INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z o.o., przedstawione we wniosku z dnia 9 marca 2012 r. (data wpływu 12 marca 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości zastosowania do wewnątrzwspólnotowej transakcji trójstronnej procedury uproszczonej – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 12 marca 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości zastosowania do wewnątrzwspólnotowej transakcji trójstronnej procedury uproszczonej.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest polskim podmiotem (spółką prawa handlowego), prowadzącym działalność w zakresie produkcji i dystrybucji herbaty. Spółka jest zarejestrowanym podatnikiem VAT czynnym w Polsce, jest również zarejestrowana w Polsce dla celów transakcji unijnych (posiada nr VAT UE). Zainteresowany sprzedawać będzie towary do podmiotu mającego siedzibę w Wielkiej Brytanii, będącego podatnikiem zarejestrowanym dla celów brytyjskiego podatku od wartości dodanej, jak również dla celów polskiego VAT jako osoba nieposiadająca w Polsce stałego miejsca prowadzenia działalności (dalej: „Pośrednik”). Następnie Pośrednik sprzedawać będzie towary do klientów z krajów Unii Europejskiej innych niż Polska i Wielka Brytania (dalej: „Nabywca”). Transakcje dokonywane będą pomiędzy Spółką a Pośrednikiem oraz pomiędzy Pośrednikiem a Nabywcą, z tym że towar wydawany będzie Nabywcy bezpośrednio przez Wnioskodawcę.

Transakcje odbywać się będą przy zachowaniu następujących warunków:

• Zainteresowany, Pośrednik i Nabywca są zidentyfikowani na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych w trzech różnych państwach członkowskich, tj. Spółka – w Polsce, Pośrednik – w Wielkiej Brytanii, a Nabywca – w innym kraju członkowskim niż Polska i Wielka Brytania;
• transport towarów z Polski do innego państwa członkowskiego (wyłączając Wielką Brytanię) będzie organizowany przez Nabywcę, który ponosić będzie także jego koszt. Na podstawie wzajemnych ustaleń Nabywca w tym zakresie działać będzie na rzecz Pośrednika, co zostanie potwierdzone w odpowiednim porozumieniu/umowie między Pośrednikiem a Nabywcą;
• Pośrednik nie będzie posiadać siedziby w państwie członkowskim, w którym kończyć się będzie transport (transport nie będzie się kończyć w Wielkiej Brytanii);
• Pośrednik będzie stosować wobec Wnioskodawcy i Nabywcy numer VAT nadany jemu przez Wielką Brytanię, natomiast Spółka wobec Pośrednika stosować będzie numer VAT nadany w Polsce;
• Nabywca stosować będzie numer VAT państwa członkowskiego, w którym kończyć się będzie transport;
• Pośrednik, na wystawianych przez siebie fakturach, zawierać będzie odpowiednie adnotacje wskazujące, że Nabywca będzie zobowiązany do rozliczenia podatku VAT z tytułu dostawy towarów realizowanej w ramach procedury uproszczonej w państwie docelowym.
  
  

Dodatkowo, Zainteresowany pragnie wskazać, iż Minister Finansów na wniosek Pośrednika wydał interpretację indywidualną potwierdzającą zastosowanie procedury uproszczonej określonej w art. 135 Ustawy VAT w przedmiotowej sytuacji (interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 4 listopada 2010 r. nr IPPP3/443-791/10-2/KC).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w przedstawionym opisie sprawy, dokonywane przez Spółkę transakcje stanowić będą wewnątrzwspólnotowe transakcje trójstronne, do których będzie miała zastosowanie procedura uproszczona, określona w art. 135 Ustawy VAT, a w efekcie uprawniona ona będzie do rozpoznania transakcji z Pośrednikiem jako WDT do Wielkiej Brytanii...

Zdaniem Wnioskodawcy, w przedstawionym opisie sprawy, dokonywane przez niego transakcje stanowić będą wewnątrzwspólnotowe transakcje trójstronne, do których będzie miała zastosowanie procedura uproszczona, określona w art. 135 Ustawy VAT, a w efekcie w ramach procedury uproszonej uprawniony on będzie do rozpoznania transakcji z Pośrednikiem jako WDT do Wielkiej Brytanii.

Zgodnie z art. 135 Ustawy VAT, aby wewnątrzwspólnotowa transakcja trójstronna mogła zostać rozliczona zgodnie z procedurą uproszczoną muszą być spełnione łącznie następujące warunki:

1. trzech podatników VAT zidentyfikowanych na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych w trzech różnych państwach członkowskich uczestniczy w dostawie towaru w ten sposób, że pierwszy z nich wydaje ten towar bezpośrednio ostatniemu w kolejności, przy czym dostawa tego towaru jest dokonana między pierwszym i drugim oraz drugim i ostatnim w kolejności,
2. przedmiot dostawy jest wysyłany lub transportowany przez pierwszego lub też transportowany przez drugiego w kolejności podatnika VAT lub na ich rzecz z terytorium jednego państwa członkowskiego na terytorium innego państwa członkowskiego,
3. dostawa na rzecz ostatniego w kolejności podatnika VAT była bezpośrednio poprzedzona wewnątrzwspólnotowym nabyciem towarów u drugiego w kolejności podatnika VAT,
4. drugi w kolejności podatnik VAT dokonujący dostawy na rzecz ostatniego w kolejności podatnika VAT nie posiada siedziby lub miejsca zamieszkania w państwie członkowskim, w którym kończy się transport lub wysyłka,
5. drugi w kolejności podatnik VAT stosuje wobec pierwszego i ostatniego w kolejności podatnika VAT ten sam numer identyfikacyjny na potrzeby VAT, który został mu przyznany przez państwo członkowskie inne niż to, w którym zaczyna się lub kończy transport lub wysyłka,
6. ostatni w kolejności podatnik VAT stosuje numer identyfikacyjny na potrzeby VAT państwa członkowskiego, w którym kończy się transport lub wysyłka,
7. ostatni w kolejności podatnik VAT został wskazany przez drugiego w kolejności podatnika VAT jako obowiązany do rozliczenia podatku VAT od dostawy towarów realizowanej w ramach procedury uproszczonej.
   
   

Ad. a)

W przedmiotowej sytuacji transakcje dokonywane będą pomiędzy:

• Spółką, zidentyfikowaną na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych w Polsce;
• Pośrednikiem, który będzie zarejestrowany na VAT w Wielkiej Brytanii.
  
  

Dostawa towaru następować będzie pomiędzy Wnioskodawcą i Pośrednikiem oraz pomiędzy Pośrednikiem i Nabywcą. Zainteresowany wydawać będzie towar bezpośrednio Nabywcy. Oznacza to, że spełniony będzie warunek, o którym mowa w punkcie a).

Ad. b)

W ocenie Spółki, spełniony będzie także warunek określony w punkcie b). Towar transportowany będzie z jednego państwa członkowskiego (Polski) na terytorium innego państwa członkowskiego (kraju Nabywcy). Jej zdaniem, nie będzie miało znaczenia, że transport będzie organizowany i opłacany przez Nabywcę (a więc ostatniego w kolejności podatnika VAT), skoro działać on będzie w tym zakresie na rzecz Pośrednika (czyli drugiego w kolejności podatnika VAT). W ocenie Wnioskodawcy, kluczowy w tym zakresie będzie fragment art. 135 ust. l pkt 2 lit. b Ustawy VAT, zgodnie z którym transport może być wykonywany przez pierwszego lub drugiego uczestnika transakcji lub „na ich rzecz”.

Zainteresowany pragnie podkreślić, że powyższy pogląd został potwierdzony wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 8 kwietnia 2008 r. sygn. akt III SA/Wa 194/08. W uzasadnieniu tego orzeczenia Sąd odwołał się do definicji umowy dostawy, określonej w art. 605 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny. W myśl tego przepisu jest to taka umowa, w której dostawca zobowiązuje się do wytworzenia rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku oraz do ich dostarczenia częściami albo periodycznie, a odbiorca zobowiązuje się do odebrania tych rzeczy i do zapłacenia ceny. Z przepisu wynika, że dostawca dostarcza towar, a odbiorca odbiera – nie oznacza to jednak, że dostawca ma obowiązek osobistej, fizycznej dostawy towaru. Może tę czynność prawną wykonać przez osobę trzecią, która będzie działać w jego imieniu lub na jego rzecz. Taki przypadek przewiduje również i analizowany przepis art. 135 ust. l pkt 2 lit. a Ustawy VAT, w którym pierwszy podatnik wydaje towar ostatniemu, przy czym dostawa towaru jest dokonywana pomiędzy pierwszym i drugim, a następnie drugim i ostatnim w kolejności. Dokonanie dostawy nie oznacza więc, że dostawa będzie wydana osobiście przez dostawcę odbiorcy, może być również wydana przez osobę działającą na jej rzecz. Przykładowo, drugi w kolejności podatnik w ogóle nie obejmuje towaru w fizyczne posiadanie, a wykonuje umowę dostawy. Ważne jest bowiem i wystarczające, aby każdy z uczestników w łańcuchu dostawy posiadał możliwość prawną dysponowania towarem jak właściciel.

Sąd podkreślił także, że skoro dla przepisu nie jest istotne „dzierżenie” towaru, lecz jedynie strona formalnoprawna, umowa stron, to również mniejsze znaczenie ma fizyczne dzierżenie towaru w transporcie. Ważne jest jedynie, aby towar został odebrany przez ostatecznego odbiorcę, który w ten sposób potwierdzi trójstronną transakcję i ostatecznie rozliczy podatek VAT. W takim rozumieniu obojętne dla przepisu jest to, czy towar transportuje dostawca – pierwszy podatnik, czy drugi podatnik, czy też osoba trzecia, spedytor, czy przewoźnik – istotne jest, aby ta osoba działała na rzecz pierwszego lub drugiego podatnika. Taki warunek stawia bowiem przepis Ustawy VAT.

Prawo podatkowe nie definiuje „działania na rzecz”, ale można posiłkować się przepisami, w których występuje to określenie. Jest nim art. 758 § l Kodeksu cywilnego: „Przez umowę agencyjną przyjmujący zlecenie (agent) zobowiązuje się, w zakresie działalności swego przedsiębiorstwa, do stałego pośredniczenia, za wynagrodzeniem, przy zawieraniu z klientami umów na rzecz dającego zlecenie przedsiębiorcy albo do zawierania ich w jego imieniu”. Umowa agencyjna rozróżnia zawieranie umów na rzecz od zawierania ich w imieniu innej osoby, co przewiduje przepis dotyczący pełnomocnika i przedstawiciela – art. 96 Kodeksu cywilnego. Działanie na rzecz osoby fizycznej lub prawnej to nic innego jak wykonywanie czynności umownych dla tej osoby i w jej interesie.

Nie ulega więc kwestii, że o ile Ustawa VAT posługuje się terminem „na rzecz”, to kryje się za nim umowne działanie osoby trzeciej w celu przysporzenia podatnikowi. Skoro przepis dopuszcza włączenie się do transportu dostawy osób trzecich, to również dopuszcza, że tą osobą trzecią może być ostateczny odbiorca, który przejmuje na siebie obowiązki transportowe, działając na rzecz dostawcy lub drugiego podatnika. Nie jest więc istotne dla bytu przepisu art. 135 ust. l pkt 2, że ostateczny odbiorca organizuje i opłaca transport, ważne jest, czy działa na rzecz pierwszego lub drugiego podatnika.

W ocenie Sądu, interpretacja art. 135 ust. l pkt 2 Ustawy VAT wprowadzająca do jego znamion dodatkowy warunek – konieczności dokonywania transportu towaru, tylko i wyłącznie przez pierwszego lub drugiego podatnika naruszałaby omawiany przepis. Skoro takiego zapisu przepis ten nie zawiera, a wręcz przeciwnie wskazuje na uczestnictwo w trójstronnym obrocie i osób trzecich, to osobą transportującą na rzecz pierwszego lub drugiego podatnika może być z powodzeniem odbiorca towaru, chociażby na własny koszt, ale działając na rzecz pierwszego lub drugiego podatnika.

Podobne stanowisko prezentują także organy podatkowe w wydawanych interpretacjach indywidualnych (np. interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 30 stycznia 2009 r. nr ILPP2/443-1049/08-2/MN).

Mając na względzie, iż zgodnie z ustaleniami pomiędzy Pośrednikiem i Nabywcą, Nabywca odbierając towar bezpośrednio od Spółki i organizując jego transport do innego państwa członkowskiego działać będzie na rzecz Pośrednika, warunek określony w art. 135 ust. l pkt 2 lit. b będzie należało uznać za spełniony.

Ad. c)

W rozważanym przypadku dostawa towarów na rzecz Nabywcy będzie bezpośrednio poprzedzona przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów przez Pośrednika.

Ad. d)

W omawianej sytuacji transport towarów kończyć się będzie w państwie członkowskim innym niż Polska i Wielka Brytania. Siedziba Pośrednika znajdować się będzie w Wielkiej Brytanii (a więc w innym państwie członkowskim niż państwo zakończenia transportu).

Ad. e)

Na fakturach dokumentujących nabycie towarów przez Pośrednika od Spółki będzie umieszczony brytyjski numer VAT Pośrednika. Ten sam numer VAT Pośrednik umieszczać będzie na fakturach dokumentujących sprzedaż towarów Nabywcy.

Ad. f)

Nabywca stosować będzie swój numer VAT nadany przez państwo członkowskie, w którym kończyć się będzie transport towarów.

Ad. g)

Dla udokumentowania dostawy towarów na rzecz Nabywcy Pośrednik wystawiać będzie faktury wskazując, że Nabywca będzie zobowiązany do rozliczenia podatku VAT od dostawy towarów realizowanej w ramach procedury uproszczonej.

Reasumując, w przedstawionym stanie sprawy, dokonywane przez Zainteresowanego transakcje stanowić będą wewnątrzwspólnotowe transakcje trójstronne, do których będzie miała zastosowanie procedura uproszczona, określona w art. 135 Ustawy VAT, a w efekcie w ramach procedury powinien on rozpoznać transakcje z Pośrednikiem jako WDT do Wielkiej Brytanii na rzecz Pośrednika.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.
   
   

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Na mocy art. 13 ust. 1 ustawy, przez wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 5, rozumie się wywóz towarów z terytorium kraju w wykonaniu czynności określonych w art. 7 na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, z zastrzeżeniem ust. 2-8.

W myśl art. 13 ust. 2 ustawy, przepis ust. 1 stosuje się pod warunkiem, że nabywca towarów jest:

1. podatnikiem podatku od wartości dodanej zidentyfikowanym na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju;
2. osobą prawną niebędącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, która jest zidentyfikowana na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju;
3. podatnikiem podatku od wartości dodanej lub osobą prawną niebędącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, działającymi w takim charakterze na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju, niewymienionymi w pkt 1 i 2, jeżeli przedmiotem dostawy są wyroby akcyzowe, które, zgodnie z przepisami o podatku akcyzowym, są objęte procedurą zawieszenia poboru akcyzy lub procedurą przemieszczania wyrobów akcyzowych z zapłaconą akcyzą;
4. podmiotem innym niż wymienione w pkt 1 i 2, działającym (zamieszkującym) w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie członkowskim, jeżeli przedmiotem dostawy są nowe środki transportu.
   
   

W oparciu o art. 13 ust. 6 ustawy, wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów występuje, jeżeli dokonującym dostawy jest podatnik, o którym mowa w art. 15, zarejestrowany jako podatnik VAT UE zgodnie z art. 97 (…).

Z przedstawionego stanu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest polskim podmiotem (spółką prawa handlowego), prowadzącym działalność w zakresie produkcji i dystrybucji herbaty. Spółka jest zarejestrowanym podatnikiem VAT czynnym w Polsce, jest również zarejestrowana w Polsce dla celów transakcji unijnych (posiada nr VAT UE). Zainteresowany sprzedawać będzie towary do podmiotu mającego siedzibę w Wielkiej Brytanii, będącego podatnikiem zarejestrowanym dla celów brytyjskiego podatku od wartości dodanej, jak również dla celów polskiego VAT jako osoba nieposiadająca w Polsce stałego miejsca prowadzenia działalności (dalej: „Pośrednik”). Następnie Pośrednik sprzedawać będzie towary do klientów z krajów Unii Europejskiej innych niż Polska i Wielka Brytania (dalej: „Nabywca”). Transakcje dokonywane będą pomiędzy Spółką a Pośrednikiem oraz pomiędzy Pośrednikiem a Nabywcą, z tym że towar wydawany będzie Nabywcy bezpośrednio przez Wnioskodawcę.

Transakcje odbywać się będą przy zachowaniu następujących warunków:

• Zainteresowany, Pośrednik i Nabywca są zidentyfikowani na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych w trzech różnych państwach członkowskich, tj. Spółka – w Polsce, Pośrednik – w Wielkiej Brytanii, a Nabywca – w innym kraju członkowskim niż Polska i Wielka Brytania;
• transport towarów z Polski do innego państwa członkowskiego (wyłączając Wielką Brytanię) będzie organizowany przez Nabywcę, który ponosić będzie także jego koszt. Na podstawie wzajemnych ustaleń Nabywca w tym zakresie działać będzie na rzecz Pośrednika, co zostanie potwierdzone w odpowiednim porozumieniu/umowie między Pośrednikiem a Nabywcą;
• Pośrednik nie będzie posiadać siedziby w państwie członkowskim, w którym kończyć się będzie transport (transport nie będzie się kończyć w Wielkiej Brytanii);
• Pośrednik będzie stosować wobec Wnioskodawcy i Nabywcy numer VAT nadany jemu przez Wielką Brytanię, natomiast Spółka wobec Pośrednika stosować będzie numer VAT nadany w Polsce;
• Nabywca stosować będzie numer VAT państwa członkowskiego, w którym kończyć się będzie transport;
• Pośrednik, na wystawianych przez siebie fakturach, zawierać będzie odpowiednie adnotacje wskazujące, że Nabywca będzie zobowiązany do rozliczenia podatku VAT z tytułu dostawy towarów realizowanej w ramach procedury uproszczonej w państwie docelowym;
• W rozważanym przypadku dostawa towarów na rzecz Nabywcy będzie bezpośrednio poprzedzona przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów przez Pośrednika.
  
  

Transakcje trójstronne to termin używany do opisywania dostaw towarów obejmujących trzy podmioty w przypadku, gdy towary są dostarczane bezpośrednio od pierwszego do ostatniego podmiotu. W kontekście handlu wewnątrzwspólnotowego, transakcja trójstronna może wystąpić w przypadku, gdy towary są przewożone bezpośrednio od dostawcy w jednym państwie członkowskim Unii Europejskiej do ostatecznego odbiorcy w innym państwie członkowskim, według poleceń podmiotu pośredniczącego, zlokalizowanego w kolejnym państwie członkowskim.

Zgodnie z art. 135 ust. 1 pkt 1 ustawy, ilekroć w niniejszym rozdziale jest mowa o VAT, rozumie się przez to podatek i podatek od wartości dodanej.

Na mocy art. 135 ust. 1 pkt 2 ustawy, przez wewnątrzwspólnotową transakcję trójstronną rozumie się transakcję, w której są spełnione łącznie następujące warunki:

1. trzech podatników VAT zidentyfikowanych na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych w trzech różnych państwach członkowskich uczestniczy w dostawie towaru w ten sposób, że pierwszy z nich wydaje ten towar bezpośrednio ostatniemu w kolejności, przy czym dostawa tego towaru jest dokonana między pierwszym i drugim oraz drugim i ostatnim w kolejności,
2. przedmiot dostawy jest wysyłany lub transportowany przez pierwszego lub też transportowany przez drugiego w kolejności podatnika VAT lub na ich rzecz z terytorium jednego państwa członkowskiego na terytorium innego państwa członkowskiego.
   
   

Stosownie do art. 135 ust. 1 pkt 3 ustawy, przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, rozumie się przez to nabycie prawa do rozporządzania jak właściciel towarami, które w wyniku dokonanej dostawy są wysyłane lub transportowane na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia wysyłki lub transportu przez dokonującego dostawę, nabywcę towarów lub na ich rzecz.

Natomiast przez procedurę uproszczoną – w myśl art. 135 ust. 1 pkt 4 ustawy – rozumie się procedurę rozliczania VAT w wewnątrzwspólnotowej transakcji trójstronnej, polegającą na tym, że ostatni w kolejności podatnik VAT rozlicza VAT z tytułu dokonania na jego rzecz dostawy towarów przez drugiego w kolejności podatnika VAT, jeżeli łącznie są spełnione następujące warunki:

1. dostawa na rzecz ostatniego w kolejności podatnika VAT była bezpośrednio poprzedzona wewnątrzwspólnotowym nabyciem towarów u drugiego w kolejności podatnika VAT,
2. drugi w kolejności podatnik VAT dokonujący dostawy na rzecz ostatniego w kolejności podatnika VAT nie posiada siedziby siedziby działalności gospodarczej na terytorium państwa członkowskiego, w którym kończy się transport lub wysyłka,
3. drugi w kolejności podatnik VAT stosuje wobec pierwszego i ostatniego w kolejności podatnika VAT ten sam numer identyfikacyjny na potrzeby VAT, który został mu przyznany przez państwo członkowskie inne niż to, w którym zaczyna się lub kończy transport lub wysyłka,
4. ostatni w kolejności podatnik VAT stosuje numer identyfikacyjny na potrzeby VAT państwa członkowskiego, w którym kończy się transport lub wysyłka,
5. ostatni w kolejności podatnik VAT został wskazany przez drugiego w kolejności podatnika VAT jako obowiązany do rozliczenia podatku VAT od dostawy towarów realizowanej w ramach procedury uproszczonej.
   
   

Z powołanych przepisów wynika, że procedura uproszczona w wewnątrzwspólnotowej transakcji trójstronnej polega na:

• objęciu obowiązkiem zapłaty podatku ostatecznego nabywcy towaru, czyli trzeciego w kolejności podatnika, z tytułu dostawy krajowej pomiędzy drugim a trzecim podatnikiem w kolejności na terytorium państwa członkowskiego, na którym towar znajduje się w momencie zakończenia jego wysyłki lub transportu,
• uznaniu, iż doszło do opodatkowania wewnątrzwspólnotowego nabycia towaru przez drugiego w kolejności podatnika VAT zarówno na terytorium państwa członkowskiego, na którym towar znajduje się w momencie zakończenia jego wysyłki lub transportu, jak i na terytorium państwa, które wydało numer identyfikacyjny dla VAT drugiemu w kolejności podatnikowi.
  
  

Zatem pomimo, że w transakcję trójstronną zaangażowane są trzy podmioty, jedynym podatnikiem, który zobowiązany jest do naliczenia podatku VAT jest trzeci w kolejności podatnik (ostateczny nabywca towaru), który dokonuje samoobliczenia podatku z tytułu nabycia towaru od drugiego w kolejności podatnika i traktuje to nabycie jako wewnątrzwspólnotowe nabycie towaru.

Dla zastosowania procedury uproszczonej w wewnątrzwspólnotowych transakcjach trójstronnych koniecznym jest, aby przedmiot dostawy był wysyłany lub transportowany przez pierwszego lub też transportowany przez drugiego w kolejności podatnika VAT lub na ich rzecz (art. 135 ust. 1 pkt 2 lit. b ustawy).

Jak wynika z opisu sprawy, transport towarów z Polski do innego państwa członkowskiego (wyłączając Wielką Brytanię) będzie organizowany przez Nabywcę, który ponosić będzie także jego koszt. Na podstawie wzajemnych ustaleń Nabywca w tym zakresie działać będzie na rzecz Pośrednika, co zostanie potwierdzone w odpowiednim porozumieniu/umowie między Pośrednikiem a Nabywcą.

W takiej sytuacji, gdy transportu towarów dokonywać będzie ich ostateczny nabywca, jednakże działając na rzecz drugiego w kolejności uczestnika transakcji trójstronnej w oparciu o zawarte porozumienie/umowę, stwierdzić należy, że dyspozycja art. 135 ust. 1 pkt 2 lit. b ustawy zostanie wypełniona, a przedmiotowa transakcja będzie mogła zostać rozliczona według procedury uproszczonej w wewnątrzwspólnotowej transakcji trójstronnej, pod warunkiem spełnienia pozostałych przesłanek, wynikających z powołanych w niniejszej interpretacji przepisów ustawy.

Biorąc pod uwagę powyższe oraz przedstawiony stan sprawy stwierdzić zatem należy, iż dokonywane przez Spółkę transakcje stanowić będą wewnątrzwspólnotowe transakcje trójstronne, do których będzie miała zastosowanie procedura uproszczona, określona w art. 135 ustawy, a w efekcie uprawniona ona będzie w ramach tej procedury do rozpoznania transakcji z Pośrednikiem jako wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów do Wielkiej Brytanii.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

W przedmiotowej interpretacji załatwiono wniosek w części dotyczącej zdarzenia przyszłego w zakresie możliwości zastosowania do wewnątrzwspólnotowej transakcji trójstronnej procedury uproszczonej. Stan faktyczny w ww. zakresie został rozstrzygnięty w odrębnej interpretacji indywidualnej z dnia 5 czerwca 2012 r. znak ILPP4/443-108/12-2/ISN.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.