INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 21 lutego 2012 r. (data wpływu 2 marca 2012 r.), uzupełnionym w dniu 22 maja 2012 r. (data wpływu), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości odliczenia podatku naliczonego w związku realizacją projektu pn. „...” - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 2 marca 2012 r. został złożony wniosek, uzupełniony w dniu 22 maja 2012 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości odliczenia podatku naliczonego w związku realizacją projektu pn. „...”.

W przedmiotowym wniosku oraz jego uzupełnieniu, przedstawiono następujący stan faktyczny.

Gmina realizuje projekt pn. „...”, na który uzyskała dofinansowanie ze środków Unii Europejskiej w ramach działania 1.1.10 Regionalnego Programu Operacyjnego na lata 2007 - 2013. Celem projektu jest stworzenie przedsiębiorstwom warunków do inwestowania i prowadzenia działalności gospodarczej poprzez kompleksowe przygotowanie terenów inwestycyjnych. Planowana strefa przedsiębiorczości zlokalizowana jest w rejonie plaży miejskiej, w obszarze objętym ustaleniami obowiązującej zmiany miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego otoczenia Jeziora. Obecnie w obszarze projektu funkcjonuje ulica o nawierzchni wykonanej z betonu asfaltowego oraz nieuporządkowany, mało funkcjonalny system ścieżek o nawierzchni gruntowej. Występuje również sieć elektroenergetyczna: zasilająca średniego napięcia, rozdzielcza niskiego napięcia oraz sieci oświetlenia terenu. W obszarze planowanej strefy przedsiębiorczości nie występuje żaden układ komunikacyjny i brakuje dojazdu do wyznaczonych terenów inwestycyjnych, częściowo występują dróżki gruntowe. W ramach przedsięwzięcia przewiduje się wykonanie infrastruktury technicznej w zakresie i lokalizacji zgodnie z uwarunkowaniami miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, tj.:

• przebudowę odcinka istniejącej ulicy o łącznej długości ok. 0,25 km,
• budowę nowego odcinka ulicy, o łącznej długości ok. 0,55 km,
• budowę nowego odcinka ulicy, o łącznej długości ok. 0,52 km,
• budowę ciągów pieszo-jezdnych o długości ok. 0,6 km, pieszo-rowerowych o długości ok. 0,1 km,
• budowę ciągów pieszych o długości ok. 1,6 km., ciągów rowerowych o długości ok. 1,1 km,
• budowę parkingów (ok. 254 miejsc postojowych),
• budowę sieci wodociągowej, o łącznej długości ok. 1,2 km,
• budowę sieci kanalizacji sanitarnej, o łącznej długości ok. 0,9 km wraz z 2 przepompowniami zbiorczymi,
• budowę sieci kanalizacji deszczowej grawitacyjnej, o łącznej długości ok. 1,9 km wraz z 4 urządzeniami podczyszczającymi,
• budowę sieci energetycznych, wraz z ok. 70 latarniami, budową sieci teletechnicznych - ok.1 km,
• wycinkę drzew kolidujących z inwestycją oraz zagospodarowanie zieleni w obrębie pasa drogowego.

W efekcie realizacji przedsięwzięcia powstanie nowa strefa przedsiębiorczości w zakresie usług turystycznych, sportowych i rekreacyjnych. Projektowana infrastruktura techniczna stworzy szanse do prowadzenia działalności gospodarczej, uatrakcyjni i w pełni zaspokoi potrzeby wynikające z funkcjonowania ośrodków wypoczynkowych, czy obiektów sportowych. Przewiduje się, że po realizacji projektu działki gminne, o łącznej powierzchni ok. 3,84 ha, usytuowane w obrębie strefy, zostaną sprzedane. Pojawienie się nowych inwestorów przyczyni się do ożywienia gospodarczego północno-zachodniej części miasta i przyniesie wiele korzyści społecznych w postaci nowych miejsc pracy oraz zagospodarowania zaniedbanej przestrzeni. Inwestycja finansowana jest w następujący sposób:

1. koszty kwalifikowane (budowa ww. elementów infrastruktury technicznej, łącznie z podatkiem od towarów i usług od budowy i przebudowy dróg publicznych, sieci deszczowej, elektroenergetycznej i teletechnicznej):



1. 51,78% - środki z Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego,
2. 48,22% - środki własne budżetu gminy,


2. koszty niekwalifikowane (podatek od towarów i usług związany z budową sieci wodociągowej i kanalizacji sanitarnej) -100% środki własne budżetu gminy.

Zgodnie z założeniami, właścicielem powstałego majątku wytworzonego w ramach projektu pozostanie Gmina. Zarządzanie i administrowanie wytworzonym majątkiem planowane jest w sposób następujący:

• drogi dojazdowe, ciągi piesze i rowerowe, oświetlenie, parkingi - pozostaną w zasobach Gminy, przekazane w trwały zarząd na podstawie decyzji Prezydenta do Miejskiego Zarządu Dróg i Mostów, który jest jednostką organizacyjną Gminy - samorządową jednostką budżetową i odrębnym podatnikiem podatku od towarów i usług,
• sieć kanalizacji deszczowej - za zarządzanie siecią odpowiedzialna będzie jednostka organizacyjna Gminy - Urząd Miasta - a Gmina nie będzie pobierała pożytków z tytułu własności,
• sieć wodociągowa oraz kanalizacji sanitarnej - po ich wybudowaniu, zostaną niezwłocznie, po podjęciu Uchwały Zgromadzenia Wspólmików i podwyższeniu kapitału zakładowego, wniesione aportem do spółki - Przedsiębiorstwa Wodociągów i Kanalizacji - będącej w 100% własnością Gminy. Do tego czasu Gmina nie będzie podejmować żadnych czynności wykorzystujących powstałą infrastrukturę. Spółka została powołana do realizacji zadań własnych Gminy, obejmujących sprawy z zakresu wodociągów i zaopatrzenia w wodę, kanalizacji oraz usuwania i oczyszczania ścieków komunalnych.

Przedmiotowa inwestycja realizowana będzie z zamiarem odpowiedniego przystosowania będących w posiadaniu Gminy gruntów, zlokalizowanych w okolicy Jeziora, do ich wykorzystania przez podmioty gospodarcze, które zakupią uzbrojone działki. Wybudowana infrastruktura będzie również wykorzystywana przez innych użytkowników, korzystających m.in. z pobliskich terenów rekreacyjnych i sportowych plaży miejskiej. Gmina jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Gmina będzie miała możliwość odliczania podatku naliczonego w związku z realizowaną inwestycją...

Zdaniem Wnioskodawcy, nie będzie mógł odliczyć podatku naliczonego z tytułu budowy dróg publicznych, parkingów, sieci kanalizacji deszczowej, wodociągowej i sanitarnej, ciągów pieszych i rowerowych, sieci energetycznych i teletechnicznych ze względu na fakt, iż dokonane zakupy inwestycyjne będą związane z wykonywaniem zadań własnych. Gmina wskazała, iż do zadań tych należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty, które w szczególności obejmują sprawy gminnych dróg, ulic, mostów, placów oraz organizacji ruchu drogowego (art. 7 ust. 1 pkt 2 ustawy o samorządzie gminnym), oraz wodociągów i zaopatrzenia w wodę, kanalizacji, usuwania i oczyszczania ścieków komunalnych, utrzymania czystości i porządku oraz urządzeń sanitarnych, wysypisk i unieszkodliwiania odpadów komunalnych, zaopatrzenia w energię elektryczną i cieplną oraz gaz (art. 7 ust. 1 pkt 3 cyt. ww. ustawy). Stwierdziła, iż sceduje wykonywanie zadań własnych na odrębny podmiot (jednostkę budżetową), przekazując na podstawie decyzji Prezydenta w trwały zarząd wytworzoną infrastrukturę a czynność przekazania nie będzie podlega opodatkowaniu. Podniosła, iż jest odrębnym podatnikiem podatku od towarów i usług w stosunku do jednostki budżetowej, która będzie zarządzała powstałym majątkiem i wykorzystywała go do wykonywania czynności opodatkowanych. Po powołaniu treści art. 86 ust. 1 ustawy wskazała, iż prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wyłącznie podatnikom podatku od towarów i usług, w sytuacji gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest niewątpliwy i bezsporny związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi. Przedstawiona wyżej zasada wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi. Podniosła, iż ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, m. in. tego, że zakupy będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy o podatku od towarów i usług. Gmina wskazała, iż poniesie wydatki, które zostaną udokumentowane fakturami VAT wystawianymi przez wykonawców, na realizację inwestycji na nieruchomości stanowiącej Jej własność, w okolicy obszarów o przeznaczeniu pod działalność sportowo-rekreacyjną. Po sprzedaży terenów inwestycyjnych drogi, parkingi, ciągi piesze i rowerowe pozostaną własnością Gminy - w trwałym zarządzie Miejskiego Zarządu Dróg i Mostów. Stwierdziła, iż za zarządzanie siecią kanalizacji deszczowej odpowiedzialna będzie jednostka organizacyjna Gminy - Urząd Miasta - a Gmina nie będzie pobierała z tego tytułu pożytków. Sieć wodociągowa oraz kanalizacji sanitarnej po wybudowaniu zostanie wniesiona aportem do majątku spółki. Do czasu wniesienia aportu pozostaną one majątkiem Gminy, natomiast spółka, na podstawie protokołu odbioru technicznego, będzie faktycznie je eksploatować, osiągając w związku z tym dochody opodatkowane podatkiem od towarów i usług. Gminę nie łączy ze spółką umowa cywilnoprawna w zakresie uprawnienia do użytkowania sieci. Gmina stwierdziła, iż nie uzyskuje przychodów ze sprzedaży wody i odbioru ścieków. Eksploatacją sieci, sprzedażą wody, oraz odbiorem ścieków zajmuje się spółka. Ponownie podniosła, iż z treści powołanego na wstępie art. 86 ust. 1 wynika, że ustawodawca uzależnia prawo do odliczenia podatku naliczonego od wykorzystywania towarów lub usług do wykonywania czynności opodatkowanych. Wskazała, iż katalog czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług zawiera art. 5 ust. 1 ustawy (są nimi m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju). W ocenie Gminy, z założenia, do wykonania tych czynności w klasycznym modelu realizacji prawa do odliczenia mają być wykorzystywane towary i usługi. Stwierdziła, iż nie sposób pominąć tych działań podatnika, które choć neutralne z punktu widzenia podatku od towarowi usług, jako niepodlegające temu podatkowi lub od niego zwolnione, podejmowane są również w celu dokonania sprzedaży opodatkowanej. Wskazała, iż na tle przepisu art. 86 ust. 1 ustawy, związek pomiędzy podatkiem naliczonym a czynnościami opodatkowanymi nie ma charakteru absolutnego w tym znaczeniu, że nie zawsze możliwe jest wskazanie na ścisłe powiązanie danego podatku naliczonego z konkretnymi czynnościami opodatkowanymi wykonywanymi przez podatnika. Ważne jest - zdaniem Gminy - by związek ten w chwili dokonywania zakupów był uchwytny i oczywisty, nabyte towary i usługi muszą w sposób niewątpliwy służyć czynnościom opodatkowanym. Stwierdziła, iż okoliczności towarzyszące konkretnej transakcji zakupu towaru lub usługi powinny wskazywać jednoznacznie, że zakup dokonany został w celu wykorzystania w ramach działalności opodatkowanej podatnika, przy uwzględnieniu rodzaju prowadzonej lub planowanej działalności gospodarczej, a także by stanowiły element cenotwórczy produktów podatnika, pozostając w ten sposób w bezpośrednim związku z jego działalnością gospodarczą. Zdaniem Gminy, co do zasady, odliczeniu powinien podlegać taki podatek naliczony, który zawarty jest w cenie towarów nabytych w celu wykonania czynności opodatkowanych. Wskazała, iż w chwili dokonywania zakupu towarów i usług dotyczących budowy, przebudowy przedmiotowych dróg, parkingów, ciągów i sieci uzbrojenia terenu związek z czynnościami opodatkowanymi nie jest w przypadku tworzenia strefy przedsiębiorczości uchwytny, ani oczywisty, przede wszystkim dlatego, iż powstałe drogi są publicznymi drogami gminnymi, udostępnianymi nieodpłatnie wszystkim użytkownikom, a obowiązek ich budowy jest określanym przez ustawy zadaniem własnym gminy. Zaznaczyła, iż po zrealizowaniu inwestycji drogi będą wykorzystywane przez inwestorów do celów związanych z prowadzoną przez nich działalnością gospodarczą, niemniej pozostaną drogami publicznymi, a Gmina na podstawie ustawy zobowiązana jest do ich budowy i utrzymania. Zdaniem Gminy budowa dróg w ramach realizacji zadania stanowi realizację celu publicznego na poziomie samorządowym, a nie realizację czynności wykonywanych na podstawie zawartych przez Gminę umów cywilnoprawnych. Gmina podniosła, iż realizowana inwestycja dotycząca budowy dróg, parkingów, ciągów i sieci kanalizacji deszczowej, energetycznej i teletechnicznej nie będzie służyła wykonywaniu czynności opodatkowanych. Wskazała, iż fakt wzrostu wartości gruntów przeznaczonych do sprzedaży, po wybudowaniu ww. elementów infrastruktury technicznej, nie spowoduje powstania związku podatku naliczonego z czynnościami opodatkowanymi, bowiem zaistniały rodzaj powiązania o charakterze pośrednim, przy sprzedaży przez Gminę terenów inwestycyjnych (np. poprzez realizację elementów infrastruktury terenu), lecz oczywistość tego powiązania z dokonywaną przez nią sprzedażą opodatkowaną tych terenów, może dopiero dawać uprawnienie do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy. Gmina zauważyła, iż uzbrojenie terenu wpływa na podwyższenie wartości sprzedawanego gruntu. Po powołaniu definicji „działki budowlanej” określonej w ustawie z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. 80, poz. 717 ze zm.) stwierdziła, że z powyższego wynika, iż dostęp do drogi publicznej jest niezbędnym warunkiem dla uznania działki za budowlaną. Na tej podstawie Gmina wywiodła, iż nie ma możliwości sprzedaży terenów, jako inwestycyjne, jeżeli nie będą miały dostępu do drogi publicznej. Zdaniem Gminy budowa drogi w sposób znaczący może wpłynąć na decyzję nabywcy o zakupie danego gruntu. Podobnie wartość działki podnoszą wszystkie pozostałe urządzenia infrastruktury technicznej (wybudowane pod ziemią, na ziemi albo nad ziemią przewody lub urządzenia wodociągowe, kanalizacyjne, ciepłownicze, elektryczne, gazowe i telekomunikacyjne). Podkreśliła, iż przedmiotem sprzedaży w przedmiotowej sprawie są wyłącznie działki, a nie drogi czy inne elementy infrastruktury technicznej. Drogi, o których mowa w rozpatrywanej sytuacji, są gminnymi drogami publicznymi, których zarządcą jest jednostka budżetowa Gminy. Podniosła, iż nie są to drogi wewnętrzne, ani dojazdowe w rozumieniu ustawy o drogach publicznych i nie zostaną ani sprzedane, ani wydzierżawione przez Gminę. Wchodzą one w skład ogólnodostępnej infrastruktury drogowej, łączącej strefę przedsiębiorczości z innymi ulicami i nie będą przez Gminę wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych. Gmina stwierdziła, iż budowa drogi publicznej jest realizacją celu publicznego, do którego jest zobowiązana w drodze ustawy, bowiem przez zadania publiczne należy rozumieć te, które mają na celu korzyść ogółu. Wskazała, iż w art. 7 ust. 1 ustawy o samorządzie terytorialnym, korzyść ogółu określona jest jako zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty samorządowej, którą tworzą mieszkańcy gminy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

W myśl postanowień art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Zgodnie z ust. 2 pkt 1 lit. a) powołanego artykułu, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług, z uwzględnieniem rabatów określonych w art. 29 ust. 4.

Z cytowanych powyżej przepisów wynika, że prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione łącznie następujące warunki: odliczenia dokonuje podatnik, a towary i usługi, z których nabyciem wiąże się podatek naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

W rozdziale 9 obowiązującego od dnia 6 kwietnia 2011 r. rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 73 poz. 392 ze zm.), przewidziano przypadki, w których kwota podatku naliczonego może być zwrócona jednostce dokonującej nabycia (importu) towarów lub usług finansowanego ze środków bezzwrotnej pomocy zagranicznej, oraz warunki i tryb dokonywania tego zwrotu. Przepisy powołanego rozporządzenia określają katalog środków, które stanowią ww. środki bezzwrotnej pomocy zagranicznej (§ 8 ust. 3 i 4). Uzyskanie pomocy finansowej pochodzącej ze źródeł, o których mowa w tych przepisach daje prawo do ubiegania się o zwrot podatku w oparciu o przepisy zawarte w ww. rozdziale 9 tego rozporządzenia.

Stosownie do dyspozycji art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Zatem opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, co do zasady, podlega tylko takie świadczenie, które ma charakter odpłatny.

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Przepis art. 7 ust. 1 ustawy stanowi, iż przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Według art. 2 pkt 22 ustawy sprzedaż to odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

W sytuacji zatem, gdy przedmiotem aportu są towary w rozumieniu powołanego wyżej przepisu i gdy czynność ta prowadzi do przeniesienia prawa do rozporządzania tymi towarami jak właściciel, występuje odpłatna dostawa w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy, podlegająca opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Za podatnika uznaje się, zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy, osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

W myśl ust. 6 tegoż artykułu, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

W myśl art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (t.j. Dz. U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1591 ze zm.), gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.

Zgodnie z art. 6 ust. 1 ww. ustawy, do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.

Do zadań własnych gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty. W szczególności zadania własne obejmują sprawy:

(…)

2) gminnych dróg, ulic, mostów, placów oraz organizacji ruchu drogowego,
3) wodociągów i zaopatrzenia w wodę, kanalizacji, usuwania i oczyszczania ścieków komunalnych, utrzymania czystości i porządku oraz urządzeń sanitarnych, wysypisk i unieszkodliwiania odpadów komunalnych, zaopatrzenia w energię elektryczną i cieplną oraz gaz,

(…).

Zgodnie z art. 43 ust. 1 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (t. j. Dz. U. z 2010 r. Nr 102, poz. 651 ze zm.), trwały zarząd jest formą prawną władania nieruchomością przez jednostkę organizacyjną.

Z ust. 5 tego artykułu wynika, iż nieruchomości stanowiące przedmiot własności lub przedmiot użytkowania wieczystego Skarbu Państwa oddaje się w trwały zarząd państwowej jednostce organizacyjnej, a nieruchomości stanowiące przedmiot własności lub przedmiot użytkowania wieczystego jednostki samorządu terytorialnego - odpowiedniej samorządowej jednostce organizacyjnej, chyba że odrębne przepisy stanowią inaczej.

W myśl art. 44 ust. 1 ww. ustawy, trwały zarząd ustanawia się na czas nieoznaczony lub czas oznaczony.

Trwały zarząd na rzecz jednostki organizacyjnej ustanawia właściwy organ, w drodze decyzji, z zastrzeżeniem art. 60 ust. 2 oraz art. 60a ust. 3 (art. 45 ust. 1 powołanej ustawy).

Za nieruchomość oddaną w trwały zarząd pobiera się opłaty roczne (art. 82 ust. 1 ustawy o gospodarce nieruchomościami).

Z treści wniosku wynika, iż Gmina realizuje projekt, na który uzyskała dofinansowanie ze środków Unii Europejskiej. Celem projektu jest stworzenie przedsiębiorstwom warunków do inwestowania i prowadzenia działalności gospodarczej poprzez kompleksowe przygotowanie terenów inwestycyjnych. W ramach przedsięwzięcia przewiduje się wykonanie infrastruktury technicznej w zakresie i lokalizacji zgodnie z uwarunkowaniami miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, tj.:

• przebudowa odcinka istniejącej ulicy, o łącznej długości ok. 0,25 km,
• budowa nowego odcinka ulicy, o łącznej długości ok. 0,55 km,
• budowa nowego odcinka ulicy, o łącznej długości ok. 0,52 km,
• budowa ciągów pieszo-jezdnych o długości ok. 0,6 km, pieszo-rowerowych o długości ok. 0,1 km,
• budowa ciągów pieszych o długości ok. 1,6 km., ciągów rowerowych o długości ok. 1,1 km,
• budowa parkingów (ok. 254 miejsc postojowych),
• budowa sieci wodociągowej, o łącznej długości ok. 1,2 km,
• budowa sieci kanalizacji sanitarnej, o łącznej długości ok. 0,9 km wraz z 2 przepompowniami zbiorczymi,
• budowa sieci kanalizacji deszczowej grawitacyjnej, o łącznej długości ok. 1,9 km wraz z 4 urządzeniami podczyszczającymi,
• budowa sieci energetycznych, wraz z ok. 70 latarniami, budowa sieci teletechnicznych - ok.1 km,
• wycinka drzew kolidujących z inwestycją oraz zagospodarowanie zieleni w obrębie pasa drogowego.

Inwestycja finansowana jest w następujący sposób:

1. koszty kwalifikowane (budowa ww. elementów infrastruktury technicznej, łącznie z podatkiem od towarów i usług od budowy i przebudowy dróg publicznych, sieci deszczowej, elektroenergetycznej i teletechnicznej):



1. 51,78% - środki z Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego,
2. 48,22% - środki własne budżetu gminy,


2. koszty niekwalifikowane (podatek od towarów i usług związanyz budową sieci wodociągowej i kanalizacji sanitarnej): -100% środki własne budżetu gminy.

Zgodnie z założeniami, właścicielem powstałego majątku wytworzonego w ramach projektu pozostanie Gmina. Zarządzanie i administrowanie wytworzonym majątkiem planowane jest w sposób następujący:

• drogi dojazdowe, ciągi piesze i rowerowe, oświetlenie, parkingi - pozostaną w zasobach Gminy, przekazanie w trwały zarząd na podstawie decyzji Prezydenta do Miejskiego Zarządu Dróg i Mostów, który jest jednostką organizacyjną Gminy i odrębnym podatnikiem podatku od towarów i usług,
• sieć kanalizacji deszczowej - za zarządzanie siecią odpowiedzialna będzie jednostka organizacyjna Gminy - Urząd Miasta - a Gmina nie będzie pobierała pożytków z tytułu własności,
• sieć wodociągowa oraz kanalizacji sanitarnej - po ich wybudowaniu, zostaną niezwłocznie, po podjęciu Uchwały Zgromadzenia Wspólmików i podwyższeniu kapitału zakładowego, wniesione aportem do spółki - Przedsiębiorstwa Wodociągów i Kanalizacji - będącej w 100% własnością Gminy. Do tego czasu Gmina nie będzie podejmować żadnych czynności wykorzystujących powstałą infrastrukturę. Spółka została powołana do realizacji zadań własnych Gminy, obejmujących sprawy z zakresu wodociągów i zaopatrzenia w wodę, kanalizacji oraz usuwania i oczyszczania ścieków komunalnych.

Przedmiotowa inwestycja realizowana będzie z zamiarem przystosowania gruntów, będących własnością Gminy, do ich wykorzystania przez podmioty gospodarcze, które zakupią uzbrojone działki. Wybudowana infrastruktura będzie również wykorzystywana przez innych użytkowników, korzystających m.in. z pobliskich terenów rekreacyjnych i sportowych plaży miejskiej. Gmina jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.

Biorąc pod uwagę treść wniosku oraz powołanych przepisów, w tym przede wszystkim treść art. 86 ust. 1 ustawy należy stwierdzić, że od wydatków związanych z budową dróg dojazdowych, ciągów pieszych i rowerowych, oświetlenia, parkingu oraz sieci kanalizacji deszczowej, które to zadania są zadaniami własnymi, do wykonywania których Gmina zobowiązana jest na podstawie ustawy o samorządzie gminnym - jak słusznie stwierdziła - nie będzie Jej przysługiwać prawo do odliczenia podatku naliczonego na zasadach wynikających z ustawy o podatku od towarów i usług, gdyż dokonane zakupy nie będą służyły czynnościom opodatkowanym. Natomiast od wydatków związanych z budową sieci wodociągowej i kanalizacyjnej - wbrew stanowisku zawartemu we wniosku - Gminie będzie przyługiwać prawo do odliczenia podatku naliczonego, z uwagi na fakt, iż sieci te zostaną zbyte w drodze aportu spółce, zatem będą służyły czynności opodatkowanej, o ile nie wystąpią przesłanki określone w art. 88 ustawy wyłączające to prawo.

Wobec powyższego stanowisko całościowo należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie, ul. Emilii Plater 1, 10-562 Olsztyn, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń