Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPP2/443-574/13/KO
z 24 września 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 6 czerwca 2013 r. (data wpływu 21 czerwca 2013 r.), uzupełnionym pismem z dnia 9 września 2013 r. (data wpływu 17 września 2013 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego faktur, faktur korygujących i duplikatów pobranych ze strony internetowej dostawcy w formacie PDF, przechowywania ww. dokumentów i określenia momentu ich otrzymania – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 21 czerwca 2013 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług m.in. w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego faktur, faktur korygujących i duplikatów pobranych ze strony internetowej dostawcy w formacie PDF, przechowywania ww. dokumentów i określenia momentu ich otrzymania.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z dnia 9 września 2013 r. (data wpływu 17 września 2013 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z dnia 6 września 2013 r. znak: IBPP2/443-574/13/KO.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Stan faktyczny nr 3

Sp. z o. o. zwany dalej Wnioskodawcą lub spółką, w ramach swojej działalności otrzymuje od swoich kontrahentów faktury za zakup towarów i usług. Wnioskodawca zamierza zawrzeć z kontrahentami pisemne porozumienie (oświadczenie), w sprawie pobierania faktur, faktur korekt, duplikatu ze strony internetowej dostawcy.

Wnioskodawca za datę otrzymania e-faktury, będzie uznawał datę pobrania faktury, faktury korekty, duplikatu po zalogowaniu się na stronie internetowej dostawcy i zapisaniu faktury w formie PDF.

Faktury pobrane ze strony internetowej dostawcy przez Spółkę w sposób opisany w stanowisku nr 3 będą archiwizowane na serwerze Wnioskodawcy, do czasu upływu terminu przedawnienia, w sposób zapewniający łatwe ich odszukanie oraz udostępnienie organowi podatkowemu lub organowi kontroli skarbowej.

Pismem z dnia 9 września 2013 r. Wnioskodawca uzupełnił zdarzenie przyszłe następująco:

W sytuacji określonej jako „Stan faktyczny nr 3” opisany sposób pobierania i przechowywania faktur, faktur korygujących i duplikatów zdaniem Wnioskodawcy będzie gwarantował pewność co do tożsamości dokonującego dostawy towarów lub usługodawcy albo wystawcy faktury poprzez:

• oświadczenie zawierające akceptację przez Wnioskodawcę elektronicznego sposobu pozyskiwania faktur, faktur korygujących i duplikatów,
• pobieranie e-faktur, które będzie następowało ze strony internetowej wskazanej przez dostawcę,
• akceptację faktury pod względem merytorycznym przez wskazane osoby zapewniającą, że towar lub usługa pochodzi od dostawcy (wystawcy e-faktury), z którym Wnioskodawca zawarł stosowna umowę i który zrealizował stosowne świadczenie.
  
  

W związku z powyższym, zdaniem Wnioskodawcy, będzie zapewniona autentyczność pochodzenia faktur, faktur korygujących i duplikatów.

W sytuacji określonej jako „Stan faktyczny nr 3” opisany sposób pobierania i przechowywania faktur, faktur korygujących i duplikatów zdaniem Wnioskodawcy będzie gwarantował, że w dokumentach tych nie zmieniono danych, które powinna zawierać faktura, poprzez:

• dostęp do strony internetowej ograniczony hasłem,
• kontrolę merytoryczną oraz formalno-rachunkową przez wskazane osoby, zapewniającą niezmienność danych na podstawie, np. umowy, zamówienia, protokołu odbioru itp.
  
  

W związku z powyższym, zdaniem Wnioskodawcy, będzie zapewniona integralność treści faktur, faktur korygujących i duplikatów.

Czytelność faktur, faktur korygujących i duplikatów zdaniem Wnioskodawcy będzie zapewniona poprzez wystawianie ich przez dostawcę za pomocą programu komputerowego, który wykluczy możliwość dokonywania dopisków i skreśleń pozwalających na różną interpretację zapisów.

W sytuacji określonej jako „Stan faktyczny nr 3” otrzymane faktury, faktury korygujące i duplikaty będą przechowywane w podziale na miesięczne okresy rozliczeniowe.

Gwarancja pewności co do tożsamości dokonującego dostawy lub usług albo wystawcy faktur, czytelność faktur oraz gwarancja braku możliwości zmiany danych zawartych w przesyłanych fakturach zdaniem Wnioskodawcy będzie zachowana od momentu ich wystawienia do momentu upływu terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego.

E-faktury w formacie PDF pobierane, po zalogowaniu się przez Wnioskującego, ze strony wskazanej przez dostawcę, będą w tym samym formacie przechowywane na wydzielonym dysku. Będą udostępnione tylko do odczytu wskazanym osobom.

E-faktura w formacie PDF zostanie zarchiwizowana na wydzielonym dysku o nazwie „Archiwum e-faktur” w folderze oznaczonym jako „nazwa spółki/miesiąc/rok”. E-faktura będzie zapisywane do folderu zgodnie z miesiącem pobrania jej przez Wnioskodawcę ze strony internetowej dostawcy.

Nabywane towary i usługi, udokumentowane fakturami, fakturami korygującymi, duplikatami faktur będą wykorzystywane do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytania (oznaczone jak we wniosku):

2.Czy Spółka będzie miała prawo do odliczenia podatku naliczonego z dokumentów (faktur, duplikatów), pobranych ze strony internetowej dostawcy w formacie PDF?

3.Czy przechowywanie faktur na serwerze Wnioskodawcy będzie prawidłowym sposobem ich archiwizowania?

4.Czy Wnioskodawca prawidłowo określił moment otrzymania faktury, faktury korekty, duplikatu jako moment pobrania faktury, faktury korekty, duplikatu po zalogowaniu się na stronie internetowej dostawcy (stan faktyczny nr 3)?

Stanowisko Wnioskodawcy:

Stanowisko Wnioskodawcy do stanu faktycznego nr 3 pytania nr 2.

Zdaniem Wnioskodawcy należy uznać, że Spółka ściągając faktury ze strony internetowej dostawcy w okolicznościach przedstawionych w stanowisku nr 3 - opis zdarzenia przyszłego, będzie spełniała obowiązek dokumentacyjny, określony w art. 106 ust. 1 ustawy o VAT. Jednocześnie Wnioskodawca będzie miał prawo do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z posiadania faktur elektronicznych przy założeniu spełnienia ogólnych warunków dających prawo odliczenia VAT, o których mowa w art. 86 ustawy o VAT.

Stanowisko Wnioskodawcy do stanu faktycznego nr 3 pytania nr 3

Zgodnie z Rozporządzeniem Ministra Finansów par. 6 faktury przesyłane drogą elektroniczną, są przechowywane w podziale na okresy rozliczeniowe w dowolny sposób zapewniający:

• autentyczność pochodzenia, integralność treści i czytelność tych faktur od momentu ich wystawienia do czasu upływu terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego,
• łatwe ich odszukanie,
• organowi podatkowemu lub organowi kontroli skarbowej na żądanie, zgodnie z odrębnymi przepisami, bezzwłoczny dostęp do faktur.
  
  

Zdaniem Wnioskodawcy przechowywanie faktur na serwerze Wnioskodawcy będzie prawidłowym sposobem ich archiwizowania.

Faktury przez Spółkę będą przejęte w stanie gdzie będą miały zapewnioną autentyczność, integralność i czytelność, w takim też stanie zostaną zarchiwizowane i przechowywane na serwerze Spółki do momentu przedawnienia zobowiązania podatkowego.

Stanowisko Wnioskodawcy do stanu faktycznego nr 3 pytania nr 4

Wnioskodawca prawidłowo określił moment otrzymania faktury, faktury korekty, duplikatu jako moment pobrania faktury, faktury korekty, duplikatu po zalogowaniu się na stronie internetowej dostawcy (stan faktyczny nr 3).

Odnosząc się do kwestii skorzystania z prawa do odliczenia VAT w zdarzeniu przyszłym wskazanych w niniejszym wniosku należy podnieść, że przepisy ustawy o VAT oraz rozporządzeń wykonawczych nie wprowadzają szczególnych zasad w zakresie rozpoznania momentu powstania prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego wykazanego w fakturze otrzymanej drogą elektroniczną. W związku z tym należy stosować normę ogólną z ustawy o VAT, że prawo do odliczenia podatku powstaje, w rozliczeniu za okres, w którym otrzymano fakturę VAT (dla celów niniejszego wniosku Spółka nie wspomina o innych, szczególnych momentach powstania tego prawa przewidzianych w ustawie o VAT, gdyż nie mają one znaczenia w opisywanym zdarzeniu przyszłym).

Słowo „otrzymać” nie jest definiowane na potrzeby ustawy o VAT, więc należy przyjąć znaczenie jakie zostało mu przypisane w języku powszechnym, tj. jako dostanie, uzyskanie czegoś (za słownikiem internetowym języka polskiego, wyd. Internetowe PWN).

Mając powyższe na uwadze, za moment otrzymania faktury VAT w formie elektronicznej, należy uznać chwilę, w której faktura VAT została pobrana przez Wnioskodawcę, a więc moment jej ściągnięcia po zalogowaniu się na stronie internetowej dostawcy. To samo będzie także w przypadku otrzymania w formie elektronicznej faktury VAT korygującej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego w kwestiach objętych pytaniami nr 2, 3 i 4 uznaje się za prawidłowe.

Na mocy art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Według regulacji ust. 2 pkt 1 lit. a powyższego artykułu, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług - z uwzględnieniem rabatów określonych w art. 29 ust. 4.

Z powołanego wyżej art. 86 ust. 1 ustawy wynika, iż prawo do odliczenia podatku naliczonego przysługuje wyłącznie podatnikowi podatku od towarów i usług i dotyczy podatku naliczonego wynikającego z zakupów towarów i usług wykorzystywanych do wykonywania czynności opodatkowanych. Odliczyć zatem można podatek naliczony, który jest związany z transakcjami opodatkowanymi podatnika. Powyższa zasada wyklucza możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z nabyciem towarów i usług, które w ogóle nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, tj. wykorzystywane są do czynności zwolnionych od podatku lub niepodlegających opodatkowaniu tym podatkiem.

Należy zauważyć, że ustawodawca przewidział sytuacje, których wystąpienie wyłącza możliwość odliczenia podatku naliczonego. Sytuacje takie zostały wskazane w art. 88 ustawy o VAT.

Prawo do odliczenia podatku może zostać zrealizowane w terminach określonych w art. 86 ust. 10-13 ustawy o VAT.

Zgodnie z art. 86 ust. 10 pkt 1 ww. ustawy, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego powstaje w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał fakturę albo dokument celny, z zastrzeżeniem pkt 2-5 oraz ust. 11, 12, 16 i 18.

W myśl art. 86 ust. 10a ustawy o VAT, w przypadku gdy nabywca towaru lub usługi otrzymał korektę faktury, o której mowa w art. 29 ust. 4a lub 4c, jest on obowiązany do zmniejszenia kwoty podatku naliczonego w rozliczeniu za okres, w którym tę korektę faktury otrzymał. Jeżeli podatnik nie obniżył kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego określonego w fakturze, której korekta dotyczy, a prawo do takiego obniżenia mu przysługuje, zmniejszenie kwoty podatku naliczonego uwzględnia się w rozliczeniu za okres, w którym podatnik dokonuje tego obniżenia

Stosownie do art. 86 ust. 11 cyt. ustawy, jeżeli podatnik nie dokona obniżenia kwoty podatku należnego w terminie określonym w ust. 10, może obniżyć kwotę podatku należnego w deklaracji podatkowej za jeden z dwóch następnych okresów rozliczeniowych.

Art. 86 ust. 13 ww. ustawy stanowi, iż jeżeli podatnik nie dokonał obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w terminach, o których mowa w ust. 10, 11, 12, 16 i 18, może on obniżyć kwotę podatku należnego przez dokonanie korekty deklaracji podatkowej za okres, w którym wystąpiło prawo do obniżenia podatku należnego, nie później jednak niż w ciągu 5 lat, licząc od początku roku, w którym wystąpiło prawo do obniżenia podatku należnego.

Zgodnie z zapisami art. 106 ust. 1 ustawy, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy z zastrzeżeniem ust. 1a, 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Zasady wystawiania faktur VAT i innych dokumentów z nimi zrównanych uregulowane zostały szczegółowo w przepisach rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 68, poz. 360 ze zm.).

Natomiast sposób i warunki przesyłania oraz przechowywania faktur w formie elektronicznej reguluje rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 20 grudnia 2012 r. w sprawie przesyłania faktur w formie elektronicznej, zasad ich przechowywania oraz trybu udostępniania organowi podatkowemu lub organowi kontroli skarbowej (Dz. U. z 2012 r., poz. 1528), które obowiązuje od 1 stycznia 2013r.

Przepis § 2 ww. rozporządzenia stanowi, iż ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o:

1. autentyczności pochodzenia faktury - rozumie się przez to pewność co do tożsamości dokonującego dostawy towarów lub usługodawcy albo wystawcy faktury;
2. integralności treści faktury - rozumie się przez to, że w fakturze nie zmieniono danych, które powinna zawierać faktura.
   
   

Przesyłanie, w tym udostępnianie, faktur w formie elektronicznej wymaga akceptacji ich odbiorcy (§ 3 rozporządzenia).

W myśl § 4 ust. 1 rozporządzenia, faktury mogą być przesyłane w formie elektronicznej, w dowolnym formacie elektronicznym, pod warunkiem zapewnienia autentyczności pochodzenia, integralności treści i czytelności faktury.

Zgodnie z § 4 ust. 2 rozporządzenia, sposób zapewnienia autentyczności pochodzenia, integralności treści i czytelności faktury określa podatnik.

Autentyczność pochodzenia, integralność treści oraz czytelność faktury można zapewnić za pomocą dowolnych kontroli biznesowych, które ustalają wiarygodną ścieżkę audytu między fakturą a dostawą towarów lub świadczeniem usług (§ 4 ust. 3 rozporządzenia).

W myśl § 4 ust. 4 rozporządzenia, poza wykorzystaniem kontroli biznesowych, określonych w ust. 3, autentyczność pochodzenia i integralność treści faktury są zachowane, w szczególności, w przypadku wykorzystania:

1. bezpiecznego podpisu elektronicznego w rozumieniu art. 3 pkt 2 ustawy z dnia 18 września 2001 r. o podpisie elektronicznym (Dz. U. Nr 130, poz. 1450, z późn. zm.), weryfikowanego za pomocą ważnego kwalifikowanego certyfikatu, lub
2. elektronicznej wymiany danych (EDI) zgodnie z umową w sprawie europejskiego modelu wymiany danych elektronicznych, jeżeli zawarta umowa, dotycząca tej wymiany, przewiduje stosowanie procedur gwarantujących autentyczność pochodzenia faktury i integralność jej danych.
   
   

Zauważyć należy, iż dla potrzeb przepisów o podatku od towarów i usług w zakresie fakturowania, pojęcie „kontrole biznesowe” użyte w ww. § 4 ust. 3 rozporządzenia, należy rozumieć jako proces, za pośrednictwem którego podatnik tworzy, wdraża oraz aktualizuje dostateczny poziom pewności co do tożsamości dostawcy lub usługodawcy albo wystawcy faktury (autentyczność pochodzenia), w zakresie tego, że nie zmieniono danych dotyczących podatku VAT (integralność treści) oraz w zakresie czytelności faktury od momentu wystawienia faktury aż do końca okresu przechowywania. Kontrola biznesowa powinna dawać pewną ścieżkę kontrolną, dzięki której można powiązać fakturę ze stanowiącą podstawę jej wystawienia dostawą bądź usługą.

Z kolei, pojęcie „wiarygodna ścieżka audytu”, również użyte w ww. przepisie, oznacza, iż związek pomiędzy dokumentami uzupełniającymi oraz realizowanymi transakcjami jest łatwy do prześledzenia (dzięki posiadaniu dostatecznych danych dla powiązania dokumentów), zgodny z ustalonymi w przedsiębiorstwie procedurami oraz odzwierciedla procesy, które faktycznie miały miejsce. Ścieżka audytu dla celów podatku VAT powinna zapewnić możliwy do skontrolowania związek pomiędzy fakturą a dostawą towarów lub świadczeniem usług tak, aby umożliwić sprawdzenie, czy faktura odzwierciedla fakt, że dostawa towarów lub świadczenie usług miało miejsce. Przy czym środki, przy wykorzystaniu których podatnik może wykazać powyższy związek pozostawia się uznaniu podatnika.

Zgodnie z § 6 ust. 1 tego rozporządzenia, faktury przesłane drogą elektroniczną są przechowywane w podziale na okresy rozliczeniowe w dowolny sposób zapewniający:

1. autentyczność pochodzenia, integralność treści i czytelność tych faktur od momentu ich wystawienia do czasu upływu terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego;
2. łatwe ich odszukanie;
3. organowi podatkowemu lub organowi kontroli skarbowej na żądanie, zgodnie z odrębnymi przepisami, bezzwłoczny dostęp do faktur.
   
   

Podatnicy posiadający siedzibę działalności gospodarczej na terytorium kraju są zobowiązani do przechowywania faktur, o których mowa w ust. 1, na terytorium kraju (§ 6 ust. 2 rozporządzenia).

Przepisu ust. 2 nie stosuje się, jeżeli faktury są przechowywane poza terytorium kraju w formie elektronicznej w sposób umożliwiający organowi podatkowemu lub organowi kontroli skarbowej, za pomocą środków elektronicznych, dostęp on-line do tych faktur (§ 6 ust. 3 rozporządzenia).

Wskazać należy, iż rozporządzenie w sprawie faktur elektronicznych nie posługuje się wprost pojęciem „faktura korygująca” czy „duplikat”, co nie oznacza, że faktury korygujące i duplikaty nie mogą być w ogóle sporządzane w wersji elektronicznej zgodnie z tym rozporządzeniem. Faktura korygująca jak i duplikat są bowiem ze swej istoty rodzajem faktury.

Wskazać należy, iż faktury elektroniczne traktowane są dla potrzeb dokumentowania transakcji podobnie jak faktury VAT w formie papierowej. Rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 20 grudnia 2012 r. wskazuje jedynie zasady przesyłania (udostępniania) oraz przechowywania faktur w formie elektronicznej. Natomiast wszelkie inne zasady dotyczące tzw. „zwykłych” faktur VAT, które stosuje się odpowiednio do faktur elektronicznych reguluje rozporządzenie z dnia 28 marca 2011 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług.

Ustawodawca nie różnicuje zastosowania prawa do odliczenia podatku naliczonego względem formy papierowej czy elektronicznej faktury, jednakże w świetle przytoczonych powyżej przepisów, aby faktura elektroniczna mogła zostać uznana za dokument stanowiący podstawę odliczenia podatku naliczonego musi ona zostać „otrzymana” oraz przechowywana w sposób i w formie zapewniającej jej autentyczność, integralność i czytelność.

Przechowywanie faktury w formie elektronicznej musi odbywać w podziale na okresy rozliczeniowe, przy zapewnieniu: autentyczności pochodzenia, integralności treści i czytelności tych faktur od momentu ich wystawienia do czasu upływu terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego; łatwego ich odszukania, organowi podatkowemu lub organowi kontroli skarbowej na żądanie zgodnie z odrębnymi przepisami, bezzwłocznego dostępu do faktur.

Ustawodawca w ustawie o podatku od towarów i usług oraz w aktach wykonawczych do ustawy, nie określił pojęć moment wystawienia i otrzymania faktury elektronicznej. W konsekwencji, konieczne jest odwołanie się do gramatycznej wykładni obu pojęć. Zgodnie z „Małym Słownikiem Języka Polskiego” pod red. E. Sobol (Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa, 1995, s. 1079 oraz s. 587) „wystawić” oznacza wydobyć, wyjąć, wydostać coś skąd, wyłożyć na zewnątrz, ale również wypisać, wypełnić, wydać. Z kolei, „otrzymać” oznacza stać się odbiorcą czegoś, dostać coś.

Należy zatem stwierdzić, iż powyżej opisane pojęcia wiążą się z czynnościami faktycznymi, a nie prawnymi. Data rzeczywistego odbioru faktury, co do zasady, decyduje o terminie, w którym podatnik ma prawo do odliczenia podatku wykazanego w danej fakturze.

Należy podkreślić, że to na podatniku spoczywa obowiązek stworzenia metod gwarantujących rzetelne udokumentowanie i rozliczenie transakcji w urządzeniach księgowych, tak by odzwierciedlały faktyczny ich przebieg. Kwestią kluczową jest uzyskanie pewności co do daty otrzymania faktury przesłanej w formie elektronicznej. W tej sytuacji należy uznać, że momentem odbioru faktury jest moment, w którym nastąpiło zdarzenie faktyczne powodujące że Wnioskodawca mógł zapoznać się z jej treścią (odczytać ją w swoim systemie informatycznym).

Biorąc pod uwagę powołane wyżej przepisy prawne oraz opis przedmiotowego zdarzenia przyszłego stwierdzić należy, że w przypadku, gdy przyjęte przez Spółkę zasady otrzymywania faktur elektronicznych zapewniać będą autentyczność pochodzenia i integralność treści tych faktur, to e-faktura otrzymana przez Wnioskodawcę z wykorzystaniem opisanych w treści wniosku rozwiązań, będzie uprawniała do odliczenia wynikającego z niej podatku naliczonego, w zakresie w jakim towary i/lub usługi będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT, pod warunkiem niezaistnienia przesłanek negatywnych z art. 88 ustawy. Powyższe prawo będzie przysługiwało w rozliczeniu za okres, w którym Spółka otrzyma tę fakturę, bądź w deklaracji podatkowej za jeden z dwóch następnych okresów rozliczeniowych. W okolicznościach niniejszej sprawy okres, w którym podatnik otrzymał fakturę będzie rozpoznawany w dacie, kiedy faktura zostanie pobrana przez Wnioskodawcę ze strony internetowej dostawcy, a więc moment jej ściągnięcia po zalogowaniu się Wnioskodawcy na stronie internetowej dostawcy – wówczas bowiem odbiorca tj. Wnioskodawca będzie miał możliwość zapoznania się z treścią faktury.

Przy czym wskazać należy, iż prawo do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z duplikatu faktury będzie przysługiwało, pod warunkiem, że nie dokonano odliczenia tego podatku z faktury pierwotnej (której duplikat wystawiono).

Spółka będzie miała również obowiązek zmniejszenia kwot podatku naliczonego wynikającego z pobranych ze strony internetowej faktur korygujących oraz duplikatów tych faktur.

Ponadto przechowywanie przedmiotowych faktur na serwerze Wnioskodawcy, przesyłanych drogą elektroniczną, w podziale na okresy rozliczeniowe w dowolny sposób zapewniający: autentyczność pochodzenia, integralność treści i czytelność tych faktur od momentu ich wystawienia do czasu upływu terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego, łatwe ich odszukanie, organowi podatkowemu lub organowi kontroli skarbowej na żądanie, zgodnie z odrębnymi przepisami, bezzwłoczny dostęp do faktur będzie prawidłowym sposobem.

Wobec powyższego, stanowisko Wnioskodawcy, w zakresie pytań oznaczonych we wniosku nr 2-4, należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania niniejszej interpretacji.

Ocena prawna stanowiska Wnioskodawcy w części dotyczącej ustalenia czy otrzymywane faktury, faktury korekty i duplikaty w sposób przedstawiony przez Wnioskodawcę będą miały zapewnioną autentyczność pochodzenia i integralność treści (pytanie nr 1) została zawarta w odrębnym rozstrzygnięciu.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016), skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie, ul. Józefa Ignacego Kraszewskiego 4A, 35-016 Rzeszów, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z 2012r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.