Interpretacja Ministra Finansów
DD3/033/24/KDJ/13/RD-107371/13
z 16 października 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

Na podstawie art. 14e § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) Minister Finansów, w związku ze stwierdzeniem nieprawidłowości interpretacji indywidualnej z dnia 29 maja 2012 r. Nr IPPB4/415-210/12-2/MP wydanej w imieniu Ministra Finansów przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie, zmienia z urzędu wyżej wymienioną interpretację stwierdzając, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku złożonym w dniu 12 marca 2012 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania świadczeń dokonywanych przez Bank na rzecz klientów w ramach programów promocyjnych, jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

Dnia 29 maja 2012 r. Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając – na podstawie § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) – w imieniu Ministra Finansów, wydał interpretację indywidualną dotyczącą podatku dochodowego od osób fizycznych. Interpretacja wydana została na ww. wniosek złożony w dniu 12 marca 2012 r., w którym przedstawiono następujący stan faktyczny.

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca (dalej: Bank) wydaje swoim klientom karty debetowe i karty kredytowe. Ponadto w celu zwiększenia satysfakcji i lojalności klientów, Bank wprowadza programy premiowe dla swoich klientów. W ramach organizowanych programów i akcji promocyjnych Bank umożliwia swoim klientom – użytkownikom kart debetowych i kredytowych otrzymywanie premii za podejmowanie działań określonych stosownymi regulaminami akcji promocyjnych.

Użytkownicy kart, dokonując zakupów u określonych Partnerów, z którymi Bank organizuje akcje promocyjne, otrzymują premie, których wysokość stanowi odsetek wartości zakupów dokonanych przy użyciu dedykowanych kart debetowych i kredytowych. Kwota premii ustalana jest zgodnie ze stosownym regulaminem akcji. Bank uznaje kwotą premii rachunki bankowe/kartowe klientów, którzy spełnili warunki określone w regulaminach.

Przyznanie premii nie ma charakteru konkursowego, nie jest również wynikiem przypadku. Wszyscy klienci, którzy spełnili określone warunki otrzymują premię w formie bezpośredniego zwrotu środków pieniężnych (tzw. cashback) na konto.

Naliczanie premii może następować w okresach rozliczeniowych (miesięcznych lub kwartalnych) lub jednorazowo na zakończenie danej akcji promocyjnej. Kwota premii w danym okresie rozliczeniowym nie przekracza kwoty 760 zł, najczęściej również regulaminy akcji promocyjnych, poprzez stosowne zapisy, uniemożliwiają wypłatę w kwocie wyższej niż wskazana.

W związku z powyższym Wnioskodawca zadał następujące pytanie:

Czy świadczenia dokonywane przez Bank na rzecz klientów w ramach przedstawionego schematu programów promocyjnych stanowią nagrody uzyskane w związku ze sprzedażą premiową w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i – w przypadku spełnienia wymagań wynikających z ww. ustawy – korzystają ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych?

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 68 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307), wolna od podatku dochodowego jest wartość wygranych w konkursach i grach organizowanych i emitowanych (ogłaszanych) przez środki masowego przekazu (prasa, radio i telewizja) oraz konkursach z dziedziny nauki, kultury, sztuki, dziennikarstwa i sportu, a także nagród związanych ze sprzedażą premiową – jeżeli jednorazowa wartość tych wygranych lub nagród nie przekracza kwoty 760 zł; zwolnienie od podatku nagród związanych ze sprzedażą premiową nie dotyczy nagród otrzymanych przez podatnika w związku z prowadzoną przez niego pozarolniczą działalnością gospodarczą, stanowiących przychód z tej działalności.

Zdaniem Wnioskodawcy, aby wartość nagród związanych ze sprzedażą premiową była zwolniona z podatku dochodowego, spełnione muszą zostać następujące warunki:

• nagroda otrzymywana przez klienta musi być związana ze sprzedażą premiową,
• jednorazowa wartość nagrody nie może przekroczyć kwoty 760 zł,
• sprzedaż premiowa nie dotyczy nagród otrzymanych przez klientów w związku z prowadzoną przez nich działalnością gospodarczą.
  
  

Ustawa opdof nie zawiera definicji sprzedaży premiowej. Pojęcie sprzedaży premiowej nie zostało również uregulowane w ustawie z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz.U. z 1964 r. Nr 16, poz. 93, z późn. zm.). W opinii Wnioskodawcy, ustalenia znaczenia tego pojęcia należy dokonać o następujące reguły wykładni.

Zgodnie z art. 535 ustawy Kodeks cywilny, przez umowę sprzedaży sprzedawca zobowiązuje się przenieść na kupującego własność rzeczy i wydać mu rzecz, a kupujący zobowiązuje się zapłacić sprzedawcy cenę. Termin „premia” nie został natomiast zdefiniowany ani w przepisach podatkowych, ani w cywilnoprawnych. W praktyce uznaje się, że sprzedaż premiowa jest to taka sprzedaż, która związana jest z przyznaniem nagrody (zgodnie ze Słownikiem Języka Polskiego PWN „premia” to „nagroda za coś, często mająca zachęcić do czegoś osobę nagradzaną”). W ramach organizowanej sprzedaży premiowej, nagrodę stanowiącą premię otrzymuje każda osoba dokonująca zakupu w ramach danej promocji.

Podsumowując powyżej przytoczone definicje Wnioskodawca wskazuje, że „sprzedaż premiowa” jest umową sprzedaży, zawartą między sprzedawcą a kupującym, połączoną z przyznaniem premii kupującemu przez sprzedającego.

Ze względu na charakter usług świadczonych przez Wnioskodawcę, premiowana będzie intensywność użycia kart kredytowych i płatniczych objętych promocją. Wnioskodawca wskazał, że regulamin nagradzania przewiduje przyznanie premii za określone zachowanie – zakupy u określonych w regulaminie partnerów Banku – nie jest ona związana z elementem rywalizacji pomiędzy uczestnikami promocji. Premia zostanie przyznana każdemu klientowi Banku spełniającemu warunki promocji. De facto, istnieje gwarancja otrzymania nagrody przez klienta po spełnieniu przez niego określonych warunków oznaczonych przez podmiot prowadzący sprzedaż premiową.

Ponieważ jednorazowo wypłacane przez Bank premie nie przekraczają kwoty 760 zł, a akcje promocyjne skierowane są do osób niebędących przedsiębiorcami, dokonujących zakupów we własnym imieniu, w ocenie Wnioskodawcy uznać należy, iż przedstawione programy promocyjne spełniają warunki z ustawy opdof pozwalające na zakwalifikowanie wypłacanych w ramach nich nagród, jako nagród związanych ze sprzedażą premiową korzystających ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym.

Odnosząc się do kwestii jednorazowości wypłacanych nagród, Wnioskodawca podkreślił, iż dla celów sprzedaży premiowej przyjmuje się, że klient w związku z dokonanymi zakupami otrzymuje jedną nagrodę po zakończeniu okresu rozliczeniowego. W związku z tym okres rozliczeniowy (np. miesiąc lub kwartał) będzie w tym przypadku traktowany jako pojedynczy okres, w ciągu którego klient będzie mógł wziąć udział w sprzedaży premiowej i po spełnieniu określonych warunków otrzymać jednorazową nagrodę za ten okres. Zatem każdy następny okres rozliczeniowy można uznać za kolejny etap sprzedaży premiowej, za który klient będzie mógł uzyskać nagrodę pieniężną.

Powyższe znajduje potwierdzenie w interpretacjach indywidualnych, w tym m.in. w interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 11 maja 2009 r. (znak: IPPB1/415-191/09-2/MT), w której wskazano, iż „poprzez pojęcie „jednorazowa wartość nagrody” należy rozumieć wartość każdej odrębnie wybranej przez uczestnika programu nagrody. Bez znaczenia dla możliwości skorzystania z powyższego zwolnienia pozostaje zatem ilość otrzymanych w ciągu roku nagród oraz to, że nagrody te zostaną przesłane w jednej paczce. Wartości nagród wysłanych w jednej paczce nie należy również sumować, gdyż kwota 760 zł dotyczy każdej odrębnie wybranej przez uczestnika programu nagrody.”

Zaprezentowane stanowisko znajduje również potwierdzenie w interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 14 lipca 2010 r. (znak: IPPB2/415-292/10-4/MR), w której wskazano, że „należy stwierdzić, iż nagrody o jednorazowej wartości nie przekraczającej 760 zł, przyznane przez wnioskodawcę w ramach programu lojalnościowego o charakterze sprzedaży premiowej, skierowane do osób niebędących przedsiębiorcami, dokonujących zakupów we własnym imieniu, będą objęte zwolnieniem z podatku na mocy art. 21 ust. 1 pkt 68 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Bez znaczenia dla możliwości skorzystania z powyższego zwolnienia pozostaje ilość otrzymanych w ciągu roku nagród oraz łączna ich wartość”.

W odniesieniu do kwalifikacji akcji promocyjnych typu „cashback” wypowiedział się natomiast Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji z dnia 5 października 2010 r. (znak: IPPB4/415-567/10-2/SP). W przedmiotowej interpretacji bank oferował kartę kredytową, z którą powiązał akcję promocyjną w formie programu lojalnościowego. Zebrane za zakupy kartą punkty (w tym również u określonych partnerów banku), mogły być wymieniane na nagrody, w tym w formie „cashback” (skutkującego zwrotem bezpośrednim na rachunek karty). W wydanej interpretacji Dyrektor potwierdził, że świadczenia dokonywane przez Bank na rzecz klientów, osób fizycznych, w ramach prowadzonego przez Bank Programu Lojalnościowego, stanowią nagrody uzyskane w sprzedaży premiowej w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zatem, jeżeli jednorazowa wartość tych nagród nie przekroczy kwoty 760 zł, wówczas będą one zwolnione z podatku dochodowego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 68 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a na Banku nie będą ciążyć obowiązki płatnika tego podatku”.

Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie, działając w imieniu Ministra Finansów stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznał za prawidłowe.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego Minister Finansów stwierdza, co następuje:

Stosownie do postanowień art. 11 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm.), zwanej dalej „ustawą”, przychodami (…) są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Na podstawie art. 9 ust. 1 ustawy, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Katalog zwolnień przedmiotowych określony w art. 21 ust. 1 ustawy w pkt 68 przewiduje, iż wolna od podatku jest wartość wygranych w konkursach i grach organizowanych i emitowanych (ogłaszanych) przez środki masowego przekazu (prasa, radio i telewizja) oraz konkursach z dziedziny nauki, kultury, sztuki, dziennikarstwa i sportu, a także nagród związanych ze sprzedażą premiową – jeżeli jednorazowa wartość tych wygranych lub nagród nie przekracza kwoty 760 zł; zwolnienie od podatku nagród związanych ze sprzedażą premiową nie dotyczy nagród otrzymanych przez podatnika w związku z prowadzoną przez niego pozarolniczą działalnością gospodarczą, stanowiących przychód z tej działalności.

Jak słusznie zauważył Wnioskodawca, dla zastosowania powyższego zwolnienia od podatku do nagrody związanej ze sprzedażą premiową niezbędne jest, aby:

• nagroda otrzymana przez klienta była związana ze sprzedażą premiową,
• jednorazowa wartość tych nagród nie może przekroczyć kwoty 760 zł,
• sprzedaż premiowa nie dotyczyła nagród otrzymanych przez klientów w związku prowadzoną przez nich działalnością gospodarczą.
  
  

Pojęcie „sprzedaży premiowej” nie występuje w żadnym akcie normatywnym. Tym niemniej umowa sprzedaży została uregulowana w przepisach ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz.U. Nr 16, poz. 93, z późn. zm.), na co uwagę również zwrócił Wnioskodawca przywołując we wniosku art. 535 Kodeksu cywilnego. Zgodnie z treścią tej regulacji, przez umowę sprzedaży sprzedawca zobowiązuje się przenieść na kupującego własność rzeczy i wydać mu rzecz, a kupujący zobowiązuje się rzecz odebrać i zapłacić sprzedawcy cenę.

Z kolei, umowa rachunku bankowego jest uregulowana w odrębnym przepisie Kodeksu cywilnego, tj. w art. 725 tej ustawy, który stanowi, iż przez umowę rachunku bankowego bank zobowiązuje się względem posiadacza rachunku, na czas oznaczony lub nieoznaczony, do przechowywania jego środków pieniężnych oraz, jeżeli umowa tak stanowi, do przeprowadzania na jego zlecenie rozliczeń pieniężnych. W konsekwencji ten stosunek prawny nosi znamiona umowy zlecenia.

A zatem z nagrodą związaną ze sprzedażą premiową mamy do czynienia wówczas, gdy dochodzi do zawarcia umowy sprzedaży, czyli przeniesienia własności rzeczy. Mimo, iż Wnioskodawca sam wskazał, iż „”sprzedaż premiowa” jest umową sprzedaży, zawartą między sprzedawcą a kupującym, połączoną z przyznaniem premii kupującemu przez sprzedającego”, to jednocześnie uznał, że wypłacane przez niego premie (zwrot na rachunek klienta) w związku z prowadzonym Program Lojalnościowym są nagrodami związanymi ze sprzedażą premiową. Tym samym uznał, że prowadzi sprzedaż premiową.

Minister Finansów nie podziela tego poglądu. Umowa rachunku bankowego bądź umowa rachunku karty kredytowej nie jest tożsama z umową sprzedaży. Wnioskodawca zawierając z klientem umowę rachunku bankowego lub rachunku karty kredytowej nie przenosi na klienta własności rzeczy, a jedynie świadczy usługi, do których zobowiązał się w umowie. „Cashback”, to bezpośredni zwrot środków pieniężnych, które Wnioskodawca w ramach akcji promocyjnej wypłaca klientom w związku z używaniem przez nich kart płatniczych i kredytowych do płacenia za zakupy związane z umową rachunku bankowego/kartowego klienta. A zatem otrzymywane przez klientów Wnioskodawcy zwroty środków pieniężnych są ściśle związane z prowadzonymi usługami bankowymi. Wnioskodawca nie zawiera z klientami umowy sprzedaży.

Mając powyższe na uwadze, przepis art. 21 ust. 1 pkt 68 nie będzie miał zastosowania w stanie faktycznym przedstawionym we wniosku, gdyż umowę obejmującą realizację usługi rachunku bankowego czy rachunku związanego z kartą kredytową, nie można uznać za umowę sprzedaży. W konsekwencji, wypłacanej przez Wnioskodawcę premii („cashback”) nie można uznać za nagrodę związaną ze sprzedażą premiową. Dokonanie przez bank takiego zwrotu powoduje powstanie przychodu, po stronie osób które go otrzymały, kwalifikowanego do innych źródeł, o którym mowa w art. 20 ust. 1 w związku z art. 10 ust. 1 pkt 9 ustawy, podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym na ogólnych zasadach przy zastosowaniu skali podatkowej.

Na Wnioskodawcy natomiast ciąży obowiązek określony w art. 42a ustawy, przekazania podatnikowi oraz właściwemu dla podatnika urzędowi skarbowemu, w terminie do końca lutego roku następującego po roku podatkowym informacji podatkowej PIT-8C o wysokości uzyskanego od banku przychodu z innych źródeł.

W kwestii przywołanych przez Wnioskodawcę interpretacji indywidualnych należy wskazać, iż dotyczą one konkretnych stanów faktycznych, tym samym ich postanowień nie można wprost zastosować na gruncie sprawy przedstawionej w rozpatrywanym wniosku. Ponadto jeżeli Minister Finansów, korzystając z uprawnienia wynikającego z art. 14e § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa, stwierdzi ich nieprawidłowość, to dokona, z urzędu, ich zmiany.

W świetle powyższego stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku złożonym w dniu 12 marca 2012 r., należy uznać za nieprawidłowe.

Z tych względów należało zmienić z urzędu interpretację indywidualną z dnia 29 maja 2012 r. Nr IPPB4/415-210/12-2/MP, wydaną przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie, gdyż stwierdzono jej nieprawidłowość.

POUCZENIE

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie Ministra Finansów w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2012 r. poz. 270, zwanej dalej „ustawą”). Skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego wnosi się (w dwóch egzemplarzach) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi Ministra Finansów na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli Minister Finansów nie udzieli odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem Ministra Finansów, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ustawy), na adres: Świętokrzyska 12, 00-916 Warszawa.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.