Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPP2/443-874/13-2/RR
z 18 października 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 13 sierpnia 2013 r. (data wpływu 19 sierpnia 2013 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania transakcji nabycia składników majątkowych oraz prawa do odliczenia podatku naliczonego od tej transakcji – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 19 sierpnia 2013 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania transakcji nabycia składników majątkowych oraz prawa do odliczenia podatku naliczonego od tej transakcji.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Przedmiotem działalności gospodarczej prowadzonej przez D. Polska Sp. z o.o. (dalej: „Spółka” lub „Wnioskodawca”) jest produkcja, sprzedaż oraz dostawa komponentów do napojów oraz zintegrowanych rozwiązań dla przemysłu spożywczego.

W chwili obecnej, Spółka wraz z innym podmiotem z grupy mającym siedzibę w Niemczech (D. GmbH) rozważają nabycie od zewnętrznego kontrahenta tj. A. Group sp. z o.o. (dalej: A. lub Zbywający) jego aktywów, wykorzystywanych do prowadzenia działalności gospodarczej w zakresie produkcji surowców dla przemysłu spożywczego.

W ramach planowanej transakcji przedmiotem nabycia mają być składniki majątkowe obejmujące zarówno aktywa materialne (np. urządzenia techniczne, maszyny, sprzęt komputerowy, samochody itp.), jak i aktywa niematerialne (np. informacje o charakterze handlowym i informacyjnym - receptury, dane o produktach, kontrahentach, dostawcach, surowcach i pracownikach, znak towarowy A., przenaszalne autorskie prawa majątkowe itd.). Nabyciem objęty zostanie zespół wszystkich należących do majątku Zbywającego środków trwałych, które służą do realizacji zadań gospodarczych prowadzonych obecnie przez Zbywającego tj. produkcji oraz dystrybucji surowców dla przemysłu spożywczego. W ramach transakcji do Spółki przeniesieni zostaną wszyscy pracownicy Zbywającego, w przypadku których Wnioskodawca stanie się stroną w dotychczasowych stosunkach pracy oraz przejmie prawa i obowiązki wynikające z umów o pracę, zawartych między tymi pracownikami a Zbywającym.

Jak zaznaczono, pomimo, iż sprzedaż wskazanego majątku zostanie przeprowadzona w ramach jednej transakcji, nabywcą tego majątku obok Wnioskodawcy będzie też inny podmiot z grupy (D. GmbH). Zdecydowaną większość składników majątkowych nabędzie Wnioskodawca, natomiast do drugiego podmiotu z grupy (D. GmbH) przeniesione zostaną niektóre informacje o charakterze handlowym i produkcyjnym, tj. takie jak: (i) receptury, (ii) dane o kontrahentach, (iii) dostawcach, (iv) surowcach oraz (v) procedury weryfikacji jakości.

W ramach planowanej transakcji, Wnioskodawca oraz drugi nabywca z grupy (D. GmbH) nie nabędą jednak wszystkich aktywów jak również żadnych zobowiązań, które są aktualnie związane z prowadzoną przez Zbywającego produkcją i dystrybucją surowców dla przemysłu spożywczego. Z przedmiotu transakcji wyłączone zostaną wierzytelności oraz zobowiązania Zbywającego, związane z działalnością w ww. zakresie.

Nabycie składników majątkowych nastąpi po cenie odpowiadającej ich wartości rynkowej.

Zbywający nie wyodrębnił w strukturze organizacyjnej swojego przedsiębiorstwa odrębnej jednostki organizacyjnej (tj. w szczególności działu, wydziału, oddziału), odpowiedzialnej za prowadzenie działalności w zakresie produkcji/dystrybucji surowców dla przemysłu spożywczego.

Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem VAT.

Analogiczny wniosek o wydanie indywidualnej interpretacji podatkowej został złożony przez Zbywającego (który zadał pytanie, czy sprzedaż składników majątkowych Zbywającego będzie stanowiło zbycie przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa w rozumieniu ustawy VAT oraz czy będzie stanowiło transakcję podlegającą opodatkowaniu VAT), a także D. GmbH, (który zadał pytanie, czy nabycie wskazanych składników majątku nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Wnioskodawca będzie miał prawo do obniżenia VAT należnego o VAT naliczony wynikający z faktury dokumentującej nabycie składników majątkowych wystawionej przez Zbywającego oraz do zwrotu nadwyżki VAT naliczonego nad VAT należnym?

Zdaniem Wnioskodawcy: będzie on uprawniony do obniżenia VAT należnego o VAT naliczony wynikający z faktury dokumentującej sprzedaż składników majątkowych przez Zbywającego oraz do zwrotu nadwyżki VAT naliczonego nad VAT należnym, ponieważ nabywane składniki majątkowe będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych VAT oraz transakcja będzie stanowiła odpłatną dostawę towarów podlegającą VAT i nie będzie korzystała ze zwolnienia z VAT ani z wyłączenia z opodatkowania VAT.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy:

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu VAT podlega m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy o VAT jako towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Przez dostawę towarów, zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, należy rozumieć przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Mając na uwadze wskazane powyżej przepisy ustawy o VAT, należy uznać, iż planowana transakcja nabycia składników majątkowych od Zbywającego za wynagrodzeniem mieści się w zakresie powyższych regulacji i z tego względu należy ją zakwalifikować do katalogu czynności podlegających opodatkowaniem VAT jako odpłatna dostawa towarów.

Należy zaznaczyć, że art. 6 pkt 1 ustawy o VAT wprowadza wyłączenie stosowania przepisów ustawy o VAT m.in. w stosunku do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części. Ani Ustawa o VAT ani ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (tj. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) nie definiują pojęcia przedsiębiorstwa. W konsekwencji, zgodnie z ugruntowaną praktyką w tym zakresie, należy odwołać się do definicji legalnej przedsiębiorstwa zawartej w art. 55(1) ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 1964 r. Nr 16, poz. 93 ze zm.).

W myśl tego przepisu, za przedsiębiorstwo rozumie się zorganizowany zespół składników niematerialnych i materialnych przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej.

Obejmuje ono w szczególności:

1. oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa);
   
2. własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów, oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości;
   
3. prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych;
   
4. wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne;
   
5. koncesje, licencje i zezwolenia;
   
6. patenty i inne prawa własności przemysłowej;
   
7. majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne;
   
8. tajemnice przedsiębiorstwa;
   
9. księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.
   
   

Jednocześnie, jako zorganizowaną część przedsiębiorstwa należy rozumieć, zgodnie z art. 2 pkt 27e ustawy o VAT, organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Definicja przedsiębiorstwa

Przenosząc powyższe rozważania na grunt stanu faktycznego będącego przedmiotem niniejszego wniosku należy stwierdzić, że w przypadku planowanej przez Spółkę transakcji nie można mówić - w odniesieniu do stanu istniejącego po transakcji - o samoistnej zdolności przenoszonego majątku do prowadzenia niezależnej działalności gospodarczej. Choć intencją Spółki jest wykorzystywanie nabywanych składników majątku do działalności obejmującej produkcję / dystrybucję surowców spożywczych należy podkreślić, że prowadzenie tej działalności będzie możliwe dopiero po uzupełnieniu przez Spółkę zakupionych aktywów od Zbywającego własnymi składnikami majątku, będącymi w posiadaniu i wykorzystywanymi w prowadzonej działalności gospodarczej o pokrewnym / zbliżonym profilu, lub składnikami majątkowymi Zbywającego, które w wyniku rozważanej transakcji zostaną nabyte przez podmiot powiązany ze Spółką, tj. D. GmbH. Powyższe będzie konieczne ze względu na fakt, iż nabywane przez Spółkę oraz D. GmbH aktywa od Zbywającego nie będą funkcjonować jak integralna całość w Spółce, lecz zostaną podzielone pomiędzy Spółkę oraz D. GmbH. Tym samym, o ile zatem nawet - z punktu widzenia możliwości samodzielnego gospodarowania - można mówić w pewnym sensie o zbyciu przez Zbywającego zorganizowanego zespołu składników majątkowych używanych do prowadzenia określonej działalności gospodarczej, o tyle - w rezultacie nabycia tych składników przez więcej niż jeden podmiot - integralność przenoszonego zespołu aktywów po stronie nabywców zostanie w sposób istotny zachwiana.

W konsekwencji, trudno zatem uznać; że w przypadku Spółki przenoszone elementy przedsiębiorstwa Zbywającego będą wystarczające - bez ich niezbędnych uzupełnień o aktywa należące do własnego majątku Spółki lub majątku D. GmbH - dla samodzielnego kontynuowania w niezmienionym zakresie działalności gospodarczej wykonywanej przez Zbywającego. Tym samym, oznacza to, iż planowany scenariusz nabycia przez Spółkę zespołu aktywów nie prowadzi do nabycia przez Spółkę zorganizowanego zespołu składników materialnych i niematerialnych, którego stopień samodzielności oceniany z perspektywy możliwości prowadzenia przez nią niezależnej działalności w zakresie produkcji / dystrybucji surowców spożywczych mógłby uzasadniać jego uznanie za przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 55(1) KC.

Ponadto należy zwrócić uwagę, że w ramach planowanej transakcji nie zostaną przeniesione wierzytelności związane z działalnością przedsiębiorstwa Zbywającego, które zostały expressis verbis wymienione w kodeksowej definicji przedsiębiorstwa, zawartej w art. 55(1) KC. Zdaniem Wnioskodawcy, powyższe stanowi dodatkową i jednocześnie niezależną przesłankę uniemożliwiającą uznanie zbywanych aktywów za przedsiębiorstwo w rozumieniu ww. przepisu KC.

Definicja zorganizowanej części przedsiębiorstwa

Zgodnie natomiast z art. 2 pkt 27e ustawy o VAT, przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa należy rozumieć organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

W świetle powyższego, zorganizowana część przedsiębiorstwa jest zespołem składników majątkowych:

• materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązań, przeznaczonych do realizacji określonych
  

• zadań gospodarczych,
  

• istniejącym w ramach danego przedsiębiorstwa, wyodrębnionym organizacyjnie,
  

• wyodrębnionym finansowo,
  

• mogącym stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania gospodarcze, które realizuje w ramach przedsiębiorstwa.
  
  
  

W ocenie Wnioskodawcy, ze względu na fakt, iż ww. warunki nie zostaną spełnione, planowana przez Spółkę transakcja nabycia składników majątkowych nie będzie mogła zostać uznana za przeniesienie zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

W pierwszej kolejności należy wskazać, iż zgodnie z definicją zorganizowanej części przedsiębiorstwa zawartą w ustawie o VAT, integralnym składnikiem majątku wydzielanego jako zorganizowana część przedsiębiorstwa są zobowiązania. Tymczasem w przypadku nabycia aktywów Zbywającego zobowiązania Zbywającego oraz przysługujące mu wierzytelności związane z prowadzoną działalnością nie zostaną przeniesione na rzecz Spółki (lub drugiego nabywcy) lecz pozostaną własnością Zbywającego. Należy wskazać, że art. 2 pkt 27e ustawy o VAT nie zawiera - w przeciwieństwie do powołanej wyżej definicji przedsiębiorstwa - jedynie przykładowego wyliczenia składników majątku tworzących zorganizowaną część przedsiębiorstwa, lecz wskazuje elementy, których wyodrębnienie jest warunkiem koniecznym jej istnienia. Brak wyodrębnienia zobowiązań z majątku przedsiębiorstwa Zbywającego oraz ich przeniesienia na Spółkę wraz z pozostałymi składnikami majątku stanowi, zdaniem Wnioskodawcy, kluczowy argument przemawiający za tym, że masa majątkowa, która będzie przedmiotem zbycia nie stanowi zorganizowanej części przedsiębiorstwa w rozumieniu przepisów podatkowych.

Po drugie, przenoszone składniki majątku Zbywającego nie będą tworzyć po stronie Spółki (bądź drugiego z nabywców) zespołu składników majątkowych, który będzie zdolny do samodzielnej realizacji zadań gospodarczych w ramach przedsiębiorstwa Spółki (lub drugiego nabywcy). W wyniku nabycia składników majątku Zbywającego przez Spółkę oraz odrębnego nabywcę, zarówno Spółka jak i drugi nabywca nie będą mogli - wyłącznie przy użyciu nabytych przez siebie aktywów Zbywającego - prowadzić działalności produkcyjnej czy dystrybucyjnej bez korzystania z własnych aktywów lub bez tej części majątku Zbywającego, która została przyporządkowana do drugiego nabywcy. W rezultacie, jako że na skutek planowanej transakcji przenoszone składniki majątku nie będą stanowić niezależnego przedsiębiorstwa samodzielnie realizującego dotychczasowe zadania gospodarcze, nie zostanie spełniony warunek konieczny dla uznania przedmiotowej transakcji za przeniesienie zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Po trzecie wskazać należy, że składniki majątkowe, które mają zostać przeniesione do Spółki nie charakteryzują się dostatecznym stopniem wyodrębnienia w ramach istniejącego przedsiębiorstwa Zbywającego. Wyodrębnienie organizacyjne w rozumieniu powołanej definicji z art. 2 pkt 27e ustawy o VAT oznacza, że zorganizowana część przedsiębiorstwa ma swoje miejsce w strukturze organizacyjnej jako dział, oddział, wydział itp. W ramach przedsiębiorstwa Zbywającego, taka jednostka organizacyjna nie została wyodrębniona. Wyodrębnienie finansowe najpełniej realizowane jest w przypadku prowadzenia przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa odrębnej księgowości, pozwalającej na niezależne ustalenie wyniku finansowego tej jednostki, tj. w sytuacji, gdy poprzez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie tej jednostce przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań, związanych z jej działalnością. Wyodrębnienie finansowe nie musi oznaczać zatem samodzielności finansowej zorganizowanej części przedsiębiorstwa, ale wiąże się ze sporządzaniem odrębnego od reszty przedsiębiorstwa sprawozdania finansowego. Jednakże, w stanie faktycznym będącej przedmiotem niniejszego wniosku nie jest prowadzona żadna odrębna księgowość dla części majątku Zbywającego, która ma zostać nabyta przez Spółkę oraz jest ustalany jeden wspólny wynik finansowy obejmujący całość działalności prowadzonej przez Zbywającego.

Dla istnienia zorganizowanej części przedsiębiorstwa wymagane jest także wyodrębnienie funkcjonalne, tj. zorganizowana część przedsiębiorstwa powinna potencjalnie stanowić niezależne przedsiębiorstwo, które samodzielnie realizuje zadania gospodarcze, do realizacji których służy w istniejącym przedsiębiorstwie. W przypadku Zbywającego, podział składników majątku Zbywającego pomiędzy Spółkę oraz D. GmbH uniemożliwia uznanie tych składników - według stanu po transakcji - za twór organizacyjnie zdolny do dalszej, samodzielnej realizacji dotychczasowych zadań gospodarczych.

W konsekwencji należy uznać, że w analizowanym przypadku przedmiotem nabycia przez Spółkę nie będzie zorganizowana część przedsiębiorstwa, a jedynie odrębne składniki majątku Zbywającego.

Stanowisko przedstawione przez Spółkę w niniejszym wniosku w zakresie kwalifikacji podatkowej przedmiotu transakcji znajduje potwierdzenie w orzecznictwie Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (dalej: „TSUE”), polskich sądów administracyjnych oraz organów podatkowych. Przykładowo, w wyroku z 10 listopada 2011 r. (w sprawie C-444/10) Finanzamt Lüdenscheid przeciwko Christel Schriever TSUE uznał, że: „(.„.) przeniesienie własności zapasu towarów oraz wyposażenia sklepu z jednoczesnym oddaniem nabywcy w dzierżawę lokalu handlowego na podstawie umowy na czas nieoznaczony, ale możliwej do rozwiązania przez każdą ze stron z zachowaniem krótkiego terminu wypowiedzenia, stanowi przekazanie całości lub części aktywów w rozumieniu tego przepisu, pod warunkiem iż przekazane aktywa są wystarczające do prowadzenia przez nabywcę w sposób trwały samodzielnej działalności gospodarczej.”

Analogicznie, NSA w wyroku z dnia 5 lipca 2007 r. (sygn. akt II FSK 874/06) orzekł, że: „(...) element „zorganizowania” przedsiębiorstwa obejmuje jego wyodrębnienie organizacyjne, finansowe i funkcjonalne /możność realizacji określonych zadań gospodarczych, pozwalający przypisać prowadzonej działalności cechy samodzielności. Tak pojmowane atrybuty muszą występować łącznie (…)”.

Zaprezentowane w niniejszym wniosku stanowisko Wnioskodawcy w zakresie kryteriów decydujących o istnieniu zorganizowanej części przedsiębiorstwa zostało również wielokrotnie potwierdzone przez orzecznictwo sądów administracyjnych oraz organów podatkowych (m.in. wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Kielcach z dnia 1 lipca 2009 r. (sygn. akt I SA/Ke 225/09) oraz interpretacje organów podatkowych, np. interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 15 stycznia 2013 r, (sygn. IPPP1/443-1109/12-2/EK) czy pismo Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 3 lipca 2009 r. (sygn. ILPB3/423-286/09-2/DS).

Uwzględniając powyższe, w opinii Wnioskodawcy, nabycie składników majątkowych w ramach planowanej przez Spółkę transakcji będzie stanowić odpłatną dostawę towarów w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy o VAT lub odpłatne świadczenie usług, o którym mowa w art. 8 ust. 1 ustawy o VAT. Biorąc pod uwagę, że przenoszony zespół składników majątkowych nie będzie przedsiębiorstwem ani zorganizowaną jego częścią, w odniesieniu do planowanej transakcji nie znajdzie zastosowania art. 6 pkt 1 ustawy o VAT, który wyłącza z opodatkowania VAT zbycie przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części. Jako, że transakcja mieć będzie charakter odpłatny, należy ją potraktować jak sprzedaż stanowiącą dostawę towarów lub świadczenie usług, które będą podlegać opodatkowaniu VAT.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty VAT należnego o kwotę VAT naliczonego w zakresie, w jakim towary lub usługi są wykorzystywane do wykonywania przez podatnika czynności opodatkowanych VAT. Prawo do obniżenia kwoty VAT należnego powstaje, zgodnie z art. 86 ust. 10 pkt 1 oraz ust. 11 ustawy o VAT w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał fakturę lub w rozliczeniu za jeden z dwóch następnych okresów rozliczeniowych.

Zgodnie z art. 87 ust. 1 i 2 ustawy o VAT podatnik ma zasadniczo prawo do zwrotu nadwyżki VAT naliczonego nad VAT należnym na rachunek bankowy w terminie 60 dni od dnia złożenia rozliczenia, m.in. jeżeli w danym okresie rozliczeniowym wykonał czynność opodatkowaną VAT na terytorium kraju (art. 87 ust. 5a ustawy o VAT).

Jak wskazano w opisie zdarzenia przyszłego, po nabyciu składników majątkowych Spółka zamierza wykorzystywać je do wykonywania czynności opodatkowanych VAT w ramach prowadzonej działalności w zakresie produkcji produktów spożywczych. Pozytywna przesłanka prawa do odliczenia VAT będzie zatem spełniona. W konsekwencji, Spółce będzie przysługiwało prawo do odliczenia VAT naliczonego przy zakupie nieruchomości w rozliczeniu za okres, w którym otrzyma fakturę lub w jednym z dwóch następnych okresów rozliczeniowych oraz prawo do zwrotu nadwyżki VAT naliczonego w terminie 60 dni od dnia złożenia rozliczenia, jeżeli w danym okresie rozliczeniowym wykona czynność opodatkowaną VAT na terytorium kraju oraz nie zaistnieją negatywne przesłanki wynikające z art. 88 ustawy o VAT.

Zgodnie z art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy o VAT prawo do odliczenia oraz zwrotu nadwyżki VAT naliczonego nie przysługuje w przypadku, gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega VAT albo jest zwolniona z VAT. Uwzględniając okoliczności przedstawione w opisie zdarzenia przyszłego w kontekście powyższych przepisów należy stwierdzić, iż negatywne przesłanki określone w art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy o VAT nie będą miały zastosowania, gdyż przedmiotowe nabycie składników majątkowych będzie podlegało opodatkowaniu VAT jako odpłatna dostawa towarów oraz nie będzie zwolniona z VAT.

W konsekwencji, Spółce będzie przysługiwało prawo do obniżenia VAT należnego o VAT naliczony z faktury dokumentującej zakup składników majątkowych, ponieważ zakupione składniki majątkowe będą wykorzystywana do wykonywania czynności opodatkowanych VAT oraz przedmiotowa transakcja będzie stanowiła odpłatną dostawę towarów podlegającą VAT i nie będzie zwolniona z VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.