INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z o.o., przedstawione we wniosku z dnia 10 czerwca 2013 r. (data wpływu 17 czerwca 2013 r.), uzupełnionym pismem z dnia 4 września 2013 r. (data wpływu 9 września 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie pełnego prawa do odliczenia podatku naliczonego od wydatków poniesionych na organizację konferencji – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 17 czerwca 2013 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie pełnego prawa do odliczenia podatku naliczonego od wydatków poniesionych na organizację konferencji. Przedmiotowy wniosek uzupełniono pismem z dnia 4 września 2013 r. (data wpływu 9 września 2013 r.) o informacje doprecyzowujące przedstawiony stan faktyczny.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Spółka jest partnerem stowarzyszonym w ramach jednej z tzw. Wspólnot Wiedzy i Innowacji (Knowledge and Innovation Communities – KIC) – Climate KIC. Poszczególne Wspólnoty Wiedzy i Innowacji (dalej: „KIC”), w tym również Climate KIC zostały wybrane przez Europejski Instytut Innowacji i Technologii (dalej: „EIT”) dla osiągania jego celów. Z kolei, EIT jest organem Unii Europejskiej powołanym na mocy Rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 294/2008 (dalej: „Rozporządzenie”). Powyższe Rozporządzenie definiuje również KIC jako „niezależne partnerstwo instytucji szkolnictwa wyższego, instytucji badawczych, przedsiębiorstw i innych zainteresowanych stron w procesie innowacji istniejące w postaci strategicznej sieci współpracy opartej na wspólnym średnio- i długookresowym planowaniu innowacji dla osiągnięcia celów EIT, niezależnie od swojej formy prawnej”.

Climate KIC („Klimatyczny-KIC”), którego partnerem jest Spółka, to wspólnota skoncentrowana na przeciwdziałaniu i adaptacji zmian klimatycznych. Powyższe działania mają służyć powstaniu platformy rozwoju nowej ekonomii na bazie założeń niskowęglowych.

Na mocy umów pomiędzy EIT oraz Climate KIC, w tym na podstawie Umowy Ramowej o Współpracy (Framework Partnership Agreement) oraz będącej jej wykonaniem Umowy o Dotację na rok 2012 (Grant Agreement 2012), EIT przyznało Climate KIC dotację na realizację zadań opisanych w biznesplanie KIC na rok 2012 (the KIC Business Plan 2012). Wśród zadań, na które przyznana została dotacja przez EIT, uwzględnione zostało zorganizowanie konferencji naukowej „…”. Realizację tego zadania powierzono dwóm partnerom lokalnym Climate KIC, w tym Spółce. Ustalono, że przedmiotowa konferencja zostanie zorganizowana w dniach 4-5 grudnia 2012 r. w Centrum, którego właścicielem jest Spółka.

Zgodnie z założeniami, Spółka otrzymała za pośrednictwem Climate KIC dotację sfinansowaną w pełni ze środków EIT na realizację powyższego zadania. Przedmiotowa dotacja została przekazana Spółce „z góry” (tj. przed organizacją konferencji) na pokrycie ustalonych kosztów niezbędnych do poniesienia przez Spółkę w związku z realizacją powyższego zadania.

Wśród kosztów Spółki, na które miała zostać przeznaczona powyższa dotacja znalazły się zarówno koszty usług zewnętrznych (w kwocie netto, tj. bez podatku od towarów i usług), jak również koszty wewnętrzne (własne) Spółki, obejmujące zarówno koszty osobowe, jak również ustalone ryczałtowo koszty dotyczące wykorzystania infrastruktury stanowiącej własność Spółki na potrzeby organizacji przedmiotowej konferencji (związane z udostępnieniem centrum konferencyjnego oraz parkingu, jak również zapewnieniem zwiedzania obiektu … oraz organizacją pokazu tzw. videomappingu podczas konferencji).

Za udział w konferencji Spółka nie pobierała od jej uczestników żadnego wynagrodzenia.

Jednocześnie, bazując na tematyce organizowanej konferencji związanej ze zmianami klimatycznymi oraz ochroną środowiska, Spółka udostępniła odpłatnie podczas trwania powyższego wydarzenia miejsce na ekspozycję samochodu o ekologicznym napędzie hybrydowym. Z tego tytułu Spółka wystawiła fakturę na podmiot zajmujący się dystrybucją powyższego samochodu, opodatkowując świadczoną przez siebie usługę wg stawki 23%.

Dodatkowo, w nawiązaniu do powyższej konferencji, Spółka zorganizowała warsztaty dla studentów jednej z lokalnych uczelni wyższych, poświęcone tematyce poruszonej podczas konferencji, tj. zagadnieniom zmian klimatycznych. Z tytułu organizacji powyższych warsztatów Spółka wystawiła fakturę na uczelnię, opodatkowując świadczoną przez siebie usługę wg stawki 23%.

Spółka zaznacza, że otrzymana dotacja z EIT nie miała jakiegokolwiek wpływu na cenę powyższych usług dodatkowych świadczonych przez Spółkę przy okazji organizacji konferencji. W szczególności, nie miała ona wpływu na cenę usługi udostępnienia miejsca pod ekspozycję samochodu o napędzie hybrydowym, jak również nie miała wpływu na cenę usługi organizacji warsztatów dla studentów lokalnej uczelni.

Ponadto w piśmie z dnia 4 września 2013 r. (data wpływu 9 września 2013 r.) Wnioskodawca wskazał, że:

1. Jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.
2. Zdaniem Spółki, przedmiotowe wydatki poniesione przez nią w związku z organizacją opisanej we wniosku konferencji, służą jednocześnie do wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu oraz czynności niepodlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.
   W szczególności, w opinii Spółki, w zakresie związku przedmiotowych wydatków z czynnościami podlegającymi opodatkowaniu, należy przede wszystkim zwrócić uwagę na świadczenie usług związanych z udostępnieniem powierzchni pod ekspozycję samochodu o napędzie hybrydowym, jak również świadczenie usług związanych z organizacją warsztatów o tematyce klimatycznej dla studentów jednej z lokalnych uczelni. Obie te usługi podlegają opodatkowaniu VAT wg stawki 23%, a więc przedmiotowe wydatki opisane we wniosku wykazują ścisły związek z działalnością opodatkowaną Spółki.
   Jednocześnie, organizacja konferencji o międzynarodowym charakterze, nagłośnionej w mediach, miała dla Spółki charakter reklamy i promocji … oraz …, których właścicielem jest Spółka. Z uwagi na fakt, że realizowana przez Spółkę działalność gospodarcza podlega co do zasady opodatkowaniu VAT (Spółka prowadzi działalność zwolnioną od podatku VAT w minimalnym zakresie, tj. współczynnik obliczony na podstawie art. 90 ustawy o VAT kształtuje się na poziomie poniżej 2%, a więc zgodnie z art. 90 ust. 10 pkt 2 ustawy o VAT Spółka ma prawo uznać, że w jej przypadku proporcja, o której mowa w art. 90 ustawy o VAT wynosi 0%), należy uznać, że poniesione przez nią wydatki związane z organizacją konferencji zostały poniesione również w związku z jej przyszłą działalnością opodatkowaną VAT – jako wydatki o charakterze promocyjno-reklamowym.
   Jednocześnie, w związku ze stanowiskiem Spółki przedstawionym we wniosku, zgodnie z którym otrzymany przez nią zwrot wydatków w formie dotacji pozostaje poza zakresem opodatkowania podatkiem od towarów i usług, należy uznać, że poniesione przez nią wydatki na organizację przedmiotowej konferencji pozostają również w związku z działalnością Spółki niepodlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.
3. W kontekście odpowiedzi udzielonej do punktu nr 2, Spółka wskazała, że nie jest w stanie jednoznacznie i wyłącznie przyporządkować poniesionych wydatków na organizację przedmiotowej konferencji do jednej z kategorii wykonywanej działalności, tj. do działalności opodatkowanej oraz działalności niepodlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.
   W szczególności, z uwagi na fakt, że każdy z przedmiotowych wydatków objętych zakresem wniosku podlega zwrotowi w ramach otrzymanej dotacji, należy uznać, że wszystkie one wykazują związek z działalnością niepodlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Jednocześnie, bez organizacji konferencji jako całości, a więc poniesienia ogółu wydatków z nią związanych nie byłoby możliwe (tj. nie doszłoby do skutku) wyświadczenie przez Spółkę usług opisanych w odpowiedzi udzielonej do punktu nr 2 wezwania, tj. usług związanych z udostępnieniem powierzchni pod ekspozycję samochodu o napędzie hybrydowym, jak również usług związanych z organizacją warsztatów o tematyce klimatycznej dla studentów jednej z lokalnych uczelni. Ponadto, jak zostało to już przedstawione powyżej, ogół wydatków związanych z organizacją konferencji został poniesiony również w związku z przyszłą działalnością Spółki opodatkowaną VAT – jako wydatki o charakterze promocyjno-reklamowym.
   
   

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Spółce przysługuje pełne prawo do odliczenia VAT od wydatków poniesionych na organizację konferencji...

Zdaniem Wnioskodawcy, w opisanym stanie faktycznym Spółce przysługuje pełne prawo do odliczenia VAT od wydatków poniesionych na organizację konferencji na podstawie art. 86 ustawy o VAT, zgodnie z którym: „w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego (...)”.

W szczególności, w opisanym stanie faktycznym należy uznać, że poniesione przez Spółkę wydatki wykazują związek z jej działalnością opodatkowaną, jaką było świadczenie usług związanych z udostępnieniem powierzchni pod ekspozycję samochodu o napędzie hybrydowym, jak również świadczenie usług związanych z organizacją warsztatów o tematyce klimatycznej dla studentów jednej z lokalnych uczelni. Obie te usługi podlegają opodatkowaniu VAT wg stawki 23%. Jednocześnie, organizacja konferencji o międzynarodowym charakterze, nagłośnionej w mediach miała dla Spółki charakter reklamy i promocji … oraz …, których właścicielem jest Spółka. Z uwagi na fakt, że realizowana przez Spółkę działalność gospodarcza podlega co do zasady opodatkowaniu VAT (Spółka prowadzi działalność zwolnioną od podatku VAT w minimalnym zakresie, tj. współczynnik obliczony na podstawie art. 90 ustawy o VAT kształtuje się na poziomie poniżej 2%, a więc zgodnie z art. 90 ust. 10 pkt 2 ustawy o VAT Spółka ma prawo uznać, że w jej przypadku proporcja, o której mowa w art. 90 ustawy o VAT wynosi 0%), należy uznać, że poniesione przez nią wydatki związane z organizacją konferencji zostały poniesione również w związku z jej przyszłą działalnością opodatkowaną VAT – jako wydatki o charakterze promocyjno-reklamowym.

Z uwagi na otrzymaną przez Spółkę dotację, należy uznać, że poniesione wydatki pozostają również w związku z kwotą otrzymanego dofinansowania. Jednakże w świetle stanowiska Spółki przedstawionego w odniesieniu do pytania pierwszego, otrzymana dotacja pozostaje poza zakresem ustawy o VAT.

Spółka nie jest w stanie jednoznacznie przyporządkować poniesionych wydatków do jednego z opisanych powyżej rodzajów działalności – tj. działalności opodatkowanej oraz zdarzeń pozostających poza zakresem ustawy o VAT (otrzymania dotacji). W związku z powyższym – w opinii Spółki – przysługuje jej pełne prawo do odliczenia VAT od poniesionych wydatków na zasadach ogólnych. W szczególności – w opinii Spółki – przy ustalaniu kwoty VAT od przedmiotowych wydatków, podlegającego odliczeniu, nie jest ona zobowiązana do ustalania proporcji, o której mowa w art. 90 ustawy o VAT. Zasady częściowego odliczania VAT przewidziane w art. 90 ustawy o VAT nie dotyczą bowiem sytuacji, w której VAT naliczony wynikający z dokonanych zakupów dotyczy działalności opodatkowanej oraz zdarzeń pozostających poza zakresem opodatkowania VAT. Potwierdził to m.in. Naczelny Sąd Administracyjny w uchwale podjętej w składzie 7 sędziów NSA z 24 października 2011 r. sygn. akt I FPS 9/10, w której orzekł, że „(...) w świetle przepisów art. 86 ust. 1 oraz art. 90 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, czynności niepodlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług nie mogą wpłynąć na zakres prawa do odliczenia podatku naliczonego przy zastosowaniu art. 90 ust. 3 powołanej wyżej ustawy”.

Należy jednocześnie stwierdzić, że ustawa o VAT nie przewiduje odrębnych uregulowań dla odliczenia VAT w sytuacji, w której dotyczy on jednocześnie działalności opodatkowanej oraz pozostającej poza zakresem opodatkowania VAT.

W związku z powyższym należy uznać, że w stanie faktycznym opisanym przez Spółkę, kiedy poniesione przez nią wydatki dotyczą zarówno działalności opodatkowanej VAT, jak również zdarzeń pozostających poza zakresem opodatkowania, przysługiwać jej będzie prawo do odliczenia VAT od przedmiotowych wydatków na zasadach ogólnych, tj. bez zastosowania proporcji, o której mowa w art. 90 ustawy o VAT.

Stanowisko Spółki znajduje również potwierdzenie w interpretacjach indywidualnych wydanych dla innych podatników. Przykładowo, w powołanej już interpretacji indywidualnej z 10 kwietnia 2012 r. wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach działającego w imieniu Ministra Finansów, sygn. IBPP4/443-1819/11/KG stwierdzono, że: „W ustawie o podatku od towarów i usług brak jest unormowania zagadnienia określania proporcji, dającego podstawę do odliczenia podatku naliczonego od wydatków służących działalności gospodarczej zarówno opodatkowanej, jak i niepodlegającej opodatkowaniu. Wprowadzone w art. 90 ustawy ograniczenie w prawie do odliczenia podatku naliczonego, jak wyżej wykazano, dotyczy wyłącznie zakupów wykorzystywanych zarówno do działalności opodatkowanej, jak i zwolnionej. Tym samym, brak jest podstaw do ograniczania możliwości podatnika do odliczenia podatku naliczonego od wydatków związanych jednocześnie z czynnościami opodatkowanymi i niepodlegającymi opodatkowaniu”.

W związku z powyższym – w opinii Spółki – przedstawione przez nią stanowisko należy uznać za prawidłowe.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Stosownie do przepisu art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej ustawą, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy. Zgodnie z tym przepisem, w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Na mocy art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika:

1. z tytułu nabycia towarów i usług,
2. potwierdzających dokonanie przedpłaty (zaliczki, zadatku, raty), jeżeli wiązały się one z powstaniem obowiązku podatkowego,
3. od komitenta z tytułu dostawy towarów będącej przedmiotem umowy komisu

– z uwzględnieniem rabatów określonych w art. 29 ust. 4.

Podkreślić należy, że ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Jedno z takich ograniczeń zostało wskazane w art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, zgodnie z którym nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Oznacza to, że podatnik nie może skorzystać z prawa do odliczenia w odniesieniu do podatku, który jest należny wyłącznie z tego względu, że został wykazany na fakturze, natomiast sama transakcja nie podlega opodatkowaniu.

Ponadto stosownie do art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 20.

Zgodnie z powyższą regulacją, z prawa do odliczenia podatku skorzystać mogą wyłącznie podatnicy, którzy są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni.

Z treści cytowanych wyżej przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Należy również podkreślić, że prawo do odliczenia podatku naliczonego, jako integralna część systemu VAT, w zasadzie nie może być ograniczane, ani pod względem czasu, ani też pod względem zakresu przedmiotowego. Nie jest to bowiem wyjątkowy przywilej podatnika, lecz jego fundamentalne prawo. Możność wykonania tego prawa powinna być zapewniona niezwłocznie i względem wszystkich kwot podatku, które zostały pobrane (naliczone) od transakcji związanych z zakupami. Decydujące znaczenie dla oceny istnienia prawa do odliczenia ma zamierzony (deklarowany) związek podatku naliczonego z czynnościami opodatkowanymi.

Wyrażoną wyżej generalną zasadę uprawniającą do odliczenia podatku naliczonego, uzupełniają w sposób technicznoprawny regulacje zawarte w art. 90 ustawy.

W myśl art. 90 ust. 1 ustawy, w stosunku do towarów i usług, które są wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik jest obowiązany do odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego.

Jeżeli nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot, o których mowa w ust. 1, podatnik może pomniejszyć kwotę podatku należnego o taką część kwoty podatku naliczonego, którą można proporcjonalnie przypisać czynnościom, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, z zastrzeżeniem ust. 10 – art. 90 ust. 2 ustawy.

Proporcję, o której mowa w ust. 2, na podstawie art. 90 ust. 3 ustawy, ustala się jako udział rocznego obrotu z tytułu czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, w całkowitym obrocie uzyskanym z tytułu czynności, w związku z którymi podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, oraz czynności, w związku z którymi podatnikowi nie przysługuje takie prawo.

Zatem dokonując analizy cyt. wyżej przepisów stwierdzić należy, że na podstawie art. 90 ust. 1 ustawy, występuje obowiązek wyodrębnienia podatku naliczonego związanego z czynnościami, w stosunku do których przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego oraz kwot podatku naliczonego związanego z czynnościami, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje.

Z informacji zawartych we wniosku wynika, że Spółka, będąca zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, jest partnerem stowarzyszonym w ramach jednej z tzw. Wspólnot Wiedzy I Innowacji (Knowledge and Innovation Communities – KIC) – Climate KIC. Climate KIC, którego partnerem jest Spółka, to wspólnota skoncentrowana na przeciwdziałaniu i adaptacji zmian klimatycznych. Powyższe działania mają służyć powstaniu platformy rozwoju nowej ekonomii na bazie założeń niskowęglowych.

Na mocy umów pomiędzy EIT oraz Climate KIC, w tym na podstawie Umowy Ramowej o Współpracy oraz będącej jej wykonaniem Umowy o Dotację na rok 2012, EIT przyznało Climate KIC dotację na realizację zadań opisanych w biznesplanie KIC na rok 2012. Wśród zadań, na które przyznana została dotacja przez EIT, uwzględnione zostało zorganizowanie konferencji naukowej „…”. Realizację tego zadania powierzono dwóm partnerom lokalnym Climate KIC, w tym Spółce. Ustalono, że przedmiotowa konferencja zostanie zorganizowana w dniach 4-5 grudnia 2012 r. w Centrum, którego właścicielem jest Spółka. Zgodnie z założeniami, Spółka otrzymała za pośrednictwem Climate KIC dotację sfinansowaną w pełni ze środków EIT na realizację powyższego zadania. Przedmiotowa dotacja została przekazana Spółce „z góry” (tj. przed organizacją konferencji) na pokrycie ustalonych kosztów niezbędnych do poniesienia przez Spółkę w związku z realizacją powyższego zadania. Wśród kosztów Spółki, na które miała zostać przeznaczona powyższa dotacja znalazły się zarówno koszty usług zewnętrznych (w kwocie netto, tj. bez podatku od towarów i usług), jak również koszty wewnętrzne (własne) Spółki, obejmujące zarówno koszty osobowe, jak również ustalone ryczałtowo koszty dotyczące wykorzystania infrastruktury stanowiącej własność Spółki na potrzeby organizacji przedmiotowej konferencji (związane z udostępnieniem centrum konferencyjnego oraz parkingu, jak również zapewnieniem zwiedzania obiektu … oraz organizacją pokazu tzw. videomappingu podczas konferencji).

Za udział w konferencji Spółka nie pobierała od jej uczestników żadnego wynagrodzenia. Jednocześnie, bazując na tematyce organizowanej konferencji związanej ze zmianami klimatycznymi oraz ochroną środowiska, Spółka udostępniła odpłatnie podczas trwania powyższego wydarzenia miejsce na ekspozycję samochodu o ekologicznym napędzie hybrydowym. Z tego tytułu Spółka wystawiła fakturę na podmiot zajmujący się dystrybucją powyższego samochodu, opodatkowując świadczoną przez siebie usługę wg stawki 23%. Dodatkowo, w nawiązaniu do powyższej konferencji, Spółka zorganizowała warsztaty dla studentów jednej z lokalnych uczelni wyższych, poświęcone tematyce poruszonej podczas konferencji, tj. zagadnieniom zmian klimatycznych. Z tytułu organizacji powyższych warsztatów Spółka wystawiła fakturę na uczelnię, opodatkowując świadczoną usługę wg stawki 23%.

Przedmiotowe wydatki poniesione przez nią w związku z organizacją opisanej we wniosku konferencji, służą jednocześnie do wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu oraz czynności niepodlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W szczególności, w opinii Spółki, w zakresie związku przedmiotowych wydatków z czynnościami podlegającymi opodatkowaniu, należy przede wszystkim zwrócić uwagę na świadczenie usług związanych z udostępnieniem powierzchni pod ekspozycję samochodu o napędzie hybrydowym, jak również świadczenie usług związanych z organizacją warsztatów o tematyce klimatycznej dla studentów jednej z lokalnych uczelni. Obie te usługi podlegają opodatkowaniu VAT wg stawki 23%, a więc przedmiotowe wydatki opisane we wniosku wykazują ścisły związek z działalnością opodatkowaną Spółki. Jednocześnie, organizacja konferencji o międzynarodowym charakterze, nagłośnionej w mediach, miała dla Spółki charakter reklamy i promocji … oraz …, których właścicielem jest Spółka. Z uwagi na fakt, że realizowana przez Spółkę działalność gospodarcza podlega co do zasady opodatkowaniu VAT, należy uznać, że poniesione przez nią wydatki związane z organizacją konferencji zostały poniesione również w związku z jej przyszłą działalnością opodatkowaną VAT – jako wydatki o charakterze promocyjno-reklamowym. Jednocześnie, poniesione przez Spółkę wydatki na organizację przedmiotowej konferencji pozostają również w związku z działalnością Spółki niepodlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Spółka nie jest w stanie jednoznacznie i wyłącznie przyporządkować poniesione wydatki na organizację przedmiotowej konferencji do jednej z kategorii wykonywanej działalności, tj. do działalności opodatkowanej oraz działalności niepodlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Wątpliwości Wnioskodawcy budzi natomiast kwestia pełnego prawa do odliczenia podatku naliczonego od wydatków poniesionych na organizację konferencji.

Biorąc pod uwagę przedstawiony stan faktyczny stwierdzić należy, że wydatki poniesione przez Spółkę w związku z organizacją opisanej we wniosku konferencji służą Wnioskodawcy do wykonywania zarówno czynności pozostających poza zakresem opodatkowania podatkiem VAT, jak i czynności opodatkowanych podatkiem (świadczenie usług związanych z udostępnieniem powierzchni pod ekspozycję samochodu o napędzie hybrydowym, świadczenie usług związanych z organizacją warsztatów o tematyce klimatycznej dla studentów jednej z lokalnych uczelni, a także przyszła działalność opodatkowana VAT – jako wydatki o charakterze promocyjno-reklamowym).

Jak wskazano wyżej, w sytuacji, gdy podatnik wykonuje czynności uprawniające do odliczenia VAT i nieuprawniające do tego odliczenia i nie ma możliwości przyporządkowania ponoszonych wydatków do czynności opodatkowanych lub nieopodatkowanych, zastosowanie znajduje przepis art. 90 ustawy. Z cytowanych powyżej regulacji art. 90 wynika, że proporcja ustalana jest w oparciu o obrót. Natomiast obrotem, w myśl art. 29 ust. 1 ustawy, jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy lub osoby trzeciej. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

Przy obliczaniu proporcji istotne jest zatem ustalenie, czy analizowane czynności stanowią podstawę opodatkowania podatkiem od towarów i usług, a więc czy w odniesieniu do nich istnieje obrót w rozumieniu art. 29 ust. 1 ustawy. W sytuacji, gdy są to czynności niebędące sprzedażą (niestanowiące obrotu, tj. czynności niepodlegające opodatkowaniu) – wówczas nie uwzględnia się ich przy ustalaniu proporcji.

W świetle powyższych rozważań, należy stwierdzić, że czynności niepodlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług nie powinny być uwzględniane w proporcji, o której mowa w art. 90 ust. 2 i ust. 3 ustawy. W konsekwencji, w przypadku podatku naliczonego wynikającego z wydatków związanych z czynnościami opodatkowanymi oraz z czynnościami niepodlegającymi podatkowi, których nie można jednoznacznie przypisać do jednego rodzaju działalności, nie stosuje się odliczenia częściowego wg proporcji określonej na podstawie art. 90 ust. 3 ustawy, lecz odliczenie pełne. Wartość czynności niepodlegających opodatkowaniu nie wchodzi bowiem do sumy wartości obrotów ustalanych dla potrzeb liczenia proporcji sprzedaży.

Stanowisko to znajduje potwierdzenie w uchwale 7 sędziów NSA z dnia 24 października 2011 r., sygn. akt I FPS 9/10, gdzie Sąd wskazał, że: „(...) w świetle przepisów art. 86 ust. 1 oraz art. 90 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług czynności niepodlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług nie mogą wpłynąć na zakres prawa do odliczenia podatku naliczonego przy zastosowaniu art. 90 ust. 3 powołanej wyżej ustawy”.

Wskazać również należy, że art. 17 Szóstej Dyrektywy Rady nr 77/388/EWG z dnia 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji ustawodawstw Państw Członkowskich w odniesieniu do podatków obrotowych – wspólny system podatku od wartości dodanej (Dz. U. UE L z 1977 r., Nr 145, poz. 1) oraz art. 173 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347, str. 1 ze zm.) przewiduje, że ustalenie metody odliczenia podatku VAT naliczonego w przypadku zakupu towarów i usług wykorzystywanych przez podatnika do wykonywania czynności opodatkowanych, jak również wyłączonych z zakresu opodatkowania, pozostawione zostało uznaniu państw członkowskich.

Natomiast w ustawie o podatku od towarów i usług brak jest unormowania zagadnienia określania proporcji, dającego podstawę do odliczenia podatku naliczonego od wydatków służących zarówno działalności gospodarczej podatnika (opodatkowanej), jak i działalności niepodlegającej opodatkowaniu. Wprowadzone w art. 90 ustawy ograniczenie w prawie do odliczenia podatku naliczonego, jak wyżej wykazano, dotyczy wyłącznie zakupów wykorzystywanych zarówno do działalności opodatkowanej, jak i zwolnionej. Tym samym brak jest podstaw do ograniczania możliwości podatnika do odliczenia podatku naliczonego od wydatków związanych jednocześnie z czynnościami opodatkowanymi i niepodlegającymi opodatkowaniu.

Mając na uwadze powyższe rozważania, w przypadku gdy – jak wskazał Wnioskodawca – wydatki poniesione przez Spółkę w związku z organizacją opisanej we wniosku konferencji służą do wykonywania zarówno czynności pozostających poza zakresem opodatkowania podatkiem VAT, jak i do czynności opodatkowanych podatkiem oraz w sytuacji, gdy poniesionych wydatków Wnioskodawca nie jest w stanie jednoznacznie przyporządkować do jednej z ww. kategorii czynności, to Spółka nie jest zobowiązana do dokonania częściowego odliczenia podatku według ustalonej proporcji (klucza podziału czynności), bowiem ustawa o podatku od towarów i usług nie przewiduje takiej możliwości w odniesieniu do takiej sytuacji.

Podsumowując, w przypadku, gdy wydatki związane z organizacją opisanej konferencji służą Wnioskodawcy zarówno do wykonywania czynności opodatkowanych VAT, jak i do czynności niepodlegających opodatkowaniu i nie są wykorzystywane do działalności zwolnionej od podatku, a ponadto Zainteresowany nie ma obiektywnej możliwości przyporządkowania dokonanych zakupów do jednego konkretnego rodzaju prowadzonej działalności, Wnioskodawcy przysługuje prawo do pełnego odliczenia podatku VAT naliczonego od poniesionych na organizację konferencji wydatków.

Końcowo nadmienić należy, że w przypadku odliczenia podatku naliczonego związanego z działalnością niepodlegającą opodatkowaniu, należy uwzględnić możliwość powstania obowiązku podatkowego, wynikającego z art. 8 ust. 2 ustawy.

Niniejszą interpretacją załatwiono wniosek w części dotyczącej stanu faktycznego w podatku od towarów i usług w zakresie pełnego prawa do odliczenia podatku naliczonego od wydatków poniesionych na organizację konferencji. Natomiast wniosek w części dotyczącej stanu faktycznego w podatku od towarów i usług w zakresie uznania otrzymanej przez Spółkę dotacji za obrót będący podstawą opodatkowania podatkiem od towarów i usług został załatwiony interpretacją z dnia 19 września 2013 r. nr ILPP1/443-519/13-4/MD.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.