjąć różne rozwiązania. Zastosowane przez Gminę metody, czy też sposoby, na podstawie których dokona ona wydzielenia odpowiedniej kwoty podatku naliczonego muszą odpowiadać wartościom faktycznym i rzeczywistym. Ciężar rzetelnego ustalenia jaka część realizowanej inwestycji związana będzie z prowadzoną działalnością gospodarczą, a jaka część wykorzystywana będzie dla potrzeb innych niż prowadzona działalność – spoczywa zawsze na Wnioskodawcy.

Tym samym, stanowisko Gminy, co do prawa do pełnego odliczenia podatku naliczonego dotyczącego zrealizowanej inwestycji – należało uznać za nieprawidłowe.

Tut. Organ zauważa, że granice szczególnego postępowania podatkowego, którego celem jest uzyskanie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, określa Wnioskodawca występując z konkretnym pytaniem prawnym, wyłącznie w odniesieniu do stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę, co wynika wprost z przepisu art. 14 b § 1, 2 i 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.). Natomiast na podstawie art. 14c § 1 i § 2 tej ustawy, tut. Organ dokonuje oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Z powyższych przepisów wynika, że Organ rozpatrując wniosek o wydanie interpretacji nie podejmuje wyjaśnienia stanu faktycznego, tj. nie przeprowadza dowodów oraz nie analizuje załączonych do wniosku dokumentów, lecz dokonuje oceny prawnej przedstawionych we wniosku okoliczności w kontekście zadanego pytania przyporządkowanego do danego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego.

W związku z powyższym, tut. Organ w niniejszej interpretacji odniósł się wyłącznie do kwestii prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z rozbudową i przebudową Domu Strażaka w Kotlinie oraz sposobu rozliczenia części podatku naliczonego podlegającego odliczeniu. Inne kwestie, które nie zostały objęte pytaniem, nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – w wydanej interpretacji rozpatrzone. Dotyczy to w szczególności prawa do odliczenia podatku naliczonego z tytułu wydatków bieżących związanych z przedmiotową nieruchomością oraz prawa Gminy do korekty deklaracji złożonej przez Urząd Gminy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin