Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPP4/443-301/13-2/ISN
z 16 września 2013 r.

 

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 1 lipca 2013 r. (data wpływu 3 lipca 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości korzystania ze zwolnienia podmiotowego z tytułu wykonywanych usług: nadzoru budowlanego, pełnienia obowiązków kierownika budowy, wykonywania kosztorysów inwestorskich oraz okresowych przeglądów budynków technicznych – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 3 lipca 2013 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości korzystania ze zwolnienia podmiotowego z tytułu wykonywanych usług: nadzoru budowlanego, pełnienia obowiązków kierownika budowy, wykonywania kosztorysów inwestorskich oraz okresowych przeglądów budynków technicznych.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jest osobą fizyczną prowadzącą pozarolniczą działalność gospodarczą od 3 czerwca 2013 r. Zainteresowany rozlicza się na zasadach ogólnych, prowadząc podatkową książkę przychodów i rozchodów. Wnioskodawca korzysta z podmiotowego zwolnienia z opłacania podatku VAT, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług. We wpisie do ewidencji działalność jego objęta została kodem PKD 71.12.Z – działalność w zakresie inżynierii i związane z nią doradztwo techniczne. Zainteresowany złożył do właściwego naczelnika urzędu skarbowego oświadczenie, że nie wykonuje on i nie zamierza wykonywać usług doradczych, o których mowa w art. 113 ust. 13 ustawy o podatku od towarów i usług, mimo ww. PKD. W pierwszym miesiącu działalności Wnioskodawcy, dokonał on nadzoru budowlanego zgodnie z ustawą Prawo Budowlane, które zamierza wykonywać również w przyszłości. Zainteresowany wykonaną usługę sklasyfikował zgodnie z PKWiU z dnia 29 października 2008 r. – 71.12.20 – usługi kierowania przedsięwzięciami związanymi z obiektami budowlanymi i inżynierii lądowej i wodnej. Kontynuując działalność gospodarczą Wnioskodawca zamierza sporządzać kosztorysy inwestorskie, pełnić obowiązki kierownika budowy, dokonywać okresowych przeglądów technicznych budynków. Zainteresowany nie dokonał rejestracji jako podatnik VAT czynny i nadal korzysta z podmiotowego zwolnienia z opłacania podatku VAT, ponieważ nie świadczy on i nie zamierza świadczyć usług doradczych.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Wnioskodawca wykonując usługi z zakresu: nadzoru budowlanego, pełnienia obowiązków kierownika budowy, wykonywania kosztorysów inwestorskich oraz okresowych przeglądów technicznych budynków zaklasyfikowanych zgodnie z PKWiU z dnia 29 października 2008 r. pod numerami:

  • 71.12.20 – usługi kierowania przedsięwzięciami związanymi z obiektami budowlanymi i inżynierii lądowej i wodnej,
  • 71.20.19 – pozostałe usługi w zakresie badań i analiz technicznych

ma prawo do korzystania ze zwolnienia podmiotowego z opłacania podatku VAT, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług?

Zdaniem Wnioskodawcy, ze względu na charakter wykonywanej i planowanej działalności, tj. pełnienia obowiązków kierownika budowy, inspektora nadzoru zgodnie z ustawą Prawo Budowlane, wykonywania kosztorysów inwestorskich oraz okresowych przeglądów technicznych budynków – pomimo objęcia jego działalności kodem PKD 71.12.Z – ma on prawo do korzystania z podmiotowego zwolnienia z opłacania podatku VAT, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, ponieważ nie wykonuje i nie zamierza wykonywać jakichkolwiek czynności, o których mowa w art. 113 ust. 13 ustawy o podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.) – zwanej dalej ustawą – opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Art. 7 ust. 1 ustawy stanowi, że przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Z kolei na mocy art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

  1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
  2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
  3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca od 3 czerwca 2013 r. jako osoba fizyczna prowadzi pozarolniczą działalność gospodarczą. Zainteresowany korzysta ze zwolnienia podmiotowego od podatku, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy. We wpisie do ewidencji ww. działalność objęta została kodem PKD 71.12.Z – działalność w zakresie inżynierii i związane z nią doradztwo techniczne. Wnioskodawca złożył do właściwego naczelnika urzędu skarbowego oświadczenie, że nie wykonuje i nie zamierza wykonywać usług doradczych, o których mowa w art. 113 ust. 13 ustawy, mimo ww. PKD. W pierwszym miesiącu działalności Zainteresowany dokonał nadzoru budowlanego zgodnie z ustawą Prawo Budowlane, które zamierza wykonywać również w przyszłości. Wykonaną usługę sklasyfikował zgodnie z PKWiU z dnia 29 października 2008 r. – 71.12.20 – usługi kierowania przedsięwzięciami związanymi z obiektami budowlanymi i inżynierii lądowej i wodnej. Kontynuując działalność gospodarczą Wnioskodawca zamierza sporządzać kosztorysy inwestorskie, pełnić obowiązki kierownika budowy, dokonywać okresowych przeglądów technicznych budynków. Zainteresowany nie dokonał rejestracji jako podatnik VAT czynny i nadal korzysta ze zwolnienia podmiotowego od podatku, ponieważ nie świadczy i nie zamierza świadczyć usług doradczych.

Wątpliwości Wnioskodawcy sprowadzają się do ustalenia, czy wykonując usługi z zakresu: nadzoru budowlanego, pełnienia obowiązków kierownika budowy, wykonywania kosztorysów inwestorskich oraz okresowych przeglądów technicznych budynków zaklasyfikowanych zgodnie z PKWiU z 2008 r. pod numerami:

  • 71.12.20 – usługi kierowania przedsięwzięciami związanymi z obiektami budowlanymi i inżynierii lądowej i wodnej,
  • 71.20.19 – pozostałe usługi w zakresie badań i analiz technicznych

ma on prawo do korzystania ze zwolnienia podmiotowego od podatku, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy.

Jak wynika z art. 113 ust. 1 ustawy – zwalnia się od podatku podatników, u których wartość sprzedaży opodatkowanej nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 150.000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

Zgodnie z art. 113 ust. 2 ustawy – do wartości sprzedaży, o której mowa w ust. 1, nie wlicza się odpłatnej dostawy towarów oraz odpłatnego świadczenia usług zwolnionych od podatku, a także towarów, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji.

Z przepisu art. 113 ust. 5 ustawy wynika, że jeżeli wartość sprzedaży u podatników zwolnionych od podatku na podstawie ust. 1 przekroczy kwotę, o której mowa w ust. 1, zwolnienie traci moc w momencie przekroczenia tej kwoty. Obowiązek podatkowy powstaje z momentem przekroczenia tej kwoty, a opodatkowaniu podlega nadwyżka sprzedaży ponad tę kwotę (…).

Stosownie natomiast do art. 113 ust. 9 ustawy – podatnik rozpoczynający w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności określonych w art. 5 jest zwolniony od podatku, jeżeli przewidywana przez niego wartość sprzedaży nie przekroczy, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym, kwoty określonej w ust. 1.

Ponadto, w świetle regulacji art. 113 ust. 10 ustawy – jeżeli faktyczna wartość sprzedaży, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej, przekroczy w trakcie roku podatkowego kwotę określoną w ust. 1, zwolnienie określone w ust. 9 traci moc z momentem przekroczenia tej kwoty. Opodatkowaniu podlega nadwyżka sprzedaży ponad wartość określoną w zdaniu pierwszym, a obowiązek podatkowy powstaje z momentem przekroczenia tej wartości. Przepis ust. 5 zdanie trzecie stosuje się odpowiednio.

Natomiast w myśl art. 113 ust. 13 pkt 2 ustawy – zwolnień, o których mowa w ust. 1 i 9, nie stosuje się do importu towarów i usług, wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca, świadczenia usług, dla których zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 8 podatnikiem jest ich usługobiorca, oraz podatników świadczących usługi prawnicze oraz usługi w zakresie doradztwa, a także usługi jubilerskie.

Należy zauważyć, że w oparciu o art. 113 ust. 14 pkt 2 ustawy minister właściwy do spraw finansów publicznych uzyskał delegację ustawową do określenia, w drodze rozporządzenia, listy towarów i usług, o których mowa w ust. 13 pkt 1 lit. a i pkt 2, z uwzględnieniem klasyfikacji wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej.

Przepis § 27 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 68, poz. 360 ze zm.) określa listę towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku określone w art. 113 ust. 1 i 9 ustawy, stanowiącą załącznik do rozporządzenia.

W załączniku tym, zatytułowanym „Lista towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku określone w art. 113 ust. 1 i 9 ustawy”, wymieniono pod poz. 12 „Doradztwo, z wyłączeniem doradztwa rolniczego związanego z uprawą roślin i hodowlą zwierząt, a także związanego ze sporządzaniem planu zagospodarowania i modernizacji gospodarstwa rolnego” oraz pod poz. 13 „Usługi prawnicze”. W świetle powyższego usługi prawnicze oraz usługi w zakresie doradztwa nie korzystają ze zwolnienia podmiotowego.

W związku z wątpliwościami Zainteresowanego dotyczącymi zastosowania zwolnienia podmiotowego należy rozstrzygnąć, czy wykonywane przez niego usługi (przedstawione w opisie sprawy) należy zaliczyć do usług w zakresie doradztwa, które nie korzystają ze zwolnienia podmiotowego.

Odnosząc się do powołanego wyżej art. 113 ust. 13 pkt 2 ustawy – w którym ustawodawca wymienia usługi w zakresie doradztwa jako wyłączone ze zwolnienia podmiotowego – należy stwierdzić, że zakres znaczeniowy pojęcia „usługi w zakresie doradztwa” nie został określony w ustawie. Termin „doradztwo” obejmować może szereg usług doradczych, np.: podatkowe, prawne, finansowe i inne. Odwołując się do wykładni językowej, zgodnie z definicją zawartą w Małym Słowniku Języka Polskiego (Wydawnictwo Naukowe PWN. Warszawa 1994), pod pojęciem „doradcy” należy rozumieć tego, „kto doradza”. Natomiast „doradzać” – w myśl powołanego wyżej Małego Słownika Języka Polskiego – oznacza „dać radę, udzielić porady, podać, wskazać sposób postępowania w jakiejś sprawie”. Tak więc doradztwo jest udzielaniem fachowych zaleceń, porad, zwłaszcza ekonomicznych, finansowych, a przez doradcę rozumie się tego, kto udziela porad, doradza. Zatem użyty w ustawie termin „usługi w zakresie doradztwa” należy rozumieć szeroko.

Należy podkreślić, że w poz. 12 załącznika do rozporządzenia z dnia 28 marca 2011 r. nie został wskazany symbol PKWiU odnoszący się wprost do konkretnych usług doradczych. Trzeba zatem stwierdzić, że najistotniejszym w przedmiotowej sprawie jest charakter wykonywanych czynności. Należy w tym miejscu wskazać, że porada czy opinia nie musi mieć charakteru odrębnego pisemnego dokumentu, ponieważ już samo wykonywanie czynności których istotą jest doradztwo, decyduje o wyłączeniu tych czynności ze zwolnienia podmiotowego.

W świetle powyższego, mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny oraz obowiązujący w tym zakresie stan prawny, jeżeli Zainteresowany wykonuje w ramach prowadzonej działalności gospodarczej czynności polegające wyłącznie na nadzorze budowlanym, pełnieniu obowiązków kierownika budowy, wykonywaniu kosztorysów inwestorskich oraz okresowych przeglądach technicznych budynków, tj. nie wykonuje jakichkolwiek czynności doradczych o których mowa w art. 113 ust. 13 ustawy – wówczas Wnioskodawcy przysługuje prawo do korzystania ze zwolnienia podmiotowego od podatku od towarów i usług przewidzianego w art. 113 ust. 9 ustawy do momentu, gdy faktyczna wartość sprzedaży – w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej – przekroczy w trakcie roku podatkowego kwotę 150.000 zł.

Zatem stanowisko Zainteresowanego uznano za prawidłowe, jednakże w oparciu o inny przepis ustawy niż przez niego wskazany.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Niniejsza interpretacja indywidualna traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego stanu faktycznego (w szczególności, gdyby Zainteresowany wykonywał jakiegokolwiek rodzaju usługi doradcze – z wyjątkiem doradztwa rolniczego), bądź zmiany stanu prawnego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wielkopolskim, ul. Dąbrowskiego 13, 66-400 Gorzów Wielkopolski po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Dołącz do zarejestrowanych użytkowników i korzystaj wygodnie z epodatnik.pl.   Rejestracja jest prosta, szybka i bezpłatna.

Reklama

Przejrzyj zasięgi serwisu epodatnik.pl od dnia jego uruchomienia. Zobacz profil przeciętnego użytkownika serwisu. Sprawdź szczegółowe dane naszej bazy mailingowej. Poznaj dostępne formy reklamy: display, mailing, artykuły sponsorowane, patronaty, reklama w aktywnych formularzach excel.

czytaj

O nas

epodatnik.pl to źródło aktualnej i rzetelnej informacji podatkowej. epodatnik.pl to jednak przede wszystkim źródło niezależne. Niezależne w poglądach od aparatu skarbowego, od wymiaru sprawiedliwości, od inwestorów kapitałowych, od prasowego mainstreamu.

czytaj

Regulamin

Publikacje mają charakter informacyjny. Wydawca dołoży starań, aby informacje prezentowane w serwisie były rzetelne i aktualne. Treści prezentowane w serwisie stanowią wyraz przekonań autorów publikacji, a nie źródło prawa czy urzędowo obowiązujących jego interpretacji.

czytaj