Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPB3/423-291/13-2/JG
z 19 września 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, reprezentowanej przez pełnomocnika, przedstawione we wniosku z dnia 18 czerwca 2013 r. (data wpływu 20 czerwca 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie rozpoznania przychodu podatkowego – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 20 czerwca 2013 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie rozpoznania przychodu podatkowego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący opis zdarzenia przyszłego.

Wnioskodawca (dalej: „Spółka”) jest podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych. Spółka zajmuje się m.in. handlem nasionami i sadzonkami warzyw. Towary handlowe Spółka kupuje u swoich dostawców.

W ostatnim czasie Spółka rozdała potencjalnym kupcom, za darmo, nasiona papryki. Niestety nasiona te nie spełniały zakładanych standardów jakości. Nasiona papryki uzyskane były od podmiotu N. (dalej: „N.”). W związku z niespełnieniem standardów jakościowych, N. postanowiło zrekompensować osobom, które dostały nasiona, poniesione straty. W związku z tym, N. podjęło decyzję o wypłacie osobom otrzymującym nasiona środków pieniężnych. Spółka przekazała N. informacje o łącznej wielkości upraw, na których zostały wysiane nasiona papryki. N. podjęło decyzję o wysokości rekompensaty dla każdej osoby, która otrzymała nasiona (wysokość rekompensaty uzależniona została od powierzchni upraw, na której nasiona zostały wysiane). Spółka najpierw wypłaci wszystkim osobom, którym wydane zostały próbki nasion papryki rekompensaty pieniężne i pieniądze na te rekompensaty wyłoży z własnych środków, a następnie niezwłocznie po dokonaniu tych wypłat przedstawi do N. informację o wysokości wypłaconych rekompensat i wtedy N. wypłaci Spółce równowartość wyłożonych pieniędzy. Z każdą osobą, która otrzymała wadliwe darmowe próbki papryki podpisywane będzie porozumienie, w którym jednoznacznie wskazane jest, że N. jest podmiotem, który określa swoje zobowiązanie do pokrycia poniesionych strat. Spółka natomiast działa jedynie jako podmiot pośredniczący pomiędzy osobą, która otrzymała nasiona papryki a N.

Zaangażowanie w ten proces wypłaty rekompensat Spółki jest spowodowane tylko i wyłącznie względami praktycznymi, gdyż Spółka wie dokładnie komu i ile tych nasion było wydanych i posiada lepszą technicznie możliwość dotarcia do tych osób, niż gdyby to miała robić bezpośrednio odpowiedzialna za szkodę spółka N. Także fakt, że Spółka najpierw wypłaca z własnych środków rekompensaty, a potem otrzyma ich zwrot jest spowodowane tym, że dopiero po zakończeniu procesu wypłat będzie dokładnie wiadomo, ile pieniędzy zostało wypłaconych. Żeby więc uniknąć sytuacji, że N. wpłaca nie w pełni określoną kwotę na te rekompensaty do Spółki, ustalono, że najpierw Spółka te rekompensaty wypłaci, a niezwłocznie po zakończeniu tego procesu, N. przeleje dokładną kwotę wypłaconych w jej imieniu rekompensat na konto Spółki.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy środki pieniężne otrzymane przez Spółkę od N. stanowią Jej przychód podatkowy?

Zdaniem Wnioskodawcy, na samym wstępie należy wskazać, że zgodnie z art. 12 ust. 4 pkt 6a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych „Do przychodów nie zalicza się zwróconych innych wydatków niezaliczonych do kosztów uzyskania przychodów”.

W związku z tym, że Spółka dokonała wypłaty w imieniu N. (co wynika z treści porozumienia), a zatem wydatek, który był niewątpliwie wydatkiem w sensie ekonomicznym, nie mógł być uznany za koszt w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Jeżeli zatem wypłacone rekompensaty nie zostały uznane przez Spółkę za koszt uzyskania przychodów, to na podstawie powoływanego wyżej przepisu, zwrot poniesionych wydatków (w sensie ekonomicznym) nie będzie stanowił dla Spółki przychodu w rozumieniu ww. ustawy.

Dodatkowo Spółka pragnie wskazać, że zgodnie z brzmieniem przepisu art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14, są w szczególności otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe. Przepis ten zawiera zatem przykładowe wyliczenie przychodów, o czym jednoznacznie świadczy użycie przez ustawodawcę zwrotu „w szczególności”. Legalnej definicji przychodu podatkowego ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych nie zawiera. Dokonując próby zrekonstruowania definicji tego pojęcia uwzględnić należy charakter podatku dochodowego od osób prawnych, jak również cechy przychodów wyliczonych w art. 12 ust. 1 powyższej ustawy. Uwzględniając te okoliczności uznać należy, że podatek dochodowy od osób prawnych jest podatkiem bezpośrednim, który ciąży na podatnikach uzyskujących przychód w postaci przysporzenia majątkowego powodującego przyrost ich aktywów lub zmniejszenie ich zobowiązań. Co do zasady, o zaliczeniu danego przysporzenia majątkowego do przychodów danej osoby prawnej decyduje definitywny charakter tego przysporzenia w tym sensie, że w sposób ostateczny faktycznie powiększa ono aktywa tej osoby (por. wyrok NSA z 27 listopada 2003 r. sygn. III SA 3382/02).

Zatem do przychodów należy zaliczyć każdą wartość wchodzącą do majątku podatnika, mającą definitywny charakter, powiększającą jego aktywa, którą może rozporządzać jak własną, o ile nie została wyłączona z przychodów podatkowych mocą art. 12 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Powyższe stanowisko zostało przedstawione m.in. w licznych wyrokach sądów administracyjnych, jak i interpretacjach organów podatkowych (np. interpretacja indywidualna Ministra Finansów z 10 maja 2013 r. nr ITPB3/423-67a/13/PST). Jak wynika z opisu stanu faktycznego, środki pieniężne bez wątpienia nie będą stanowiły przysporzenia majątku podatnika - przekazywane są one przez N. w ściśle określonym i precyzyjnym celu (zwrot poniesionych przez Spółkę w imieniu N. wydatków), a Spółka pełni wyłącznie rolę „pośrednika” pomiędzy N. a osobami, które otrzymały nasiona papryki.

Co istotne, nie można w tym wypadku mówić o jakimkolwiek przysporzeniu majątkowym Spółki, czy też zwiększeniu jej aktywów - środki te zostaną jej przekazane tylko i wyłącznie w celu pokrycia wypłat już wcześniej dokonanych przez Spółkę. Ze względów praktycznych N. zdecydował za uprzednią zgodą Spółki, że będzie ułatwieniem w realizacji planu wypłat rekompensat, jeżeli Spółka najpierw wyłoży własne środki, a potem N. niezwłocznie odda Spółce równowartość wypłaconych rekompensat. Jednak, zdaniem Spółki, niezależnie od tego, czy pieniądze na rekompensaty byłyby najpierw wpłacone na konto Spółki i z nich byłyby wypłacane rekompensaty czy tak jak ustalono, że najpierw Spółka wypłaci te rekompensaty z własnych środków, a potem N. je odda, skutek jest taki sam, to znaczy pieniądze wpłacone na konto Spółki od N. nie będą stanowić przychodu w podatku dochodowym od osób prawnych.

Reasumując, Spółka stoi na stanowisku, że uzyskane przez Nią środki pieniężne od N. nie będą stanowiły przychodu podatkowego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Ustawa z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 ze zm.) nie zawiera definicji przychodu. Przepis art. 12 tej ustawy, regulujący kwestię przychodów, nie wymienia źródeł przychodu, lecz określa zdarzenia, których wystąpienie powoduje powstanie obowiązku podatkowego. Poprzez przykładowe wyliczenie zawarte w kolejnych ustępach art. 12 ustawodawca precyzuje więc jedynie rodzaje przychodów. Ponadto wylicza jakiego rodzaju wpływy pieniężne podmiotu gospodarczego nie są zaliczane do przychodów.

Przychodami są więc w szczególności: otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe, a w zakresie przychodów związanych z działalnością gospodarczą także przychody należne, choćby nie zostały jeszcze faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont (art. 12 ust. 1 pkt 1 oraz ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych).

Przychody neutralne podatkowo, a więc niestanowiące podstawy ustalania dochodu podatnika podlegającego opodatkowaniu, wymienia przepis art. 12 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, dokonując ich wyczerpującego wyliczenia. W wyniku tej regulacji przepis ten tworzy zamknięty katalog, którego zakres nie podlega rozszerzeniu czy też zawężeniu poprzez stosowanie analogii, czy wykładni rozszerzającej.

Literalna wykładnia powołanych powyżej przepisów prowadzi więc do wniosku, że do przychodów podatkowych zalicza się tylko takie przychody, które w danym momencie są trwałe, definitywne i bezwarunkowe. W konsekwencji, do przychodów podatkowych, podatnik winien zaliczyć tylko takie przychody, które są mu należne. Nie będą to zatem jakiekolwiek przychody, lecz przychody, w stosunku do których podatnikowi przysługiwać będzie prawo do ich otrzymania i które stanowić będą jego trwałe przysporzenie majątkowe.

W przedmiotowej sprawie, Spółka wypłaci wszystkim osobom, którym wydane zostały niespełniające standardów jakościowych próbki nasion papryki rekompensaty pieniężne i pieniądze na te rekompensaty wyłoży z własnych środków, a następnie niezwłocznie po dokonaniu tych wypłat przedstawi do N. informację o wysokości wypłaconych rekompensat i wtedy N. wypłaci Spółce równowartość wyłożonych pieniędzy.

Mając na uwadze powyższe, stwierdzić należy, że w przedstawionej sytuacji nie dochodzi do jakiegokolwiek przysporzenia majątkowego po stronie Spółki. Wnioskodawca działa jako podmiot pośredniczący pomiędzy osobą, która otrzymała nasiona papryki a N. Środki pieniężne zostaną przekazane Spółce przez podmiot holenderski wyłącznie w celu pokrycia wypłat dokonanych wcześniej przez Spółkę.

Powyższe oznacza, że Spółka w związku z otrzymaniem środków pieniężnych od N. nie osiągnie przychodu podlegającego opodatkowaniu.

W analizowanej sprawie nie znajdzie zastosowania – tak jak twierdzi Spółka – art. 12 ust. 4 pkt 6a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, który stanowi, że do przychodów nie zalicza się m.in. zwróconych innych wydatków nie zaliczonych do kosztów uzyskania przychodów.

Dokonując bowiem wykładni ww. przepisu zauważyć należy, że regulacja ta odnosi się wyłącznie do poniesionych i zwróconych podatnikowi wydatków niezaliczonych z mocy art. 16 tej ustawy do kosztów uzyskania przychodów. Aby dany wydatek mógł być zaliczony do kategorii „innych wydatków”, o których mowa w art. 12 ust. 4 pkt 6a powołanej ustawy, konieczne jest, by „wydatek ten nie został zaliczony do kosztów uzyskania przychodów” w rozumieniu przepisu art. 16 tej ustawy oraz by wydatek został wcześniej przez podatnika poniesiony, a następnie zwrócony podatnikowi. Przy czym wydatek poniesiony powinien być odpowiednikiem wydatku zwróconego. Tak więc „wydatek zwrócony” to ten sam, a nie taki sam wydatek, który został poniesiony.

Powyższe pozostaje jednak bez wpływu na ocenę co do kwestii powstania przychodu podatkowego w przedmiotowej sprawie.

W konsekwencji, stanowisko Wnioskodawcy uznano za prawidłowe.

Jednocześnie należy wskazać, iż powołane w treści wniosku orzeczenie Naczelnego Sądu Administracyjnego nie może wpłynąć na ocenę prawidłowości przedmiotowej kwestii. Nie negując tego orzeczenia, jako cennego źródła w zakresie wskazywania kierunków wykładni norm prawa podatkowego należy stwierdzić, iż zdaniem organu podatkowego, teza badanego rozstrzygnięcia nie ma zastosowania w przedmiotowym postępowaniu.

W odniesieniu natomiast do powołanej przez Spółkę interpretacji indywidualnej stwierdzić należy, iż jest ona rozstrzygnięciem stanowiącym w konkretnej sprawie, osadzonym w określonym stanie faktycznym i tylko do niego się odnoszącym, w związku z tym nie ma mocy powszechnie obowiązującego prawa.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.